نوجوان پرخاشگر

نوجوان پرخاشگر

نوجوانی دوره ای بسیار حساس در زندگی هر فردی می باشد و بسیاری از والدین و پدر و مادرها با فرزندان نوجوان پرخاشگر خود مشکلات بسیار زیادی دارند. تغییرات هورمونی و ویژگی های جنسی و اخلاقی و روحی-روانی این دوره سبب شده است تا این دوره به یکی از بحرانی ترین دوره های زندگی تبدیل شود. بسیاری از خانواده ها گلایه می کنند که نمی توانند به خوبی با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار کنند و در این بین نوجوانان پرخاشگر و پرخاشگری در نوجوانان یکی از مهم ترین دغدغه های تمامی خانواده ها می باشد.

چه باید کرد؟

خانواده ها در این سن دوست دارند بدانند که فرزند آن ها با چه کسانی معاشرت دارد و آیا در راه زندگی درست گام بر می دارد و یا اینکه با دوستان ناباب معاشرت و نشست و برخواست دارد. با وجود اینکه برخی از خانواده ها گمان می کنند که پدر بودن و یا مادر بودن در مقابل یک نوجوان پرخاشگر کاری غیر ممکن و غیر قابل تحمل است اما نکاتی در رابطه با رفتار با نوجوانان در این سنین می تواند کمک شایان توجهی به خانواده ها برای رفتار بهتر و مناسب تر با نوجوانان پرخاشگر باشد. خانواده ها باید این نکته را درک کنند که به هر حال دوره نوجوانی بسیار متفاوت از دوران کودکی خواهد بود و انتظار نداشته باشند تا دوره شیرین کودکی فرزندشان ادامه یافته و زندگی او وارد دوره بحرانی نوجوانی نشود.

در واقع می شود گفت بد اخلاقی تقریبا جزئی از سیستم رفتاری دوره نوجوانی خواهد شد اما اگر این بد رفتاری ها و پرخاشگری ها به حالتی غیر قابل تحمل و بحرانی تبدیل شود به دقت بیشتر توسط خانواده ها نیاز دارد. نوجوان پرخاشگر مسلما مشکلات هیجانی رفتاری بیشتری از یک نوجوان نرمال دارد. نوجوان پرخاشگر به احتمال بیشتری نسبت به نوجوان نرمال و هم سن و سال خود به مشکلاتی مانند رابطه های جنسی خطرناک، سو مصرف الکل، فرار از مدرسه و مواردی نابهنجار و از این قبیل کشیده خواهد شد. در هر صورت نوجوان پرخاشگر می تواند با مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب و استرس دست و پنجه نرم کند و چه بسا پرخاشگری در او نتیجه چنین عارضه ها و اختلالاتی نیز در او باشد که لازم است والدین به این نکات دقت نموده و حتما آن ها را لحاظ نمایند.

نوجوانان افرادی منحصر به فرد با ویژگی هایی خاص هستند که در هر صورت و چه پرخاشگر باشند و چه نباشند و چه عاطفی باشند و چه نباشند، نیازمند توجه و مهر و محبت از سوی خانواده و والدین خود هستند. یکی از مواردی که باید به دقت توسط والدین یک نوجوان مورد توجه قرار بگیرد این است که دوره نوجوانی به لحاظ تغییرات بیولوژیکی و هورمونی که در فرد اتفاق می افتد می تواند دوره ای حساس باشد چرا که این تغییرات مستقیما بر روحیه و حالات رفتاری و نیازهای عاطفی و جنسی نوجوان تاثیر می گذارند.

گرچه فرزند ممکن است از لحاظ جسمی و قد وزن رشد نماید ولی باید گفت به دلیل تغییرات که در ساختار هورمونی او شکل می گیرد برخی از این موارد ظاهری است و در واقع از نظر درونی هنوز یک نوجوان نمی تواند مانند یک بالغ به تصمیم گیری درست و انتخاب های کاملا منطقی دست بزند. خشم و پرخاشگری مشکلی شایع در این دوران هستند چرا که ممکن است این پرخاشگری در نوجوانان حاصل انرژی زیاد او از لحاظ جسمی و روحی باشد که نیازمتد تخلیه صحیح از راه هایی مانند ورزش کردن است و اگر این انرژی و نیرو به درستی ارضا نشود می تواند مشکلاتی مانند افسردگی، استرس، خود ارضایی و روابط خطرناک جنسی و مواردی از این قبیل را در نوجوان پرخاشگر شما به وجود اورد.

روشهای مقابله با خشم در نوجوانان

برای مقابله با خشم در نوجوانان موارد زیر می تواند سازنده و مفید باشد:

    • تعیین قوانین در زمینه پرخاشگری نوجوانان می تواند موثر باشد مثلا می شود با نوجوان پرخاشگر صحبت کرد و گفت که پرخاش و خشم تو امری طبیعی است اما نحوه بروز آن و داد و فریاد زدنت می تواند محرومیت هایی برایت به همراه داشه باشد مثلا محرومیت از رفتن به مهمانی
    • نکته بعدی این است که والدین باید دلیل پرخاشگری نوجوان خود را کشف کنند و ببیند که آیا این پرخاشگری با افسردگی و یا استرس و اضطراب و مواردی از این قبیل در نوجوان در ارتباط است یا خیر
    • بایستی از نشاته های هشدار دهنده برای شروع خشم در نوجوان اگاه بود مثلا گاهی یک نوجوان قبل از خشمگینی و پرخاشگری دچار سردرد می شود و با اینکه یک کلاس خاص در مدرسه او را به شدت پرخاشگر می کند که شناخت این موارد می تواند به او کمک نماید تا ریشه خشم را شناخته و بهتر بتواند خود را در مواقع بحرانی کنترل نماید
    • باید به نوجوان کمک کرد تا راه های مناسبی برای خالی کردن خشم خود پیدا کند مثلا ورزش کردن می تواند یکی از راه های مفید برای کاهش سطح انرژی اضافی بدن باشد و هم چنین پاره کردن کاغذ و مواردی این چنینی می تواند سبب کاهش خشم در نوجوان شود گرچه برخی از نوجوانان به مواردی از قبیل ترسیم و نقاشی برای کاهش خشم خود استفاده می کنند که این روش ها می تواند بسیار آرامش بخش و موثر باشد.
    • زمانی که نوجوان پرخاش می کند و عصبانی است هرگز از او نخواهید که عذر خواهی کند و او را تحریک نکنید و به دنبال او نروید و در این مواقع اجازه دهید تا او فرصتی برای کسب آرامش و آرام شدن در فضایی مانند یک اتاق دیگر بهره ببرد.
  • نکته بسیار مهم و آخرین نکته این است که اگر خود شما در هنگام خشمگین شدن و پرخاشگری نوجوان بخواهید مانند او رفتار کنید کار را به جاهای باریک کشانده و ممکن است شرایط کاملا بدتر شود.

کلام آخر در مورد نوجوان پرخاشگر

پس لازم است تا والدین در این مواقع خود را کنترل کرده و عصبی نشوند چرا که عصبی شدن آن ها به رابطه شان با نوجوان آسیب بیشتری می زند و برای این کار تهیه لیست از راه های که می تواند سبب افزایش آرامش تان شود بسیار موثر خواهد بود مثلا ممکن است یک فرد با خوردن یک لیوان اب آرام شود و نفری دیگر با خواندن روزنامه یا هوا خوری که این نکات به والدین کمک می کنند که هر گاه با مشکل پرخاشگری نوجوان رو به رو شدند به راحتی بتوانند با کنترل نمودن درست خود به قائله خاتمه داده و بعدا سر فرصت در رابطه با موضوع با نوجوان خود صحبت نمایند.

هم چنین بخوانید:

رفتارهای تهدید امیز در نوجوانان

نوجوان من عادی است یا مشکل دار؟

منبع:مشاورانه

۶۹ دیدگاه ها

  1. سامان لهراسبی
    با سلام پسر 17 ساله من بسیارپرخاشگر است و به من و مادرش حرف های زشت می زند چیکار کنیم که او دست از این رفتارهایش بردارد لطفا مرا راهنمایی کنید؟
    پاسخ خرداد 22, 1395 at 6:10 ق.ظ
  2. مشاور
    یکی از خصوصیات بعضی از نوجوانان مخالفت با افراد مختلف در خانه و خارج از آن است که گاه به صورت پرخاشگری کلامی و یا غیر کلامی بروز می کند عدم توانایی در کنترل رفتار پرخاشگرانه باعث اضطراب بسیاری از نوجوانان است.به طور خلاصه بالا بردن میزان مقاومت و تحمل کودک در برای ناکامی و سختیها، ارضا صحیح نیازهای کودک، ایجاد امنیت روانی و به وجود آوردن الگوهای رفتار مناسب می تواند در پیشگیری رفتار پرخاشگرانه موثر باشد.اگر این اقدامات به موقع انجام نشود باید در زمان حال امکاناتی فرآهم آوریم که نوجوان کمتر پرخاشگری کند و با اضطراب کمتری روبه رو شود.توصیه های زیر دراین زمینه مفید است: - والدین و دیگران تا حد ممکن از امر و نهی های زیاد، بی مورد و غیر اصولی خود داری کنند. - از ایجاد ممنوعیت و محدودیت های بی مورد که مغایر با نیاز نوجوان به کسب آزادی و استقلال است خودداری کرد. - با تقویت روحیه به خصوص تکیه بر مهارنها و تواناییهای مثبت او ، باید روشهای مناسب مواجهه با ناکامی را به او آموخت. - به نوجوان باید آموخت که در مقابله با خشم به جای اینکه بدون تفکر خشمی کنترل نشده ابراز دارند منطقی برخورد کنند و بدون توهین و تحقیر به دیگران ابراز وجود کنند و عواطف خود را بیان کنند. - باید به او فهماند که نحوه برخورد دیگران با او حدی نتیجه رفتار خود اوست. - در برابر پرخاشگری نوجوان نباید از تنبیه یا تحقیر استفاده کرد، زیرا این رفتارها خود باعث تشدید پرخاشگری می شوند بهتر است به عمل پرخاشگرانه او ،پاسخ نداد ،منتها باید به نوجوان فهماند که بی اعتنایی ظاهری به پرخاشگری او حمل بر تایید یا قبول آن نیست.
    پاسخ خرداد 22, 1395 at 7:47 ق.ظ
  3. میترا
    بررسی نتایج یک پزوهش 62 ساله بر روی تنبیه به روش کتک زدن با دست و سایر شکل ها ی مشابه تنبیه بدنی توصیه می کند که والدین باید تلاش کنند که از روش کتک زن با دست یا ترکه برای تربیت فرزندانشان جدا خودداری کنند به گزارش سرویس بین الملل ایسنا در این مطالعات ارتباطی بین تنبیه بدنی و بروز 11 سوء رفتار شمانل پرخاشگری و رفتارهای بزهکارانه مشاهده شده است.بر اساس این پژوهش ، قویترین ارتباطات با تنبیه بدنی افزایش خطر تبدیل شدن فرد به یک سوء استفاده کننده و تسلیم شدن فوری در برابر خواسته های والدین نهایت رفتاری که می تواند به عنوان نتیجه مثبت از تنبیه بدنی در نظر گرفته شود در پی خواهد داشت .تعداد بی شمار و روبه رشدی از کشورهای اروپایی تنبیه بدنی را توقیف کرده اند.
    پاسخ خرداد 22, 1395 at 9:20 ق.ظ
  4. هانیه
    با سلام و تشکر از مطالب خوبتون میخواستم بدونم دلیل عمده پرخاشگری نوجوانان چیست و سن پرخاشگری نوجوان پس از چند سال هست و تا کی ادامه دارد؟ممنون
    پاسخ خرداد 23, 1395 at 9:02 ق.ظ
  5. احمد
    سلام .به نظر من شما نمیتونید تاثیری منفی روی اون داشته باشید با توجه به وضعیتی که الان داره.بهتره پسری تو سن و سال او با برادر بزرگتری که به اون احترام می گذارد را مامور دوستی با او کنید.بله دوستی!! فکر میکنید چرا جوانان ما به راه های مختلف کشیده می شوند از طریق همین دوستی .نکته مهم انیجاست که دوستی برادر بزرگتر با پدر کم هزینه تر و کنترل شده هست ولی ما میخواهیم همیشه دوست نباشیم مدیر نوجوان باشیم.سعی کنید راه دوستی رو پیش بگیرید و با او به بیرون بروید و به او بگویید که دوست دارید در برنامه هایش شرکت کنید مانند تفریحات شبانه، روزهایی تعطیل گردش ها و حتی از اویاد بگیرید .مثلا الان دیگه اینترنت، موبایل و چت روم ها رو میشه دیگه جلوش رو گرفت میتونید برای شروع از او بخواهید به شما هم یاد بدهد وشما را عضو گروهش کند.بعد کم کم مانند یک دوست در تصمیماتش تاثیرگذار باشد به جایی برسید که او از شما بخواهد
    پاسخ خرداد 23, 1395 at 10:49 ق.ظ
  6. ستایش
    سلام پسرم به شدت پرخاشگر شده طوری که حتی حاضر نیست اسم مادر رو به زبان بیاورد لطفا مرا راهنمایی کنید
    پاسخ خرداد 23, 1395 at 11:45 ق.ظ
  7. مشاور
    یکی از منابع پرخاشگری و خشونت در دوره نوجوانی نیاز شخص به قدرت است. بسیاری از پسران و دختران احساس می کنند که در بسیاری از مسایل زندگی تحت فشار و قرار دارند.وقتی که والدین این افراد سلطه گر و خشن معلمان سرد و بی تفاوت و همسالانشان نیز پرخاشگر باشند.تنها وسیله ای که برای دفاع از خود و به دست آوردن احساس قدرت شخصی برایشان باقی می ماند این است که به خشونت و پرخاشگری روی بیاورند.این دسته از نوجوانان از خشونت استفاده می کنند تا قدرت نمایی کنند. همچنین نوجوانانی که در جمع دوستانه شان برای ابراز مردانگی به خشونت متوسل می شوند، تمایل بیشتری برای پرخاشگری دارند ودر مقابل تهدید های کوچک پاسخ خشونت آمیز می دهند.
    پاسخ خرداد 24, 1395 at 9:33 ق.ظ
  8. ناشناس
    به نظر من آدم باید یه جورایی خشمش رو بیرون بریزه بالاخره تو زندگی پیش میاد که آدم عصبانی بشه ولی باید راههای سالمی رو برای از بین بردن خشم انتخاب کرد
    پاسخ خرداد 24, 1395 at 10:47 ق.ظ
  9. Blizka
    بله ورزش، بازی های گروهی و یا راه های ساده ای مثل پانچ گردن و یا پاره کردن کاغذ های باطله می تواند به آزاد شدن تنش و خشم کمک بسیاری میکند بسیاری از نوجوانان از هنر و یا نویسندگی برای ابراز خلاقانه خشم خود استفاده می کنند.
    پاسخ خرداد 24, 1395 at 2:59 ب.ظ
  10. ناشناس
    سلام دختر من در سن نوجوانیه و بسیار پرخاشگره این موضوع من رو خییلی عذاب میده از آینده او میترسم لطفا راهننمایی کنید
    پاسخ خرداد 24, 1395 at 4:47 ب.ظ
  11. زاهد
    زمانی که نوجوان عصبانی است به او جازه دهید زمانی را در اتاق خودش یا فضایی دیگر به خلوت بگذراند تا آرام بگیرد.تا زمانی که عصبانی است هرگز به دنبال او نروید و ازاو نخواهید که عذر خواهی کند یا توضیح بدهد.اگر شما خلق و روحیه مثبت خود را از دست دهید نخواهید توانست به فرزند خود کمک کنید.اگر چه سخت ست اما شاید باید بدون تاثیرپذیری از عصبانیت فرزندان، آرام بمانید.برای این کار می توانید یک لیست تهیه کنید و کارهای آرام بخشی را در آن یادداشت کنید که به شما کمک می کند.موقع عصبانیت فرزندتان خود را آرام کنید. ( مثلا نوشیدن یک لیوان آب، ارسال یک پیام کوتاه به یک دوست،تغییر دادن کانال تلویزیون، رفتن به یک اتاق دیگر و...) به یاد داشته باشید اگر شما یا دیگر اعضای خانواده فریاد بزنند یا چیزی پرتاب کنند، نوجوان به طور طبیعی فرض خواهد کرد که این روش ها روش های مناسبی برای ابراز خشم هستند.
    پاسخ خرداد 25, 1395 at 7:40 ق.ظ
  12. majid
    در این دوره زمونه شاید بزرگترین مشکل جوانان امروزی ما همین پرخاشگرانه بودنشونه متاسفانه خیلی کم هستن که این مشکل رو گذروندن.امیدوارم بتونیم کمکشون کنیم از این مشکل هر چه زودتر خلاص پیدا کنند.با تشکر از مطالب خوب و مفیدتون
    پاسخ خرداد 25, 1395 at 8:27 ق.ظ
  13. بدون نام
    با تشکر.واقعا امان از نوجوانان این دوره زمونه طوری هستن که اگه بریم یک اتاق دیگه دنبال آدم میان و شروع به ادامه جر و بحث میکنن یا اگر کانال را عوض کنیم میان کنترل رو از دستمون میگیرن و میگن با شما دارم حرف میزنم.وای وای من که دلم از دخترم خونه
    پاسخ خرداد 25, 1395 at 9:51 ق.ظ
  14. تت
    سلام عالی بود
    پاسخ خرداد 25, 1395 at 10:45 ق.ظ
  15. MIE
    خیلی خوب بود ولی به راهکارهای بیشتری نیاز داریم در مورد دختران باید چگونه رفتار کرد>
    پاسخ خرداد 25, 1395 at 10:52 ق.ظ
  16. سکینه بابایی
    سلام در مورد نوجوانی که درس نمیخواند چه باید کرد؟
    پاسخ خرداد 26, 1395 at 10:43 ق.ظ
  17. زاهد
    هر رفتاری که انسان انجام می دهد ، ناشی از تعامل سه عنصر هدف، انگیزه و نیاز است.اگر می خواهید فرزندتان انگیزه مطالعه کردن بیشتری پیدا کند ، از او بخواهید در مرحله اول هدف خود را مشخص کند.وقتی مشخص شد که چه هدفی دارد، طبعا برای رسیدن به آن هدف ، احساس می کند که نیازمند چیزهایی هست که از طریق مطالعه و درس خواندن به دست می آیند و در نتیجه برای دست یابی به آن چیز ها برنامه ریزی می کند.سپس براساس آن برنامه عمل میکند.
    پاسخ خرداد 26, 1395 at 11:07 ق.ظ
  18. مشاور
    چنانچه فرزندتان دچار افت تحصیلی شدند و نتوانستند از حداکثر توانایی های خود در یادگیری استفاده کنند، باید در جستجوی علت و عوامل مختلف آن باشید.مثلا امکان دارد که فرزندتان از مدرسه ناراحتی داشته یا در منزل با مشکل خاصی مواجه شده باشد.به نظر می رسد که پسران به نسبت از دختران بسیار راحت تر با مسائل رو در رو شده و گاه این مساله از حد گذشته و باعث بی توجهی و نادیده گرفتن اهمیت برنامه ریزی درسی می شود.لذا شاید لازم باشد شما والدین گرامی در این زمینه سخت گیری بیشتری در مورد برنامه ریزی درسی در مورد پسرتان داشته باشید.بنابراین به فرزند خود برا ی تهیه یک برنامه درسی مناسب جهت استفاده مفید از اوقات فراغت و همچنین توجه ویژه به دروس ، کمک کنید.در صورتی که از چنین مهارت و تخصصی بهره مند نیستید و نمی توانید فرزندتان را یاری دهید .بهره گیری از مشاوران تحصیلی و روان شناسان در این زمینه توصیه گردد. سعی کنید از واکنش های شدید و هیجانی خودداری کنید.و اگر بیش از حد جبهه گیری کنید و برای ایجاد برنامه ریزی و...فشار زیادی به او وارد کنید همه تلاش های شما نتیجه عکس می دهد.حوصله داشته باشید و صبر کنید ببینید آیا ود او تحولی ایجاد می کند یا نه؟در نهایت اگر تغییری در رفتار او مشاهده نکردید، آن وقت زمان مداخله شماست.به عنوان پدر و مادر این مسئولیتی است بر عهده شما.
    پاسخ خرداد 26, 1395 at 11:56 ق.ظ
  19. زهرا
    سلام پسری دارم امسال سال سوم دبیرستانه خیلی عصبانیه خسته است و بهانه گیر همیشه دنبال درگیری در خانه و مدرسه است .راهنماییم کنید
    پاسخ خرداد 26, 1395 at 12:46 ب.ظ
  20. ناشناس
    مطالب خیلی خوب است با تشکر فراوان
    پاسخ خرداد 26, 1395 at 12:49 ب.ظ
  21. زاهد
    سلام فرزند پروری علی رغم تمام زیبایی هایی که به همراه دارد، مشکلاتی را نیز با خودش به دنبال می آورد.گاهی اوقات این مسائل از سوی والدین ، گاهی از سوی فرزندان و گاهی به صورت متعامل و متقابل شکل می گیرند.چند نکته ی مهم در اینجا لازم به ذکر است : 1- روانشناسان معمولا سنین 3 تا 5 سال را سن رایج لج بازی کودک معرفی می کنند.علت این امر، رشد برخی تواناییهای کودک و در نهایت حس کنجکاوی اوست.بنابراین هر عاملی که مانع ارضای این حس شود، او را به مقاومت وا داشته که در نظر یک والد ، لج بازی مطرح می شود،2- به طور کلی ، رفتار فرزندمان واکنشی به رفتار ماست.البته نباید نگران باشید.همانطور که گفتیم این سنین ، با لج بازی همراه است.بنابراین در همه یا اکثر کودکان دیده می شود.و این به این معنی است که والدین مقصرین اصلی نیستند.3- همه ی والدین برای خود قواعد و قوانینی را در مورد پرورش فرزند در نظر می گیرند و انتظار دارند که فرزندشان این قوانین راعایت کنند.اگر چه در بسیاری از اوقات این برنامه ریزی ها به ثمر نمی نشیند اما گاهی نیز کنترل از دست هر دو گروه کودک و والد خارج شده و مشکلاتی را به وجود می آورد. بنابراین توصیه ما به شما ، چنانچه مسئله حاد است ، مراجعه به یک روانشناس کودک می باشد.
    پاسخ خرداد 27, 1395 at 10:52 ق.ظ
  22. بدون نام
    در مورد کسانی نمیدونستن چگونه با نوجوانشان رفتار کنند و حالا به سن جوانی رسیده اند و پرخاشگریش دو صد چندان شده چه پیشنهادی می کنید؟
    پاسخ خرداد 27, 1395 at 11:30 ق.ظ
  23. ناشناس
    چرا اغلب واژه پرخاشگری را همواره در کناره دوره نوجوانی میبینیم؟
    پاسخ تیر 12, 1395 at 6:27 ق.ظ
  24. مشاور
    اصولا خشم حالت برانگیختگی و هیجانی شدید هنگام روبه رو شدن با محرک های نامناسب محیطی و احساسی است که همه نوجوانان به نوعی آن را تجربه می کنند.نوجوانی مرحله حساسی در زندگی است که میتوان آن را گذر از دوران کودکی به بزرگسالی دانست طول این دوره از آغاز بلوغ تا هنگام پذیرش مسئولیت های بزرگسالان در جامعه است.ویژگی های دوران نوجوانی به گونه ای است که نوجوان را بیش از کودکان و برزگسالان در معرض پرخاشگری قرار می دهد.از جمله ویژگی های جسمانی مانند ناهماهنگی در حرکات، احساس درد عضلانی و خستگی و آغاز بلوغ است.همچنین ویژگی های شناختی مانند رشد تفکر،مفهوم خود، رشد هویت، استقلال طلبی و مسئولیت پذیری است یک سری ویژگی های عاطفی مانند ناپایداری های هیجانی،ناشی گری در ابراز عواطف ، ترس ، اضطراب و کم رویی و تخیل در این دوره وجود دارد.برخی دیگر ویژگی های اجتماعی است.که نوجوان نیاز به کسب موقعیت های اجتماعی ، نقش گروه همسالان در رفتار تشخیص طلبی و نیاز به استقلا دارد.مجموعه این ویژگی ها نشان می دهد نوجوان برای رسیدن به چیز هایی که نیاز دارد با جامعه خود دیگیری پیدا می کند.
    پاسخ تیر 12, 1395 at 7:05 ق.ظ
  25. sanaz
    سلام به نظر شما چند درصد از نوجوانان دچار پرخاشگری هستند؟
    پاسخ تیر 13, 1395 at 7:54 ق.ظ
    • مشاور
      شاید نتوان آمار دقیقی داد اما به دلیل خصوصیات این دوران و تغییرات هورمونی، جسمانی و عاطفی در این مرحله اتفاق می افتد.اغلب نوجونان تجربیاتی از خشم و عصبانیت را در زندگی دارند که توسط خانواده همیشه مورد توجه و اعتراض بوده است.
      پاسخ تیر 13, 1395 at 8:35 ق.ظ
  26. ناشناس
    علت اصلی پرخاشگری نوجوانان چیست؟
    پاسخ تیر 14, 1395 at 1:50 ب.ظ
  27. ملکه
    نخستین دلیل مقابله با تهدید های جسمانی و روانی ، الگو برداری است اگر در محیط خشونت را مشاهده کنند آنها نیز پرخاشگر می شوند.اگر نوجوانان مبتلا به اختلالات روانی باشند و قادر به کنترل هیجانات خود نباشند دست به رفتارهای خشونت آمیز می زنند.نیاز به قدرت طلبی و نمایش نوجوانان چون در دوره کسب استقلال هستند نیز عامل دیگری به حساب می آید آنها معمولا برای رسیدن به اهداف خود پرخاشگری می کنند.
    پاسخ تیر 14, 1395 at 8:42 ب.ظ
  28. shady
    سلام دوستان به نظر شما پرخاشگری دختران و پسران با هم تفاوت دارد؟
    پاسخ تیر 15, 1395 at 9:26 ق.ظ
  29. مشاور
    پرخاشگری در هر دو جنس وجود دارد اما امکان بروز خشم و رفتارهای ناشی از احساس عصبایت در پسران به دلیل ویژگی های جسمانی و کمبود محدودیت های محیطی بیشتر است.به این معنی که ظاهرا عصبانیت پسران نسبت به دختران از طرف خانواده و محیط بیشتر پذیرفته می شود و پسران کمتر مورد بازخواست ، تنبیه و یا تهدید قرار می گیرند در حالی که خانواده و محیط انتظار دارند دختران کمتر عصبانی شوند و بروز پرخاشگری توسط دختران کمتر قابل پذیرش است.
    پاسخ تیر 15, 1395 at 11:18 ق.ظ
  30. shady
    سلام آیا خانه و مدرسه در بروز پرخاشگری نوجوانان موثر است؟
    پاسخ تیر 17, 1395 at 4:28 ب.ظ
  31. مشاور
    گاهی نوجوان رفتار پرخاشگرانه ای از خود نشان می دهد که نشان دهنده گسستگی روابط نوجوان با خانواده است.خشم و پرخاشگری او بیانگر این است که والدین در جنبه های از والد بودن خود درست عمل نکرده و رفتارهایی از قبیل طرد شدن، سهل انگاری ، تهدید و تنبیه و توهین و تحقیر در ارتباطشان با نوجوان وجود داشته است.چون نوجوان در این شرایط از پذیرش مقررات و محدودیت های خانواده شانه خالی می کند در مقابل والدین هم تلاش بیشتری برای کنترل او می کنند در چنین شرایطی شاهد جنگی بین خانواده و محیط هستیم.به همان نسبت محیط مدرسه می تواند عامل تحریک کننده باشد.برخورد دوستان و معلمان با آنها و پذیرش آنها در این محیط بسیار حائز اهمیت است.گاهی نوجوان از طرف گروه همسالان مورد پذیرش قرار نمیگرد و یا توسط معلمان مورد تحقیر ، توهین و قضاوت قرار می گیرد این مسئله باعث ناامیدی و سرکشی بیشتر نوجوان یا فرار او از مدرسه می شود.
    پاسخ تیر 17, 1395 at 5:25 ب.ظ
  32. shady
    خب چه رهنمود هایی برای جلوگیری از میزان پرخاشگری دارید؟
    پاسخ تیر 20, 1395 at 5:42 ب.ظ
  33. مشاور
    در این مورد بیشترین توصیه را باید به والدین داشت زیرا برخورد صحیح والدین با نوجوان و افزایش اعتماد به نفس وی باعث می شود در محیط مدرسه نوجوان قوی تر و متناسب تر برخورد کند همچنین در شرایطی که دچار پرخاشگری شده نخستین توصیه بازسازی روابط خانوادگی است یعنی توأم با پذیرش نوجوان ، یاد آوری نکات مثبت او، کنترل و نظارت به موقع و مناسب، انجام فعالیت های مشترک خانوادگی، فعالیتی تفریحی و ورزشی برای نوجوان در کاهش ناسازگاری و تنش او بسیار کارساز است.آگاهی والدین از روش های انضباطی اشتباه است چون روش های انضباطی نادرست موجب بروز رفتارهای پرخاشگرانه می شود.روش هایی مثل توجه والدین به رفتارهای نادرست و برخورد غلط، نظارت ضعیف داشتن ، استفاده از مجازات و تنبیه و ایجاد ترس و اضطراب از شیوه های اشتباه انضباطی است که نوجوان را به سمت پرخاشگری سوق می دهد.والدین باید افکار منفی خود را تغییر بدهند برخی از آنها به اشتباه تصور می کنند فرزندان نسبب مشکلات خانوادگی هستند و یا عنوان می کنند ما با فرزند خود مشکلات زیادی داریم این گونه افکار منفی به طور ناخود آگاه باعث طرد شدن نوجوان و افزایش خشم او می شود.برای کنترل خشم فرزندان باید رابطه محبت آمیز داشت و انتظارات و توقعات را کاهش داد.همچنین والدین باید نقش واقعی نوجوان را از او انتظار داشته باشند و نخواهند که در نقش والدین رفتار کنند.باید دقت شود که آنها در گذر از کودکی به بزرگسالی هستند پس افراط و تفریط صورت نگیرد در محیط های آموزشی مانند مدارس باید در افزایش و کاهش پرخاشگری دقت داشته باشند.پذیرش نوجوان توسط معلمان و همکلاسیان نیز حائز اهمیت است.در این دوران اغلب خانواده ها بدون آگاهی از نیاز نوجوان او را از لحاظ ارتباطی به شدت محدود می کنند و باعث می شود نوجوان به صورت افراطی و پنهانی وارد گروههای دوستی نامناسب شود.
    پاسخ تیر 20, 1395 at 6:32 ب.ظ
  34. ناشناس
    پرخاشگری چگونه زندگی نوجوان را تحت الشعاع قرار می دهد؟
    پاسخ تیر 21, 1395 at 7:22 ق.ظ
  35. مشاور
    پرخاشگری نوجوان یک سری عوارض جسمانی و روانی دارد و همچنین عوارض روانی ، خیال پردازی های غیر واقعی ، احساس گناه، بی عدالتی ، و طرد شدگی است که همه آنها در اثر خشم به وجود می آید باعث می شود فرد ارتباطات خود را با محیط خانواده و دوستان مشکل ببیند آنها به تدریج احساس انزوا می کنند و نمی توانند ارتباط خوبی با اطرافیان برقرار کنند و در نتیجه نوجوان از خانواده و محیط آموزشی دور می شود.
    پاسخ تیر 21, 1395 at 8:27 ق.ظ