کنترل حسادت کودکان با راهکار های روانشناختی می تواند بسیار راحت باشد. گاهی والدین ناخواسته با مقایسه فرزند خود با دیگران حسادت او را تحریک می کنند.
بنابراین در جلسات مشاوره اغلب تاکید می شود که والدین عزیز لطفاً از مقایسه کودکان با دیگران خودداری کنید زیرا با این کار به فرزند خود نشان می دهند که” به اندازه کافی خوب نیستند.” علاوه بر این حسادت کودکان به فرزند دوم نیز باعث آسیب های زیادی به کودکان می شود.
خود را جای کودکتان بگذارید، چه کسی دوست دارد با دیگری مقایسه شود؟ اگر در مورد احساسات خود صریح باشید و مدام فرزند خود را با خواهر یا برادر یا دوست خود مقایسه کنید، ممکن است احساس رقابت، اعتماد به نفس پایین و حسادت را در او ایجاد کنید.
علل ایجاد حسادت در کودکان از نظر روانشناسی و حسادت کودک به مادر و پدر بررسی شده است -۴ دقیقه مطالعه این مطلب.
حسادت هیجانی است که خیلی آرام وارد زندگی کودک شما می شود.
این احساس می تواند از دوستان، خواهر و برادرها یا همکلاسی ها منشا بگیرد.
یک چیز ساده مثل دوچرخه جدید دوستش می تواند حسادت را در کودک ایجاد می کند.
حتما دوست دارید هر کاری انجام دهید تا این هیجان منفی را از بین ببرید.
ریشه حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
حسادت در کودکی شروع می شود و احتمالا آتش رقابت را میان بچه ها روشن می کند. در زیر برخی از اشتباهات والدین آمده اند که ممکن است منجر به ایجاد حس حسادت در کودکان می شوند:
-
لوس کردن کودک
اگر کودک را با نازپرورده کردن بیش از حد لوس کنید، او احساس یکتایی در خانواده می کند.
زمانی که کودک جدید وارد خانواده می شود یا زمانی که بین دوستانی می رود که از او قوی ترند، احساس ناایمنی خواهد کرد.
کودک فرزند تازه متولد شده یا دوستانش را دلیل ناراحتی خود می داند. (بیشتر…)
در این نوشتار سعی داریم تا به سوالات: سن حسادت در کودکان و شدیدترین دوره آن، چگونه با حسادت کودک اول به دوم و حسادت در کودک ۵ ساله مواجه شویم؟ زمان مطالعه ۴ دقیقه + فایل صوتی.
حسادت یک احساس عاطفی است، برخی دانشمندان معتقدند این احساس غریزی است و در میان انسان ها سابقه ای دیرینه دارد.
این اختلال نوعی واکنش عاطفی در برابر از دست دادن احتمال و یا تصور از دست دادن محبت یک دوست است. حسد دیرترین جریانیست که در فرد بوجود می اید و در روابط اجتماعی ایجاد می شود[۱].
حسادت یک احساس عاطفی است، برخی دانشمندان معتقدند این احساس غریزی است و در میان انسان ها سابقه ای دیرینه دارد.
این اختلال نوعی واکنش عاطفی در برابر از دست دادن احتمال و یا تصور از دست دادن محبت یک دوست است. حسد دیرترین جریانیست که در فرد بوجود می اید و در روابط اجتماعی ایجاد می شود[۲].
حسد و غبطه، حس های اجتماعی بر پایه مقایسه هستند. (بیشتر…)
ممکن است شما نیز کودک حسود داشته باشید که در موقعیت های خاصی، رفتارهای حسادت آمیز نشان می دهد و باعث تعجب تان می شود.
با کمی دقت در خواهید یافت که موقعیت های خاصی مانند رقابت، مقایسه با هم سن و سالان و یا فرق گذاشتن بین بچه ها، آتش حسادت را شعله ور تر می کند و باعث می شود تا فرزندتان نه تنها در هیچ کاری با شما همکاری نکند، بلکه دچار احساس خشم، عصبانیت و کینه نیز شود.
شاید برای تان عجیب باشد که یک مقایسه ی به ظاهر کوچک چگونه می تواند تا این حد برانگیزاننده باشد اما در حقیقت، قرار گرفتن در موقعیت های تبعیض، مقایسه و یا رقابت؛ این احساس را به همراه می آورد که ” من از دیگران کمتر هستم ” و باعث شکل گیری حد زیاید از ترس درونی می شود.
کودک ترسیده، تلاش می کند تا با بروز رفتارهای حسادت آمیز از خود دفاع کند و توانایی اش در دفاع از حقوق خود را به نمایش بگذارد و حقوق خود را پس بگیرد.
متاسفانه این رفتارها در دراز مدت می تواند منجر به تنها ماندن کودک و یا کناره گرفتن دیگران از او نیز شود که مهارت های اجتماعی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد.
حسادت در کدام سنین طبیعی است؟
از نظر روانشناسی، معمولا حسادت در حدود یک و نیم سالگی شکل می گیرد و در فاصله ی ۲ تا چهار سالگی بیشتر می شود.
این بین اگر فرزند تازه ای متولد شود، ممکن است کودک به رفتارهای نابه هنجار دیگری مانند افسردگی، بدغذایی، اضطراب و یا شب ادرار متوسل شود تا از این طریق اعتراض خود به شرایط را بیان کند.
به عبارت دیگر لازم است بدانید که این رفتارها بیش از آنکه یک اختلال باشند، روشیبرای ابراز وجود هستند که فرزندتان از آن استفاده می کند.
با کودک حسودم چگونه رفتار کنم؟
بسیاری از والدین به دلیل عدم آگاهی از سار و کارهای روانی درونی در خصوص حسادت، تلاش می کنند تا از طریق تنبیه، فشار، اجبار و یا روش هایی مانند سرزنش کردن، مانع از حسادت ورزی کودک شوند.
این در حالی است که چنین روش هایی می تواند احساس عدم درک شدگی را بیشتر کرده و کودک را برای کنارگذاشتن حسادت، لجبازتر کند.
استفاده از راهکارهای زیر می تواند به شما کمک کند تا این وضعیت را به خوبی مدیریت کنید:
۱. با فرزندتان صحبت کنید و به او بگویید که برای تان مهم و دوست داشتنی است.
در طی این گفت و گو او را متوجه کنید که توجه تان به کودکان دیگر به خاطر ناتوانی و کوچک بودن شان است و ربطی به مساله ی دوست داشتن ندارد.
سعی کنید در عین حال جانب اعتدال را نیز رعایت کنید و از توجه افراطی به فرزند پرهیز کنید.
۲. به فرزندتان محبت کنید.
محبت کردن به فرزندتان بهوژه در اوقاتی که تنها هستید، به او احساس دوست داشتن را منتقل می کنید. او را نوازش کنید و در آغوش بگیرید.
۳. به فرزندتان قدرت دهید.
از طریق واگذار کردن کارهای کودک کوچک تر به فرزند حسودتان می توانید در او احساس کنترل، قدرت و توانمندی ایجاد کنید.
به عنوان مثال غذا دادن و یا لباس پوشیدن را به او واگذار کنید.
۴. از فرزندتان تعریف کنید.
ممکن است فرزند حسودتان تمایل داشته باشد تا به کارهای او نیز رسیدگی ویژه ای کنید. بنابراین بر این نکته تاکید کنید که تو قوی و شجاع هستی و می توانی کارهای خودت را به خوبی انجام دهی.
بیان دیگر ویژگی های مثبت فرزندتان نیز باعث می شود تا در او احساس دیده شدن ایجاد شود و رفتارهای حسادت آمیز کمتری را بروز دهد.
بهتر است بر ویژگی هایی تاکید کنید که مختص فرزندتان است و توجه ی ویژه ی شما به او را نشان می دهد.
۵. اعتماد به نفس را تقویت کنید.
راهکار ارایه شده در مورد قبل، به فرزندتان کمک می کند تا احساس بهتری در مورد خود داشته باشد و خود را ارزشمند بداند.
برای رشد اعتماد به نفس، کارهایی را به فرزندتان محول کنید که از عهده ی آن ها بر می آید. بر توانمندی های فرزندتان تاکید کنید و احساس کافی بودن را در او پرورش دهید.
۶. به کودک اجازه دهید تا احساس حسادت یا خشم اش را بیان کند.
ماندن با احساسات منفی مانند حسادت و خشم به صلاح کودک نیست. برای تغییر این وضعیت، به کودک اجازه دهید تا احساسات واقعی اش در مورد کودک دیگر را بیان کند.
می توانید ابزاری جایگزین مانند یک عروسک را در اختیار او قرار دهید تا احساس خشم اش را از طریق ضربه زدن به آن تخلیه کند.
نقاشی کردن نیز می تواند روش مفید دیگری برای بیان احساسات باشد.
در صورتی که حسادت در فرزندتان منجر به رفتارهای دیگری مانند شب ادراری، ناخن جویدن و یا اضطراب و افسردگی شده است، می توانید با مراجعه به بازی درمانگر، نسبت به درمان این وضعیت اقدام کنید.
نویسنده : سایت کودکانه
