دسته: مشاوره کودک و نوجوان

حسادت کودکان به فرزند دوم
حسادت کودکان به فرزند دوم

 حسادت کودکان به فرزند دوم، حسادت در کودکان از نظر روانشناسی، سن حسادت در کودکان، شدیدترین دوره حسادت کودک در این مقاله بررسی می شود و به تمام سوالات شما در این باره در قسمت نظرات پاسخ می دهیم پس این مقاله را از دست ندهید و ما را از نظرات خود آگاه کنید.

ممکن است شما نیز حسادت در کودکان را تجربه کرده باشید و حسادت در کودکان باعث می شود که در موقعیت های خاصی، رفتارهای حسادت آمیز نشان می دهد و باعث تعجب شما و اطرافیان می شود.

حسادت در کودکان از نظر روانشناسی

بررسی حسادت در کودکان از نظر روانشناسی نشان داده است که موقعیت های خای مانند رقابت، مقایسه با هم سن و سالان و یا فرق گذاشتن بین بچه ها، آتش حسادت را شعله ور تر می کند و باعث می شود تا فرزندتان نه تنها در هیچ کاری با شما همکاری نکند، بلکه دچار احساس خشم، عصبانیت و کینه نیز شود.

شاید برای تان عجیب باشد که یک مقایسه ی به ظاهر کوچک چگونه می تواند تا این حد برانگیزاننده باشد اما در حقیقت، قرار گرفتن در موقعیت های تبعیض، مقایسه و یا رقابت؛ این احساس را به همراه می آورد که ” من از دیگران کمتر هستم “ و باعث شکل گیری حد زیادی از ترس درونی می شود.

کودک ترسیده، تلاش می کند تا با رفتارهای حسادت آمیز از خود دفاع کند و توانایی اش در دفاع از حقوق خود را به نمایش بگذارد و حقوق خود را پس بگیرد.

متاسفانه این رفتارها در دراز مدت می تواند منجر به تنها ماندن کودک و یا کناره گرفتن دیگران از او نیز شود که مهارت های اجتماعی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد.

پیشنهاد مشاور: علل ایجاد حسادت در کودکان از نظر روانشناسی

حسادت کودکان به فرزند دوم

از نظر روانشناسی، معمولا حسادت در حدود یک و نیم سالگی شکل می گیرد و در فاصله ی ۲ تا چهار سالگی بیشتر می شود.

این بین اگر فرزند تازه ای متولد شود، ممکن است کودک به رفتارهای نابه هنجار دیگری مانند افسردگی، بدغذایی، اضطراب و یا شب ادرار متوسل شود تا از این طریق اعتراض خود به شرایط را بیان کند.

به عبارت دیگر لازم است بدانید که این رفتارها بیش از آنکه یک اختلال باشند، روشی برای ابراز وجود هستند که فرزندتان از آن استفاده می کند.

حسادت به بچه کوچکتر امری عادی می باشد ولی باید با کمک والدین کنترل شود. در ادامه راه های لازم برای درمان این مشکل آورده شده است.

رفتار با فرزند اول وقتی فرزند دوم به دنیا می آید

اگر فرزند شما عادت ندارد در کنار نوزادان باشد یا شما را کنار آن ها ببیند، ممکن است در ابتدا واکنش های شدیدی داشته باشد. خوب است که بتوانید زمان آرامی را با خانواده های دیگر بگذرانید تا او به این ایده عادت کند که اگر والدینش نوزادان دیگری را در آغوش بگیرند، باز هم او را دوست دارند و از او مراقبت خواهند کرد.

 حسادت کودکان به فرزند دوم

۵ نشانه حسادت در کودکان

نشانه‌های حسادت در کودک می‌تواند متفاوت باشد، اما معمولاً شامل فوران خشم یا گریه، نشان دادن پرخاشگری نسبت به خواهر و برادر یا همسالان، مقایسه بین خود و دیگران، یا خودداری از محبت می باشد.

  • توجه ناخواسته: کودکانی که حسادت از خود نشان می دهند اغلب دلبسته و خواستار توجه می شوند. آن ها ممکن است تقاضای بغل بیشتری داشته باشند یا نخواهند که اتاق را ترک کنید.
  • ناامنی: کودکان حسود اغلب احساس ناامنی می کنند و این را از طریق رفتارهای منفی مانند نام گذاری، قلدری یا کینه توزی نسبت به دیگران ابراز می کنند.
  • تمرکز ضعیف: اگر کودکی احساس حسادت می کند، ممکن است در تمرکز روی کارها یا کارهای مدرسه مشکل داشته باشد.
  • مالکیت: کودک حسود ممکن است رفتار مالکانه خود را در مورد اسباب بازی ها یا وسایل خود نشان دهد و اگر شخص دیگری چیزی را بخواهد که متعلق به اوست، ناراحت شود.
  • پرخاشگری: برخی از کودکان حسود به دلیل احساس حسادت و ناامنی در مورد از دست دادن توجه بزرگسالان یا همسالان، نسبت به خواهر و برادر یا همسالان خود به خاطر مسائل به ظاهر بی اهمیت پرخاشگری نشان می دهند.

کنترل حسادت کودکان

بسیاری از والدین به دلیل عدم آگاهی از سار و کارهای روانی درونی در خصوص حسادت، تلاش می کنند تا از طریق تنبیه، فشار، اجبار و یا روش هایی مانند سرزنش کردن، مانع از حسادت ورزی کودک شوند.

این در حالی است که چنین روش هایی می تواند احساس عدم درک شدگی را بیشتر کرده و کودک را برای کنارگذاشتن حسادت، لجبازتر کند.
استفاده از راهکارهای زیر می تواند به شما کمک کند تا این وضعیت را به خوبی مدیریت کنید:

۱. با فرزندتان صحبت کنید و به او بگویید که برای تان مهم و دوست داشتنی است.

در طی این گفت و گو او را متوجه کنید که توجه تان به کودکان دیگر به خاطر ناتوانی و کوچک بودن شان است و ربطی به مساله ی دوست داشتن ندارد.
سعی کنید در عین حال جانب اعتدال را نیز رعایت کنید و از توجه افراطی به فرزند پرهیز کنید.

۲. به فرزندتان محبت کنید.

محبت کردن به فرزندتان به ویژه در اوقاتی که تنها هستید، به او احساس دوست داشتن را منتقل می کنید. او را نوازش کنید و در آغوش بگیرید.

پیشنهاد مشاور: کنترل حسادت کودکان | ۱۱ راهکار روانشناختی

۳. به فرزندتان قدرت دهید.

از طریق واگذار کردن کارهای کودک کوچک تر به فرزند حسودتان می توانید در او احساس کنترل، قدرت و توانمندی ایجاد کنید. به عنوان مثال غذا دادن و یا لباس پوشیدن را به او واگذار کنید.

۴. از فرزندتان تعریف کنید.

ممکن است فرزند حسودتان تمایل داشته باشد تا به کارهای او نیز رسیدگی ویژه ای کنید. بنابراین بر این نکته تاکید کنید که تو قوی و شجاع هستی و می توانی کارهای خودت را به خوبی انجام دهی.

بیان دیگر ویژگی های مثبت فرزندتان نیز باعث می شود تا در او احساس دیده شدن ایجاد شود و رفتارهای حسادت آمیز کمتری را بروز دهد.
بهتر است بر ویژگی هایی تاکید کنید که مختص فرزندتان است و توجه ی ویژه ی شما به او را نشان می دهد.

۵. اعتماد به نفس را تقویت کنید.

راهکار ارایه شده در مورد قبل، به فرزندتان کمک می کند تا احساس بهتری در مورد خود داشته باشد و خود را ارزشمند بداند.

برای رشد اعتماد به نفس، کارهایی را به فرزندتان محول کنید که از عهده ی آن ها بر می آید. بر توانمندی های فرزندتان تاکید کنید و احساس کافی بودن را در او پرورش دهید.

۶. به کودک اجازه دهید تا احساس حسادت یا خشم اش را بیان کند.

ماندن با احساسات منفی مانند حسادت و خشم به صلاح کودک نیست. برای تغییر این وضعیت، به کودک اجازه دهید تا احساسات واقعی اش در مورد کودک دیگر را بیان کند.

می توانید ابزاری جایگزین مانند یک عروسک را در اختیار او قرار دهید تا احساس خشم اش را از طریق ضربه زدن به آن تخلیه کند.

نقاشی کردن نیز می تواند روش مفید دیگری برای بیان احساسات باشد.

در صورتی که حسادت در فرزندتان منجر به رفتارهای دیگری مانند شب ادراری، ناخن جویدن و یا اضطراب و افسردگی شده است، می توانید با مراجعه به بازی درمانگر، نسبت به درمان این وضعیت اقدام کنید.

۷. اهمیت اشتراک گذاری را به فرزندتان بیاموزید

برخی از کودکان تمایل دارند بدون دلیل از سایر کودکان کینه بگیرند. اگر اینطور است، اهمیت اشتراک گذاری، مراقبت از دیگران، برخورد با آن ها و خوش گذرانی را به فرزندتان بیاموزید. این کار به آن ها کمک می کند تا هر نوع ناامنی را از بین ببرد، دیر یا زود خواهید دید که فرزندتان از همراهی با کودکی که زمانی به او حسادت می کرد لذت می برد.

۸.به کودک و احساس او گوش دهید

در بیشتر موارد، رفتار حسادت آمیز در کودک عمیق است، زیرا آن ها یک مشکل یا نگرانی خاص در پشت چنین رفتاری دارند.

با فرزندتان صحبت کنید، دلیل حسادت او نسبت به یک فرد خاص را دریابید و سپس با نظرات خود بدون دخالت در احساسات و ترس های او به حرف های او گوش دهید.

ممکن است موقعیت هایی وجود داشته باشد که کودک شما عزت نفس و اعتماد به نفس کمتری داشته باشد، ممکن است از جنبه های مثبت خود اطمینان کافی نداشته باشد، که ممکن است باعث شود نسبت به شخص دیگری حسادت نشان دهد و در اینجا ممکن است این جنبه های مثبت را تقویت کنید.

۹. از کودکتان درباره احساساتش سؤالات باز بپرسید

هنگام برخورد با احساس حسادت در کودکان، مهم است که گفتگوی باز و صادقانه داشته باشید.

یکی از راه‌های تسهیل چنین بحثی این است که از فرزندتان سؤالات باز و طولانی درباره احساساتش بپرسید. این به آن ها کمک می کند تا کلماتی را روی احساسات قوی که ممکن است تجربه می کنند بیان کنند و به احساسات خود را درک کنند.

سؤالات باز همچنین می توانند به کشف دلایل اصلی حسادت کمک کنند، که می تواند هر چیزی از اعتماد به نفس پایین گرفته تا ترس از دست دادن باشد.

در پایان، ارتباط شفاف و گفتگوهای سالم کلید کاهش حس حسادت در کودکان است.

 حسادت کودکان به فرزند دوم

۱۰.روش های سالم تعامل با دیگران را آموزش دهید

الگوبرداری از رفتاری که می خواهیم ببینیم یک عامل کلیدی است. توضیح اینکه چرا رفتارهای حسادت‌آمیز ناسالم هستند و همچنین اینکه چگونه می‌توانند در روابط مخرب باشند نیز مهم است و در کاهش حسادت کودک نقش دارد.

به عنوان بزرگسال، ما باید تلاش کنیم تا به فرزندانمان نشان دهیم که چگونه با حسادت برخورد کند.

آموزش ارزش‌های همدلی و درک برای خود و دیگران از طریق نقش‌آفرینی و گفتگوهای باز در مورد احساسات می‌تواند به کودکان کمک کند به جای متوسل شدن به حسادت به عنوان ابزاری برای مقابله، یاد بگیرند که چگونه در روابط خود با خانواده و دوستان احساس امنیت کنند.

سن حسادت در کودکان

طبیعی است که کودکان خردسال نسبت به خواهر یا برادر جدید خود احساس حسادت کنند، این حسادت حتی در کودکان نوپا نیز دیده می شود و کاملاً طبیعی است و روشی است که آن ها برای ابراز احساسات ناامیدی و سردرگمی خود در مورد نقش آن ها در زندگی شما و خانواده انتخاب کرده اند.

شدیدترین دوره حسادت کودک

حسادت در اکثر کودکان بین یک تا دو سالگی ظاهر می شود، کودکان در ۳.۵ سالگی بین موقعیت های اجتماعی که حسادت را برانگیخت تمایز قائل می شوند.

درست مانند احساس ترس در هنگام تهدید یا عصبانیت زمانی که بی عدالتی انجام شده است، طبیعی است که گاهی اوقات نیز حسادت کنیم.

نویسنده : سایت کودکانه

منبع: Jealousy Among Children What Is The Causes

حس مالکیت در کودکان
حس مالکیت در کودکان

حس مالکیت در کودکان یکی از موضوعات دشوار برای والدین و کودکان می باشد که چالش های زیادی را به همراه دارد.

این حس از سن ۲۰ماهگی شروع می شود و در سن دو و نیم سالگی به اوج می رسد، در این سن حساس کودکان به وسایل و اسباب بازی های خود احساس مالکیت بسیاری دارند و به هیچ عنوان حاضر نیستند آن را با دیگران تقسیم کنند.

والدین در این هنگام نمی دانند با فرزندشان چطور برخورد کنند و شیوه تربیتی صحیح را نمی دانند به همین دلیل این موضوع منجر می شود تا جروبحثی میان والدین و کودک به وجود آید.

والدین اگر  آگاهی درست و کافی را از احساس مالکیت کودک در این سن خاص داشته باشند به راحتی می توانند سازگاری و رشد اجتماعی کودک کمک کنند و به او کمک کند تا حس مالکیت کودک را رشد دهد.

حس مالکیت در کودکان چیست؟

کودک در هر دوره از رشد خود ویژگی ها و حالت های منحصر به فرد خودش را دارد و او در هر دوره از رشد کودک از نظر اجتماعی، شناختی، هیجانی و جسمانی ویژگی های خاصی از خود نشان می دهد.

یکی از ویژگی های مهمی که در رشد اجتماعی کودک به وجود می آید احساس مالکیت کودک می باشد.

کودک در دوره از رشد از سن ۲۰ماهگی تا ۵ سالگی احساس مالکیت خاصی کودک به وسایلش دارد و در سن ۲.۵ احساس مالکیت او به اوج می رسد.

کودکان نسبت به وسایل و اشیا بیرونی و اسباب بازی های خود بسیار حساس هستند و احساس تملک و مالکیت خاصی به آن ها دارند و اگر کسی وسایل آن ها را بردارد و یا احساس کنند که وسایل آن ها در خطر هستند واکنش هایی از خود نشان می دهند.

واکنش های آن ها می تواند به صورت گریه و زاری و لجبازی کردن باشد و هم چنین می تواند مقاومت خاصی برای به دست آوردن وسایل خود نشان دهند.

احترام به حس مالکیت کودک

والدین معمولا اطلاعاتی در مورد احساس مالکلیت در کودکان و روش های صحیح برخورد با کودک در این زمینه را نمی دانند.

به همین دلیل رفتار نادرستی با کودک دارند و این رفتار نامناسب باعث می شود تا بر سازگاری و رشد اجتماعی کودک تاثیر منفی بگذارد.

والدین باید در مورد این موضوع اطلاعات و آگاهی خود را بالا ببرند تا بتوانند در رشد اجتماعی کودک به او کمک کنند چون رشد اجتماعی یکی از عوامل اصلی رشد کودک می باشد.

باید درک کنید که این موضوع طبیعی است و برای رشد اجتماعی کودک لازم می باشد و کودکی که این احساس را دارد رفتارهای ناهنجاری از خود نشان نمی دهد.

پیشنهاد مشاور: روانشناسی کودک یک ساله تا ۲۲ ماهگی

برخورد صحیح با حس مالکیت کودکان

طرز برخورد با احساس مالکیت در کودک بسیار مهم است زیرا اگر به حس کودک توجه نشود و به آن احترام گذاشته نشود کودک آزرده خاطر و ناراحت می شود و ممکن است نسبت به والدینش دلگیر شده و حس خوبی نداشته باشد و فکر و نگرش او نسبت به خانواده و اطرافیانش تغییر می کند.

والدین باید بهترین و مناسب ترین برخورد را با کودک خود داشته باشند تا به روحیات او لطمه ای وارد نشود، والدین باید به این نیاز کودک توجه خاصی داشته باشند و به آن احترام بگذارند.

علاوه بر احترام گذاشتن به کودک باید حس همدلی، دوستی و بخشندگی را به کودک آموزش دهند تا کودک به خوبی رشد کند.

۱. استفاده از وسایل و اسباب بازی به صورت مشترک

در این سن باید کودک را با بازی های گروهی آشنا کرد تا دوستانی برای خود پیدا کند و با چند کودک با هم بازی کنند و هدف آن ها در بازی یکی باشد.

همچنین می توان کودک را برای همکاری در کارها دعوت کرد و کارها را با او تقسیم کرد، و به کودک آموزش داد تا به یک هدف مشترک به خوبی برسد.

اگر با کودک برخورد درست و صحیحی داشته باشید می توانید او را با همکاری، رعایت نوبت و بخشندگی به خوبی آشنا کنید و این ویژگی ها را در او تقویت کنید.

۲. حس مالکیت در کودکان، گفتگو با کودک

والدین می توانند با کودک خود به گفتگو بپردازند و مسائل را برای او توضیح دهند این برخورد می تواند مفید باشد.

اگر نسبت به وسایلش بسیار حساس باشد و تملک خاصی به آن ها داشته باشد می توانید دلیل این رفتارش را از او بپرسید که چرا این حس را نسبت به وسایلش دارد.

این رفتار صحیح باعث خواهد شد تا کودک احساس خود را به خوبی بیان کند و شما متوجه شوید که کودک به چه دلایلی این رفتار را از خود نشان می دهد.

حس مالکیت در کودکان

۳. آموزش به کودک هنگام ندادن اسباب بازی به دیگران

اگر کودک به یکی از اسباب بازی هایش بسیار احساس مالکیت می کند و تملک خاصی به آن دارد و تحت هیچ شرایطی آن را به دوستان و همبازی ها خود نمی دهد باید با کودک خود حرف بزنید و به او فرصت دهید تا در مورد حرف های شما فکر کند.

با این روش شما می توانید او را با مفاهیمی مانند تقسیم کردن وسایل، بازی مشترک و گروهی را برای او بیان کنید تا دفعه بعد راحتر با همبازی هایش بازی کند.

در این سن کودک تصور و درک درستی از بازی مشترک با دوستان و به اشتراک گذاشتن وسایلش با افراد دیگر ندارد و والدین باید این مسئله را به او آموزش دهند و در مورد این مسئله با او به گفتگو بپردازند.

یکی از روش هایی که می تواند کودک را به بازی گروهی جذب کند تشویق کردن است والدین با تشویق کردن می توانند کودک را به سمت بازی های دسته جمعی بکشانند تا در این بازی ها با حس  همکاری، رعایت نوبت و بخشندگی آشنا شود.

۴. حس مالکیت در کودکان، آموزش از طریق مشاهده

کودکان بسیاری از رفتارها را از طریق مشاهده کردن و تقلید کردن آموزش می بینند.

اگر والدین به عنوان الگو و یک شخص بزرگتر بخشنده باشد و وسایل را با دیگران به اشتراک بگذارد کودک با مشاهده رفتار والدین و تقلید از آن ها این رفتار را یاد می گیرد.

هنگامی که کودک با دوستانش بازی گروهی انجام می دهد بر اساس آموزش هایی که از طریق مشاهده دیده است با همبازی هایش با وسایل مشترک بازی خواهند کرد.

۵. مراجعه به روانشناس یا مشاور کودک

اگر کودک شما احساس تملک زیادی به وسایل و اسباب بازی های خود و یا وسایل هم بازی هایش داشت و با گریه و لجبازی می خواهد وسایل را برای خود نگه دارد و هیچ کدام از روش ها و آموزش های شما بر روی کودک موثر واقع نشده است بهتر است از روانشناس یا مشاورکودک کمک بخواهید.

مشاور شرایط کودک را به خوبی بررسی و ارزیابی  می کند و با در نظر گرفتن شرایط کودک و خانواده راهکارهای مناسبی را در اختیار والدین قرار می دهد تا به حل مسئله کمک کند.

روان‌شناسان دیگر اشاره می‌کنند که مداخله والدین زمانی مفید است که کودکان پیش‌دبستانی هستند، در این شرایط با  ارائه اسباب‌بازی‌های جایگزین یا فعالیت‌های دیگر می توانند حس مالکیت کودک را کاهش دهند.

۶. توضیح عواقب

به فرزندتان کمک کنید قوانین و عواقب رفتارش را درک کند. قبل از ورود به فروشگاه با کودک خود در مورد کارهایی که باید با دست ها، پاها و سطح صدای خود انجام دهد صحبت کنید. یادآوری این انتظارات به فرزندتان کمک می‌کند تا بفهمد در هر شرایطی چگونه رفتار کند.

۷.تقویت مثبت

با تقویت مثبت رفتار خوب می توانید به فرزندتان کمک کنید تا زودتر به اشتراک بگذارد.  او را تحسین کنید و این کار را با صداقت انجام دهید، سعی کنید بیش از اندازه تعریف نکنید زیرا کودک متوجه می شود که تعریف شما واقعی نیست.

۸. کتاب

کتاب های زیادی با مضمون به اشتراک گذاری و آموزشی وجود دارد که به شما کمک می کند تا به کودک خود اهمیت اشتراک گذاری را با کمک کاراکترهای بچگانه یاد دهید. سعی کنید پس از هر کتاب نتیجه گیری کنید تا کودکتان چیزی یاد بگیرد و متوجه منظور شما و نویسنده شود.

پیشنهاد مشاور: اختلالات خوردن در کودکان

۹.قوانین به اشتراک گذاری

با ایجاد برخی قوانین ساده که می توانید به طور مؤثر و مداوم در طول “اشتراک گذاری” به آن ها اشاره کنید، کودکان در نهایت اشتراک گذاری را درک خواهند کرد.

برخی از قوانین می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • صبر کنید تا زمانی که شخصی از چیزی استفاده می کند تمام شود.
  • با هم مهربان باشید.
  • به دیکران آسیب وارد نکنیم.

۱۰.برنامه ریزی فعالیت ها

فرصت‌هایی را معرفی کنید که در آن کودکان بتوانند مهارت‌های مشارکتی را تمرین کنند. به کودکان اجازه دهید با هم لباس‌هایی را انتخاب کنند یا با استفاده از بسته مداد رنگی با هم یک تصویر بزرگ را به تصویر بکشند. هنگام تمرین اشتراک‌گذاری با کودکان نوپا، به بازی‌های مشارکتی که شامل برنده نمی‌شود، پایبند باشید.

۱۱. صبور باشید

مهارت های اجتماعی متناسب با سن کودک را به او آموزش دهید. می‌توان به کودکان نوپا یاد داد که نوبت‌دهی ساده یا اشتراک‌گذاری اولیه مانند اسباب‌بازی‌ها را تمرین کنند، صبر کنید تا بچه‌ها کمی بزرگ‌تر شوند تا مهارت‌های پیچیده مذاکره و حل مسئله را تمرین کنند.

به کودکان فرصت دهید تا آنچه را که به آن ها آموزش داده شده را عملی کنند. هرچه بیشتر ببینند که مراقبان بزرگسال خود به اشتراک می گذارند راحت تر یاد می گیرند و بیش تر آن را به کار می برند.

نویسنده:’کودکانه

منبع: ۵ Ways to Help Children Take Ownership of Their Behavior

آموزش همدلی به کودکان با کمک روانشناس
آموزش همدلی به کودکان با کمک روانشناس

آموزش همدلی به کودکان امر بسیار مهمی می باشد. همدلی توانایی درک، احساس یا به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. همدلی یک واکنش عاطفی به آنچه که شخص دیگری احساس می کند یا انتظار می رود آن را احساس کند. (بیشتر…)

جیغ زدن در کودکان
جیغ زدن در کودکان

جیغ زدن در کودکان یکی از بدرفتاری در کودکان می باشد که سن و سال خاصی نداشته و می تواند در سنین مختلف کودکی در فرد وجود داشته باشد و وابسته به جنسیت هم نیست گرچه شیوع آن در میان کودکان دختر بیشتر است.

دلیل جیغ زدن در کودکان

جیغ زدن کودکان در سنین مختلف معانی متفاوتی در بر دارد که دانستن آن ها می تواند به پدر و مادر ها کمک نموده تا بهتر مشکلات کودک را فهمیده و بتوانند ارتباط مناسب تری با او برقرار نمایند. اگر کودک در سنین نوزادی جیغ می زند در واقع راهی برای ارتباط با مادر برقرار کرده و می خواهد به او بفهماند که به شیر احتیاج دارد و نیاز است تا مادر به او شیر دهد و او ر در اغوش بگیرد.

(بیشتر…)

کنترل حسادت کودکان
کنترل حسادت کودکان

کنترل حسادت کودکان با راهکار های روانشناختی می تواند بسیار راحت باشد.  گاهی والدین ناخواسته با مقایسه فرزند خود با دیگران حسادت او را تحریک می کنند.

بنابراین در جلسات مشاوره اغلب تاکید می شود که والدین عزیز لطفاً از مقایسه کودکان با دیگران خودداری کنید زیرا با این کار به فرزند خود نشان می دهند که” به اندازه کافی خوب نیستند.” علاوه بر این حسادت کودکان به فرزند دوم نیز باعث آسیب های زیادی به کودکان می شود.

خود را جای کودکتان بگذارید، چه کسی دوست دارد با دیگری مقایسه شود؟ اگر در مورد احساسات خود صریح باشید و مدام فرزند خود را با خواهر یا برادر یا دوست خود مقایسه کنید، ممکن است احساس رقابت، اعتماد به نفس پایین و حسادت را در او ایجاد کنید.

(بیشتر…)

۱۱ اثرات مثبت طلاق برای کودکان
۱۱ اثرات مثبت طلاق برای کودکان

اثرات مثبت طلاق برای کودکان نکته ای است که معمولا به آن توجه نمی شود. بسیاری از ما از طریق تلویزیون، رسانه‌های اجتماعی یا اخبار از ناخوشایندی طلاق آگاه هستیم.

علاوه بر این دوستان، اقوام و همکارانی داریم که طلاق های سختی را پشت سر گذاشته اند. در نتیجه، تصور اینکه چه زمانی طلاق برای کودکان مفید است، ممکن است دشوار باشد.

(بیشتر…)

رفتار با فرزند نوجوان
رفتار با فرزند نوجوان

رفتار با فرزند نوجوان تکنیک های خاص خود را دارد، داشتن فرزند نوجوان می تواند یکی از دردسرهای عجیب و غریب در زندگی هر پدر و مادری باشد.

در دوره نوجوانی شما با فرزندی روبه رو هستید که تا چند روز پیش سر به راه و حرف شنوا بود ولی اکنون به فردی سرکش و گستاخ تبدیل شده است که انتظارات نابجایی دارد و امان تان را بریده است.

(بیشتر…)

راه های ارتباط موثر با والدین
راه های ارتباط موثر با والدین

راه های ارتباط موثر با والدین به صورت دسته بندی شده در زمینه تربیت کودک و نوجوان آورده شده است.

تربیت فرزند هرگز کار آسانی نیست، اما از طریق ارتباط کلامی والدین با فرزندان می توانید فرزند خود را طوری تربیت کنید که آینده فرزند خود را تضمین کنید. والدین فقط باید از کلمات یا زبانی استفاده کنند که با سن فرزندشان مناسب باشد و هرگز بر سر آن ها فریاد نزنید و کلمات مبتذل نگویید.

(بیشتر…)

افت فشار خون کودک| علائم، انواع و درمان تضمینی
افت فشار خون کودک| علائم، انواع و درمان تضمینی

افت فشار خون کودک به دلایل مختلفی رخ می دهد و فشار خون آن ها مقدار ثابتی نیست. پس در مواجهه با افت فشار خون کودک باید علت آن را شناسایی و رفع کنید.

در ادامه این بخش از مشاورانه علت و علائم فشار پایین در کودکان را بیان خواهیم کرد، با ما همراه باشید. فشار خون، در واقع به نیرویی اطلاق می شود که خون هنگام عبور از رگ ها و عروق، به دیواره آن ها وارد می کند. زمانی که فشار خون به زیر سطح نرمال برسد، اصطلاحا گفته می شود، فشار پایین است و یا افت فشار اتفاق افتاده است.

فشار خون نرمال به سن، جنسیت، قد، وزن افراد بستگی دارد؛ زمانی که فشار خون کودک در حالت انقباض به زیر ۹۰ میلی متر جیوه(عدد اول روی فشارسنج) و در حالت استراحت زیر ۶۰ میلی متر جیوه (عدد دوم روی فشارسنج) باشد، کودک دچار افت فشار خون می شود. اگر فشار خون کودک اکثر اوقات پایین باشد، باید حتما به آن توجه نمود

انواع افت فشار خون کودک

فشار خون در کودکان نسبت به سن، جنسیت و قد آن ها متفاوت است، اما سه نوع کاهش فشار در کودکان وجود دارد که عبارتند از:

۱. افت فشار وضعیتی

کاهش فشار خون به دلیل ایستادن طولانی مدت از نوع وضعیتی یا ارتواستاتیک می باشد، در این حالت افت فشار کودک همراه با علائمی مثل سردرد و مشکلات بینایی مثل سیاهی رفتن چشم همراه می باشد.

۲. افت فشار عصبی

این نوع افت فشارعصبی که به سنکوپ نیز معروف است، به دلیل اختلال و اشکال در تعامل مغز و قلب رخ می دهد. در این حالت جریان خون به مغز قطع می شود، به همین دلیل هوشیاری فرد به طور ناگهانی از بین می رود. این اتفاق معمولا زمان های می افتد که کودک به مدت طولانی ایستاده است، یا زمان زیادی ورزش کرده باشد. زمانی که افت فشار عصبی اتفاق می افتد، کودک دچار سرگیجه، تهوع و غش می گردد.

 افت فشار خون کودک

۳. افت شدید فشار خون کودک

کاهش فشار خون شدید، می تواند به دلایلی مثل عفونت های شدید، آلرژی شدید، از دست دادن مقدار زیادی خون، جراحت و آسیب دیدگی رخ دهد.

علائم افت فشار در کودکان|علائم افت قند در کودکان

همان طور که گفته شد، دلایل زیادی می تواند باعث افت فشار خون در کودک شود، در زیر علت های رایج و عمومی تر را بیان خواهیم کرد. این علائم اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند می تواند باعث آسیب به کودک شود بنابراین باید برای درمان آن هرچه سریع تر اقدام کنید:

۱. کم آبی بدن کودک

حجم خون، در واقع میزان مایعاتی است که در رگ ها در جریان است؛ برای این که خون به تمام بافت ها برسد، باید حجم طبیعی خون حفظ شود. وقتی که مایعات و آب بدن کم باشد، حجم خون کاهش پیدا می کند و این اتفاق می تواند منجر به افت فشار خون شود.

زمانی که مقادیر زیادی از مایعات از بدن کودک خارج می شود، برای مثال در طریق ادرار و عرق کردن زیاد هنگام فعالیت های جسمی و ورزش، و این میزان آب جبران نمی شود، در بدن کودک کم آبی اتفاق می افتد در نتیجه افت فشار خون کودک رخ می دهد.

۲. آلرژی

آلرژی به واکنش شدید سیستم ایمنی بدن به موادی که در واقع خطرناک نیستند گفته می شود، موادی مثل گرده گل، خوردن بعضی غذاها، زهر زنبور از جمله مواردی هستند که برخی افراد به آن آلرژی دارند. بروز آلرژی می تواند نشان هایی مثل التهاب، گیجی، عطسه، آبریزیش بینی و… داشته باشد. یکی از نشانه هایی که در موارد آلرژی شدید رخ می دهد کاهش فشار خون می باشد.

۳. عفونت خون نشانه افت فشار خون کودک

ورود عفونت به درون جریان خون، می تواند باعث افت فشار خون کودک شود. زمانی که باکتری های به جای حضور در مکان همیشگی خود مثل ریه وارد جریان خون می شوند، سمی آزاد می کنند که بر روی جریان خون تاثیر می گذارد و سبب کاهش فشار خون می شوند. این نوع کاهش فشار خون می تواند خطرات جدی سلامتی را در پی داشته باشد.

۴. کمبود آهن 

یکی از دلایلی که می تواند باعث افت فشار خون کودک شود، کمبود و فقر آهن است. در فقر آهن میزان اکسیژنی که خون حمل می کند بسیار کاهش پیدا می کند، در نتیجه می تواند باعث بروز مشکلاتی مثل سرگیجه، خستگی، تپس قلب در کودک شود، کاهش فشار نیز یکی از علائم کمبود آهن است.

افت فشار خون کودک

۵. مشکلات قلب به دلیل افت فشار خون کودک

یکی از دلایل دیگری که می تواند سبب افت فشار خون کودک شود، وجود مشکلی در سیستم خون رسانی بدن است. برای مثال یکی از نشانه های نارسایی و مشکلات قلبی، کاهش فشار خون می باشد. در این مشکلات تعرق زیاد، مشکلات رشدی و مشکلات تنفسی نیز بروز پیدا می کنند.

۶. وجود جراحت یا آسیب دیدگی

آسیب دیدگی هایی که با از دست رفتن میزان زیادی خون همراه باشند می تواند دلیلی برای افت فشار خون کودک باشد. اگر کاهش فشار خون پس از وارد شدن ضربه شدید به بدن و یا تصادف اتفاق بیفتد و با دل درد شدید همراه باشد، می تواند نشان دهنده ی خونریزی داخلی باشد.

۷. کمبود مواد معدنی و مغذی

هر نوع مواد مغذی که کمبود آن باعث کم خونی شود می تواند باعث کاهش فشار خون شود. موادی مثل فولیک اسید و ویتامین ب از این دست هستند، بنابراین حتما مصرف آن ها را در برنامه خود قرار دهید.

۸. افت فشار خون کودک به دلایل جسمی و محیطی

گاهی اوقات افت فشار خون در کودک به دلیل شرایط محیطی و فیزیکی اتفاق می افتد. زمانی که کودک مدت زیادی را در معرض آفتاب قرار دارد، یا فعالیت زیاد و ورزشی سنگین انجام می دهد یا به مدت طولانی در وضعیت ایستاده و یا نشسته قرار دارد و حتی گاهی استرس های روحی، می توانند باعث افت فشار خون کودک شوند.

تشخیص دادن علت کاهش فشار همیشه هم آسان نیست، اما آگاهی از علت آن می تواند در بسیاری از موارد مفید و کمک کننده باشد

علائم افت فشار خون در کودکان

افت فشار خون کودک همراه با علائمی است که شامل موارد زیر می شود:

  • احساس گیجی و ناتوانی در ایستادن
  • پایین آمدن تمرکز
  • تار شدن دید از علائم افت قند در کودکان
  • احساس خستگی زیاد
  • احساس ضعف و بیماری
  • تنگی نفس و مشکلات تنفسی
  • در برخی موارد سردرد خفیف و خستگی مزمن نیز می تواند از علائم کاهش فشار خون در کودک باشد.

 مراحل معاینه و تشخیص افت فشار خون کودک

پزشک برای تشخیص و بررسی فشار خون پایین و علت آن کودک مراحل زیر را انجام می دهد، بنابراین برای انجام این مراحل حتما از پزشک کمک بگیرید:

  • بررسی علایم: پزشک در مورد علائم کودک از والدین سوال می کند.
  • اندازه گیری فشار خون: فشار خون را به وسیله فشار سنج دستی یا دیجیتالی اندازه می گیرد.
  • میزان نبض: نبض دست کودک را می گیرد تا متوجه تعداد ضربان آن شود.
  • تست ECG: در صورت وجود هر گونه علائم غیر طبیعی، پزشک برای تشخیص بهتر چکاپ قلب از طریق دستگاهECG را تجویز می کند.

درمان افت فشار کودکان

در صورتی که کاهش فشار خون به دلیل بیماری های جسمی مثل آلرژی، عفونت یا مشکلات قلبی باشد، پزشک داروهای مناسب را تجویز می کند.

افت فشار خون کودک

راهکار خانگی برای درمان افت فشار کودکان یا فشار خون پایین

  • وجود یک رژیم غذایی مناسب و یک روتین مراقبتی در خانه می تواند در درمان افت فشار کودکان بسیار کمک کننده باشد و در برخی موارد افت فشار خون کودک را به حد نرمال برساند، بنابراین نباید از آن غافل شوید.
  • یکی از عناصری که باعث بالا آمدن فشار خون می شود و علائم افت قند در کودکان را کاهش می دهد، سدیم است، استفاده از مواد غذایی سدیم دار می تواند به رسیدن فشار خون پایین به سطح نرمال کمک کند. تخم مرغ، نان، پنیر، سوپ و نمک مود غذایی حاوی سدیم هستند. بهتر است برای مصرف میزان سدیم با متخصص تغذیه مشورت نمایید تا میزان سدیم لازم با توجه به شرایط سنی و جسمی کودک تعیین شود.
  • مواد غذایی حاوی ویتامین ب و آهن نیز می تواند باعث بهبود فشار خون شود. مصرف مواد غذایی سالم مثل میوه، سبزیجات و آجیل به طور روزانه می تواند در این امر بسیار کمک کند.
  • جلوگیری از بروز کم آبی بدن نیز می تواند از کاهش فشار ناشی از خشکی بدن در کودک جلوگیری کند. باید مطمئن شوید کودکتان در طول روز به میزان کافی آب مصرف می کند، خصوصا زمانی که فعالیت هایی انجام می دهد که با تعرق زیاد همراه است.
  • بهتر است حرکات ورزشی کودکتان سبک تر شود و همچنین کودک زمان زیادی در حالت نشسته یا ایستاده قرار نگیرد. قرار گرفتن کودک در محیط های بیش از حد گرم نیز می تواند باعث کاهش فشار خون و حتی گرما زدگی کودک شود، در نتیجه کودک در این مکان ها نیز نباید قرار بگیرد.
  • عادت های سالم در تغذیه و زندگی می تواند در متعادل نگه داشتن فشار خون بسیار موثر باشد.
  • اگر کودک شما، افت فشار خون ناگهانی به همراه علائم غیرطبیعی مثل سر درد شدید و یا درد در قفسه سینه را تجربه می کند، حتما باید برای تشخیص علت آن به پزشک مراجعه کنید.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع: https://www.childrens.com/

 

مراقبت از کودکان و نوجوانان در برابر حوادث
مراقبت از کودکان و نوجوانان در برابر حوادث

آیا کودک یا نوجوان شما ضربه روحی تجربه کرده است؟در این مقاله به علائم حوادث و آسیب های دوران کودکی، تشخیص، درمان و نظرات روانشناسان در این زمینه پرداخته شده است.