راهنمای جامع والدین برای خواب کودک (نوزادی تا یک سالگی)

راهنمای جامع والدین برای خواب کودک (نوزادی تا یک سالگی)

 

هنگامی که یک نوزاد برای اولین بار به خانه می آید، دوران تطبیقی برای کل اعضای خانواده به وجود می آید. زمانی که در بیمارستان پرستاران برای کمک در کنار شما بودند، قادر بودید که هر زمانی که آن ها کودک را به بخش مخصوص کودکان می بردند استراحت کنید. مجبور نبودید که آشپزی یا نظافت کنید. وقتی که به خانه می روید همه چیز کاملا تفاوت پیدا می کند و برای زندگی جدیدتان، مسئولیت کامل بر عهده شما خواهد بود. اگر برای اولین بار است که پدر و مادر بودن را تجربه می کنید، کودک به شما چیزهای زیادی در طول این دوران می آموزد. حتی اگر در گذشته والدین بودن را تجربه کرده اید، هر کودک با دیگری متفاوت است، پس همیشه چیزهای جدیدی برای یادگیری وجود دارد.

در ابتدای این دوران خوابیدن برای شما بسیار سخت است. یکی از بهترین کارهایی که می توانید انجام دهید، به خصوص در هفته های آغازین، این است که هر موقعی که کودک چرت می زند شما هم چرت بزنید. بدن شما نیاز به زمان برای تطبیق با این کار دارد و خسته خواهید شد. در ابتدا، کودک احتمالا در هر نوبت تقریبا دو ساعت می خوابد. کم کم می بیند که در یک چرخه پرستاری، چرت زدن و عوض کردن پوشک افتاده اید. سعی نکنید که کودک را بیدار نگه دارید یا او را وادار کنید که در زمان های مشخصی بخوابد. آن ها معده های کوچکی دارند و به طور مکرر به غذا احتیاج دارند و تمایل دارند که پس از مدت کوتاهی که از آن ها پرستاری می شود بخوابند.

برای مطالعه بیشتر در زمینه خواب کودک: ایجاد قانون برای خواب کودک

هنگامی که کودک تقریبا یک ماهه شد، احتمالا متوجه تغییراتی در عادت های خواب او می شوید. او شروع به خواب در مدت طولانی تری می کند که حدودا سه ساعت در هر نوبت است.چرت ها در روز ممکن است هرکدام  دو تا سه ساعت طول بکشد. متوجه می شوید که پس از این که از آن ها پرستاری شد تمایل دارند مدت بیشتری بیدار بمانند. منتظر نشانه هایی باشید که کودک نشان می دهد احساس خواب آلودگی دارد، مثل خمیازه کشیدن یا وقتی که چشمانش بی حال می شوند. وقتی که کودک  خود را بشناسید، الگویی را بدست خواهید اورد مبنی بر این که چه زمانی او آماده برای خواب است، و آماده سازی مقدمات خواب کودک را شروع می کنید.

بین سه تا شش ماهگی، اکثر کودکان شروع به خوابیدن در طول شب می کنند. این موضوع ممکن است در ابتدا ثابت نباشد ولی شکم های آن ها می توانند غذای بیشتری را در خود جا دهند و نیاز نیست که مدام به آن ها غذا داده شود. شما نیاز به این دارید که تصیم بگیرید چگونه با شب هایی که کودک به الگوی خواب قبلی خود برمی گردد، کنار بیایید.آیا از روش “گریه کردن او تا هنگامی که خسته شود و بخوابد” استفاده می کنید؟ آیا از روش “با هم خوابیدن” استفاده می کنید؟ آیا از روش “زیرچشمی نگاه کردن” استفاده می کنید؟

هر کدام از این روش ها حامیان و منتقدان خود را دارند. بر عهده شما است که تصمیم بگیرید کدام یک از آن ها برای خانواده شما بهتر عمل می کند. به هر حال، اکثر پزشکان معتقدند که اجبار هر رفتاری به نوزادی که سن او کمتر از یک سال است نتیجه معکوس دارد. اگر روشی کاربرد نداشت، روش دیگری را امتحان کنید، تا زمانی که به یک الگوی مشخص خواب برسید.

در حدود نه ماهگی، اعضای خانواده می توانند بیشتر بخوابند و کودک نیز فقط یکبار در اوایل بعد ازظهر چرت می زند. مهم است که بهترین زمان را برای چرت زدن کودک پیدا کنید. اگر برای چرت زدن خیلی زود باشد، کودک احتمالا در هنگام خواب بدخلق می شود و اگر خیلی دیر شود، زمان خواب برای او تبدیل به یک کابوس واقعی می شود. به دنبال نشانه هایی باشید که کودک با آن ها نیاز به چرت را نشان می دهد. اگر نیاز به این دارید که زمان شروع چرت را تنظیم کنید، به تدریج هر بار نیم ساعت به زمان قبلی اضافه کنید تا زمان مناسب برای چرت پیدا کنید. با ایجاد زودهنگام این عادت ها و تنظیم آن ها با تغییر نیاز های خواب در کودک، همه اعضای خانواده خوشحال تر می شوند. این امر نیاز به زمان دارد، ولی اگر موجب این شود که همه خواب شب خوبی را داشته باشند، بسیار ارزشمند است.

کودک من چقدر نیاز به خواب دارد؟

وقتی نوزاد را از بیمارستان به خانه می آورید، به زودی متوجه می شوید که به خواب رفتن مانند یک کودک آن طوری که مردم فکر می کنند نیست. کودکان به خواب زیادی احتیاج دارند، ولی زمان می برد که آن ها بتوانند در طول شب بخوابند. مقدار خواب کودک هر چه سن او بیشتر می شود، با تغییراتی مواجه می شود. اگرچه هر کودک با دیگری متفاوت است، دستورالعمل های اساسی وجود دارد که به شما کمک می کند بدانید در سال اول که بسیار مهم است، کودک شما چقدر نیاز به خواب دارد.

بدو تولد- وقتی شما برای اولین بار با کودک به خانه می آیید، ممکن است احساس کنید که در یک چرخه ثابت تغذیه دادن و چرت زدن هستید. این موضوع کاملا عادی است. نوزادان در حدود شانزده ساعت در روز می خوابند. وقتی شکم هنوز کوچک است، کودکان نیاز دارند که به طور مکرر غذا بخورند، به خصوص اگر شما از آن ها پرستاری کنید. ایده خوبی که می توانید از آن بهره ببرید، به خصوص زمانی که به تازگی از بیمارستان به خانه آمده اید، این است که هر زمانی که کودک چرت می زند شما هم چرت بزنید. در این دوره شما برای مدتی درگیر برنامه زمانی خواب کودک هستید. بعضی از مادران از روش “با هم خوابیدن” استفاده می کنند که با این روش می توانند بیشتر بخوابند. با نزدیک نگه داشتن خودتان به کودک، او احساس امنیت کرده و در طول شب وقتی بیدار می شود وحشت زده نمی شود.اگر با شیشه شیر به کودک شیر می دهید، می توانید به طور نوبتی با همسرتان کودک را تغذیه کنید که با این کار هر کدام از شما می تواند مقدار بیشتری بخوابد.

مطالب مرتبط: ساعات خواب مورد نیاز کودکان (۴ تا ۱۸ سالگی)

یک ماهگی- زمانی که کودک به سن یک ماهگی می رسد، بیشتر بیدار می ماند، چنان که از جهان اطراف خودش در حال یادگیری است. او در حدود پانزده ساعت در طول روز می خوابد که شش ساعت آن در روز است. شما به سرعت با نشانه ها متوجه می شوید که موقع چرت کودک است. برخی از آن ها بعد از مدت کوتاهی از خوردن غذا یا حتی هنگامی که در حال غذا خوردن هستند به خواب می روند.

سه ماهگی- این دوران زمانی است که والدین انتظار آن را می کشیدند. کودک به طور عادی در طول شب می خوابد. در حدود سه ماهگی، معده آن ها رشد کرده و می توانند بیشتر غذا بخورند، که در نتیجه می توانند در طول شب به مدت طولانی تری بخوابند. آن ها هنوز حدود پانزده ساعت می خوابند، ولی زمان چرت آن ها به پنج ساعت کاهش پیدا می کند. بعضی از کودکان در سه ماهگی هم خواب شب درستی نمی توانند داشته باشند و زمان بیشتری طول می کشد تا بتوانند در طول شب خوب بخوابند. وقتی شروع به دادن غذاهای جامد به کودک می کنید، معمولا به کودک کمک می کند تا بتواند در طول شب بیشتر بخوابد.

شش ماهگی-در شش ماهگی خواب کودکان به چهارده ساعت در روز کاهش پیدا میکند و فقط چهار ساعت چرت می زنند. به هر حال، بعضی اوقات در شش ماهگی هم کودکان در طول شب از خواب بیدار می شوند. اگر در اتاق خودشان بخوابند، بیدار شده و می فهمند که مادر آنجا نیست. برخی از اوقات آن ها دوباره می خوابند ولی گاهی فقط به این نیاز دارند که بدانند شما آنجا هستید.

نه ماهگی- یکی از دوره های کلیدی دیگر نه ماهگی است. در این زمان کودک شب ها به طور منظم می خوابد. در حالی که کودک همچنان نیاز به چهارده ساعت خواب دارد ولی کمتر چرت می زند. او ممکن است فقط در حدود سه ساعت در طول روز چرت بزند.

دوازده ماهگی-هنگامی که کودک تقریبا یک ساله می شود، به طور معمولی در طول روز سیزده ساعت می خوابد. آن ها حدود ده یا یازده ساعت خوابیده و دو یا سه ساعت چرت می زنند. بعضی از کودکان ممکن است اصلا نخواهند چرت بزنند. آن ها بسیار زیاد مشغول به اکتشاف جهان خود هستند، ولی هنوز تشویق آن ها به چرت زدن ایده خوبی است.

در مورد هر کدام از این دوره ها، هیچ دو کودکی دقیقا شبیه به هم نیستند. انعطاف پذیر باشید ولی مطمئن شوید که کودک تان به اندازه کافی استراحت می کند. این کار زندگی را برای همه اعضای خانواده آسان تر می کند.

کودکان چند وقت یکبار باید چرت بزنند؟

نوزادان در طول روز نیاز به شانزده ساعت خواب دارند، که نیمی از این ساعات را در طول روز، چرت زدن آن ها  تشکیل می دهد. کودکان معمولا در ابتدا در هر نوبت حدود دو ساعت می خوابند و به تدریج در شب به مدت طولانی تری می خوابند. به هر حال، اکثر کودکان نیاز به چرت زدن دارند تا زمانی که سن آن ها تقریبا به چهار سال برسد. اگر کودکی به اندازه کافی در طول روز چرت نزند و یا بیش از حد چرت بزند، خواب شب او را تحت تاثیر قرار می دهد.

مهم است که یک روال برای چرت زدن تنظیم کنید و همچنین روالی را برای زمان خواب نیز تدارک ببینید. اگرچه این روال ها می توانند مراحل مشترکی از قبیل پستانک گذاشتن و لالایی گفتن داشته باشند، ولی داشتن تغییرات جزیی هم می تواند خوب باشد. روال چرت زدن باید مقداری کوتاه تر شود، چون اگر طولانی شود ممکن است  کودک نتواند چرت بزند و بیدار بماند. کودک به شما علامت هایی می دهد که نشان دهد برای چرت زدن آماده است، که این علامت ها فراتر از خمیازه های آشکار هستند. آن ها چشمان خود را مالش می دهند، نمی خواهند با اسباب بازی هایشان بازی کنند، و بعضی وقت ها بدخلق می شوند و حتی اگر گرسنه نباشند، پستانک و یا پرستار خود را می خواهند.

بنابراین چند بار و هر بار به چه مدت کودکان باید چرت بزنند؟ این موضوع در سنین مختلف و در کودکان مختلف، متغیر است.

نوزادان به طور عادی به کرات بیدار شده و دوباره می خوابند و مقدار خواب آن ها درهر نوبت حدود دو ساعت است. تا زمانی که خواب آن ها شانزده ساعت در طول بیست و چهار ساعت است، مدت زمان چرت زدن آن ها می تواند متغیر باشد. هر چه سن کودک بیشتر شود، زمان چرت او طولانی تر شده و با فاصله زمانی بیشتری چرت می زند.

در سن یک ماهگی، خواب کودکان یک ساعت کمتر شده و می توانند بین وعده های غذاخوردن، سه ساعت یا بیشتر بخوابند و بنابراین حدود نه ساعت در شب و شش ساعت در روز می خوابند. آن ها خود را با برنامه جدید تطبیق داده و شما نیز باید برنامه روزانه خود را مطابق آن تنظیم کنید.

سه ماهگی زمانی است که کودکان بالاخره توانایی این را پیدا می کنند که بتوانند در طول شب بخوابند. این موضوع آرامش خاطر بزرگی برای والدین است که می توانند شب ها نسبت به قبل بهتر بخوابند. کودکان حدود نه تا ده ساعت در شب می خوابند و فقط پنج ساعت در روز چرت می زنند.

در شش ماهگی، کودکان به دو بار چرت زدن در طول روز نیاز دارند که زمان هر کدام تقریبا دو ساعت است. آن ها هنوز ده ساعت یا بیشتر در طول شب می خوابند. ممکن است که کودک در طول شب بیدار شود. دلیل این موضوع این است که کودک می خواهد مجددا مطمئن شود که شما در کنار او هستید و یا نیاز به تنظیم زمان خواب خود دارد. بعضی از اوقات هم کودکانی که در طول روز زیاد چرت می زنند در طول شب بیدار می شوند.

بعد از حدود نه ماه، اکثر کودکان به یکبار چرت زدن در طول روز نیاز دارند. آن ها هر چه به یک سالگی نزدیک تر می شوند، فقط سه ساعت و یا حتی دو ساعت در روز چرت می زنند.آن ها فعال تر شده و چرت زدن در اوایل بعد ازظهر به آن ها کمک می کند که برای انجام فعالیت هایشان در ادامه روز استراحت کنند  و هنگام خواب بتوانند سریع به خواب بروند.

وقتی که کودکان شروع به راه رفتن می کنند، اکثرشان در برابر چرت زدن مقاومت می کنند. ایده خوبی است که حداقل آن ها را تشویق کنیم که در آغوش شما باشند و برای آن ها داستانی تعریف کنید. حتی می توانید آن ها را تشویق کنید که به اتاق خود بروند و با اسباب بازی هایشان بازی کنند. با این کار ممکن است خواب سراغشان بیاید و بتوانند چرت بزنند.

ایجاد روالی برای زمان خوابیدن جهت کمک به خواب کودک

وقتی موقع خوابیدن می شود، بزرگسالان روال مشخصی دارند. برای مثال چایی بخورند، کتابی بخوانند، مقداری تلویزیون تماشا کنند، مسواک بزنند و دوش بگیرند. اهمیتی ندارد که چه روالی باشد، به هر صورت داشتن یک روال برای خواب به شما کمک می کند که بهتر بخوابید. کودکان هم همینطور هستند. آن ها نیاز به روالی دارند که به آن ها کمک کند که بهتر بخوابند. این بر عهده شما است که متوجه شوید چه روالی برای کودک شما بهترین می باشد.

برای کودکان، روال خواب می تواند نسبتا ساده باشد و زمان زیادی طول نکشد. اگر روال خواب خیلی طول بکشد، کودک ممکن است دیگر نتواند بخوابد. حمام کردن کودک گزینه خوبی برای شروع شب  است. حمام های کودک بسیار زیبایی وجود دارند که می توانند به کودک احساس آرامش را منتقل کنند. سپس می توانید به آن ها لباس خواب راحت بپوشانید.

پس از آن، می توانید با کودک روی یک صندلی راک (صندلی مادربزرگ) بنشینید. در همین حال اگر برای کودک آواز و لالایی بخوانید به او کمک می کند برای خوابیدن، آرام شود. کودک را به سرعت به گهواره نبرید و از تنفس ثابت و آرام بودن دست و پای او اطمینان پیدا کنید و سپس او را به گهواره ببرید.

یکی دیگر از روال های خوبی که در زمان خواب می توانید استفاده کنید، خواندن داستان می باشد. این کار جزء کار هایی است که هرچه کودک بزرگتر شود می تواند ادامه پیدا کند. کودکان عاشق داستان های قبل خواب هستند، و این کار آن ها را تشویق می کند که خودشان هم در آینده کتاب بخوانند.

ممکن است مدتی طول بکشد تا بهترین روال یا عادت را برای خواب کودک پیدا کنید. یک تا دو هفته برای ایجاد این روال وقت بگذارید تا بفهمید که کودک با چه روالی بیشتر سازگار می شود.. اگر بعد از آن هم روال طبق میل کودک نبود، می توانید در آن تغییرات جزیی بدهید و یا قسمتی از روال را جابجا کنید. در نهایت می توانید ترکیب درست روال یا عادت را پیدا کنید.

وقتی که روال صحیحی را پیدا کردید و آن را اجرا کردید، ثبات در اجرای آن عنصری کلیدی است. ممکن است مداومت به انجام آن برای مدت طولانی سخت باشد، ولی کودکان به این عادت ثابت نیاز دارند. وقتی که به آن عادت کردند، زمان خواب یک کشمکش نمی شود و برای هر دو شما یک زمان لذت بخش خواهد بود.

منبع:e-teb.com

2 پاسخ
  1. marya
    marya گفته:

    با سلام.دختری ۴ ساله دارم که حدود ۴ ماه می باشد که جای خوابش را از خودمان جدا کرده ام با اینکه اتاقش از اتاق ما فاصله دارد هیچ اعتراضی نمی کند و فقط موقع خواب رفتن به کنارش می روم و بعد از خواب رفتنش از اتاقش خارج می شوم.نگرانی من این است این مسئله برای او مشکلی ایجاد نکند و دچار افسردگی نگردد.و این مسئله برایش تبدیل به مشکل نگردد.خواهشمندم من راهنمایی نمایید

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      با سلام. خیر نگران نباشید. اگر علائم خاصی در کودک مشاهده نمی کنید و اضطراب و تنش هیجانی وجود ندارد جای نگرانی نیست.

      پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

پاسخ دادن به marya لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *