مشکلات والدین با نوجوانان

مشکلات والدین با نوجوانان

وقتی کودکان به سن نوجوانی می رسند مشکلات متعدی می تواند میان آن ها و خانواده شان به وجود بیاید. یکی از مشکلات اساسی که بسیاری از خانواده ها با آن مواجه می شوند مشکلات و دغدغه هایی مربوط به سفر و مهمانی است. بسیاری از نوجوانان هستند که تمایلی به سفر یا مهمانی رفتن ندارند و یا از مهمانی رفتن یا سفر کردن به همراه خانواده خود بیزار هستند و هنگامی که خانواده آن ها قصد رفتن به مهمانی را دارند می گویند که ما خانه فلان شخص نمی آییم و یا می خواهیم در خانه تنها باشیم.

والدین تمایل دارند که تحت هر شرایطی نوجوان خود را زیر نظر داشته باشند و همان روابط گرم و صمیمی قبل را با او برقرار کنند اما نوجوانان تمایل دارند که کسب استقلال و آزادی نمایند و در این بین ممکن است خانواده فکر کنند که نوجوان آن ها روز به روز از آن ها دورتر می شود و دیگر روابط صمیمی سابق در بین آن ها برقرار نیست. در هر حال باید گفت که تنها گذاشتن نوجوان درست نبوده و بهتر است که در هر شرایطی او را تنها نگذاریم. پس زنی خانواده توسط نوجوان در هر شرایط و هر خانواده ای متفاوت خواهد بود و می توان به دلایل اجتماعی و فرهنگی برگردد. بی توجهی به صحبت های والدین و به قول معروف حرف ناشنوی ها و مشکلات خانواده ها با نوجوانان خود از نشانه های گذار از دوران کودکی به دوران نوجوانی است. نوجوانان گاه برای اثبات استقلال و توانایی هایشان کارها و رفتارهایی انجام می دهند که مورد پسند خانواده ها نمی باشد. در این مقاله در مورد چند مشکل اصلی و مهمی که خانواده ها با نوجوانان خود دارند مورد بحث واقع خواهد شد.مشکلات والدین با نوجوانان

یکی از مهم ترین مشکلاتی که خانواده ها با نوجوان خود دارند این است که نوجوان شان تمایل دارد تنها بماند و با آنها به مهمانی و یا مسافرت نرود. این مشکل بسیاری از خانواده ها را نگران می کند و برخی والدین نمی دانند که در این شرایط باید چه کار کنند مثلا نمی دانند که باید نوجوان خود را در خانه تنها بگذارند و یا به زور هم که شده او را با خود به مهمانی و مسافرت ببرند و اصلی ترین دغدغه خانواده ها و پدر و مادر ها در این شرایط این است که اگر نوجوان را تنها بگذاریم خودش را با چه فعالیتی سرگرم خواهد نمود مثلا به سایت های نامناسب اینترنتی می رود و یا شبکه های اجتماعی و کارهایی از این قبیل.

راه حل این مشکل در این است که اگر نوجوان شما خواست که تنها بماند و با شما به مهمانی نیاید نباید به او اصرار کرده و به نظرش احترام بگذارید ولی اگر هم او را تنها می گذارید باید بدانید که او با چه کسانی رفت و آمد دارد و چه برنامه ای برای سرگرمی دارد و خلاصه زیر نظر و آگاهی آن ها کارهایش را انجام دهد. و در این شرایط است که در عین حال که نوجوان می تواند طعم استقلال و ازادی را بچشد شما نیز کارهای او را به دقت زیر نظر دارید و خیال تان از این بابت راحت است. دومین و یکی از مهم ترین مشکلاتی که تقریبا تمامی خانواده هایی که دارای فرزندان نوجوان هستند با آن مواجه می شوند مشکل دوستان ناباب و ترس والدین از داشتن دوست بد و رابطه فرزندشان با آدم ها و دوست های ناباب است. والدین باید بدانند که تمایل نوجوان به داشتن رابطه با دوست است تا با خانواده پس نمی توان جلوی رفت و امد نوجوان با دوست هایش را گرفت و بر اصل دوست یابی خط کشید بلکه می بایست بر او نظارت داشت و اجازه نداد که با دوستان ناباب رفت و آمد داشته باشد و با اطلاع کامل از دوستان فرزند و خانواده های آنان هم به فرزند احترام گذاشت و هم به خانواده.

اگر متوجه شدید که نوجوان شما در خارج از خانه با یک دوست ناباب رفت و آمد و معاشرت دارد نباید به یکباره از او بخواهید که رابطه اش را با او قطع کند چرا که این اتفاق به دلیل رابطه ی احتمالا گرمی که بین آن ها برقرار است نخواهد افتاد و به جای آن باید هوشمندانه رفتار کنید. در این مواقع می توانید تقاضای کمک نمایید مثلا از یک بزرگتر و یا شخصی که می دانید با فرزند شما رابطه ای خوب دارد و می تواند بر روی او تاثیر گذار باشد بخواهید تا با او صحبت کرده و از او بخواهد که رابطه اش را با فلان دوستش که شما نمی خواهید با او رابطه داشته باشد، قطع کند. راهکار دیگر آن است که از فرزند خود بخواهید که برخی از دوستانش را در مراسم هایی مانند جشن ها و مراسم های تولد و این گونه مراسم ها دعوت نماید تا به این ترتیب بتوانید با او رابطه ای مطلوب و مناسب برقرار نمایید.

منبع:مقالات کانون مشاوران ایران

16 پاسخ
  1. saye
    saye گفته:

    سلام من پانزده سالمه و خانوادم خیلی محدودم میکنن یعنی میشه گفت توی هشتاد درصد چیزایی که من دوست دارم رو باهاش مخالفن در حالی که با همون قضیه برای برادرم مشکلی ندارن (یکیش مثلا کلاس موسیقی، یا بیرون رفتن که اونو حتی تشویق میکنن)؛ اکثر اوقات اعصابم خورد میشه و بی حوصله میشم از دستشون و تقریبا دیگه اصلا حوصله م نمیکشه باهاشون حرف بزنم اصلا منطقی نیستند و وقتی میخوام باهاشون جدی درباره چیزی که میخوام حرف بزنم یا با شوخی تمومش میکنند یا دعوا و داد و بیداد راه میندازند و جپهه میگیرند و خلاصه توی این پونزده سال ی بار نشده من چیزی رو بگم اره اونا بگن نه بعد حرف من رو قبول کنن خیلی کارا هم کردم که راضیشون کنم دعوا، گریه ،صحبت ،هیچ کدوم نتیجه نمیده میتونید بهم کمک کنید که چیکار کنم به چیزایی که میخوام حداقل پنجاه درصد برسم ؟

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      سلام سایه عزیز. یکی از مهم ترین چیزهایی که به عنوان یک نوجوان باید بپذیری اینه که والدینت ممکنه دنیا رو از یک دریچه دیگه ای نگاه کنند همانطور که باورهای انها برای تو عجیبن باورهای تو هم برای انها قابل درک نیست بعلاوه از دید انها هنوز توانایی مقابله تنهایی با جامعه رو نداری. در این میان تضادهای بین تو و انها خیلی عجیب و دور از ذهن نیست و در تمام خانواده های هم سالان تو هم این قبیل مشکلات وجود دارند. البته که من کاملا خواسته های تو رو درک می کنم… در پایان این راه خانواده متعادل تر و جوان ازادتری وجود خواهد داشت اما متاسفانه در سن هجده سالگی شاهد این اتفاق خواهی بود. زمانی که نقش اجتماعی تو به عنوان یک دانشجو و فرد فعال در جامعه بیشتر قابل قبوله. در این میان هم تو و هم خانوادت مجبورین این تضادها رو بپذیرین تا به تعادل برسین. من خیلی صادقانه باهات صحبت می کنم. این دوران با تمام چالش هاش باید رد بشه و در نهایت به یک ثبات و پدیرش در کل ارتباط برسین.

      پاسخ
      • saye
        saye گفته:

        میدونید بیشتر فکر میکنم مشکل از اینه که اونا میگن تو دختری اون پسره تا سنم چون بیشتر تو حرفاشون همینو میگن یا کی دخترشو میفرسته درس بخونه تو درسم میخونی هنوز بنظرتون اینم درست میشه یا یه فکر دیگه باید بکنم؟

        پاسخ
  2. saye
    saye گفته:

    خوب یه چیز دیگه هم هست که خوب من سیزده چهارده سالگیم کلا بدون هیجان گذشت بعد الان احساس میکنم یه چیزی توی زندگیم کمه ، مثلا چی میشه یه بار سیگار بکشم ؟ خیلی بده؟

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      سلام هانیه جان، تو اونقدر قوی هستی که بدون توجه به حرف والدینت بدونی درس خوندن حق توئه و با این چیزها کم نیاری. اما در مورد هیجان، خب خیلی چیزها هستند که خیلی هم هیجان دارند. مثلا دویدن توی خیابون! سرسره سواری حتی تو این سن یا با دوستات یه کار هیجان انگیز گروهی انجام بدین. سیگار خودش به تنهایی هیجان نداره! نمی دونم این رو از کی شنیدی! فقط اینکه ممنوعه هست و با پنهان کاری نوجوون ها مصرف می کنند می توه هیجان انگیز باشه برای یک نوجوان فقط همین…

      پاسخ
  3. mahdis
    mahdis گفته:

    سلام
    من برادر ۱۷ ساله دارم و رشته کامپیوتر تحصیل میکنه
    امسال که سال اخر و در تایستان کنکور داره اصلا توجهی به درس نداره وافت تحصیلی دچار شده
    در حالی که سال های پیش از شاگردان ممتاز بود
    دچار اعتیاد بازی های انلاین شده و بد دهن شده در حالی که این گونه نبود
    مسولیتی نمی پذیره
    حرف کسی را هم قبول نمیکنه
    واین باعث نگرانی خانواده شده
    چه باید کرد
    سپاس

    پاسخ
    • روانشناس کودک
      روانشناس کودک گفته:

      سلام. این موارد که می گین در سنین نوجوانی اتفاق می افتند فقط باید با انها درست برخورد بشه. بعلاوه اعتیاد به بازی های انلاین رو باید روی خود نوجوان کار کرد هم چنین انگیزه تحصیلی رو. اگر زیاد بهش دستور بدید بدتر میشه و لجبازی می کنه. حتما خود نوجوان باید تحت مشاوره قرار بگیره.

      پاسخ
  4. Milad
    Milad گفته:

    سلام من یه نوجوانم ک از والدینم خسته شدم
    بی دلیل ب من گیر میدن
    و ب طور کلی میخوان منو تو ی محیط بسته بزرگ کنند
    یعنی حتی من نمیتونم در هفته ۴یا ۵ ساعت رو،
    اون هم در روز های اخر هفته بیرون باشم
    مدام با مادرم بحث میکنم و این یه مشکل شده برای من.
    حتی وقتی میخوام با گوشیم کار کنم سریع میان گیر میدن ک چرا رفتم توی گوشی.
    به دوستای خودم که نگاه میکنم
    اونها میتونن با دوستای دیگشون وقت بزارن
    میتونن راحت اجازه بیرون رفتن بگیرن و یا حتی
    میتونن راحت با گوشیشون کار کنند.
    من یک پسر ۱۶ سالم اما نمیتونم هیچ ازادی از طرف پدر و مادرم داشته باشم.
    بار ها بهشون گفتم ک پیش یه روانشناس بریم اما گوش نکردن.
    خواهشن کمکم کنید.
    ممنون.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      با سلام خدمت شما دوست عزیز
      اینگونه حساسیت ها در والدین عموما دیده می شود بیشتر برگرفته شده از نگرانی های آنها می باشد . بهتر است سعی کنید در صحبت به آنها بیان کنید که این نگرانی را درک می کنید و در مورد نیازهای خودتان بعد صحبت کنید و بیان کنید در صورت نیاز به کمک آنها افرادی هستند که شما حتما به انها مراجعه خواهید کرد تا اطمینان آنها بیشتر شود .
      سعی کنید بدون توهین و با درک نگرانی در مورد جایی که می خواهید بروید از قبل به انها بگوید و سعی کنید یک زمان تقریبی نیز بیان کنید تا آنها بتوانند آسودگی بیشتری داشته باشند و خودتان نیز بهتر است سعی کنید به اعتمادهای آنها پاسخ مثبت بدهید تا این نیازهای شما در احترام مورد پذیرش قرار گیرد .
      اما بهتر است دقت کنید که شما در سن نوجوانی قرار دارید و در این سن گرایش شما به حضور در جمع دوستان بیشتر می شود اما نیاز است که دقت کنید که در سن شما اغراق در صحبت و مشکلاتی که ممکن است شما را تهدید کند بخاطر رفتارهای هیجانی زیاد می باشد و بهتر است سعی کنید در کنار توجه به نیاز در کنار دوستانتان به این موارد نیز توجه کنید و از تصمیم گیری های هیجانی خوداری کنید.

      پاسخ
  5. Matin
    Matin گفته:

    سلام من ۱۵سالمه خسته شدم زندیگیم قبلا از پدر و مادرم خوشم می اومد ولی الان بدم میاد و قتی پرم خونس چون الکی بهم گیر میدن و هی زورم میکنن سر همه ی کار ها مثلا من وقتی بازی انلاین میکنم هر چند دقیقه یک بار میگن خاموش کن ولی وقتی داداش کوچیکم بازی میکنع بهش هیچی نمیگن فقط بهم زور میگن و اصلا علایق و حرفام براشون اهمیت نداره و هر موقع هم حرف رو رک و مستقیم میگن شاکی میشن و ناراحت
    کلا احساس میکنم فقط به من گیر میدن
    ممنون میشم راهنماییم کنید
    ممنون

    پاسخ
  6. برسام
    برسام گفته:

    سلام من برسام هستم بنده هم ۱۵ ساله هستم بیشتر مطالب شما رو مطالعه کردم ولی به جواب مشکلم نرسیدم.الان تو وضعیت کرونا همه چیز مجازی شده و بیشتر درس ها و مشق ها و حتی سر کلاس آنلاین با لپتابم به تلفنم نیاز دارم ولی مادرم محدودیتی ایجاد کرده که فقط چهارشنبه ها به گوشی دسترسی دارم و اگر بخوام ببینم چیزی تو کانال نوشته باید به گوشی مامانم نگاه کنم کنار خودش بعد برم سراغ درسم . اون نمیتونه درک کنه من کل روز به گوشی نیاز دارم . به نظر من این محدودیت خیلی ناعادلانست . به نظر مادرم هم من مهارت کنترل خودم رو ندارم به نظر شما حق با کیست و راه حل این مشکل چیست؟ ممنون میشم جواب بدید.

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما آقا برسام
      اینکه شما بخواهید استقلال بیشتری داشته باشید قابل درک هست اما دقت کنید که درگیری بیش از اندازه به گوشی می تواند در سن شما باعث شود که شما از مسیر اصلی خود خارج شوید به همین دلیل هم مممکن است مادرتان در این مسیر قوانین سخت تری را اعمال کنند هرچند که شما بیان می کنید ایشان لپ تاب را برای شرایط درسی شما در اختیارتان قرار داده اند و این یعنی به شرایط درسی شما توجه دارند در کنار اینکه تمرینات و اطلاعاتی که در کانال نیز فرستاده می شود را با گوشی خودشان می توانید بررسی کنید پس این مسیر آسیبی به شرایط درسی شما نمی زند چون امکانات لازم برای شما وجود دارد .
      اما اینکه شما تمایل دارید وسایل شخصی خود را در اختیار داشته باشید و از گوشی خودتان استفاده کنید در این مسیر نیاز است که شما و مادر در احترام و با بیان درک نگرانی ایشان برای شرایط درسی شما و آینده شما با ایشان در مورد تمایل خودتان برای استفاده بیشتر مثلا روزی یک ساعت بجای داشتن یک روز کامل گوشی صحبت کنید و در این مسیر صحبت های مادرتان را نیز بشنوید و باهم تصمیم گیری داشته باشید .
      اگر در این مسیر شما به دنبال مقصر باشید نتیجه گیری نخواهید داشت در صورتی که با درک احساسات یکدیگر می توانید شرایط بهتری را ایجاد کنید که هم روند رشدی و درسی شما را تحت تاثیر قرار ندهد و هم اینکه بتوانید به دیگر نیازهای خودتان پاسخ بدهید .

      پاسخ
  7. Niyoosha
    Niyoosha گفته:

    سلام من دختری ۱۲ ساله هستم که مثل همه در اپلیکیشن های مناسب سنم دوست پیدا میکنم و با آنها چت میکنم ولی پدرم اینترنت رو بعد کلاس قطع می‌کنه و اجازه ی چت کردن با هیچ کس رو بهم نمی‌ده حتی نمی‌ذاره در اپلیکیشن های اینترنتی باشم من واقعا وقتی بچه ی ۹ ساله رو میبینم که واتس اپ داره…….. لطفاً بگید من چه کنم چطوری والدینم رو راضی کنم من فقط چیزی که همه دارن رو میخوام

    پاسخ
    • مشاور
      مشاور گفته:

      سلام به شما نیوشا جان
      قابل درک هست که شما می خواهید تایم بیشتری با دوستان و همسالان خودت باشی اما در این مسیر چند موضوع مهم وجود دارد در اول اینکه بهتر است از مقایسه کردن خودت با هر فردی خوداری کنید و دوم اینکه دقت کنی که پدر و مادر نگران شما هستند و از این طریق سعی دارند که از شما مراقبت کنند و در مورد سوم اینکه خب این روابط در دنیای مجازی نیاز به مراقبت دارد پس توجه به همه این موارد در مسیر رشدی شما اهمیت دارد.
      در این مورد هم می توانی در مورد آن با پدر و مادر صحبت کنید که میخواهی تایم بیشتری از اینترنت استفاده کنی در کنار اینکه بیان کنی خب شرایط درسی و مراقبت های لازم از دنیای مجازی را نیز در نظر گرفته ای یعنی نیاز است که بدانند شما می دانید باید از خودتان مراقبت کنید و اولویت شما نیز شرایط درسی هست تا بتوانید در مسیر تعامل و صحبت باهم در این مورد نتیجه گیری بهتری داشته باشید.

      پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *