دسته: اوتیسم

علائم اوتیسم در کودکان افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) متفاوت است. در حالی که اوتیسم هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد، علائم معمولا زمانی که کودک بین ۱۸ تا ۲۴ ماهه است قابل توجه است. اوتیسم یک اختلال رشدی در نظر گرفته می‌شود، زیرا اغلب در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شود.

اگرچه، این بدان معنا نیست که در سال‌های نوجوانی یا حتی بزرگسالی نمی‌توان آن را تشخیص داد. اما به طور کلی علائم اوتیسم در کودکان از سنین پایین شروع می شود طیف گسترده ای از علائم اوتیسم در کودکان وجود دارد که هر یک می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، به همین دلیل است که هر فرد مبتلا به اوتیسم منحصر به فرد است.

اختلال اوتیسم

با توجه به تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تحقیقات گسترده نشان داده است که به نظر می رسد مغز افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت از همسالان بدون اوتیسم رشد می کند. این تفاوت در رشد مغز مسئول چالش هایی است که افراد مبتلا به اوتیسم با آن روبرو هستند و همین آن ها را از کودکان دیگر متفاوت می سازد.

اختلال طیف اوتیسم یک ناتوانی مادام العمر است. با این حال، این بدان معنا نیست که نمی توان زندگی کاملی داشته باشند.

اگر یک برنامه درمانی و مداخله توسط متخصصانی مانند تحلیلگر رفتار کاربردی یا پزشک وجود داشته باشد، می توان علائم را مدیریت کرد. ممکن است سوالاتی مانند ” آیا تکان دادن سر از علائم اوتیسم در کودکان است ؟” داشته باشید که در این مقاله به همه آن ها پاسخ داده خواهد شد.

علائم اوتیسم در کودکان چیست

۱۰ علائم اوتیسم در کودکان عبارتند از:

1. تاخیر در یادگیری رشدی
2. حساسیت بیش از حد یا کمتر به نور، صدا، لمس یا مزه
3. مشکل در برقراری ارتباط
4. حرکات و رفتارهای تکراری
5. دشواری در موقعیت های اجتماعی
6. دلبستگی غیرعادی
7. مشکلات حسی
8. مشکلات مکرر در خواب
9. عدم کنترل کافی تکانه ها

توجه به این نکته مهم است که علائم اوتیسم در بزرگسالان و کودکان تفاوت هایی وجود دارد و باید هرکدام را جداگانه بررسی کرد. علائم و نشانه های اوتیسم نیز می تواند با انتقال کودکان به دوران نوجوانی و سپس به بزرگسالی تغییر کند.

در ادامه به علائم گفته شده به طور کامل پرداخته می شوید:

۱۰. تأخیرهای رشدی

اوتیسم می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد. افراد مبتلا به برخی از انواع اوتیسم ممکن است دارای تأخیرهای رشدی مانند ناتوانی باشند یا ممکن است در نقاط عطف رشد عقب بمانند. برای مثال، شخصی ممکن است در زمینه مهارت های پیروی از دستورالعمل های ساده یک تا دو مرحله ای مشکل داشته باشد.

در هر مرحله از رشد کودک نشانه های خاصی وجود دارد که نشان از وجود مشکلی می باشد و والدین و پزشکان باید به این نشانه ها دقت زیادی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: تیک در کودکان| درمان قطعی با کمک روانشناس

در ادامه برخی از این نکات آمده است که نشان می دهد مشکلی وجود دارد. البته با توجه به سن کودک باید این موارد بررسی شود و در برخی از سنین این رفتارها عادی می باشد:

• نمی‌تواند با اسباب‌بازی‌های ساده (مانند تخته‌های گیره‌های، پازل‌های ساده، دسته‌های چرخشی) کار کند.
• با جملات صحبت نمی کند.
• دستورهای ساده را نمی فهمد.
• نمی خواهد بچه های دیگر با اسباب بازی های او بازی کنند.
• تماس چشمی کافی را برقرار نمی کند.

۱۱. حساسیت بیش از حد زیاد یا کم به نور، صدا، لمس یا مزه

افراد مبتلا به اوتیسم نسبت به محرک های حسی مانند صداهای بلند، نورهای روشن یا لمس برخی از پارچه ها بیش از حد حساس هستند. مغز کودکان اوتیسمی برای پردازش محرک های دریافتی متفاوت از کودک بدون اوتیسم عمل می کند.

در نتیجه، افراد مبتلا به اوتیسم به راحتی تحت فشار قرار می گیرند. هجوم اطلاعاتی می تواند برای آن ها ترسناک یا گیج کننده باشد برای همین در این شرایط برخی از کودکان اوتیسمی سر خود را به جایی می کوبند تا درد خود را کمی تسکین دهند.

برخی دیگر از نمونه های علائم اوتیسم در کودکان ممکن است شامل ناتوانی در تحمل طعم تند غذا و تمایل به یک رژیم غذایی ملایم باشد. یا ممکن است به دلیل حساسیت پوست، تجربه لمس دیگران را نتواند تحمل کند.

در طرف دیگر این طیف، فردی که مبتلا به اوتیسم است ممکن است نسبت به محیط خود حساسیت کمتری داشته باشد. آن ها ممکن است قادر به پردازش محرک های مختلف نباشند و می توانند در برابر شرایطی که دیگران غیرقابل تحمل می یابند مصون به نظر برسند.

در این شرایط هم که محرک ها کم تر از حالت عادی می باشند بازهم ممکن است کودک سر خود را به اطراف بکوبد تا این حالت را تغییر دهد.

۱۲. مشکل در مهارت های ارتباطی

زمانی که کودک به ۱۲ تا ۱ ماهگی می رسد، باید به دستورات ساده مانند “بله” یا “نه” که یک سوال ساده پاسخ دهد. در این سن، کلماتی مانند «ماما» یا «بابا» را بیان کنند و حتی ممکن است شروع به تقلید کلمات کوچکی کند که می شنود.

کودکانی که علائم بیماری اوتیسم را نشان می دهند در مهارت های زبانی دچار اختلال می شوند. آن ها ممکن است اصلا صحبت نکنند یا شروع به سکوت طولانی تر کنند. آن ها ممکن است از تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران، حتی کسانی که دوست دارند خودداری کنند.

ارتباط کلامی همه چیز نیست و نشانه های مشکل در مهارت های ارتباطی شامل خواندن حالات چهره و تماس چشمی، آگاهی از آهنگ ها و همچنین درک حرکات است. توانایی کلی برای برقراری ارتباط به شدت به رشد اجتماعی و فکری کودک بستگی دارد.

۱۳.حرکات و رفتارهای تکراری |علائم اوتیسم خفیف در کودکان

تکرار برخی حرکات و رفتارها، مانند تکان دادن عمدی سر، پا یا بازو، ایجاد حالات عمدی صورت، یا کشیدن مو ممکن است از علائم اوتیسم در کودکان باشد.  تکان دادن سر اوتیسم معمولاً با کوبیدن سر یا سایر رفتارهای تکراری همراه است.

والدین ممکن است بپرسند، ” آیا کشیدن مو نشانه اوتیسم است ؟” در حالی که کشیدن مو در کنار بقیه نشانه ها می تواند نشانه اوتیسم باشد، کشیدن مو به خودی خود نشان دهنده اوتیسم نیست.

رفتارهای تکراری به دو گروه دسته بندی می شود.

• حرکاتی مانند دست زدن، بی‌قراری با اشیاء یا تکان دادن بدن و صداهایی مانند غرغر کردن یا تکرار عبارات خاص هستند.
• رفتارهای تکراری شامل ویژگی‌های اوتیسم مانند اسرار بر یکسانی و علایق شدید .

۱۴. ناتوانی در برقراری ارتباط در موقعیت های اجتماعی

یکی از علائم اوتیسم که به راحتی قابل تشخیص است، ناتوانی در معاشرت با دیگران است. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال در اوتیسم که در یک محیط اجتماعی پر از محرک‌ قرار می‌گیرند، به خاموش شدن می‌رسند.

گاهی اوقات به اشتباه به آن ها برچسب “تنها” یا درونگرا زده می شود. افرادی که «تنهایی» را دوست دارند ترجیح می‌دهند زمانی را به تنهایی بگذرانند و از همراهی خود لذت ببرند تا با دیگران.

بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، یک فرد برای تشخیص اوتیسم باید نقایص مداوم را در این زمینه ها نشان دهد:

• مشکلات در شروع رابطه اجتماعی و پاسخ به صحبت های دیگران
• مشکلات غیرکلامی مانند تماس چشمی

این مشکلات مهارت های اجتماعی به دلیل موارد زیر ایجاد می شوند:

• مشکل در کسب مهارت های زبان کلامی
• ناتوانی در خواندن نشانه های ارتباط غیرکلامی
• رفتارهای تکراری یا وسواسی و اسرار بر پایبندی به روال ثابت
• ورودی های حسی بسیار زیاد

به همین دلیل است که آموزش مهارت های اجتماعی یک مداخله اصلی در درمان اوتیسم است.

۱۵. مشکل با انتقال

داشتن دستور مشخص در انجام کارهای روزمره به افراد مبتلا به اوتیسم آرامش می دهد. یک برنامه ثابت و خودتنظیمی به آرام کردن ذهن مضطرب کمک می کند. با این حال، زندگی به ندرت قابل پیش بینی است.

رویدادهای غیرمنتظره می تواند اتفاق بیفتند و روال عادی را از بین ببرند. تغییرات کوچکی از برنامه خارج می شود می تواند باعث ناراحتی شود. تغییرات بزرگ زندگی، مانند شروع مدرسه یا فارغ التحصیل از دانشگاه، برخی از افراد مبتلا به اوتیسم را به دلیل احساس از دست دادن کنترل، دچار اضطراب می کند.

اگر به این فرد خودتنظیمی آموزش داده نشده باشد، ممکن است نتوانند شرایط را کنترل کنند و دچار حملات پنیک شوند.

این علائم اوتیسم در بزرگسالان را می توان به روشی مشابه مدیریت کرد. بزرگسالان در محل کار ممکن است به کمک در زمینه مدیریت زمان نیاز داشته باشند. یک فرد مبتلا به اوتیسم می تواند از تقسیم کردن روز به تکه های قابل پیش بینی سود ببرد.

۱۶. دلبستگی به علایق غیرمعمول |علایم واضح اوتیسم

یکی از ساده‌ترین علائم اوتیسم در کودکان و بزرگسالان، علاقه شدید به اشیاء یا موضوعات غیرعادی است که تقریباً تا حد زیادی وسواس گونه است. به عنوان مثال، یک فرد اوتیستیک ممکن است موارد زیر را دوست داشته باشد:

• قطار
• تمبر
• قاشق

افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می دانند که چه چیزی را دوست دارند و برایشان اهمیتی ندارد که به نظر “عجیب” باشد. آن ها همچنین می توانند آنقدر پرشور باشند که زمان زیادی را به علایق خود اختصاص دهند.

غالباً آن ها در موضوعاتی که از آن لذت می برند متخصص موضوع می شوند. این یکی از علائم اوتیسم در کودکان است.

یکی دیگر از علائم اوتیسم در کودکان این است که چه در نقاشی و چه در بازی های ویدیویی، انرژی بی پایانی را صرف انجام سرگرمی خود می کنند. اکثر کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ترجیح می دهند این کارها را به تنهایی انجام دهند.

۱۷. مشکل در درک احساسات

تصور غلطی که در مورد اوتیسم وجود دارد که یکی از علائم اوتیسم در کودکان بی احساسی آن ها می باشد. این کاملا نادرست است آن ها احساساتی مانند دیگران دارند. آن ها به سادگی با درک و تفسیر احساسات مبارزه می کنند.

ابتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند تشخیص احساسات از روی حالات چهره و زبان بدن را دشوار کند.

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است نشانه های اجتماعی عادی مانند ابروهای بالا یا بالا انداختن شانه را درک نکنند. آن ها در تشخیص احساسات یا طعنه به راحتی از لحن صدای یک فرد مشکل دارند.

احساسات کودک یکی از علائم اوتیسم در کودکان است بنابراین توجه به خشم، ترس، انزجار و تعجب چالش برانگیز است. به همین دلیل، معمولاً افراد مبتلا به اوتیسم موقعیت‌ها را اشتباه تصور می کنند و واکنش‌های نامناسبی نشان می‌دهند. اختلال طیف اوتیسم در بیان احساسات خود و تجربه همدلی با مشکل مواجه می شود.

والدین، معلمان و درمانگران باید رشد عاطفی را در کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم تحریک کنند. بهتر است هر چه زودتر مداخله کنید.

کارهای زیر می تواند در فعال ساختن رشد عاطفی موثر باشد:

• عواطف را در زمینه‌های طبیعی نشان دهید وقتی در حال خواندن کتاب، تماشای یک ویدیو یا ملاقات با دوستان با فرزندتان هستید، می‌توانید به این موضوع اشاره کنید مثلا به او بگویید « علی اخم کرده پس عصبی است» « سارا داره لبخند میزنه بنابراین خوشحال است»
• پاسخگو باشید: به عواطف فرزندتان پاسخ دهید، مثلاً «تو لبخند می‌زنی بنابراین باید خوشحال باشی».

۱۸. مشکلات مکرر خواب

یکی از علائم اوتیسم در کودکان که بسیار قابل توجه می باشد مشکلات خواب است. نزدیک به ۸۰ درصد از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای اختلال خواب مزمن همراه هستند و افراد مبتلا به اوتیسم دو برابر بیشتر در معرض بی خوابی منظم هستند.

آن ها به طور کلی با خوابیدن برای هشت ساعت توصیه شده هر شب مقابله می کنند. متأسفانه کمبود خواب کافی می تواند علائم اوتیسم در کودکان را بدتر کند. افراد کم خواب مبتلا به اوتیسم رفتارهای تکراری و تاخیر یادگیری بیشتری از خود نشان می دهند.

بر اساس گزارشات Spectrum News افراد مبتلا به اوتیسم حدود ۱۵ درصد از زمان خواب خود را در مرحله حرکت سریع چشم (REM) می گذرانند که برای مهم و خاطرات بسیار است. در مقابل، اکثر کودکان، حدود ۲۳ درصد از آرامش شبانه خود را در REM می گذرانند.

چه چیزی خواب را اینقدر سخت می کند؟ کودکان و بزرگسالان مبتلا به ASD حتی با سر و صدایی می توانند بیدار شوند. آن‌ها همچنین ممکن است ذهن‌های مضطرب و بیش فعالی داشته باشند که برای خوابیدن به چالش کشیده می‌شوند، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به ASD دارای بیش فعالی یا وسواس نیز هستند.

پزشکان افراد مبتلا به اوتیسم داروهای ملاتونین می دهند تا بهتر بخوابند. البته این دارو حتما زیر نظر پزشک متخصص مصرف می شود و نباید خودتان به مصرف آن اقدام کنید.

۱۹. عدم توانایی کنترل تکانه

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور کلی فاقد مهارت‌هایی برای کنترل تکانه‌های خود هستند. افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل نقص در عملکرد اجرایی، اغلب بدون فکر کردن به چیزها، بر اساس خواسته های خود عمل می کنند.

کارکرد اجرایی اصطلاحی روان‌شناختی است که به مجموعه مهارت‌های شناختی اطلاق می‌شود که تنظیم مهارت‌های را فراهم می‌کند، از جمله این فعالیت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• برنامه ریزی و سازماندهی
• مدیریت زمان
• بازداری رفتاری
• انجام چند کار همزمان
• استدلال و حل مسئله

نشانه های اوتیسم در نوجوانان

این نشانه ها عبارت هستند از:

۲۰. وقتی به آن ها لبخند می زنید با لبخند به شما پاسخ نمی دهند.

۲۱. کوبیدن سر به دیوار یا با دست به سر خود کوبیدن

۲۲. اگر صدا، طعم، بو یا نور خاصی را دوست نداشته باشند به شدت ناراحت و عصبی می شوند.

۲۳. عبارات یکسان را تکرار می کنند.

۲۴. تمایل به تکرار عادات دارند.

۲۵. احساسات دیگران را درک نمی کنند.

۲۶. علاقه زیاد به داشتن یک روال مشخص در طول روز دارند و از بهم خوردن آن ناراحت می شوند.

۲۷. معمولا تنها هستند و مهارت بسیار پایینی در دوست یابی دارند.

۲۸. علاقه شدید به فعالیت های خاصی دارند.

۲۹. تغییرات جزئی آن ها را ناراحت می کند.

۳۰. علایق وسواسی از علائم اوتیسم در نوجوانان می باشد.

۳۱. فقط دوست دارد در مورد چیزی که به آن علاقه دارد صحبت کند.

۳۲. مشکل در خواندن نشانه های غیرکلامی مانند لحن صدا، حرکات و زبان بدن

۳۳. ترجیح می دهد با افراد مسن تر از خود صحبت کند.

۳۴. احتمال تشنج می تواند در دوران بلوغ افزایش یابد

۳۵. احتمال اینکه نوجوان اوتیستیک شما در دوران بلوغ دچار تشنج شود چهار به یک است. علت مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که تغییرات هورمونی عامل اصلی این مسئله می باشند.

علائم اوتیسم در بزرگسالان

برخلاف باور بسیاری از افراد اوتیسم در بزرگسالی نیز رخ می دهد. در اینجا علائم لازم برای تشخیص اوتیسم در بزرگسالان آورده شده است و به شما کمک می کند تا این اختلال را راحت تر تشخیص دهید:

۳۶. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است در خواندن نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشید. این می تواند همه چیز را از حالات چهره شخص گرفته تا ژست یا لحن صدای آن ها را در بر گیرد.

۳۷. حفظ یک برنامه منظم یا منظم نگه داشتن کارها به این افراد کمک می کند تا احساس کنند زندگی امن و قابل پیش بینی دارند و ممکن است زمانی که کارهای روزمره آن ها بهم می خورد احساس ناراحتی شدیدی پیدا کنند.

سخن آخر

جوانان اوتیستیک ممکن است برخلاف دستورات والدین یا مراقب خود عمل کنند و هر طور که می خواهند رفتار کنند. به عنوان مثال، آن ها ممکن است اقلامی را که دوست دارند در فروشگاه ها بردارند، مدرسه را ترک کنند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند یا به احساسات دیگران بی توجهی کنند.

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم از اشتراک گذاری متنفرند و بلافاصله اشیاء را پس می گیرند. کنترل ضعیف تکانه قطعا یکی از علائم اوتیسم در کودکان است که باید با مداخله برطرف شود.

شناسایی زودهنگام این ۷۰ علائم اوتیسم در کودکان و ​​مداخله، کلید موفقیت در آینده است. انتظار و عقب انداختن مداخله می تواند به معنای افزایش موارد زیر باشد:

• نقص های شناختی
• اختلال در مهارت های عاطفی یا اجتماعی
• چالش های رفتاری
• مهارت های ارتباطی ضعیف یا تاخیر در گفتار

نویسنده: “کودکانه”

منبع: Signs of autism in adults

کوبیدن سر کودک از علائم بسیار شایع اوتیسم می باشد. از دیدگاه درمان بیوپزشکی، این علائم نشانه یا علامت یک مشکل اساسی می باشد.

کوبیدن، تکان دادن، چرخاندن و تکان دادن بدن همگی از عادات رایج برای نوزادان و کودکان نوپا هستند.

بسیاری از روانشناسان بر این باورند که تکان دادن و کوبیدن سر به عنوان یک مکانیسم آرام بخش برای کودکان خردسال عمل می کند. در حالی که کوبیدن سر می تواند یک رفتار طبیعی برای نوزادان باشد، زمانی که با تاخیر رشد همراه شود می تواند نشانه ای از اختلال طیف اوتیسم باشد.

صدمه به خود می تواند به خصوص ترسناک باشد زیرا به نظر می رسد غریزه اصلی ما در حفظ خود را نقض می کند. همچنین تمایل والدین برای محافظت از فرزندانشان را عمیقاً به چالش می کشد.

والدین خانه های خود را برای مراقبت از کودک ایمن می سازند، کودک خود را در صندلی های ایمنی خودرو می گذارند و آن ها را به مدرسه می برند تا همه آن ها را از آسیب های بیرونی محافظت کنند. اما والدین چگونه می توانند کودکان را از خطری که در درون خود دارند محافظت کنند؟

 علت حرکات تکراری 

برای درک اینکه چرا کودکان خردسال دست به حرکات تکراری می زنند، مانند کوبیدن و ضربه زدن به سر، ابتدا باید بفهمیم که آن ها چه کارهایی را تکرار می کنند.

همه نوزادان زمانی که در رحم هستند توسط مادرشان تکان می‌خورند. همانطور که کودکان رشد می‌کنند، اسباب‌بازی‌های گهواره‌ای، سه چرخه‌ها، سرسره‌ها، سواری در شهربازی، ماشین‌ بازی و دوچرخه‌سواری نمونه ای از این فعالیت ها می باشند.

 علت کوبیدن سر کودک 

چرا کودک با دست به سر خود میزند؟ علت کوبیدن سر کودک به دیوار دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان خردسال تمایل به کوبیدن سر دارند. در اینجا چند نمونه رایج از این رفتار آورده شده است:

• ضربه زدن به سر نشانه مشکلات پردازش حسی یا ناشی از نقص حسی می باشد. زمانی که سیستم عصبی کمتر از حد تحریک شده باشد، ممکن است کودک سرش بکوبد.
• از طرف دیگر، زمانی که سیستم عصبی بیش از حد حساس است و بیش از حد تحریک شده است، ممکن است کودک سرش را بکوبد. این تلاشی است برای اینکه آنها احساس راحتی بیشتری کنند زیرا انتقال دهنده های عصبی آن ها قادر به پردازش احساسات اطراف خود نیستند.
• کوبیدن سر کودک یک تکنیک آرام بخش قبل از خواب است. نوزادان به تکان خوردن برای خواب عادت دارند، بنابراین بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا راه هایی برای ایجاد یک حرکت تکراری پیدا می کنند.
• کودکانی که به دلیل نقص حسی کمتر تحریک می شوند، مانند آن هایی که نابینا یا ناشنوا هستند، اغلب برای تحریک به سر خود ضربه وارد می کنند.

• کودکانی که محیط اطراف آن ها حواس پرتی کمی ایجاد می کند، ممکن است خسته یا تنها شوند و در نتیجه سر خود را برای تحریک بکوبند.
• کودکانی که در محیط شلوغ، پر سر و صدا و ناآرام غرق می شوند نیز با حرکات موزون مانند کوبیدن سر کودک آرام می شوند.
• برخی از کودکان هنگام دندان درآوردن یا عفونت گوش برای تسکین سرشان را تکان می دهند.
• نوزاد ممکن است از سر ناامیدی یا عصبانیت سرشان را تکان دهند یا به جایی بکوبند، مانند حالت عصبانیت.
• کوبیدن سر کودک برای جلب توجه نیز می باشد. هر چه کودکان واکنش بیشتری از سوی والدین یا سایر بزرگسالان دریافت کنند، احتمال ادامه این عادت بیشتر است.

نکته: به طور کلی، کودکان به منظور آسیب رساندن به خود، سرشان را نمی کوبند.

شیوع

تا ۲۰ درصد از نوزادان و کودکان نوپا سالم، سر خود را تکان می دهند یا آن را به جایی می کوبند . اگر فرزند شما سالم است و فقط هنگام خواب سرش را تکان می دهد، جای نگرانی نیست.

گفتنی است، کوبیدن سر کودک، چرخاندن سر و تکان دادن بدن در کودکان مبتلا به تاخیر رشد، کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​کودکانی که مورد آزار و اذیت یا بی‌توجهی قرار می گیرند، بسیار شایع‌تر است.

پسرها سه برابر بیشتر از دخترها در معرض کوبیدن سر کودک قرار دارند.

چقدر طول می کشد؟

کوبیدن سر کودک معمولاً پس از شش ماهگی ظاهر می شود و معمولاً تا چهار سالگی به طور خود به خود پایان می یابد. با این حال، کوبیدن سر کودک اگر بیش از سال‌های اولیه ادامه یابد یا منجر به صدمات جدی می شود.

در رشد و رفتار معمول دوران کودکی، کودکی که بیش از سه سالگی هنوز کوبیدن سر کودک را تحربه می کند، باید از نظر پزشکی مورد ارزیابی قرار گیرد.

ضربه سر نشانه اوتیسم

پنج رفتار کلیدی کودکان مبتلا به اوتیسم را متمایز می کند که شامل موارد زیر همراه با کوبیدن سر کودک می باشد:

1. تا ۱۴ ماهگی، اکثر کودکان به اشیاء اشاره می کنند تا فرد دیگری را وادار کنند که به آن شی نگاه کند.
2. عدم دنبال کردن اشاره های دیگران در حالی که کودکان دیگر اغلب به چیزی که بزرگسالان به آن اشاره دارند نگاه می کنند.
3. فقدان تماس چشمی یا تماس چشمی زودگذر: تا سه ماهگی، کودکان سالم تماس چشمی مداوم را به عنوان وسیله ای برای ارتباط اجتماعی و تعامل انتخاب می کنند
4. عدم پاسخگویی به نام: در ۱۲ ماهگی، کودکان سالم به فردی که نام آن ها یا نام مستعاری را که اغلب می شنوند صدا می کند نگاه می کنند یا به سمت آن ها بر می گردند.

این پنج رفتار معمولاً در کودکانی که ممکن است مبتلا به اختلال طیف اوتیستیک وجود ندارد. اگر نگران هستید، بدون توجه به سن کودکتان با پزشک اطفال تماس بگیرید و علائم کودک خود را برای آن ها بیان کنید.

دیگر علائم کودک اوتیسمی عبارتند از:

• تاخیر در یادگیری رشدی
• حساسیت بیش از حد یا کمتر به نور، صدا، لمس یا مزه
• مشکل در برقراری ارتباط
• حرکات و رفتارهای تکراری
• دشواری در موقعیت های اجتماعی
• دلبستگی به علایق غیرعادی
• مشکلات خواب

در اختلال طیف اوتیسم، شروع برخورد با پرخاشگری و عصبانیت در سنین رشد کودک بسیار مهم است. با رشد کودک، مقابله با پرخاشگری دشوارتر می شود و به رفتاری تکراری تبدیل می شود و احتمال آسیب جسمی کودک قوی تر می شود.

این وضعیت نشان می دهد که توجه به تشخیص و درمان زودهنگام طیف اوتیسم چقدر اهمیت دارد.

پیشگیری

اگر کوبیدن سر کودک را دیده‌اید، احتمالاً می‌خواهید از این رفتار جلوگیری کنید. در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید به جلوگیری از عادت سرکوب کردن کمک کنید:

1. وقتی متوجه کوبیدن سر شدید، سعی کنید یک عامل حواس پرتی را معرفی کنید.
2. می توانید با حفظ آرامش و انتقال کودک به ناحیه دیگری که دسترسی به سطح سخت وجود ندارد، از شدت ضربات سر کودک بکاهید.
3. اگر کوبیدن سر کودک بخشی از کج خلقی و عصبانیت است، با آرامش حواس کودک خود را منحرف کنید.

 ضربه مغزی 

برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم، آسیب مغزی یک نگرانی رایج است. کودکان زیر سه سال به ندرت با کوبیدن سر کودک خود آسیب طولانی مدت ایجاد می کنند.

سر این کودکان برای مقابله با ضربه ناشی از افتادن طراحی شده است، و ضربه سر به ندرت بیشتر از یک تصادف می باشد. با این حال، با بزرگتر شدن کودکان، آن ها در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آسیب پایدار هستند.

چه زمانی باید نگران باشم؟

اگر کودک شما سالم است و فقط در طول شب یا چرت زدن سر خود را به جایی می کوبد، جای نگرانی نیست.

کودکان معمولاً این کارها را انجام می دهند تا به خواب بروند. کوبیدن سر کودک و تکان دادن بدن تنها در صورتی یک اختلال محسوب می شود که به طور قابل توجهی با خواب تداخل داشته باشد یا منجر به آسیب بدنی  شود.

درمان

همان طور که گفته شد کودکان برای اجتناب یا فرار از برخورد ناخوشایند اجتماعی دست به رفتار آسیب‌رسان (کوبیدن سر کودک) به می‌زنند. ممکن است کودک قبل از ملاقات با شخص خاصی یا در طول یک فعالیت خاص شروع به آسیب زدن به خود کند.

در هر صورت، هدف این نوع رفتار اجتناب از چیزی یا کسی است. به عنوان مثال، درمانگر ممکن است از کودک بخواهد کاری انجام دهد (مثلاً، منطقه بازی را ترک کند). اگر او مایل نباشد، ممکن است رفتار آسیب‌رسانی به خود داشته باشد. نتیجه این است که درخواست اولیه رد می شود، در این شرایط مشاور باید بسیار حرفه ای باشد زیرا اگر حرف خود را کنار بگذارد کودک یاد می گیرد که با این کار می تواند به هدف خود برسد.

در مواردی که کودک نمی فهمد چه چیزی از او پرسیده می شود، ممکن است یک مشکل جسمی (به عنوان مثال سردرد، مشکل شنوایی یا بیماری معده) وجود داشته باشد یا کودک ممکن است درگیر اختلالات جسمی مانند مشکلات شنوایی باشد. در این صورت، مهم است که کودک توسط پزشک ارزیابی شود و مشکلات، بیماری ها و اختلالات جانبی نیز شناسایی شوند.

یک راه حل کاربردی برای کوبیدن سر کودک این است که به او مهارت های ارتباطی کاربردی مانند زبان اشاره یا استفاده از تخته ارتباطی را آموزش دهید. این بدان معناست که والدین، مراقبان، درمانگران و پزشکان هنگام تعامل با کودک از سیستم ارتباطی یکسانی استفاده می کنند. همچنین مهم است که کودک هر کجا که می رود به این سیستم ارتباطی دسترسی داشته باشد.

نویسنده: “کودکانه”

منبع: Head banging: Why it happens and what to do about it?

نکات اساسی اوتیسم، عمر کودکان اوتیسم و تکنیک های درمانی یکی از سوالات همیشگی والدینی می باشد که کودک اوتیسمی دارند. 

اگرچه اصطلاح “اوتیسم” برای اولین بار در حدود سال ۱۹۱۱ ظاهر شد، تا اواخر قرن بیستم، اطلاعات بسیار کمی در مورد اختلال طیف اوتیسم وجود داشت و اوتیسم جزو حوزه های پزشکی می باشد که هنوز در حال تحقیق و گسترش است بنابراین نکات اساسی اوتیسم یافته های مهمی است که محققان تاکنون به آن ها دست یافته اند.

اوتیسم چیست

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که می‌تواند باعث چالش‌های قابل توجه اجتماعی، رفتاری و ارتباطی شود. ولی شاید افراد مبتلا به  ASD با راههایی یاد بگیرند، رفتار کنند، تعامل کنند و ارتباط برقرار کنند که از اکثر دیگر مردم متفاوت هستند.

توانایی های تفکر، یادگیری، و حل مسئله افراد مبتلا به ASD از نظر استعداد م‌یتواند به شدت به چالش کشیده شود. برخی از افراد مبتلا به ASD به کمک بیشتری در زندگی روزانه شان نیاز دارند، و بقیه کم تر.

(بیشتر…)

ایده های بیشتر برای انتخاب اسباب بازی

کیفیت را بر کمیت ترجیح دهید.

اسباب بازی های بیش از حد می تواند برای یک کودک اوتیستیک، گیج کننده و ناخوشایند باشد چرا که تنوع محرک ها منجر به ایجاد سردرگمی برای افراد این طیف می شود.

بهتر است یک اسباب بازی با کیفیت خوب را بر بسیاری از اسباب بازی های ارزان تر که خانه شما را شلوغ می کنند، ترجیح دهید.

اگر در انتخاب اسباب بازی با کیفیت، درست عمل کنید، حتی یک اسباب بازی می تواند برای ساعت های طولانی، لذت ایجاد کند و مهارت های کودک تان را گسترش دهد.

فرقی نمی کند که این مطلب را به عنوان والد می خوانید یا متصدی تامین ابزارهای آموزشی برای مدرسه ی کودکان اوتیسم.

در هر حالت، در نظر داشتن این نکته بسیار ارزشمند است که لازم است کیفیت را بر کمیت ترجیح دهید.

از مزیت های جستجوی آنلاین استفاده کنید.

 فروشگاه های متعددی به ارایه ی ایده هایی در زمینه ی  اسباب بازی های کودکان مبتلا به اوتیسم، نحوه ی غذا خوردن این کودکان و سایر مسایل مربوط به آن ها پرداخته اند.

همچنین راهنماهای زیادی برای نتخاب اسباب بازی مناسب این گروه از کودکان وجود دارد.

بنابراین تویه می کنیم خواننده ی خوبی  باشید تا خودتان را به جدیدترین اطلاعات حیطه ی اوتیسم، مجهز کنید و بتوانید مناسب ترین ایده ها را با توجه به فرزندتان اعمال کنید.

باید گفت در این اختلال، تنوع زیادی وجود دارد. به عبارتی هر کودک، متفاوت است و هر نوع اوتیسم نیز تفاوت هایی با انواع دیگر دارد.

شما نیاز و منافع کودک خود را بهتر از هر کس دیگری می شناسید و می توانید به او کمک کنید.

پیدا کردن آنچه نویسندگان اوتیستیک در دوران بچگی شان دوست داشتند، نیز ایده ی خوبی است.

می توانید لیستی از علایق دوران کودکی این نویسندگان تهیه کنید و از بازی های آن ها برای تنوع بخشی به بازی های فرزندتان استفاده کنید.

برای بازی، سعی کنید تا تلفیقی از بازی های سنتی و محرک را به کار ببرید و خود را به نوع خاصی از بای ها محدود نکنید.

بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم عادت دارند تا در حالیکه بر نوع خاصی از بازی های مورد علاقه شان مثل پازل متمرکز هستند، با دیگران نیز بازی های معمول یا خیالی انجام دهند..

---

در انتخاب بازی مراقب وب سایت هایی که بر “بازی مناسب” تأکید دارند باشید.

 هدف این وب سایت ها ممکن است این باشد که کودک اوتیستیک را به عنوان کودکی عادی جلوه دهند نه اینکه به آن ها کمک کند تا سرگرم شوند و مهارت های خود را نیز بهبود ببخشند.

بنابراین بهتر است با دریافت آگاهی های قبلی از ویژگی های بازی مناسب کودکان اوتیسم، وارد بازرا و یا فروشگاه های اینترنتی شوید و خریدتان را انجام دهید.

به دنبال اسباب بازی هایی بروید که علایق خاص فرزندتان را برآورده کنند.

تشویق احساسات خاص کودک تان در مورد شیوه ی خاصی از بازی به او  کمک می کند که احساس پشتیبانی و درک شدن کند.

(همچنین ممکن است در نهایت منجر به موفق شدن در حرفه ای برای فرزندتان شود. به عنوان مثال دختربچه ای که عاشق کامیون های آتش نشانی باشد ممکن است روزی کامیونی آتش نشانی طراحی کند.)

بنابراین در انتخاب اسباب بازی، از جویا شدن علایق شخصی کودتان نیز غافل نشوید.

---

به دنبال اسباب بازی های قابل استفاده در فضای باز باشید.

 ورزش برای همه کودکان اهمیت دارد و کودکان اوتیسم نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

ورزش، تحرک و بازی های در فضای باز، ممکن است خروجی خوبی برای انرژی اضافی کودک نیز فراهم کنند.

 در این قبیل بازی ها، کودک را تشویق کنید که به تنهایی و با دیگران بازی کند. اگر این قبیل کودکان بخاطر طبیعت شان مضطرب باشند، غالبا بازی های گروهی همکارانه را به بازی های رقابتی ترجیح می دهند.

ساخت اسباب بازی با فرزندتان را فراموش نکنید.

حتی اگر فرزند بزرگتری دارید، او از طریق فرایند ساخت یک عروسک همراه با شما لذت زیادی می برد.

 به عنوان مثال، ممکن است بخواهید به کمک هم یک عروسک طراحی کنید و بسازید.

کودکان اوتیسم توانایی خوبی در طراحی، سازمان دهی و خلق دارند و می توانید از طریق این فرایند، استعدادهای نهفته ی او را به ظهور برسانید.

درگیر شدن در پروسه ی ساخت به همراه کودک، می تواند در کشف دنیای درونی او نیز بسیار موثر باشد و رابطه ی عاطفی شما را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد.

• تربیت کودک بیش فعال
• روانشناسی دختر ۱۱ ساله
• تربیت پسر یازده ساله
• داستان کودک دبستانی (۸ تا۱۰ سال)
• روانشناسی کودک ۴ تا ۵ ساله

اگر کودک تان، دارای همبازی است، اسباب بازی های قابل اشتراک را بررسی کنید.

برای کودکان هم سن، اسباب بازی هایی مانند توپ ها، گچ های طراحی، وسایل هنری و یا ورزشی، قابل اشتراک هستند.

بنابراین بد نیست تا اسباب بازی های خواهر، برادر و یا هم بازی های کودک تان را نیز بررسی کنید و فرزندتان را تشویق کنید تا ضمن برقراری ارتباط با طرف مقابل، از اسباب بازی های او استفاده کند.

کودکان می توانند از طریق بازی کردن با وسایل همدیگر، ضمن تقویت مهارت های حرکتی و …، بودن با دیگران را نیز یاد بگیرند و این حالت، فرصتی برای رشد اجتماعی به حساب می آید.

 اسباب بازی را انتخاب کنید که امکان بازی همزان والد- کودک را فراهم می کند.  

این قبیل اسباب بازی ها به شما یا والدین کمک می کنند تا بتوانید با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و بدانید که ذهن او چگونه کار می کند.

در حقیقت کودکان مبتلا به اوتیسم، افرادی منحصر به فرد هستند که ارزش دیده شدن را دارند و بازی های مشارکتی، این فرصت را برای شما ایجاد می کنند.

در این فرصت شما می توانید ضمن آگاهی از دنیای درونی فرزندتان، به او کمک کنید تا در فضایی امن و آرام بخش، مهارت های اجتماعی را نیز از طریق بازی یاد بگیرد.

به یاد داشته باشید که کودک شما، انسانی منحصر به فرد، با توانایی های مخصوص به خودش است.

بنابراین در بازی با او، تلاش کنید تا دنیای درونی اش را درک کنید و استعدادهایش را به رخش بکشید.

اگر هدف از بازی، وانمود کردن کودک مبتلا به اوتیسم به عنوان فردی عادی باشد، می توان گفت، کار علمی ای صورت نگرفته و کودک تان تا حد زیادی مورد ظلم قرار گرفته است.

نویسنده : کودک و نوجوان

جذب کودکان مبتلا به اوتیسم در بازی می تواند بسیار سخت تر از کودکان غیر اوتیسم باشد.

علاوه بر این، بازی باید هم برای کودک لذت بخش باشد و هم به توسعه ویژگی های شخصیتی خاص کودک اوتیستیک و تغییر مکانیسم های مقابله ای او کمک کند.

بازی های عملکردی

به دنبال اسباب بازی هایی باشید که حواس کودک تان را را تحریک می کنند.

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای چالش های حسی، به ویژه مقاومت در برابر لمس شدن هستند.

اسباب بازی ها می توانند راهی عالی برای معرفی احساسات لمسی در یک فضای غیر تهدید کننده باشند که کودک در برابر آن ها احساس کنترل کامل دارد.

اسباب بازی مناسب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کتاب هایی که پارچه، فویل، نخ و غیره به آن ها متصل شده است – شما حتی می توانید خودتان این اسباب بازی را ایجاد کنید

بلوک های دارای علامت یا اعداد برجسته (این نیز نیاز به سفارش برای ساخت دارد)

اسباب بازیی هایی با خزه ها، عناصر برجسته و رگه ها و غیره

اسباب بازی هایی که تولید صدا می کنند.

کتاب هایی با روکش های سخت پلاستیکی که به کودک اجازه می دهد تا روکش را با دست جدا کند و هر آنچه را که می خواهد به خوبی لمس کند.

---

اسباب بازی هایی را انتخاب کنید که به توسعه ی تعاملات اجتماعی کمک می کنند.

آموزش همکاری به همه ی کودکان از طریق اسباب بازی ها یک رویه مهم رشدی است.

برای کودکان مبتلا به اوتیسم، اسباب بازی های تقویت کننده ی تعاملات اجتماعی به منظور کمک به توسعه مکانیزم های مقابله ای موثر برای برقراری ارتباط با جهان پراهمیت تر نیز می باشد.

 برای تقویت تعاملات اجتماعی کودک اوتیسم، “بازی های تخته ای” گزینه ای بسیار عالی هستند، مخصوصا زمانی که تمامی اعضای خانواده با هم بازی می کنند.

در این بازی ها آموزش های مربوط به رعایت نوبت به خوبی انجام می شود که اگر چه موضوع ساده ای است اما کودکان اوتیسم نیاز به آموزش های عملی بیشتری برای یادگیری صحیح آن دارند.

می توان گفت عصاره ی ناامیدی در مورد یادگیری مهارت های اجتماعی برای کودکان اوتیسم زیادتر از کودکان عادی است.

این در حالی است که در صورت شروع به موقع آموزش ها، کودک اوتیستیک نیز می تواند از طریق بازی، مهارت های لازم را بیاموزد و رفتارهای اجتماعی خوبی را از خود بروز دهد.

 اسباب بازی هایی را انتخاب کنید که به توسعه مهارت های حرکتی کمک می کنند.

همه کودکان نیاز به توسعه مهارت های حرکتی دارند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم به احتمال زیاد در این زمینه مقاومت زیادی خواهند داشت.

کودک اوتیسم تمایل دارددر گوشه ای بنشیند و به به بازی هایی با رویه ای تکراری بپردازد.

بنابراین درگیر کردن او در بازی های حرکتی تا حدودی دشوار و البته ضروری است.

نقاشی انتخاب خوبی برای تقوست مهارت های حرکتی است.

همچنین بازی هایی که در آن ها از انگشت نگاری استفاده می شود، می تواند به بهبود مسائل حسی کودک اوتیسم کمک کند.

اگر چه ایجاد و حفظ تعادل برای کودک مبتلا به اتیسم تا حد زیادی دشوار است،  اما هرگز ناامید نشوید.

با صبر و حوصله ی فراوان و تشویق کوچک ترین تلاش های کودک، ممکن است او بتواند تعادل دوچرخه و یا سه چرخه ای را حفظ کند و مهارت های حرکتی اش را شدیدا گسترش دهد.

استفاده از ترامپولین هم گزینه ای عالی برای رشد مهارت های حرکتی است اما لازم است از ایمنی و همیشه در دسترس بودن آن مطمن شوید.

بپر بپر های کودک در تشک ترامپولین می تواند علاوه بر ایجاد شور و هیجان، به بهبود تعادل و رشد مهارت های حرکتی کودک تان کمک ویژه ای کند.

---

اسباب بازی هایی را انتخاب کنید که بر مهارت های سازمان دهی تأکید می کنند.

بازی های عملکردی که تاکنون نام برده شد، نه تنها به کودک کمک می کند تا با ضعف های خود دست و پنجه نرم کند و آن ها را رشد دهد بلکه او را را تشویق می کند تا بر نقاط قوت خود نیز تأکید کند.

بچه های اوتیستیک اغلب در ایجاد و درک سیستم ها مهارت دارند.

شما می توانید این را با خرید اسباب بازی هایی که آن ها را قادر به طراحی اتومبیل ها، ساخت شهرهای زیبا برای عروسک های خود و ایجاد مهارت های بصری خود می کنند، تشویق کنید.

با استفاده از این مدل اسباب بازی های طراحی کننده، ممکن است باعث شوید آن ها به مهارت های اساسی خود در طراحی، سازمان دهی و ادراک بصری پی ببرند و به سمت متخصص شدن در مشاغل نیازمند این مهارت ها حرکت کنند.

بنابراین به دنبال بازی هایی مانند موارد زیر باشید:

بلوک های ساختمان

اسباب بازی هایی که می توانند از راه های مختلف از هم جدا شوند و دوباره ساخته شوند.

پازل و بازی های مغزی

خانه های کالج یا اسباب بازی هایی برای سازماندهی

دکمه ها و مهره ها ( با در نظر گرفتن خطرات خفگی)

باتوجه به سطح مهارت فرزندتان، اسباب بازی انتخاب کنید.

به طور کلی اسباب بازی های پیچیده ای برای کودکان کم سن و سال تر یا افرادی که دارای اختلالات حسی یا فکری هستند مفید می باشند.

بازی هایی مانند باز و بسته کردن و استفاده از اسباب بازی ها نمونه ای از بازی های مفید برای این گروه کودکان هستند.

اما برای کودکان با مهارت های قوی تر، لازم است به دنبال اسباب بای هایی باشید که در آن ها ساخت، ایجاد، کشف و یا اتصال مورد توجه قرار گرفته است.

• تربیت کودک بیش فعال
• روانشناسی دختر ۱۱ ساله
• تربیت پسر یازده ساله
• داستان کودک دبستانی (۸ تا۱۰ سال)
• روانشناسی کودک ۴ تا ۵ ساله

از بازی عملکردی نترسید.

 گاهی اوقات، خوب است که اجازه دهید کودک شما به سادگی از یک خط اسباب بازی (بازی کردن با اسباب بازی های مختلفی که دارد) لذت ببرد.

به یاد داشته باشید که هیچ بازی درست و غلطی وجود ندارد.

مهم ترین نکته آن است که کودک تان در زمان بازی، لذت ببرد.

لازم است بپذیرید که ممکن است نوع رفتارهای یک کودک اوتیستیک با سایر کودکان عادی تا حدودی متفاوت باشد.

بنابراین اجازه دهید کودک تان خودش باشد و از این باور که ” کودک من نیز باید مثل بقیه رفتار و بازی کند” به شدت دوری کنید.

با مطالعه ی این مقاله، باید به این مساله پی برده باشید .

مهم ترین نکته در انتخاب اسباب بازی برای کودکان طیف اوتیسم، اسباب بازی های دربرگیرنده ی چالش های حسی، حرکتی، مهارت های عملکردی و سازمان دهی هستند.

بنابراین می توانید با استفاده از خلاقیت خودتان، از هر چیزی که در برگیرنده ی مولفه های ذکر شده است به عنوان اسباب بازی استفاده کنید.

در صورتی که علاقمند به دریافت ایده های بیشتری در خصوص اسباب بازی کودکان اوتیسم هستید، می توانید به بخش دوم و ادامه ی مطلب نیز مراجعه کنید. پ

نویسنده : کودک و نوجوان

 

اوتیسم چیست ؟

اختلال اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال نافذ رشدی است که در ارتباطات اجتماعی مشکل ایجاد می کند.

بر اساس پژوهش ها، علت اصلی اوتیسم تاکنون شناخته نشده است و همبستگی معناداری بین این اختلال با وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین دیده نشده است.

به عبارت دیگر احتمال مبتلا شدن کودک به این اختلال در طبقات مختلف اجتماعی و اقتصادی وجود دارد.

به لحاظ آماری از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا یک نفر مبتلا به اوتیسم است. می توان گفت زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل است.

این اختلال که در پسران شایع‌تر از دختران است به این صورت عمل می کند که  بر رشد طبیعی مغز در حیطه ی تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد.

کودک اوتیسم چه ویژگی هایی دارد؟

 کودک اوتیسم ، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌ های مربوط به بازی، مشکل دارند.

 این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای کودک دشوار می‌ کند.

کودک اوتیسم ممکن است رفتارهای خودآزارانه و یا پرخاشگری نیز نشان دهند.

در این افراد حرکات تکراری، پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دل‌بستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییردیده می‌شود.

اما باید گفت هسته ی مرکزی اختلال اوتیسم، اختلال در “ارتباط” است.

اگر با کودکی که دارای اختلال اوتیسم است در ارتباط باشید، تقریبا می توانید نیمی از نشانگان زیر را در بیشتر موقعیت ها در او مشاهده کنید: 

• اصرار به یکسانی مقاومت در برابر تغییر
• مشکلات شدید تکلم
• مشکل در بیان نیازها و استفاده از اشارات به جای کلمات
• اشتباه در کاربرد ضمایر      
• تکرار کلمات و یا جملات دیگران
• خنده، گریه، پریشانی و قشقریق بی دلیل
• مشکلات اساسی در برقراری ارتباط (در آغوش گرفته شدن را  دوست ندارند، تماس چشمی کم، فاصله گرفتن از دیگران)
• تحرک بیش از اندازه و یا کم
• نترسیدن از خطرات   
• به روش های معمولی آموزش پاسخ نمی دهند
• عدم حساسیت به صدا: ممکن است فکر کنید کودک واقعا صدای شما را نمی شنود در حالیکه از نظر شنوایی کاملا سالم است.
• ناتوانی هوشی در حدود ۷۰ درصد موارد 

---

درمان اوتیسم

تا کنون هیچ روش قطعی‌ای برای درمان اوتیسم یافته نشده‌است. می توان گفت کارآمدترین روش درمانی، توانبخشی است.

در ادامه برخی از رویکردهای اثرگذار درمان را معرفی خواهیم کرد.

روش رفتاردرمانی ABA 

این روش از بهترین مداخلات توانبخشی برای اختلال اوتیسم است که بیش از ۵۰ سال قدمت دارد.

 در این رویکرد علمی، مهارت‌های بازی، ارتباطات، مراقبت از خود و مهارت های تحصیلی به کودک اوتیستیک آموزش داده می شود.

 در این شیوه از دستورالعمل های مستقیم استفاده نمی شود.

به عنوان مثال ممکن است درمانگر از کودک بخواهد تا با استفاده از وسایل موجود یک کارت هدیه ولنتاین درست کند و در خلال کار به او بگوید که با قیچی چگونه کار کند، چطورکاغذها برش بزند و رنگ آمیزی کند.

اما در پایان کودک مجموعه از مهارت های ظریف مانند برش زدن، رنگ آمیزی، در دست گرفتن مداد و قیچی زدن را یاد گرفته است.

درمان رفتاری شناختی یاCBT 

این روش باتمرکز بر اصلاح شناختی به طور معمول برای کودکان مبتلا به علائم خفیف اوتیسم کاربرد دارد.

روابط متقابل و انحصاری یا  DIR

 با این روش درمانگر از طریق تمرکز بر علایق کودک، او را در فعالیت ها درگیر می کند و به سمت یادگیری مهارت های جدید هدایت می کند.

توسعه روابط در کاردرمانی اوتیسم

کاردرمانی اوتیسم یک رویکرد خانواده محور برای درمان اوتیسم است که بر اهداف عاطفی و اجتماعی به منظور ایجاد روابط معنی دار تمرکز می کند.

در این روش به اشتراک گاری تجربیات بسیار مهم است و در حقیقت کل خانواده درگیر فرایند درمان می شوند.

دارو درمانی اختلال اوتیسم

داروهایی وجود دارد که می تواند به افرادی که دارای عملکرد اختلال اوتیسم هستند کمک کند.

 برای مثال دارو ممکن است به کنترل بیش فعالی، علایم ناتوانی در تمرکز ، افسردگی یا تشنج کمک کند.

البته باید گفت همه ی کودکان نسبت به دارو پاسخ یکسانی نمی دهند.  

کاردرمانی برای اوتیسم

کاردرمانی اوتیسم رمز موفقیت مداخلات کاردرمانی در درمان زودهنگام است.

رویکردهای مبتنی بر مداخله ی زودهنگام، معتقدند در صورتی که بتوانیم توانایی کودک در انجام تمرینات، تماس اجتماعی و همکاری با جمع را ارتقا دهیم، می توانیم ادعا کنیم که کودک فاقد مشکل است.

رویکرد مداخله ی زودهنگام نوعی درمان بیولوژِیک است که از طریق تغییر در عملکرد مغز، مشکلات کودکان را از بین می برد.

---

دستاوردهای کاردرمانی اوتیسم

کودکان با اختلال اوتیسم دریافت کننده ی مداخلات زودهنگام کاردرمانی، در طی دو تا سه سال آینده می توانند دستاوردهای شان را حفظ کنند.

 همچنین معیارهای زبان و سازگاری رفتار که شامل مولفه های ذهنی، حسی و حرکتی است پیشرفت خوبی را نشان می دهد و علایم روان پریشی نیز کاهش قابل توجهی را نشان می دهد.

براساس یک مقاله منتشر شده در سال ۲۰۱۲، کودکانی که تحت درمان ESDM قرار می گیرند، نسبت به قبل واکنش های مغزی متفاوتی را در برابر محرک های اجتماعی خواهند داشت.

واکنش کودکان اوتیسم تحت این نوع خاص از درمان، نسبت به چهره ها در مقایسه با اسباب بازی ها سریع تر و قوی تر است. همان طور که کودکان عادی نیز چنین واکنشی دارند.

این در حالی است که در گروه مقایسه (کودکان اوتیسمی که این نوع درمان را دریافت نکردند)، واکنش کودکان نسبت به اشیا و اسباب بازی ها سریع تر از واکنش آن ها نسبت به انسان هاست.

این یافته به عنوان یکی از ۵ یافته ی علمی برتر سال ۲۰۱۰  مطرح شده است. یافته ای که بر اساس آن دنیا از تاثیر مداخلات زودهنگام در تغییر عملکرد مغز آگاه شد.

نکته ی مهم آن است که مداخلات رفتاری انجام شده در این رویکرد، از نوع مداخلات رفتاری سطحی نیستند و به طور عمیق، عملکرد نورون های در حال شکل گیری در مغز را تغییر می دهند.

• تربیت کودک بیش فعال
• روانشناسی دختر ۱۱ ساله
• تربیت پسر یازده ساله
• داستان کودک دبستانی (۸ تا۱۰ سال)
• روانشناسی کودک ۴ تا ۵ ساله

آیا با کاردرمانی اوتیسم می توان موفق بود؟

همان طور که گفته شد اوتیسم از حمله اختلالات عصبی است که مشکلاتی از خفیف تا شدید در ارتباطات اجتماعی ایجاد می کند.

اما بررسی شواهد تاریخی و سرگذشت افراد موفق نشان دهنده ی آن است که با وجود اوتیسم نیز می توان موفق بود.

نمونه ی بارز این مساله موسیقی دان مشهور، موتزارت است.

او از کودکی  نسبت به صداهای بلند به شدت حساس بود، دایره‌ی توجه کوتاهی داشت و می‌توانست در طی چند ثانیه از چرخه‌ای از حالات چهره حرکت کند.

او در زندگی کوتاه خود بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات، سرناد و گروه کُر ساخت.

موتزارت در سومین سال از زندگی اش شروع به آهنگسازی کرد و در اروپا شهرت بسیاری یافت.

در هفت سالگی اولین سمفونی و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت.

موتسارت در تمام ژانرهای مرسوم در دوران زندگی اش موسیقی تصنیف کرد و  بررسی شرح حال و زندگی او نشان می‌دهد که او در طیف اوتیسم قرار می‌گرفته است.

شخصیت های معروف دیگری مانند دن آیکروید، کورتنی لاو، استنلی کوبریک و داریل هانا نیز در طیف اوتیسم قرار داشته و دارند.

بنابراین آنچه مهم است تشخیص به هنگام، استفاده از خدمات توانبخشی و مهارت آموزی به این کودکان است تا بتوانند توانمندی های منحصر به فرد خود را شکوفا کنند و به سبک خود از زندگی لذت ببرند.

نویسنده : کودک و نوجوان- کانال تلگرام روانشناسی کودک و نوجوان

اوتیسم یک اختلال ذهنی است که در دوران کودکی شروع می شود که با اختلالات مداوم در درگیر شدن در ارتباطات اجتماعی و تعامل با دیگران شناخته می شود. فرد مبتلا به اوتیسم اغلب رفتارهای محدود، الگوهای تکراری از رفتارها، علایق یا فعالیت ها را دارد. علائم اوتیسم از دوران کودکی شروع شده و زندگی روزمره ی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

اوتیسم چیست

اوتیسم به صورت طیفی می باشد. افرادی که مبتلا به اوتیسم شدید هستند ممکن است در انجام دادن فعالیت های روزمره مشکلات جدی را تجربه کنند که به طور مشخص عملکرد آن ها را محدود می کند. افراد با درجات پایین تر از اوتیسم ممکن است کاملا نرمال به نظر برسند مگر در موقعیت های اجتماعی خاص که در آن اختلال بیشتر خود را نشان می دهد. اوتیسم ممکن است همراه و یا بدون اختلالات روانی و زبانی باشد. برآوردها نشان می دهد که از هر ۱۰۰ کودک یک کودک مبتلا به اختلال اوتیسم است، اختلالی که منجر به اختلال در خانواده ها و زندگی ناکام در بسیاری از کودکان می شود. (بیشتر…)

 گروهی از دانشمندان تورنتو نقایص مغزی مشابهی را در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم، بیش فعالی و اختلال وسواس فکری ـ عملی دریافتند.

این مطالعه ماه جاری در ژورنال آمریکایی روانپزشکی منتشر شد که مواردی نظیر تصاویری از ماده سفید مغز دویست کودک مبتلا به اوتیسم، اختلال وسواس فکری عملی یا کودکان عادی را دربر داشت. ماده سفید مغز متشکل از دسته هایی از فیبرهای عصبی می باشد که مواد سلولی پراکنده در همه ساختار مغز را (بیشتر…)

کودکان مبتلا به اوتیسم در رحم مادرشان دارای سطوح  فزاینده ای ازهورمون های استروئید می باشند.

دانشمندان کشف کرده اند کودکانی که دیرتر به اوتیسم مبتلا می شوند در رحم مادرشان در معرض سطوح فزاینده ای از هورمون های استروئید (مانند تستوسترون، پروژسترون و کورتیزول) قرار می گیرند.

دانشمندان دانشگاه کمبریج و مؤسسه استاتینر سیروم در دانمارک کشف کرده اند کودکانی که بعدآ دچار اوتیسم می شوند در معرض خطر سطوح بالایی از هورمون های استروئید در رحم مادر می باشند. این یافته ها ممکن است کمک کند به (بیشتر…)

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانایی رشدی است که می تواند منجر به مشکلات چشم گیر اجتماعی، ارتباطی و رفتاری شود. اغلب درباره اینکه چه چیزی نگاه  افراد مبتلا به ASD را از دیگران متمایز می کند یافته هایی وجود ندارد، اما افراد مبتلا به ASD ممکن است در ارتباطات، تعاملات ،رفتارها و یادگیری از دیگری افراد متفاوت باشند.

نقص در یادگیری تفکر و مهارت های حل مساله افراد مبتلا به ASD می‌تواند در طیفی از مشکلات خفیف تا شدید قرار بگیرد. برخی از افراد مبتلا به ASD به کمک زیادی درزندگی روزمره شان نیاز دارند و برخی  نیاز کمتر (بیشتر…)