تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید
تربیت کودک یکی از مهمترین دغدغههای والدین است. والدین میخواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.
در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان میکنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شدهاند.
تربیت کودک
تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:
- فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
- پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
- ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.
پیشنهاد مشاور: ۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)
۱۴ نکته برای تربیت کودک
حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.
منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.
به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.
۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید
پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.
الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.
۲. کودک خود را بشناسید
بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.
اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.
۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید
هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.
اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.
۴. قاطع باشید
کلر لنر متخصص کودکان می گوید: “در سنین ۲ تا ۳ سالگی کودکان سعی دارند تأثیر عملکر خودشان بر محیط را درک کنند. اگر واکنش شما نسبت به یک رفتار کودک عوض شود کودک سیگنال های متفاوتی دریافت می کند و نمی تواند تشخیص دهد شما از او چه می خواهید.”
هیچ زمان مشخصی برای از بین رفتن رفتار بد کودکتان وجود ندارد. اما اگر همیشه یک واکنش نسبت به رفتار ناپسند او داشته باشید احتمال یادگیری کودک بالا می رود. این قاطعیت برای سارا مادر ساشا مهم بود هر بار که او کار اشتباهی می کرد سارا با صدای بلند به او هشدار می داد و چون سارا معمولا آرام حرف می زد این قاطعیت و بلندی صدای سارا به ساشا یاد می داد که نباید آن رفتار را تکرار کند.
دقت کنید که در حدود دو سالگی کودکان سعی می کنند با ناز کردن یا بامزه بودن شما را گول بزنند پس فریب کارهای آنان را نخورید.
۵. احساساتی نشوید
مطمئنا این که کودکتان از مسواک زدن فرار می کند یا به حرف شما گوش نمی دهد می تواند عصبانیتان کند. اما اگر فریاد بزنید همه چیز بدتر می شود.
دکتر ویلیام کالمن، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی توصیه کرد” هنگامی که با فریاد چیزی را از کودک خود می خواهید کودک متوجه خواسته شما نمی شود و فقط فریاد شما را می شنود. در واقع فریاد زدن شما باعث می شود کودکتان سرگرم بشود و بیش تر لذت ببرد. بنابراین در برابر بالا بردن صدای خود مقاومت کنید.
نفس عمیق بکشید و تا سه بشمارید. هنگام اخطار دادن به کودکتان سریع، محکم، جدی و سختگیر باشید. به جای کنترل کودکان سعی در کنترل موقعیت داشته باشید. بهتر است انتظارات خود را از سطح صبر و توانایی کودکتان پایین بیاورید این گونه شرایط بهتری را تجربه خواهید کرد.
۶. گوش دهید و تکرار کنید
بچه ها وقتی که شنیده می شوند احساس بهتری دارند، بنابراین برای جواب دادن به کودک از حرف های خودشان استفاده کنید.
اگر او در فروشگاه های مواد غذایی گریه می کند زیرا به او اجازه نمی دهید خوراکی ها را باز کند، چیزی مثل این را بگویید: به نظر میرسه از دستم عصبانی چون نمی ذارم خوراکی هارو باز کنی ولی این جزو قوانین مغازه است که باید صبر کنی تا از مغازه بیرون بریم. این حرف خواسته او را برآورده نمی کند ولی باعث کاهش عصبانیت او می شود.
۷. کوتاه و ساده بگویید
اگر در حال تربیت فرزند اول خود هستید ممکن است زمان زیادی را برای توضیح کار زشت او و تهدید کردنش بگذرانید. اما با توجه به گفته دکترها کودکان در این سن صحبت های پیچیده را متوجه نمی شوند پس سعی کنید منظور خود را کوتاه و در قالب جملات ساده بیان کنید تا برای کودکتان قابل درک و جالب باشد.
سعی کنید جملات خود را چند بار تکرار کنید، به طور مثال اگر کودک ۱۸ ماهه شما دست شمارا گاز بگیرد با صدای رسا بگویید” نه.دست مامان درد میگیره. نه درد می گیره” برای کودک ۲ ساله می توانید جمله را کمی پیچیده تر کنید مثلا بگویید” نه، روی مبل نپر.
خطرناک است. ممکن است سقوط کنی” کودک ۳ ساله می تواند علت و معلول را پردازش کند بنابراین می توانید به او بگویید” دندان ها نیاز به مسواک زدن دارند. تو باید مسواک بزنی یا من می توانم این کار را برایت انجام بدهم. اینجوری لازم نیست هر ماه دکتر بریم. ”
۸. به او گزینه پیشنهاد کنید
وقتی کودک از انجام کاری خودداری می کند ( یا انجام کاری را متوقف می کند) سعی کنید به او قدرت انتخاب بدهید. به او دو گزینه بدهید تا یکی از آن ها را انتخاب کند این گونه کودک احساس می کند که به کاری مجبور نشده است مثلا به او بگویید” کدام یک را دوست داری اول جمع کنی کتاب هایت را یا وسایل نقاشی ات را؟”
اطمینان حاصل کنید که گزینه های شما محدود، خاص و قابل قبول است. مثلاً جمله ” از کجا می خواهی شروع کنی؟” برای کودک شما نامفهوم است. پس سعی کنید گزینه هایی که انتخاب می کنید برای کودکتان قابل قبول باشند.
۹. مواظب کلماتی که استفاده می کنید باشید
سعی کنید در جملات خود به جای استفاده از فاعل تو از فاعل من استفاده کنید مثلا به جای گفتن” تو آنقدر خودخواهی که حتی اسباب بازی های خود را با بهترین دوست خود به اشتراک نمی گذاری” بگویید “خیلی خوش حال می شوم وقتی می بینم بچه ها اسباب بازی های خود را به اشتراک می گذارند.” یک تکنیک خوب دیگر تمرکز بر روی کلمه انجام دادن است نه انجام ندادن.
مثلا اگر کودکان دوچرخه خود را جابه جا نمی کند به جای این که به او بگویید و استدلال کنید که نمی تواند دوچرخه اش را در راهرو رها کند به او بگویید” اگر دوچرخه ات را جابه جا کنی کم تر لگد می خورد”
مواظب لحنتان باشید کودکتان نباید احساس کند که بخاطر رفتارش اورا دوست ندارید از جملاتی مانند ” وقتی خونه رو بهم میریزی دوست ندارم” یا ” وقتی اینجوری رفتار می کنی نمی تونم تحملت کنم” استفاده نکنید کودک شما باید متوجه شود که شما دوستش دارید و تنها یک رفتار اورا دوست ندارید .
۱۰. همدلی را به او یاد بدهید
به ندرت یک کودک ۳ ساله متوجه می شود که چرا کاری که برایش لذت بخش است را نباید انجام دهد. سعی کنید به او بگویید که کارشان باعث آزار بقیه می شود با این روش می توانید در او حس همدلی را ایجاد کنید، اگر کودکی را گاز می گیرند خیلی ساده به آن ها بگویید” این کار تو باعث آزار دیدن بقیه می شود.
“یا” وقتی اسباب بازی کودکان دیگر را می گیری باعث می شوی ناراحت شوند چون هنوز می خواهند بازی کنند.”
این به فرزند شما کمک می کند تا ببیند که رفتار او مستقیماً روی افراد دیگر تأثیر می گذارد و به او آموزش می دهد که اول از همه باید درباره عواقب کارهایش فکر کند.
۱۱. به او مهلت بدهید
اگر توبیخ های مکرر، راهنمایی و تنبیه کردن باعث از بین رفتن رفتارهای بد کودکتان نشده است، با توجه به سنش به او برای کارش زمان بدهید.
این کار برای کودکانی که خیلی طول می کشد تا کاری را انجام دهند، مناسب است. قبل از وقت دادن جدی به او نگاه کنید و بگویید” تا سه می شمارم واگر درست رفتار نکنی به اتاقت خواهی رفت” اگر او گوش نکرد به مکانی که قول داده بودید ببریدش و برایش زمانی مشخص کنید پس از آن از او بخواهید که بخاطر رفتار زشتش معذرت خواهی کند و اورا در آغوش بکشید و به او بگویید که دیگر عصبانی نیستید.
در حقیقت کودک دوست ندارد از والدینش و اسباب بازی هایش جدا شود و این کار موجب می شود عمل زشتش را دیگر تکرار نکند.
۱۲. به او گزینه دیگری بدهید
اگر کودک شما از رفتارش دست نمی کشد به او گزینه جانشین بدهید مثلاً به او بگویید “ضربه زدن به بالش یا ضربه با چکش اسباب بازی” او باید یاد بگیرد که در حالی که احساسات و انگیزه های او قابل قبول هستند، بعضی روش ها برای بیان این احساسات قابل قبول نیستند.
همچنین به این صورت کودک یاد می گیرد تا مشکلش را خودش حل کند. شما می توانید از او بپرسید” چگونه می توانی کاری کنی سارا اسباب بازی هایش را با تو به اشتراک بگذارد” در جواب دادن به او کمک نکنید و بگذارید خودش برای مشکلش فکر کند.
۱۳. برای رفتار خوبش به او پاداش بدهید
بسیار کم پیش می آید که کودک به همه حرف های شما گوش دهد، اگر این طور نباشد عجیب است.
- بچه ها معمولاً در برابر خواسته های والدینشان مقاومت می کنند.
- پس وقتی که به حرف شما گوش می دهند جایزه دادن می تواند به شما کمک کند.
- در پاداش دادن حد اعتدال را رعایت کنید.
- این کار نشان می دهد که شما به عملکرد فرزندتان احترام می گذارید.
۱۴. مثبت فکر کنید
هرچقدر هم از رفتار کودکتان نارحت هستید، ناامیدی خود را بروز ندهید. اگر کارمندان یک کارخانه بشنوند رئیسشان می گوید: از کار خسته شدم و نمی دانم چگونه کارها را اداره کنم. شما احترام خود را نسبت به او از دست می دهد.
همین امر وقتی ناامیدانه یا منفی صحبت می کنید برای کودکتان اتفاق می افتد. با این وجود ممکن است خسته شوید و یا اوضاع از کنترلتان خارج شود اگر احتیاج به کمک مشاور داشتید کافی است با شماره ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ تماس بگیرید و از کمک مشاوران متخصص در این زمینه بهره مند شوید.
پیشنهاد مشاور: ۱۱ بازی درمانی کودکان خجالتی
تربیت کودک از چه سنی شروع میشود
تربیت کودک از همان لحظه تولد شروع میشود. حتی قبل از تولد، والدین میتوانند با ایجاد یک محیط امن و سالم برای رشد جنین، بر تربیت او تأثیر بگذارند. پس از تولد، والدین میتوانند با پاسخگویی به نیازهای کودک، ایجاد ارتباط عاطفی، و آموزش مهارتهای اولیه، به تربیت او کمک کنند.
به طور کلی، میتوان گفت که تربیت کودک در سه دوره سنی اصلی انجام میشود:
- دوره نوزادی (۰ تا ۱ سالگی): در این دوره، والدین باید بر نیازهای جسمانی و عاطفی کودک تمرکز کنند. همچنین، میتوانند با صحبت کردن با کودک، خواندن کتاب برای او، و بازی با او، به رشد مهارتهای زبانی و شناختی او کمک کنند.
- دوره پیش دبستانی (۱ تا ۶ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مهارتهای جدیدی مانند راه رفتن، صحبت کردن، و تعامل با دیگران میکند. والدین میتوانند با فراهم کردن محیطی امن و حمایتکننده، و آموزش مهارتهای اجتماعی، به رشد کودک کمک کنند.
- دوره دبستان (۶ تا ۱۲ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مفاهیم جدید و شکلدهی هویت خود میکند. والدین میتوانند با ایجاد قوانین و مقررات، و آموزش ارزشهای اخلاقی، به رشد کودک کمک کنند.
- تربیت کودک ۳ تا ۷ سال: سنین ۳ تا ۷ سال، دورهای از رشد و نمو سریع در کودک است. در این دوره، کودک مهارتهای جدیدی مانند صحبت کردن، خواندن، نوشتن، و حل مسئله را یاد میگیرد. همچنین، شروع به درک مفاهیم اخلاقی و اجتماعی میکند.
البته، تربیت کودک یک فرآیند مداوم است که تا پایان عمر ادامه دارد. والدین باید در تمام مراحل رشد کودک، با او همراه باشند و به او کمک کنند تا به فردی سالم، شاد، و موفق تبدیل شود.
تربیت فرزند پسر
تربیت فرزند پسر یک فرآیند پیچیده و چالش برانگیز است. پسران در مقایسه با دختران دارای نیازهای خاص خود هستند. آنها معمولاً پرانرژیتر، جسورتر، و مستقلتر هستند. همچنین، بیشتر در معرض خطرات و آسیبهای جسمی و روانی قرار دارند.
در اینجا چند نکته کلی برای تربیت فرزند پسر آورده شده است:
- با فرزند خود ارتباط عاطفی برقرار کنید. پسران به عشق و حمایت والدین خود نیاز دارند. برای برقراری ارتباط عاطفی با فرزند خود، وقت خود را با او بگذرانید، با او صحبت کنید، و به او گوش دهید.
- به فرزند خود احترام بگذارید. پسران باید احساس کنند که ارزشمند هستند. برای احترام گذاشتن به فرزند خود، به او گوش دهید، نظرات او را جدی بگیرید، و به او اجازه دهید که در تصمیمگیریها مشارکت داشته باشد.
- قوانین و مقرراتی را برای فرزند خود تعیین کنید. قوانین و مقررات به فرزند شما کمک میکنند تا حد و مرزهای رفتاری خود را بداند. قوانین و مقررات باید واضح و قابل اجرا باشند.
- رفتارهای مثبت فرزند خود را تشویق کنید. این کار به فرزند شما کمک میکند تا رفتارهای خوب را در خود تقویت کند. برای تشویق رفتارهای مثبت فرزند خود، از روشهای مثبت مانند تحسین، تشویق، و پاداش استفاده کنید.
- در صورت بروز رفتارهای ناهنجار، با فرزند خود صحبت کنید. سعی کنید علت رفتار او را بفهمید و راهحل مناسبی برای آن پیدا کنید. برای برخورد با رفتارهای ناهنجار فرزند خود، از روشهای مثبت مانند تعیین عواقب طبیعی، محرومیت از امتیاز، و زمان استراحت استفاده کنید.
- از کمک متخصصان تربیت کودک استفاده کنید. اگر در تربیت فرزند خود دچار مشکل هستید، میتوانید از کمک متخصصان این حوزه استفاده کنید.
نویسنده: کودک و نوجوان
سلام
دخترم من ۴ سال و دو ماه سن داره و مدتی که برای هر مسئله غیر مهمی بغض می کنه و آماده گریه می شه، من و مادرش تمام سعیمون رو می کنیم که بهش فشار نیاریم، احساستش رو درک کنیم تا حد ممکن گریه های بی موردش رو نادیده بگیریم ولی بعضی روزها واقعا مدیریتش سخته. می خواستم بدونم برای دختر بچه تو این سن بجز به رسمیت شناختن احساسات و توصیه هایی در کتابهای مختلف می کنند کار دیگه ای می توان کرد؟ گاهی اوقات اینقدر بی مورد ناراحت می شه که مثلا می گیم برو آماده شو بریم پارک می ره و با گریه میاد!
ما ایران ساکن نیستیم و دسترسی به مشاور از راه دور مشکل هست.
سلام به شما دوست عزیز
بله کاری که می توان انجام داد شنونده خوب بودن است بدون سرزنش و یا تنبیه دقت کنید که اگر رفتار کودکتان مدت زمان کمی است که شروع شده باشد نیاز است که شما بررسی کنید که در این مدت زمان چه اتفاقاتی در بین شما و همسرتان و شماها با خود او و یا او با دوستانش و حتی می تواند ارتباط او با خانواده هایتان در ایران حتی اگر تماس تلفنی و… دارید رخ داده باشد .
دقت کنید که بغض و غم نشانه ناراحتی و غم و اندوه می باشد پس بهتر است سعی کنید که در این زمان او را در آغوش بگیرید بیان کنید که دوستش دارید و می دانید که در زمان فعلی ناراحت است اما می خواهید که او با شما صحبت کند تا بیشتر بدانید و بتوانید باهم این مشکل را حل کنید .
سعی کنید در قصه این موضوعات را به چالش بکشید مثلا همین مورد که خودتان عنوان کردید را به داستان با شخصیت های حیوانی ببرید و برای او داستان خرگوشی را بگوید که پدر و مادرش می گویند بیان به شهر بازی بریم اما او گریه می کند در زمان اماده شدن به نظرت این خرگوش مهربون زیبای ما از چی ناراحته ؟ اجازه بدهید او حدس بزند و از شما سوال کند و اگر سوال پرسید نترسید و بگوید بیا فکر کنید و سعی کنید یک دلیل بگوید و بعد بگوید نظر تو چیه و…
دقت کنید که در این مسیر سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید و اتفاقا نشان بدهید که احساسات او اگر در مسیر درستی بیان شود برایتان ارزشمند هست و آنگونه بهتر درکش می کنید.
سلام خسته نباشید ممنوناز سایت خودتون
پسری ۱۰ ساله دارم که خجالتی و تو جمع به ندرت حرف میزنه مهمونی میرم یا کسی بیاد خونمون سلام نمیده جواب احوالپرسی نمیده و خیلی پرخاش میکنه وقتی اشتباهش رو متذکر میشیم،نامرتب شده به درس اهمیت نمیده فکرش یکجا نیست،نمیتونه تمرکز کنه مثلا میگی برو بشقاب بیار میره میگه چی گفتی بیارم؟هر طوری کردم تشویق تنبیه که برای خودش هدف داشته باشه تلاش کنه ماهم کمکش کنیم میگه چشم اما یه دقیقه انگار نه انگار که حرفی زده باشم بازم اشتباهات رو تکرار میکنه،پیش روانپزشک هم رفتیم مشکلی نگفتن داره ولی کمی قرص دادن که فقط می خوابید ندادم بخوره لطفا راهنماییم کنید احساس میکنم هیچی از تربیت بلد نیستم خیلی ناراحتم که چرا مادر شدم در حالی که هیچی نمیدونم
سلام به شما سحر جان
قابل درک هست که دوست دارید فرزندتان روابط اجتماعی بهتری داشته باشد اما عزیزم سرزنش کردن خودت و در کنار آن سرزنش کردن فرزندت کمکی به بهبود این شرایط نمی کند پس بهتر است در اول از تمرکز بر اینکه او سلام می کند یا نه خوداری کنی و سعی کنی که در احترام با او برخورد کنید چون با توجه به اینکه بیان می کنید او پرخاش می کند به نظر می رشد که او نیز فشار های روحی را تجربه می کند که می تواند ارتباط زیادی با عملکردهای اجتماعی و حتی میزان سطح یادگیری و یا به ذهن سپاری او داشته باشد .
در این مسیر بهتر است مجدد به صورت حضوری او را به روانشناس ارجاع بدهی و بخواهید که با او صحبت شود تا درگیری های ذهنی او مورد بررسی قرار گیرد و بتوانیم در این زمینه به او کمک کنیم.
دقت داشته باشید که نیاز است که میزان تمرکز او ، سطح درسی ، روابط اجتماعی او با دوستانش نیز مورد بررسی قرار گیرد چون اگر در این موارد نیز مشکلات وجود داشته باشد در کنار اینکه شرایط روحی او می تواند تاثیر گذار باشد نوعی از بیش فعالی که در تمرکز تاثیر دارد نیز می تواند در مسیر تشخیص گذاری باشد البته این تنها یک حدس می باشد و ممکن است تنها ارتباط او با خودش و شرایط روحیش باعث کناره گیری و کاهش تمرکز او شده باشد .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
سلام خسته نباشید.پسرم ۳سال و ۷ ماهشه. از وقتی ک خودش رو شناخت توی ی جمعی ک میرفتیم بچه های هم سنش رو کتک میزنه .خیلی بهش گفتیم زدن بده حتی چند باری هم ب همون روشی ک زده بود زدیمش ک بفهمه کار بدیه ولی فایده نداره و ب بعضی از بچه ها تا میبینشون واکنش مبده چ اشنا چ غریبه. الان هم ی مدتیه ک حرف گوش نکن شده و لج میکشه. اوایل فکر کردم شاید بخاطر بارداری من باشه حساس شده ک ایکارو میکنه به رفتارش بی توجه شدم دیدم بی فایدس .با حرف بهش گفتم این کارا بده ی پسر خوب حرف مامان بابا گوش میده این کارهای بد رو انجام نمیده ولی بازم بی فایدس از روی عصبانیت سیلی بهش زدم هم من هم پدرش قول داد ک دیگ کار بدش رو تکرار نکنه ولی دوباره داره انجامش میده و بعضی از رفتارهاش قشنگ معلومه ک داره لج میکنه باهامون.بخاطر حرف گوش ندادنش برای نصف روز یا بیشتر از گوشی تحریمش کردم یا بیرون نبردیمش گفتیم گوش ندادی ناراحت شدیم بیرون نمیریم.ولی اینا هم جواب نداده. تا اینکه لباس پوشیدم گفتم میرم مامان ی پسری میشم ک حرفم رو گوش کنه لباسام رو میکشه گریه میکنه میگه مامان نرو پسر خوبی میشم. خودمم در عذابم ک میبینم بچه ام اینجوری اشک میریزه ک پیشش بمونم .ممنون میشم کمکم کنید
سلام به شما مژده جان
قابل درک هست که این رفتارهای او برای شما احساسات ناخوشایندی را ایجاد می کند اما عزیزم دقت داشته باشید او تنها یک کودک سه ساله هست و زدن و تنبیه بدنی او و یا تهدید شما به دوست ندشاتنش و مادر دیگری شدن می تواند بر شرایط روحی او تاثیر زیادی بگذارد چون او در سنی هست که شما هرچه بگوید باور می کند پس بهتر است از تنبیه بدنی ، تهدید به رفتن ، برچسب پسر بد زدن خوداری کنید و سعی کنید که به او توجه بیشتری داشته باشید زمان هایی که رفتار مناسبی دارد در هر صورت اگر شما نتوانید در زمان فعلی برای او وقت بگذارید و به او توجه داشته باشید اینکه او بخواهد به دنبال مقصر باشد و حتی بعد از تولد نوزاد جدید شما دچار مشکلات بیشتر شوید وجود دارد پس بهتر است سعی کنید که بر مبنای این شرایط پیش بروید که او نیاز به توجه و مراقبت دارد و اگر دقت کنید که اگر شما به کودکی توجه بیشتری کنید او بیشتر واکنش نشان می دهد .
کودک شما تنها با این سبک رفتاری سعی دارد توجه شما و پدر و یا دیگران را به خود جلب کند و یا احساس خشم و عصبانیت خود را بیان کند .
سعی کنید که در این مواقع که کودکی دیگر را کتک می زند بدون تکرار رفتار اشتباه او دستش را آرام بگیرید به او بیان کنید که کاری که می کند خوب نیست و می دانید که ناراحت هست و یا عصبانی اما می خواهید که به شما بگوید چه چیزی او را عصبانی و… کرده است ؟ و سعی کنید که آنها را به محیط های بزرگ تر ببرید چون در فضاهای کوچک کودکان بیشتر باهم درگیر می شوند و همچنین سعی کنید که اگر نسبت به کودک خاصی حساس هست مدتی با او بازی نکند ، از اجبار کردن او برای دادن وسایل به دیگران خوداری کنید .
در این مسیر بهتر است برای بررسی دقیق تر سبک تربیتی ، رشد حرکتی و زبانی و عقلی که تاثیر زیادی بر عملکرد کودکان دارد و همچنین بررسی اضطراب و احساسات کودکتان به صورت حضوری با خودش به روانشناس مراجعه داشته باشید .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
سلاموقت بخیر پسر ۴.۵ ساله ای دارم دائم هر چیزیو میبینه میگه برام بخرید انواع اسباب بازیها رو میخواد ماهی یکبار براش میخرم ولی بازی نمیکنه الان وقتی من یا پدرش چیزی بخریم گریه میکنه که برای منم بخرید اصلا با چیزی که داره خدشحال نیست فقط عاشق خرید کردنه الان بچه های فامیل اسباب بازی بسیار گران دارن که من و همسرم تصمیم گرفتیم که براش نخریم مطمئنم اگه اون اسباب بازی رو ببینه انقد گریه میکنه و هیچوقت هم یادش نمیره باید چه رفتاری داشته باشیم