کمک به نوجوان پرخاشگر
کمک به نوجوان پرخاشگر، رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادبی برای برخی از والدین بسیار مهم می باشد، زیرا این مشکل باعث درگیری در میان اعضای خانواده می شود.
تنها با یک نگاه کوچک به اخبار، می توان فهمید که عصبانیت و خشم نوجوانان یک مسئله ای می باشد که در حال رشد است. فیلم ها و برنامه های تلویزیونی همه روش های خشونت را تحریک می کنند، بیشتر وب سایت ها، دیدگاه های خشن را پرورش می دهند و انجام بازی های ویدوئویی خشن به مدت زیاد، می تواند نوجوانان را نسبت به پیامدهای خشم و خشونت، در دنیای واقعی، بی تفاوت نماید.
البته، هر نوجوانی که رفتار خشن نشان می دهد یک فرد عصبی و خشمگین نیست، ولی برای کمک به نوجوان پرخاشگر دارای مشکل، که از لحاظ عاطفی آسیب دیده اند یا از مشکلات مربوط به سلامتی روان رنج می برند، پیامدهای مربوط به آن می تواند حزن انگیز و ناراحت کننده باشد.
راهکار برای کمک به نوجوان پرخاشگر
با فرزند خود ارتباط برقرار کنید
برای کمک به نوجوان پرخاشگر ابتدا باید درک کنید که هر مشکلی که نوجوان شما آن را تجربه می کند، به این معنا نیست که شما نتوانستید وظیفه پدر یا مادر بودن خود را به نحو مناسب انجام دهید. به جای سرزنش خود در این موقعیت، به نیازهای فعلی که نوجوان شما دارد، تمرکز کنید.
اولین قدم برای کمک به نوجوان پرخاشگر، پیدا کردن راهی است که با وی ارتباط برقرار کنید.
ممکن است که باور کردن این مسئله سخت باشد (با وجود خشم فرزند یا بی تفاوت بودن وی نسبت به شما) ولی همچنان نوجوانان، آرزوی دوست داشتن، تمایل و پذیرش از طریق والدینشان دارند. این بدان معناست که، نسبت به آنچه فکر می کنید، نفوذ زیاد تری برای کمک به نوجوان پرخاشگر دارید. روش های موجود برای برقراری ارتباط عبارتند از :
- نسبت به سطح استرس خود آگاه باشید. اگر شما عصبی یا ناراحت باشید، زمان مناسبی نیست که برای برقراری ارتباط با نوجوان خود تلاش کنید. کمک به نوجوان پرخاشگر تا زمانی که آرام شوید، منتظر باشید و قبل از شروع کردن به مباحثه، انرژی لازم را بدست آورید. شما احتمالا نیاز به صبر و جمع کردن انرژی مثبت، نیاز دارید.
- به خاطر فرزندتان در آنجا باشید. پیشنهاد مربوط به صحبت کردن با فرزند خود در هنگام قهوه خوردن، احتمالا با برخود طعنه آمیز فرزند شما یا بی توجهی وی همراه باشد، ولی نشان دادن این امر که شما در دسترس وی قرار دارید، دارای اهمیت زیادی می باشد. برای نشستن در کنار فرزند خود اصرار داشته باشید، در هنگام صرف غذا دقت کنید که تلویزیون و دیگر وسایلی که حواس پرتی ایجاد می کنند، وجود نداشته باشد و سعی کنید که با فرزند خود صحبت کنید. اگر تلاش شما با جواب های کوتاه و تک حرفی مثل “بله” یا کلمات مشابه همراه باشد یا فرزند شما با تکان دادن شانه خود به شما جواب دهد، از تلاش خود نا امید نشوید؛ ممکن است که مجبور باشید تا برای یک مدت طولانی شامتان را به آرامی بخورید، ولی زمانی که فرزند شما بخواهد که با شما صحبت کند، فرصت کافی برای انجام این کار را خواهد داشت.
- زمینه ها و موضوعات مشترک را پیدا کنید. سعی برای بحث در مورد ظاهر یا لباس های فرزند شما، ممکن است یک روشی باشد که منجر به تحریک و به وجود آمدن جر و بحث های خشن و همراه با عصبانیت شود، ولی شما همچنیان می توانید موضوعات مشترکی را پیدا کنید و در مورد آن ها بحث کنید. هدف این نیست که بهترین رفیق برای فرزند خود باشید، ولی هدف پیدا کردن زمینه ها و منافع مشترکی می باشد که می توانید با آرامش در مورد آن بحث کنید. برای کمک به نوجوان پرخاشگر حتما به فرزند خود اطمینان دهید که می تواند با شما درد و دل کند.
- بدون قضاوت و نصیحت کردن فرزند خود، به حرف های وی گوش دهید. زمانی که فرزند شما با شما صحبت می کند، گوش کردن بدون قضاوت، استهزا و مسخره، ایجاد وقفه، نقد کردن و توصیه کردن، عامل مهمی می باشد. فرزند شما نیاز دارد که توسط شما درک شود و به وی ارزش بگذارید، بنابراین ارتباط چشمی خود را حفظ کنید و حتی زمانی که وی به شما نگاه نمی کند، سعی کنید که تمرکز خود را بر روی بچه خود نگه دارید. اگر شما ایمیل خود را چک کنید یا یک روزنامه بخوانید، فرزند نوجوان شما حس خواهد کرد که وی برای شما هیچ اهمیتی ندارد.
- انتظار طرد شدن را داشته باشید. تلاش شما برای برقراری ارتباط با فرزندتان ممکن است که همراه با عصبانیت، خشم، یا دیگر واکنش های منفی همراه باشد. آرام باشید و به فرزند خود فضایی دهید که احساس آرامش کرده و عصبانیت خود را کنترل کند. در زمان بعدی که فرزند شما احساس آرامش می کند، با وی صحبت کنید. ارتباط موفق با فرزندتان به زمان و تلاش نیاز دارد. طفره نروید و بهانه ای نیاورید؛ پشتکار داشته باشید و این امر منجر به موفقیت شما خواهد شد.
- به او کمک کنید تا هوش اجتماعی خود را افزایش دهد با این کار نوجوان می تواند احساسات خود را بهتر نشان دهد.
رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادبی
تغییرات سالم در سبک زندگی خود ایجاد کنید
اصول و عناوین زیر برای برگرداندن تعادل به زندگی فرزند نوجوان شما می توانند موثر باشند و نیازی به تشخیص دقیق مشکلات وی ندارید:
- چارچوبی را ایجاد کنید. ممکن است که فرزند نوجوان شما جیغ بکشد، و در مورد مقررات و نظمی که وجود دارد با شما جرو بحث کند، ولی این بدان معنا نیست که آن ها نیاز دارند که این موارد کاهش یابد. ساختار و چارچوب، همانند زمان معین برای صرف وعده غذایی و زمان خواب، باعث می شود که فرزند نوجوان شما احساس امنیت و ایمنی داشته باشد. هر روز در کنار فرزند خود بشینید و با وی صبحانه و شام بخورید و این کار می توان یک فرصت مناسبی را به منظور بررسی وضعیت فرزند شما در آغاز و پایان روز فراهم می سازد.
- زمان مشاهده تلویزیون و …. را کاهش دهید. رابطه مستقیمی بین نمایش های تلویزیونی، فیلم ها، مضامین اینترنتی و بازی های ویدوئی خشن، با رفتار خشونت آمیز در نوجوانان وجود دارد. حتی در صورتی که فرزند نوجوان شما دارای رفتارهای خشن نباشد، به مدت زیادی در مقابل صفحه بودن، بر رشد مغز، تاثیر گذار می باشد. زمانی که را که فرزند شما به وسایل الکترونیکی دسترسی دارد را محدود سازید – و استفاده از تلفن را برای بعد از ساعت مشخصی در شب، محدود کنید تا مطمئن شوید که بچه شما، خواب کافی را خواهد داشت.
- تشویق به تمرین و ورزش کنید. حتی یک تمرین منظم به اندازه کم، می تواند منجر به کمک به نوجوان پرخاشگر برای رهایی از افسردگی، افزایش دادن انرژی و بهبود خلق، کاهش استرس، الگوهای خواب منظم، و بهبود وضعیت مربوط به عزت نفس کودک شما شود. در صورتی که شما با بچه خود منازعه داشته باشید که کار خاصی را انجام دهد ولی وی بازی های ویدوئی انجام دهد، وی را تشویق به بازی هایی کنید که دارای تحرک باشد یا بازی هایی که مربوط به ورزش خاصی باشد، و مواردی هستند که دارای پرش و حرکت متناوب در اطراف می باشند – برای مثال ورزش هایی شبیه سازی رقص، اسکیت کردن، فوتبال، یا تنیس. یک بار که این ورزش به صورت یک عادت تبدیل شد، فرزند خود را تشویق کنید تا ورزش واقعی را انجام دهد تا به یک تیم یا باشگاه بپیوندد.
- خوراک مناسبی را مصرف کنید. مصرف خوراک سالم، می‌تواند منجر به ثابت ماندن انرژی نوجوان شما، تیز هوشی، و حتی تغییر خلق وی شود. یک الگوی مناسب برای نوجوان باشید. وعده های غذایی بیشتری را در خانه تهیه کنید، میوه و سبزیجات زیادی مصرف کنید و غذاهای کم ارزش و لیموناد (سودا یا کربنات سدیم ) را محدود کنید.
- مطمئن شوید که فرزند نوجوان شما، خواب کافی دارد. محرومیت از خواب می تواند منجر به استرس، بد اخلاقی و عبوس بودن، خشمگین بودن و بی حال بودن فرزند شما شود و منجر به ایجاد مشکلاتی در رابطه با وزن، حافظه، تمرکز، تصمیم گیری شده و احتمال بیمار شدن وی را افزایش دهد. شما ممکن است که در طول شب فقط شش ساعت خواب داشته باشید و همچنان وظایف خود را در سر کار انجام بدهید، ولی فرزند نوجوان شما به ۸.۵ تا ۱۰ ساعت خواب در طول شب نیاز دارد تا بتواند ذهن هوشیار و عواطف متعادل داشته باشد. با استفاده از زمان خواب مناسب، بیرون گذاشتن تلویزیون ، کامپیوتر و دیگر وسایل الکترونیکی از اتاق فرزند خود، جای مناسبی را برای خواب بهتر فرزند خود فراهم کنید. روشنایی موجود در این وسایل هورمون ملاتونین را تولید کرده و به جای آرام کردن مغز، آن را تهییج و تحریک می کند. به فرزند خود پیشنهاد دهید که در زمان خواب، به آهنگ یا کتاب صوتی گوش بدهند.
راهکار برای نوجوانان پرخاشگری
مراقب خودتان باشید | کمک به نوجوان پرخاشگر
استرس مربوط به برخورد با افراد نوجوان، به خصوص آن هایی که مشکلات رفتاری را تجربه کرده اند، می تواند منجر به آسیب به سلامتی شما شود، بنابراین مراقبت از خود، دارای اهمیت می باشد. این بدان معناست که به دنبال نیاز های عاطفی و فیزیکی خود باشید و یاد بگیرید که استرس را مدیریت کنید.
- زمانی را صرف آرامش روزانه خود کنید و یاد بگیرید که به چه نحوی وضعیت خودتان را کنترل کنید و از بین بردن استرس را در زمانی که شما احساس شکست و ناراحتی می کنید را تمرین کنید.
- برای کمک به نوجوان پرخاشگر وی را تنها نگذارید، به خصوص در صورتی که شما تک سرپرست باشید. از دوستان، بستگان، مشاور مدرسه، مربی ورزشی، رهبر گروه مذهبی، یا بقیه افراد که دارای ارتباط با فرزند نوجوان شما هستند، کمک بگیرید.
- برای کمک به نوجوان پرخاشگر مراقب علائم افسردگی و اضطراب باشید و در صورت نیاز به متخصص مراجعه کنید.
این مشکل دائمی نخواهد بود
یاد آوری این نکته که صرف نظر از میزان در و ناراحتی که فرزند شما در زمان کنونی احساس می کند، فقط با دوست داشتن شما، همه چیز بهتر خواهد شد. فرزند نوجوان شما می تواند بر مشکلات مربوط به نوجوانی و بلوغ غلبه کرده و با تبدیل کردن آن ها به خوشحالی، به یک جوان بالغ موفق تبدیل شود.
جایگزین ارائه کنید
نوجوانان پرخاشگر ممکن است ندانند با احساسات خود چه کنند. آن ها را در معرض راه های مثبت صرف انرژی قرار دهید، مانند ورزش کردن، طراحی و نقاشی، دویدن، ورزش کردن یا حتی گریه کردن. بنابراین با فرزند خود در مورد راه هایی که می توانند احساسات خود را با کمک آن بیان کنند صحبت کنید.
پیامدهای خشونت را توضیح دهید
برای کمک به نوجوان پرخاشگر هنگامی که آن ها آرام هستند، به نوجوانان توضیح دهید که در بزرگسالی، رفتار خشونت آمیز می تواند به شانس آن ها برای یافتن شغل آسیب برساند، دوستان را از خود دور کند یا حتی در برخی از موارد منجر به زندان شود. اطمینان حاصل کنید که نوجوانان درک می کنند که شما به سادگی واقعیت را توصیف می کنید و بیش از اندازه در مورد عوارض خشونت صحبت نکنید.
تلویزیون را خاموش کنید
مطالعات انجام شده تلویزیون را با خشونت و بیش فعالی مرتبط می دانند. این فقط محتوای خشونت آمیز برنامه های تلویزیونی نیست، بلکه رگباری از تحریک است که تمرکز را برای بچه ها سخت می کند. بنابراین برای کمک به نوجوان پرخاشگر از حضور و روشن بودن تلویزیون در اکثر روز خودداری کرده و زمان خاصی را برای آن کنار بگذارید تا به برنامه و فیلمی که فرزندتان می بیند کنترل داشته باشید.
منبع: Working with Aggressive Adolescents
سوالات متداول
۱ - چرا دخترم پرخاشگر است؟
نوجوانان وقتی احساساتشان بر آن ها غلبه می کند، از عصبانیت رفتار می کنند. ترس، ناامنی و ناامیدی ابراز نشده تمایل کودک را برای رفتار مخرب یا پرخاشگر بودن تحریک می کند. نوجوانان نمی خواهند خشن باشند و برای آن ها ترسناک است که همیشه از آن ها انتقاد می کنید.
۲ - زمان توقف پرخاشگری نوجوان
دختران نسبت به پسران میزان شادی یا غم متفاوتی را تجربه می کنند. در ۱۸ سالگی، بیشتر دره های احساسی جای خود را به آرامش می دهند.
با سلام خیلی خوشحالم که این سایت رو پیدا کردم.امیدوارم که کمکم کنید
برادری دارم ۱۴ ساله که فکر میکنم الان در مرحله رشد هست و چند مدتی میشه که خیلی خشن رفتار میکنه.به کوچکترین حرفی واکنش نشون میده و از واژه های نادرستی استفاده میکنه و لحن شدید و تندی داره من امسال کنکور دارم و شرایط خونه خیلی بده.من همیشه شاگرد خوبی خودم از دو سال پیش افت تحصیلی شدیدی پیدا کردم میدونم درس خوندن و رشته خوب قبلو شدن تنها راه خلاص شدن این این وضعیته ولی با شرایط موجود هر روز بیشتر دارم از هم میپاشم نمیدونم واقعا آخرش چی یمشه؟من واقعا برادرم رو دوست دارم ولی امسال یه طوریش شده .والدینم اقدام خاصی نمیکنن.ممنون میشم راهنماییم کنید
با سلام… همون طور که فرمودین رفتارهای برادر شما به دلیل سنش می باشد. بهترین روش مقابله ایجاد دوستی با برادرتان است. البته نه به صورت منفعلانه که احساس کند برایش دلسوزی می کنید یا اینکه احساس کند می خواهید در کارهایش فضولی کنید. سعی کنید بیشتر به او نشان دهید که احساسش را می فهمی. به او نشان بده که عصبانیش قابل درک است و بگذارید از احساساتش با شما بگوید. گاهی در فعالیت هایی که دوست دارد با او شریک شوید و پیش دستی کنید حتی! مثلا بگویید نظرت چیه بریم یه دست پلی استیشن بازی کنیم. برادرت نیاز به یک دوست در خانه دارد که احساس کند فقط می تواند با او حرف بزند و در مقابلش نیست یا در برابر احساسات منفی وی او را متهم نمی کند.
اما شرایط برادر شما تقریبا شبیه شرایط نوجوونی من هست فکر میکنم برادرتون دچار افسردگی هستند.و این پرخاش ها و بد اخلاقی ها می تونه دلایل مختلفی داشته باشه که من فکر میکنم با دوستای ناجوری دوست شده و اون رو به راههای بدی می کشونن شرمنده این رو می گم پسرها تو این سن تو دام خود ارضایی می افتند که اغلب هم تو این کار افراط می کنن و این کار روح و روان اونها رو داغون می کنه که همین کار هم از صدقه سری دوستای ناجور هست. فکر میکنم حل این مشکل به دوش پدر و مادرتون هست و از دست شما کاری جز محبت و سرگرم کردن به کارهای خوب برنمیاد.
متشکرم از راهنماییتون.در مورد دوستانش درست میگید و نتونستیم کاری کنیم و حاضر به عوض کردن مدرسه نیست جوابش هم اینه که دوستانش اونجان.اما یه چیزی که نمیفهمم اینکه افسردگی چرا؟ از نظر مادی مشکلی نداریم.بهترین مدرسه رو میره همی چی داره.فقط تنها چیزی که میبینیم بعضی از رفتارهای غلط والدین باهاش هست که با خود منم شده اما الان فراموش کردم دیگه بهش فکر نمیکنم.منم رفتار بدی باهاش نداشتم.نمیدونم خوشی زده زیر دلش یا مشکلی داره که بی اطلاعیم.و یه چیز دیگه ای هست که اصلا از وقتش مفید استفاده نمیکنه درس که هیچی فقط تلویزوین و گوشی… من مقاله ها رو در مورد کمتر کردن ساعت استفاده از گوشی و این چیزا خوندم خیلی هم خوب بودن ولی مربوط به کودکان بود نه نوجوان
سلام.وقت بخیر.پسری دارم ۱۴ ساله که جدیدا خیلی پرخاشگر شده.شاید دلیل این پرخاشگری هم مربوط باشه به دوسال و نیم پیش که بنا به دلایلی مجبور شدم برای ازدواج دوم همسرم (صیغه)رضایت بدم که بعدازمدتی دختر و پسرم موضوع رو فهمیدن.علیرغم اینکه خودم رضایت داده بودم ولی از نبود گاه به گاه همسرم و بخت بدم ناراحت بودم و بی اختیار پیش بچه ها گریه میکردم.در همان اثنا،پسرم لو داد که ماشین تازه هووم رو خط انداخته وگاهی هم پنچرش کرده… هردو فرزندم مثل خودم از حضور اون خانم ناراحت بودن…ولی بخاطر من چیزی نمیگفتن.دوسال و نیم تحت شرایطی که همسرم هوای مارو داشت و ماروترک نکرد، گذشت ولیکن به دلیل اینکه اون‌خانم خواست مثلا مارو دور بزنه وجایگاه خودشو محکم‌کنه پنهانی باردار شد و تقریبا نزدیک به دوماهگیش عنوان کرد که بارداره و به اصرار و تحکم همسرم سقط کرد.به هرصورتی که بود از زندگیمون دفعش کردیم وهم خودم و هم بچه هام و حتی خود همسرم راحت شدیم .ولی بعد از مدتی همسرم گفت که اشتباه کرده و اون آرامشی که از اون خانم میگرفته خیلی بیشتر از ما بوده وحتی الان هم اون خانم اصرار دارن که بازم صیغه همسرم بشن … ،چندبار بحثمون شد و هربار تهدید کرد که بازم اون خانم رو صیغه میکنن که ما رو بسوزونن… این شرایط ادامه پیدا کرد تا اینکه پسرم برای گرفتن لباس از من پول خواست و من با اطلاع همسرم مبلغی رو به پسرم دادم ولی پسرم لباس و شلواری گرفت که دوبرابر هیکل خودش(به اصطلاح امروزی لش) بود و دوشب خونه نیومد و با دوستاش که همچین میزون نیستن رفتن برغان.شب سوم که همسرم دید کاملا به هم ریخت و پاشو کرد توی یه کفش که الا و بلا یا میبرین لباسارو پس میدین یا توی حیاط آتیشش بزنین.بعدش دوباره پول میدم بره لباس بهتر بخره .همون شبش پسرم‌گفت که دوساله داره سیگار میکشه یعنی از زمانیکه اون خانم وارد زندگیمون شده بود و دخترم‌میدونسته وبه ما نگفته بود … لج و لجبازی شد وهمسرم پسرم رو دوسه شب که شبای محرم هم بود به خونه راه نداد و حتی همون شب هم منو تا صبح پشت در واحد نگه داشت واجازه نداد برم داخل وپشت در خوابیدم این موضوع رو پسرم دید و از روی لجبازی زنگ زد ۱۱۰ که گزارش کنه و من ردشون کردم وگفتم اختلاف خانوادگیه و من شکایتی ندارم.اون شب پسرم‌رو با داییش همراه کردم بره منزل اونا ،ولی اختلافات ما تموم نشد و همچنان ادامه داره .پسرم تیپ و ظاهری داره که مورد پسند من و پدرش نیست ولی من خیلی حساسیت نشون‌نمیدم ولی پدرش چون مورد قضاوت دوستان و همسایه ها قرار میگیره به شدت ناراحته و جبهه گرفته ، به حدی که یکبار اینقدر غر غر کرد تا پسرم جوابشو داد و حتی چاقویی که همراهش بود رو درآورد که همسرم خوشبختانه اونو ندید و همسرم کارد برداشت که کارشو تموم کنه که من فراریش دادم … حتی یه بار که از حرف همسایه ها ناراحت بود پیش من و دخترم برگشت به پسرم‌گفت تو چرا نمی میری ، چرا خودکشی نمیکنی ما راحت بشیم و مدام آرزوی مرگ پسرشو داره ، بارها هم آرزوی مرگ‌مارو کرده بود ….پسرم مظلومانه اشک ریخت و گفت تو مدتهاست دیگه برام ارزشی نداری و بخاطر مادرم و خواهرم خودمو نمیکشم… ولی بارها از خودکشی پیش من حرف زده و گفته که دلشو نداره انجام بده و ابن یعنی که دلش نمیخواد بمیره ولی خیلی خیلی ناامیده … در حال حاضرهم همسرم به بهانه اینکه پسرم مارو برای شمال همراهی نکرد لج کرد و گفت دیگه نه به تو پول میدم نه به پسرت ، خودت خرید کن ، خودت قسطاتو بده ببینم میرسونی به پسرت پول بدی… چون پسرم چندبار گفته بود اگه پول ندید میرم گل میفروشم ، میرم دزدی …حالا من موندم با همسری که از لحاظ مالی کم نذاشته ولی از لحاظ عاطفی وقتی عصبانی بشه دیگه کسی رو نمیشناسه و پسری که به شدت ناامید و پرخاشگره و از خودکشی حرف میزنه و پدرش بد باهاش برخورد میکنه … الانم همسرم میگه بیا تموم کنیم،چون هم از تو و هم از پسرت خسته شدم .میگه وقتی من میگم پول نده چرا بهش پول میدی ، منم میگم توکه طردش کردی ، منم ولش کنم به امان خدا که نمیشه .این پسر بچه است گیر دوتا ادم ناباب بیفته بره دزدی کنه خوبه ؟؟. دخترم هم از طرز برخوردای پدرش ناراحته و میگه مامان خسته شدم از دعواهاتون . همسرم خیلی توهین و تحقیر و تهدید میکنن . موندم چیکار کنم . زنی بودم بساز و تودار ولی بعد پونزده سال زندگی ، انگار همه چی رو باختم … دلم به شدت برای پسرم میسوزه …. میشه راهنمایی بفرمایید.ممنون میشم.ببخشید طولانی شد.
درک می کنم که این یک موقعیت دشوار برای شما و فرزندانتان است. پرخاشگری نوجوانان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و استرس های خانوادگی. در مورد پسر شما، به نظر می رسد که ازدواج مجدد پدرش و حضور یک زن دیگر در زندگی خانوادگی، روی او تأثیر منفی گذاشته است.
در اینجا چند نکته برای کمک به پسرتان در مدیریت پرخاشگری خود وجود دارد:
با او صحبت کنید. به او بگویید که متوجه پرخاشگری او شده اید و می خواهید به او کمک کنید. به او فرصت دهید تا احساسات خود را در مورد ازدواج مجدد پدرش و حضور آن خانم بیان کند.
برای او محدودیت هایی تعیین کنید. به او بگویید که چه رفتارهایی قابل قبول نیست و عواقب آن چیست.
به او کمک کنید تا راه های سالمی برای بیان خشم خود پیدا کند. به او یاد دهید که چگونه از تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق یا ورزش استفاده کند.
او را به درمان حرفه ای ارجاع دهید. اگر پرخاشگری پسرتان شدید باشد یا به درمان های خانگی پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به کمک یک درمانگر داشته باشد.
در اینجا چند نکته برای کمک به خودتان در این شرایط وجود دارد:
با یک دوست یا عضو خانواده مورد اعتماد صحبت کنید. صحبت کردن در مورد احساسات خود می تواند مفید باشد.
از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا با استرس های خود کنار بیایید و با فرزندانتان ارتباط موثری برقرار کنید.
به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. بسیاری از والدین با شرایط مشابهی دست و پنجه نرم می کنند. با تلاش و صبر، می توانید به پسرتان کمک کنید تا پرخاشگری خود را مدیریت کند و یک زندگی سالم و رضایت بخش داشته باشد.
در مورد لو دادن پسرتان در مورد خط انداختن و پنچر کردن ماشین، ممکن است او به دنبال جلب توجه شما بوده است. او ممکن است احساس کرده است که شما به او توجه کافی نمی کنید یا او را دوست ندارید. با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که او را دوست دارید و نگران او هستید.