راهنمای مادران کودک ۲ ساله تا ۳ ساله
آیا می دانید:
کودکان در سه سالگی، چپ دست یا راست دست بودنشان مشخص می شود.
کودکان نوپا در هر شکل و اندازه ای می توانند باشند، ولی کودکان در ۲ تا ۳ سالگی ویژگی های مشترکی با یکدیگر دارند. در اینجا کارهایی که ممکن است کودکتان انجام دهد بیان شده اند و به شما گفته می شود که چگونه می توانید به کودکتان کمک کنید تا رشد سالمی داشته باشد.
رشد کودک ۲ تا ۳ ساله: چه اتفاقاتی برای کودک رخ می دهند
احساسات
مهم ترین اتفاقی که برای کودک در این سن رخ می دهد رشد احساسی اوست.
در حالی که کودکتان در حال یادگیری احساساتی است که دیگران دارند کودک وارد رشد احساسی زیادی می شود. کج خلقی کودک در این سن طبیعی است، زیرا کودکان غالبا در این سن نمی دانند که در رابطه با ناامیدی، خشم، شرمساری، احساس گناه و خجالتشان چه کلماتی را به کار ببرند.
همچنین کودکتان در این سن می داند که رفتارش بر روی شما چگونه تاثیر می گذارد و چگونه رفتارهای شما بر روی او تاثیر می گذارد. او اضطراب جدایی زیادی ندارد، و ممکن است وقتی که شما از او جدا می شوید احساس ناراحتی نکند.
حرف زدن
در حدود دو سالگی، کودک شما در این سن ممکن است قادر باشد جملات دو تا سه کلمه ای را بگوید و بتواند «من»، «تو» و «خودم» را بگوید. او یاد می گیرد که کلماتی زیادی را بگوید و برای شما به مرور راحتتر می شود که صحبت های او را بفهمید.
در سه سالگی، کودک شما قادر است جملات سه تا پنج کلمه ای را بگوید، یا حتی کلمات بیشتری را بگوید. او در این سن یادگیری صحبت کردن را شروع می کند و ممکن است بتواند مکالمه ی کوتاهی را با شما داشته باشد.
کودک شما یاد می گیرد که چگونه در مورد اتفاقاتی که در طول روز رخ داده است صحبت کند. با کمک شما، او ممکن است از بتواند با یک سری چیزها داستان های ساده را بسازد- برای مثال، «من رفتم خرید.» «و در مغازه شما چه کار کردید؟» «خریدن شیر.» در سه سالگی، او ممکن است با توجه به تجربیاتش داستان هایی ساده ای بسازد، ولی قطعا این داستان ها کوتاه هستند.
در این سن کودک همچنین در رابطه و افراد و موضوعاتی که در حال حاضر با او نیستند صحبت می کند، «مادربزرگ در مغازه»، یا «توپ من روی درخت».
تفکر
هر چیزی که کودک یاد می گیرد باعث رشد تفکر کودک می شود.
کودک شما درک مفاهیم مانند زمان و متضادها را شروع می کند- برای مثال، بزرگ/ کوچک و روز/ شب. او همچنین شروع به اشاره کردن به قسمت های مختلف بدن و کارایی آنها می کند، و شروع به مرتب سازی موضوعات مختلف می کند، و اشکال و رنگ ها را با یکدیگر هماهنگ می کند. و او شروع به خاطر سپردن این می کند که اشیاء چه شکل و شمایلی دارند، برای مثال سیب سرخ و گرد است.
کودک شما با استفاده از بیان مسائل سعی در حل کردن مشکلات می کند.
کودک شما از بازی کردن با دیگران لذت می برد، بازی کردن با لباسش، داشتن یک مهمانی چایی، با انگشتانش یا یک قلم مو نقاشی بکشد یا با جست و خیز بازی کند. زمانی که کودک با شما یا دیگر کودکان بازی می کند، ممکن است شما متوجه شوید که کودک شما در نوبت گرفتن بهتر می شود.
داستان گفتن، آواز خواندن و خواندن داستان همچنین در این سن برای کودک سرگرم کننده و لذت بخش می باشد.
مهارت های هر روزه ی کودک
در حدود این سن کودک شما هوش بیشتری برای انجام کارهای خودش را دارد.
برای مثال، او می تواند دستانش را بشورد، بعد از استفاده از سرویس بهداشتی خودش را تمیز کند، خودش غذا بخورد و لباس بپوشد و قطعا او می تواند بهتر از پوشیدن لباس لباسش را در اورد! و او همچنان در حال یادگیری است و ممکن است به کمک شما نیاز داشته باشد.
شما می توانید با استفاده اجازه دادن به او که در کارهای خاصی در خانه مانند تمیز کردن یا گردگیری به شما کمک کند اعتماد به نفس او را بالا ببرید. او وقتی به شما کمک می کند به خودش افتخار می کند.
کودک شما ممکن است برای استفاده از توالت آماده باشد. برخی چیزها نشانه این است که کودک شما می تواند استفاده از توالت را یاد بگیرد:
- بیشتر کارها را بدون کمک خواستن از شما انجام دهد
- به دیگران نگاه کند که چگونه به توالت می روند- این اتفاق در ابتدا ممکن است باعث ناراحتی شما شود ولی این اتفاق راه خوبی برای نشان دادن چگونگی انجام کارها است.
- به شما اجازه دهد که بدانید که در پوشکش دفع انجام داده است
- می تواند دستورالعمل ها را دنبال کند، مانند «توپ رو به بابا بده».
ببینید که چه زمانی کودک برای یادگیری استفاده از توالت آمادگی دارد – ولی سعی نکنید او را مجبور به این کار کنید. رفتن به توالت یکی از سخت ترین کارهایی است که کودک یاد می گیرد زیرا نیاز به مهارت های زیادی دارد. برای مثال، کودک باید بداند که چه زمانی نیاز است که دفع ادرار یا مدفوع را انجام دهد، و کودک باید بداند که عمل دفع ادرار و مدفوع را باید در توالت انجام دهد، کودک باید قادر باشد که بر روی لگن یا توالت بنشیند، و بتواند لباسش را بالا یا پایین بکشد.
اگر شما آموزش استفاده از توالت را خیلی زود شروع کنید، ممکن است زمان زیادی ببرد که کودک شما انجام این کار را یاد بگیرد.
حرکات
کودک شما در این سن می تواند بدود و کمتر زمین بخورد. او شروع به راه رفتن و بالا و پایین رفتن از پله ها می کند، ولی برای حفظ تعادل کودک در برخی از مواقع از نرده ها استفاده می کند. او در این زمان در بغل کردن اشیائ با بازوهایش، لگد زدن و گرفتن توپ بهتر شده است یا اینکه حتی کودک ممکن است بتواند برای چند ثانیه بر روی یکی از پاهایش بایستد.
زمانی که کودک شما در حال کشف کردن چیزها است اگر شما در اطراف او باشید او احساس اطمینان و امنیت می کند. این اتفاق به کودک شما کمک می کند که اعتماد به نفس بیشتری در امتحان چیزهای جدید و اکتشافات جدید داشته باشد.
با اینکه کودک شما بسیار فعال است، بهترین ایده این است که شما دقت کنید که چگونه می توانید خانه را محیطی امن برایش بسازید تا به راحتی در اطراف حرکت کند.
در این سن کودک شما همچنین ممکن است:
- بر روی نقاط خاصی بپرد
- سه چرخه اش را براند
- موضوعات را شنایی کند و اسم آنها را بداند
- وقتی از پله ها بالا می رود قدم هایش را به صورت متناوب بگذارد.
کمک به رشد کودک دو تا سه ساله
در ینجا مطالبی بیان شده است که می تواند برای کمک به رشد کودکتان در این سن از انها بهره ببرید:
- به کودکتان این شانس را بدهید که با دیگران بازی کند: بازی کردن بهترین راه برای این است که کودکتان با دیگران دوست شود و بداند که چطور می تواند با دیگر کودکان باشد. ولی نگذارید که کودک چیزها را برای خودش بردارد زیرا کودکان نوپا فکر می کنند که همه چیز متعلق به خودشان است.
- او را تشویق کنید که مهارت های روزانه را یاد بگیرد مانند استفاده از قاشق، نوشیدن از فنجان و در آوردن کلاه. این مهارت ها عضلات بزرگ و کوچک کودک را درگیر می کنند. و به همان صورت کودک شما توانایی این را دارد که بداند که که او در حال انجام چه کاری است.
- صحبت کردن با کودک نوپا: نامگذاری و صحبت کردن در مورد کارهای روزانه، قمست های مختلف بدن، اسباب بازی ها و چیزهایی که در خانه وجود دارد مانند قاشق یا صندلی به کودک شما کمک می کند که مهارت زبانی اش را تقویت کند. در این سن، شما می توانید به کودکتان یاد دهید که صنلی می تواند بزرگ، قرمز یا صندلی بزرگ قرمز باشد.
- با استفاده از گوش دادن به کودکتان و صحبت کردن با او می توانید به صحبت های کودکتان معنی دهید. اگر کودک شما می گوید «مامان شیر»، شما می توانید به او بگویید «تو می خوای که مامان بهت شیر بده؟» این کار همچنین به کودکتان این احساس را می دهد که ارزشمند و دوست داشتنی است.
- داستان خواندن برای کودک نوپا:شما می توانید با خواند داستان با همدیگر، داستان خواندن، آواز خواندن، و خواندن قصه های موزون می تواند کودک را درگیر صحبت کردن و خیال پردازی کند.
- با کودکتان آشپزی کنید: این کار به کودکتان کمک می کند که از غذاهای سالم لذت ببرد، کلمات جدیدی را یاد بگیرد، و مفاهیم ریاضی مانند نصف، یک قاشق چای خوری یا ۳۰ دقیقه را یاد بگیرد. شما می توانید کارهای ساده ای را به عهده ی او بگذارید که انجام دهد، مانند تزئین کردن سالا یا درست کردن ساندویچ با همدیگر.
زمانی که کودک شما مهارت جدیدی را یاد می گیرد، با دادن پاداش به او یا توجه نمون به او موفقیتش را جشن بگیرید. این کار ایده ی خوبی برای این است که با کمک و حمایت از کودک کاری کنید که کارهایی را که یاد گرفته است را انجام دهد حتی اگر کودک فکر کند که انجام این کارها سخت است.
والدین کودک دو تا سه ساله
هر روز شما و کودکتان در رابطه با همدیگر چیزهای جدیدی را یاد می گیرید. در حالی که کودک شما رشد می کند و بزرگ تر می شود، شما یاد می گیرد که کودک به چه چیزهایی نیاز دارد و اینکه شما چگونه می توانید نیازهای او را برآورده سازید.
در حقیقت، به عنوان والدین، شما همواره در حال یادگیری می باشید. همه ی والدین دچار اشتباه می شوند و تجربه کسب می کنند. خوب است که در رابطه با چیزهایی که می دانید اطمینان خاطر داشته باشید. و هیچ مشکلی نیست که شما چیزهایی را که نمی دانید ابراز کنید و از دیگران بپرسید در اغلب مواقع سوالات احمقانه بهترین جواب ها را دارند!
سلامت جسمی و روحی شما مهمترین چیزی است که برای پدر و مادر بودن لازم است. ولی با تمرکز بر روی کودک، برخی از والدین فراموش می کنند که به خودشان نیز توجه کنند. توجه کردن به خودتان باعث می شود که شما درک بهتر، صبر، تصور و انرژی کافی برای مراقبت را کودکتان را داشته باشید.
برخی مواقع ممکن است شما احساس ناامیدی و عصبانیت کنید. ولی اگر شما احساس ضعف می کنید، کودکتان را در محل امنی قرار دهید- برای مثال، او را در گهواره بگذارید یا از کسی بخواهید که برای مدتی او را نگه دارد. بیرون بروید تا ارام شوید. ششما همچنین می توانید به اتاق دیگری بروید و نفس عمیق بکشید و یا به یکی از اعضای خانواده و یا دوستتان تماس بگیرد و بااو صحبت کنید.
هیچ وقت کودک را به شدت تکان ندهید این کار می تواند باعث خونریزی های داخلی در مغز کودک شود و باعث آسیب دائمی به مغز کودک شود.
هیچ اشکالی ندارد که از کسی کمک بخواهید. اگر شما در برابر کودکتان احساس ضعف می کنید، شما می توانید با انجمن حمایت از والدین محلتان تماس بگیرید. آنها ایده های کاربردی برای کمک به احساس راحتی و آرام شدن شما دارند.
زمانی که در رابطه با رشد کودکتان نگران هستید
اگر در رابطه با مطالب ذکر شده دچار نگرانی شدید و متوجه شدید که کودک دو ساله ی شما مشکل خاصی دارد به روان شناس یا پزشک کودک خود مراجعه کنید.
بینایی، شنوایی و برقراری ارتباط
کودک شما:
- در دیدن یا شنیدن چیزها دچار مشکل می شود
- نمی تواند از دو کلمه با یکدیگر استفاده کند، برای مثال، ماشین قرمز.
رفتار و بازی
کودک شما:
- نمی تواند درستورالعمل های ساده را دنبال کند- برای مثال، «لطفا توپ را به من بده»
- نمی تواند کارها و کلمات شما را تقلید کند- برای مثال، وقتی «سر، شانه ها، زانوها و انگشتانتان را حرکت می دهید»
- نمی تواند بازی های وانمودی را انجام دهد- برای مثال، نمی تواند وانمود کند که در یک مهمانی چایی است و یا نمی تواند به اسباب بازی و عرسکش غذا بدهد
- نمی تواند احساساتش را بروز دهد
- برای دریافت محبت و احساس راحتی به سمت شما نمی آید.
حرکات و مهارت های حرکتی
کودک شما:
- نمی تواند از پله ها بالا و پایین برود حتی زمانی که شما او را گرفته اید و یا نرده ها را گرفته است
- نمی تواند بدود
- نگه داشتن چیزهای کوچک مانند مداد شمعی برای او دشوار است
- در نقاشی کشیدن نمی تواند سرعت عمل داشته باشد.
اگر متوجه شدید که کودک سه ساله تان هر کدام از این مشکلات را دارد به پرستار خانوادگی کودکتان مراجعه کنید.
بینایی، شنوایی و برقراری ارتباط
کودک شما:
- مستقیم به چشمان شما نگاه نمی کند
- در دیدن و شنیدن چیزها مشکل دارد
- نمی تواند از جملات سه کلمه ای استفاده کند
- زمانی که با شما، خانواده یا دوستان صحبت می کند به سختی می شود فهمید که چه چیزی می گوید.
رفتار و بازی
کودک شما:
- نمی تواند دستورالعمل های ساده را بفهمد- برای مثال، «لطفا توپ را به من بده»
- علاقه ای به بودن با کودکان دیگر ندارد
- به سختی می تواند از تخت خواب کودکش جدا شود
- بازی های وانمودی را نمی تواند انجام دهد- برای مثال، نمی تواندد وانمود کند که در حال خرید یا راندن یک اتوبوس است.
حرکات و مهارت های حرکتی
کودک شما:
- نمی تواند بدود
- نمی تواند خط بکشد یا نقاشی کند
- نگه داشتن اشیایی کوچکی مانند مداد و مداد شمعی برایش دشوار است.
زمانی که شما متوجه شدید که کودک شما مهارت هایی را که قبلا داشته از دست می دهد به یک متخصص کودک مراجعه کنید.
زمانی که شما متوجه افسردگی پس از زایمان زن یا مرد یا در خود و یا شریک زندگی تان شدید به متخصص سلامت روان مراجعه کنید. علائم افسردگی پس از زایمان شامل احساس غم یا گریه کردن بدون هیچ دلیل روشنی است، احساس تحریک پذیری، احساس نگرانی در رابطه با هر چیزی.
کودکان با سرعت متفاوتی رشد می کنند و بزرگ می شوند. اگر در رابطه با رشد طبیعی کودکتان نگران هستید، دانستن اینکه تفاوت ها طبیعی است می تواند به شما کمک کند. ولی اگر شما همچنان احساس می کنید که برخی چیزها درست به نظر نمی رسند، به متخصص کودک مراجعه کنید.
منبع:مشاوره-آنلاین.com
دختری دو سال و سه ماهه با وزن ۹ کیلو و ۶۰۰ گرم دارم که وزن تولدش ۲ کلیو و ۷۰۰ گرم بود.حدود یک سال است که همین وزن را دارا است.غذایی که ظهر می خورد تا شب آن را دفع می کند.روزی دو تا سه بار این عمل را انجام می دهد.اکنون چه کنم؟
وزن تولد دختر شما قابل قبول بوده، چون گرچه معمولا وزن ۳ کیلو گرم به بالا را طبیعی تلقی می کنند، اما ۵/۲ تا ۳ کیلو گرم نیز مشکلی ندارد و معمولا نوزان زیر ۲۵۰۰ گرم را دارای کمبود وزن به شما می آورند.اما در حال حاضر وزن او کم است و این که طی یکسال همین وزن را دارد قطعا طبیعی نیست و حکایت از یک بیماری دارد که با توجه به توضیحاتی که داده اید به یک بیماری گوارشی مثلا سوء هضم یا سوء جذب مبتلا است که حتما باید توسط پزشک متخصص اطفال و ترجیحا گوارش اطفال ویزیت شود.
با سلام فرزند پسر ۲ ساله و نیم دارم و رفلاکس معده داره داروی رانیتیدین هم توسط پزشک براش تجویز شد ولی هیچ کدوم روی استفراغ او تاثیر نداشته به همین خاطر خیلی بی اشتهاست و وزنش ۱۲ کیلوست.و حتی قادر نیست غذاهای سفت مناسب همسالانش را بخوره.چون بلافاصاله بالا میاره.خیلی نگرانم کمکم کنید.
با سلام اگر تشخیص کودک شما رفلاکس یا برگشت مواد غذایی از معده به مری بوده اشاره نکرده اید که آیا تشخیص با رادیولوژی تایید گردیده یا خیر؟ به هر حال در این بیماری جامدات بهتر از مایعات تحمل می شوند ولی در کودک شما اشاره شد با خوردن مواد جامد مشکل استفراغ وجود دارد لذا در صورت وجود این مسئله باید به عوارض ناشی از رفلاکس فکر نمود مثل تنگی مری که باید هر چه سریعتر تشخیص و درمان قطعی و مناسب انجام شود.اما اگر تشخیص بدون استفاده از رادیولوژی و فقط بر اساس علایم استفراغ و بالین کودک شما گذاشته شده باشد علل منجر به استفراغ و نیز مشکل در بلع جامدات مشخص شود مثل تنگی مری به علت آشالازی یا وب لذا مراجعه به فوق تخصص گوارش اطفال توصیه می گردد نکته آخر اینکه وزن کودک با توجه به مشکل کودک مناسب است.اگر چه بررسی روند زمانی رشد و تکامل کودک اهمیت دارد.
سلام دخترم دو سال و یک ماهشه .واقعا نمیدونم چطوری باید دسشتوی رفتن رو بهش یاد بدم؟البته نمیخوام زیاد به او فشار وارد بشه.اگه ممکنه شما بفرمایید چه زمانی ببرای این کار مناسب تره؟ من شاغل هستم و دخترم تقریبا نصف روز خونه مادر بزرگش میمونه.
بسیار مهم است که بدانیم سن آموزش توالت تقریبا از دو و نیم سالگی شروع می شود حتما باید با صبر و حوصله و ایجاد الگوهای لازم برای کودک این کار را انجام دهید. یادتان باشد که تشویق های قدم به قدم در شکل گیری رفتار نهایی کودک بسیار مهم هستند، بنابراین هر قدمی که کودک در این جهت بر می دارد را تشویق کنید و با بازخورد دادن به وی این رفتار را شکل دهید. هر گونه تنبیه و محرومیت در این پروسه می تواند مشکلات متعددی را برای کودک در اینده ایجاد کند مخصوصا منجر به لجبازی شدید کودک در رفتارهای روزمره خواهد شد.
سن پسر شما مناسب یادگیری توالت رفتن است اما در کل، در این زمینه چندان به حرف دوستان و آشنایان و کسانی که خود را با تجربه می دانند توجه نکنید .کودکان متفاوتند و برای همه نمی توان یک نسخه پیچید .برخی زودتر و برخی دیرتر آداب توالت را یاد می گیرند و هر دو گروه هم طبیعی اند.اگر کسی به شما گفت کودکش در یک سالگی این آداب را فرا گرفته باور نکنید.چون چنین چیزی امکان پذیر نیست.اگر شما به خاطر توالت نرفتن کودکان را به شدت تنبیه کنید، کودک دچار مشکل خواهد شد، در غیر این صورت مشکل چندانی رخ نخواهد داد.قبل از آموزش عملی ، نکاتی را برای کودکتان معلوم کنید.به کودکتان بخش های مختلف بدنش و عملکر آنها را یاد دهید.
مثلا برای او توضیح دهید که ادرار و مدفوع از کجا آمده است.توضیح دهید که ادرار و مدفوع بخشی از بدن او نیستند.کودک شما باید یاد بگیرد که به شما بگوید توالت دارد یا این که خودش را خیس و کثیف کرده است.باید کلماتی را بلد باشد که بتواند به وسیله آنها این موضوع را به شما بگوید مهم نیست آن کلمات چه باشد.پس اول کلمات را به او یاد دهید.بکوشید کودک را در حین مدفوع کردنش گیر باورید و برای او توضیح دهید که لان مشغول چه کاری است و نام این کار و این احساس چیست.برای مثال وقتی کودکان گوشه ای کز می کند و مشغول دفع می شود به او می گویید : الان پسرم پی پی داره الان داره پی پی می کنه بیا بریم پوشکت رو عوض کنیم.
وقتی کودک بزرگتر می شود و احتمالا کم کم به شما می گوید که خود را خیس یا کثیف کرده، بلافاصله او را به توالت ببرید و حرفش را نادیده نگیرید او را برای آن که این مطلب را به شما گفته تشویق کنید و فروی پوشک او را عوض کنید.اگر کودک بتواند فرق بین پوشک خشک و خیس را تشخیص دهد اولین گام را برداشته است و می تواند قبل از توالت رفتن شما را آگاه کند مطمئن شوید که کودکتان می داند توالت کجاست.
برخی از کودکان هنوز نمی دانند توالت کجاست و به چه دردی می خورد همچنین اگر کودک شما می تواند تا دستشویی راه برود یا بدود و اکر می تواند لباس خود را در آورد و دوباره بپوشد، آموزش توالت برایش آسان تر خواهد بود.اگر کودک شما بتواند به مدت طولانی پوشک خود را خیس نکند و به جای چندین بار مدفوع کم ، بتواند مثلا دو بار مدفوع زیاد داشته باشد بیشتر آماده آموزش توالت رفتن است.کم کم باید بتواند تا توالت خود را نگه دارد تا آماده آموزش توالت رفتن شده باشد.مطمئن شوید که کودکتان از توالت رفتن ، از افتادن در سوراخ یا از صدای سیفون نترسد وگرنه آموزش توالت به او سخت می شود.
سلام
لطفا بفرمایید آیا لازم است برای رشد بهتر موی سر بچه ها در سن دو سالگی موی آنها اصلاح شود؟ و اگر لازم است به وسیله تیغ یا ماشین باید اصلاح صورت بگیرد؟
سلام اول این که باید ببینید وسواس دختر شما از چه نوعی است.گاهی کودکان کارهایی انجام می دهند که وسواس نیست، بلکه توسط بزرگتر ها وسواس تلقی می شود.مثلا اگر کودکی شب حتما باید کارهای مشخصی را قبل از خواب انجام بدهد لزوما به معنای داشتن وسواس نیست.اگر واقعا وسواس در کار باشد، علت اصلی اش اضطراب است.گاهی مشاجرات اطرافیان ، مدرسه و تکالیف و محیط جدید یا هر موضوع دیگری ممکن است برای یک کودک ایجاد اضطراب کند و این اضطراب به شکل وسواس خودش را نشان بدهد.در این صورت لازم است با کودکتان صحبت کنید و به او در ارتباط با موضوعی که اضطراب زا است آگاهی بدهید و او را آرام کنید.برای مشکل او راه حل پیدا کنید تا دچار اضطراب نشود.اگر نتوانستید حتما به سرعت به روانشناس کودک مراجعه کنید.
با سلام خواهر زاده من دختر ۳ ساله ای است که از وقتی یک ماهه بود پدر و مادرش از هم جدا شدند و به همراه مادرش با ما زندگی می کنند هفته یکبار پدرش میبینه به شدت دلتنگ پدرش و همش درباره پدرش حرف میزنه می خواستم بدونم چطور باید باهاش رفتار کنیم
حتما به ابراز دلتنگی های خاوهرزادتون گوش بدین و با او همدلی کنید… به او نشان دهید که خوب احساساتش را می فهمید و حتی در بیان احساساتش به او کمک کنید. هیچ وقت از والدی که حضور ندارد بدگویی نکنید و همیشه به او نشان دهید که دوست داشتنی ترین موجود در زندگی والدینش بوده است. مهم ترین مسئله این است که کودک احساس نکند که دلیل این دوری ها و جدایی او بوده و یا رفتاری از او سر زده که نمی تواند هر روز پدرش را ملاقات کند. همواره به او نشان دهید که هم پدر و هم مادر در هر شرایطی پشتیبان او هستند و حضور دارند.
سلام.اول اینکه این اصلا چیز بدی نیست که کودکی دلتنگ پدرش باشد.کودکانی که پدرشان مسافرت هم می روند دلتنک پدر می شود و ابراز می کنند.باید با کودک طوری رفتار کرد که این دلتنگی طبیعی است و آخر هفته پدرش را می بیند .درست مانند اینکه خیلی طبیعی است که آخر هفته پدرش را می بیند.وقتی کودک درباره پدرش حرف می زند به او گوش بدهید، اما این حرف زدن را تقویت نکنید و پاسخ خاصی ندهید، بلکه نظر او را به موضوعات دیگری جلب کنید و حواسش را پرت کنید.گاهی مادر کودک یا اطرافیان مادر کودک می خواهند با تکیه بر اینکه کودک دلش برای پدر تنگ می شود بین مادر و پدر آَشتی برقرار کنند.این کار را نکنید و کودک را وجه المصالحه قرار ندهید.