پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان

مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی  و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

پرخاشگری در کودکان

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود

کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

  • نرمی استخوان ها
  • افسردگی
  • اضطراب
  • رفتارهای پرخاشگرانه

مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
  • عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

پیشنهاد مشاور: کمک به نوجوان پرخاشگر

پرخاشگری در کودکان

به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری  رفتار بد نماید بسیار مهم است.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله

پرخاشگری در کودکان ۵ ساله، یک رفتار طبیعی و معمول است. در این سن، کودکان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در شرایطی که احساس خشم، ناامیدی یا عصبانیت می کنند، به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخی از علل رایج پرخاشگری در کودکان ۵ ساله عبارتند از:

  • ناتوانی در بیان احساسات: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم هستند. آنها ممکن است نتوانند به طور موثر از کلمات برای بیان خشم، ناامیدی یا عصبانیت خود استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بیان کنند.
  • ناتوانی در حل تعارض: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه حل تعارض به روشی سالم هستند. آنها ممکن است ندانند که چگونه در مورد اختلاف نظرها با دیگران به طور موثر صحبت کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا خواسته های خود را به دست آورند.
  • مشاهده رفتار پرخاشگرانه در دیگران: کودکان از اطرافیان خود یاد می گیرند. اگر کودک شما در معرض رفتار پرخاشگرانه از سوی والدین، خواهر و برادر یا همسالان خود باشد، بیشتر احتمال دارد که خود نیز رفتار پرخاشگرانه داشته باشد.
  • عوامل زیستی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان ممکن است ناشی از عوامل زیستی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) یا اختلال سلوک باشد.

اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علت پرخاشگری کودک خود را شناسایی کنید و روش های موثری برای مدیریت آن بیاموزید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله

علت عصبی بودن کودک ۷ ساله نی نی سایت چیست؟ پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، از جمله:

  • کتک زدن، گاز گرفتن، لگد زدن یا هل دادن دیگران
  • پرتاب کردن اشیا
  • داد و فریاد کردن
  • فحاشی کردن
  • تهدید کردن دیگران

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

  • ناتوانی در کنترل خشم: کودکان ۷ ساله هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل خشم هستند. آنها ممکن است ندانند چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • کمبود مهارت‌های ارتباطی: کودکان ۷ ساله ممکن است هنوز ندانند چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای بیان نیازها یا خواسته‌های خود استفاده کنند.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت در خانواده یا مدرسه نیز می‌توانند در پرخاشگری کودکان نقش داشته باشند.

پرخاشگری در کودکان

علت پرخاشگری کودکان ۸ ساله

پرخاشگری در کودکان ۸ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • رشد و تکامل شناختی: کودکان ۸ ساله در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند. آنها هنوز در حال توسعه مهارت‌های زبانی خود هستند و ممکن است نتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند. این می‌تواند منجر به پرخاشگری فیزیکی یا کلامی شود.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند مشکلات خانوادگی، قلدری در مدرسه یا خشونت در جامعه نیز می‌تواند باعث پرخاشگری در کودکان شود.
  • اختلالات روانی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان می‌تواند نشانه یک اختلال روانی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال سلوک یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد.

پرخاشگری در کودکان دبستانی

پرخاشگری در کودکان دبستانی می تواند به صورت فیزیکی، کلامی یا غیرکلامی بروز کند.

  • پرخاشگری فیزیکی شامل رفتارهایی مانند کتک زدن، لگد زدن، هل دادن، پرتاب اشیا و استفاده از سلاح است.
  • پرخاشگری کلامی شامل رفتارهایی مانند فریاد زدن، توهین کردن، تهدید کردن و تمسخر کردن است.
  • پرخاشگری غیرکلامی شامل رفتارهایی مانند چروک کردن بینی، اخم کردن، برگرداندن سر و پرتاب نگاه های خشمگین است.

راهکارهای مقابله با پرخاشگری

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر نی نی سایت؟ اگر متوجه شدید که کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهد، مهم است که به او کمک کنید تا این رفتارها را مدیریت کند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان دبستانی برای مقابله با پرخاشگری آورده شده است:

  • با کودک خود در مورد خشم و نحوه بیان سالم آن صحبت کنید. به او بیاموزید که چگونه احساسات خود را شناسایی کند و به روش های سالمی آنها را بیان کند.
  • به کودک خود کمک کنید تا مهارت های حل تعارض را بیاموزد. به او بیاموزید که چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کند و اختلافات را بدون توسل به خشونت حل کند.
  • الگوهای رفتاری مثبت را برای کودک خود ارائه دهید. اگر می خواهید کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش دهد، مهم است که خودتان نیز از این رفتارها دوری کنید.
  • اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علل پرخاشگری کودک خود را درک کنید و راهکارهای موثری برای مقابله با آن پیدا کنید

درمان قطعی پرخاشگری

نوروفیدبک یک روش درمانی مبتنی بر مغز است که با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، امواج مغزی را اندازه‌گیری و آن‌ها را به کودک بازخورد می‌دهد. این بازخورد به کودک کمک می‌کند تا بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل بیشتری داشته باشد.

لورتا یکی از انواع نوروفیدبک است که از الکترودهای کوچکی برای اندازه‌گیری امواج مغزی استفاده می‌کند. این الکترودها روی پوست سر کودک قرار می‌گیرند و امواج مغزی را به یک کامپیوتر منتقل می‌کنند. کامپیوتر سپس این امواج را تجزیه و تحلیل می‌کند و بازخورد آن‌ها را به کودک ارائه می‌دهد. این روش هیچ عارضه جانبی را به دنبال نداشته و درمان قطعی است.

نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان نشان داده شده است که می‌تواند اثربخش باشد. این روش درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا:

  • بر احساسات و رفتارهای خود کنترل بیشتری داشته باشد
  • مهارت‌های حل مسئله و مدیریت استرس را بیاموزد
  • الگوهای فکری منفی خود را تغییر دهد

در درمان پرخاشگری کودکان با نوروفیدبک، معمولاً از یک برنامه درمانی چند مرحله‌ای استفاده می‌شود. در مرحله اول، امواج مغزی کودک ارزیابی می‌شوند تا مشخص شود که کدام مناطق مغز در بروز پرخاشگری نقش دارند. در مرحله دوم، کودک آموزش می‌بیند که چگونه بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل داشته باشد. در مرحله سوم، کودک مهارت‌های زندگی را یاد می‌گیرد که به او کمک می‌کند تا با پرخاشگری خود مقابله کند.

با توجه به مزایای نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان، این روش درمانی می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای کودکانی باشد که از این مشکل رنج می‌برند. برای اطلاعات بیش تر در زمینه این درمان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودک| ۲۲ راهکار مقابله تضمینی

منبع:فارس پاتوق

سوالات متداول

۱ - چه چیزی باعث پرخاشگری در کودکان می شود؟

دلایل زیادی برای پرخاشگری در کودکان وجود دارد. برخی از دلایل رایج عبارتند از: ۱. عوامل زیستی ۲. عوامل محیطی ۳. عوامل روانشناختی کمبود خواب تغییرات هورمونی مصرف مواد مخدر یا الکل اختلالات یادگیری اختلالات عاطفی

39 پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر
  1. میترا69
    میترا69 گفته:

    سلام پسر سه ساله من الان مدت دو هفتس مدام پلک میزنه خیلیم عصبیم پرخاشگری میکنه داد میزنه وسایل پرت میکنه.من نمیدونستم باهاش چیکار حتی باهاش کل کلم میکردم که بدتر شد، الان تغییر رویه دادم رفتارمو باهاش عوض کردم دادو بیداد نمیکنم سر به سرش نمیذارم ولی خیلی نارحتم چون هنوز پلک میزنه باید چیکار کنم؟

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      با سلام.. این علائمی که فرمودید نشان می دهند که کودک مضطرب هست. بهتر است تمامی مسائل و استرسورهای محیطی را کاهش دهید. کودک را حتما به نزد روان شناس ببرید، دوره های بازی درمانی نیز موثر خواهند بود.

      پاسخ
  2. مشاور
    مشاور گفته:

    توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند.زیرا تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شود.اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر طی دوره های استرس آور عود می کنند.معدودی ازتیک ها بیشتر از یک سال طور می کشند.

    پاسخ
  3. دینا
    دینا گفته:

    با سلام سه دختره ۹ ساله دارم و از همسر ۵ ساله جدا شدم و با پدر بزرگم زندگی میکنم تو این سن خیلی پرخاشگر و فوق العاده لجباز حرف حرف خودش باید باشه.اصلا گوش نمیده به حرف.اگه امکانش هست منو راهنمایی کنید .ممنون میشم.

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      با سلام، برای بهبود این مسئله باید ارتباطتون رو با دخترتون کاملا عوض کنید. نباید احساس کنه که می خواین بهش دستور بدین. بعلاوه کمتر نقاط ضعفش رو ببینید و مدام نقاط قوت وی رو تقویت کنید و از تشویق کلامی استفاده کنید. یه لیست تهیه کنید از تمام موضوعاتی که باعث عصبانیت و لجبازی دخترتون میشن و این راه اندازها رو کم کنید. بعلاوه میزان استرس دخترتون رو بررسی کنید چون ممکنه این رفتارها ناشی از استرس باشند.

      پاسخ
  4. همیار
    همیار گفته:

    اولا شرایط و سن بلوغ در ایشون رو باید در نظر بگیرید و به همین خاطر مادر شما بهتر میتونه به ایشون نزدیک بشه.

    ۱- در دوران بلوغ که بحران روحی و عاطفی نوجوان را در بر می گیرد.بهترین راه برای پیشگیری از خشونت مسامحه و سازگاری است.اغماض ، گذشت و نادیده گرفتن رفتار های او همراه با آرامش ف در اغلب مواقع از استمرار و پیشروی خشونت در قالب پرخاشگری های فیزیکی و لفظی جلوگیری می کند.

    ۲-راهنمایی و مشاوره با دانش آموز در خصوص عواقب خشونت و آثار اجتماعی آن و همچنین مشاور با خانواده دانش آموز درباره کاهش رفتارهایی که منجر به خشونت نوجوان می شود بسیار موثر است.

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      با سلام. کودک شما یاد گرفته با این کار به اهدافش برسه و روی شما تاثیر بذاره.. در واقع یک استراتژی برای تاثیر گذاری روی بزرگترهاست. چون از شما واکنش و توجه می بینه این کارو بیشتر میکنه…. بهتره به این رفتارها واکنشی نشون ندین تا خاموش بشن.

      پاسخ
  5. میبدی
    میبدی گفته:

    سلام پسری ۶ ساله دارم که داخل خانه فوق العاده پرخاشگر است اما در مقابل سایر افراد و حتی کودکان کوچیکتر از خود توانایی دفاع ندارد و به طوریکه حتی از پسر برادرم که همسن خودش است کتک می خورد با وجود اینکه پسرم از لحاظ جثه از همسالانش بزرگتر است نمیدونم چه کنم لطفا راهنماییم کنید.

    پاسخ
  6. هلنا
    هلنا گفته:

    با سلام دختر من دوسال و سه ماهه است، تازگی وقتی از کسی خوشش نمیاید پرخاش کرده و میخواهد او را بزند ( مثلا سوار ماشین بودیم و میخواست روی صندلی بایستد وقتی به او گفت خطر دارد و باید بنشیند، چوت چند مرتبه به علت ترمز گرفتن ماشین نزدیک بود بیفتد ، او را بازور نشاندم چون مقاومت میکرد سپس او میخواست مرا بزند ، به او گفتم نباید کسی را بزنی و این کار درستی نیست) باید با او چگونه رفتار کنم؟

    پاسخ
  7. tahmasebi
    tahmasebi گفته:

    سلام خسته نباشین من یک خواهر نه ساله دارم که دو هفته است بسیار پرخاشگر شده و عصبی است امروز به طور اتفاقی فهمیدم دو هفته است زندگ های تفریح تنهاست و میگه دوستام دو به دو با هم میرن و من تنهام و بهشون که میگم میگن ما امروز با فلانی میریم و صبح ها به زور از خواب بیدار میشه و به سختی مدرسه میره و تکالیفش رو هم به درستی انجام نمیده میخواستم ببینم چه راهنمایی و کمکی میتونم بهش بکنم که اینطور تنها نباشه در رابطه با علت اینکه اینطور شده هم حرفی نمیرنه میشه بگین باید چیکار کنم و چه حرف و راهنمایی بهش بکنم که دوستانش خوب بشه؟

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      سلام دوست عزیز. عدم انطباق بچه ها تو این سنین با سایر گروه هم سن و سال گاها میتونه موجب گوشه گیری، بی حالی و یا به عکس پرخاشگری بشه. در ابتدا باید سعی کنید که باهاش گفت و گو کنید و بدون اشاره مستقیم به موضوع تشویقش کنید که از اوقاتی که توی مدرسه میگذره براتون حرف بزنه. بدون اینکه قضاوتش کنید و یا عجه ای در نظر دادن داشته باشید فقط به حرفاش گوش بدید. نداشتن اعتماد به نفس کافی و خود کم بینی ممکنه باعث بشه خواهر شما نتونه اونطور که باید در جمع هم سالانش ابراز حضور کنه. تشویقش کنید در یک برنامه خارج برنامه شرکت کنه تا بتونه کاری مختص خودش انجام بده. کارهای هنری خیلی مفید هستن به فرض مثال و حس مفید بودن القا میکنن. بسته به علاقه ی شخصیش در یک کلاس شرکت کنه تا بتونه خودشو ابراز کنه و جنبه های مختلفی از وجود خودش رو بشناسه. بعدا میتونید ببینید که نا خوداگاه هم مسیرهای خودش رو پیدا کرد و دوستان خوبی خواهد داشت.

      پاسخ
  8. الهام
    الهام گفته:

    سلام خسته نباشید یه پسر یک ساله دارم بعضی وقتها انگار عصبانی میشه شروع میکنه به زدن تو صورته طرف مقابلش بعضی وقتها هم نیشگون میگیره گاهی دعواش میکنم وقتی جلو چشمش نباشه گریه میکنه بهونه میگیره چیکار کنم.

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      با سلام. این رفتارهای کودک با دعوا کردن و واکنش متقابل بدتر می شوند. بهترین روش اینه که سعی کنید هیچ عکس العملی نشان ندهید که کودک متوجه شود این رفتارها در محیط بیرون پاسخی نمی گیرند تا خاموش شوند. فراموش نکنید رفتارهای کودک با دعوا کردن تشدید شده و گاها کودک عصبی تر و پرخاشگرتر می شود.

      پاسخ
« دیدگاه های قدیمی تر

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *