دسته: تغذیه کودکان

چاقی کودکان مشکلات زیادی ایجاد می کند و سلامتی آن ها را به خطر می اندازد. در پژوهش های اخیر مشخص شده است که چاقی سبب ایجاد اختلال هایی همچون: ناراحتی قلبی، مشکل گردش خون و بیماری استخوانی می شود.

رواج چاقی با عوامل مختلفی همچون: وضعیت اقتصادی و اجتماعی، جنسیت و سن ارتباط دارد. مشخص است که افرادی که چاق هستند، استعداد چاقی بیشتری دارند. داشتن وزن زیاد در دوران کودکی، با چاقی مراحل بعد زندگی ارتباط داشته و میان نسبت های وزن با قد در پنج سالگی و بیست سالگی همبستگی بالایی وجود دارد. (بیشتر…)

تاثیر تغذیه در بیش فعالی چه می باشد؟ آیا آنچه می خورید به توجه، تمرکز و یا بیش فعالی کمک می کند؟ هیچ دلیل علمی واضحی وجود ندارد که اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در اثر رژیم یا مشکلات غذایی بوجود می آید.

ولی تحقیقات نشان داده اند که غذاهای مشخصی حداقل می توانند در تاثیر تغذیه در بیش فعالی نقش داشته باشند. بنابراین آیا این غذاها چیزهای خاصی هستند که اگر شما این شرایط را داشته باشید نباید بخورید؟ و یا اگر فرزند شما دچار مشکل کمبود توجه و بیش فعالی باشد نباید بخورد و آنچه می خورد را باید تغییر دهید؟ (بیشتر…)

الرژی به شیر گاو در نوزادان امری نسبتاً شایع است. شیر مادر تنها منبع تغذیه و انرژی برای نوزادان در شش ماه اول است و نوزادان به ندرت علائم حساسیت به شیر مادر را نشان می دهند. با این حال، شیر خشک یا شیر گاو نیز ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. علاوه بر این، علائم و نشانه های آلرژی معمولاً بلافاصله یا ظرف یک یا دو ساعت پس از مصرف شیر آشکار می شوند.

الرژی به شیر گاو در نوزادان چیست؟

آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن (مکانیسم دفاعی خود بدن) به غذاهای خاص واکنش غیرعادی نشان دهد. معمولاً سیستم ایمنی به بدن کمک می کند تا با چیزهای مضر مانند پاتوژن ها مبارزه کند. برای افراد مبتلا به آلرژی غذایی، سیستم ایمنی به اشتباه برخی از اجزای غذا را مضر تشخیص می دهد و واکنش نامناسبی ایجاد می کند. این امر منجر به علائم و نشانه های ناخوشایند و گاهی نگران کننده می شود.

آلرژی به شیر وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن پروتئین شیر را به اشتباه به عنوان یک جسم خارجی یا چیزی که به بدن آسیب می رساند و به آن حمله می کند، می گویند.  حدود ۲ تا ۳ درصد نوزادان از حساسیت به شیر رنج می برند.

واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) شامل تنفس پر سر و صدا، خس خس سینه، تورم یا گرفتگی در گلو است، کودکان خردسال ممکن است به دلیل واکنش آلرژیک شدید رنگ پریده شده و علائم آلرژی را نشان دهند.

آیا نوزاد به شیر مادر حساسیت دارد؟

خیر. نوزاد نمی تواند به شیر مادر حساسیت داشته باشد زیرا شیر مادر به طور خاص برای مصرف توسط نوزاد انسان ساخته شده است . اگر نوزاد علائم آلرژی به شیر مادر نشان می دهد، ممکن است به ماده ای که مادر خورده است حساسیت داشته باشد در این شرایط نوزاد پس از مصرف شیر مادر علائمی شبیه آلرژی نشان دهد.

آزمایش تشخیص حساسیت به پروتئین گاوی

اگر به الرژی به شیر گاو در نوزادان (CMPA) مشکوک باشید، پزشک ممکن است آزمایش های آلرژی خاصی را برای تایید تشخیص خود انجام دهد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش خون، آزمایش پوستی، آزمایش پچ یا تغییر رژیم غذایی و به دنبال آن چالش غذایی باشد.

الرژی به شیر گاو در نوزادان واکنش سیستم ایمنی بدن به پروتئین (کازئین و آب پنیر) موجود در شیر گاو است. همچنین می تواند با سایر شیرهای حیوانی نیز اتفاق بیفتد. سیستم ایمنی نوزاد، پروتئین ها را به عنوان چیزی مضر اشتباه می گیرد و به جای جذب آن ها برای تغذیه، به آن ها حمله می کند.

چه چیزی باعث الرژی به شیر گاو در نوزادان می شود؟

علل الرژی به شیر گاو در نوزادان مشخص نیست.

روند این بیماری به این صورت است که وقتی غذا وارد روده کوچک می شود، سیستم ایمنی بدن آن را یک جسم خارجی اشتباه می گیرد و به آن حمله می کند و باعث واکنش آلرژیک می شود.

به نظر می رسد ژنتیک و عوامل محیطی علت اساسی آلرژی غذایی می باشند.

لاکتوز قند موجود در شیر تولید شده توسط همه پستانداران از جمله انسان است. گاهی اوقات افراد به اندازه کافی آنزیم لاکتاز در روده خود برای تجزیه لاکتوز تولید نمی کنند.

تعداد بسیار کمی از نوزادان دچار عدم تحمل لاکتوز واقعی هستند، این یک بیماری ژنتیکی نادر که در آن نوزاد بدون هیچ گونه آنزیم لاکتاز متولد می شوند. (به آن عدم تحمل لاکتوز اولیه می گویند). با این حال، بسیاری از مردم بعداً در زندگی خود یعنی بعد از ۵ سالگی دچار عدم تحمل لاکتوز می شوند.

نوزادان و کودکان خردسال در صورتی که دیواره روده آن ها به دلیل بیماری مانند گاستروانتریت یا آلرژی یا عدم تحمل به غذای دیگر آسیب ببیند، نسبت به شیر دچار عدم تحمل می شوند. این عدم تحمل لاکتوز ثانویه نامیده می شود و پس از بهبودی روده، معمولاً طی چند ماه، از بین می رود.

عوامل خطر الرژی به شیر گاو در نوزادان چیست؟

در شرایط زیر ممکن است نوزاد در معرض خطر بیشتری برای الرژی به شیر گاو در نوزادان باشد:

سابقه خانوادگی آلرژی: اگر والدین هر دو آلرژی غذایی داشته باشند، احتمال ابتلا به الرژی به شیر گاو در نوزادان ۷۵ درصد افزایش می یابد. زمانی که تنها یکی از والدین آلرژی داشته باشد، این خطر به ۴۰ درصد کاهش می یابد.

فرزند اول : دانشمندان مشاهده می‌کنند که نوزادان اول بیشتر از نوزادان بعدی مستعد ابتلا به آلرژی‌های غذایی می باشد. تصور بر این است که نوزادان اول مانند خواهر و برادرهای کوچکتر خود در معرض میکروب ها قرار نمی گیرند و این باعث می شود که سیستم ایمنی بدن آن ها به آلرژی حساس باشد.

آسم و اگزما: کودکانی که از آسم و اگزما رنج می برند بیشتر در معرض خطر آلرژی های غذایی مانند آلرژی شیر قرار دارند. با این حال، مشخص نیست که چه چیزی این دو اختلال را با حساسیت شیر مرتبط می کند. اما از آنجایی که آسم و اگزما نتیجه سیستم ایمنی معیوب هستند، می توانند نوزاد را مستعد ابتلا به آلرژی غذایی نیز کنند.

وجود سایر آلرژی های غذایی: اگر کودک حساسیت های غذایی دیگری نیز تجربه کرده باشد، ممکن است الرژی به شیر گاو در نوزادان را نیز تجربه کند، بنابراین قبل از دادن شیر به او دقت کنید و در صورت مشاهده علائم آلرژی به دکتر مراجعه کنید.

علائم

علائم الرژی به شیر گاو در نوزادان چند دقیقه تا چند ساعت پس از مصرف شیر یا فرآورده های شیری ظاهر می شود. الرژی به شیر گاو در نوزادان علائم زیر را نشان می دهد:

• کهیر/ بثورات پوستی: بثورات ریز، قرمز یا صورتی تیره هستند که در سراسر بدن ظاهر می شوند. آن ها شبیه برجستگی هستند، اغلب به صورت خوشه ای ظاهر می شوند و باعث خارش می شوند.
• تورم صورت از علائم الرژی به شیر گاو در نوزادان: قسمت هایی از صورت مانند پلک، گونه، دهان، زبان و لب ها متورم می شوند.
• تنگی نفس و سرفه: ماهیچه های گردن متورم می شوند، بلع را دشوار می کنند و در نتیجه سرفه و تنگی نفس ایجاد می شود.
• عدم افزایش وزن
• گرفتگی و آبریزش بینی: کودک ممکن است علائمی شبیه سرماخوردگی مانند آبریزش بینی و خس خس سینه در حین تنفس نشان دهد.
• ناراحتی معده: گرفتگی معده و درد شدید در کل ناحیه شکم.
• حالت تهوع و استفراغ: احساس تهوع دائمی، گاهی به دنبال استفراغ.
• خس خس سینه یا مشکل در تنفس
• زبان متورم
• رنگ پریده یا بیهوشی
• اسهال: نوزاد ممکن است اسهال داشته باشد و گاهی اوقات مدفوع ممکن است حاوی خون باشد.
• مدفوع مایع، گاهی سبز
• دل درد
• نفخ
• کولیک و بی قراری: گریه مداوم همراه با گیجی شدید و غیرقابل کنترل.

الرژی به شیر گاو در نوزادان چگونه تشخیص داده می شود؟

آلرژی به شیر با استفاده از دو روش زیر تشخیص داده می شود:

• حذف غذا: پس از اطلاع از علائم، پزشک از شما می خواهد که شیر را از رژیم غذایی کودک حذف کنید. اگر علائم موجود بهبود یابد و کودک دوباره علائم را نشان ندهد، می توان نتیجه گرفت که نوزاد به شیر حساسیت دارد.
• تست پریک پوستی: به آن تست از راه پوست نیز می گویند. در اینجا مقدار کمی از آلرژن رقیق شده، پروتئین شیر، به پوست تزریق می شود. اگر نوزاد به این ماده حساسیت داشته باشد، حساسیت پوستی در محل تزریق ایجاد می شود، که نشان دهنده آلرژی است. این آزمایش بی خطر است، اما معمولاً هرگز روی نوزادان زیر شش ماه انجام نمی شود.
• آزمایش خون: آزمایش خون وجود آنتی بادی های ایمونوگلوبولین را بررسی می کند، که در هنگام آلرژی غذایی وجود دارد.

درمان حساسیت به شیر گاو در نوزادان

الرژی به شیر گاو در نوزادان فقط قابل مدیریت است اما قابل درمان نیست، در ادامه نحوه مدیریت و کنترل آن آمده است، حتما در صورت استفاده از داروهای زیر با پزشک مشورت کنید:

• آنتی هیستامین ها: این داروها علائم حساسیت به شیر مانند تورم، کهیر، آبریزش بینی و درد شکم را کاهش می دهند اما آلرژی به شیر را درمان نکرده و فقط به کنترل علائم کمک می کند.
• اپی نفرین: آدرنالین نیز نامیده می شود، اپی نفرین هورمونی است که شوک آنافیلاکتیک را کنترل می کند.

رژیم مادر در حساسیت به پروتئین گاوی

در صورت مشاهده الرژی به شیر گاو در نوزادان، در تغذیه مادرانی که نوزادانشان حساسیت به پروتئین گاوی دارند باید از تمام غذاهای حاوی شیر خودداری شود. شیر را می توان در بسیاری از غذاهای مختلف یافت از جمله:

• تمام محصولات لبنی مانند کره، پنیر، ماست و خامه
• سس های خامه ای و سوپ ها
• کیک، شیرینی و بیسکویت
• بستنی و شکلات
• برخی از انواع نان
• غلات صبحانه

شما باید برچسب تمام غذاهایی را که خریداری می کنید بررسی کنید تا مطمئن شوید که حاوی شیر نیستند.

به جای شیر از چی استفاده کنم؟

اگر کودک شما نمی تواند شیر گاو بخورد، شیرهای حیوانی دیگر مانند شیر بز یا شیر گوسفند را به او ندهید. در عوض، جایگزین های شیر غنی شده مانند شیر سویا را انتخاب کنید.

مطمئن شوید که این مواد حاوی کلسیم هستند تا از سلامت استخوان و رشد عمومی کودک شما حمایت کنند. همچنین باید از دادن شیر برنج به کودک قبل از چهار و نیم سالگی خودداری کنید. زیرا حاوی مقدار کمی آرسنیک است که می تواند برای کودکان کوچک بسیار مضر باشد.

آیا کودک من می تواند شیر پخته بخورد؟

شاید. غذاهایی که کودک شما باید از آنها پرهیز کند به نوع واکنش آن ها به شیر بستگی دارد. برخی از کودکان می توانند مقدار کمی شیر تازه گاو بخورند. دیگران فقط می توانند شیر گاو پخته یا فرآوری شده داشته باشند. اما برای برخی از کودکان، خوردن شیر گاو حتی به مقدار بسیار کم ممکن است واکنش جدی ایجاد کند.

شیرهای جایگزین در کودکان بالای یک سال

• شیر سویا، برنج غنی شده با کلسیم، جو دوسر یا آجیل ممکن است توسط پزشک یا متخصص تغذیه، بسته به شرایط کودک توصیه شود.
• بررسی اینکه آیا آن ها حاوی پروتئین و چربی کافی برای رشد کودکان خردسال هستند نیز مهم است.
• کودکان مبتلا به آلرژی های غذایی متعدد ممکن است نیاز به استفاده از شیر خشک مخصوص برای برآوردن نیازهای تغذیه ای خود داشته باشند.
• نوزادان باید در حدود ۱۲ ماهگی توسط متخصص تغذیه بررسی شوند تا بهترین رژیم غذایی را داشته باشند.

در صورت مشاهده الرژی به شیر گاو در نوزادان حتما از مصرف غذاهایی که حاوی هر یک از مواد زیر هستند خودداری کنید:

• کره
• کازئین
• کازئینات ها (آمونیم، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم)
• پنیر، کشک
• کاستارد، پودینگ
• هیدرولیزات (کازئین، پروتئین شیر، پروتئین، آب پنیر، پروتئین آب پنیر)
• لاکتالبومین یا لاکتالبومین فسفات
• لاکتوگلوبولین ها
• لاکتوز
• شیر (کم چرب، بدون چربی)
• نوقا
• پودینگ
• کازئین
• خامه ترش
• آب پنیر (دلاکتوز، دمینرالیزه یا کنسانتره پروتئین)
• ماست

حساسیت به پروتئین گاوی و اوتیسم

در سال‌های اخیر، مطالعات نشان داده‌اند که آلرژی‌های غذایی مانند الرژی به شیر گاو در نوزادان در ایجاد یا تشدید اوتیسم نقش دارند. به طور خاص، گلوتن (پروتئین گندم) و کازئین (پروتئین شیر) برای بدتر شدن علائم در کودکان مبتلا به اوتیسم شناخته شده اند.

آزمایش تشخیص حساسیت به پروتئین گاوی

در صورت مشکوک بودن نوزاد متخصص آلرژی ممکن است آزمایش پوستی انجام دهد. در این آزمایش که ساده می باشد پزشک یا پرستار مقدار کمی پروتئین شیر را روی پوست قرار می دهد، سپس یک خراش کوچک روی پوست ایجاد می کند. اگر کودک شما به ماده حساسیت زا واکنش نشان دهد، پوست آن ناحیه مانند نیش حشره کمی متورم می شود. البته ازمایش های دیگری نیز ممکن ازمایش خون نیز ممکن است انجام شود که حتما باید زیر نظر دکتر متخصص انجام بگیرد تا در صورت مشاهده واکنش نگران کننده اقدامات لازم انجام شود.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع:

1. Cows’ milk protein allergy vs lactose intolerance
2. Milk Allergy in Infants

کودک پرخور و درمان خانگی پرخوری کودکان مشکل نسبتا شایعی در میان کودکان است که غالبا مسایلی مانند اضافه وزن، چاقی، کم تحرکی و نگرانی والدین را نیز به دنبال دارد.

ممکن است شما به عنوان والدین از روش های مختلف تشویق و تنبیه برای کنترل عادات غذایی فرزندتان استفاده کرده باشید.

در این مطلب قصد داریم تا شما را با مهم ترین راهکارهای روانشناختی کنترل وزن در کودکان بیشتر آشنا کنیم.

لازم به ذکر است که منظور از کودک پرخور، کودکی است که دائما در حال غذا خوردن است، از خوردن سیر نمی شود  و اضافه وزن دارد. کودک پرخور، در صورت کوچک ترین تاخیر در رسیدن به غذا ناآرام می شود و ممکن است در انجام هیچ کاری همکاری نشان ندهد.

گاهی اوقات طبیعی است که کودک یا نوجوان شما بیش از حد معمول غذا بخورد. او ممکن است این کار را انجام دهد و کمی وزن اضافی اضافه کند. این اتفاق درست قبل از افزایش قد رخ می دهد و  معمولاً با ادامه رشد کودک به سرعت از بین می رود.

علت پرخوری در کودکان

به منظور حل مساله پرخوری کودک، در ابتدا باید به این سوال پاسخ دهید که آیا پرخوری به خودی خود مشکل است یا نشان دهنده ی وجود مشکلات دیگر است؟

بررسی های روانشناختی نشان می دهد که پرخوری کودک بیش از آنکه یک مشکل باشد، نشانه و علامتی از وجود مشکلات جسمی و روانی دیگر به حساب می آید.

بنابراین لازم است تا قبل از تصمیم به حل مساله، موارد زیر را به دقت بررسی کنید:

۱. آیا فرزندتان مساله ی جسمی قابل بررسی ای مانند مشکلات تیروئیدی دارد؟ در صورتی که مطمئن نیستید، در گام اول، یک پزشک متخصص را ملاقات کنید.

۲. آیا فرزندتان دائما تحت استرس، اضطراب و یا هیجانات متفاوت است؟

قرار داشتن در معرض استرس های زیاد می تواند باعث شود تا کودک تان از خوردن به عنوان یک مکانیزم دفاعی در برابر استرس استفاده کند که در دراز مدت اورا با مشکل مواجه می کند.

۳. آیا جو خانوادگی تان متشنج و بیمار است؟

خانواده های پر دردسر، مشکل دار و آشفته، از طریق نابسامانی خود، کودکان را مستعد پرخور می کنند. گرسنگی سیری ناپذیر می تواند نشانه ای از آشفتگی و مشکلات خانوادگی نیز باشد که نیازمند حل و فصل هستند.

چندین دسته از داروها می توانند باعث افزایش وزن شود  و در نتیجه باعث پرخوری کودک شود، این موارد شامل موارد زیر می باشد:

• استروئیدها
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای دیابت، از جمله انسولین
• داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین

وسواس غذا 

آیا پرخوری کودک شما بیش از عادت است؟ کودک شما ممکن است نسبت به یک غذای خاص وسواس داشته باشد که نتواند آن را کنترل کند. اگر کودک پرخور شما در وعده غذایی پرخوری می کند و مقدار زیادی غذا می خواهد، ممکن است نشانه هایی از رفتار اجباری از خود نشان دهد.

درمان خانگی پرخوری کودکان

۱. بیش از عصبانیت و سرزنش فرزندتان دلایل زیربنایی را کشف کنید.

بهتر است این بار که پرخوری کودکان کفر شما را درآورد، به‌جای عصبانی شدن و فریاد زدن یا محروم کردن او به الگوی غذاخوردن او توجه کنید.

به عنوان مثال دقت کنید که  آیا کودک از روی عادت، تقلید یا بی‌حوصلگی سر یخچال می‌رود و کابینت‌ها را برای پیدا کردن یک خوراکی خوشمزه زیر و رو می‌کند یا با این روش می‌خواهد توجه شما را جلب کند؟

آیا فعالیتش زیاد است و بیشتر گرسنه می‌شود ؟ آیا اشتهای سیری‌ناپذیرش با مجموعه‌ای از علائم جسمانی دیگر از جمله اختلالات خواب نیز همراه شده؟ پیدا کردن علت دقیق پرخوری اولین قدم برای درمان است.

۲. نقش خودتان در پرخوری کودک را مشخص کنید.

قبل از هر چیز، لازم است تا متناسب با سن، جنس و میزان فعالیت بدنی فرزندتان، میزان انرژِی و مواد مغذی مورد نیاز او را پیش بینی کنید.

به دلیل اینکه سرعت رشد در سنین مختلف برای دخترها و پسرها متفاوت است، در نظر گرفتن شرایط سنی بسیار اهمیت دارد. . در غیر این صورت ممکن است ما بزرگترها  با دیکته کردن یک برنامه غذایی خاص و پرحجم در زمانی که رشد فرزندمان به‌طور طبیعی کند شده، زمینه پرخوری او را فراهم می‌کنیم.

۳. فعالیت های مورد علاقه ی فرزندتان را کشف کنید.

پرخوری کودک در بعضی موارد می تواند نشانه ی بی‌حوصلگی و بیکاری باشد. در واقع او برای اینکه خودش را سرگرم کند به یک پاکت چیپس پناه می‌برد، یک شیرینی از سر میز بر می‌دارد یا با یک قاشق به جان بستنی‌‌های داخل فریزر می‌افتد تا با جویدن این خوراکی‌ها چند دقیقه‌ای سرگرم شود.

بهتر است راهی برای مشغول نگه‌داشتن منطقی و هدفمند دست و فکر دختر یا پسر کوچک‌تان پیدا کنید، تا عادت پرخوری را کنار بگذارد. می توانید لیستی از بازی ها و سرگرمی های مرود علاقه ی او بنویسید و بعد از غذا خوردن، انجام آن ها را پیشنهاد کنید.

کودکان به مرور متوجه می شود که برای سرگرم شدن، روش های دیگری نیز وجود دارد.

۴. قوانینی برای غذاخوردن وضع کنید.

در خانه ای که قوانینی برای صرف غذا وجود ندارد و یا فرزندان می توانند به راحتی سرشان را در یخچال فرو ببرند و حجم زیادی خوراکی بخورند، اضافه وزن کاملا قابل پیش بینی است.

غذا خوردن را صرفا به آشپزخانه و بر سر میز ناهارخوری، محدود کنید و به فرزندتان یاد دهید که اتاق، جلوی تلوزیون و یا راهرو محل مناسبی برای غذا خوردن نیست و هر چیز، جا و مکان مخصوص به خود را دارد.

۵. رفتارهای مبنی بر پرخوری را تشویق نکنید.

اگر فرزند نحیف و لاغری دارید که به سختی غذامی خورد و مشکل کمبود وزن دارد می توانید از طریق توجه کردن به غذا خوردنش، او را تشویق کنید. به عنوان مثال بگویید “آفرین که همه ی غذاتو خوردی”.

ولی انجام این کار در مورد کودک پرخور، به هیچ وجه توصیه نمی شود.

در مورد این دسته از کودکان، تلاش کند تا کارهای روزانه او از قبیل نقاشی‌‌هایی که می‌کشد، لباس‌هایی که انتخاب می‌کند یا کمک کوچکی که به دیگران می‌کند را نیز از نظر دور ندارید و رفتارهای غذا خوردن را تشویق نکنید.

۶. تنقلات سالم در خانه داشته باشید.

به عنوان مثال، میوه هایی مانند سیب و موز، سبزیجات خام مانند هویج و کرفس، یا ماست کم چرب در خانه داشته باشید.

۷. به کودک پرخور خود غذای سالم بدهید.

حتی اگر کودک آن را نمی خواهد نیز این کار را انجام بدهید. اما اگر به ارائه انتخاب‌های سالم ادامه دهید، احتمال ایجاد عادات غذایی سالم را افزایش خواهید داد.

۸. کودک یا نوجوان خود را تشویق کنید تا فعالیت بدنی داشته باشد. این کار مزایای بسیاری برای سلامتی دارد.

اشتباهات زیر را کنار بگذارید |چگونه کودک خود را لاغر کنیم

۱. کودک را به حال خود رها کردن

ممکن است احساس کنید به قدری در برابر کودکان ناتوان هستید که راهی جز رها کردن او به حال خود ندارید.

این رویه را تغییر دهید و محدودیت هایی را اعمال کنید. به عنوان مثال وقتی فرزند شما می‌خواهد بعد از خوردن یک ناهار مفصل و یک ظرف دسر، چندتا شکلات هم بخورد، به معنای آن نیست که او به غذای بیشتری «نیاز» دارد. پس جلوی او بایستید و بگویید نمی تواند شکلات بخورد.

مراقب باشید تا  از بمباران احساسی و دادن احساس گناه جدا خودداری کنید. چرا که نتیجه ی برعکس می دهد و ممکن است فرزندتان برای رهایی از احساس خوب نبودن، به غذا خوردن بیشتر نیز پناه ببرد تا آرام شود.

۲. خوراکی دادن به کودک برای رفع ناراحتی ها

اگر کودک تان از چیزی ناراحت است، لازم است تا نسبت به حل مساله اش اقدام کند. دعوت کودک به اینکه بیا و چیزی بخور، منجر به نتیجه گیری اشتباه می شود و پرخوری را تقویت می کند.

۳. مسخره کردن کودک در جمع

این روش هیچ نتیجه ای جز احساس خشم، ناراحتی و مخدوش شدن اعتماد به نفس فرزندتان ندارد. اگر به دنبال راه حلی برای پرخوری هستید، بهتر است مسخره کردن کودک را کنار بگذارید و از طریق تغییرات رفتاری مناسب تر، روند غذا خوردن فرزندتان را به درستی مدیریت کنید.

۴. آیا از خوراکی به عنوان جایزه استفاده می کنید؟

اگر از آن دسته والدینی هستید که دایما با وعده ی خوراکی های مختلف، فرزندتان را ترغیب به انجام کار می کنید، کاملا طبیعی است که کودکی پرخور داشته باشید.

عادت دادن کودکان به خوراکی به عنوان جایزه به ویژه در سن پایین تر از ۵ سال، به راحتی تبدیل به عادت می شود و تغییر دادن آن کاملا سخت است.

فرقی نمی کند که شما از خوراکی های مفید به عنوان جایزه استفاده می کنید و یا خوراکی های مضر.

لازم است شیوه ی رفتاری تان را تغییر دهید و به کودک تان بفهمانید که خوراکی برای وقتی است که بدن مان نیازمند انرژی است.

در سایر مواقع، دلیلی برای خوردن وجود ندارد.

اگر قصد جایزه دادن به کودک را دارید، می توانید از روش های دیگر (غیر خوراکی) استفاده کنید.

عوارض پرخوری در کودکان

چاقی دوران کودکی می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود و همچنین کودک را در معرض خطر بیشتر برای ابتلا به مشکلات در آینده قرار دهد که شامل موارد زیر می باشد:

• آسم
• دیابت نوع ۲
• کلسترول بالا
• بیماری قلبی
• فشار خون بالا
• سنگ کیسه صفرا، بیماری کبد چرب یا بیماری کلیوی
• آرتروز
• مشکلات تولید مثل مانند قاعدگی نامنظم و عدم تعادل هورمونی
• سوزش سر دل، رفلاکس و سایر مشکلات گوارشی
• اختلالات خواب مانند آپنه خواب
• اضطراب
• افسردگی
• عزت نفس پایین
•  منزوی شدن از همسالان

نویسنده : کودک و نوجوان

منبع: Childhood obesity

 برای انتخاب شیشه شیر باید ببینید که نوزاد شما کدام نوع از سرشیشه را راحت تر به دهان می گیرد، زیرا برخی از نوزادان فقط به نوع خاصی از سرشیشه (پستانک) رضایت می دهند.

خواص سیر در سلامتی کودک بسیار زیاد است زیرا ممکن است به عنوان یک درمان خانگی برای تسکین مشکلات مختلف مانند ناراحتی معده، گوش درد، سرماخوردگی و سرفه استفاده شود

پزشکان اغلب برای حصول اطمینان از میزان دریافت انواع ویتامین ها و مواد مغذی به بدن بیماران، به آن ها توصیه می کنند که رژیم غذایی متعادل و متنوعی داشته باشند. متاسفانه کمبود مواد مغذی و ویتامین های لازم در بدن کودکان می تواند منجر به بروز مشکلات جدی و بلندمدتی بر سلامت آن ها شود.

در این مطلب قرار است در مورد علائم و نشانه های احتمالی در رفتار کودکان که ممکن است با کمبود ویتامین یا مواد مغذی مرتبط باشد، صحبت کنیم تا در صورت لزوم مواد غذایی لازم به رژیم کودک اضافه شده و نگرانی شما در رابطه با سلامتی او برطرف شود.

مصرف تخم مرغ به دلیل داشتن ویتامین، املاح و پروتئین ها برای سلامت و رشد کودک مفید است. تخم مرغ در رژیم غذایی کودک بسیار مفید است اما استفاده بیش از حد آن نیز به دلیل کلسترول بالایی که دارد می تواند مضر باشد بنابراین بهتر است برای تامین پروتئین لازم برای کودک از سایر منابع پروتئینی در کنار تخم مرغ استفاده شود و همچنین میوه و سبزیجات نیز در این رژیم غذایی به میزان لازم و کافی وجود داشته باشد.

سوالات متداول در مورد پرخوری کودک و نوجوان

کودک من مدام در حال خوردن است، آیا این مسئله نرمال است؟

بستگی دارد. کودک و نوجوان دوره های مختلفی را پشت سر می گذارند.

برای مثال ممکن است درست قبل از جهش قدی بیشتر بخورند و وزن آنها بیشتر شود.

این نوع از اضافه وزن اغلب گذرا است و کودک به رشد خود ادامه می دهد.

با این وجود، در برخی از نوجوانان و کودکان پرخوری ممکن است نشانه مشکل تغذیه یا اختلالات خوردن باشد که بیشتر منشا خلقی هیجانی دارند مثل اختلال پرخوری افراطی.

پرخوری کودک و نوجوان و خوردن هیجانی 

خوردن هیجانی عبارتست از خوردن برای احساس آرامش، فرار از بی حوصلگی، یا در پاسخ به هیجانها تا به دلیل تغذیه و گرسنگی.

خوردن هیجانی می تواند منجر به پرخوری شود زیرا به دلیل نیاز به مواد مغزی یا کالری نیست. در طول زمان، دریافت کالری اضافی ممکن است باعث اضافه وزن کودک شده و به مرور چاق شود.

پرخوری ممکن است باعث شرمندگی یا احساس گناه نیز در کودک شود. اگر متوجه علائم پرخوری در کودک خود شدید، در مورد نگرانی خود با او صحبت کنید.

به کودک کمک کنید پاسخ سالم تری را برای مشکل خود فراهم کند، مثل تمرکز روی راه حل.

پرخوری افراطی یا اختلال بینگه چیست؟

اختلالات خوردن معمولا در طول دوره های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بروز پیدا می کنند.

اختلال پرخوری افراطی اختلالی است در که در طی آن فرد به طور منظم مقدار زیادی غذا را در یک بازه زمانی کوتاه مصرف می کند.

افراد با اختلال پرخوری افراطی اغلب در مورد مقدار غذایی که می خورند خجالت می کشند.

این افراد اغلب سعی در رژیم گرفتن دارند اما موفق نمی شوند. آنها احساس می کنند نمی توانند پرخوری خود را کنترل کنند، در نتیجه چاق شده یا اضافه وزن پیدا می کنند.

اگر احساس می کنید کودک شما دارای مشکل پرخوری افراطی هست حتما با متخصص روان شناس یا تغذیه مشاوره کنید تا او را مورد ارزیابی قرار دهند.

عوارض پرخوری برای سلامتی کودک چیست؟

پرخوری ممکن است به افزایش وزن بیانجامد. کودکانی که پرخور هستند یا اضافه وزن دارند با افزایش سن در معرض خطر مشکلات سلامت هستند از جمله:

بیماری قلبی

دیابت

فشار خون بالا

کلسترول بالا

آسم

وقفه تنفسی در هنگام خواب

برخی از انواع سرطان

چگونه به کودک پرخور کمک کنیم تا سلامت خود را باز یابد؟

با آموزش و تشویق الگوهای غذایی سالم، به کودک خود ابزاری برای زندگی سالم در مدت زمانی طولانی هدیه می دهید.

راهنمایی شما بسیار مهم است. بدین منظور می توانید قدم های زیر را انجام دهید:

الگوی خوبی برای کودک خود باشید. غذاهای سالم و مقوی را برای خود تهیه کنید.

مواد غذایی سالم را در خانه تهیه کنید (برای مثال میوه هایی مثل سیب و موز، مرکبات سبزیجات یا ماست کم چرب).

مقدار مشخصی از پروتئین های کم چرب، سبزیجات و غلات را در وعده های غذایی خود جای دهید.

به کودک خود غذای سالم بدهید.

کودکان همیشه نسبت به تجارب جدید باز نیستند.

اگر به ارائه غذاهای سالم ادامه دهید شانس ایجاد عادات غذایی سالم را در کودک افزایش می دهید.

به کودک خود آموزش دهید که چگونه غذاهای سالم برای نهار مدرسه تهیه کند.

از خوردن فست فود بپرهیزید. اگر بیرون از خانه غذا می خورید مثلا رستوران، سعی کنید سالم ترین غذا را انتخاب کنید .

قانون تمیز بودن بشقاب را فراموش کنید. کودک باید زمانی که احساس سیری می کند خوردن را متوقف کند.

از غذا به عنوان پاداش استفاده نکنید. به جای آن، رفتارهای خوب را با یک فعالیت خانوادگی شاد پاداش دهید (برای مثال رفتن به بولینگ به جای خوردن بستنی).

فواید فعالیت فیزیکی

فعالیت فیزیکی فوائد بسیاری دارد، که شامل موارد زیر است:

کمک به سوزاندن کالری بدن به جای ذخیره آنها به عنوان چربی.

فشار خون را در سطح نرمال نگه می دارد (مخصوصا برای کودکانی که در خطر دیابت هستند).

کاهش فشار خون و سطح کلسترول

کمک به قوی کردن ماهیچه ها و استخوان ها

ایجاد قدرت و استقامت

کاهش استرس و بهبود خواب و سلامت ذهنی

بهبود عزت نفس با کمک به کودکان که احساس بهتری در مورد بدن و ظاهر خود داشته باشند.

مانع مشکلات سلامت جدی می شود که همراه با اضافه وزن و چاقی کودکان هستند.

کودک من به چه میزان فعالیت فیزیکی نیاز دارد؟

آکادمی آمریکایی پزشک خانواده توصیه می کند که همه کودکان باید در فعالیت های فیزیکی شرکت کنند و باید به طور میانگین سی تا شصت دقیقه در روز باشد.

همچنین در مدارس و خانه فعالیت فیزیکی باید یک اولویت باشد.

برای تشویق کودک به فعالیت بیشتر چه کاری باید انجام داد؟

زمان نگاه کردن به اسکرین یا صفحه نمایش را به یک تا دو ساعت در روز محدود کنید.

زمان صفحه نمایش شامل بازی های ویدئویی، بازی های کامپیوتری، سرچ در اینترنت، پیام زدن یا مشاهده تلویزیون و دی وی دی ها می باشد.

خود شما نیز باید الگوی مناسبی برای این مسئله باشید و خود را محدود کنید.

به کودک خود کمک کنید فعالیت هایی که لذت می برد را بیابد. برای مثال ممکن است کودک از شرکت در فعالیت های ورزشی، رقص، بازی در فضای باز یا انجام کارهای خیرخواهانه لذت ببرد.

فعالیت فیزیکی از قسمتی از زندگی خانواده خود کنید. به پیاده روی یا دوچرخه سواری بروید.

آیا باید یک رژیم کاهش وزن برای فرزندم در نظر بگیرم؟

پیش از مشاوره با متخصص کودک را وارد یک برنامه رژیم غذایی سخت نکنید. کودکان به میزان مشخصی از کالری و مواد مغذی برای رشد و یادگیری و پیشرفت نیازمندند.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

آیا غذا می تواند عامل ایجاد تغییرات در شخصی باشد که دوستش دارید؟

سناریوی اول:

آیا (یکی از گزینه های “پسر”، “دختر” ، “همسر” ، “شوهر” ، “همراه” و غیره را وارد کنید) شما ناراحت می باشد؟

بی احساس می باشد؟ تحریک پذیر می باشد؟ از نظر اجتماعی منزوی می باشد؟ شما در مورد افسردگی وی نگران شده اید.

سناریوی دوم:

آیا (یکی از گزینه های “پسر”، “دختر” ، “همسر” ، “شوهر” ، “همراه” و غیره را وارد کنید) شما تحریک پذیر به نظر می رسد؟

شما متوجه شده اید که وی وضعیت های روانی بالا و پایین، گسترده و سریع را تجربه می کند.

در صورتی که اختلال دو قطبی یا سایر تشخیص ها در مورد وضعیت روانی غیرمتعادل در مورد شخصی که دوستش دارید صورت بگیرد، شما نگران خواهید شد.

سناریوی سوم:

شما متوجه شدید که (یکی از گزینه های “پسر”، “دختر” ، “همسر” ، “شوهر” ، “همراه” و غیره را وارد کنید)

شما، یک فرد متفاوتی به نظر می رسد یا در مودر غذا، کیفیت غذا، برنامه های غذایی، کتاب های آشپزی و آشپزی کردن برای دیگران، بیش از حد نگران است.

در صورتی که یک اختلال تغذیه ای یا یک تشخیص از نوع وسواسی در مورد شخصی که دوستش دارید به وجود بیاید، شما نگران خواهید شد.

پاسخ های مربوط به هر یک از این سناریوها تقریبا مشابه هم می باشند.

شما به عنوان مراقب یا شخصی که دوست داشته می شوید، ممکن است که شخص آشنای خودتان را تشویق کنید تا یک ارزیابی روانشناختی و فیزیکی انجام دهد (و در صورتی که شما یک سرپرست باشید، خودتان می توانید شخص را ملزم کنید).

به صورت عمومی توصیه می شود که عوامل بیولوژیکی مربوط به شرایط سلامت روانی محتمل مشخص شود.

بنابراین شخصی که دوست دارید می تواند به پزشک مراجعه کند تا یک ارزیابی و آزمایشی را انجام بدهد و مطمئن شود که وضعیت روانی موجود یا تغییرات شخصیتی وی به دلیل شرایط بالینی وی نمی باشد.

همچنین یک ارزیابی بالینی روانی توسط یک روان پزشک می تواند برای شخص مورد علاقه صورت بگیرد.

سوالی که در اینجا مطرح است عبارت از کارهایی است که باید در مورد غذا صورت بگیرند.

در برخی مواقع یک فرد متهم به دلیل تغییر شخصیتی و / یا روانی، می تواند به دلیل مصرف غذا متهم شود.

تقریبا همه ما این جمله معروف را شنیده ایم که “شما آن چیزی هستید که می خورید”. بنابراین باید پرسید که “شخصیت شما چه چیزی نمی خورد؟”

این مقاله روش های محدود کردن غذا و رژیم غذایی را بررسی می کند که می توانند بر روی وضعیت روان شناختی و فیزیکی فرد تاثیرگذار باشند .

اطلاعاتی را از مطالعه آنسل کیز[۱]، با عنوان تجربه مینسوتا[۲] (Frankin, Schiele, Brozek & Keys, 1948) مورد استفاده قرار داده است.

آزمایش معیار دهه ۱۹۴۰ به افراد کمک کرد تا تاثیرات مربوط به حالت نیمه گرسنگی را بشناسند که در اغلب موارد مشابه وضعیت های روانی متفاوت و حتی بیماری های فیزیکی مزمن باشد.

---

[۱] Ancel Keys

[۲] Minnesota Experiment

---

این مطالعه شامل ۳۶ مرد ۲۰ تا ۳۳ ساله بود. آزمایش فعال تقریبا به مدت یک سال به طول کشید.

این مطالعه شامل ۳ ماه  دوره کنترلی بود که بعد از شش ماه مرحله نیمه گرسنگی شروع می شد؛

مرحله نیمه گرسنگی به معنای این بود که میزان انرژی دریافتی روزمره شرکت کنندگان نسبت به مقدار مصرف معمولی آنها در طول دوره کنترل (۳۴۹۲ کالری)، تقریبا تا نصف کاهش یافت (۱۵۷۰ کالری).

به طور قابل توجهی، مصرف انرژی (کالری های AKA) که منجر به تجربه نیمه گرسنگی در این افراد شد، در واقعیت می تواند مربوط به مصرف انرژی در رژیم های غذایی محبوب امروزی باشد.

در نهایت، شرکت کنندگان به میزان مصرف کالری در طول دوره سه ماه کنترل شده توانبخشی برگشتند.

محققان در طول دوره نیمه گرسنگی – یا موردی که می تواند به عنوان یک دوره “رژیم” معمولی برای برخی افراد در نظر گرفته شود – به نتایج مختلفی دست پیدا کردند.

در صورتی که شما در مورد مصرف غذای شخص مطلع نیستید، توجه کنید که تاثیرات تغذیه ای مستند شده زیر به چه نحوی می توانند شبیه به بیماری های روانی یا فیزیکی مزمن باشند.

در دوره مربوط به نیمه گرسنگی مطالعه، تغییرات روان شناختی و دیدگاهی، همانند “از دست دادن بلند پروازی، محدود شدن علایق، افسردگی، تحریک پذیری، و از دست دادن شهوت جنسی” (Frnklin, Schile, Brozek, & Keys, 1948, 0.30) می توانند صورت بگیرند.

پیامدهای اضافی شامل افزایش انزوای اجتماعی، افزایش احساس عدم کارایی و بیهوده بودن، و عدم توانایی برای تمرکز می باشد.

تغییرات اتفاقی مابین دوره های وضعیت روانی بالا و پایین تجربه شده است. یک تمایل به همدردی در گروه مردان ایجاد می شود.

---

حالت هایی که این افراد از نظر فیزیکی در دوره های نیمه گرسنگی تحت تاثیر قرار گرفتند، بیشتر از روش های کاهش وزن یا روش های ایجاد شده برای لاغری می باشد.

در این روش، گزارش هایی در مورد رشد کُند ناخن و ریزش مو و شکالت های مداوم در مورد گرفتگی عضلانی و حالت های حدی مربوط به تغییر در وضعیت خواب گزارش شده است.

معمولا افراد احساس سردی می کنند. به نظر می رسد که بدن آنها تلاش می کند انرژی بدست بیاورد و از آن محافظت کند (برای مثال، کاهش ضربان قلب).

معمولا قدرت هماهنگی تحت تاثیر قرار می گیرد و حرکات فیزیکی کُندتر می شود، به جز در دوره هایی که میزان مصرف انرژی نرمال می باشد.

این مطالعه با سه ماه کاهش مصرف کالری بیان کرده است که اکثر افراد ورم را تجربه کرده بودند (برای مثال، ایجاد ورم در زانوها، قوزک پا و صورت).

به طور قابل توجهی، افراد شرکت کننده گزارش کردند که تجربه گرسنگی آنها در طول این مدت منحصر به فرد بوده است؛

وضعیت های مربوط به شرکت کنندگان به صورت گزارش های مربوط به احساسات دردناک بخش شکمی تا ناراحتی های قابل تحمل متغیر بوده است.

همچنین در موارد متعددی از دست دادن قدرت فیزیکی گزارش شده بود.

توجه داشته باشید که این علائم چه شباهت هایی با علائم فیزیکی و روان شناختی مزمن گزارش شده رایج دارند؟

مطالعه کیز مشخص کرد که حالت نیمه گرسنگی همچنین منجر به ایجاد وسواس نسبت به غذا می شود.

مکالمات بیشتر متمرکز به غذا می شوند. در نتیجه مشاهده غذا خوردن افراد، یک نوع احساس لذت ایجاد می شود.

کتاب های آشپزی و صحنه های فیلم دارای تصاویر غذا، بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. برخی از مردها گزارش کردند که خواب غذا می بینند.

همچنین به نظر می رسد که حالت نیمه گرسنگی بر روی دیدگا ها و رفتارهای مربوط به غذا هم تاثیر دارد.

افراد تمایل بیشتر به تحریک شدن در مورد خدمات و تهیه غذا پیدا می کنند و در اغلب مواقع نسبت به غذاهای خودشان حالت تملکی و تدافعی دارند.

آنها شروع به مصرف ترکیبات عجیب و غریب از عناصر مختلف و همچنین چاشنی ها و نمک زیاد می کنند. 

تشریفات مربوط به غذا افزایش پیدا می کند، و مردان تلاش می کنند که زمان های غذا خوردن و مقدار مشغول شدن به رفتار های تشریفاتی مربوط به غذا را افزایش دهند.

خوراکی ها و مایعات داغ بیشتر ترجیح داده می شوند؛ افراد تحمل بیشتری را در برابر دماهای گرم پیدا می کنند.

جویدن آدامس بیشتر و همچنین مصرف بیشتر قهوه، چای و آب به عنوان جایگزین غذا یا برای سیری صورت می گیرد.

• ۵ نشانه که کودک شما اضطراب جدایی دارد
• افزایش خلاقیت کودکان | ۱۱ راه طلایی + ۱۲ بازی
• درمان افسردگی نوجوانان
• چاقی کودکان
• ۳۱ بهترین کتاب های کودک جهان | از یک تا ۱۲ سالگی

توجه داشته باشید که ترکیب این علائم به چه نحوی می تواند نشان دهنده یا شبیه به یک اختلال تغذیه ای نوجوانان و یا حتی یک مشکل بالینی یا روانی دیگری باشد؟

با تمرکز بر روی نتایج بدست آمده از این آزمایش، توجه به این نکته ضرورت دارد که افراد موجود در این مطالعه، از افراد عمومی انتخاب شدند

(و مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود که می توانند در دوره محدودیت غذا، سلامت فیزیکی و روانی خودشان را حفظ کنند) و به طور خاص از بین افراد دارای اختلالات تغذیه ای انتخاب نشده اند.

در صورتی که شخصی که دوستش را دارید، یکی از علائم بیان شده در این مقاله را داشته باشد، و / یا دارای تغییرات شخصیتی یا دیدگاهی باشد، این شخص می تواند – یا نمی تواند – علائم مربوط به حالت نیمه گرسنگی بالقوه را نشان بدهد.

برچسب تشخیص سلامت روانی یا بالینی که شما در نظر می گیرید، می تواند درست و یا نادرست باشد.

علاوه بر این، این نوع از علائم می توانند به شما هشدار دهند که شخص محبوب شما می تواند – یا نمی تواند – دچار اختلالات تغذیه ای یا یک اختلال تغذیه ای باشد.

اختلالات تغذیه ای نرخ مرگ و میر بالایی را در مقایسه با بیماری های روانی دیگر دارد، بنابراین در صورتی که بر این باور باشید که شخص مورد علاقه شما تحت تاثیر یک اختلال تغذیه ای قرار دارد.

لطفا در سریع ترین زمان ممکن برای کمک گرفتن از یک متخصص سلامتی و راهنمایی مراجعه کنید.

این مقاله به شما پیشنهاد نمی دهد که ملاحظات تغذیه ای بالا را در نظر بگیرید یا بیشتر به عوامل سلامت روانی و بالینی اهمیت بدهید؛

بررسی سلامتی اولیه و ارزیابی بالینی می تواند یک مورد مهمی برای سلامت فیزیکی و روانی باشد این بررسی به عنوان اولین اقدام مناسب و ضروری می باشد.

در مقابل، این مقاله شما را تشویق می کند که در صورت متوجه شدن تغییرات در رفتار شخص مورد علاقه خودتان، همچنین تاثیر مصرف غذا را هم در نظر بگیرید.

برای مثال، شما با یک اصطلاح محاوره ای “گرسنه” آشنا هستید.

این یک مثال مناسبی است که نشان می دهد عدم مصرف غذا می تواند از نظر شخصیتی، حالت روانی، دیدگاه و رفتاری، تاثیر قابل توجهی بر روی یک شخص محبوب، یا حتی خود شما داشته باشد.

نکته مهمی که باید به آن توجه کرد عبارت از این است که به نظر می رسد تغذیه بر روی ترکیب شیمایی مغز و سلامت روانی عمومی تاثیر می گذارد (Sarris et al., 2015).

بقراط، به عنوان پدر علم پزشکی یک جمله معروفی را در این زمینه بیان کرده است: “اجازه بدهید که غذا داروی شما باشد و داروی شما غذا باشد.

” در موقعیت های مختلف، در نظر گرفتن ملاحظات تغذیه ای همراه با توجه کردن نسبت به نگرانی های سلامت روانی و پزشکی بالقوه، برای همه افراد مفید خواهد بود.

این مقاله جایگزین توسعه سلامت روانی یا پزشکی تخصصی نمی باشد. این مسولیت خود شما است که باید برای درمان وضعیت خودتان به یک پزشک متخصص و مناسبی مراجعه کنید.

نویسنده: الی اسپاتز – دی لازر[۱] – ویرایش شده توسط: استون گنز[۲]-مترجم : کودک و نوجوان

آخرین به روز رسانی: ۲۹ می ۲۰۱۷

---

[۱] Alli Spotts – De Lazzer, M.A., LMFT, LPCC, CEDS

[۲] Steven Gans, MD