بیش فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان، ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد. نقش تغذیه در بروز بیش فعالی و یا بهبود آن مسئله ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامینها موجب بهبود بیش فعالی میشود. اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است. برخی تحقیقات نیز به تواناییهای شناختی اشاره میکنند و معتقدند که هوش و تواناییهای شناختی میتواند موجب بروز بیشفعالی شود.
در این میان، برخی روشها میتوانند بر بیش فعالی کودکان مؤثر واقع شوند. بدین ترتیب که کودک دچار بیشفعالی است یا کودک دارای انرژی فراوان بوده و نیاز به تحرک بالایی دارد و یا دارای هوشبهر بالا بوده و کارهای کلیشهای را دوست ندارد. بنابراین، نمیتواند در یکجا بند شود. به بیانی دیگر، «انسان در تمام مراحل زندگی خود دارای نیازهائی است که بایستی حداقل به طور نسبی برآورده شوند، زیرا که ارضا نیازها باعث می گردد انسان روند تکاملی خود را به گونه طبیعی تر سپری کند. کودک در هر یک از مراحل مختلف زندگی خود تا بزرگسالی، نیاز به تحرک جسمی و فعالیت مغزی دارد، که تا حد زیادی می توان آن را بوسیله بازیهای دوران کودکی تأمین نمود».
خدمات مرکز ما در زمینه بازی درمانی:
بازی، فرصتهایی را برای کودک فراهم می کند تا او مهارتهای حرکتی درشت و ظریفش را رشد دهد و سلامت جسمی اش را تأمین کند. بازی به کودک کمک می کند تا قدرت تخیل و خلاقیت خود را رشد دهد، محیطی را برای کودک مهیا می کند تا به تمرین مهارتهای اجتماعی خود بپردازد. بازی همچون مفری است که کودک از طریق آن عواطف و هیجانهایش را ابراز می کند، بازی به کودک کمک می کند تا نظامهای ارزشی را درک کند.
هرگز نباید به بازی‌ها به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد. لندرث در سال ۱۹۹۵ اظهار می دارد که بازی برای کودک مساوی با صحبت کردن برای یک بزرگسال است، بازی و اسباب بازی کلمات کودکان هستند. ابتدا مکاتب مختلف روشهای یکسانی را در درمان کودکان و بزرگسالان در پیش می گرفتند، اما به تدریج دریافتند که نه تنها نمی توان روشهای درمانی مخصوص بزرگسالان را در مورد کودکان اعمال کرد بلکه باید تکنیکهای درمانی را نیز به گونه ای با شرایط کودکان تطبیق داد. از این رو بازی درمانی به عنوان تکنیک درمان مشکلات کودکان در دنیای امروز تجلی پیدا کرده و به طور روزافزونی در دنیای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد.
بازی درمانی، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند. در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند.
بیشتر بخوانید:
بازی درمانی رفتاری – شناختی که جزء روشهای مستقیم بازی درمانی است، تکنیکهای سنتی بازی درمانی را با تکنیکهای رفتاری – شناختی ترکیب کرده است. ثابت شده است که چنین رویکردهایی در رشد مهارتهای حل مسأله و مهارتهای اجتماعی کودکان و دیگر راهکارهای انطباقی و سازگارانه رفتاری – شناختی مفید و مؤثرند.
شناخت ما از کودکان و نیازهایشان هر اندازه بیشتر و عمیق تر باشد ارتباط ما با انان ساده تر و مطلوبتر خواهد بود. در واقع همان گونه که جسم کودک از ابتدای تولد به غذا احتیاج دارد روح و روان انان نیز نیازمند تغذیه است .بازی واسباب بازی همان غذای روحی و روانی برای کودکان است و از مهم ترین نیاز های انان به شمار می آید. بنابراین یکی از درمان های اساسی برای کودکان بیش فعال با نقص توجه بازی درمانی می باشد.
منبع:مقالات کانون مشاوران ایران
بدون کامنت