نحوه مراقبت از کودک

تجربه ی آسیب زا یا تروما در کودکی ۱

 

 

 

۸ تصور غلط ازآسیب های روانی یا تروماهای دوران کودکی

تروما یا آسیب روانی چیست؟ شما تروما را چگونه توصیف می کنید؟ اگر شما در معرض تروما قرار بگیرید، می دانید چگونه آن را تشخیص دهید؟ ممکن است بگویید چیزی مانند تروما، یک تجربه ی منفی و ناخوشایند است که شما نمی توانید آن را فراموش کنید و یا تغییر دهید. ممکن است من به شما امتیاز A+ بدهم اما همچنین شما را به چالش می کشم تا موقعیت های مختلفی را که در آن تروما رخ می دهد و بر قربانی تاثیر می گذارد، مد نظر قرار دهید.

به عنوان مثال، همه ما می دانیم که کودکی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته و نادیده گرفته شده یا چیز وحشتناکی را دیده است به احتمال زیاد در معرض تروما قرار می گیرد. اما آیا یک کودک سه ماهه را که به شدت مورد بی توجهی قرار گرفته است را هم تروما دیده در نظر می گیرید؟ آیا فکر می کنید که یک بزرگسال که سابقه ی تروما دارد، هنوز هم از تروما رنج می برد؟

این سوالات در این مقاله و مقاله بعدی در همین زمینه پاسخ داده خواهند شد.

برای مطالعه بیشتر:

کمک به کودکان بعد از آسیب روانی

هفت نشانه استرس زیاد در خانواده شما

در اغلب موارد مساله این است که کودکی که تروما دیده است درون خود محبوس شده و اغلب نسبت به بیرون آمدن از زندان درونی خود ترس دارد. چرا آنها می خواهند بعد از روبرو شدن با یک تجربه ی تکان دهنده از “پنهان شدن” بیرون بیایند؟ اغلب کودکان نسبتا ترجیح می دهند پنهان باقی بمانند.

ارتباط بین مغز و بدن

متاسفانه، برخی از بزرگسالان ممکن است همچنین پنهان باقی بمانند. ترس و اضطراب می تواند شما را فرا بگیرد و برای سالها شما را اسیر کند. بسیاری از کودکان تروما دیده، تبدیل به بزرگسالانی ترسو و مضطرب می شوند که با افسردگی و عدم اطمینان دست به گریبان هستند. دیگر بزرگسالان به سادگی تبدیل به افرادی کمال گرا می شوند که نمی توانند آرامش بگیرند و یا از زندگی لذت ببرند  چرا که همه چیز می بایست کامل باشد و اشتباه اصلا مجاز نیست.

تروما یک پدیده ی بسیار پیچیده است که با بیولوژی/ژن ها، تاثیرات محیطی و فیزیولوژی در هم تنیده است. مواد شیمیایی موجود در مغز و بدن در شرایط تروما، برای ایجاد تغییرات واقعی و پایدار در مغز، با همدیگر متعاملا فعالیت می کنند. به عنوان مثال، انسان ها یک هورمون استرس در بدن دارند که با عنوان کورتیزول شناخته می شود و زمانی که کورتیزول از کنترل خارج شود، بدن در معرض استرس قرار می گیرد و مغز به طرق منفی پاسخ می دهد. بدن دوره هایی از “فروپاشی های خفیف” و یا “تحمل رنج” را تجربه می کند. با تمام تغییرات فیزیولوژیکی به علاوه ی تجربه ی ذهنی افراد از تروما، فرد گوش به زنگ تر شده و در برخی از موارد در مورد اعتماد به دیگران به مشکل بر می خورد. مجموعه ای از تغییرات روانی و عاطفی رخ می دهد و عملکرد زندگی روزمره را برای بسیاری از افراد در معرض تروما بسیار سخت و حتی گاهی عملا غیر ممکن می کند. هر چه کودک در معرض تروما کوچکتر باشد، اثرات تروما بدتر خواهد شد. این به این معنی نیست که بزرگسالان و یا کودکان بزرگتر نمی توانند تجربه ی استرس و اختلال بزرگتری را در وضعیت های تروماتیک داشته باشند. اما بر اساس دانش عمومی، هر چه کودک کم سن تر باشد، اثرات تروما شدیدتر می شود. خوشبختانه، بسیاری از کودکان بسیار مقاوم هستند و با درمان و دریافت عشق و محبت، می توانند قوی تر از قبل بشوند.

  • عوامل محیطی

به منظور دستیابی به اهداف این بحث، بیایید نگاهی به عواملی داشته باشیم  که فرد در حال تجربه ی تروما (یا فردی که قبلا تجربه ی تروما داشته است) را تحت تاثیر قرار می دهد:

عوامل محافظتی:

– سیستم حمایتی

– ثبات اقتصادی

– سلامت خوب احساسی و روانی

– مهارت های مثبت مواجهه

– ارتباط با جامعه مانند مدرسه، کلیسا و یا گروههای جوان/ حمایت کننده

– ارتباط های اجتماعی و یا خانوادگی

– محیط آموزشی و یا دانشگاهی

– اشتغال و

– مهارت های حل مشکل

عوامل خطر:

– وضعیت های نا مناسب اجتماعی- اقتصادی

– سوء مصرف مواد مخدر

– سلامت روان کم و یا عدم فعالیت های احساسی

– مشکلات مالی

– سبک مقابله ی ضعیف

– واکنش دیگران به تروما

– عدم وجود سیستم حمایتی

– عدم وجود اشتغال

– مورد آزار و اذیت قرار گرفتن

– زندگی در وضعیت هایی که امکان مواجهه با تروما را افزایش می دهند

– عزت نفس پایین

– عدم هویت

– خشونت خانگی و یا سوء استفاده ی جنسی و

– عملکرد تحصیلی ضعیف

 

هر دوی عوامل خطر و عوامل محافظتی تاثیرات زیادی بر تجربه ی ترومایی دارند که بر فرد اثر خواهند گذاشت. با تعدادی از عوامل محافظتی در دسترس، افراد به احتمال زیاد، مقاوم تر بوده و امکان بازگشت به شرایط قبل از تروما دارند. به آن این گونه فکر کنید: عر چه فرد عوامل محافظتی بیشتری را در اختیار داشته باشد، اثر تروما به همان میزان کمتر می شود. به همین دلیل است که کودکی که به شدت توسط والدین مورد آزار و اذیت قرار گرفته و نادیده گرفته شده است، می تواند به خوبی تروما را تحمل کرده و با پدربزرگ و مادر بزرگ خود از مساله گذر کرده و در خانه، مدرسه و جامعه بخوبی رفتار کند. عامل محافظتی یک سیستم حمایتی است که عشق و همدردی را نشان می دهد و برای کمک به کودک برای دستیابی به موفقتی اختصاص داده شده است. با این حال، مورادی وجود دارند که در آن فرد تروما دیده دسترسی به عوامل محافظتی دارد و همچنان با پیامدهای آن تروما دست و پنجه نرم می کند. این مورد بایستی یک ترومای پیچیده در نظر گرفته شود چرا که تاثیر آن تروما و نیز درمان آن پیچیده است.

 

منبع:سامانه پرسش و پاسخ مشاور

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *