تبلت و گوشی والدین

پدر و مادرها گوشی های هوشمند را کنار بگذارید

چرا پدر و مادر ها باید گوشی های هوشمند شان را کنار بگذارند

متخصصان اطفال در دانشکده آمریکایی اطفال، توصیه های هوشمندانه ای برای والدین کودکان دارد، خصوصا والدینی که نگران رشد قدرت تکلم و طرز صحبت کردن کودکانشان هستند.

در مقاله ی فوق العاده ای برای والدین، «پدر و مادر ها گوشی های هوشمندتان را کنار بگذارید!» متخصصین اطفال از پدر و مادر ها می خواهند که با کودکانشان بازی های تعاملیِ چهره به چهره انجام دهند، حتی اگر این به معنای سپری کردن زمان کمتر در خانه با گوشی های هوشمند و تبلت هایشان باشد.

درحالیکه اذعان می کند پدر و مادر ها بیشتر از هر زمانی شتاب زده هستند و برای ارتباط برقرار کردن به گوشی های هوشمندشان متکی هستند، مقاله اشاره می کند که ۸۰% رشد مغز کودک در ۳ سال اول تولد رخ می دهد.

برای مطالعه بیشتر:

چه زمانی برای فرزندم تلفن همراه بخرم؟

میزان استفاده از تبلت و وسایل مشابه در کودکان

رشد مغز کودک از طریق تعامل کلامی و غیر کلامی مداوم بین والدین و کودک تغذیه می شود. در نتیجه مهم است، هر زمان که مقدور بود روی این زمان ارزشمند تمرکز کنند نه روی تکنولوژی. این مقاله به پدر مادر ها می گوید چک کردن مدامِ گوشی هایتان «ممکن است به توانایی یادگیری کودکتان لطمه بزند.»

با این وجود والدین برای افزایش توانایی یادگیری زبان و مهارت های ارتباطی کودکانشان چه باید بکنند؟ در اینجا مواردی پیشنهاد شده:

  • بازی هایی مانند قایم باشک، لی لی، گرگم به هوا. این بازی ها هدف های مهمی را دنبال می کنند: تعامل چهره به چهره را بهبود می بخشند، نوبت گرفتن را یاد می دهند و بخش های ضروری پیوند و گفت و شنود را تقویت می کنند. فعالیت هایی همچون بوسه پراندن، دست تکان دادن برای خداحافظی و کف زدن به کودک کمک می کند تعاملات اجتماعی را شکل دهد و مهارت گفت و گو را نیز کسب کند. این بازی ها هم برای کودکان و هم برای والدین نیاز به دستانی آزاد دارند! یعنی گوشی های خود را کنار بگذارید.
  • با کودک پیش دبستانی تان کتاب بخوانید، با قطعات خانه سازی بازی کنید، در طبیعت به حیوانات بنگرید. «زمانی که دو نفر در یک زمان به چیز یکسانی توجه می کنند، درواقع مشغول آنچه هستند که اصطلاحا توجه مشترک خوانده می شود. توجه مشترک بخش مهمی از ارتباط و رشد قدرت تکلم است و همچنین یکی از مهارت های مهم اجتماعی قلمداد میشود و به کودک اجازه می دهد تجربه ای را با شخص دیگری سهیم شود واز نقطه نظر وی آگاه شود. توجه نشان دادن به کودک این امکان را می دهد که بفهمد شما به آنچه وی می گوید یا عمل می کند علاقه دارید. وقتی پدر و مادر ها مشغول کار با گوشی هایشان هستند، به آنچه مرکز توجه کودکانشان است کاملا توجه نمی کنند و فرصت های کلیدی برای به وجود آوردن این مهارت را از دست می دهند.»
  • بازی های کودکانه تعاملی و سنتی انجام دهید. مانند نان بیار کباب ببر، یک قل دو قل.
  • از پیاده روی در طیبیعت لذب ببرید یا با کودکانتان در طبیعت چادر بزنید. جملاتی همچون: «به آن ابرهای بزرگ نگاه کن.» یا «این سبزه ها را لمس کن. هنوز از باران دیروز خیس هستند.» بگویید. کودکانتان خصوصا عاشق کشف کردن هستند و مطمئنا سوالات زیادی برای پرسیدن از پدر و مادرشان در طول مسیر دارند! طبیعت کنجکاوی ذاتی کودک را ترغیب می کند.
  • چشم چشم دو ابرو را با کودکتان بازی کنید. متخصصان اطفال بر اهمیت بازی بر رشد مغز کودکان و توانایی یادگیری آنها تاکید می کنند. این بازی های سنتیِ کودکانه قرن ها خرد درمورد رشد کودک را بازتاب می دهند.

نیم قرن پیش، در سال ۱۹۷۷ میلادی، متخصص علوم طبیعی ماری وین، در کتابش «the Plug-in Drug» در مورد تاثیرات تلوزیون بر رشد مغز کودکان ابراز نگرانی کرد. وین به پدر و مادر ها هشدار می دهد که تجربه ی زود هنگام تلوزیون « بی عاطفه کردن، ماشینی کردن، کمتر واقعی جلوه دادن واقعیات و روابطی که در زندگی با آن برخورد می کنند را در پی خواهد داشت.» چالش دیجیتال برای پدر مادر کودکان این روز ها صرفا تلوزیون نیست، بلکه انواع گسترده ای از رسانه هاست.

والدین با تمرکز بر کودکان خود در سه الی چهار سال ابتدای تولد فرصت ارزشمندی برای تاثیر بر  روند رشد مغز و مهارت های ارتباطی کودکانشان دارند. با صرف وقت کمتری با گوشی های هوشمند و زمان بیشتر برای بازی با کودکانشان نتیجه ی شگرفی در سال های پیش رو خواهند گرفت.

منبع:مشاورانه

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *