ده رفتار نگران کننده در کودکان
۱۰ رفتاری که حتی درمانگر کودک را می توانند نگران کنند
بیشتر ما والدین در مورد آنچه باید انجامش دهیم نگرانیم؛ اما چگونه تفاوت بین رفتارهای رایج با رفتارهای نگرانکننده را دریابیم؟ راستش گفتنش سخت است. در تمرینهای من، والدین نگرانی زیادی ابراز میکنند، نگرانی هایی که گاه به سادگی میتوان نشانش داد و برای مرحله پیشرفت فرزندانشان سرمشق می شود.
برای مطالعه بیشتر: پنج سفسطه در مورد اضطراب کودکان
به هر حال، برخی رفتارها حاکی از نگرانیهای جدی است. در اینجا به ده تا از رفتارهایی که میتواند در متخصص بالینی کودک ایجاد نگرانی کند اشاره میکنیم:
با هیچکدام از دوستان صمیمیشان زیاد بازی نمیکنند
اگر کودکتان خیلی ناگهانی دست از بازی با دوستان نزدیکش بکشد، این یک مشکل است. مشکلی که میتواند نشانه ای از وجود یک نزاع باشد. میتوان از روی حال و حوصله ی کودک پیشبینی کرد که موضوعی پیش آمده است. هرچه که موجب این موضوع باشد، شایسته بررسی است.
به شکل نگرانی تا دیروقت بیدارند
اگر کودکتان تا دیر وقت نگران و بیدار است، نگرانیهایش به اضطراب بدل شده است. در این حالت، مهم است که به صورت حرفه ای اقدام کنیم. ابزاری در اختیار کودک بگذاریم تا با اضطرابهایش بجنگد و به قدرتمند شدن او کمک کند، تا نگذارد کودک قربانی اضطرابهایش شود.
خودشان را نیشگون می گیرند، خراش می دهند و یا دست و پایشان را می بُرند
خود-زنی خودش را به شیوههای مختلفی میتواند نشان دهد. این شیوه در بچههای کوچکتر بیشتر خودش را در نیشگون گرفتن خود، خراشیدن، یا مشتزنی به خود نشان میدهد. این رفتار در سنین نزدیک به نوجوانی و نیز این طی دوره به سمت رفتارهایی مثل بریدن و آتشزدن کشیده میشود. اگر کودکی دارید که خود زنی میکند، حتی اگر به نظرتان چندان هم جدی نیست، باید سراغ درمانگر کودک بروید تا عواطف کودک را تحلیل و پردازش کند. اینکه آنقدر صبر کنید که خود زنی اش تشدید شود، ایدهی اصلا خوبی نیست.
وقتی غمگین می شوند خانه را ترک میکنند.
کودکان تمامی سنین غالبا وقتی ناراحت و دلخور شوند مسیرشان را بیاراده به بیرون خانه کج میکنند. این رفتار، مرا بیاندازه دلواپس میکند. این مساله، فقدان ساز و کارهای کنار آمدن را که در دسترس کودک است ثابت میکند. اگر بچه ها همچنان فرار کنند، از خانه هایشان دور میشوند و ممکن است که گم شوند و حتی صدمه ببینند.
شبها نمی خوابند.
اگر کودکتان قبلا راحت میخوابید و اکنون شبها خوابش نمیبرد، چیزی پیش آمده است. به هم خوردن خواب، کلید وجود مشکلی بالقوه است. بهم خوردن خواب حتی میتواند از یک سری موضوعات انباشت شده ایجاد شده باشد؛ پس بکاوید و ریشهاش را بیابید.
هیچ چیزی نمی خورند.
اشتها نیز دقیقا مثل خوابیدن، یکی از آن کلیدهایی است که نشان می دهد اوضاع چطور پیش می رود. اگر کودکتان یکباره دست از خوردن بکشد، جای نگرانی بسیار هست. من در مورد ناخنک زدن به غذا حرف نمیزنم! بلکه سخنم راجع به از دسترفتن تمام وعدههای غذایی و دریافت مقدار کم کالری در طول روز است. بچه هایی که دست از غذا خوردن میکشند به استرس، نگرانی، یا اختلالات خلقی دچار میشوند. این امر نیازمند کنکاش بیشتری است.
پنهانکاری کنند.
بچه ها –مخصوصا نوجوانها- عموما راجع به تلفن و فعالیتهای اینترنتیشان پنهانکاری میکنند. اما وقتی که به تلفن یا کامپیوترشان نگاهی می اندازید، ترس برشان دارد –و دارم میگویم ترس برشان دارد- نگرانی من را تا حدودی افزایش می دهد.
حرفهایی مثل این می زنند که “اصلا من برای چی به دنیا آمدم؟”
برخی بچه ها اظهارات ترسناکی مطرح می کنند. البته این همیشه بدین معنی نیست که نقشه ای برای کشتن خودشان دارند. بچه های کوچکتر اغلب اظهارات کلی تر مثل جمله ی آغازی بیان می کنند. به والدین میگویم که حتی اگر این اظهارات ضرورتا بدین معنی نباشد که میخواهند بمیرند، ولی می توان ارزیابی کرد که ناشی از برخی دردهای عاطفی است، که می تواند موضوعی مربوط به خلق و خو، اعتماد به نفس یا محرکهای تنش زای زندگی باشد.
مطالب مرتبط: تفکر سالم و بدون اضطراب در کودک
به تندی رفتار می کنند، یا به طور غیر عادی پرخاشگرند.
این دو نگرانی آخر، رایج است ولی بایستی به هر حال به حساب گرفته شود. اگر کودکی تندی و پرخاشگری می کند لازم است که بی درنگ مورد خطاب قرار گیرد. بچه هایی که متوسل به رفتار خشن میشوند، تواناییِ خودتدبیری ندارند و برای کسب این توانایی، پیش از بزرگسالی به کمک نیاز دارند.
تهدید به کشتن خودشان یا فردی دیگر می کنند.
این مقاله را با شاخص ترین نگرانی به پایان خواهیم رساند. هر موقع بچه ها تهدید به آسیب رساندن خودشان یا هرکس دیگر کنند، باید مساله را جدی گرفت. ممکن است احساس کنید که کودک به دنبال جلبتوجه است، ولی حتی اگر موضوع همین باشد، همچنان نشانهی این است که اوضاع خوب نیست و آنها نیاز به کمک بیشتر دارند.
اگر کودکتان هر یک از این رفتارها را دارد، از دوستان و خانواده و پزشک متخصص اطفال یا یک درمانگر کودک بیشتر کمک بگیرید. هرگز برای کمک گرفتن زود نیست، بلکه غالبا خیلی دیر هم هست.
آیا شما نگرانیهای دیگری هم دارید که می خواهید به این فهرست اضافه کنید؟ آیا برخی از این رفتارها را در خانه تان تجربه کردهاید؟ آنها را اظهار کنید و با سایر والدین هم به اشتراک بگذارید.
آیا میدانید با شناساندن این موضوع که چه رفتارهایی باید جدی تلقی شود، می تواند مفید فایده باشید؟ این نوشته را با افراد دیگر نیز به اشتراک بگذارید.
منبع:فارس پاتوق
سلام به دختر دارم که با پسرها بیشتر بازی میکنه تا دخترا تفاوت پسر و دختر رو نمیفهمه و پسرا تو مهمونیا بعضی رفتارهای زشت انجام میدن که خودم میدونم دقیق دارن چیکار میکنن دختر من از رو بازیگوشی و پسرا از رو تخسی دخترم پنج سالشه چیکار کنم بنظرتوون خانوم دکتر
نگرانی شما در مورد بازی دخترتان با پسرها و رفتارهای زشت پسرها در مهمانی ها قابل درک است. در اینجا چند راهکار برای کمک به شما ارائه می دهم:
۱. گفتگو با دخترتان:
در مورد تفاوت های پسر و دختر با زبانی ساده و مناسب سن او صحبت کنید.
به او توضیح دهید که برخی از رفتارها، مانند لگد زدن یا لمس نامناسب، زشت و غیرقابل قبول هستند.
به او بگویید که اگر پسرها در حین بازی رفتار زشتی انجام دادند، باید به شما یا یک بزرگسال دیگر بگوید.
۲. آموزش مهارت های اجتماعی:
به دخترتان یاد دهید چگونه با قاطعیت “نه” بگوید و از خود در برابر رفتارهای ناخواسته محافظت کند.
به او کمک کنید تا مهارت های دوست یابی و معاشرت با سایر دختران را تقویت کند.
۳. نظارت بر رفتار پسرها:
در مهمانی ها، مراقب رفتار پسرها باشید و در صورت مشاهده رفتار زشت، به موقع مداخله کنید.
۴. ایجاد محیط امن: برای دخترتان فضایی امن و آرام در خانه ایجاد کنید تا بتواند بدون نگرانی از رفتارهای زشت پسرها بازی کند.
۵. صبر و حوصله: به یاد داشته باشید که آموزش و تربیت کودکان زمان و صبر و حوصله می طلبد.
علاوه بر این موارد، می توانید از یک متخصص روانشناس کودک نیز برای دریافت راهنمایی و مشاوره کمک بگیرید. برای صحبت با برترین متخصصان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.