کمک به کودک برای تنها خوابیدن ✔️ فواید و مضطرات جدا خوابیدن
کمک به کودک برای تنها خوابیدن چگونه است؟ آیا برای برای تنها خوابیدن کودک در اتاق خود مشکل دارید؟ آیا کودک به هر طریقی شب ها خودش را به شما نزدیک می کند و از تنها خوابیدن ترس دارد؟ پس حتما این مقاله را بخوانید :
بسیاری از کودکان و نوجوانان مضطرب وقتی در نزدیکی والدینشان می خوابند، احساس امنیت می کنند. به طور خاص، کودکان و نوجوانانی که دارای اضطراب جدایی هستند، به منظور خوابیدن در بستر شما ممکن است درخواست کنند، التماس کرده و یا کج خلقی کنند.
کمک به کودک برای تنها خوابیدن
این مسئله نه تنها برای فرزند شما، بلکه برای خود شما نیز می تواند مشکل ساز باشد. هنگامی که کودکان و نوجوانان مضطرب در تخت خواب پدر و مادر خود می خوابند، آنها با ترس های خود روبرو نمی شوند و همچنان از تنها خوابیدن می ترسند. آنها یاد نمی گیرند که چگونه خود را آرام کنند و ببینند که همه چیز درست خواهد شد. خوابیدن با کودک برای والدین خواب راحت یا تنها بودن با همسر را دشوار می کند. اگرچه بیشتر والدین می دانند که برای فرزندشان ترس از تنها خوابیدن مناسب نیست، اما مردد هستند که چگونه این رفتار را تغییر دهند.
مطالب مرتبط:
هفت راه برای کمک به خواب نوجوانان
تنها خوابیدن کودک
خوابیدن تنها برای کودک می تواند تجربه ای چالش برانگیز باشد. ممکن است نگران باشند یا حتی از آن وحشت داشته باشند. با این حال، با کمک و حمایت والدین، اکثر کودکان می توانند یاد بگیرند که به تنهایی بخوابند.
مرحله ۱: آماده کردن فرزندتان
قبل از شروع هر برنامه جدید در خانه، مهم است که کودک شما آنچه را که می خواهد اتفاق بیفتد و چرایی آن را بفهمد. برای بچه های کوچک تر، ممکن است بخواهید کتاب هایی را در مورد هم خوابگی برای آن ها بخوانید و توضیح دهید که خوابیدن در بستر پدر یا مادر باعث می شود اضطراب بیشتر بشود (برای اطلاعات بیشتر در مورد آموزش فرزندتان در مورد اضطراب، نحوه صحبت کردن با کودکتان در مورد اضطراب را مطالعه کنید). برای نوجوانان توضیح دهید که تنها خوابیدن بخشی از رشد عادی است و اگر چه به نظر می رسد ترسناک است، اما مهم است که به تدریج این ترس را برطرف کنیم.
مرحله ۲: اتاق کودک خود را جذاب و سرگرم کننده کنید!
مهم این است که احتمال این تغییر جدید را برای فرزندتان آسانتر کنید. فرزندتان را در جذاب کردن اتاق خود درگیر کنید. خلاق باشید و فرزندتان را تشویق کنید که اتاق خود را با چیزهای لذت بخش و سرگرم کننده تزئین کند (به عنوان مثال، تصاویر، پوسترها، شبرنگ ها، شیپورها، و یا یک روتختی با رنگ مورد علاقه اش!). تمرکز توجه کودک بر روی چیزهای مثبت باعث کاهش اضطراب او در اوایل تنها خوابیدن می شود.
هم چنین می توانید توجه کودک خود را به فواید خوابیدن در اتاقش متمرکز کنید:
- برای کودکان کوچکتر: دختر بزرگ یا پسر بزرگی بودن و تنها خوابیدن
- خوابیدن تو یه اتاقی که همش مال خودشه، اگر با خواهر و برادری ان اتاق را شریک است حواستان باشد فضای شخصی خودش را داشته باشد.
- کودکان و نوجوانان ممکن است به این فکر کنند که روزی مجبور باشند زمانی در خانه دوستشان بخوابند یا در کمپ تفریحی بخوابند.
پیشنهاد مشاور: سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید
مرحله ۳: یک عادت خواب روتین ایجاد کنید
به عنوان یک پدر و مادر، احتمالا همین الان هم با کودک خود یک روال یا عادت خواب دارید که ممکن است شامل خواندن داستان و بوسیدن و شب بخیر باشد. کل این روال باید در اتاق خواب کودک شما باشد. حتی اگر کودک شما هنوز آماده نیست که به تنهایی بخوابد، اگر فرزندتان در اتاق خودش برای خواب آماده شود، خیلی بهتر از این است که در اتاق شما آماده خواب شود.
مرحله ۴: روبرو شدن تدریجی با ترس ها
ممکن است واقع بینانه نباشد که کودک شما بتواند بلافاصله تنها بخوابد. در عوض، شما می توانید یک نردبان ترس را با فرزند خود ایجاد کنید (نوشتن ترس ها و مراحل مقابله با ان به صورت پله به پله)، هدف این است که ” برای تمام شب در رختخواب خود بخوابم”. وقتی فرزند شما به تدریج با ترس خود مواجه می شود، مهم است که در سرعت فرزندتان پیشرفت ایجاد کنید. هر کودک و نوجوان متفاوت است و می تواند در یک گام دیگر شروع کند. برخی از پیشنهادات برای اولین گام عبارتند از:
- کودک را در یک تختخواب بچگانه در اتاق خود بخوابانید.
- کودک را در یک تختخواب بچه گانه یا کیسه خواب در کنار در اتاق تان بخوابانید.
- کودک را در یک تختخواب بچه گانه در بیرون از اتاق تان در حالی که دراتاق را باز گذاشته اید، بخوابانید.
- کودک را در اتاق خودش بخوابانید و تا هنگامی که به خواب می رود، در کنار او روی صندلی بنشینید (در اتاق کودک کنار او دراز نکشید).
- کودک را در اتاق خودش بخوابانید و یک نور شب برای او روشن کنید و تا ۱۰ دقیقه کنار او در اتاق بمانید.
نکته مفید: آسان کردن انتقال
برای برخی از کودکان و نوجوانان، شروع به تنهایی خوابیدن به تدریج می تواند بسیار ترسناک باشد، بنابراین شما ممکن است نیاز به برخی از مراحل اضافی در نردبان ترس کودک خود داشته باشید، مانند: موافقت برای سرزدن به فرزند خودتان یک بار یا دو بار در طول شب (و یا بیشتر، در صورت لزوم، با برنامه ای برای کاهش این سرزدن ها در طول زمان). به کودک خود یک رادیو برای استفاده در هنگام تنهایی در اتاقش بدهید.هر چیزی که کودک شما احساس می کند که می تواند انجام دهد تا خوابیدن او در رختخواب شما را متوقف کند، یک گام در مسیر درست است!
گام ۵: تشویق، تشویق، تشویق!
مهم نیست که فرزند شما با چه ترسی مواجه است، به هر حال هر ترسی دشوار است. بنابراین، مهم است که فرزندان خود را بسیار تحسین و تشویق کنید و به آن ها پاداش بدهید! هر بار که کودک شما توانست بر روی نردبان ترس خود حرکت کند، حتما این موفقیت را تشویق کنید!
نکات مفید: یک پوستر با روزهای هفته ایجاد کنید و یک ستاره طلایی یا یک برچسب برای هر شب که فرزند شما می تواند به هدف خود درمورد نردبان ترس برسد، قرار دهید! آن را در جایی در خانه به نمایش بگذارید تا همه افراد خانواده بتوانند ببینند که فرزند شما به خوبی از عهده آن برمی آید. هرگز یک ستاره یا برچسب را برای رفتار بد از پوستر جدا نکنید. شما می خواهید این پاداش ها به عنوان یک انگیزه برای فرزندتان باشد نه مجازات. بعضی از کودکان از کابوس شکایت دارند. فرزند شما ممکن است در اواسط شب برای راحتی به اتاق شما بیاید.
سن تنها خوابیدن کودک
سنی که کودک می تواند به تنهایی بخوابد متفاوت است و به عوامل مختلفی از جمله شخصیت کودک، عادات خواب، و محیط خواب بستگی دارد. به طور کلی، اکثر کارشناسان توصیه می کنند که کودکان تا سن ۱۸ ماهگی با والدین خود بخوابند. با این حال، برخی از کودکان ممکن است زودتر یا دیرتر برای خوابیدن آماده شوند.
اگر فکر می کنید کودک شما برای خوابیدن آماده است، چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به او کمک کنید:
- یک برنامه خواب منظم ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- یک محیط خواب آرام و تاریک ایجاد کنید.
- کودک خود را قبل از خواب آرام کنید.
- اگر کودک شما در طول شب بیدار شد، به آرامی او را آرام کنید و سعی کنید او را دوباره بخوابانید.
اگر کودک شما در خوابیدن مشکل دارد، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در شناسایی هر گونه مشکل پزشکی یا رشدی کمک کنند که ممکن است باعث مشکل خواب کودک شما شود.
مضرات تنها خوابیدن
مضرات تنها خوابیدن کودک به سن کودک بستگی دارد. نوزادان و کودکان خردسال به طور طبیعی در نزدیکی والدین خود احساس امنیت می کنند. تنها خوابیدن در این سن می تواند باعث ایجاد احساس ترس و اضطراب در کودک شود. این امر می تواند منجر به مشکلات خواب، مانند بی خوابی و کابوس شود.
در کودکان بزرگتر، تنها خوابیدن می تواند منجر به مشکلاتی در روابط والدین و کودک شود. کودکان ممکن است احساس کنند که والدین آنها آنها را دوست ندارند یا به آنها اهمیت نمی دهند. این امر می تواند منجر به مشکلات عاطفی، مانند افسردگی و اضطراب شود.
در اینجا برخی از مضرات خاص تنها خوابیدن کودک آورده شده است:
- افزایش خطر ابتلا به اختلالات خواب
- افزایش خطر ابتلا به مشکلات عاطفی
- مشکلات عاطفی در کودکان
- افزایش خطر ابتلا به مشکلات رفتاری
- مشکلات رفتاری در کودکان
در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما برای کنار آمدن با تنها خوابیدن آورده شده است:
- یک روال خواب منظم ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.
- یک محیط خواب آرام و ایمن ایجاد کنید.
- قبل از خواب با کودک خود وقت بگذارید و به او آرامش دهید.
- اگر کودک شما در طول شب از خواب بیدار شد، به آرامی و بدون سر و صدا به او آرامش دهید.
با پیروی از این نکات، می توانید به کودک خود کمک کنید تا تنها خوابیدن را یاد بگیرد و از مزایای آن بهره مند شود، اگر احساس می کنید کودک شما دچار اضطراب شده است می توانید با با شماره های۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و از کمک متخصصان کودک در زمینه تنها خوابیدن کودک نی نی سایت
پاسخ کوتاه این است که هیچ پاسخ قطعی وجود ندارد. بهترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین، زمانی است که کودک برای خوابیدن در اتاق خود آماده باشد. این امر معمولاً در سنین یک تا دو سالگی اتفاق می افتد.
البته، برخی از کودکان ممکن است زودتر یا دیرتر برای تنها خوابیدن آماده شوند. اگر کودک شما در سن یک سالگی هنوز برای تنها خوابیدن آماده نیست، نگران نباشید. می توانید سعی کنید او را تشویق کنید تا در اتاق خود بخوابد، اما نباید او را مجبور کنید.
استفاده کنید.
منبع:مشاورانه
سوالات متداول
۱ - نوزاد در چه سنی باید تنها بخوابد؟
پاسخ کوتاه این است که هیچ پاسخ قطعی وجود ندارد. بهترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین، زمانی است که کودک برای خوابیدن در اتاق خود آماده باشد. این امر معمولاً در سنین یک تا دو سالگی اتفاق می افتد. البته، برخی از کودکان ممکن است زودتر یا دیرتر برای تنها خوابیدن آماده شوند. اگر کودک شما در سن یک سالگی هنوز برای تنها خوابیدن آماده نیست، نگران نباشید. می توانید سعی کنید او را تشویق کنید تا در اتاق خود بخوابد، اما نباید او را مجبور کنید.
۲ - آیا درست است که کودک را تنها بگذاریم تا بخوابد؟
از یک طرف، تنها خوابیدن می تواند مزایای زیادی برای کودکان داشته باشد. این می تواند به آنها کمک کند تا: استقلال و اعتماد به نفس خود را پرورش دهند. در طول شب بهتر بخوابند. از مشکلات رفتاری مانند کابوس و شب ادراری جلوگیری کنند. از سوی دیگر، تنها خوابیدن می تواند برای برخی از کودکان مضر باشد. این می تواند باعث ایجاد احساس ترس و اضطراب در آنها شود. این امر می تواند منجر به مشکلات خواب، مانند بی خوابی و کابوس شود. در نهایت، تصمیم اینکه آیا کودک را تنها بگذاریم تا بخوابد یا خیر، یک تصمیم شخصی است. هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد.
سلام
سپاسگذارم از طالب خوب شما
زحمت زیادی برای مطالب این سایت کشیده شده
پیروز و سربند باشین
سلام از چه سنی پدر و مادر باید فرزند رو تنهایی در اتاق خوابش بخوابونن؟
با سلام. کمک به کودکان در تنها خوابیدن مسئله ای است که مربوط به سن خاصی نیست. از حدود سه ماهگی کودکان آمادگی تنها خوابیدن دارند. با توجه به اینکه در این سن سیستم ریوی و سایر اعضای بدن کامل تر هستند و نگرانی های کمتری در رابطه با خواب کودک وجود دارند.
سلام.به کودکان چطور تنها خوابیدن را آموزش دهیم؟
با سلام. روش های بسیاری برای عادت کردن کودک وجود دارد تا تنها در اتاقش بخوابد. برای مثال، بعد از گفتن شب به خیر، کودک را ببوسید و از اتاق خارج شوید. اگر کودک شروع به گریه کرد، بعد از ۳۰ ثانیه برگردید و او را آرام کنید، بهتر است کودک را از تختش بلند نکنید. دوباره از اتاق خارج شوید و در صورتی که کودک باز هم گریه کرد، پنج دقیقه صبر کنید و بعد از آن به اتاق بروید و او را آرام کنید. بیشتر از ۳۰ ثانیه در اتاق نمانید و دوباره خارج شوید. هر بار که از اتاق خارج می شوید ۵ دقیقه بیشتر بیرون بمانید. در شب اول حداکثر زمانی که بیرون از اتاق خواهید ماند را ۱۵ دقیقه در نظر بگیرید. در شب دوم از ۱۰ دقیقه شروع کنید و حداکثر زمان را ۲۰ دقیقه در نظر بگیرید. زمان بیرون ماندن از اتاق را تا جایی افزایش دهید که به ۳۰ دقیقه برسید. زمان ۳۰ دقیقه ای را تا وقتی که کودک در برابر این شیوه مقاومت می کند ادامه دهید تا به نتیجه برسید. استفاده از این شیوه ممکن است برای والدین استرس زا باشد، بنابراین توصیه می شود که پدر و مادر به صورت یک شب در میان مسولیت اجرای این روش را بر عهده بگیرند.
با سلام به همه دوستان.من یک دختر یک ساله دارم که از دو ماهگی در تخت و اتاق خودش می خوابیده.الان مدتی است که دوست داره من بغلش کنم تا خوابش ببره .می خوام بدونم از لحاظ عاطفی یا روانی چه تغییراتی در او بوجود آمده و من در سن ۱- ۲ سالگی چه توجهاتی باید به او بکنم.و چه کارهایی باید براش انجام بدم و چه برخورد هایی باید داشته باشم؟
با سلام. بهترین کار اینه که در ساعات غیر از خوابیدن در شب، با کودک وقت زیادی بگذرانید. مثلا با او بدون قید و شرط وقت بازی بگذارید، احساس کند که بدون قید و شرط و بدون هر گونه ترسی پذیرفتنی و دوست داشتنی است. این مسئله اعتماد به نفسش را بیشتر می کند. سعی کنید یک مراقب قابل پیش بینی و پاسخگوی متناسب باشید. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه مقالات ما را در زمینه انواع دلبستگی و دلبستگی ایمن در سنین یک تا دو سالگی بخوانید:
ایجاد دلبستگی ایمن
نظریه دلبستگی و سبک دلبستگی ایمن
پسر ۱۴ ماه دارم که با ما در یک تخت می خوابه از چه سنی و چگونه میتونم در اتاق خودش بخوابونمش؟
با سلام. کودکان از زمانی که از لحاظ بدنی در خواب نیازی به والدین نداشته باشند و امکان خفه شدن و تنگی نفس در خواب نیست و هیچ مشکل فیزیکی دیگری کودک را تهدید نمی کند که نیازمند مراقبت شبانه باشد قادرند که به تنهایی بخوابند. این کار می تواند از حدود چهار ماهگی کودک شروع شود و اصلا جای نگرانی ندارد. مقاله های سایت ما را در این زمینه مطالعه نمایید.
کمک به کودک برای تنها خوابیدن
ممنون از سایت خوبتون . هر روز به سایتتون سر میزنم و مطالب جدید رو میخونم !
با سلام دختر من حدود یک سال و نیم دارد.۳ ماه بود که خودش تنهایی بدون کمک به خواب میرفت.و تمام شب را هم بدون بیدار شدن میخوابید.اما این هفته مثل سابق دو تا سه بار در طول شب بیدار می شود و گریه می کند و تا من بالا سرش نروم نمیخوابد.من یک نوزاد ۵ ماهه هم دارم و در خارج از کشور تنها بدون کمک هستم.خیلی برایم مهم است که دخترم راحت و تنها بخوابد.لطفا کمک کنید.
سلام گاهی در این سن خواب بچه ها بهم میریزه عوامل استرس زا مثل گرسنگی دمای محیط و محرومیت عاطفی ناشی از کودک دیگر را دوباره چک کنید.
سلام… کودک شما به احتمال زیاد به دلیل تولد فرزند دوم دچار استرس شده و این استرس و ترس از دست دادن محبت شما باعث میشه که از شب تنها خوابیدن فرار کنه… در واقع یک راه مقابله برای فرار و ترس از دست دادن چسبیدن به مادر هست مخصوصا هنگام خواب که قراره جدا بشه… بباید در طول روز و بیداری کودک وقت بیشتری بگذارید و توجه مثبت بدون قید و شرط داشته باشید تا اضطراب کمتری داشته باشد.
سلام،دخترم ۵ سالشه،قبلا تو اتاق خودش میخوابید ولی الان حدود چند هفته که میگه میترسم ویا چرا شما دو نفری میخوابید و…به هر بهانه ای نمیخواد تنها بخوابه،یا نیمه های شب بیدار میشه و دیگه تو اتاق خودش نمیخوابه .خیلی براش توضیح دادم،حتی ۱ ساعت پیشش میشینم ولی بازم خوابش نمیبره.خسته شدم نمیدونم باید چیکار کنم
با سلام خدمت شما دوست عزیز
ممکن است کودک شما به روابط بین شما و همسرتان حساس شده باشد و بهتر است در طول روز میان توجه لازم را به او بدهید هم خودتان و هم همسرتان و گاهی نیز همسرتان برای او کتاب بخواند و به او قبل از خواب توجه کند و به او اطمینان بدهید که اگر از چیزی ترسید شما را صدا بزند شما حضور خواهید داشت کنار او سعی کنید درب اتاق را نبندید و نیمه باز بگذارید و اگر رابطه خاصی بین شما وجود دارد به خواب بودن کودکتان اطمینان حاصل کنید و در را ببندید اما بعد از ان درب را باز بگذارید و به مرور سعی کنید با دادن یک سری ستاره و مشخص کردن اینکه اگر او بتواند ۱۰ ستاره بدست بیاورد می تواند از شما درخواست یه وسیله مورد لاقه خود را بکند استفاده کنید و سعی کنید با قصه دلیل او را برای تنها نخوابیدن پیدا کنید مثلا داستانی را در این مورد بیان کنید و از بخواهید که کمک کند که خرس بره سرجای خود بخوابد و یا اینکه به نظر او چرا خرسی نمی رود در اتاق خود بخوابد و….
اگر از چیز خاصی می ترسد سعی کنید به او نشان بدهید که آن شی بی اهمیت می باشد و از چراغ خواب در اتاق او استفاده کنید تا تاریکی کامل وجود نداشته باشد.
با عرض سلام و خسته نباشید ، من دوپسر دارم یکی یازده سالشه و دومی چهارساله و نیمه ، پسر بزرگم خیلی ترس داره موقع خوابیدن ، پسر کوچیکم قبلا تنها میخوابید و هیچ ترسی نداشت از تنها خوابیدن ، پسر بزرگم بخاطر ترس خودش هی با وعدهای کارتون یا جایزه به برادر کوچیکش کاری میکرد که تو اتاقش بخوابه که تنها نباشه ، یه مدت باز سعی کردم جدا خوابوندمشون ،پسر بزرگم الان هر جوری باشه چون باهاش بحث کردم دیگه تنها میخوابه تو اتاق خودش ولی کوچیکه رو هر کاری میکنم دیگه مث قبل نمیره خودش بخوابه به هر بهانه ایی که شده میاد از خواب بیدارم میکنه و میگه بیا قصه بخون و منو بخوابون ، یا موقع خوابیدن الکی بهانه های مختلفی میاره یا میگه گشنمه درصورتی که قبلش غذاشو خورده فقط بخاطر اینکه من نخوابم بهونه میاره وقتی هم سیر باشه قصه میخونم هیچ درست نمیخوابه دیگه واقعا کلافم کرده ، قبلا راحت شب بخیر میگفت و میرفت تو اتاقش میخوابید ولی الان واقعا دیونم کرده با این بیخوابیاش ،۶صبح بیدار میشه ظهر ساعت ۲ بزور باید بخوابونمش شب بزور باید بخوابونمش واقعا نمیدونم چکار کنم باهاش ، تو رو خدا اگه امکانش هست یه راه حل بهم بدین ، حتی به جایزه هم وعده دادم بهش فایده نداشته
با سلام خدمت شما دوست عزیز
ترس می تواند از برادر بزرگ به فرزند کوچک ترتان نیز انتقال پیدا کرده باشد اما باتوجه به توضیحات شما به نظر نمی رسد که او دلیل تنها نخوابیدنش ترس باشد و می خواهد که شما را مدت زمان بیشتری در کنار خود نگهدارد .
سعی کنید که اجازه بدهید او یک سری کارها چون لباس پوشیدن ، غذا خوردن ، بازی کردن و… را که برای او خطری ایجاد نمی کند را تنهایی انجام بدهد و به استقلال او احترام بگذارید این مسیر می تواند در مستقل خوابیدن او نیز کمک کند .
بهتر است سعی کنید در طول روز به او توجه لازم نه افراطی و نه کم داشته باشید و قبل از خواب نیز به او بیان کنید که آماده خوابیدن شود و به رختخواب خودش برود از حساسیت نشان دادن به رفتارهای او خوداری کنید تا او فکر نکند که می تواند از این مسیر استفاده کند .
برای تنظیم مجددخواب فرزندتان نیاز است که مقداری صبور باشید تا در طی زمان خواب او منظم تر شود.
سلام، وقتتون بخیر. خواهشا به منم کمک کنید دیگه واقعا کلافه شدم.
دخترم وقتی ۲سال و ۶ماهش بود برای خواب جداش کردم از همون ابتدا سخت با قضیه کنار اومد ولی من کوتاه نیمدم. شبها چند بار بیدار میشه و الان که حدود ۸ماه از جدا کردنش گذشته نه تنها عادت نکرده بلکه بدتر شده، راحت به خواب میره ولی هر یک ساعت یا دو ساعت یک بار بیدار میشه و صدا میکنه، گاهی چیزی نمی خواهدو تا منو کنار خودش میبینه دوباره میخوابه. با توجه به اینکه کارمندم این قضیه به شدت داره عذابم میده ولی نمی خواهم مجددا کنار خودم بخوابه…
با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به اینکه این مسیر را شروع کرده اید بهتر است سعی کنید با حفظ آرامش این مسیر را دنبال کنید ا او بتواند با شرایط جدید سازگاری پیدا کند . دقت داشته باشید که فرزند شما نیاز به توجه و کسب احساسات بیشتری دارد و اگر رد طول روز این توجه را از شما دریافت کند در زمان خواب امکان بیدار شدن و نیاز به این توجه و مراقبت کاهش می یابد بهتر است زمانی که از کار خود بر میگردید بیان احساس و توجه بیشتری را به او بدهید و در کنرا آن سعی کنید قبل از خواب تغذیه ای مانند شیر را برای اینکه خواب بهتری داشته باشد به او بدهید .
به مرور زمان شما با دادن زمان مناسب توجه و مراقبت و همچنین تغذیه مناسب قبل از خواب می توانید نتیجه گیری بهتری داشته باشید.