درمان کودک با مشکلات دلبستگی

کمک به کودک با مشکل دلبستگی واکنشی یا ناایمن

فرزندپروری یک کودک دارای دلبستگی ناایمن یا اختلال دلبستگی واکنشی می تواند خسته کننده، ناامیدکننده و تلاش بر از لحاظ هیجانی باشد. قدم برداشتن به جلو، برای فرزندپروری بهتر، بدون اطمینان خاطر دادن به کودک خود در ایجاد یک رابطه عاشقانه کار دشواری است. گاهی اوقات اگر تلاش های شما بر آن غلبه کند ممکن است تعجب کنید اما مطمئن باشید که آنها بی نتیجه نخواهند بود. با گذشت زمان، صبر و تلاش متمرکز اختلال دلبستگی می تواند بازسازی شود. حفظ خونسردی و در عین حال مقاومت مهم است همانطور که با کودک خود تعامل می کنید. به او آموزش دهید که او احساس امنیت کندطوری که بتواند به شما اعتماد کند. یک کودک دارای اختلال دلبستگی قبلا میزان زیادی استرس را تجربه می کند بنابراین ضرورت دارد که شما سطوح استرس خود را مدیریت کنید قبل از آنکه بخواهید به کودک خود برای کاستن از این استرس کمک کنید.

برای مطالعه بیشتر: بررسی مشکلات دلبستگی در کودکان

انتظارات غیرواقعی نداشته باشید. کمک به کودک دارای اختلال دلبستگی ممکن است یک جاده طولانی باشد. از مراحل کوچک به جلو شروع کنید و هرنشانه از موفقیت را مورد تجلیل قرار دهید.

صبور باشید. این فرآیند ممکن است به همان اندازه که می خواهید سریع نباشید و انتظار بروز پستی و بلندی هایی در این مسیر را داشته باشید. اما با صبور بودن و تمرکز بر پیشرفت ها می توانید جوی حاکی از امنیت را برای کودک خود خلق کنید.

حس شوخ طبعی و شادی را پرورش دهید. سرور و شوخ طبعی هماهنگ با روشی در راستای اصلاح مسائل دلبستگی می باشند و موجب پرانرژی بودن شما حتی در دل آن همه کار سخت می شود. حداقل دو نفر را بیابید یا فعالیت هایی که برای شما خنده و حال خوب را به ارمغان می آورند پیدا کنید.

مراقبت از خودتان و مدیریت استرس را مدنظر داشته باشید. ملزومات و نیازهای دیگر را براساس زمانی که دارید به حداقل برسانید و آن زمان را به خود اختصاص دهید. استراحت، تغذیه خوب و ایجاد فضا یا فاصله ای در بین کارهای فرزندپروری می تواند در شما برای آرامش و شارژ مجدد انرژی مفید باشد طوری که بتوانید به کودک خود رسیدگی و توجه کنید.

به دنبال حمایت و تقاضای کمک از دیگران باشید. از دوستان، خانواده، امکانات و پرستار مناسب (در صورت وجود) کمک بگیرید. سعی کنید قبل از آنکه بخواهید از استرسی شدن اجتناب کنید و موضوع را نقض کنید؛ واقعاًحس نیاز به کمک را در خود ایجاد کنید، از دیگران کمک بخواهید. همچنین ممکن است نیاز باشد که به ملحق شدن به یک گروه حامی والدین بیندیشید.

مثبت نگر و امیدوار باشید.به این واقعیت که کودکان کم کم خود احساسات رامی شناسندحساس باشید. اگر آنها متوجهدلسردی شما شوند آنها نیز دلسرد می شوند. زمانی که شما احساس غمگینی می کنید برای کسب مجدد روحیهو دلگرم شدن به سمت دیگران متمایل شوید.

درمان تخصصی برای اختلال دلبستگی واکنشی

اگر کودک شما از مشکل دلبستگی شدید به ویژه اختلال دلبستگی واکنشی رنج می برد به دنبال کمک تخصصی باشید. حمایت مازاد می تواند موجب تغییرات مثبت و دراماتیک در زندگی کودک شما شود؛ هر چه زودتر در جستجوی کمک باشید بهتر است. اگر مشکوک هستید که کودک شما شاید دارای مباحث دلبستگی باشد، مشورت با یک پزشک متخصص اطفال یا متخصص رشد کودک و یا سازمان های فهرست شده در منابع و مأخذ مواردی که در ادمه ذکر می شودرا شروع کنید.

انواع درمان برای اختلال دلبستگی واکنشی

درمان اختلال دلبستگی واکنشی معمولا ترکیبی از درمان، مشاوره و آموزش والدین را در بر می گیرد که برای اطمینان خاطر دادن به کودک مطرح شده اند تا کودک محیط زندگی امنی داشته باشد و تعاملات مثبتی با مراقبان برقرار کند ارتباطات متقابل بهبود یابد. در حالی که دارو ممکن است برای درمان شرایط مرتبطی مانند افسردگی، اضطراب یا بیش فعالی به کار برده شود، نقطه یا روش سریعی برای درمان اختلال دلبستگی واکنشی وجود ندارد پرشک شما ممکن است یک برنامه درمانی را به شما توصیه کند از قبیل:

خانواده درمانی. درمان معمولی برای مسائل دلبستگی شامل هر دو کودک و والدین یا مراقب او می باشد. درمان اغلب فعالیت های جالب و پاداش دهنده ای را در بر می گیرد که پیوند دلبستگی را تقویت کرده و نیز به والدین و دیگر کودکان خانواده کمک می کند تا علائم اختلال و مداخلات مؤثر را درک کنند.

مشاوره روانشناختی فردی. درمانگران همچنین ممکن است کودک را به طور انفرادی یا در حضور والدین ببینند. این برای کمک به نظارت مستقیم بر هیجان ها و رفتار کودک طرح می شود.

بازی درمانی. به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مناسب برای تعامل با همسالان و اداره ی موقعیت های اجتماعی دیگر را یاد بگیرد.

خدمات آموزشی خاص. بالاخص برنامه هایی در مدرسه کودک طرح شده است که می تواند به او کمک کند تا مهارت های مورد نیاز به موفقیت تحصیلی و اجتماعی را ضمن مدنظر قرار دادن مشلات رفتاری و هیجانی یاد بگیرند.

کلاس های مهارت های فرزندپروری. آموزش والدین و مراقبان بر یادگیری اختلالات دلبستگی و نیز دیگر مهارت های لازم برای فرزندپروری مبتنی است.

منبع: کودک و نوجوان