برای والدین: نوجوانان و مشکلات اموزشی
فرزندان های ما درحال شایسته تر شدن و مستقلتر شدن هستند. انها بیشتر وقت خود را به دور از نظارت ما میگذارنند. انها نیاز دارند تا بلوغ در حال رشد خود را بشناسند و در همان زمان انها هنوز کودک هستند و به حمایت، راهنمایی و مقررات ما احتیاج دارند. برای تنظیم محدودیتهای موثر ما باید هردو طرف این معادله را به خاطر بیاوریم.
بهترین شانس ما برای برقرار کردن قوانین موثر، از طریق بحث با نوجوانان در حال بلوغمان است با در نظرگرفتن اینکه در زندگی انها چه میگذرد، انها چقدر قادر به احساس مسئولیتهای خود هستند و چیزی که ما به عنوان والدین برای دستیابی به ارامش ذهنی به ان نیاز داریم.
برخی از قوانین “موقعیتی” هستند و از یک خانواده به خانواده دیگر متفاوتند. ما این قوانین را ایجاد میکنیم زیرا بدون انها زندگی غیر قابل تحمل است و این قوانین معمولا شامل دانستن اینکه فرزندان ما کجا هستند وقتی که در خانه نیستند، اجازه نداشتن برای صحبت گستاخانه با ما و قوانین جدی در مورد تجاوز و خشونت در برابر دیگران است.
بحثهای دیگر- مانند پول توجیبی، ساعات منع رفت و امد، کارهای منزل و تکالیف – به میزان مختلفی از انعطافپذیری احتیاج دارند وابسته به اینکه چقدر نوجوان مسئولیت پذیر است. تحصیلات برای تمام والدین مهم است و ما میخواهیم فرزندانمان در مدرسه موفق باشند و متاسفانه همانطور که انها بزرگ میشوند ما کنترل خود را روی اینکه انها چطور تکالیف خود را انجام میدهند و کیفیت کارشان از دست میدهیم. برای اینکه خود را ایمن نگه داریم و برای اجتناب از مجادله پیوسته، قوانین درمورد تکالیف و مدرسه باید ثابت و سازگار باشند.
بهترین راه برای پیشنهاد این قوانین، بحث با نوجوانتان درمورد مدرسه، تکالیف و اهداف آینده است. اگر انها بفهمند که چرا شما نگران کارهای مدرسه انها هستید و بتوانند منافعی که موفقیت در مدرسه برای انها دارد را تشخیص دهند، شما بر یک مانع بزرگ غلبه کرده اید. یک راهی که نوجوانان تصمیم میگیرند که ایا ما بدرستی به زندگی انها علاقه مند هستیم، بوسیله قضاوت درمورد اینکه چقدر ما درگیر در فعالیتهای مهم انها هستیم، است.
بسیاری از ما این فرض فلج کننده را داریم که نوجوانان ما نمیخواهند دنیای خود را با ما شریک شوند، که معمولا اینطور نیست. اگر ما به یادبیاوریم تا نوجوان خود را تشویق به صحبت با خود در مورد موضوعات کنیم انها معمولا موافقت میکنند.
با پرسیدن یک سوال بسته مانند “امروز مدرسه چطور بود؟” مطمئن باشید که این جواب را دریافت میکنید:”خوب”. درمقابل، پرسیدن اینکه ایا شما میتوانید در پروژه زیست به او کمک کنید؛ میتواند بسیاری از درها را بازکند.
اگر شما نمیتوانید جوابهایی درمورد مدرسه، انتظارات و کارایی فرزند خود دریافت کنید، از صحبت با مدیر، مشاور و یا پرسنل اموزشی نترسید. انها مکررا تمایل دارند تا شما و فرزندتان تحصیل و موفقیتش را ارتقاء بخشد.
منبع:مشاوره-ازواج.com
سلام از یک هفته به عید که دبیرستان پسرم تعطیل شده او که ۱۷ سال دارد و سوم تجربی در دبیرستان نمونه دولتی مشغول به تحصیل است لای کتاب را باز نکرده یکی دو بار که با ایشان صحبت کردم میگوید همه اینها را میدانم ولی حال و حوصله ی درس خواندن ندارم لطف میکنید راهنمایی کنید.مرا مشاور با تجربه و خوب میشناسید در مشهد چون پسرم در انتخاب مشاور سخت گیر است با تشکر فراوان از ط=لطف شما
با سلام. پسرتون انگیزه و علاقه به درس خوندن رو از دست داده. مراجعه به روان شناس حتما می تونه کمک کنه. به دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کنید اونجا اساتید مجربی هستند که شما رو برای یافتن روان شناس خوب کمک خواهند کرد.
سلام.پسرم از نظر تحصیلی از سال قبل بسیار افت کرده و بزرگترین دلیلشم خونسردی زیادشه اصلا اهمیت نمیده که درس داره باید بخونه و حوصله زمان گذاشتن برای درس نداره هم باهزار بدبختی میفرستمش سر درسش با تمرکز درس نمیخونه و خودش رو سرگرم میکنه نمیدونم چکنم مدتی با موبایلش که خیلی دوست داره و مثلا جایزه معدل بالای سال قبلش توقیف کردم کمی بهتر شد ولی دوباره روز از تو خواهش میکنم راهنماییم کنید که سال آینده چطور باهاش برخورد کنم؟
با سلام. هرگر هرگز برای باانگیزه کردن کودک در خواندن درس از جایزه استفاده نکنید. این مسئله انگیزه درونی کودک را از بین می برد. سعی کنید بیشتر بر روی انگیزه درونی کودک کار کنید مثلا روی میل به دانستن بیشتر. بعلاوه اگر کودک نمی تواند متمرکز شود حتما باید برای بررسی وضعیت توجه و تمرکز تست بدهد. اگر مشکلی در این زمینه داشته باشد باید روی بهبود توجه و تمرکز کار کرد تا کودک زمان بیشتری روی تکالیف خود بگذارد.