چگونگی برخورد با رفتارهای کودک در هنگام خواب

طرز برخورد با بیدارشدن های آخر شب فرزندتان (۵ تا ۸ سالگی)

چرا دانش آموزان در طول شب از خواب بیدار می شوند؟

چرا کودکم در هنگام شب نمی خوابد؟ این سؤال بسیاری از والدین است که حتی پس از اینکه فرزندشان در سال های تحصیلات تکمیلی به تحصیل می پردازند، به فکر در مورد آن ادامه می دهند.با این حال ممکن است تعجب کنید وقتی بدانید که هیچکدام از کودکان یا بزرگسالان در آن زمینه واقعا “در طول شب” بخوابند.جودی میندل، نویسنده کتاب خواب در شب می گوید: راه رفتن شبانه بخشی عادی از چرخه خواب ماست، اما چگونه نوزادان، کودکان نوپا و والدین آنها می توانند خواب خوبی را در شب داشته باشند؟ اضطراب های معمول در سن کم، مانند دعوت نشدن به یک جشن تولد، نگرانی در مورد آزمون املا و ترس از مرگ و یا بلایای طبیعی، می تواند خوابیدن را با مشکلاتی مواجه کند.کابوس ها نیز ممکن است بیدارشدن در شب را به همراه داشته باشند.به همین ترتیب، هرگونه خروج از رویه های طبیعی کودک تان- مانند تعطیلات، بیماری، و یا حتی تغییر در زمان خواب – می تواند الگوهای خواب معمول او را از بین ببرد.

مشکلات خوابیدن در کودکان

چهار اشتباه در در مورد خواباندن کودک

نحوه برخورد با بیدارشدن های آخر شب

ساعت ۳ بامداد است، و شما خواب می باشید. ناگهان صدای یک ضربه و سپس یک ضربه دیگر را احساس می کنید.سعی می کنید که آن را نادیده بگیرید، اما حمله شبانه همچنان ادامه دارد. در نهایت شما چاره ای جز باز کردن چشمان خود ندارید. قبل از اینکه لباس خواب کودک را به او بپوشانید، این واژه ها برایتان کاملا آشنا هستند: “من نمی توانم بخوابم!”

در این مورد به موارد زیر توجه کنید:

نبودن وسیله کمک به خواب. بعضی از بچه ها در این سن هنوز هم بدون یک عروسک حیوان و یا داستان ضبط شده، و یا شما، برای به خواب رفتن مشکل دارند.مشکل: اگر این وسیله کمک به خواب زمانی که کودک شما بیدار می شود در دسترس نباشد، ممکن است دوباره دچار چرت زدن او شود.راه حل: هر گونه وسیله کمک به خواب که کودک شما نمی تواند در طول شب با خود داشته باشد را کم کم حذف کنید.میندل می گوید: “هنگامی که کودک خود را برای خواب به تختش بردید، اتاق خواب را دقیقا در میانه شب ترک کنید.”اگر در زمان استراحت تصمیم گرفته اید که چراغ سالن را خاموش کنید، هم اکنون آن را خاموش کنید. خوب است که صدای سفید یا موسیقی آرام در تمام شب پخش شود.در هر رویه خوابی که آن را دنبال می کنید، ضروری است که قبل از خوابیدن کودک، اتاق را ترک کنید تا او از خواب بیدار نشود و تعجب کند که چرا شما دیگر آنجا نیستید.

ثابت قدم باشید. برنامه ای را بسازید و به آن وفادار بمانید. در ساعت ۳ صبح ممکن است با خواسته های فرزندتان فرسوده شوید – اما مهم نیست که چقدر خسته شده اید، باید مقاومت کنید. اما اگر او موفق نشود که خود را حتی یک بار یا دو بار در هفته کنترل کند، موظف به ادامه تلاش است. بنابراین خود را از رختخواب بیرون بیاورید، او را به اتاقش برگردانید، او را ببوسید و اتاق را ترک کنید.آماده باشید تا در صورت لزوم دوباره این روال را مجددا تکرار کنید و صبح روز بعد را با قهوه شروع کنید! اگر فرزند شما بیمار است و یا یک خواب خاص بدی دیده است، ممکن است تصمیم بگیرید که قوانین را خنثی کنید.اما می اندل می گوید: اگر شما به اتاق خواب او بروید و آنجا بمانید به جای اینکه اجازه دهید او به اتاق شما بیاید، احتمال شکست کمتر خواهد بود.

مشکلی که با همدیگر حل می شود. حالا که فرزند شما به اندازه کافی بزرگ شده است تا واقعیت را از خیال جدا کند، ترس های غیر منطقی کاهش می یابد. اما هنوز این بدان معنا نیست که او تحریک پذیر نیست. میندل می گوید: “کودکان ۵ تا ۸ ساله بسیار نگران هستند.”اختصاص زمانی در هر روز برای بحث در مورد آنچه که آن ها را نگران می کند می تواند به جلوگیری از اختلالات خواب آنان کمک کند. ” اگر با این حال، او به تخت خواب شما می آید، کمی” مشاوره بحران “ممکن است او را متقاعد به بازگشت به تخت خواب خودش کند.الن فرگوسن، مادر سه فرزند در غرب اورنج، نیویورک می گوید: “وقتی دخترم ۵ ساله بود، خیلی در مورد آتش سوزی خانه نگران بود.”برای اینکه او را به اتاق خوابش بازگردانم، به او یادآوری میکنم که خانه ما با آلارم دود مجهز شده است و سپس برنامه فرار از بدترین سناریو ممکن را توضیح می دهم.”

مشوق های خود را ارائه دهید. پاداش می تواند یک راه عالی برای تشویق یک کودک مقاوم باشد که بتواند با تمرین شبانه مطابقت پیدا کند.می اندل می گوید:”بعضی از والدین از این موضوع ناراحت هستند زیرا احساس می کنند که به کودکان دارند رشوه می دهند. “اما یادگیری ماندن در رختخواب خود کار سختی است و مشکلی ندارد که آنها به خاطر تلاش های خود پاداش بگیرند.” شارونه آلستون، مادر یک کودک در بالتیمور، با این موضوع موافق است.او می گوید: “من یک تقویم کارتونی خریدم و هر بار که پسربچه ام در بستر خود می خوابید، او مجبور می شد که یک برچسب را انتخاب کند تا روی آن روز در آنجا قرار دهد.” “پس از چهار روز که او در رختخواب خود خوابید، یک قطعه آب نبات برای پاداش به او دادم. هرچه دیرتر طول می کشید تا از رختخواب بیرون بیاید، پاداش او بزرگتر بود. جایزه بزرگ سفر به Chuck E. Cheese بود. ” اگر برچسب ها دیگر برای کودک کاربرد ترفندی خود را نداشته باشند، به راحتی به خاطر هدف خواب، با وعده دادن یک اسباب بازی یا کتاب تازه، پیتزا،یا حتی یک سفر به شهربازی باید این حقه را انجام دهید.

از او هم بپرسید. برای بهبود همکاری، کودک خود را در تصمیم گیری در مورد قوانین خواب خانواده سهیم کنید. و البته تمایل به مذاکره داشته باشید. بسیاری از بچه ها در اتاق خود باقی خواهند ماند تا زمانیکه آنها بدانند موقع دور هم جمع شدن و رویه صبحگاهی خانواده است.میندل می گوید: ” مثلا شما اصرار دارید که او در اتاق خود تا ساعت ۷ صبح بخوابد و ممکن است او در ساعت ۵ صبح بیدار شده و با شمارش معکوس مواجه شود” اگر او نمیتواند زمان را بگوید، کاغذی را روی یک ساعت بگذارید و از یک ماژیک برای ترسیم زمان بیداری مورد توافق توسط او استفاده کنید.هنگامی که این دو عدد با هم مطابقت داشته باشند، فرزند شما می داند که این کار درست است که اتاق خود را ترک کند.

سازش کنید. اتاق خواب خود را به اشتراک بگذارید، اما نه تختتان را. به فرزندتان بگویید که به او خوشامد می گویید که او در اتاق شما بیاید و روی یک بالشت و یا یک ملافه بخوابد.بعد از چند شب یا چند هفته، تشک گرم و نرم خودش برای او جذاب تر به نظر می رسد.

منبع:ساینس دیلی