حالت تهاجمی کودکان

حالت تهاجمی کودکان

حالت تهاجمی کودکان

 

بسیاری از کودکان با مشکل و اختلالات رفتاری زیادی در دوران کودکی خود مواجه هستند که اگر به موقع تشخیص داده نشوند و به آن ها رسیدگی نشود در دراز مدت می تواند نتایج بسیار بدی را به همراه داشته باشد. حالت تهاجمی در کودکان که می تواند با رفتارهای پرخاشگرانه همراه باشد را می توان به نوعی مرحله از تکامل و رشد او دانست که جای نگرانی خیلی زیادی ندارد چرا که عده ای خیال می کنند که شخصیت کودک به همین صورت باقی خواهد ماند ولی اینگونه نیست، به شرطی که در مقابل رفتارهای تهاجمی در کودکان رفتارهایی درست و منطقی و به جا از والدین سر بزند وگرنه حالت تهاجمی و نامناسب ممکن است در بزرگ سالی فرد نیز تاثیر بگذارد.

در واقع می توان گفت اگر این حالت تهاجمی فقط جزئی از مرحله تکامل کودک باشد جای هیچ گونه نگرانی نداشته اما اگر به یک عادت رفتاری در او تبدیل شود می تواند نگران کننده بوده و در آینده او نیز به شدت تاثیر گذار باشد لذا توجه والدین در این زمینه و درک آن ها می تواند بسیار موثر و مفید باشد. همواره باید به جای نتیجه گیری درباره رفتارهای تهاجمی در کودک به دنبال علت این رفتارها و حالات بود و والدین باید به این نکته توجه کنند که حالت تهاجمی رفتاری تازه در کودک شان است و یا او مدت ها است که این حالت را دارد. اگر این حالت تازه در کودک آغاز شده باشد آن گاه مواردی مانند تفریح و سرگرمی می تواند موثر و مفید باشد مثلا صحبت کردن در مورد چیزهای ملموس خوب است به طور مثال به بچه بگویید ببین آن گنجشک خوشکل لب پنجره نشسته و غذا می خورد! و یا ببین آن پیرزن چگونه با قد خمیده اش راه می رود. نکته بسیار مهم این است که هنگام حالات تهاجمی در کودک و در حین پرخاشگری معمولا به ندرت می توان با دلیل و منطق به کودک فهماند که کار او اشتباه است پس به جای آن می شود با آرامی و نرمی  ملایمت با کودک رفتار نموده و پس از تمام شدن موضوع با کودک در رابطه با آن سخن گفت.حالت تهاجمی کودکان

حفظ خونسردی والدین در موارد پرخاش و تهاجم کودک می تواند بسیار خوب و موثر بوده و باعث کاهش این حالات در کودک شود. در هر صورت بهترین حالت این است که در هنگام تهاجم کودک از بروز رفتارهای خشن و داد زدن که خود می تواند موجب تشدید موضوع شده و واکنش های کودک را در بر داشته باشد خودداری نمود به خصوص اگر کودک یک کودک لج باز و حرف نشنو نیز باشد. اما این بدین معنا نیست که در هنگام بروز رفتارهای تهاجمی در کودک او را کاملا به حال خود گذاشه و اصلا او را سرزنش نکنیم اما باید گفت که سرزنش و برخورد شدید با کودک در اکثر موارد نمی تواند موثر واقع شود بلکه اگر کمی او را سرزنش کنیم خیلی موثر تر و بهتر خواهد بود. سکوت یک خاصیت و حالت دارد که دقیقا می تواند موجب ارامش شود لذا خانواده و پدر و مادرهایی که در برابر رفتار و حالات تهاجمی کودک خود سکوت اختیار می کنند می توانند موجب کاهش خشم و ارام شدن او را فراهم کنند مثلا گفتن جمله ” اگر می خواهی داد بزنی به اتاق خودت برو” می تواند ارامشی توام با بی تفاوتی نسبت به رفتار کودک را نشان داده و به او بفهماند که عصبانیت و پرخاش نمی تواند را مناسبی برای درخواست و نشان دادن خواسته ها و تمایلاتش باشد.

در نهایت اگر گودک تهاجمی دارید ضمن رعایت موارد گفته شده در صورت احساس نیاز به مشاوره حتما با یک روانشناس خوب مشورت نموده تا رفتارها کاهش یافته و کودک بهبود یابد.

منبع:مشاورانه

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *