بازی احساسات برای کودکان با آموزش کنترل احساسات به کودکان به شما کمک می کند تا مهارت همدلی، درک متقابل و بیان احساسات را به کودک خود آموزش دهید بنابراین از آن ها غافل نشوید.
بازی برای بیان احساسات در کودکان
آموزش کنترل احساسات به کودکان
۱. چه احساسی دارم؟
وسایل مورد نیاز: کارت هایی که تصاویر مختلف روی آن چسبیده است.
اهداف
- بیان حالات و احساسات
- شناخت یکدیگر
- غلبه بر خجالت کودکان
روش بازی: چند کارت را وسط یک دایره بگذارید، دو کارت برای هر بازیکن. هرکسی یکی از تصاویر را انتخاب می کند که احساس می کند آن را بیش تر دوست دارد یا حالت او را بیان می کند سپس به دیگران توضیح می دهد که چرا آن کارت را انتخاب کرده است.
مثال:
من تصویر یک صندلی انتخاب کردم زیرا خسته هستم و آرزو دارم که کاش یک صندلی خوب و مناسب برای نشستن پیدا می کردم.
نکته ها
همه بازیکنان نمی دانند که در حال حاضر چه احساسی دارند بنابراین به آن ها بگویید که لازم نیست حتما احساسات حال حاضر خود را بیان کنند بلکه می توانند براساس حالاتی که به تازگی داشته اند صحبت و انتخاب کنند.
ارزیابی:
- آگاهی از احساسات خود چه منافعی دارد؟
- در چه شرایطی حال یکسانی را تجربه می کنیم؟
- بیش تر تحت تاثیر احساسات کوتاه مدت هستید یا بلند مدت؟
- چه چیزی در تغییر حالت فعلی شما می تواند کمک کند؟
۲. بازی چراغ قوه| بازی احساسات برای کودکان
اهداف
- بیان احساسات در کودکان
- معرفی خود و آشنایی با یکدیگر
- بازی درمانی در جهت غلبه بر خجالت
روش بازی: ابتدا موضوع خاصی را انتخاب کرده و سپس سعی می کنند احساسات خود را با توجه به موضوعی که انتخاب کرده اند بیان کنند. این کار باعث بیان احساسات کودک می شود.
مثال:
فرض کنید موضوع آب و هوا را انتخاب کرده اید، می توانید بیان کنید که « احساس می کنم درونم طوفان شده است.» اگر موضوع درخت است « احساس می کنم مانند درختی خشک و بی روح هستم.»
نکته:
اگر با کودکانی کار می کنید که مشکلات گفتاری را تجربه می کنند بهتراست از بازی احساسات برای کودکان استفاده کنید که نیازی به ارتباط کلامی ندارند.
ارزیابی:
- دوست دارید که احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید؟
- آیا در میان دوستان خود کسی را مشاهده کردید که احساس یکسانی مانند شما داشته باشد؟
۳. زبان بدن
اهداف:
- بیان احساسات در کودکان
- بهبود ارتباط
- افزایش آگاهی بدن
- افزایش آگاهی اجتماعی کودکان
روش بازی: به ترتیب هر کسی با زبان بدن احساسات خود را بیان می کند و آن را به جمع نشان می دهد. در یک جمله تلاش کنید تا احساس خود را بیان کنید.
به یاد داشته باشید که ممکن است این کار سخت باشد اما بدن یکی از صادقانه ترین ابزار بیان می باشد زیرا دروغ نمی گوید و می توان به آن اعتماد کرد.
ارزیابی:
ترجیح می دهید چگونه احساسات خود را بیان کنید؟ کلمات یا زبان بدن؟ چرا از هردو استفاده نمی کنید؟
جالب کردن بازی:
برای بهبود بازی می توانید «مجرم کیست» را بازی کنید. پنج بازیکن در یک ردیف نشسته و در بین خود انتخاب می کنند که یک نفر مجرم است سپس یکی از بچه ها که بازپرس می باشد می آید و همه انکار می کنند که جرمی ارتکاب شده اند ولی مجرم با زبان بدن سعی دارد که خود را لو دهد، بازپرس باید متوجه شود که زبان بدن مجرم چگونه می باشد.
۴. طراحی حالت
وسایل مورد نیاز: قلم و کاغذ
اهداف:
- بیان حالات
- کاهش پرخاشگری کودکان
- بررسی احساسات
- پیدا کردن نمادهایی برای بروز احساسات
روش بازی: هر بازیکن خودکار و کاغذی دارد که احساساتش را روی آن به تصویر در می آورد ممکن است احساسات از روی تصویر غیرقابل تشخیص باشد اما معمولا مشخص و قابل حدس است که فرد در حال کشیدن نقاشی شاد و سرحال بوده یا غمگین می باشد. کودکان می توانند نقاشی ها را به یکدیگر نشان داده و از یکدیگر بخواهند که آن ها را حدس بزنند.
پیشنهاد:
- می توانید به کودکان الگو بدهید مثلا « احساس شادی را به تصویر بکشید.»
- بازیکنان دو گروه شده و سعی می کنند احساسات بازیکنان تیم مقابل را حدس بزنند.
- ابتدا بیان احساسات کودک شکل می گیرد سپس بازیکن ها می توانند نقاشی های مرتبط با احساسات خود را انتخاب کنند.
نکته:
- از بچه های پرخاشگر بخواهید خشم خود را به صورت نقاشی به شما نشان دهند.
- اگر حادثه یا مشکلی در کلاس وجود دارد از کودکان بخواهید تا آن را به تصویر بکشند.
ارزیابی
- آیا طراحی باعث تحکیم تا ضعیف احساسات شما شده اند؟
- تفاوت تصاویر هنگام شادی و خشم چگونه است؟
- آیا تمام طرح های شاد شبیه به یکدیگر می باشند؟
۵. ساختمان های حالات
وسایل مورد نیاز: چند بلوک برای ساختمان
اهداف:
- بیان احساسات در کودکان
- تشخیص اثرات محیط بر ما
- بهبود بصری و لمسی
روش بازی: به هر بازیکن چند بلوک برای ایجاد ساختمانی بدهید که حالت روحی او را نشان می دهد و به او وقت کافی را بدهید تا ساختمان یا مجسمه ای بسازد که احساساتش را نشان می دهد.
پیشنهاد:
از وسایلی مانند دستمال، مهره تسبیح، خمیربازی، خانه عروسک، بشقاب کوچک و صندلی کوچک نیز می توانید استفاده کنید که قابلیت فرم و شکل دادن داشته باشد.
ارزیابی:
- کدام وسیله جذابیت بیش تری برای شما دارند؟ آیا می توانید به راحتی احساسات خود را با اشیا به تصویر بکشید؟
- آیا با نگاه کردن به ساختمان دیگران می توانید احساسات آن ها را متوجه شوید؟
- خانه افراد چه چیزی در مورد آن ها به شما نشان می دهد؟ محیط زندگی چه تاثیری در حال افراد دارد؟
- در مورد وسایلی که بقیه کودکان ساخته اند از آن ها سوال بپرسید، چه احساسی در مورد آن ها دارند؟
۶. نامه حال و احوال| بازی هایی برای آموزش همدلی به کودکان
وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم به تعداد مناسب برای همه
اهداف تقویت مهارت همدلی در کودکان :
- بیان احساسات در کودکان
- آگاهی از حال دیگر افراد گروه
- بیان نظرات افراد
روش بازی: بازیکنان به صورت دایره نشسته و احساسات خود را روی کاغذ بدون ذکر نامشان بنویسند سپس تمام نامه ها دست به دست شوند تا زمانی که نامه هرکسی به دست خودش برسد. به این شکل همه اعضای گروه از احساسات یکدیگر باخبر می شوند. این بار هرکسی درباره درکی که از حالات و احساسات دیگران دارد بنویسید و دوباره دست به دست شود.
نکته:
سعی کنید برگه ها را جمع کرده و در اوقات فراغت آن ها را مطالعه کنید. کودکان نیز به این روش می توانند از روحیه و حال دیگران آگاه شوند، به یاد داشته باشید که بیان احساسات در کودکان سخت می باشد بنابراین به صبر و حوصله زیادی نیاز دارید.
۷. موسیقی احساسات |بازی برای درک احساسات دیگران
وسایل مورد نیاز: ابزارآلات موسیقی مثل دایره زنگی، طبل، بانگو، بلز و هر سازی که در دسترس است.
اهداف:
- بیان احساسات در کودکان
- کاهش پرخاشگری
- بهبود حس شنوایی
- همکاری بهتر
- حساسیت به لحن صدا
روش بازی: در این بازی احساسات برای کودکان، با نواختن سازها یا آهنگ زدن با دهان یا کف زدن کودکان می توانند به نوبت احساسات خود را نشان دهند.
پیشنهاد:
- یک نفر جملات عصبی کننده بگوید و دیگران با صدای ساز نشان دهند که چه احساسی نسبت به آن صدا دارند.
- بازیکنان نسبت به احساس جمله ای که می خواهند بیان کنند صدای خود را تغییر دهند و از دیگران بخواهند احساسات آن ها را حدس بزنند.
ارزیابی:
- سرو صدا و اصوات چه تاثیری در روحیه و حالات شما دارند؟
- آهنگ هایی نام ببرید که نشان دهنده عشق، غم، هرج و مرج و خشم می باشند؟
- شرایطی را نام ببرید که در طول روز احساسات شما تحت تاثیر صداها می باشند.
۸. فرار از حالت|تقویت مهارت همدلی در کودکان
وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم، تخته وایت برد یا تخته سیاه و گچ
اهداف:
- بیان احساسات در کودکان
- آشنایی با دیگران و احساسات آن ها
روش بازی: کاغذ سفیدی به هرکدام از کودکان داده و همزمان با تعریف کردن داستان روی تخته صحنه ها را به تصویر بکشید، تخته را به شکلی قرار دهید که بچه های دیگر نیز نقاشی را دیده و سعی کنند آن را بکشند، این بازی بازی برای درک احساسات دیگران بسیار موثر می باشد.
می توانید فقط داستان را تعریف کنید و فتوکپی از تصاویر را به آن ها ارائه دهید. از آن ها بخواهید شخصیت های داستان را بکشند و حالات آن ها را نیز به تصویر بکشند از شخصیت ها خطی به یکدیگر رسم کنید تا خط زمانی داستان را رسم کنید.
۹. تاس حالت
وسایل مورد نیاز: تاس حالت ( می توانید به روشی که در ادامه گفته شده است آن را درست کنید.)
اهداف:
- بیان احساسات
- درک احساسات دیگران
- تقویت مهارت همدلی در کودکان
روش بازی:
هر بازیکن تاس را تا زمانی که حالتی که خودش احساس می کند پیدا شود می اندازد.
تاس شش حالت دارد: ۱. فردی بسیار خوشحال ۲. فرد کله شق به دنبال اتفاق های عجیب و شگفت انگیز ۳. فرد خوشبین که می داند اتفاقات خوبی در راه است. ۴. فردی بدبین که فکر می کند اتفاقات بدی در راه است. ۵. فردی دودل که نمی داند چه احساسی دارد. ۶. فردی عصبانی و خشمگین
پیشنهاد:
- هر بازیکن تاس میریزد و حالت تاس را به یکی از بازیکنان مرتبط می کند و سپس بازیکنی که مورد خطاب قرار گرفته است تاس میریزد.
- وضعیتی را به تصویر بکشید سپس هرکدام از کودکان باید آنقدر تاس بیندازند تا به حالتی برسند که در آن شرایط دارند.
- یکی از بازیکنان سه بار تاس انداخته و سپس داستانی درباره سه حالت قبلی تاس بسازد.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
منبع: Activities for Teaching Young Children About Emotions
تحول مسائل جنسی کودکان ۷-۱۲ سالگی شامل دوره پنج ساله ی دبستان، دوره ای حساس و از نظر تثبیت شخصیت اخلاقی و تربیتی، مهم و سرنوشت ساز است. این دوره، دوره ی فراگیری آموز شهای زیربنایی و اساسی، پایه گذاری عادت ها، روابط کودک با دیگران است. بر این اساس ویژگی های جنسی کودکان این دوره را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.
کودکان نباید شاهد این اتفاقات باشند
دیدن برخی از صحنه ها و اتفاقات توسط کودک باعث ایجاد آسیب های روانی و روحی زیادی در او می شود. از این رو برخی از کودکان نباید، تا سنین مشخصی نباید شاهد این صحنه ها باشند.
دوران کودکی تاثیر بسیار زیادی روی روحیه و آینده فرد دارد، به صورتی که بسیاری از مشکلات در بزرگسالی ریشه در دوران کودکی دارند. شیوه تربیتی و رفتاری، محیطی که کودک در آن رشد می کنند و صحنه هایی که با آن ها مواجه می شود و غیره تاثیرات به سزایی بر روی سلامت روان و تکامل او خواهند داشت.
کودکان روحیه بسیار لطیف و حساسی دارند و از آن جا که از نظری روحی مانند بزرگسالان، رشد و تکامل نیافته اند، پس مشاهده و مواجهه با برخی صحنه ها و تصاویر می تواند تاثیر منفی زیادی روی کودک بگذارند که باعث ایجاد مشکلاتی مثل اضطراب، افسردگی و ترس در آن ها می شود.
در این مطلب به بیان برخی از این تصاویر و صحنه هایی که کودکان زیر ده سال نباید آن ها را ببینند، خواهیم پرداخت.
صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.
قربانی کردن حیوانات
از آنجا که تفکر کودک یک تفکر عینی است و فقط با دیدن رفتار والدین و اطرافیان و با مشاهدات، نتیجه گیری می کند، دیدن صحنه قربانی کردن حیوانات باعث می شود که این تفکر در آن ها شکل بگیرد که گرفتن جان دیگر موجودات اشکالی ندارد. این گونه مشاهدات می تواند حیوان آزاری را در کودک نهادینه می کند.
ذهن کودکان حوادث و اتفاقات روزمره را در خود بایگانی می کند و امکان مشاهده آن ها در خواب کودک زیاد است؛ وقتی کودک با صحنه ذبح روبرو می شود نیز ممکن است دچار کابوس های شبانه یا حتی شب ادراری شود.
از عوارض دیگر دیدن صحنه ذبح حیوانات، ایجاد ترس و هیجان شدیدی است که کودک قادر به کنترل آن نبوده و می تواند باعث بروز مشکلاتی از جمله لکنت زبان، سردرد، ترس از خون و شب ادراری یا حتی از دست داد قدرت تکلم در وی شود.
پس بهتر است برای قربانی کردن حیوانات در مکان بهداشتی و به دور از چشم کودکان زیر ده سال، این عمل انجام شود و به والدین توصیه اکید می کنیم که از دیدن صحنه قربانی کردن توسط کودکان جلوگیری کنند. تفکر استدلالی پس از ۱۳ سالگی در افراد شکل گرفته و می تواند این گونه اقدامات و رفتارها را بهتر درک کنند.
مراسم خاکسپاری
به خاطر سهل انگاری بعضی از والدین، متاسفانه کودکان جسد بی جان عزیزان و اطرافیان خود را مشاهده کرده اند و این تصاویر در بسیاری از موارد تا بزرگسالی نیز همراه آنان خواهد بود.
از آن جا که کودکان درکی از مرگ و از دست دادن ندارند، نباید صحنه دفن شدن یک انسان و یا عزیزان خود مثل پدربزرگ و مادربزرگ خود را ببیند. دیدن این صحنه باعث ایجاد اضطراب و ترس از دست دادن پدر و مادر در آن ها می شود.
دیدن این صحنه که در کشور ما نیز مراسمی با بار عاطفی بسیار زیاد است باعث افزایش سطح اضطراب در کودک شده و میزان وابستگی کودک به اطرافیان را افزایش می دهد و منجر به ایجاد مشکلاتی مثل جویدن ناخن، شب ادراری و غیره در کودک می شود.
پس به هیچ وجه کودکان خود را به مراسم خاکسپاری نبرید.
صحنه های خودکشی
گاهی والدین در حضور کودکان خود فیلم هایی را تماشا می کنند که در آن صحنه ای از خودکشی وجود دارد. کودک به تمام این تصاویر فکر می کند و ممکن است که به خودکشی فکر کرده و به انجام آن تمایل پیدا کند.
همچنین بسیاری از والدین در هنگام بحث و دعوا با همسر خود، تهدید به خودکشی کرده و اصلا به حضور کودک و این که شنیدن این جمله و بازگو کردن آن چه آثار مخربی روی کودکشان دارد توجه نمی کنند.
کودکی که با این صحنه ها مواجه می شود، بسیار آسیب پذیر بوده و در موارد به مرحله ای می رسد که خود نیز تهدید به خودکشی و از بین بردن خودش می کند، در این حالت باید بدانید که کودک شدیدا مضطرب و آسیب دیده است. در رابطه با کودکان باید هرگونه مساله راجع به خودکشی را جدی بگیرید و هرگز به سادگی از کنار آن رد نشوید.
دعوای شدید و فیزیکی
بعضی از والدین در حضور فرزندان خود با هم دعوای شدیدی می کنند و حتی درگیری فیزیکی و زد و خورد دارند، دیدن این صحنه از رفتار والدین برای کودکان بسیار دردناک بود و در بلندمدت باعث ایجاد تنفر نسبت به والدین در آن ها می شود.
مشاهده این گونه رفتار والدین باعث ایجاد اضطراب، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس در کودکان می شود و کودکانی که به صورت مدام و طولانی مدت در معرض دعوای فیزیکی و لفظی والدین خود هستند، می توانند به افرادی خشن و تهاجمی تبدیل شوند.
درگیری و مجادله والدین در عملکرد عاطفی، تحصیلی و اجتماعی کودکان تاثیر بسیاری می گذارد، پس در حضور کودک خود این کار را انجام ندهید.
فیلم های ترسناک
دیدن صحنه های ترسناک، دلخراش، ناراحت کننده یا صحنه هایی که به نوعی آزاردهنده هستند، می توانند ذهن و فکر کودک را تا مدت زیادی درگیر کند و بر خواب و اشتهای کودک نیز تاثر منفی زیادی بگذارد.
روحیه کودکان بسیار لطیف است و آن ها نیز تفاوت بین خواب و واقعیت را متوجه نمی شوند در نتیجه دیدن صحنه های ترسناک فیلم ها و دیدن این صحنه در خواب، می تواند اثرات مخربی بر کودک داشته باشد.
دیدن فیلم های ترسناک می تواند مشکلاتی مثل کابوس شبانه، شب ادراری، استرس، از خواب پریدن را برای کودکان ایجاد کند، هم چنین دیدن این فیلم ها می توان باعث ایجاد رفتار پرخاشگرانه و خشونت آمیزی در کودک شود، چون کودک از عواقب این رفتار در دنیای واقعی درکی ندارند.
روابط زناشویی
گاهی به دلیل غفلت والدین، کودکان، آن ها را حین رابطه جنسی مشاهده می کنند. دیدن رابطه جنسی پدر و مادر باعث ایجاد احساس ناامنی، خطر و تهدید در کودک می شود و این خاطرات تا مدت های زیادی در ذهن کودک می ماند.
مشاهده این صحنه می تواند منجر به بروز اختلالات اضطرابی و مشکلات روانی متعددی مانند اضطراب و افسردگی، ترس از تنهایی، شهوانی شدن کودک، اختلالات سادیسمی و مازوخیستی (آزارگری-آزارخواهی) در مورد رابطه جنسی، آسیب پذیری و غیره در کودک شود.
اگر کودک شما به هر دلیلی شاهد این رابطه بود، خونسردی خود را حفظ کرده و به جای سرزنش کودک که در او احساس گناه را ایجاد می کند، مسئولیت این اتفاق را به عهده بگیرید. کودکان درکی از این موضوع ندارند و این رفتارها را نوعی خشونت تلقی می کنند، باید به کودک خود این اطمینان را بدهید که اوضاع خوب است و در کنار پدرش احساس خوبی دارید.
مراسم قمه زنی
مراسم قمه زنی، نوعی مراسم مذهبی و عزاداری است که در آن افراد با زدن اشیا تیز و برنده ای مثل قمه به سر و بدن خود، دچار جراحت و خونریزی می شوند. این نوع عزاداری نیز با هدف ابراز علاقه در مراسم عزاداری امام حسین توسط افراد انجام می گیرد.
از آنجا که برخی از علما انجام این عمل را مجاز می دانند، این مراسم در برخی نقاط کشور ما نیز اجرا می شود و والدین نیز فرزندان را همراه خود به این مراسم می برند.
این رفتار ممکن است توسط کودکان روی خود و یا اطرافیانشان اجرا شود و آسیب زا باشد. همچنین این صحنه ها می تواند باعث مشکلاتی مانند ترس، اضطراب، کابوس های شبانه در کودک شود. به هیچ وجه اجازه ندهید،کودکانتان این صحنه های خشونت آمیز را ببینند.
صحنه های تصادف
یکی از رفتارهای ما ایرانی ها در مواجهه با صحنه تصادف این است که، همراه کودک خود به کنکاش ماجرای تصادف رفته و بر سر صحنه تصادف حاضر می شویم. دیدن صحنه تصادف برای کودک مناسب نبوده و تصویر آن در ذهن کودک می ماند و می تواند عواقب زیادی برای کودک داشته باشد.
در مواجهه با صحنه تصادف، بهترین کار این است که کودک خود را از صحنه دور کرده و اگر نمی توانید به مصدومان کمکی کنید فقط با اورژانس تماس بگیرید.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
راهنمای والدین کودک ۹ ساله تا ۱۱ ساله تهیه شده است. روانشناسی کودکان ۹ تا ۱۲ سال به مسائلی همچون: روانشناسی دختر ۹ ساله، روانشناسی کودک هشت ساله، برنامه ریزی برای کودک ۹ ساله، ویژگی های کودکان ۷ تا ۱۲ سال، پرخاشگری در کودکان ۹ ساله، رشد کودک نه ساله و غیره می پردازد.
خودتان را آماده کنید – کودک ۹ ساله ی شما وارد دوره ای می شود که به صورت عمومی آنرا دوره ی نوجوانی می نامند، وارد آستانه ی نوجوانی می شود. در حالی که رشد فیزیکی در طول این مدت به طور کلی در مقایسه با رشدش در زمانی که کوچکتر بود سرعت کمتری دارد، ویژگی های رشد وارد سالهای نوجوانی می شود، و رشد روحی قابل توجهی را دارا می باشد. در سن ۹ سالگی، که او وارد کلاس سوم یا چهارم می شود، کودکتان اصول پایه ی (بیشتر…)
رشد کودک: کودک ۹ ساله شما
اکنون کودک شما ۹ ساله شده است، رشد استقلال طلبی کودک نسبت به خانواده کاملا قابل مشاهده است. کودکان در این سن همچنان نسبت به والدین احساس امنیت دارند و برای کمک گرفتن و الگو گرفتن به آنها نگاه می کنند، ولی اکنون بیشتر بر طبق ابتکار عمل و خلاقیت خودشان عمل می کنند و همکاریشان را با والدین در زمینه های مختلف خودشان انتخاب می کنند. در حالی که دوستی های محکم برای رشد سالم کودک مهم و حیاتی است، فشار همسالان در این سن (بیشتر…)
۹سالگی قطعا دوره ای برای تغییر می باشد، زمانی که کودک احساس می کند از والدین و خانواده جدا می باشد، زمانی که همسالان بسیار مهم می شوند، و دوره ای برای رشد طغیان های کودک از طرق مختلف می باشد (والدین معمولا این دوره را دوست ندارند ولی این زمان اینگونه است). زمانی برای پرسیدن اینکه چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست، آیا بزرگسالان می دانند که دارند چه کار می کنند، چرا آنها باید قوانین را مشخص کنند، و آیا همه چیز نمایشی و تظاهری نیست؟
به نظر روانشناسان ۹ سالگی آنقدرها هم دشوار نیست اگر شما به طور کلی شاد باشید و محیط خانه را (بیشتر…)
نقاط عطف رشدی که شما می توانید در رابطه با کودک ۹ ساله انتظار آن را داشته باشید.
کودک ۹ ساله در دوره ای از رشد قرار گرفته است که درواقع دروازه ورود به نوجوانی است. به عبارتی دیگر کودک ۹ ساله همچنان کودک جوانی محسوب می شود؛ ولی آنها مستقل تر می شوند، و به اندازه ی کافی به بلوغ رسیده اند که بتوانند بسیاری از مسئولیت ها را بپذیرند و وارد موقعیت هایی که (بیشتر…)
