چگونگی صحبت با کودکان 1 - کودکانه : کودک و نوجوان

راهنمای مادران برای اینکه کودکان بهتر به آنها گوش کنند.

روشی که با آن با کودکان خود صحبت می کنیم، تاثیر زیادی بر یادگیری و توانایی گوش کردن آنها به حرف های ما دارد. ما به طور مداوم چگونگی عمل کردن و رفتار کردن را برای آنها مدلسازی می کنیم و بایستی که روشی که صحبت می کنیم را هم به این دسته اضافه کنیم. روشی که ما با آنها و افرادی که در اطراف ما هستند صحبت می کنیم، به آنها نشان می دهد که ما از آنها می خواهیم که چگونه با ما صحبت کنند. من متوجه شده ام که عمدتا سه راه مختلف وجود دارد که والدین با کودکان خود بدان طریق ارتباط برقرار می کنند. روش اول، روش پرخاشگرانه است. چنین والدینی زیاد داد می زنند، کودکان خود را تحقیر می کنند و از جملات هجومی استفاده می کنند. کودکان آنها به روش های مختلفی پاسخ می دهند، عمدتا با زیاد بازی کردن، احساس شکست، داد زدن و نادیده گرفتن دستورات مداوم والدین. روش دوم از ارتباط برقرار کردن، یک فرم منفعل است. این والدین از واژگان محتاطانه تر، نرم تر و تن صدایی آرامتر برای مواجهه با کودکان خود استفاده می کنند با این فکر که کودکان ممکن است پرخاشگری کرده و از حد خود فراتر روند. متاسفانه این والدین به حدی منفعل هستند که گاها زمانی که به مرز تحمل خود می رسند، ناگهان نوع ارتباط را به حد پرخاشگری می رسانند. نهایتا روش سوم که والدین می توانند بدان طریق با کودکان خود ارتباط برقرار کنند، روش قاطعانه است. این چیزی است که من آن را موثرترین روش تا کنون برای ارتباط برقرار کردن با کودکان در تمام سطوح پیدا کرده ام. روش قاطعانه ارتباط یکپارچه، مداوم، واضح، مثبت، گرم و دلسوزانه است. ارتباط برقرار کردن با کودکان در این روش قاطعانه یک مهارت واقعی است که هنوز به کودک نشان می دهد که مادر و پدر می دانند که کودکان در حال انجام چه کاری هستند و به چه موردی گوش خواهند داد.

برای مطالعه بیشتر:

اصول درست صحبت کردن و گوش دادن به کودک

پدر و مادرها گوشی های هوشمند را کنار بگذارید

در اینجا ۲ راهنمایی برای بهبود روش صحبت با کودکمان ارائه شده است، در مقالات آتی روش های بیشتر را ذکر خواهیم کرد.

نام فرزندتان را به کار ببرید. نام خودتان موسیقی است برای گوشهایتان. کودکانمان نیز متفاوت از ما نیستند، علاوه بر این که این کار به جلب توجه آنها قبل از ارائه ی پیامتان کمک می کند. به عنوان مثال “جرج، لطفا برو و … را بیاور”. کودکان جوان غالبا تنها می توانند بر یک کار در آن واحد تمرکز کنند. نام کودک خود را تا زمانی که توجهشان را جلب کنید و تا قبل از شروع صحبت خود، صدا بزنید. به عنوان مثال، ” هلن (تا زمانی که او توپ زدن را متوقف کند و به شما نگاه کند صبر کنید) “ناهار تا ده دقیقه دیگر آماده می شود”.
از زبان مثبت استفاده کنید- سعی کنید از گفتن همیشه “نه” و یا “نکن” خودداری کنید. هیچ شکی نیست که اگر بگوییم “آن لیوان را ننداز” یا ” در داخل خانه ندو” یا “کت خود را به زمین نکش” ، کودکان شما این تصویر و فکر را در ذهن خود خواهد سپرد و اغلب زمانها به جای این که این کار را نکند، لیوان را خواهد انداخت، سعی کنید تا هر آنچه که شما از آنها می خواهید انجام دهند، همان را به زبان بیاورید. به عنوان مثال، در داخل خانه فقط می توانی راه بروی یا ” آن لیوان را نگهدار آن یک لیوان مخصوص است” یا “کت خودت را بالاتر بگیر تا روی زمین کشیده نشود”. این مستلزم فکر و تمرین زیادتری است اما ارزش آن را دارد. سعی کنید از کلماتی که می توانند جنبه ی تمسخر داشته باشند هم استفاده نکنید “تو یک بچه بزرگ شده ای”، خطاب کردن عناوین مختلف(“تو واقعا یک پسر بد هستی”) و خجالت زده کردن (“من امروز بخاطر تو بسیار شرمنده شدم”). این نوع از زبان خیلی کم موفقیت آمیز بوده و باعث می شود کودک شما احساس بی ارزشی بکند. کودکان اغلب با افرادی که این نوع از جملات را برای آنها به کار می برند و باعث می شوند که کودک خوباوری ضعیفی داشته باشد، ارتباط خود را قطع می کنند. لغات مثبت و مهربانبه کودک شما اعتماد بنفس بیشتری داده و باعث می شود احساس خوشحالی بیشتری کنند، به آنها کمک می کند تا بهتر رفتار کنند و آنها را به تلاش بیشتر و دستیابی به موفقیت تشویق می کند. آنها یاد می گیرند تا از شما تقلید کنند و همان احترام و ستایش را به دیگران منتقل کنند. نمونه هایی از لغات مثبت عبارتند از : دوست داشتم بگم که به یاد داشته باشی تا اسباب بازینهایت را جمع کنی، از این که در تمیز کردن این کثیفی ها به من کمک کردی متشکرم، تو تلاش کردی تا وسیله هایت را با خواهرت به اشتراک بگذاری، این من رو واقعا خوشحال کردی.
. با کودکان خود از طریق ارتباط چشمی، رابطه برقرار کنید. ممکن است نیاز باشد تا خودتان را تا سطح آنها پایین بیاورید و یا در میز با آنها بنشینید. زمانی که با کودکان خود صحبت می کنید، این همچنین به آنها نشان می دهد که چه کاری بایستی انجام دهند. این نه تنها رفتار خوبی است، بلکه به شما کمک می کند تا به همدیگر گوش فرا دهید. تا زمانی که ارتباط چشمی برقرار شود، اسم کودک خود را به زبان بیاورید، به خصوص قبل از این که جهت نگاهتان را تغییر دهید. این مهم است که آنها توجه خود را به شما معطوف کنند و شما بایستی همان رفتار را برای آنها مدلسازی کنید.

منبع:مشاوره-ازواج.com