علاقه مند کردن کودک به مدرسه

۱۰ روش علاقه مند کردن کودک به مدرسه

علاقه مند کردن کودک به مدرسه دغدغه بسیاری از والدین می باشد. آیا کودک شما در برابر مدرسه رفتن مقاومت می کند؟ مشق های خود را به موقع انجام نمی دهد؟

روش های علاقه مند کردن کودک به مدرسه

نگران نباشید نکات زیر در مورد علاقه مند کردن کودک به مدرسه است و به شما و همسرتان کمک می کند تا بتوانید علاقه مند کردن کودک به مدرسه را تجربه کنید:

۱.خانه خود را پر از کتاب کنید

خانه‌های پر از کتاب سطح تحصیلی کودک را به طور متوسط ​​۳.۲ سال افزایش می‌دهند. صرفاً داشتن کتاب در خانه (۵۰ کتاب ایده آل است) برای تعیین اهمیت مطالعه و علاقه مند کردن کودک به مدرسه کافی می باشد.

امانت گرفتن کتاب از کتابخانه (هر چند با ارزش باشد) کافی نیست . این واقعیت که والدین به اندازه کافی کتاب ها را در اولویت قرار می دهند تا فضایی برای آن ها در خانه ایجاد کنند، چیزی است که به بچه ها کمک می کند تا از مدرسه و ارتباط با کتاب لذت ببرند.

لازم نیست ۵۰ کتاب را باهم بخرید، اما شروع به برنامه ریزی برای کتابخانه شخصی خود در خانه کنید. اگر قفسه دارید، بخشی را که به کتاب های کودکان اختصاص دهید. اگر نه، یک قفسه ساده برای کودکان به اتاق آن ها اضافه کنید.

سپس او را به کتاب فروشی برده و به عنوان هدیه برای او کتاب بگیرید. به او اجازه دهید تا کتابی که می خواهد را انتخاب کند.

علاقه مند کردن کودک به مدرسه

۲. مراقب نحوه صحبت خود در مورد مدرسه باشید

همه مردم از تعطیل شدن مدارس در آخر هفته ها یا تعطیلات خوشحال می شوند همین خوشحالی به کودک نشان می دهد که مدرسه چیز خوبی نمی باشد.

بنابراین، از خود بپرسید: چگونه با فرزند خود در مورد مدرسه صحبت می کنم؟

آیا به او می گویید« یک خبر خوش فردا تعطیل است و مدرسه ای در کار نیست؟»

این تصمیمات کوچک تعیین می کند که آیا مدرسه برای خانواده شما مهم است یا باید از آن دوری کرد. البته آخر هفته‌ها سرگرم‌کننده هستند، زیرا ما می‌توانیم تمام روز را با یکدیگر معاشرت کنیم و دیر از خواب بیدار شویم. اما مراقب باشید که چگونه در مورد مدرسه صحبت می کنید و مطمئن شوید که آن را منفی نشان نمی دهید.

علاقه مند کردن کودک به درس

۳. در تعطیلات مدرسه به یادگیری ادامه دهید

چه چند هفته تعطیلات عید و چه طولانی مدت در تابستان، زمانی که فرزندتان در مدرسه نیست، نوعی «برنامه درسی» جذاب برای او فراهم کنید تا اهمیت علاقه مند کردن کودک به مدرسه را به او نشان دهید.

البته، بچه ها تقریباً همیشه در حال یادگیری هستند، از هر لحظه بازی تا درس خواندن همیشه یاد می گیرند. با این حال، بسیاری از تابستان‌هایم را به یاد می‌آورم که بعدازظهرها تلویزیون تماشا می‌کردم و زمانی که می‌توانستم بیشتر درگیر کتاب و یادگیری باشم.

نباید برنامه سخت و دشواری داشته باشید زیرا خانه مدرسه نیست. اما یادگیری هرگز نباید کنار گذاشته شود این کار باعث افزایش علاقه مند کردن کودک به مدرسه می شود.

۴. قوانینی را در خانه در مورد مدرسه وضع کنید

آیا در مورد مسواک زدن دو بار فکر می کنید؟ احتمالا نه. شما باید هر روز صبح و شب دندان های خود را مسواک بزنید، بعد از استفاده از دستشویی دست های خود را بشویید و قبل از خواب چراغ ها را خاموش کنید.

این قدرت عادات و کارهای روزمره است و همین امر را می توان در مدرسه نیز به کار برد.

به عنوان مثال، می توانید یک برنامه روتین بعد از مدرسه ایجاد کنید که شامل یک میان وعده و چند دقیقه تکالیف درسی باشد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان میز خود را مرتب نگه می دارد.

این روال ها زندگی روزمره شما را برای یادگیری تنظیم می کنند و این انتظار را ایجاد می کنند که مدرسه مهم است.

۵. انتظار داشته باشید فرزندتان به دانشگاه برود

من افرادی را می‌شناسم که بدون چنین انتظاری بزرگ شده‌اند و احساس می‌کردند که ورود به دانشگاه و گذراندن آن دشوارتر است. آن ها باید به تنهایی مراحل ثبت نام را طی می کردند، یا والدینشان علاقه ای نداشت که مدرکی داشته باشند.

همه کسانی که به دانشگاه می روند موفقیت پیدا نمی کنند، همانطور که همه کسانی که به کالج نمی روند با مشکل مواجه نیستند. اما کالج فرصت های زیادی را در دراز مدت ارائه می دهد. درآمد بیشتر و بیکاری کمتر و ایجاد علایق مادام العمر چند مورد از این موارد هستند.

بسیاری از افراد در دانشگاه و تعامل با دیگران متوجه می شوند که چه علایقی در زندگی دارند و یاد می گیرند که چگونه می توانند آن ها را بهتر دنبال کنند.

۶. نشان دهید که چگونه مدرسه بر آینده فرزند شما تأثیر می گذارد

بسیاری از مردم آموزه های مدرسه را مسخره می کنند به طور مثال حتما زیاد شنیده اید که انتگرال چه زمانی به من کمک می کند؟

مسلماً، ما همیشه موضوعاتی را که در مدرسه می آموزیم در زندگی روزمره به کار نمی بریم. ممکن است جزئیاتی که در تاریخ یاد می گیریم و درس های تکالیفی که در آن مطالعه کرده ایم اهمیتی نداشته باشند.

تا به امروز، من هنوز از بسیاری از برنامه های ریاضی که در دوره ابتدایی یاد گرفتم برای یافتن درصد استفاده می کنم.

در مورد نحوه استفاده از آنچه در مدرسه آموخته اید اکنون به عنوان یک بزرگسال صحبت کنید. شاید نوشتن پروپوزال برای کار، با استفاده از مهارت هایی است که در کلاس انگلیسی آموخته اید یکی از این موارد باشد. در بحث ها می توانید نظرات خود را در مورد تاریخ و جغرافیا بهتر بیان کنید زیرا در مدرسه آن ها را آموخته اید.

علاوه بر استفاده مستقیم از آنچه در مدرسه آموخته اید، شما می توانید انتقادی فکر کنید، مشاهده کنید، سوال کنید. شما یاد گرفتید که چگونه استنباط کنید، استدلال کنید و تحقیق کنید و  از اینکه چیز جدیدی یاد گرفته اید خوشحال شوید.

و مهمتر از همه به کودک خود بگویید که اگر به مدرسه نمی‌رفتید یا خوب کار نمی‌کردید، چه فرصت هایی ممکن بود وجود نداشته باشند. هرچه برای مدرسه ارزش بیشتری قائل باشیم، شانس ها و انتخاب های بیشتری در بزرگسالی می توانیم داشته باشیم با این کار باعث افزایش علاقه مند کردن کودک به مدرسه می شوید.

علاقه مند کردن کودک به مدرسه

چگونه کلاس اولی را به درس علاقه مند کنیم

۷. روی علایق فرزندتان تمرکز کنید

اگر یادگیری برای کودکان در مورد موضوعات مورد علاقه آن ها باشد کودک با علاقه خود درگیر یادگیری می شود و در حقیقت این یادگیری را نوعی سرگرمی می داند. برای این کار ابتدا لازم است که موضوعاتی که فرزندتان به آن علاقه مند است را شناسایی کنید.

به طور مثال ممکن است فرزند شما علاقه زیادی به نجوم و ستارگان داشته باشد می توانید برای او کتاب هایی در این زمینه تهیه کنید یا در کلاس هایی مربوط به نجوم او را ثبت نام کنید.

۸. انواع مختلف سبک های یادگیری را معرفی کنید

هر فرد و کودکی سبک یادگیری خاص خود را دارد که می تواند برای هرکس متفاوت باشد و این بدین معنی نمی باشد که سبک یادگیری یک نفر از دیگری بهتر می باشد. برای اینکه علاقه مند کردن کودک به مدرسه را تجربه کنید بهتراست در ابتدا سبک یادگیری او را شناسایی کنید تا با کمک مشاور بتوانید فرزند خود را بهتر شناخته و از این سبک برای بهبود یادگیری او استفاده کنید.

هفت سبک یادگیری اساسی وجود دارد:

  • دیداری
  • شنیداری
  • کلامی
  • فیزیکی
  • منطقی (ریاضی)
  • اجتماعی
  • انفرادی

به طور مثال کودکان اجتماعی به صورت گروهی بهتر یاد می گیرند، کودکانی با سبک یادگیری دیداری با دیدن فیلم های آموزشی بهتر مطلب را درک می کنند و این کار باعث می شود علاقه مند کردن کودک به مدرسه راحت تر شود.

۹. پاداش به تلاش نه نتیجه

پیامی که می خواهید به فرزند خود دهید این است که به سخت کوشی او احترام می گذارید. تمجید از بچه‌ها به خاطر اینکه در هر شرایطی تلاش می‌کنند حتی اگر موفق نشوند، می تواند به آن ها یاد دهد که تلاش آن ها بیش تر از نتیجه ای که کسب می کنند مهم است.

تمجید از نمرات خوب که به راحتی به دست می‌آیند باعث می شود بچه‌ها احساس کنند که نیازی به تلاش ندارند و تنها نتیجه کافی است حتی اگر به راحتی به دست بیاید.

۱۰. علاقه مند کردن کودک به مدرسه| بگذارید اشتباه کنند

هیچ کس نمی تواند در هر آزمون نمره ۲۰ یا در هر تکلیف نمره عالی بگیرد. در حالی که بچه ها نیاز به تشویق دارند و خوب است که آن ها را وادار کنید تا بیش ترین تلاش خود را بکنند، بدانید که شکست ها طبیعی هستند.

گاهی اوقات تنها راهی که بچه‌ها یاد می‌گیرند چگونه برای مدرسه آماده شوند، این است که بفهمند وقتی آماده نیستند چه اتفاقی می‌افتد بنابراین اجازه دهید گاهی اشتباه کنند و نتیجه آن را درک کنند.

۱۱. تکالیف را تقسیم بندی کنید

با کمک کودک خود تصمیم بگیرید که آیا باید تکالیفش را به قسمت های کوچک تر تقسیم کنید یا خیر و در یک تقویم برنامه ریزی کنید که هر روز چه کاری باید انجام دهد، اگر احساس می کنید تکالیف آن ها سنگین است برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه این تکالیف را تقسیم کنید.

می توانید برای او یک تخته گچی یا وایت برد تهیه کنید و روی آن برنامه روزانه کودک خود را بنویسید.

۱۲. از مشاور کمک بگیرید

یکی از راه‌های علاقه مند کردن کودک به مدرسه، پیدا کردن مشاور کودک مناسب است. اگر تمام کارهای گفته شده را انجام دادید اما بازهم در علاقه مند کردن کودک به مدرسه مشکل داشتید بهترین کار این است که از مشاور کمک بگیرید.

شما می توانید برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه با مراکز تخصصی مشاوره کودک همچون “مرکز مشاوره ستاره” تماس حاصل کنید، رزرو وقت با مشاوران از طریق شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و به وسیله موبایل از طریق شماره های ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

۱۳.در مورد آینده وسواس نداشته باشید

زمانی که به نظر می رسد فرزند شما هیچ علاقه ای به زندگی خود و  ندارد ممکن است نگران آینده او شوید، ممکن است فرزند شما علاقه زیادی به بازی و فیلم نشان دهد و همین باعث اضطراب و ترس شما در مورد آینده کودک شود.

اما هیچ یک از ما نمی توانیم آینده را ببینیم و آن را پیشبینی کنیم. تمرکز بر روی کارهای منفی که فرزندتان انجام می دهد، باعث نمی شود کودکتان کم تر آن را انجام دهد. در عوض، روی ویژگی‌های مثبت فرزندتان تمرکز کنید و به او کمک کنید تا او هم این ویژگی ها را ببیند و برای بهبود آن تلاش کند.

بهتراست که روی همه چیزهایی که برای توسعه و موفقیت لازم است تمرکز کنید، نه فقط بر روی تحصیلات و نمرات. به کودک خود کمک کنید تا در زمینه های اجتماعی، خلاقانه و عاطفی رشد کند.

علاقه مند کردن کودک به مدرسه

۱۴.سعی نکنید همه اعمال او را کنترل کنید | چگونه کودک وابسته را به مدرسه بفرستیم

بسیاری از مادران و پدران این احساس را به کودک خود می دهند که تمام جوانب زندگی آن ها را کنترل می کنند.

انگیزه اصلی از کسب علم این است که می توان آینده خود را از طریق اقداماتی که امروز انجام می دهیم ایجاد کنیم. اما اگر بچه ها احساس کنند که والدینشان کاملاً آن ها را کنترل می کنند، انگیزه کمی خواهند داشت.

برخی از والدین حتی جزئی ترین جوانب زندگی کودک خود را نیز کنترل می کنند، نتیجه این است که بچه ها هرگز این احساس را پیدا نمی کنند که مسئول آموزش و زندگی خود هستند.

با توانمندسازی فرزندان خود، احساس استقلال و مسئولیت پذیری را می توانید در آن ها ایجاد کنید.

به عنوان پدر و مادر، حتما از فرزندان خود انتظاراتی دارید. به عنوان مثال، ممکن است از آن ها انتظار داشته باشید که اتاق خود را مرتب نگه دارند و در غیر این صورت با نتیجه آن مواجه خواهند شد.

برای قانون هایی که می گذارید پاسخگو باشید، هر قانونی باید منطقی داشته باشد، سعی کنید این منطق را برای کودک خود توضیح دهید.

به عنوان مثال، می توانید به فرزندان خود بفهمانید که هر هفته بین ساعت ۸ شب تا ۹ شب آماده پاسخگویی به سؤالات مربوط به تکالیف هستید.

۱۵.  از پاداش، تنبیه یا تهدید استفاده نکنید

به عنوان والدین، استفاده از پاداش، تنبیه یا تهدید وسوسه انگیز است و ممکن است به نظر منطقی بیاید که با استفاده از این راه ها کودک خود را کنترل کنید.

اما تحقیقات نشان داده است که نه تنها این رویکرد در دراز مدت جواب نمی دهد بلکه باعث می شود که علاقه کودک شما به آموزش از بین برود.

سه دلیل وجود دارد که  پاداش و مجازات باعث علاقه مند کردن کودک به مدرسه نمی شود.

  1. به فرزندان شما می آموزند که آن ها را به خاطر کاری که انجام می دهند دوست دارند نه برای آنچه هستند.
  2. پاداش‌ها و تنبیه‌ها ممکن است نتایج کوتاه‌مدتی داشته باشند، اما این موضوع را که “چرا فرزند شما انگیزه ندارد؟” را نادیده می گیرد.
  3.  پاداش‌ها و تنبیه‌ تمرکز فرزندانتان را کاملاً روی نتایج قرار می‌دهد.

پس به جای استفاده از پاداش و تنبیه چه باید کرد؟

در مورد لذت و فواید یادگیری و مطالعه با فرزندان خود بحث کنید و با کمک مشاور سعی کنید علاقه مند کردن کودک به مدرسه را یاد بگیرید.

به آن ها توضیح دهید که بیشتر مشاغل با ارزش نیاز به زمان و تلاش دارند.

با فرزندان خود در مورد امیدها و آرزوهایشان بحث کنید.

با این کار به آن ها کمک می کنید تا رویاهای بزرگ داشته و جرات شکست را داشته باشند. این رویکرد برخلاف پاداش و تنبیه که موقتی می باشد، نوعی انگیزه و انضباط درونی را تولید می کند که برای تمام عمر باقی خواهد ماند.

۱۶. به تمام جنبه های زندگی فرزندان خود علاقه نشان دهید

یکی از کلیدهای علاقه مند کردن کودک به مدرسه این است که به همه جنبه های زندگی آن ها علاقه نشان دهید، نه فقط به تحصیلاتشان یا نمراتی که در مدرسه کسب می کنند.

اگر تنها نگرانی شما این است که فرزندانتان در مدرسه چگونه عمل می کنند، ممکن است این احساس را به فرزند خود دهید که به جای اینکه به عنوان یک شخص با آن ها برخورد کنید تنها نتیجه کارهای آن ها را می خواهید این کار باعث تخریب و برعکس علاقه مند کردن کودک به مدرسه می باشد.

وقتی فرزندانتان در مورد علایقش صحبت می کنند به حرف هایش گوش دهید. آن ها را تشویق کنید تا در فعالیت های غیر مدرسه ای، مانند رقص، نمایش یا ورزش، شرکت کنند. و در مورد پیشرفت این فعالیت ها نیز او را تشویق کنید، به هیچ عنوان علاقه های او را مسخره نکنید.

اینکه نوجوانان و نوجوانان چگونه وقت خود را سپری می کنند برای رشد کلی آن ها بسیار مهم است، بنابراین علاوه بر مدرسه به ویژگی ها و علایق دیگر آن ها نیز توجه کنید.

رویکردی که کاملاً بر مطالعه تمرکز دارد به رشد متعادل فرزندان شما کمک نمی کند، فرزند شما باید علاوه بر درس در مسائل دیگر نیز به رشد کافی برسد تا بتواند فرد کاملی بشود.

نتیجه علاقه مند کردن کودک به مدرسه

من معتقدم که می توانیم تغییرات ساده ای برای علاقه مند کردن کودک به مدرسه انجام دهیم. با پر کردن خانه خود با کتاب شروع کنید تا نشان دهید که برای خواندن و یادگیری ارزش قائل هستید. نگرش مثبتی نسبت به مدرسه داشته باشید و از ترساندن آن اجتناب کنید.

در طول تعطیلات طولانی مدرسه به یادگیری ادامه دهید و قوانین و روال هایی را در اطراف مدرسه در خانه خود ایجاد کنید( در صورت مشاهده گریه بچه برای رفتن به مدرسه کوتاه نیایید و روال خود را حفظ کنید) و در مورد اینکه مدرسه چگونه آینده فرزندتان را تحت تأثیر قرار می دهد صحبت کنید. و به آن ها نشان دهید که این تحصیلات باعث می شود در آینده بتوانند به دیگران نیز کمک کنند.

با کمک این نکات می توانید مدرسه را به اندازه تعطیلات برای فرزند خود هیجان انگیز کنید.

نویسنده: “کودکانه”

منبع: How to Motivate Your Teenager to Do Better in School: 10 Tips Guaranteed to Work

۱۰ Ways to Motivate Your Child to do Better in School

ده روش برای با انگیزه کردن کودکان

ده روش برای با انگیزه کردن کودکان

ده روش برای با انگیزه کردن کودکان

متقاعد کردن فرزندانتان به انجام کارهایی که نمی خواهند انجام دهند می تواند چالش برانگیز باشد، هم چنین توقف کارهایی که نمی خواهید آنها انجام دهند نیز سخت تر می باشد.

در این مقاله ده روش برای باانگیزه کردن کودکان برای کارهایی که می خواهید انجام دهند آورده شده اند، بیایید با هم این روش ها را مرور کنیم.

  1. اهدافی را تعیین کنید

از آنها بخواهید که لیستی از اهداف کوتاه مدت و یک هدف بلند مدت را تهیه کنند.

اطمینان حاصل کنید که اهداف قابل دستیابی هستند اما برای دستیابی به آن نیاز به تلاش دارند.

  1. موفقیت ها را جشن بگیرید

هنگامی که فرزند شما اهداف خود را انجام می دهد ، به آنها بگویید که به آنها افتخار می کنید.

این چیزها را با هم جشن بگیرید.

در بعضی موارد ، به فرزندتان بخاطر سخت کوشی آنها پاداش دهید.

  1. گاهی رقابت ایجاد کنید.

رقابت سالم را تشویق کنید.

فرزندتان را تشویق کنید که دونده دیگری را در یک مسابقه دو پشت سر بگذارد یا سعی کند نمرات معقول تری نسبت به بقیه داشته باشد.

در مورد مثبت بودن و قدرت داشتن  فرزند خود رقابت ایجاد کنید و هرگز در مورد  نقاط منفی و ضعف  رقیب صحبت نکنید.

  1. آنها را تشویق کنید

به فرزندانتان نشان دهید که به آنها باور دارید.

به آنها بگویید که چقدر عالی هستند.

هرگونه شک و تردید نسبت به خود را در آنها از بین ببرید.

  1. علاقه نشان دهید.

علاقه مند شوید درباره علاقه های فرزندتان بیاموزید.

در مورد آنها با فرزندتان صحبت کنید و گوش دهید.

این به فرزندان شما نشان می دهد که شما به آنها اهمیت می دهید و آزادانه می توانند در مورد منافع خود با شما صحبت کنند

  1. شور و شوق را در او کشف کنید.

فرزندان خود را تشویق کنید تا آنچه را که علاقه مند هستند کشف کنند.

این مسئله ممکن است نیازمند تلاش باشد تا به نتیجه ای برسید.

از آنها در سفر خود به سمت شور و شوق حمایت کنید و از آنها بخواهید که ادامه دهند تا اینکه موضوعات را دریابند.

ده روش برای با انگیزه کردن کودکان

ده روش برای با انگیزه کردن کودکان

  1. مثبت بمانید

چشم انداز مثبت و خوش بینانه را نسبت به فرزندان خود حفظ کنید.

اگر آنها ترس یا شک را در چشمان شما ببینند ، احتمالاً اعتماد به نفس خود را از دست خواهند داد.

داشتن یک رویکرد مثبت می تواند که دیدگاه کلی آنها نسبت به یک وضعیت را روشن تر سازد.

  1. فشار همسالان

گاهی اوقات، فشار کمی از سوی همسالان چیز بدی نیست.

این می تواند بچه های شما را وادار به انجام بهتر کار در مدرسه یا ورزش کند زیرا آنها می خواهند در کنار دوستان خود باشند.

با این حال، مراقب باشید که فشارهای همسالان خیلی زیاد نشود.

  1. برنامه ریزی کنید

برای رسیدن به اهداف، شما به یک برنامه نیاز دارید.

به فرزندان خود کمک کنید تا یک استراتژی برای رسیدن به اهداف خود ایجاد کنند.

برای دستیابی به آنها یک برنامه گام به گام تهیه کنید.

  1. آنها را هیجان زده کنید.

فرزندان خود را در مورد اهداف و آرزوهایشان هیجان زده کنید.

نشان دهید که شما نیز برای آنها هیجان دارید.

انرژی مثبت و آدرنالین باعث خواهد شد تا آنها به  کار سخت خود ادامه دهند و از تلاشهای خود راضی باشند.

منبع: سایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’مشاوره کودک و نوجوان’ cols=’2′ cats=’%d9%85%d8%b4%d8%a7%d9%88%d8%b1%d9%87-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

ایجاد_انگیزه_در_کودکان_و_نوجوانان

ایجاد انگیزه در کودکان و نوجوانان

آیا فرزند شما دارای انگیزه می باشد

زمانی که به نظر می رسد یک کودک در مدرسه به اندازه کافی سخت کوشی زیادی نمی کند، این مورد به چه معنا می تواند باشد

این مورد در هر زمانی مابین دوره کودکستان تا فارغ التحصیلی دبیرستانی صورت می گیرد – و حتی بعد از آن.

این مورد رایج می باشد، ولی منجر به ایجاد نگرانی زیادی برای والدین می شود: شما متوجه نبود انگیزه و تعهد در نگرش فرزندتان نسبت به مدرسه می شوید.

شاید وی علاقه مناسبی برای یادگیری موارد جدید نداشته باشد. ممکن است که وی تکالیف خانگیش را انجام ندهد.

ممکن است که نمرات وی کم شوند. شاید در زمانی که تلاش می کنید که وی را مجاب به انجام دادن کارش کنید، یک دعوایی مابین شما ایجاد شود.

صرف نظر از مشکل اصلی که وجود دارد، اکثر والدین به دلیل اینکه کودکشان به اندازه کافی در مدرسه تلاش نمی کند و همچنین در رابطه با نحوه کمک به فرزندشان برای پیدا کردن انگیزه مناسب، دچار نگرانی می شوند.

دلایل بالقوه زیادی وجود دارد که می توانند منجر به کاهش انگیزه کودک در مدرسه شوند.

در ادامه یک سری مراحلی بیان شده است که شما با استفاده از آن می توانید بررسی کنید که چه اتفاقی صورت گرفته است:

نگرانی های خودتان را به صورت مشخص بیان کنید.

کودکتان چه نوع رفتاری انجام می دهد که در نتیجه آن فکر می کنید وی در مدرسه فعال نمی باشد؟

یک بررسی دقیق در رابطه با کارهایی که وی انجام می دهد – یا انجام نمی دهد – به شما کمک خواهد کرد تا مواردی که در حال وقوع هستند را مشخص کنید.

در صورتی که وی بگوید خسته است، به چه معنی می باشد؟

اکثر کودکان از کلمه “خسته بودن” به منظور توصیف احساس خودشان در کلاس استفاده می کنند، ولی ممکن است که تعریف آنها از خسته بودن با تعریف شما مطابقت نداشته باشد.

در برخی مواقع کودکانی که با چالش مواجه هستند یا خسته هستند، مطمئن نیستند که در رابطه با احساسات خودشان چه چیزی بگویند.

صحبت کردن با معلم.

معلم کودک شما یک منبع مهمی است که شما می توانید هم برای مشخص کردن مشکلات موجود و بعد از آن پیدا کردن روش هایی برای حل کردن آنها، از اطلاعات وی استفاده کنید.

راچل بوسمن[۲] به عنوان یک روان شناس در موسسه ذهن کودک[۳] معتقد است که “یک معلم می تواند در طول شش ساعت از روز، اطلاعات مفیدی را در رابطه با مواری که کودک انجام می دهد، پیشنهاد دهد.”

مشخص کردن انتظارات خودتان.

انتظارات خودتان را با معلم چک کنید تا مطمئن شوید که انتظارات شما متناسب با سن کودک و سطح رشد وی می باشد.

آیا این یک بخش از فرآیند یادگیری می باشد؟

دکتر باسمن توضیح داده است که “یک مقدار نرمالی از بیم و هراس وجود دارد که در نتیجه یادگیری موارد جدید ایجاد می شود.

برای مثال، کودکی که یاد می گیرد بخواند، ممکن است انگیزه پیدا نکند، چرا که این مورد برای وی جدید است و یک مورد راحتی نمی باشد.

” در صورتی که معلم فکر کند که فرزند شما در یک دوره زمانی سختی قرار دارد، ممکن است که وی شما را نسبت به شرایط فرزندتان مطلع کند.

آیا تغییراتی در مدرسه صورت گرفته است؟

لکنت زبان پیدا کردن در طول چند ماه اول کودکستان یا مدرسه راهنمایی یک مورد نرمالی می باشد، چرا که مرحله انتقال آنها به تعدیلات زیادی نیاز دارد.

لائورا فرمن[۴] به عنوان یک روان شناس عصب در موسسه ذهن کودک معتقد است که “تعداد زیادی از مجموعه های پیش دبستانی، بیش از حد اجتماعی و عاطفی هستند و دارای حالت آکادمیک نمی باشند، به همین دلیل قرار گرفتن در دوره پیش دبستانی یا کودکستان سخت می باشد.

” کن شستر[۵]، به عنوان یک روان شناس عصب و معلم باز نشسته یک الگوی مشابهی را در شروع مدرسه راهنمایی مشاهده کرده است که در آن از کودکان انتظار می رود تا مستقل تر و سازمان یافته تر باشند.

آیا کودک شما مدرسه اش را تغییر داده است؟

در یک شرایط مشابهی، تغییر دادن مدرسه همچنین می تواند یکی از چالش های آکادمیکی باشد که همزمان با تطبیق یافتن کودکتان به یک محیط جدید ایجاد می شود.


[۱] Danielle Cohen

[۲] Rachel Busman

[۳] The Child Mind Institute

[۴] Laura Fuhrman

[۵] Ken Schuster


آیا عوامل اجتماعی نقش دارند؟

دکتر فورمن بیان کرده است که در شروع مدرسه راهنمایی، نگرش کودک شامل تعامل ها و فشارهای اجتماعی می باشد.

متاسفانه کودکانی که عملکرد مناسبی در مدرسه دارند، در برخی مواقع با انزوای اجتماعی مواجه می شوند و به منظور اجتناب از لقب گذاری شدن به عنوان یک ماسک دار یا یک لانه دار، ممکن است که فعالیت های آکادمیک خودشان را ترک کنند.

وی بیان کرده است “کودکان در مدرسه راهنمایی نمی خواهند که متفاوت باشند و ممکن است که این افراد یک هویتی را به دست بیاورند که منجر به کاهش تجربه خجالت زدگی و تحقیر آنها در برابر همتایان می شود.”

در حالیکه ممکن است شما به عنوان والدین، کنترل کمتری بر روی این موقعیت داشته باشید، ولی بهترین کاری که می توانید انجام دهید عبارت از پافشاری بر روی پیشرفت کردن سطح یادگیری فرزندتان می باشد.

به دنبال پیدا کردن فرصت هایی برای کودک خودتان باشید تا وی در خارج از مدرسه بتواند علایق خودش را دنبال کند و در کنار سایر کودکانی قرار بگیرد که علایق یکسانی دارند.

آیا کودک شما دارای یک کمبودی در مهارت ها می باشد؟

در صورتی که کودک بدون انگیزه شما همچنان دارای عملکرد نامناسبی باشد، این مورد می تواند به این دلیل باشد که مهارت های جدید مورد نیاز برای پیشرفت در وی ایجاد نشده است؛

این شرایط می تواند به دلیل یک اختلال یادگیری یا زبانی یا ضعف در عملکرد اجرایی باشد.

زمانی که یک کودک با مشکلی مواجه می شود، به خصوص در زمانی که مشکل از قبل مشخص نباشد، واکنش وی می تواند متوقف کردن تلاش هایی در این حوزه باشد که برای وی خسته کننده است.

دکتر فرمن توضیح داده است که “ما این مورد را بیچارگی یادگرفته شده می نامیم.

زمانی که این کودکان سطح موفقیت مناسب را به دست نیاورند، یک گرایشی به تسلیم شدن خواهند داشت، چرا که تمامی تلاش های صورت گرفته توسط آنها بی فایده می باشد.”

این مشکلات می توانند در زمان های مختلفی بروز داده شوند، چرا که برنامه تحصیلی سالانه نیاز به یک سطح بالایی از مهارت ها دارد.

کودکان دارای اختلال های خواندن، همانند خوانش پریشی، ممکن است که در کلاس اول، زمانی که خواندن مهم می شود و همچنین در کلاس سوم که درس های موجود پیچیده تر می شوند، بروز پیدا کند.

اکثر مشکلات عملکرد اجرایی در شروع دوره راهنمایی بروز پیدا می کنند، چرا که در این دوره از دانش آموزان انتظار می رود که هم در رابطه با کارشان و هم در رابطه با دلبستگی های خودشان، مستقل و سازمان یافته باشند.

همزمان با اینکه مخفی کردن این مشکلات سخت تر می شود، اغلب کودکانی که به دلیل چالش های خودشان دچار خجالت زدگی یا اضمحلال می شوند، از تلاش برای غلبه بر این مشکلات امتناع می کنند.

کودکان دارای معایب مهارتی، با استفاده از کمک و از طریق یادگیری روش هایی برای مدیریت این مشکلات و از طریق استفاده از منابع مدرسه ای که آنها را قادر می سازد تا از نقاط قوت شان استفاده کنند، در نهایت می توانند وضعیت مناسبی در مدرسه پیدا کنند.


شاید شرایط وی واقعا خسته کننده باشد

هر چند که این مورد به مراتب کمتر از سوء ظن والدین صورت می گیرد، ولی برخی از کودکان انگیزه کافی در محیط مدرسه شان ندارند.

ممکن است این کودکان افرادی باشند که کارشناسان آنها را کودکان “با استعداد” می نامند؛ توانایی های ذهنی این افراد خیلی قوی تر از همتایانشان می باشد.

این دانش آموزان در اغلب مواقع علایق آکادمیک خودشان (چه در رابطه با خواندن، نوشتن، ریاضیات یا در رابطه با علوم) را خارج از مدرسه دنبال خواهند کرد و یک برنامه آموزشی را پیدا خواهند کرد که فراتر از موارد یاد گرفته شده آنها تا آن زمان و موارد غیر مهیج می باشد.

یک شرایط دیگری که با استعداد بودن می تواند در آن مواقع منجر به عدم ارتباط وی شود، زمانی است که آنها در یک حوزه خاص دارای استعداد خاصی باشند .

آنها مجذوب حوزه هایی می شوند که به جای توجه کردن به مواردی که معلمانشان در کلاس بیان می کنند، بیشتر نسبت به این حوزه ها فکر می کنند.

ولی متئو کروگر[۱]، به عنوان یک روان شناس در موسسه ذهن کودک و کسی که با کودکان با استعداد زیادی کار کرده است، نسبت به این موضوع شک دارد که نبود انگیزه در کودکان، صرفا به دلیل استعداد این افراد می باشد.

دکتر کروگر بیان کرده است “من انتظار دارم که اکثر کودکان با استعداد برنامه درسی را به عنوان یک مورد اجباری در نظر بگیرند.

” در صورتی که موارد موجود در مدرسه منجر به جلب توجه کودک نشود، ممکن است که کودک با استعداد باشد و همچنین این تشخیص در مورد وی صورت گرفته باشد که یک موردی مانع از پیشرفت وی می شود و انگیزه او را از بین می برد.


[۱] Matthew Cruger

چه موارد دیگری منجر به از بین رفتن انگیزه کودکان مدرسه می شوند؟

در حالیکه اختلال های تغذیه ای و کمبود سایر مهارت ها در اغلب مواقع منجر به عدم وجود علاقمندی در محیط مدرسه می شود، همچنین یک سری تشخیص های رایج دیگری هم وجود دارند که در این روش مشخص می شوند.

ADHD.

احتمالا بعد از اختلال های یادگیری، ADHD رایجترین موردی است که منجر به عقب افتادن کودکان در مدرسه می شود.

نبود انرژی، بی حوصلگی، انگیزه آنی و حواس پرتی عبارت از مواردی هستند که می توانند منجر به ایجاد یک مشکل قابل توجه در عملکرد معمولی مدرسه ای کودک مبتلا به ADHD می شود.

کریستین کاروترز[۱]، به عنوان یک روان شناس بیان کرده است “ممکن است که کودکان دارای ADHD، مدرسه را به عنوان یک مورد چالش زای خاص در نظر بگیرند، چرا که آنها نمی توانند به راهنماها و اطلاعاتی توجه کنند که برای داشتن یک عملکرد مناسب لازم می باشد.

همچنین ممکن است که این افراد یک سری توجهات منفی را از طرف معلمانشان دریافت کنند، چرا که رفتار آنها می تواند اختلال آور باشد و این موضوع می تواند انگیزه آنها را برای داشتن عملکرد مدرسه ای مناسب، کاهش دهد.”

اضطراب.

اضطراب جدایی می تواند منجر به حواسپرت شدن کودک یا حتی مانع از توجه کافی وی به مدرسه شود، به دلیل اینکه وی نگران است در زمانیکه از والدینش جدا می باشد،  ممکن است یک اتفاقی برایش بیافتد.

همچنین مشکل موجود می تواند اضطراب اجتماعی باشد، که تعامل با همکلاسی ها و معلمان را آنقدر برای کودک نگران کننده می کند که وی به جای شرکت در گروه های کاری کوچک، در کلاس ها حضور پیدا نمی کند یا هیچ وقت دست خودش را (به عنوان یک داوطلب برای پاسخ دادن به سوال مطرح شده) بلند نمی کند.

همچنین کودکان دارای اضطراب عمومی شده نسبت به موارد آکادمیک خودشان نگران هستند .

این مورد می تواند منجر به ایجاد استرس زیادی در مورد عملکرد کاملشان شود و این کودکان به دلیل اینکه احساس می کنند عملکردشان زیاد مناسب نمی باشد، از ادامه تحصیل منصرف شوند.

افسردگی.

یکی از علائم اصلی افسردگی عبارت از کاهش علاقمندی نسبت به فعالیت هایی می باشد که کودک در گذشته به آن علاقمند بوده است.

در صورتی که کودک شما در گذشته توسط فعالیت های موجود در مدرسه تهییج می شد و در حال حاضر به همراه بی علاقگی نسبت به مدرسه، یک سری علائمی دیگری همانند تحریک پذیری یا ناراحتی را تجربه می کند، این احتمال وجود دارد که وی از افسردگی رنج ببرد.

OCD. درست به همان روشی که اضطراب منجر به پیشگیری از تمرکز کودک در کلاس می شود، OCD هم می تواند یک سری محدودیت هایی را در این یادگیری ایجاد کند.

کودکان دارای OCD ممکن است آنقدر در رابطه با اشتباه داشتن دچار استرس شوند که ممکن است به دوباره خواندن هر چیزی یا پاک کردن و دوباره نوشتن تکالیف خانگی به صورت مجدد تا زمان کامل شدن، احساس نیاز پیدا کنند.

همچنین ممکن است آنها این احساس را داشته باشند که میز آنها کثیف می باشد و آنقدر در رابطه با این موضوع نگران شوند که نسبت به موارد در حال وقوع در مدرسه بی توجه باشند.

ممکن است این افراد به یک سری وسواس های فکری و تشریفاتی دچار شوند که منجر به پیشگیری از کار مدرسه ای می شود و اینطور به نظر برسد که وی همواره انگیزه محدودی برای یادگیری دارد.

این وضعیت یک فرآیند می باشد

در صورتی که کودک شما دارای یک اختلالی باشد که منجر به پیشگیری از یادگیری می شود، درمان به وی کمک خواهد کرد که انگیزه و فعالیت بیشتری در محیط مدرسه داشته باشد.

در رابطه با کودکانی که نیازی به درمان ندارند، ولی برای انگیزه پیدا کردن نیاز به درمان دارند، یک سری مواردی وجود دارند که والدین و معلمان برای کمک کردن به آنها می توانند انجام دهند.

همچنین به یاد داشته باشید که برخی از کودکان همزمان با بزرگ شدن، انگیزه کافی پیدا خواهند کرد.

دکتر کاروترز معتقد است “زمانی که داشتن انگیزه برای کودک شما سخت باشد، ممکن است که وی در یک دوره رشد باشد، ولی این بدان معنا نمی باشد که وی در آینده موفق نخواهد بود.”

دنیل کوهن[۱] -مترجم : کودک و نوجوان


[۱] Kristin Carothers

آموزش کودک

نکات مهم برای تدریس به کودکان

دروس ضروری برای شروع آموزش به کودکان بسیار خردسال- و چگونگی انجام آن

 به عنوان والدین، مهارت های بسیاری وجود دارد که ما نیاز داریم و می خواهیم که به کودکانمان آموزش دهیم. اغلب ما بر موارد پایه ای مانند آموزش دادن به کودک که چگونه به تنهایی خودش غذا بخورد و یا لباس بپوشد، چگونه بند کفشش را ببندد، چگونه حساب کند، بخواند و یا بنویسد شروع می کنیم. با این همه، مهارت های پایه ای وجود دارند که برای کودکان ما ضروری هستند تا بتوانند هر چه بیشتر مستقل شوند. اما همانگونه که ناتالیا دنیلز، روانشناس کودک، مطرح می کند، همانطور که ما به کودکانمان مهارت های عملی را یاد می دهیم، ممکن ادامه مطلب

اشتباهات باعث بهبود یادگیری کودک می شوند

اشتباهات باعث بهبود یادگیری کودک می شوند

بگذارید کودکتان اشتباه کند!
هر شخصی در زندگی خود مرتکب اشتباهاتی می‌شود. کودکان نیز از این امر مستثنی نیستند. چیزی که اهمیت دارد این است که چگونه باید از اشتباهات درس بگیریم.

در عین حال کودکان در جامعه ای زندگی می کنند که برای کامل بودن و باهوش بودن به آنها فشار وارد می‌کند. کسب بالاترین رتبه ها در آزمون های استعداد تحصیلی، به دست آوردن کمک هزینه تحصیلی ( بورسیه ) و قبول شدن در بهترین دانشگاه ها از جمله مواردی هستند که جامعه از آنها انتظار دارد.

والدین نیز با مخفی کردن اشتباهات کودکان، تصحیح تکالیف آن ها برای تجدید نشدن در مدرسه و یا تکرار درس ها برای آنان تا زمانی که کاملا آن درس را را یاد بگیرند این فشار را تقویت می‌کند.

وقتی کودکان دائما به خاطر هوش خود مورد تحسین قرار می‌گیرند، استرس در آنها افزایش پیدا می‌کند.

این تمرکز بر کامل بودن و باهوش بودن چقدر بر یادگیری تأثیر می‌گذارد؟ و چگونه می توانیم به کودکان و نوجوانان کمک کنیم که با پذیرفتن اشتباهات خود و آموختن از آن ها، به خودباوری برسند.

یک مقاله علمی آمریکایی جدید به نام : اشتباه کن روش های شگفت انگیزی برای یادگیری ارائه می دهد و از نظریه های یادگیری و رشد پشتیبانی می کند.

از نظر تاریخی بسیاری از معلمان شرایطی را برای یادگیری ایجاد می‌کردند که جایی برای اشتباه کردن کودک وجود نداشت و والدین نیز همین شرایط را ایجاد می‌کردند.

برای مثال اگر یک مسئله ریاضی را بارها و بارها به کودک بگوییم تا کاملا یاد گرفته و دچار اشتباه نشود، او بالاخره پاسخ را به خاطر می‌سپارد و اگر خوش شانس باشد، در امتحان نیز پاسخ را به خاطر می آورد.

در این رویکرد یادگیری فرض می‌شود که اگر به کودکان اجازه داده شود که اشتباه کنند، آن ها نمی توانند اطلاعات صحیح را یاد بگیرند. اگرچه تحقیق اخیر نشان داده است که این فرضیه غلط می باشد.

در واقع مطالعات نشان می‌دهد که وقتی کودکان دچار اشتباه می‌شوند، یادگیری افزایش پیدا می کند.

در مورد انجام صحیح تکالیف، عمیق تر شدن روابط دوستانه و یا بازی کردن فوتبال به طرز صحیح، با اشتباه کردن یادگیری بیشتری اتفاق می‌افتد.

اشتباه کردن قسمتی از این چالش برای کودکان است که چگونه کارها را به طرز متفاوت انجام دهند و باعث انگیزش آن ها برای امتحان کردن رویکرد های جدید است.

کارول داوک استاد دانشگاه استنفورد، اهمیت به چالش افتادن کودکان را مورد مطالعه قرار داد، حتی اگر آن ها دچار اشتباه می شدند. تحقیقات او نشان داد که تحسین کودکان در مورد باهوش بودن آن ها در واقع احتمال این که آن ها بتوانند در برابر چالش ها مقاومت کنند را کاهش می دهد.

کارول و همکارانش صدها نفر از کودکان پایه‌ پنجم را در مدارس شهر نیویورک مورد بررسی قرار دادند. در حالی که یک گروه برای هوش خود مورد تحسین قرار می‌گرفتند، گروه دیگر برای تلاش شان مورد تعریف و تمجید قرار گرفتند.

وقتی که دانش آموزان پایه پنجم با آزمون کاملاً دشواری که برای دانش آموزان پایه هشتم طراحی شده بود به چالش کشیده شدند، نتیجه ی شگفت انگیزی حاصل شد.

دانش آموزانی که برای تلاش خود تحسین شده بودند به سختی تلاش می‌کردند، حتی اگر داشتند اشتباهات زیادی را مرتکب می شدند. کودکانی که به خاطر باهوش بودن مورد تمجید قرار گرفته بودند، دلسرد شده بودند و اشتباهات خود را نشانه ای از شکست می دانستند.

تست هوش برای کودکانی که برای تلاش ‌شان مورد تحسین قرار گرفته بودند، ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده بود. در حالی که برای کودکانی که برای باهوش بودن مورد تحسین قرار گرفته بودند، ۲۰ درصد کاهش پیدا کرده بود.

این نتایج در کتاب روانشناسی نوین موفقیت تشریح شده است که به والدینی که معتقدند اشتباه و خطا برای رشد کودک مضر است، نشان می‌دهد که این طرز تفکر صحیح نمی‌باشد.
عجله کردن در مورد تحسین به اندازه تصحیح اشتباهات تکالیف که خود می تواند فرصتی برای یادگیری بیشتر کودک باشد، مضر باشد.

کودکان اشتباهات زیادی را مرتکب می شوند. برخی از اشتباهات مانند فراموش کردن انجام تکالیف و یا مطالعه نکردن برای یک امتحان مهم عواقب مورد انتظار و واضحی دارند.

اشتباهات دیگری مثل دروغ گفتن، تقلب کردن، و یا کارهایی که به طور منفی بر روابط دوستانه تاثیر می‌گذارند، دلایل پیچیده تری دارند و برای اصلاح شدن سخت تر هستند.

ولی تمامی اشتباهات پایه ای برای یادگیری هستند.

۱۰ توصیه به والدین که با استفاده از آن به کودکان کمک کنند از اشتباهات خود درس بگیرند.

با علم بر این که از کودک نباید انتظار کامل بودن داشته باشید، کاری کنید که آن ها بدانند عشق شما بدون قسد و شرط است، بدون توجه به اشتباهات آن ها و قضاوت در مورد اعمال شان.

کودکان را از اشتباهاتشان نجات ندهید، در عوض به آن ها کمک کنید به راه حل فکر کرده و بر روی آن تمرکز کنند.

مثال هایی از اشتباهات خود برای آنها ذکر کنید و بگویید که این اشتباهات چه عواقبی داشتند و چه چیز هایی از آن اشتباهات یاد گرفته اید.

آن ها را تشویق کنید که در قبال اشتباهات شان مسئولیت ‌پذیر باشند و دیگران را مقصر اشتباهات خود ندانند.

از اشاره کردن به اشتباهات قبلی شان خودداری کنید. در عوض به اشتباه فعلی تمرکز کنید.

آن ها را به خاطر توانایی شان جهت پذیرش اشتباه تحسین کنید.

آن ها را برای تلاش و شجاعت شان برای غلبه بر نقص های شان تشویق کنید.

به آن ها آموزش دهید که وقتی اشتباهاتشان باعث ناراحتی دیگران می‌شود، چگونه باید معذرت خواهی کنند.

به آن ها کمک کنید که به جنبه مثبت اشتباه کردن که همان تجربه کسب کردن می باشد، توجه کنند.

منبع:سامانه پرسش و پاسخ مشاور

درست نشستن برای مطالعه

درست نشستن برای مطالعه

دانش‌آموزان بی‌آنکه اصول صحیح درس خواندن را فرا بگیرند؛ با خم نشستن به گردن و کمر خود آسیب میزنند.

آیا می دانید کتابیار چه فوایدی دارد؟

🔺اصلاح وضعیت نشستن و بخصوص وضعیت
🔺قرارگیری سر نسبت به بدن
🔺اصلاح زاویه و فاصله کتاب با چشم و پرهیز از
🔺خستگی چشم
🔺دقت و تمرکز مطالعه
🔺جلوگیری از انعکاس نور
🔺جلوگیری از ورق خوردن کتاب
🔺آماده سازی کتاب و استفاده از زمان
🔺تسلط بر کتاب
🔺خوشایندی مطالعه و احساس شخصیت مثبت داشتن

منبع:مشاوره-آنلاین.com

فرزندان و انجام تكاليف

فرزندان و انجام تکالیف

چگونه به فرزندم کمک کنم تکالیفش را بنویسد
زمانی که فرزندتان از مدرسه به خانه می آید بعد ازاستراحتی کوتاه و صحبت و غذا خوردن و بودن با خواهر و برادر، از او بخواهید برای امروز چه تکالیفی دارد، سوال بعدی آن است که بپرسید به نظرت چقدر طول می کشد، با این سوال به او پیش بینی را می آموزید. بعد سوال کنید چه زمان یا زمانهایی قبل از خواب میخوای انرا انجام دهی، با این سوال اداره کردن زمان و برنامه ریزی را یاد میگیرد. و از او بخواهید اجازه دهد به او یاد آوری کنید. زمانی که فرزندتان مشغول انجام تکالیفش است کنارش حضور داشته باشید کار خودتان را بکنید اما تا پایان تکلیف یا وقتی فرزندتان کمکی نخواسته مزاحمش نشوید. اگر حاضر نیست سر زمان مشخص شده تکالیفش را انجام دهد با او از حال و احساسش حرف بزنید کمکش کنید و نقش پلیس نداشته باشید. وقتی سر وقت کارش را انجام داد با هر نوع پاداشی باعث خوشحالیش شوید و تا اخر شب به او بگویید چه خوب شد تکلیفت را زود انجام دادی حالا میتوانی از زندگی لذت ببری بازی دلخواه ت را انجام دهی، به او کمک کنید تکالیفش را در کیفش بگذارد تا فراموش نکندیا خواهر و برادرش انرا پاره نکنند.

منبع:مشاورکو

 

فعالیتهای زمستانی بیرون خانه برای همه خانواده

فعالیتهای زمستانی بیرون خانه برای همه خانواده

تنها بخاطر اینکه زمستان است به این معنی نیست که فعالیتهای بیرون خانه باید متوقف شود! کمک کنید خانواده تندرست بماند و با فعالیتهای زمستانی این فصل را برای همه خانواده خوش بگذرانید. اینجا چند ایده را به شما معرفی می کنیم؛

سورتمه/ لیز خوردن از سرازیری/ تیوب سواری  

هر آنچه که شما آنرا مینامید، لیز خوردن از سراشیبی در برف برای همه سنین لذت بخش است. شما میتوانید از ادامه مطلب

نوشتن نکالیف کودکان

کمک به کودکان در انجام تکالیف

ایجاد انگیزه در کودکان

«پسرم باهوش است، ولی موفقیت در مدرسه خیلی تلاش نمی کند. اکنون معلمش به ما می گوید که احتمال این خطر وجود دارد که فرزندتان در درسهای نمره ی قبولی را کسب نکند.»

«دخترم به جای اینکه بیشترین تلاش را برای کسب موفقیت در مدرسه داشته باشد تنها در پی این است که نمره ی قبولی را دریافت کند. هر وقت با او در مورد اهمیت دستیابی به رتبه ی بالا در بیرستان با او صحت می کنم، او صورتش را برمی گرداند و می گوید که ادامه مطلب

نوجوان و مشکلات تحصیلی... مشاوره تحصیلی

برای والدین: نوجوانان و مشکلات اموزشی

فرزندان های ما درحال شایسته تر شدن و مستقل‌تر شدن هستند. انها بیشتر وقت خود را به دور از نظارت ما می‌گذارنند. انها نیاز دارند تا بلوغ در حال رشد خود را بشناسند و در همان زمان انها هنوز کودک هستند و به حمایت، راهنمایی و مقررات ما احتیاج دارند. برای تنظیم محدودیتهای موثر ما باید هردو طرف این معادله را به خاطر بیاوریم.

بهترین شانس ما برای برقرار کردن قوانین موثر، از طریق ادامه مطلب

فعالیت های تابستانی نوجوان

پنج کاری که نوجوان شما باید در این تابستان انجام دهد

دوران نوجوانی دوره ای است سرشار از سوال: برای زندگی ام چه می خواهم انجام دهم؟ من چه کسی خواهم بود؟  چطور می توانم به آنجا برسم؟ به عنوان والدین شما می توانید به نوجوانتان در تعیین سرنوشتش کمک کنید، و ماه های تابستان نخستین زمانی است که شما می توانید دل به دریا بزنید و این کار را امتحان کنید. در اینجا چند راه وجود دارد که در تابستان بدون خالی کردن حساب بانکی تان تجربیات غنی و سرگرم کننده را برا ی کمک به فر زندتان ادامه مطلب

ارتقای کارکردهای اجرایی در تابستان

ارتقای کارکردهای اجرایی در تابستان

 

مدرسه ها تعطیل شده اند، اما کودک شما همچنان به مهارت های کارکرد های اجرایی خود نیازمند است.

برای کودکان دچار اختلالات کارکردهای اجرایی، تابستان می تواند به نظر زمانی برای استراحت برسد. اما تعطیل شدن مدرسه به معنی پایان نیاز کودک به این مهارت های کلیدی نیست.

مرکز رشد کودک دانشگاه هاروارد مهارت های کارکردهای اجرایی را به عنوان مهارت هایی تعریف می کند که به ما کمک می کنند تا بتوانیم “به صورت همزمان بر روی چند جریان فکری متفاوت متمرکز شویم، بر خطاها نظارت کنیم، بر اساس اطلاعات موجود ادامه مطلب