روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله
دوران نوجوانی به خصوص در سن ۱۵ سالگی یکی از حساس ترین مراحل رشد انسان است. تغییرات جسمانی، هورمونی، شناختی و اجتماعی به صورت همزمان رخ می‌دهند و باعث ایجاد طیف وسیعی از احساسات و رفتارهای گاه متناقض در نوجوان می‌شوند که اغلب والدین را نگران می کنند. نوجوانان در این سن نه تنها مسئولیت های بیشتری را بر عهده می گیرند، وارد دبیرستان می شوند، از حال و هوای دوران کودکی فاصله می گیرند و استقلال بیشتری به دست می آورند، بلکه ممکن است به توانایی های خود نیز اطمینان بیشتری نیز پیدا کنند.
روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله و تغییرات جسمانی و هورمونی
دو تغییر اصلی در دوران نوجوانی شامل تغییرات جسمانی و هورمونی می شود:
- بلوغ جسمانی: تغییرات فیزیکی همچون رشد قد، تغییرات صدا، رشد موهای زائد و تغییرات در اندام‌های جنسی، باعث ایجاد حساسیت و نگرانی در نوجوان می‌شود.
- تغییرات هورمونی: نوسانات هورمونی می‌تواند منجر به تغییرات خلقی شدید، افزایش انرژی یا خستگی مفرط و تحریک‌پذیری شود. این احساسات باعث عشق در سن ۱۵ سالگی می شود و نوجوان احساسات متناقضی را تجربه می کند.
رشد فکری
موارد زیر نشان دهنده شد فکری در کودک ۱۵ ساله است:
- مجادله و تفکر انتقادی: طبیعی است که نوجوانان در این مرحله مجادله کنند. مهم نیست که شما چه می گویید، نوجوان شما برخلاف نظر شما صحبت می کند.
- ایدئولوژی: نوجوانان اغلب به دنبال ایدئولوژی‌ها و ارزش‌های شخصی خود هستند و ممکن است نسبت به باورهای والدین و اطرافیان خود انتقاد داشته باشند.
- بسیاری از نوجوانان در این دوران بیشتر در مورد آینده خود فکر می کنند و معمولاً قادر به شناسایی آرزوهای شغلی بالقوه یا برنامه های دانشگاه هستند. به همین ترتیب، بیشتر نوجوانان ۱۵ ساله می‌توانند دلایلی را برای انتخاب‌های خود، از جمله اینکه چه چیزی درست یا غلط بوده، بیاورند.
- نوجوانان به دنبال یافتن هویت خود و جایگاهشان در جامعه هستند. این جستجو می‌تواند منجر به احساس سردرگمی و ناامنی شود.
مراجعه به روانشناس نوجوان، بیمه ای برای سلامت روان فرزندتان است. برای صحبت با برترین روانشناسان نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.
تغییرات اجتماعی
در این سن زندگی اجتماعی نوجوان تغییرات زیادی می یابد که ممکن است والدین را نگران کند:
- برخی از نوجوانان در این سن می توانند تمام شب با دوستان خود صحبت کنند، علیرغم اینکه تمام روز آنها را در مدرسه می بینند. با این حال ، هنگامی که والدینشان در مورد روزشان از آنها سؤال میکنند، ممکن است حرف کمی برای گفتن داشته باشند
- علاوه بر این، بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله اغلب ترجیح می دهند از طریق پیامک و رسانه های اجتماعی ارتباط برقرار کنند. برخی حتی ممکن است وبلاگ نویسی یا نوشتن را راهی مفید برای بیان خود بدانند.
- بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله نیز علایق یا سرگرمی های خاصی دارند که از آن ها لذت می برند. خواه بازی‌های ویدیویی، ورزش، موسیقی، روباتیک یا فیلم را دوست داشته باشند، می‌توانند فعالیت‌هایی را که برایشان لذت می‌آورد شناسایی کنند.
- در این سن، دنبال استقلال هستند و تمایل دارند تصمیمات خود را بگیرند. این امر می‌تواند منجر به افزایش فاصله بین نوجوان و خانواده شود.
- نوجوانان تحت فشار همسالان قرار دارند تا رفتارهای خاصی را از خود نشان دهند یا به گروه خاصی تعلق داشته باشند. این فشار می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری‌های اشتباه شود.
رشد جسمی
- رشد قد: دختران در این سن رشد قدشان نسبتا متوقف می‌شود، اما پسران همچنان در حال رشد هستند.
- تغییرات وزن: با افزایش قد، وزن نیز افزایش می‌یابد. توزیع چربی بدن نیز تغییر می‌کند. این امر باعث کمبود اعتماد به نفس در دختران می شود و اغلب به رژیم های غذایی رو می آورند.
- تغییرات هورمونی: هورمون‌های جنسی به اوج فعالیت خود می‌رسند که منجر به تغییرات فیزیکی و روانی زیادی می‌شود.
- پوست چرب تر می شود و این امر باعث افزایش جوش می شود.
- در پسران صدا کلفت‌تر می‌شود، موهای صورت و بدن رشد می‌کند، عضلات قوی‌تر می‌شوند.
- در دختران قاعدگی منظم می‌شود، رشد سینه‌ها کامل می‌شود، و موهای زائد در بدن رشد می‌کند.
رفتار با نوجوان ۱۵ ساله
همان طور که گفته شد نوجوانی دوره ای پر از تغییر است. در این سن، بیشتر نوجوانان هنوز برای حفظ روابط سالم، هم با همسالان خود و هم از نظر علایق عاشقانه نوپا کمی مشکل دارند. اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما با افراد سالم معاشرت می کند. همچنین باید به فعالیت های نوجوان خود علاقه نشان دهید. وارد دنیای نوجوان خود شوید تا در مورد بازی های ویدیویی مورد علاقه آن ها بیاموزید یا در مورد ورزش هایی که دوست دارند صحبت کنید. فرزند شما از علاقه شما به یادگیری در مورد چیزهایی که به آن ها علاقه دارد قدردانی می کند. نکات زیر به ارتباط با فرزندتان کمک می کند:
- نوجوان را به‌عنوان یک فرد مستقل بشناسید: به نظرات و تصمیمات او احترام بگذارید و او را در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خودش مشارکت دهید.
- از انتقاد مستقیم خودداری کنید. در این سن نوجوان بسیار حساس است و نمی تواند احساسات خود را به درستی کنترل کند.
- از موفقیت های او خوشحال شوید و به هیچ عنوان دستاوردهای او را کوچک نشمارید.
- قوانین واضحی برای خانه داشته باشید و در مورد اهمیت آن با فرزندتان صحبت کنید تا باهم به توافق برسید. به یاد داشته باشید قوانین برای تمام افراد خانه است.
- برای نوجوان حریم خصوصی بسیار مهم است بنابراین به آن احترام بگذارید.
- الگوی خوبی برای نوجوان خود باشید.
روانشناس نوجوان، می‌تواند به شما کمک کند تا ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید و مشکلات خانوادگی را حل کنید. برای صحبت با برترین روانشناسان کودک و نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.
مراقبت و حفاظت از نوجوان در ۱۵ سالگی
بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله با مقدار زیادی استرس دست و پنجه نرم می کنند. برخی از آن ها ممکن است از نظر تحصیلی دچار مشکل شوند در حالی که برخی دیگر با مسائل عاشقانه و شاید حتی اولین تجربیات جنسی خود سر و کار دارند. برخی حتی به خاطر ظاهر فیزیکی خود استرس دارند و مدام به این فکر می کنند که دیگران چه فکری در مورد آن ها می کنند. نوجوانان در این سن ممکن است با فشار همسالان، قلدری، یا حتی مسائل مربوط به دوستیابی روبرو شود. حتی دوستان قدیمی هم می توانند در این سن چالش هایی را ایجاد کنند. (منبع)
به همین دلیل، باید تا جایی که می توانید با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید و نگذارید احساس کند که تنها است.
مطمئن باشید که آن ها می دانند که شما در کنار آن ها هستید همچنین به طور مرتب در مورد رابطه جنسی، مصرف مواد، استعمال مواد و ایمنی با فرزندان خود صحبت کنید. شما همچنین باید به اوضاع مدرسه توجه داشته باشید،باید بدانید که آنها در اینترنت چه میکنند یا دوستان آن ها چه کسانی هستند و چه افرادی را در فضای مجازی دنبال می کنند. مهارت های زیر را به کودک خود آموزش دهید:
- مدیریت زمان
- حل مسئله
- ارتباط موثر
در این سن نوجوان ممکن است درگیر عشق در سن ۱۵ سالگی شود که والدین را نگران می کنند زیرا احساس می کنند کودک آن ها هنوز بچه است. باید درک کنید که نوجوانان در این سن به دنبال یافتن جایگاه خود در جامعه و ایجاد هویت شخصی هستند. روابط عاشقانه می‌توانند به آنها کمک کنند تا احساس کنند به گروهی تعلق دارند و مورد قبول دیگران هستند. شما نمی توانید در این تصمیم دخالت کنید زیرا نوجوان مسیر خود را پیش می برد به جای آن تلاش کنید معیارهای درست را به آن ها یاد دهید و ارزش های بنیادی را در آن ها ایجاد کنید.
نوجوان ۱۵ ساله من؛ کی باید نگران باشم؟
همان طور که گفته شد در این سن کودک مسائل مختلفی را تجربه می کند اما موارد زیر نگران کننده است:
- تغییرات ناگهانی و شدید در خلق و خو: همان طور که گفته شد تغییرات خلق و خو عادی است اما اگر فرزندتان به طور ناگهانی از حالت خوشحال به غمگین یا عصبانی تغییر می‌کند و این تغییرات شدید و مکرر هستند، ممکن است نشانه‌ای از افسردگی، اضطراب یا اختلالات خلقی دیگر باشد. که باید به مشاور مراجعه کنید.
- نوجوانان اغلب استرس‌ها و فشارهای مختلفی را نه تنها از سوی همسالان و اطرافیان خود، بلکه از طریق رسانه‌های اجتماعی نیز تجربه میکنند. این می تواند به مسائل مختلفی منجر شود. به عنوان مثال، نوجوانان احساس می کنند که باید ظاهری خاص داشته باشند که اغلب منجر به مشکلات عزت نفس و اضطراب آن ها می‌شود. بهتر است که با علائم و نشانه های اختلالات خوردن و سایر مشکلات سلامت روان آشنا شوید.
- مشکل در خوابیدن، امتناع از حضور در مدرسه، تغییر در اشتها یا از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها می‌تواند نشانه‌ای از مشکل روانی باشد.
- اگر فرزندتان به رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر، الکل، یا رفتارهای جنسی پرخطر روی آورده است، باید هرچه سریع‌تر به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.
همچنین در مورد موضعات مختلف با فرزندتان گفتگو کنید. بپرسید چه خبر است، چه احساسی دارد و به چه چیزی فکر می کند. اگر بچه ۱۵ ساله شما احساس ناامیدی کرده یا از مرگ یاد می کند، ممکن است بخواهید بپرسید که آیا تا به حال افکار خودکشی را تجربه کرده است، به خصوص اگر غمگین یا افسرده به نظر می رسد. بگذارید بداند که به او اهمیت می دهید و در کنار او هستید. اگر احساس می کنید که به کمک نیاز دارید بهتر است که از روانشناس کمک بگیرید.
مرکز مشاوره ستاره ایرانیان
والدین عزیز، آیا در مورد تغییرات رفتاری، احساسی یا تحصیلی فرزند نوجوان‌تان نگران هستید؟ آیا احساس می‌کنید که در درک و کمک به فرزندتان تنها هستید؟
مراجعه به یک روانشناس نوجوان می‌تواند گامی مهم در جهت حمایت و پشتیبانی از فرزندتان باشد. روانشناسان نوجوان، متخصصانی آموزش دیده هستند که می‌توانند به نوجوانان کمک کنند تا با چالش‌های رایج این دوران مانند فشارهای تحصیلی، روابط اجتماعی، تغییرات هورمونی و مسائل هویتی با موفقیت روبرو شوند. با مراجعه به یک روانشناس، فرزندتان می‌تواند مهارت‌های لازم برای مدیریت احساسات، بهبود روابط و افزایش اعتماد به نفس را بیاموزد و برای ورود به جامعه آماده شود.
به یاد داشته باشید، کمک گرفتن از یک متخصص، نشانه ضعف نیست بلکه نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری و اهمیت دادن به سلامت روانی فرزندتان است. مشکلات کوچک امروز، می‌توانند به مشکلات بزرگ فردا تبدیل شوند.
مراجعه به روانشناس نوجوان، بیمه ای برای سلامت روان فرزندتان است. برای صحبت با برترین روانشناسان نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.
منبع:
سوالات متداول
۱ - طرز تفکر نوجوانان ۱۵ ساله چگونه است؟
به طور خلاصه و کلی، طرز تفکر نوجوانان ۱۵ ساله ترکیبی از جستجوی هویت، اهمیت به همسالان، تغییرات در روابط خانوادگی، تفکر انتقادی و نگرانی درباره آینده است.
۲ - چرا پسر ۱۵ ساله من اینقدر عصبانی است؟
عصبانیت یک نوجوان ۱۵ ساله، یک مسأله رایج و قابل درک است. این دوران، دورانی پر از تغییر و تحول است و نوجوانان اغلب برای کنار آمدن با این تغییرات، احساسات مختلفی را تجربه میکنند. اما می تواند نشانه اختلال نیز باشد که در آن باره توضیح کافی در مقاله آمده است.
سلام به شما
من اگه بخوام با شما تماس بگیرم باید چه کاری انجام بدم؟
بعد میشه راجب هزینش چقد میشه و اینا هم توضیح بدین
داروام تجویز میکنین شما؟
سلام به شما بهار جان درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۷۴۱
با شماره تماس بگیرید اطلاعات لازم در اختیار شما قرار داده می شود.
سلام من ۱۴ سالمه یک بار در ۱۳ سالگی عاشق شدم ولی خیلی افسردگی کشیدم و الان هم عاشق شدم اون کسی که عاشقش شدم ۵ ماه از من کوچکتر است و مدام به من میگه دوست باشیم و یک بار هم گفت دوستت دارم و من هم هنوز جوابی ندادم میخوام خودمو راحت کنم خیلی افسرده شدم لطفا بگید چیکار کنم
سلام به شما آقا پویا
احساسات شما قالب احترام هست اما دقت کنید که شما تنها ۱۴سال دارید و در این سن گرایش به جنس به جنس مخالف بیشتر می شود و اگر شما بخواهید با هر تجربه احساسی وارد رابطه شوید برای خودتان درگیری فکری زیادی را ایجاد می کنید و چون این روابط بیشتر هیجانی هست و بر مبنای خیالپردازی عموما دوام زیادی ندارد و تجربه این مسیر برای هردو فرد با فشار روحی زیاد همراه می شود .
در این مسیر نیاز است که شما به خودت فرصت بدهی و فعلا بر علایق دیگر و مسیر درسی خود تمرکز کنی تا در اینده در شرایط سنی و رشدی مناسب در مورد این احساسات تصمیم گیری کنی.
زمانی که نوجوانی تمام شود شما به هویت کامل تری رسیده ای و فرد مقابلتان نیز شرایط هویتی بهتری دارد و هردویتان می توانید اگر احساسی تجربه شد در مورد آن با بررسی همه جوانب تصمیم گیری کنید و این مسیر با دوام بیشتری همراه شود.
سلام من ی دختر ۱۵ سالم که خانوادم همیشه در حال چک کردن گوشیمن اینکه من با یک پسر حتی چشم تو چشم بشم هم یطور خاصی بم نگا میکنن از کودکی پدرم کتکم میزده از وقتی ۴ یا ۵ سالم بود تا الان! و همیشه تو خونه ما دعواست محدودیت های زیادی دارم دلیل چک کردن گوشیم ام خب چون یک دفه متوجه چت کردن من با دوست پسر یکی از دوستام برای اینک رابطشونو درست کنم شده بودن ادامه پیدا کرد و محدودیت ها هی بیشتر شد من خودم اون موقع تو رابطه ای نبودم و فقط قصد کمک به دوستم رو داشتم و ازون ب بعد من هی مخفی کار تر میشدم بعد هم اینکه من اصلن نمیتونم راجب هیچ چیزی با خانوادم صحبت کنم اگر عاشق بشم و احساسات عاطفی رو بخام باهاشون درمیون بزارم واقعن غیرممکنه با توجه به واکنشی ک نشون میدن و راجب هیچ مسائلی از جمله جنسی و عاطفی با من صحبت نمیکنن و من خودم راجبشون اطلاعات کسب کردم ک در اخر اینکه مث یک بچه کوچولو بم میگن ت ازدواج نمیکنی و از این قبیب واقعا از این وضع خسته شدم
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم قابل درک هست که کتک زدن پدر و یا بحث های مکرر در خانواده و حتی چک کردن شما برای شما با احساسات ناخوشایند زیادی همراه هست و شما می خواهید که خانواده به استقلال شما بیشتر احترام بگذارند و حریم خصوصی شما را حفظ کنند و درخواستی که دارید نیز یک درخواست طبیعی می باشد اما عزیزم دقت کن که شما در سن نوجوانی قرار داری و در این سن نگرانی خانواده نسبت به نوجوان خود بیشتر می شود و این باعث می شود که واکنش های بیشتری نسبت به رفتارهای شما داشته باشند و گاهی چون آنها نمی دانند از چه مسیری استفاده کنند تا نگرانی های خود را پاسخ بدهند این باعث می شود که با رفتارهای اشتباه با شما برخورد داشته باشند اما آنچه مشخص هست این است که انها نگران شما هستند و تنها مسیر درست را نمی دانند.
در این مسیر دقت کن عزیزم که در این سن گرایش شما به جنس مخالف و گرایشات جنسی شما ممکن است افزایش پیدا کند و اگر شما بخواهید بدون در نظر گرفتن شرایط سنی خود وارد این مسائل شوید خود را در معرض آسیب بیشتر قرار می دهید .
در این مسیر بهتر است در زمانی مناسبی در احترام به پدر و مادر خود بیان کنید که نگرانی آنها را درک می کنید اما این سبک رفتاری که شما را کتک می زند و یا گوشی شما را چک می کنند با چه احساساتی برای شما همراه هست نیاز است که شما بتوانید احساسات خود را در احترام بیان کنید و صحبت های آنها را نیز بشنوید .
در این مسیر در صورت ادامه این روابط به این شکل نیاز به مراجعه شما به روانشناس می باشد تا پدر و مادرتان نیز به این جلسات دعوت شوند.
در مورد روابط دوستان خود بهتر است در کنار احترامی که برای آنها قائل هستید خودتان را درگیر روابط آنها نکنید و مسئولیت رفتارهای آنها را به خودشان واگذار کنید.
سلام و وقت بخیر
هفته پیش این موقع بابام اومد خونه و با مادرم شروع کرد به دعوا بابام یه اخلاقی داره که اگه فشار کار زیادی روش باشه با بد اخلاقی به من خودشو خالی می کنه
دور از انتظار نبود که چیزی گردن من نیوفته همه چی افتاد گردنم هر چی دلش خواست بد دهنی کرد و به من فحش داد هیچی بهش نگفتم الان یک هفته است که قهرم قبلا برام اهمیت نداشت اما ایندفعه به قدری بهم بر خورد که خیلی ناراحت شدم
واقعا خوشحالم که قهر کردم دیگه باهام حرف نمی زنه ؛ تو خونه راه می ره به من بد اخلاقی می کنه اعتماد به نفس منو می گیره اگه چیزی بگه من بلد نباشم دائم می گه باعث تاسفه اخه هی بهش می گم خوب آدم باید یاد بگیره هی می گه باعث تاسفه
یه بار به خطم گیر می ده حرف می زنم نظر می دم هی می گه تو حرف نزن
همیشه طلب داره واقعا راحتم که قهره
خانوادم هی اصرار می کنن ک آشتی کن منم شرط گذاشتم باید عذر خواهی کنه و از دلم در بیاره اما می دونم هیچوقت اینکار رو نمی کنم
احساس می کنم فقط بابام هزینه مو می ده و هیچکارست همه چی رو انداخته گردن مادرم اخه واقعا چه جوری احساستمو با مامانم در میون می زارم همش خفش می کنم
ببخشید طولانی شد
بگید چیکار کنم؟؟
سلام به شما آقا محمد
قابل درک هست که این سبک رفتاری پدر برای شما و یا مادر می تواند با فشار روحی زیادی همراه باشد اما در اینجا دو موضوع وجود دارد در اول اینکه بهتر است مشکلات پدر و مادر را به خود آنها واگذار کنی و از وارد شدن به بحث و درگیری های آنها خوداری کنید و در اینگونه موارد مشابه شما به اتاق خودتان بروید در مورد مشکلات این سبکی خود مادرتان نیاز است که تصمیم گیری کنند و در مورد آن تصمیم گیری داشته باشند اگر می خواهید احساس همدردی هم کنید بهتر است بعد از تمام شدن بحث و نبود پدرتان باشد .
اما در مورد شرایط خودت و پدر در این مسیر بهتر است در احترام بجای قهر در زمان مناسبی به ایشان احساسات خود را بیان کنید که این سبک رفتاری ایشان برای شما چه احساساتی را به دنبال دارد و از ایشان در جایگاه پدر چه توقعاتی دارید و صحبت های ایشان را نیز بشنوید تا بتوانید نتیجه گیری بهتری داشته باشید .
در هرصورت نیاز است که شما بتوانید در کنار بیان احساسات ، نیازها و توقعات خود و درک شرایط پدر مسیر رشدی خودتان را طی کنید حتی اگر دیدگاها و مسیرتان باهم هم راستا نیست اما می توانید با احرتام به این تفاوت ها مسیر بهتری را طی کنید .
بهتر است از قهر استفاده نکنید چون سازندگی ندارد و بهتر است ارتباط بین شما وجود داشته باشد .
در کنار همه این مسائل دقت کنید که پدر به نظر می رسد که مسیر ارتباط درست را بلد نیستند به همین دلیل هم نمی توانند احساسات خود را به درستی بیان کنند بخاطر همین شما هر صحبتی از سمت ایشان را بخاطر سبک بیان ممکن است با توهین برداشت کنید در هرصورت ایشان پدر شما می باشندو شما را دوست دارند و نسبت به شما نگرانی هایی دارند که شاید نتوانند به درستی آن را بیان کنند.
سلام من ۱۵سالمه
ویه چند وقتیه که خیلی احساس افسردگی دارم .البته زیاد بیرون هم میرم ولی بازم همش احساس افسردگی دارم .
حتی پیش مشاوره هم رفتم اما فایده نداشت .
لطفا اگه میشه راهنمایی کنین .
سلام به شما مهسا جان
در این مسیر اطلاعات بیشتری در مورد شرایط روحی خودتان و توقعی که از نظر روحی از خود دارید و مدت زمانی که با این افکار و شرایط روحی روبرو هستید چند وقت می باشد در این موراد اطلاعات بیشتری در اخیتار ما قرار بدهید تا باهم بتوانیم بیشتر صحبت کنیم.
سلام خسته نباشید من پسرم ۱۴/۵ سالمه و مشکلم اینه که خیلی احساس تنهایی میکنم و واقا تنهام تنها دوستایی هم که دارم فقط ۲ نفرن اونم توی گوشی(قبلا همسایه بودیم). من نمیدونم چیکار کنم خیلیم به دوستی با یه دختر علاقه دارم که اصلا نمیتونم دختری حتا پیدا کنم!
واقا دارم دیوونه میشم درسمم میخونم شبا هم تا ۵ صبح بیدارم. تازه اینا تنها مشکلاتم نیستن
مشکل دیگم با بابامه که همیشه خدا دعوامونه
سر همه چیز بام دعوا میکنه حتا اگه حقم با من باشه و بددهنی میکنه
من از کامپیوتر و برنامه نویسی و اینا خوشم میاد و خیلی علاقه دارم اما بابام دقیقا برعکس و از این چیزا متنفره و همش میگه ادمای بیخود و اینا میرن سراغ این چیزا
هر دقیقه میگه درستو بخون میگم خوندم میگه بیشتر بخون
واقا دارم دیوونه میشم درضمن خودارضایی هم فعضی وقتا میکنم و خیلی فشار رومه مخصوصا از طرف پدرم بنظرتون من باید چیکار کنم
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که این شرایط برای شما با فشار روحی زیادی همراه می باشد اما در این مسیر نیاز است که شما در احترام به پدر و مادر به نگرانی های آنها نیز برای آینده خودتان توجه کنید و سعی کنید که برای تجربه یک سری روابط و احساسات به خودتان فرصت بدهید اگر در این سن بخواهید وارد روابط عاطفی شوید با مشکلات زیادی در زمینه خانواده و درسی و روحی مواجهه خواهید شد.
سعی کنید که برای زندگی روزانه خودت برنامه ریزی داشته باشی و سرگرمی هایی که دوست دارید را به میزان مناسب در برنامه قرار بدهید تا بتوانید به اولویت اصلی خودتان رسیدگی کنید .
اما در این مسیر برای بهبود شرایط روحی خود و بررسی مشکلات خانوادگی نیاز است که حتما به روانشناس مراجعه داشته باشید تا بتوانیم هم با خود شما صحبت کنیم و کمک کنیم با شناخت بهتر خود و مسیر پیش روی و مشکلاتی که در روابط دارید بتوانید شرایط بهتری را تجربه کنید در کنار اینکه از پدر و مادر شما نیز دعوت شود تا خانواده درمانی را تجربه کنید و بتوانید مسیر ارتباطی بهتری را ایجاد کنید.
سلام من یه پسر ۱۵ ساله ام.مشکل اصلی من اینه که خانواده همه تفریحات منو از من گرفته و یه جورایی زندگی داره بهم خیلی سخت میگذره.هر چی میگن بهم من قبول میکنم ولی این دو سال دیگه دارن خیلی زیاده روی میکنن مثلا من الان به زور روزی ۱۰ ساعت درس میخونم به غیر از کلاس های آنلاین که یه جورایی نصف بیشتر روزام رو این به خودش تعلق میده و من اصلا نمیخوام اینجور آدمی باشم ولی متاسفانه هستم و پدر و مادرم نه میزارن فیلم ببینم نه گوشی بگیرم دستم و نه اصلا بیرون برم در صورتی که دوستام در کنار درس تفریحات خودشون رو دارن ولی من انگار شبانه روز دارم یه کار تکراری میکنم و این خیلی بده
و یه مشکل دیگه دارم که اون یکم جداگانه هست.
من یه دختر دایی دارم که حدودا ۱۲ سالشه و من هر ۱ ماه یه بار نمیدونم چرا اون رو بر روی پاهام مینشانم ولی از روی شلوار و با این کار خودم رو یه جورایی ارًضا میکنم البته در حد شاید ۲۰ ثانیه و فقط با همون کار کوتاه.
حالا میخوام که به این دو تا مشکل من یه جواب بدین و بگین من باید چیکار کنم؟؟
سلام به شما آقا امیر حسین
قابل درک هست که شما می خواهید در کنار درس خواندن به علایق دیگرتان نیز توجه شود در این مسیر با بررسی اولیت های زندگی خود و صحبت با پدر و مادر و بیان درک نگرانی های آنها بهتر است در مورد اینکه مثلا می خواهید در برنامه روزانه خود نیم ساعت بازی و یا استفاده از گوشی و دیدن فیلم هم داشته باشید صحبت کنید و بیان کنید که این شرایط برایت با چه احساساتی همراه شده است.
در مورد تجربه این علایقه نیز این تجربیات احساسی یک امر طبیعی هست اما اینکه دختر دایی شما دیگر وارد سن نوجوانی شده اند و اگر شما بخواهید با این عمل خودتان را ارضا کنید هم به او اسیب وارد می کنید و هم به خودتان چون این یک وارد شدن به حریم شخصی فرد دیگر بدون اجازه می باشد .
پس بهتر است در کنار احترام به نیازهای جنسی خود از این کار جدا خوداری کنید چون این کار برای هردوی شما آسیب زا می باشد . هردوی شما نوجوان هستید و بهتر است از هرگونه تماس بدنی به این شکل خوداری کنید چون می تواند برای شما تحریک شدن را به دنبال داشته باشد و این تحریک شدن با وارد شدن شما به حریم شخصی این فرد باشد .
ممنون از پاسختون
فقط در رابطه با پرسش دوم میخواستم بپرسم تا حالا آسیب جدی که وارد نشده چه به من و چه به اون
چون میخوام از لحاظ وجدانی راحت باشم
سلام.
چند روز پیش اشتباهیی وارد یه سایت شدم که فیلمای مبتذل داشت .من پونزده سالمه و دخترم
از همون روز من در هرساعتی رفتم و فیلمای اون سایتو نگاه کردم
انگار که نتونم جلوی خودمو بگیرم.
بعدش حس کردم دلم میخواد خود ارضایی کنم
تا وسطای خود ارضایی رفتم و یهو به خودم اومدم و اون قدر ترسیدم و استرس گرفتم. از خودم پرسیدم داری چیکار میکنی
همون شب گوشیو دادم به مامانم و ازش خواستم برای گوگل رمز بزاره.
ولی امروز مجبور شدم برای یه کاری گوگل و باز کنم که بازم موفق نشدم و نتونستم و رفتم نگاه کردم
حس میکنم اگه ادامه پیدا کنه اعتیاد پیدا میکنم
نمیتونم حواسمو پرت کنم. چشامو میبندم اون صحنه ها میاد تو ذهنم.وسوسه میشم خود ارضایی کنم بعضی ساعتا…میترسم
چه کاری انجام بدم حواسم پرت بشه یا دیگه نرم سمتشون
نزدیک امتحانامه نمیخوام ضربه بخورم
مرسی که پاسخگو هستید
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم تجربه نیازهای جنسی یک امر طبیعی هست اما خب هرچقدر که شما خودت را بیشتر در معرض محرک ها مانند فیلم ، عکس ، یا چت قرار بدهید این باعث می شود که با تحریک پذیری بیشتری را تجربه کنید و این باعث می شود که تمایل به خودارضایی در شما افزایش یابد .
این افکاری که تجربه می کنید به این دلیل می باشد که این فیلم ها باعث می شود که شما تحریک بیشتری داشته باشید و ذهن شما نیز درگیر موضوعاتی باشد که در اولویت های سنی شما قرار ندارد .
در این مسیر قرار نیست که شما با افکار و احساسات و نیازهای خود بجنگید به انها توجه کنید اما بدانید که اولویت های زندگیت چیست و می خواهید چه مسیری را دنبال کنید و برای زندگی روزانه خود برنامه ریزی داشته باشید تا میزان بیکاری و تنهایی شما کاهش یابد تا بتوانید بر مسائل اصلی زندگی تمرکز کنید .
این مسیر می تواند اعتیاد آور باشد پس بهتر است که مراقبت های لازم را از خودتان داشته باشید تا بتوانید مسیر رشدی بهتری را طی کنید.
سلام. پسرم ۱۵ سالشه و کلاس دهم هست. تا سال نهم همیشه جزو شاگردای خوب مدرسه بود البته با هل دادن های من. امسال که تعیین رشته داشت اصلا نمیدونست به چه رشته ای علاقه داره و میخواد چه کاره بشه. صرفاً به خاطر مشاوره ای که مدرسه داد و نمراتی که اورده بود به سمت رشته ریاضی فیزیک هدایت شد. بسیار پسر باهوشی هست و خیلی خوب ریاضی رو می فهمه. ولی امسال که آموزش مجازی بود به هیچ عنوان سر کلاس ها حاضر نشد و اصلا درس نخوند. دو سال گذشته به خاطر رشد کمی که داشت دکتر براش هورمون رشد تجویز کرده بود که ۲ سال مجبور بود زود بخوابه ولی وقتی به ماه ۲۳ هورمون رسید دیگه خسته شد و به موقع نخوابید و آموزش مجازی هم دست به دست داد و نتیجه این شد که تا صبح بیدار هست و صبح می خوابه تا غروب و غروب میره پارک و شب بر می گرده و تا صبح تو گوشی و اینستاگرام هست. تقریباً دیگه همدیگه رو نمیبینیم. چند روز پیش گفته بود که تی شرت لازم داره و رفتیم که بخریم متوجه شدم شدیداً خجالتی شده و حتی روی پرسیدن قیمت و پرو کردن لباس رو نداره و شدیداً از معرض دید آدمها فرار می کنه و زود میخواد برگرده خونه. تو این یک سال کرونا متوجه شدم که سیگار هم میکشه و کلا یه آدم دیگه شده. شدیداً عصبی هست و اصلا نمیشه باهاش صحبت کرد. فوتبال بازی می کرد ولی اون رو هم کنار گذاشت. گفتم بیا دوره آموزش ببین و اگه دوست داری برو سر کار ولی باز هم جواب نداد. روی درس هم خیلی حساسیت ندارم. دوست دارم بخونه ولی اجبار نمی کنم. واقعاً نمی دونم چه کار باید بکنم
سلام به شما زهرا جان
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام هست اما عزیزم در این مسیر نیاز است که شما او را به روانشناس ارجاع بدهید چون ممکن است تزریق این هرمون ها در کنار احساساتی که نسبت به شرایط جسمی خود تجربه می کند می تواند در شرایط روحی او و عملکردی که دارد تاثیر داشته باشد بهتر است که حتما در این دروان شرایط روحی او بررسی شود تا بتوانیم به او کمک کنیم .