رشد زبان ده تا دوازده ماهگی.. یک سالگی

رشد زبان کودک: ۱۰ تا ۱۲ ماهگی

 

 

مطمئنا، تماشای فرزند کوچکتان که استفاده ی بیشتر از دستان و انگشتانش را کشف می کند در حالی که چند ماه پیش از آن تنها برای ضربه زدن استفاده می کرد هیجان انگیز است. شما می توانید آنها را مشاهده کنید که هر چیزی را می گیرند و در دهان خود می گذارند، شما روند رشد او را به صورت خزیدن بر روی زمین و چهار دست و پا حرکت کردن را می بینید و پس از آن راه رفتن.

ولی هیچ چیزی مربوط به رشد کودک هیجان انگیزتر از زبان باز کردن کودک و حرف زدن کودک نیست. در آینده ای نه چندان دور (اگر نه در حال حاضر) پس از مدتی کودکتان شروع به صحبت کردن می کند.

صحبت کردن کودک: یادگیری زبان

قبل از صحبت کردن، یک جهش فکری قابل توجهی را خواهد داشت، برخلاف اولین کلماتی که کودک به کار می برد، کودک کلمات را با دقت و توجه کمی بیان می کند که غالبا گویا نیست.

در حقیقت این اتفاق قبلا رخ داده است، ولی به آن توجه نکرده اید یا اینکه کودک آن کار را زیاد انجام نداده است. شما باید نسبت به این فرایند و تغییر در کودکتان توجه داشته باشید زیرا کودک شما به معنای واقعی کلمه فوق العاده ترین نظریات و ایده هایی که هر انسانی تا به حال داشته را داراست (که برای من و شما جالب است).

اگر شما فکر می کنید که این صداها معنی خاصی ندارند و تنها صدایی است که از حنجره ی کودک خارج می شود، در واقع این صداها نشان دهنده ی چیزی است که در دنیای واقعی وجود دارد. چرا، برای مثال، کودک با تولید صدای «ما» این منظور را دارد که این فرد چقدر برای من دوست داشتنی است و قابل احترام است. این اتصال فوق العاده صدا به اشیاء و اجسام در جهان در واقع آغاز «تفکر و اندیشه نمادین» است، که بدین طریق ذهن کودک از محدوده ی حواس وارد محدوده ی تفکر می شود.

شنیدن کلمات در مقابل معنی دار بودن زبان

روند رشد زبان در واقع از آغاز تولد، زمانی که نوزاد تازه متولد شده ی شما ترجیح می دهد که به کلمات گوش کند و شروع به پردازش اجزای آن می کند. بخش قابل توجهی از مغز انسان فعالیت رمزگشایی و تولید زبان است و این چند بخش مغز به وسیله ی گوش دادن با دقت کودک به سخنان دیگران تقویت شده است.

همزمان کودک شروع به بازی با صداها و یادگیری بیان حروف صدا دار و صامت و تولید آهنگ و آواز می کند. برای مثال متوجه می شوید، که او چگونه رشته ایی از صداها را با هم ادغام می کند که به صورت یک صحبت واقعی به نظر می رسد. ولی این کلمات هنوز زبان نیست، تا ۹ ماهگی کودک ایده های فوق العاده ای را برای کاربرد کلمات و صحبت کردن به کار می برد.

پس از مدتی شما نسبت به اینکه کودک شما اسم خودش را می داند یا نه کنجکاو می شوید! یا اسم بطری، و کودک در این زمان می تواند نام اشیاء و خودش را درک کند. ولی همان طور که همه ی شما می دانید یادگیری زبان دوم بعد از دوران کودکی، درک آن معنی دار ان زبان راحتتر می شود، و کلماتی که برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می شود گویاتر و معنی دارتر هستند. علاوه بر این مهارت های حرکتی دهان برای صحبت کردن بسیار پیچیده هستند و زمان زیادی برای کسب مهارت کامل در این توانایی نیاز است. به همین دلیل است که بعد از سه ماهگی یا بیشتر کلمات بیشتری از کودک شنیده می شود و به عنوان اولین کلمات صدا دار و دارای معنی به زبان کودک می آید.

یادگیری صحبت کردن کودک

چگونه کودک شما در این زمان می تواند بهتر حرف بزند؟ به عنوان نکته بگذارید یک تجربه ی ذهنی را مطرح کنیم. فرض کنید که شما یک والد دانشمند هستید. شما می خواهید ببینید که کودک شما چقدر با تماشای تلویزیون یاد می گیرد که حرف بزند (کلماتی مانند کنجد، خیابان، و انیشتن و غیره) کودک را بر روی یک صندلی بنشانید و کاری کنید که او چند ساعت در روز را تلویزیون ببیند. ولی این کار نباید به صورت حرف زدن دو انسان باشد فقط تلویزیون را روشن کنید تا کودک تماشا کند. کودک شما از این طریق چقدر یاد گرفته است که حرف بزند؟

پاسخ: خیلی کم. کودکان تنها از طریق برقراری ارتباط می توانند صحبت کردن را یاد بگیرند. باید تماسی دراین رابطه وجود داشته باشد، پرسش و پاسخی صورت بگیرد، به اتفاقاتی که رخ می دهد پاسخ سریع داده شود و سخنان نوزادتان را در مورد کسانی که با آنها برخورد داشته اید دنبال کنید. به طور خلاصه تعاملات انسانی. در تلویزیون فقط تصاویری نشان داده می شود که هیچ یک از این نوع ویژگی های ارتباطی را دارا نیست، و البته فاقد ارتباط و پیوند عاطفی نزدیک است.

مربی کودک

در اینجا ایده های واقعا جالبی وجود دارد: با کودکتان زیاد صحبت کنید، کاری را که دارید انجام می دهید را برای کودکتان توضیح دهید، از کودکتان سوالاتی بپرسید و به پاسخ های کودکتان توجه کنید، با کودکتان کتاب بخوانید، در حرف زدنتان از زبان بدنتان بهره گیرید و تن صدای خود را تغییر دهید.

همه ی این کارها خوب است، ولی حقیقت این است که شما نباید بیشتر از اینکه به کودکتان راه رفتن را می اموزید حرف زدن را به او یاد بدهید. در محیط زبانی غنی که شما در حال حاضر به کودکتان ارائه می دهید، کودک شما باید بسیاری از «تحریکات زبانی» را یاد بگیرد که بتواند ارتباط برقرار کند. (البته به ویژه اگر شما در این زمینه بسیار مسر هستید شما با صحبت کردن زیاد با کودکتان و خواندن بیشتر برای کودکتان دایره ی زبانی کودکتان را غنی می سازید.)

ولی بیشتر، این بخش از وظیفه ی والد نباید با کار دیگری ناقص بماند، این کار باید به صورت یک لذت انجام شود. با حالت شگفتی و تعجب و لذت به کودک کوچکتان نگاه کنید و وارد قلمرو ذهن کودکتان شوید زیرا در ماه های بعد این روند بسیار پیچیده تر و جالب تر به نظر می رسد.

منبع:ساینس دیلی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *