سوگ در کودکان

سوگ در کودکان✔️ علائم و درمان تخصصی روانشناس

سوگ در کودکان یک فرآیند طبیعی است که می تواند به روش های مختلفی بروز کند. مهم است که والدین و مراقبان بتوانند علائم سوگ در کودکان را تشخیص دهند و به آنها کمک کنند تا این فرآیند را به سلامت طی کنند.

همیشه مرگ در جامعه به عنوان یک موضوع  ناخوشایند برای بحث و گفت و گو بوده است. وقتی صحبت از مرگ و یا مردن پیش می آید، بیشتر بزرگ تر ها از آن طفره می روند و با گفتن این که؛ بحث درباره ی این مسئله با افراد جوان تر، صلاحیت ندارد، با یک معذرت خواهی خود را از آن جو کنار می کشند. به نظر می آید که صحبت در مورد مرگ، ناراحتی، استرس، پریشانی و رفتاری بازدارنده را در افراد بزرگتر برمی انگیزد.

به تازگی شاهد هستیم که همه ی افراد این موضوع را قبول دارند که ؛ بحث کردن درباره ی مرگ به افراد کمک می کند که آن را به عنوان بخشی از زندگی بپذیرند و تلاش کنند بر احساس هایی که در اثر تصور مرگ  در آن ها رسوخ می کند، مقابله کنند.  ادامه مطلب

اختلال تیک کودک

تیک در کودکان| درمان قطعی با کمک روانشناس

تیک در کودکان، سندروم تورت (Tourette Syndrome) یا TS یکی از اختلالات شایع دوران کودکی می باشد. تیک عبارت است از؛ حرکات و یا صداهای غیرارادی، ناگهانی، سریع، ناموزون، تکراری و کلیشه ای که فرد مبتلا در مقابل آن تقریبا، نمی تواند مقاومت داشته باشد اما برای مدتی می تواند با اراده آن را کنترل کند.

انواع تیک عصبی در کودکان

تیک ها به طور معمول در اواخر دواران کودکی دیده می شود. اما در طی سال های دیگر، می توان این اختلال را در آن ها دید. تیک در کودکان به دو نوع ساده و مرکب تقسیم بندی می شوند. ادامه مطلب

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان

اختلال دوقطبی در کودکان

اختلال دوقطبی در کودکان نوعی اختلال سلامت روان است، آیا فرزند شما دچار تغییرات شدید خلق و خو و رفتار می شود؟ آیا کودک شما نسبت به سایر بچه ها بسیار هیجان زده تر یا تحریک پذیرتر است؟ آیا متوجه می‌شوید که کودک شما بیشتر از سایر کودکان چرخه‌های تغییرات خلقی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا این تغییرات خلقی بر رفتار فرزند شما در مدرسه یا خانه تأثیر می گذارد؟

که باعث تحریک پذیری قابل توجه و نوسانات خلقی در کودکان می شود. هیچ درمان مشخصی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما با درمان موثر (درمان و دارو) کودک می تواند روند رشد طبیعی را طی کند.

ادامه مطلب

آیا-کمبود-محبت-داریم

آیا کمبود محبت داریم؟

یکی منو دوست داشته باشه!

از زمانی که خیلی بچه بودم یادمه که خیلی توجه کسی رو به خودم جلب نمی کردم. من بچه ی کوچک خانواده  بودم  و بعد از یه پسر پر شر و شور و خوش زبون به دنیا اومده بودم.

به لحاظ زبانی اگر چه به خوبی برادرم نبودم، اما مشکل خاصی هم نداشتم.

خوب یادم هست که از همون ابتدا آماج مقایس های جورواجور بودم. از نوع حرف زدن گرفته تا راه رفتن و غذا خوردنم.

بنظز خودم بچه ی خوبی بودم اما نمی دونم چرا کسی تشویقم نمی کرد. مرکز توجه هیچ سی نبودم و تا حد زیادی برادرم رو علت این مشکل میدونستم.

حس می کردم ازش بدم میاد و آرزو می کردم نبود تا من هم کمی دیده می شدم.

به مرور با بزرگتر شدنم، حس عجیبی رو همواره با خودم حمل می کردم. احساس غریبی که به من می گفت ” تو به اندازه ی کافی خوب نیستی”.

این  احساس دردناک رو مدت ها با خودم داشتم و ازش آسیب های زیادی دیدم. برای ورود به روابط عاطفی ام احساس کهتری می کردم.

توی مدرسه و دانشگاه همیشه این حس رو داشتم که اگر بهترین نشم خیلی فاجعه آمیزه و با ورود به عرصه ی کار، فهمیدم که تا چه حد محتاج نوازش و محبتم.

بعد از مدتی با مراجعه به یک روانشناس مشکلم رو مطرح کردم و فهمیدم ریشه ی اصلی مشکلاتم کمبود محبته!

خیلی وقت ها اگرسعی کردم کارم رو خوب انجام بدم، با کسی خوب رفتار کنم یا توی رابطه ی مخربی بمونم بخاطر کمبود محبتی بوده که داشتم.

من عمیقا احساس تنهایی و ناکافی بودن داشتم و با کمک های روانشناسم در حالی این مطلب رو براتون می نویسم که احساس خیلی بهتری نسبت به خودم دارم.


شما جزء کدام دسته هستید؟

اگر با مطالعه ی شرح حال مراجع بالا، تا حدی با او همزاد پنداری کردید، می توان گفت شما نیز از کمبود محبت رنج می برید و نیازمند دریافت کمک تخصصی هستید.

بر اساس پژوهش ها، کمبود محبت که ریشه در عزت نفس آسیب دیده یا معیوب دارد.

همبستگی مثبت معناداری با احساس تنهایی دارد و می تواند حیطه های مختلف شغلی، تحصیلی و ارتباطی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

افرادی که از کمبود محبت رنج می برند، معمولا در کودکی از تجربه روابط محبت آمیز، امن و ایمن محروم بوده اند، به حد کافی تشویق نشده اند.

همواره مورد تمسخر، مقایسه یا سرزنش قرار داشته اند و تفکر قالب در آن ” عدم کافی بودن و کارایی ” است.

این تفکر می تواند منجر به باقی ماندن در روابط معیوب، مشاغل نامناسب و یا ارتباطات برنده- بازنده شود که تمامی این علایم در شرح حال مراجع نیز وجود داشت.


دوست داشته نشدن تا کی؟ چه کنم تا دیگران به من محبت کنند؟

شاید ذهن تان درگیر این مساله باشد که تا کی قرار است کسی مرا دست نداشته باشد؟ چرا با وجود صرف همه ی انرژی و توانم باز هم چیزی تغییر نمی کند؟

و سوالاتی که بیانگر نوعی سردرگمی، ابهام و احساس خستگی و ملال هستند.

اما بهتر است بیش از حد نگران و سردرگم نباشید. پاسخ همه ی سوال های شما در یک جمله نهفته است: ” تا زمانی که خودت را دوست نداشته باشی، کسی دوستت نخواهد داشت”

برای حل مساله لازم است برای چند دقیقه به سوالات زیر فکر کنید؟

  • آیا به میزانی که برای دیگرن حق و ارزش قایل می شوم برای خودم نیز حقوقی قایل می شوم؟
  • آیا برای آسایش و آرامش خودم به اندازه ی دیگران احترام قایلم؟
  • آیا فکر می کنم نیازهای دیگران مهم تر و مقدم بر نیازهای شخصی ام هستند؟
  • آیا به اندازه ای که به خوبی های دیگران توجه دارم، نکات مثبت و ویژگی های خوب خودم را نیز می بینم؟

اگر پاسخ های شما حکایت از ارزشمند دانستن دیگران و مقدم بودن آن ها بر خودتان دارند، مشخص است که خودتان را دوست ندارید.

چرخه ی معیوب دوست نداشتن خود، هرگز به پایان نخواهد رسید.

شما هر روز در روابط معیوب، مشاغل نامناسب و ارتباط با افراد ناشایست درگیر خواهید بود، مگر آنکه تصمیم بگیرید برای خودتان کاری متفاوت از قبل انجام دهید.

تکنیک های طلایی جلب محبت

اگر فکر می کنید زمان آن رسیده که خودتان را دوست داشته باشید، به نیازهای تان توجه کنید و دستی به سر کودک بیچاره ی درون تان بکشید اما راه آن را نمی دانید، نکات زیر را مطالعه کنید:

  1. خود هیپنوتیزمی: حقیقتی که شاید تاکنون از ان آگاه نبودید آن است که شما برای سال های سال از طریق گفته های منفی خانواده، دوستان و اطرافیان تان هیپنوتیزم شده اید.

آن ها ویژگی هایی منفی و یا آزار دهنده را به شما نسبت داده اند و به مرور زمان شما پذیرفته اید که چیزی جز بازخورد های آن ها نیستید.

به منظور حل مشکل، آنچه نیاز خواهید داشت، معکوس کردن چرخه ی هیپنوتیزم است.

به عبارت ساده تر لازم است تا تاثیرات منفی هیپنوتیزم شدن توسط دیگران را خنثی کنید و سپس آن را تبدیل به هیپنوتیزم مثبت کنید. اما چگونه؟

برای این کار هر شب قبل از خواب، حداقل ۱۵ دقیقه را به خودتان اختصاص دهید. در این زمان قرار است چشم های تان را ببندید و همه ی  ویژگی های مثبت واقعی تان –دقیقا آنچه دوست داشتید از دیگران بشنوید- را به خودتان بگویید.

جملاتی مانند تو خوبی، تو دختر مهربانی هستی، تو توانایی خوبی در صحبت کردن داری، تو موجودی منحصر به فرد هستی و هیچ کس قادر به اجرای رسالت تو بر روی زمین نیست.

با اجرای این فعالیت به صورت مستمر، ذهن شما در حال خود هیپنوتیزمی از نوع مثبت قرار گرفته و محتوای جملات، ضمیر ناخودآگاه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

بر اساس شواهد بالینی، این تمرین یکی از موثر ترین روش های موجود برای غلبه بر کمبود محبت و ارتقا عزت نفس است.

  • از افراد منفی دوری کنید: افراد منفی باف و بدبین، برای شرایط روانی شما درحکم زهر اند.
  • از این افراد تا جایی که می توانید دور بمانید و اجازه ندهید تا از طرق بازخوردهای منفی ذهن تان را تحت تاثیر قرار دهند.
  • برای خودتان حقوقی مساوی دیگران قایل شوید: بسیاری از افراد تصور می کنند با از خودگذشتگی و ایثار می توانند محبت دیگرانرا جلب کنند، در حالیکه این تصور کاملا مخرب است.

عدم قایل شدن حقوق انسانی برای خود، این پیام را به اطرافیان منتقل می کند که “می توانید هر طور دوست دارید با من برخورد کنید ” و احتمالا به جای دریافت محبت، مورد سوء استفاده قرار خواهید گرفت.

  • مجسمه ی خوبی ها نباشید: تمایل به ارایه ی تصویری ایده آل و بی عیب و نقص از خود باعث می شود تا دیگران نیز شما را به عوان فردی بی عیب و نقص مشاهده کنند.

از آنجا که شما نیز انسان هستید و ممکن است اشتباه کنید، مرتکب شدن کوچک ترین اشتباه، تصویر ایده آل شما را در ذهن دیگران مخدوش می کند و در این هنگام است که باز هم تنها می مانید.

بنابراین از همین لحظه تصمیم بگیرید تا به عنوان فردی معمولی، با دیگران وارد رابطه شوید.

چنین فردی به دلیل انسان بودن، ممکن است عصبانی شود، اشتباه کند، بی حوصله باشد و مجسمه ی تمام قدی از خوبی ها نیست.

  • معذرت خواهی افراطی ممنوع: افرادی که از کمبود محبت رنج می برند، ترس شدیدی از تنهایی دارند.

این ترس در بسیاری از مواقع آن ها را به سمت عذرخواهی های بی دلیل و عموما مخرب سوق خواهد داد که تنها فایده شان تداوم احساس تنهایی است.

اگر شما نیز جزء این گروه هستید، دست از عذرخواهی افراطی بردارید و اگر مرتکب اشتباهی شدید، با اقتدار، آرامش و صرفا برای یک بار ابراز تاسف کنید.

معذرت خواهی افراطی ممکن است این برداشت را ایجادکند که شما فردی ترسو، نیازمند و چسبنده هستید و از طریق آن، راه محدود کردن رابطه با شما بازخواهد شد.

بهتر است تصمیم بگیرید شجاع و جسور باشید، خود واقعی تان را با تمامی عواطف و احساساتش به دیگران نشان بدهید.

قبل از دیگران، خود را لبریز از نوازش های کلامی و خودگویی های مثبت کنید و با وجودی لبریزی از عشق به خود، وارد ارتباط با دیگران شوید.

دراین صورت یقینا شما چیزهایی زیادی برای به اشتراک گذاشتن با دیگران خواهید داشت و آن ها نیز از همنشینی با شما لذت و آرامش را تجربه می کنند.

نحوه مراقبت از کودک

تجربه ی آسیب زا یا تروما در کودکی ۱

 

 

 

۸ تصور غلط ازآسیب های روانی یا تروماهای دوران کودکی

تروما یا آسیب روانی چیست؟ شما تروما را چگونه توصیف می کنید؟ اگر شما در معرض تروما قرار بگیرید، می دانید چگونه آن را تشخیص دهید؟ ممکن است بگویید چیزی مانند تروما، یک تجربه ی منفی و ناخوشایند است که شما نمی توانید آن را فراموش کنید و یا تغییر دهید. ممکن است من به شما امتیاز A+ بدهم اما همچنین شما را به چالش می کشم تا موقعیت های مختلفی را که در آن تروما رخ می دهد و بر قربانی تاثیر می گذارد، مد نظر قرار دهید.

به عنوان مثال، همه ما می دانیم که کودکی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته و نادیده گرفته شده یا چیز وحشتناکی را ادامه مطلب

تضادهای درونی نوجوانی

تعارض در کودک و نوجوان و حل آن

 

در تجربه ی تعارض، نکته ی مهم آن می باشد که؛ تعارض باید در هر صورت به گونه ای رفع و حل شود. بهترین انتخاب از بین انتخاب های نامناسب گزینش می شود، و شخص مسئولیت انتخاب  و همچنین زیستن با آن را می پذیرد. اگر شخص در حل تعارض، دچار شکست بشود، به طور معمول به تنش های عاطفی شدید و عدم بروز رفتار سازگارانه مبتلا می شود.

تجربه ی تعارض در زندگی هرکسی، امری عادی و معمولی به نظر می رسد. به همین دلیل؛ داشتن ادامه مطلب

احساس حقارت نوجوان

احساس حقارت و خودکم بینی در نوجوانان

 

روان شناسان و مشاوران و حتی معلمانی که با روان شناسی آشنایی دارند؛ گزارش می دهند که در بین انواع مختف مشکلات نوجوانان وجوانان، چه مشکلات و مسائلی که از جوانان می شنوند و یا در رفتار های آنان مشاهده می کنند، اکثرا ارزشیابی غیرمنصفانه ی آنان از مشکلاتشان مشاهده می شود.

نگرش های خود کم بینی در بین بزرگسالان هم بسیار مشاهده می شود ، که متاسفانه اکثر آن ها به عموان جنبه های بهنجار زندگی افراد به نظر می آیند. برای اینکه چرا احساس حقارت تا این اندازه عمومیت دارد، چندی از دلایل نیز وجود دارد: ۱) یک علت اصلی آن است که ادامه مطلب

بلایا کودک زلزله

برخورد مناسب با سوگ در کودکان هنگام بلایا

با توجه به اتفاقات اخیر در کشور عزیزمان و زلزله غم انگیز در غرب کشور، ضمن عرض تسلیت به هموطنان گرامی، در این مقاله چند نکته مشاوره ای بری مقابله و برخورد درست سوگ در کودکان ارائه شده اند. لازم به ذکر است این نکات بخصوص برای مشاوران و روان شناسان نیز مفید می باشند.

الف) زبان فراخوان: مشاور می تواند کلمات محکمی که سبب برانگیختن احساسات فرد می شود ، استفاده کند . مثلا ؛ « پدرت مرد » در مقابل « پدرتان را از دست دادید » . این زبان به مردم کمک می کند که در مورد مراقبت های حول و حوش فقدان، برخی از احساسات دردناک را ادامه مطلب

تفاوت کودک مستقل با وابسته

تفاوت کودک مستقل با وابسته

آیا دارید کودکی مستقل پرورش می دهد یا کودکی وابسته؟

یکی از مهم ترین اهداف به عنوان پدر و مادر، پرورش کودکی است که فردی مستقل و متکی بر خود باشد. مطمئنا، در ابتدای رشد کودک بر روی شما حساب باز می کند. هنگام نوزادی کودکان برای تغذیه، تمیز کردن و حرکت  به شما وابسته هستند. همگام با رشد، کودک شما در حوزه های مختلف زندگی مستقل تر می شود اما هنوز هم برای عشق ورزیدن، حمایت، راهنمایی و محافظت به شما وابسته است. همگام با ادامه مطلب

کودک و اسیب روانی

کمک به کودکان بعد از آسیب روانی

 

اگر کودک شما ضربه روحی را تجربه کرده باشد، ممکن است با احساسات اضطراب ، خاطرات ترس آور یا حس خطر دایمی دست و پنجه نرم  کند، یا ممکن است احساس کرختی، تنهایی و ناتوانی برای اعتماد به دیگران را تجربه نماید. وقتی رویداد های بد رخ می دهند، زمان می برد تا درد برطرف گردد و یک بار دیگر حس اطمینان و ایمنی در شما شکل بگیرد . اما  شما با راهبرد های صحیح می توانید به کودک کمک کنید.

آسیب  روانی و هیجانی (تروما) چیست؟

ضربه عاطفی و روانی می تواند ناشی از حوادث پردغدغه غیر عادی باشد که ادامه مطلب

اختلال وسواس فکری و عملی

اختلال وسواس فکری عملی در کودکان

این اختلال در برگیرنده فکرها و اعمال مکرری است که وقت گیر و ناراحت کننده هستند و منجر به تضعیف عملکرد فرد می شوند. به بیان دقیق تر، وسواس ها افکار یا تصاویر مزاحم تکراری، بی مورد، غیرمنطقی و نامناسبی هستند که به اضطراب بارز می انجامند. وسواس عملی، رفتارهای مکرری هستند که هدف اولیه آنها کاهش اضطراب یا ناراحتی است.

در محتوای وسواس های فکری-عملی کودکان ادامه مطلب

کودک لوس

کودک لوس

 

کودک لوس

 

لوس شدن کودک به یکی از دغدغه های حوزه تربیت در خانواده ها تبدیل شده است که هر روز نیز در جامعه ما این معضل رو به افزایش است. روان شناسان اعتقاد دارند که لوس بودن و یا لوس شدن کودک یک اختلال رفتاری است که در نتیجه آن کودک نمی تواند به درستی با هم سن و سالان و یا بزرگترهای خود رفتار نموده و تعامل برقرار کند. اگر بخواهیم در مورد علل اصلی لوس شدن کودکان صحبت کنیم باید گفت که یکی از مهم ترین دلایل لوسی کودکان رفتار ضعیف و غیر قاطع والدین می باشد. در واقع این به آن معنا نیست که والیدن باید خشن باشند اما والدینی که در برابر تمامی خواسته های کودک سر تعظیم فرود می آورند و به خیال خود دارند به آن ها محبت می کنند علت اصلی لوس شدن فرزند خود هستند. می شود گفت اگر کودک احساس کند که با گریه و زاری و رفتاری این چنینی می تواند  شرایط و جو را به نفع خود تغییر دهد این به یک عادت بد در او تبدیل شده که در تمام زمان ها و هر گاه که کودک خواسته ای داشته باشد به اجرا در می آید و در این بین این والدین هستند که با رفتار خود می توانند موجب لوس شدن کودک شده و یا جلوی این امر را برای همیشه بگیرند. علت مهم دیگر در لوسی کودک را می توان تناقض در رفتار های والدین و بزرگتر ها دانست مثلا اگر کودکی یکبار با گریه و زاری نتوانست به خواسته اش برسد اما حس کند که والدین او در مقابل گریه و زاری او رفتار و واکنشی متفاوت از خود نشان می دهند در دفعه بعد روش جدیدی را برای در خواست نامعقول خود انتخاب می کند مثل فریاد زدن و یا جیغ کشیدن لذا پدر و مادر و به طور کلی بزرگترها باید در مقابل رفتارهای کودک واکنشی تقریبا مشابه و هماهنگ از خود نشان دهند.

محبت به کودک اگر به اندازه بجا و معقول باشد نه تنها کودک را لوس نمی کند بلکه به او می فهماند که والدینش او را بدون قید و شرط دوست دارند اما محبت بیش از حد بسیار خطرناک است. محبت به اندازه به این معنا نیست که تمامی خواسته های کودک اجابت شود مثلا گاهی نیاز است تا مادر به جای اینکه دست کودک را بگیرد بگذارد کودک زمین بخورد چرا که زمین خوردن است که بلند شدن را به او خواهد آموخت! پسر یا  دختر بودن فرزند تاثیری در لوس شدن او ندارد و در واقع تنها رفتارهای والدین است که سبب لوس شدن کودک خواهد شد چه کودک دختر باشد و چه پسر به خصوص در جامعه ما که پدیده تک فرزندی نیز بسیار رایج شده است.کودک لوس

تک فرزندی رابطه ای بسیار مهم با لوس شدن کودک دارد چرا که والدین در این حالات تمام توجه و محبت خود را متوجه یک نفر کرده و او در این زمینه هیچ رقیبی نمی بیند و به مرور زمان این می تواند موجب لوس شدن فرزند شده و او حس کند که هر چه بخواهد فراهم خواهد شد. در مورد تک فرزندان باید گفت والدین حتما باید محیطی را برای تعامل او فراهم کنند که بتواند موارد زیادی را از رابطه با هم سن و سالان خود یاد بگیرد، علاوه بر آن عدم برآوردن تمامی نیازهای کودک و نیز در نظر گرفتن محرومیت از خواسته ها در مقابل کارهای بد کودک بسیار مفید خواهد بود چون در این حالت کودک می فهمد که آن گونه نیست که هر چه بخواهد و هر گونه رفتار کند تمام خواسته هایش برآورده می شود. همچنین والدین باید اجازه شکست خوردن را به کودک دهند و از او انتظار برآوردن تمام کمبود ها و نقص هایی که در خود دیده اند را نداشته باشند. مثالی برای محرومیت از خواسته ها این است که مثلا اگر کودک با گوشی موبایل بازی می کند و شما برای آن وقت تعیین نموده اید که حتما نیز باید این کار را تعیین کنید اگر پس از گرفتن گوشی از کودک مثلا در وقت شام کودک گریه کرد باید برای مدتی او را از بازی محروم کرده و گوشی را به او ندهید مثلا بگویید برای ۲۴ ساعت از بازی با گوشی به خاطر رفتارت محروم شدی..راهکار قطعی در درمان اختلال لوس بودن کودکان هماهنگی والدین در رفتارها و اصلاح رفتار های خودشان است چرا که عامل اصلی آن ها هستند و لازم است تا والدین تا زمان درمان کامل این اختلال به کودک خود فرصت داده و انتظار اینکه به یکباره او اصلاح شود را نداشته باشند.

منبع:مشاوره-آنلاین.com

خود زنی در کودکان

خود زنی در کودکان

 

خود زنی در کودکان

 

بسیاری از خانواده ها از رفتارهای خشونت امیز و بد در فرزندان خود نگران هستند چرا که بروز این گونه رفتارها در دوران کودکی یکی از مشکلات بزرگ و رایج رفتاری در میان کودکان می باشد. بسیاری از کودکان اگر در هنگام بازی با هم سن و سالان خود و یا موارد دیگر عصبی شوند و لج کنند شروع به جیغ زدن های شدید و افراطی و کشیدن موی سر خود و یا رفتارهای خشن این چنینی می شوند.

اکثر این رفتارها در کودکان هنگامی بروز پیدا می کند که کودک به هر دلیلی برای خواسته اش “نه” شنیده و یا بزرگتر او و با هم بازی اش به وسایل مورد علاقه اش دست زده و او فکر می کند که می خواهد آن ها را تصاحب کند. از دیدگاه روانشناسانه بسیاری از بزرگسالان نیز با این مشکل مواجه هستند و در واقع می توان گفت که بروز این رفتارها در بزرگترها می تواند یکی از دلایل شیوع و شروع این گونه رفتارهای خشونت باز و خود زنی ها در دوران کودکی باشد چرا که کودکان مرتبا در حال الگو برداری از رفتارهای والدین خود هستند. می شود گفت که خود زنی در کودکان با مشکلات عاطفی و روحی آن ها به شدت در ارتباط است چرا که خود زنی در هر سنی می تواند یکی از راهکارها برای کاهش تنش های روحی و تخلیه خود باشد. به خصوص که استانه تحمل عاطفی و روحی کودک نیز بسیار پایین تر از برگ سالان بوده و کودک ممکن است در مواردی که شاید برای بزرگ تر ها هیچ گونه درد و رنج روحی نداشته باشد دچار درد روحی و روانی گردیده و از خود زنی برای کاهش این درد ها و یا حتی نشان دادن آن استفده کند.

یکی از مواردی که در زمینه خود زنی در کودکان بایستی مورد توجه قرار گیرد این است که والدین حتما باید به این گونه از کودکان محبت عاطفی جسمی مانند بغل کردن و بوسیدن نمایند چرا که این راهی برای نشان دادن ارزشمند بودن بدن برای کودک است. درست همانند بزرگتر ها که می دانند و فهمیده اند که صورت و ظاهر راهی برای جذب توجه دیگران است کودک نیز باید متوجه شود که جسم و بدن او ارزشمند است و از این طریق به ان آسیب نزند بنا بر این برای درک این نکته در کودک نوازش و محبت کودک می تواند موثر باشد چرا که کودک متوجه می شود که بدن او راهی برای ابراز محبت و دریافت محبت است و نباید با خود زنی به آن صدمه وارد کند. نوازش کردن سر وصورت و موهای کودکانی که به خود زنی روی می آورند و این عادت بد را دارند می تواند بسیار موثر باشد به خصوص اگر با بیان جملات محبت آمیز از سوی والدین او باشد.

برای این گونه کودکان که مشکل خود زنی دارند راهکار بازی در وان پر از آب و کف می تواند راهکار مطلوبی مناسبی باشد چرا که از این طریق خود کودک می تواند به نوازش جسم و بدن خود پرداخته و ارزش آن را درک نماید. همچنین بازی در کف و آب می تواند راهکاری برای کاهش تنش های روحی و افزایش آرامش در کودک بوده و با کاهش تنش ها موجب کاهش خود زنی در کودکان شود. در هنگام بروز رفتارهای پرخاشگرانه و نیز خود زنی در کودک والدین او باید با استفاده از رفتارهای محبت آمیز خود نگرانی خود را تا حدی ابزار نمایند مثلا اگر کودک سر خود را به دیوار می کوبد باید حائلی نرم در مقابل سرش قرار داد و با جمله ای محبت امیز مثلا به او بگویند که می دانم ناراحتی اما من دوستت دارم و نمی خواهم که سر زیبای تو آسیب ببیند. در نهایت مشاوره با مشاوران روانشناسی نیز می تواند راهکاری برای کاهش خود زنی در کودکان باشد.

منبع:مشاوره-ازواج.com