همه چیز در مورد کودک ۵ ساله + روانشناسی کودک
هر آنچه باید در مورد سلامت جسمی و روان کودک ۵ ساله بدانید. آموزش اصول تربیتی و رفتاری کودک پنج ساله توسط تیم تخصصی مشاور کودک تهیه شده است.
شناخت رشد و رفتارهای کودک پنج ساله به شما کمک می کند که بهترین روش نگهداری از فرزندتان را بشناسید. به عنوان والد، زمانی که سالگرد تولد کودکمان می شود بسیار خوشحال می شویم. و در جشن تولد افراد وسایل و اسباب بازی هایی جدیدی برای کودک می آورند. وقتی که کودکان کوچک هستند، جشن تولد به معنی دستاوردهای جدید است که کودک به آن ها رسیده است.
رفتار با کودک ۵ ساله
کودکان ۵ ساله از اتفاقات جادویی که در زندگی شان به وقوع می پیوندد لذت می برند، و با هر اتفاق منحصر به فرد جدیدی که رخ می دهد انواع جدیدی از چالش های خاص خود را برای والدین رقم می زند.
مشاهده ی کودک پنج ساله تان که از کودک نوپا تبدیل به یک شخصیت کوچک می شود می تواند برای شما حساسیت هایی به وجود آورد. در این سن، کودکان به ما چشمه ای از بزرگسالی را نشان می دهند که در آینده می خواهد به آن تبدیل شوند.
نقاط عطف رشد کودک پنج ساله
مهارت های اجتماعی مربوط کودک پنج ساله
- خوب و بد را از هم تشخیص می دهد.
- عدم استفاده از منطق بزرگسالان
- بازی های نمایشی و نمادی بیشتری انجام می دهد
- بازی کردن با دوستان را به تنهایی بازی کردن ترجیح می دهد.
- هم با دختران و هم با پسران بازی می کند ولی بازی با هم جنس خودش راترحیج می دهد.
- به دنبال ستایش از سوی بزرگسالان و همسالانش می باشد.
- می خواهد هماهنگی و مطابقت ایجاد کند و کسانی را که هماهنگ نیستند مورد تمسخر قرار می دهد.
در مورد کودک پنج ساله خود بیشتر بخوانید:
مهارت های حرکتی کودک پنج ساله
- با حفظ تعادل بر روی لبه ها راه می رود
- مانند یک بزرگسال می دود
- می تواند طناب بازی و اسکیت سواری کند
- می تواند توپ های کوچک و متوسط را بگیرد و پرتاب کند
- می تواند برای ده ثانیه بر روی یک پایش بایستد و نوسانی نداشته باشد
- می تواند سه بار دراز-نشست را انجام دهد.
- می تواند توپ را شوت کند و توپ را سه متر به هوا پرتاب کند.
- می تواند بند کفشهایش را ببندد ولی گره های خاص نمی تواند بزند
- می تواند مداد را مانند یک بزرگسال در دست بگیرد.
- می تواند اشکال پایه را ببرد و بچسباند و اشکال را بدون اینکه از خط بیرون بزند رنگ آمیزی کند.
مهارت های زبانی کودک پنج ساله
- به روشنی صحبت می کند و تلفظات و ضمایر صحیح را به کار می برد
- در بیشتر اوقات از افعال درست استفاده می کند.
- تضادها را درک می کند.
- در پی یادگیری کلمات جدید و دانش جدید است
راهنمایی والدین برای نگهداری از کودک پنج ساله
والدین می توانند از برخی انواع تربیتی برای رشد کودک پنج ساله شان بهره ببرند. رابین مک کی، یک درمانگر در دانشگاه آریزونا و متخصص رشد اطفال و نوجوانان، راهکارهایی را برای پیروی کردن به والدین پیشنهاد می دهد:
- کنجکاوی کودک پنج ساله(در برخی مواقع می تواند خسته کنند و آزار دهنده باشد). از او بپرسید، «تو چه فکر می کنی؟» پاسخ های خلاقانه ی کودک شما را حیرت زده خواهد کرد!
- ذهن خود را درگیر کنید. یکی از بهترین مواردی که باعث موفقیت و رشد کودک در آینده خواهد والدین کودک هستند، سطح تحصیلی و درک پدر و مادر می باشد. زمانی که شما خودتان یادگیری را ادامه می دهید و رشد می کنید، قطعا کودکتان نیز با شما رشد خواهد کرد. برای مثالی، یادگیری زبان دوم به همراه کودکتان.
- بر روی مواردی که کودک پنج ساله آن ها را به خوبی انجام می دهد تمرکز کنید. آیا کودک تان می تواند موسیقی متن شبح اپرا را بنوازد؟ آیا او در ریاضیات مهارت دارد؟ از نقاط قوت کودکتان تجلیل کنید و او را تشویق کنید در چیزی که خوب است آن را ادامه دهد.
زندگی و رفتار روزمره کودک ۵ ساله
کودک ۵ ساله مستقل تر میشوند و عاشق تصمیمگیریهای کوچک هستند، مثلاً چه لباسی بپوشند یا چه چیزی برای ناهار بخورند.
شروع مدرسه یک دنیای اجتماعی کاملاً جدید را باز می کند که با مجموعه قوانین جدیدی همراه است. این ممکن است برای فرزند شما سخت یا چالش برانگیز باشد. مدرسه می تواند خسته کننده باشد، بنابراین تعجب نکنید اگر فرزندتان ناراحت می شود، به خصوص پس از یک روز طولانی. در این شرایط ممکن است بخواهید فرزندتان را بعد از مدرسه در خانه ساکت نگه دارید و برای خواب زودتر برنامه ریزی کنید.
در پنج سالگی، فرزند شما ممکن است:
- اشکال ساده را با مداد کپی کنید
- حروف را کپی کنید و نام خود را بنویسید
- نام کامل، آدرس، سن و تاریخ تولد خود را بگوید.
- تصاویر واقعی تری بکشد. برای مثال، فردی با سر با چشم، دهان و بینی، و بدنی با دست و پا
- کتاب های مصور ساده بخواند.
- اهمیت قوانین و دلایل پشت آن را درک کنید.
کمک به رشد کودک در ۵-۶ سالگی
در اینجا چند کار ساده وجود دارد که می توانید برای کمک به رشد کودک خود در این سن انجام دهید:
- تشویق به حرکت و ورزش: ورزش های مختلف و فعالیت های تفریحی را با هم یا با دیگران انجام دهید. فعالیت های مشترک مهارت های اجتماعی مانند نوبت گرفتن، همکاری، مذاکره، عادلانه بازی کردن و ورزش خوب بودن را آموزش می دهند.
- فرزندتان را در کارهای ساده خانه بگنجانید: چیدن میز یا کمک به شما برای کنار گذاشتن لباس های تمیز، مهارت های حرکت و تفکر را توسعه می دهد و در عین حال همکاری و مسئولیت پذیری را نیز آموزش می دهد. این مهارت ها برای مدرسه مهم هستند.
- زمانی را برای بازی آزاد اختصاص دهید: حتی اگر فرزند شما مدرسه و سایر فعالیت های ساختار یافته را شروع کرده باشد، بازی همچنان در این سن بسیار مهم است. به فرزندتان اجازه دهید نحوه گذراندن زمان بازی رایگان را انتخاب کند.
- هر روز با کودک خود بازی کنید، حتی اگر فقط ۱۰ دقیقه باشد. بازی با هم به شما این شانس را می دهد که وارد دنیای فرزندتان شوید و افکار و احساسات او را بدانید. همچنین به فرزندتان نشان می دهد که به او اهمیت می دهید و می خواهید زمانی را با هم بگذرانید .
- رفتار کلاس درس را تمرین کنید: برای مثال، می توانید به فرزندتان وظایف کوچکی بدهید که نیاز به توجه دارند یا شامل پیروی از قوانین یا دستورالعمل های ساده هستند. در مورد حیوان یا ورزش مورد علاقه فرزندتان صحبت کنید و او را تشویق کنید که گوش داده، پاسخ دهد و سؤال کند. همه اینها به کودک شما کمک می کند تا برای مدرسه آماده شود.
- قرارهای بازی را ترتیب دهید: گذراندن وقت با بچه های دیگر، به خصوص اگر آنه ا به همان مدرسه می روند، به مهارت های اجتماعی کمک می کند و فرزندتان را به جدا بودن از شما عادت می دهد.
- در مورد احساسات صحبت کنید: می توانید به فرزندتان کمک کنید تا بفهمد چرا چیزی احساس می کند و به او کمک کنید تا کلماتی را برای این احساسات بیان کند. این به کودک شما کمک می کند تا رابطه دوستی ایجاد کند و همدلی نشان دهد.
- با فرزند خود در مورد رفتار برابر با پسران و دختران و احترام به دختران و زنان صحبت کنید.
مطالب مرتبط با ۵ سالگی: روانشناسی کودک ۵ سالگی
تربیت کودک در سن مدرسه
به عنوان یک والد، شما همیشه در حال یادگیری هستید. اشکالی ندارد که نسبت به آنچه می دانید احساس اطمینان کنید. و همچنین اشکالی ندارد که بپذیرید چیزی را نمی دانید و سؤال بپرسید یا کمک بگیرید.
وقتی روی مراقبت از کودک تمرکز می کنید، ممکن است فراموش کنید یا وقت کمی را برای مراقبت از خود صرف کنید. اما مراقبت از خود از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی به رشد و شکوفایی فرزندتان کمک می کند.
گاهی اوقات ممکن است احساس ناامیدی، ناراحتی یا سرخوردگی کنید. اشکالی ندارد که کمی استراحت کنید تا زمانی که احساس آرامش داشته باشید. کودک پنج ساله خود را در مکانی امن قرار دهید یا از شخص دیگری بخواهید مدتی از کودک شما مراقبت کند. سعی کنید به اتاق دیگری بروید تا عمیق نفس بکشید، یا با یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود تماس بگیرید تا در مورد مسائل صحبت کنید.
هرگز کودک را تکان ندهید، کتک نزنید یا مورد آزار لفظی قرار ندهید. شما حتی با این که قصد آن را ندارید ممکن است به فرزند خود صدمه وارد کنید.
کمک بگیرید. اگر احساس میکنید دیگر نمی توانید این شرایط را ادامه دهید یا بسیار خسته هستید با مشاور تماس بگیرید یا از نزدیکان خود بخواهید ساعتی به شما کمک کنند تا استراحت کنید.
برقراری ارتباط و درک کودک پنج ساله
درک کودکان پنج ساله دشوار می باشد.
کودکان در این سن ممکن است در پیروی از دستورالعملهای ساده مانند «لطفاً بعد از پوشیدن لباسهایتان پیژامهتان را روی تختتان بگذارید» مشکل داشته باشند.
رفتار و بازی کودک ۵ ساله شما:
- از رفتارهای نامناسب یا چالش برانگیز زیاد استفاده می کنند.
- بسیار گوشه گیر، نگران یا افسرده هستند یا هنگام جدایی از شما بسیار ناراحت می شود
- با دیگران به خوبی ارتباط برقرار نمی کند، برای مثال، پرخاشگر هستند یا علاقه ای به تعامل با سایر کودکان یا بزرگسالان نشان نمی دهد.
مهارت های روزمره فرزند شما:
- در طول روز همچنان شلوار خود را خیس می کند، توجه داشته باشید که خیس کردن در شب تا سن ۶ تا ۷ سالگی به خصوص برای پسران معمول است.
- در به خواب رفتن در شب یا در خواب ماندن مشکل دارد.
- کودکان با سرعت های متفاوتی رشد می کند. اگر نگران این هستید که آیا رشد کودکتان “طبیعی” است، باید بدانید که کلمه “طبیعی” برای هر کودکی متفاوت است.
۸ نکته تغذیه ای کودک پنج ساله
۱. طیف وسیعی از غذاهای سالم
هنگامی که کودکان غذاهای متنوعی می خورند، تعادلی از ویتامین های مورد نیاز برای رشد را دریافت می کنند. گزینه های سالم شامل سبزیجات و میوه های تازه، محصولات لبنی کم چرب (شیر، ماست، پنیر) یا جایگزین های لبنیات، پروتئین های بدون چربی (لوبیا، مرغ، بوقلمون، ماهی، همبرگر بدون چربی، توفو، تخم مرغ) و غلات سبوس دار و نان است.
۲. از بچه های ۵ ساله انتظار نداشته باشید که تمام غذا را بخورد
وعده های غذایی مناسب را در بشقاب او بریزید، اما انتظار نداشته باشید که کودک شما همیشه همه چیزهایی را بخورد. حتی بهتر است، به فرزندان خود اجازه دهید اندازه سهم غذای خود را انتخاب کنند. اشکالی ندارد اگر بچه ها هر چیزی را که در بشقابشان است نخورند. در این سن باید یاد بگیرند که بدانند چه زمانی سیر هستند. برخی از بچه های چهار ساله ممکن است هنوز هم اهل غذا خوردن باشند. والدین می توانند فرزندان خود را تشویق کنند که غذاهای جدید را امتحان کنند، اما نباید آن ها را تحت فشار قرار دهند.
۳. وعده های غذایی منظمی را ارائه دهید و کنار هم بنشینید.
غذاها را در زمان های منظم و میان وعده ارائه دهید. سعی کنید مراقب باشید بین زمان های غذا خوردن، تنقلات و یا وعده اضافی ارائه نکنید. کودکانی که در طول روز مشغول غذا خوردن هستند، ممکن است در زمان صرف غذا گرسنه نباشند، در حالی که غذاهای سالم تر در دسترس هستند. وقتی زمان غذا یا میان وعده است، تلویزیون را خاموش کنید و با هم سر میز غذا بخورید. این به ایجاد محیط آرام برای غذا خوردن کمک می کند.
۴. غذاهای فرآوری شده و نوشیدنی های شیرین را محدود کنید.
نقش دیگر والدین محدود کردن مقدار غذای فرآوری شده و فست فود است. نوشیدنی های شیرین شامل نوشابه، آبمیوه، لیموناد، چای شیرین و نوشیدنی های ورزشی است و می توانند منجر به پوسیدگی و افزایش وزن ناسالم شوند.
۵. بهترین نوشیدنی ها آب و شیر است.
بهترین نوشیدنی برای کودک پنج ساله آب و شیر است. شیر کلسیم و ویتامین D را برای ساختن استخوانهای قوی فراهم میکند. بستنی هر چند وقت یکبار اشکالی ندارد، اما نباید هر روز آن را فراهم کرد. میوه به آب میوه ترجیح داده می شود زیرا آب میوه منبع غلیظ قند و فیبر کمی است.
آموزش کودکان ۵ تا ۶ سال | چگونه با کودک ۵ ساله بازی کنیم
- به موسیقی گوش دهید و در مورد سازهای در حال نواختن صحبت کنید سپس تصاویر ساز ها را با هم در اینترنت بیابید.
- از حروف مغناطیسی برای املای نام ها و کلمات ساده روی یخچال یا رادیاتور استفاده کنید.
- برنامه های تلویزیونی مرتبط با کتاب ها را تماشا کنید و سپس کتاب ها را بخوانید.
- خواندن کتابها از همه نوع برای فرزندتان ادامه دهید.
کودک ۵ ساله چه چیزهایی باید بداند
- از خواندن کتاب برای او لذت می برد و وانمود می کند که از روی کتابی با صدای بلند می خواند.
- می تواند کلمات هم قافیه تولید کند.
- بیشتر حروف را می داند و می تواند برخی از حروف را با صداهایی که تولید می کنند مطابقت دهد.
- می تواند برخی از کلمات نوشتاری و گفتاری را مطابقت دهد.
- می تواند حروف و اعداد بنویسد.
- دوست دارد داستان های ساده را بازگو کند و درباره کتاب ها سوال می پرسد.
- از توضیحات بیشتر در مکالمات استفاده می کند.
- نام بیشتر اشیاء رایج را می داند.
- ترجیح می دهد در گروه های کوچکتر بازی کند و ممکن است سعی کند دیگران را حذف کند.
- می خواهد احساس کند بزرگ شده است و می تواند به راحتی احساس غرور یا خجالت کند.
رفتار با کودک ۵ ساله پرخاشگر
مهم نیست چقدر عصبانی هستید، سعی کنید فریاد نزنید و به فرزندتان نگویید که او کودک بدی است یا باید مجازات شود. صبر شما به او می آموزد که پرخاشگری کلامی و فیزیکی راه حلی است که در هنگام عصبانیت انجام می شود. در عوض، با کنترل خلق و خوی خود می توانید الگو خوبی برای آن ها باشید.
در هنگامی که عصبانی می شوند، آنها را از موقعیت دور کنید تا آرام شوند. می توانید از آن ها بخواهید نفس عمیق بکشند یا کمی آب بخورند تا آرام شوند. سپس با آرامش درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت کنید. بهترین زمان برای انجام این کار زمانی است که هم شما و هم کودکتان آرام باشید و شرایط استرس زا رفع شده باشد.
به آن ها بگویید که چقدر به آن ها افتخار می کنید و نشان دهید که خودکنترلی و حل تعارضات رضایتبخش بوده و نتایج بهتری از عصبانیت و پرخاشگری دارد.
به آن ها توضیح دهید که عصبانی شدن گاهی کاملاً طبیعی است، اما هل دادن، ضربه، لگد زدن یا گاز گرفتن اشکال دارد. راههای بهتری برای نشان دادن اینکه چقدر عصبانی است وجود دارد و او می تواند با کلمات احساسات خود را نشان دهد.
رفتار با کودک ۵ ساله پرخاشگر دشوار می باشد و برخی از بچه ها بیشتر از کودکان دیگر با پرخاشگری و عصبانیت مشکل دارند. اگر رفتار فرزندتان از کنترل خارج شد و نتوانستید شرایط را کنترل کنید، با پزشک او مشورت کنید. با هم می توانید سعی کنید ریشه مشکل را پیدا کنید و تصمیم بگیرید که آیا به کمک روانشناس یا روانپزشک کودک نیاز دارید یا خیر.
نویسنده: کانون مشاوران ایران
سلام،دختر ۵ ساله ای دارم که به خاطر کرونا با هیچ بچه ای در ارتباط نیست. فقط یه برادر نوزاد داره و شاید دو هفته یک بار شرایطی پیش بیاد که با دختردایی ش بازی کنه. خیلی نگرانشم، فقط من هم بازیش هستم و موبایل و کارتون! چه راهکاری دارید؟
سلام به شما دوست عزیز
در هرصورت شرایط فعلی برای بیشتر کودکان به همین نحو می باشد شما با ایجاد شرایطی که در منزل او امکان بازی و پاسخ به کارهایی که به آن علاقه دارد را ایجاد کنید این باعث می شود که او شرایط بهتری را تجربه کند .
سعی کنید که بازی های گروهی کنید با خودتان و فرزند و همسرتان تا بتوانید شرایط بهتری را تجربه کنید اما در هرحالت این شرایط با بازی و سرگمی های متنوع می تواند شرایط بهتری باشد که مسیر رشدی کودکتان نیز بهتر طی شود.
باسلام دختری دارم ۵ساله خیلی پرحرفه وقتی میریم مهمونی یا مهمون داریم مدام روی اعصابه منه نمیزاره باکسی صحبت کنم تلوزیون تماشاکنم و روی کاری تمرکز داشته باشم .گاهی برای تنبیه رفتارهاش باهاش قهر میکنم و سکوت میکنم و خیلی تلاش میکنه دلمو بدست بیاره اما موقته و دوباره به کارهاش ادامه میده.خیلی به لوازم ارایش علاقه نشون میده نمیدونم چطور واکنشی نشون بدم خیلی لجبازه و کاری رو که دلش بخواد باید انجام بده .برای دوستی با بچه های همسنش اصلا پیشقدم نمیشه و مغروره .خجالتی هم نیست و توی روی بزرگترها وایمیسه.به حرفای منو و پدرشم در لحظه گوش میده و بعدا براش مهم نیست در ضمن دخترم در منزل تنهاست وتنها سرگرمیش نقاشی و تلوزیونه
ممنون میشم راهنماییم کنید تا بدونم رفتار درست باهاش چیه
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم در این مورد نیاز است که حتما شرایط دختر شما مورد بررسی قرار گیرد چون سبک ارتباطی شما با او و همچنین محیطی که برای او ایجاد کرده اید و احساسات و نیازهایی که دخترتان تجربه می کند از اهمیت برخودار می باشد .
دقت کنید که نگهداشتن او در محیط بزرگ تر ها و نداشن فضای لازم برای ارتباط با همسالان باعث وابستگی زیادی به شما می شود در کنار اینکه زودتر از حد معمول وارد وارد مشکلات بزرگ تر ها می شود.
حتی علاقه به لوازم آرایشی می تواند به این دلیل باشد که او فضای همسالان خود را به درستی تجربه نمی کند و محیط بزرگسالی دارد و می خواهد رفتارهای آنها را تقلید کند .
بهتر است در این مسیر به صورت حضوری با دخترتان به روانشناس کودکان مراجعه کنید.
سلام وقتتون بخیر ممنون بابت راهنمایی های هوشیارانتون. یه سوال داشتم از خدمتتون دختر بچه های پنج ساله تصورشون از زیبایی و زشتی و چهره ی خودشون چه جوریه. یعنی طبیعی بگم من می خوام شبیه این باشم یا اون یا بگن موها یا قیافه ی خودشون و دوست ندارن؟! پیشاپیش ممنون از راهنماییتون
سلام به شما شیما جان
بیشتر تصورات کودکان از خودشان بیشتر برگرفته شده از بازخوردهای دیگران می باشد مخصوصا مراقب های اصلی و زمانی که کودک خود را زشت بپندارد و نتواند ظاهر خود را بپذیرد نیاز است که شرایط کودک بررسی دقیق تر شود تا سبک تربیتی و اعتماد به نفس کودک و دیدگاهی که در مورد خودش دارد ارزیابی شود .
اینکه در این سن بخواهند رفتارهای بزرگسالان را چون آرایش کردن و یا بستن مو و… تقلید کنند یک امر طبیعی هست اما اگر همراه با سرزنش خود باشد بهتر است که یک روان درمانگر با کودک شما صحبت کند.
سلام وقت بخیر من یه دختر هجده سالم که نگهداری و ساپورت برادر کوچیکترم درمنزل به عهده منه اون اوایل شرایط پیش اومده حاضر خیلی برام سخت بود بخاطر همین باهاش با خشم و عصبانیت رفتار میکردم چند بارم بخاطر خطایی که کرده بود زدمش ولی الان واقعا دیگه خیلی خودمو کنترل میکنم و حتی دعواش نمیکنم بعد اصلا طاقت قهرو اشکشم ندارم و مسئله مهم اینه کوچیک ترین حرفی که بهش میزنم با وجود سن کمش کهپنج سالشه همونارو تو صورتم به خودم میگه و خیلی خیلی حاضرجوابه خودم حس میکنم ازم بدبین شده و این خیلی منو اذیت میکنه بعد ی موضوع دیگه ام که هست اینه که توخونه باهم دیگ خیلی خوبیم ولی تا پدرو مادرم میان دروغ و چرت و پرت تهویلشون میده دیگه واقعا نمیدونم چیکار کنم حس میکنم از خوبیام سواستفاده میکنه و از رفتارای بدم نقطه ضعف میگیره واقعا رفتارش رومخمه دیگه نمیدونم چیکار کنم اینم بگم که بچه احساساتی و تاوقتی خودمون باشیم باهام خوبه ولی به محض دیدن پدرو مادرم عوض میشه بنظر شما این درسته که اگه کودکیو دعوا کنی بعد اون خودت پیش قدم شی برای آشتی کردن (حس میکنم خودم باعث شدم که اینطوری رفتار میکنه چون داداشم خیلی بچه آرومی بود)الآنم بعضی وقتا براش گریه میکنم میگم کم اذیتم کن بعضی وقتا دیگ واقعا رد میدم و براش حرف میزنم که رفتارش درست نیست و… اونم. ناراحت میشه ولی بازم تکرار میکنه
سلام به شما دوست عزیز
درک میکنم که نگهداری از یک کودک برای شما با فشار روحی و خستگی زیادی همراه هست و در این مسیر نیاز است که در احترام به خانواده احساسات خودت و شرایطی که دارید را بدون حضور برادرتان با مادر و پدر در میان بگذارید در هرصورت شما وطیفه ای در قبال نگهداری از برادر ندارید مگر اینکه دوست داشته باشید و با شرایط خودت همخوانی داشته باشید .
این رفتارها می تواند از سمت برادرت یک راحل کودکانه باشد برای جلب توجه و محبت پدر و مادر بهتر است که در این موارد از وارد شدن به بحث خوداری کنید و سعی کنید که از قبل با پدر و مادر صحبت کنید که بهتر است به او توجه لازم را داشته باشند .
دقت کن عزیزم که قرار نیست شما نقش مادر و پدر را برای او ایفا کنید شما خواهرش هستید پس بهتر است نقش خود را اشتباه نگیرید .
بهتر است در برخورد های تند خوداری کنید او تنها یک کودک می باشد و بهتر است از بکن و نکن ها خوداری کنید و اجازه بدهید که در پاسخ به نیازهای او ، او مسیر رشدی خودش را طی کند.
سلام و خسته نباشید ، من یک دختر ۴ساله و نیم دارم که در یک کشور اروپایی به دنیا اومده و خارج از ایران زندگی میکنیم ،پنج سال در کمپ مشترک زندگی کردیم و دو ماه است که وارد زندگی معمولی شدیم و در خانه خودمان زندگی میکنیم ،مشکلات زیادی در کمپ بود و زندگی مشترک با قشر۶ای مشترک داشتیم ،یک روز خانم همسایه بغلی ما دچار مشکل روحی بود و مسعول کمپ اومدن که با پلیس ایشون رو ببرن مرکز درمانی و چون ایشون مقاومت میکردند از من خاستند که نگذارم دخترم از اتاق بیاید بیرون و ببیند من هم در اتاق رو گرفتم و گفتم دخترم نمیشه بری بیرون ،الان توی ذهنش هست و میگه یادمه تو منو تنبیه کردی در اتاق رو محکم گرفتی و میفته گریه نمیدونم باید چیکار کنم و مورد دیگه که مشکل داره اینه که چند بار کسایی از داخل کمپ توی دستشویی گیر کردند دستگیره در دستشویی خراب بود و نمیتونستند باز کنن و یکی از اینا دوست مورد علاقه ش بود همش تو ذهنشه و تو تمام بازیهاش از دستشویی استفاده میکنه حتی وقتی مغازه دار میشه تو بازی میگه صبر کن مثلا برم دستشویی یا اینکه بیا بگو دستشویی دارم حتی بازی ایپد رو میخام واسش نصب کنم میگه عذرمیخام مدفوع باشه و توالت داخلش باشه ،راهنمایی م کنید ممنون میشم با تشکر .
عذر میخام فراموش کردم بگم دخترم تنها دستشویی نمیره و تو مراکز خرید هم گریه میکنه میگه دستشویی نمیرم در حالی که لازم داره بره امتناع میکنه.
.
سلام به شما ساینا جان
قابل درک هست که تجربه این زندگی جمعی و مشکلاتی که داشته است برای همه شماها با فشارهای زیادی همراه بوده است اما در این مسیر در زمان فعلی که شرایط بهتر شده است و شماها حریم خصوصی خود را دارید نیاز است که در این مسیر برای کمک به فرزندتان از هرگونه تنبیه بدنی و تهدید او به بودن در اتاق و تنهایی خوداری کنید .
در هر دو رخداد یک وجه مشترک وجود دارد بودن در یک محیط بسته و احساس ترسی که کودک شما تجربه کرده است و بازی های او و صحبت هایش نیز به نظر می رسد که برای نشان دادن همین احساساتی می باشد که او تجربه کرده است .
اجازه بدهید او مسیر خودش را برای بیان احساسات و هیجاناتش طی کند نگران نباشید اینکه او بخواهد بازی و حتی قصه هایی در این زمینه گوش کند اتفاقا کمک کننده می باشد در صورتی که شماها در این مسیر به او کمک کنید تا احساساتش را بهتر بیان کند .
مثلا وقتی در بازی مغازه دار می شود و می گوید صبر کن برم دستشویی شما می توانید کمک کنید که بیشتر صحبت کند ، چقدر طول می کشد که من صبر کنم برگردید ، دستشویی کجا قرار دارد و…در قصه هایی با شخصیت های حیوانی می توانید در مورد مشکلات او مثل اینکه بیان می کنید در پاساژ تنها دستشویی نمی رود همین موضوع را به شخصیت های حیوانی بدهید و از او بپرسید به نظرت چرا خرس کوچلو خودش تنهایی نرفت دستشویی ، به نظرت میتونیم براش چیکار کنیم و… اجازه بدهید او صحبت کند.
در این مسیر اگر بتوانید فرزندتان را به یک رفتار درمانگر ارجاع بدهید می تواند به او کمک کند تا این مسیر را بهتر طی کند و رفتارهای اصلاحی لازم نیز بسته به شرایط خانوادگی به شماها اموزش دقیق داده شود.
سلام،من یک پسر ۵ساله دارم خیلی اجتماعیه توی حرف زدن خیلی خوبه ولی توی یادگیری اعداد و شعر خیلی ضعیفه تا الان حتی یک شعر هم حفظ نکرده هرچی باهاش کار میکنم کلمات شعر ها رو جا به جا میکنه و مثل داستان اونهارو میخونه یا توی اعداد هر بار یاد میگیره ولی ده دقیقه بعد بپرسم انگار نه انگار که چیزی یادش دادم،خیلی میترسم که توی مدرسه به مشکل بخوره،در ضمن خیلی به یادگیری علاقه داره ولی توی یاد گیری مشکل داره،اگر ممکنه راهنمایی کنید
سلام دختر ۵ ساله ی من خیلی از حرکات سریع بقیه ی بچه ها میترسه از صدای سرفه و عطسه مضطرب میشه..مثلا داره سرسره بازی میکنه از وجود بقیه ی بچه ها واین که کسی پشت سر اون بیادوسرسره بره مضطرب میشه..یا همینطور وقتی قراره از پله های جایی بالا یا پایین بریم از این که ایا کسی پشت سرش میاد یا نه نگرانه..خوشبختانه روابط اجتماعیش خوبه..یعنی راحت میتونه ارتباط بگیره و دوست بشه..ولی اونم بستگی به طرف مقابلش داره.اگر بچه ی مقابل اروم و بی سر و صدا باشه خیلی خوب باهاش بازی میکنه.و این که خیلی زود عصبانی میشه و داد میزنه..بعضی وقتها منم کنترلمو از دست میدم و منجر به دعوا کردنش میشه.لطفا راهنماییم کنید
سلام
من پسری دارم تازه وارد ۵ سالگی شده است. بچه باهوش و شیرین زبانی هس، درک بالا از حرفا دارد مشکلی که من دارم وقتی مهمانی میاد خونه اولش میره قایم میشه و بعد چن دقیقه میاد من اوایل فک میکردم براش بازی هس ولی الان متوجه شدم دوس داره وقتی کسی وارد میشه باهاش روبرو نشه یا وقتی افراد جدیدو میبینه بهشون سلام نمیده و باهاشون حرف نمیزنه حتی اگه ازش سوال بپرسن.نمدونم منظورمو رسوندم یا نه ولی من خیلی نگران این رفتارشم. و من میدونم مشکل از رفتار خودم بوده.چطوری میتونم این مشکلو حل کنم.
سلام به شما سارا جان
در این مورد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا بتوانیم در این مورد با هم نتیجه گیری داشته باشیم.
۱. این رفتار از چه زمانی شروع شده است؟
۲. منظور شما از اینکه نمی خواهد با انها روبرو شود چیست؟
۳. اینکه بیان می کنید مشکل از شما منظورتان چیست؟
۴. او میتواند روابط با همسالان خود ایجاد کند؟
سلام
من یه پسر دارم که ۲ ماه دیگه ۵سالش تموم میشه. خیلی آروم و حرف گوش کنه. چند مورد هست که فکرم رو مشغول کرده.یکی اینکه برای دستشویی رفتن خیلی مقاومت میکنه و اغلب اوقات شلوارش رو خیس میکنه ، البته نه خیلی زیاد ولی در حد یه دایره ۵ سانتی. همیشه میزاره لحظه آخر که خیلی تو فشاره میره جیش. میکنه.
دوم اینکه ۲ تا پسردایی و پسر خاله داره که ۲_۳ سال ازش کوچیکترن. چون از اول بهش گفتیم و توی جمع فامیل بهش گفتن که اینا کوچیکن و وقتی یه چیزی میخوان تو کوتاه بیا… الان که کوچولوها میان یه وسیله ای رو ازش بگیرن اصلا مقاومت نمیکنه. میبینم که ناراحته ولی مقابل قلدری این بچه ها از خودش دفاع نمیکنه
یا مثلاً وقتی با بچه های هم سن یا بزرگتر از خودش(۱ سال بزرگتر) توی فامیل بازی میکنه، اگه بهش بگن باهات قهریم، میاد و پیش ما ناراحتی و گریه میکنه و از ما میخواد که به بچه ها بگیم باهاش دوست باشن.
ممنون میشم توی این موارد راهنماییم کنید
سلام به شما آقا وحید
نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام هست ر مورد مشکلاتی که بیان کردید خب در مورد اول در این موضوعات عموما کودکان چون مشغول بازی و یا انجام کاری هستند سعی در مقاومت در مقابل دستشویی رفتن دارند و گاهی این اتفاق رخ می دهد که شلوار خود را خیس کنند و اینکه گاهی این اتفاق بیفتد یک امر طبیعی هست اما اگر دائم این اتفاق تکرار می شود بهتر است که بررسی دقیق تری با حضور خود کودکتان انجام شود در کنار اینکه بهتر است از هرگونه تنبیه بدنی و یا سرزنش در این مواقع خوداری کنید بیان کنید بهتر بود زودتر به شما می گفت و یا خودش به دستشویی می رفت اما بیش از این برخورد نکنید.
در مورد دوم خب شماها از او چیزی را گرفته اید که مال خودش بوده است و خب اینکه او گریه کند و حتی نخواهد بدهد یک امر طبیعی هست اما اگر پسر خوب بودن را به این وصل کنید که او پسر خوبی هست اگر اسباب بازیش را به دیگری بدهد در این حالت او ممکن است برای خوب بودن در ذهن شماها این کار را کند در صورتی که واقعا مایل به انجام این کار نیست .
در این مسیر در احترام به کودکان دیگر و بزرگسالان بهتر است حق انتخاب را به خودش بدهید به این معنا که به او بیان کنید اگر دوست دارد می تواند وسایلش را به آنها بدهد و اجباری در این مورد وجود ندارد .زمانی که خوب و ارزشمند بودن او برای شماها به رفتاری گره نخورد و یا نگران سرزنش و دوست نداشتن شماها نباشد می تواند انتخاب بهتری کند و از حق خودش هم دفاع کند.
در هرصورت او مسیر ارتباطیش را به شماها گره زده است و به مرور و با دادن استقلال مناسب به شرایط سنیش و به مسائل شخصی خودش این مشکلات می تواند بهبود پیدا کند.
البته دقت کنید که این نه گفتن ها از خود شما و همسرتان شروع می شود به این معنا که شماها ظرفیت شنیدن نه و نخواستن را از او داشته باشید بدون اینکه سرزنشش کنید و یا تنبیه بلکه تعامل و صحبت کنید و اگر نخواست خب به این نخواستن و نه احترام بگذارید.
ممنونم از راهنمایی و وقتی که گذاشتین