ناسازگاری و پرخاشگری کودکان چکونه بروز می کند و راه درمان آن چیست؟

سه نوع پرخاشگری شامل واکنشی- بیانی (یعنی پرخاشگری کلامی و فیزیکی)، واکنشی-غیر بیانی (مثلاً خصومت)، و پرخاشگری رابطه ای فعال یعنی پرخاشگری که می تواند روابط انسانی را از بین ببرد،

پرخاشگری در کودکان

ناسازگاری و پرخاشگری در کودکان می تواند نشانه بسیاری از مشکلات زمینه ای مختلف باشد. این یک چیز بسیار چندشکل است، یک وجه مشترک برای تعدادی از شرایط مختلف روانپزشکی، مشکلات پزشکی، و شرایط زندگی. و بنابراین در اصل درمان پرخاشگری ابتدا باید بفهمیم که چه چیزی باعث آن می شود.

شما می توانید علل پرخاشگری را به چند گروه تقسیم کنید

اختلالات خلقی  اول، آیا مشکلات خلقی وجود دارد؟ کودکانی که دوقطبی هستند ، در مراحل شیدایی خود، اغلب پرخاشگر می شوند. آنها کنترل خود را از دست می دهند، تکانشی می شوند.

از طرف دیگر، وقتی افسرده می‌شوند، اگرچه پرخاشگری کمتر رایج است، می‌توانند تحریک‌پذیر شوند، و گاهی اوقات این تحریک‌پذیری و بداخلاقی باعث می‌شود بچه‌ها سرزنش کنند.

روان پریشی 

بیماری های روان پریشی نیز ممکن است با پرخاشگری ظاهر شوند. به عنوان مثال، کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب به محرک‌های درونی پاسخ می‌دهند که می‌توانند آزاردهنده شوند. گاهی اوقات بچه‌های مبتلا به اسکیزوفرنی بد‌اعتماد یا مشکوک می‌شوند – یا پارانوئید تمام عیار – و به‌دلیل ترس خودشان از بین می‌روند.

ناامیدی 

کودکانی که مشکلات شناختی (آنچه که امروزه به آن اختلال فکری می گویند) یا ارتباطی (از جمله اوتیسم ) مشکل دارند نیز ممکن است با پرخاشگری ظاهر شوند. هنگامی که کودکان مبتلا به این شرایط پرخاشگر می شوند، اغلب این کار را انجام می دهند زیرا در مواجهه با اضطراب یا ناامیدی خود مشکل دارند و نمی توانند احساسات خود را مانند دیگران بیان کنند. پرخاشگری ممکن است نوعی تکانشگری نیز باشد.

تکانشگری 

اختلالات رفتاری مخرب وجود دارد. در کودکان مبتلا به بیش فعالی ADHD، رایج ترین آنها، تکانشگری و تصمیم گیری ضعیف می تواند منجر به رفتاری شود که به عنوان پرخاشگرانه تعبیر می شود . این کودکان معمولاً عواقب اعمال خود را در نظر نمی گیرند، که ممکن است زمانی که واقعاً فکر نمی کنند، بی رحمانه یا بدخواهانه به نظر برسد.

اختلال سلوک 

در اختلال سلوک ، پرخاشگری بخشی از ماتریس بیماری است، جزء بزرگی از آن چیزی است. بر خلاف کودکی که عواقب اعمال خود را در نظر نمی گیرد، کودکان مبتلا به این اختلال عمدا بدخواه هستند و درمان و پیش آگهی کاملاً متفاوت است.

آسیب

گاهی اوقات دلایل ارگانیک برای طغیان های تهاجمی وجود دارد، زمانی که کودک آسیب لوب فرونتال یا انواع خاصی از صرع دارد. در این موارد ممکن است دلیل قابل درک برای اپیزود تهاجمی وجود نداشته باشد و اپیزود می تواند دارای یک جزء انفجاری باشد.

تروما 

در نهایت، مواقعی وجود دارد که پرخاشگری در کودکان یا نوجوانان توسط عوامل استرس زا در موقعیت آنها تحریک می شود و نشان دهنده یک بیماری عاطفی زمینه ای نیست. اما درک این نکته مهم است که این نسبتاً نادر است و وقتی پرخاشگری به طور مکرر شروع به رخ دادن می کند، می تواند یک مشکل عاطفی در حال ظهور باشد.

سه روش برای توقف کتک کاری در کودکان

۷ روش برای توقف کتک کاری در کودکان

کتک کاری در کودکان یک رفتار رایج است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. درک این علل و انتخاب روش های مناسب برای برخورد با این رفتار، نقشی کلیدی در تربیت صحیح و سلامت روان کودک ایفا می کند.

پس از بزرگ شدن، اعمال فیزیکی و پرخاشگری زمانی استفاده می شود که ناامیدی، ناراحتی یا نارضایتی وجود داشته باشد: «کتک کاری در کودکان همچنین با احساسات ، به ویژه با دفاع از قلمرو خود ارتباط دارد. به عنوان مثال، برای کودکی مهم است که در کنار معلم بنشیند زیرا به این ترتیب احساس امنیت یا دوست داشتن بیشتری می کند، هرکسی که همان مکان را می خواهد تهدیدی برای قلمرو او محسوب می شود که به هل دادن یا گاز گرفتن تبدیل می شود.

چرا کودکم بچه های دیگر را می زند؟

ترس هایی که موجب می شود کودک به دیگران ضربه بزند، معمولاً ریشه در بعضی از تجارب توسط والدین یا دیگران در اوایل زندگی اش دارد؛ اگرچه، در کل کودک ممکن است به ظاهر از خود ترسی نشان ندهد اما برای کنترل ترس اش، دست به نوعی رفتار پرخاشگرانه می زند و هر زمانی که احساس ترس شدیدی کند این رفتار نیز شعله ور می شود.

در واقع کودک به جای گریه کردن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند.

بچم دست بزن داره چیکار کنم؟

شما برای کمک به کودکتان، نباید به دنبال علت ترس او باشید؛ بلکه میزان افزایش احساس امنیت اش و نیز ارتباط با او ضروری و مهم است خواه شما والدین یا پرستار، دوست یا از آشنایان او باشید.

همانطور که شما با کودکتان ارتباط برقرار می کنید و به او حس امنیت می دهید، او نیز احساسات پرحرارتی که باعث تکانشگری می شود را با شما در میان خواهد گذاشت. به احساسات کودکتان توجه کنید  و به او اجازه دهید تا ترس اصلی خود را تخلیه کند ( بدون زدن دیگران) به طوری که او بتواند احساس راحتی و آرامش کند و دیگران را همچون دوستانش ببیند؛ نه اینکه دیگران را تهدید کنید.

برای مطالعه بیشتر:

خشم و پرخاشگری در نوجوانان

برخورد با کتک کاری در کودکان

۱.  رابطه صمیمی تری برقرار کنید.

فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و بهتر تنظیم کنید. تعیین زمان خاص ابزاری  برای برقراری ارتباط است. سعی کنید آن، زمانی کوتاه در اوایل روز و به محض بیدار شدن از خواب صبحگاهی با او وقت بگذرانید، طوری که کودک روزش را با ۵ دقیقه یا ۱۰ دقیقه با هم بودن شروع کند.

به او بسیار گرم و صمیمی نگاه و توجه کنید، این کار باعث می شود که او احساس کند وجودش برایتان مهم است. این کار یعنی داشتن برنامه در خانواده  که باعث می شود کارهای مهم را در اولویت قرار دهید. اگر می دانید که کودکتان فردی جدا از خانواده است سعی کنید در اولین فرصتی که او را می بینید با او بازی های کودکانه ای که در آن امکان برنده شدن او وجود دارد؛ را ترتیب دهید.

سه روش برای توقف کتک کاری در کودکان

۲. بازی کنید

ممکن است یک سری بازهای پرسرو صدا یا بازی های قایم باشک را به کار ببرید این ها بازی هایی هستند که کودکان را به بازی جمعی وامی دارند، خودتان نیز به جمع آنها بپیوندید، پر انرژی و با احساس بازی کنید. با یکدیگر بازی خندیدن را انجام دهید و نقشی را متناسب با سن کودک به خود بگیرید. با بازی قایم باشک در جایی پنهان شوید و کودکان را وادار کنید تا سریع شما را پیدا کنند یا به صورت غیرمنتظره وسط بپرند و شما را بتراسنند.

خندیدن و حس امنیت و قدرت در بازیِ برد و باخت به کودکان کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انرژی شان تخلیه شود. این بازی به کودکتان می فهماند که آنها در کنار شما احساس امنیت، ارزشمندی  و نیز اعتماد به نفس دارند.

۳. وقتی کودکتان گریه می کند برای احساساتش ارزش قائل شوید.

این به معنای ماندن نزد کودک است نه اینکه طغیان هیجانی او را دنبال کنید بلکه بگذارید کودک بداند شما به خاطر او آنجا نشسته اید. در صورت حمایت کم از او، ترس و اضطرابش بیشتر می شود. اغلب، کودک از حالت آنی” کلوچه ام له شده؛ من کلوچه جدید میخوام” به ” مامانم رو میخوام” و از حالت شکایت به اضطراب ناگهانی محض تغییر می یابد.

توجه کنید؛ نیازی به محیاکردن همه چیز نیست. شما فقط یک شخص بی طرف هستید که حرف های او را می شنوید. به کودک اطمینان خاطر دهید که شما همیشه مواظب او هستید و امنیتش را فراهم می کنید. در صورت رفتار اجبار و عصبانیت، احساسات کودک بیشتر طغیان خواهد کرد. وقتی احساسات کودک آرام شد، کودک حس خواهد کرد که در کنار شما امنیت بسیار بیشتری نسبت به گذشته دارد؛ خواه او کودک خودشما یا کودکی که به دلایلی از او مراقبت می کنید، باشد.

بیشتر بخوانید:

مدیریت شکایت کردن و غر زدن در بچه ها

مشاوره کودک پرخاشگر می تواند برای شما یا والدین دیگر مفید باشد. برای صحبت با برترین متخصصان کودک با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

سه روش برای توقف کتک کاری در کودکان

۴. مواظب باشید

مراقب نشانه های افزایش خشم باشید. کودکان اغلب علایمی از تشدید احساسات منفی را به شما نشان می دهند. صدای آنها می گیرد. ظاهرشان حالت مات و مبهوت به خود می گیرد و نیز گاهی اوقات رنگشان می پرد. به چشمان شما زل نمی زنند. سعی در کنترل موقعیت ها دارند.

با مشاهده این وضعیت به او نزدیکتر شوید. سعی نکنید مانع ضربه زدن او با عباراتی مانند “بسیار خوب، آرام باش” شوید. دلیلی برای اضطراب و پریشانی وجود ندارد. زیرا پریشانی از قبل در درون کودک رخنه کرده است. پس برای کودکی که آشفتگی اش را نشان می دهد، نیازی به گفتن عبارات کافی نیست. تنها اطمینان حاصل کنید که رفتار تکانشی کودک به کسی آسیب نزند.

پسر دو سالم بقیه بچه ها رو میزنه چیکار کنم

در اولین گام باید دلایل احتمالی را برای این رفتار کودکتان درک کنید:

  • جلب توجه: ممکنه پسرتون با کتک کاری در کودکان، به دنبال جلب توجه شما یا اطرافیانتون باشه.
  • ناتوانی در بیان احساسات: ممکنه پسرتون هنوز یاد نگرفته باشه که چطور احساساتش رو به طور صحیح بیان کنه و به جای صحبت کردن، از کتک زدن استفاده می‌کنه.
  • خشم و عصبانیت: ممکنه پسرتون به دلیل خشم و عصبانیت، درگیر کتک کاری در کودکان شود.
  • تقلید: ممکنه پسرتون این رفتار رو از شما یا اطرافیانتون یاد گرفته باشه.
  • مشکلات حسی: ممکنه پسرتون به دلیل مشکلات حسی، به طور ناخودآگاه به بقیه بچه ها ضربه بزنه.
  • اختلالات رفتاری: در موارد نادر، ممکنه پسرتون به دلیل اختلالات رفتاری، به بقیه بچه ها کتک بزنه.

راه حل برای درمان کتک زدن کودک دو ساله نی نی سایت شامل موارد زیر است:

  • با پسرتون صحبت کنید: وقتی پسرتون آرومه، باهاش در مورد رفتارش صحبت کنید. بهش بگید که کتک زدن بقیه بچه ها کار بدی هست و بهشون آسیب میرسونه درک این موضوع به کودک کمک
  • بهش یاد بدید که چطور احساساتش رو بیان کنه: به پسرتون یاد بدید که چطور احساساتش رو به طور صحیح بیان کنه. مثلا میتونید بهش بگید که به جای کتک زدن، میتونه از کلمات استفاده کنه یا نقاشی بکشه.
  • بهش راه های جایگزین برای کتک زدن یاد بدید: به پسرتون یاد بدید که به جای کتک کاری در کودکان، میتونه از راه های دیگه ای برای حل مشکلش استفاده کنه. مثلا میتونه با بچه ی دیگه صحبت کنه، ازش دور بشه یا به شما کمک بخواد.
  • برای رفتار خوبش بهش پاداش بدید: وقتی پسرتون با بقیه بچه ها به طور مسالمت آمیز بازی می‌کنه، بهش پاداش بدید. این کار باعث میشه که این رفتار تقویت بشه.
  • از تنبیه بدنی استفاده نکنید: تنبیه بدنی فقط باعث میشه که پسرتون بیشتر پرخاشگر بشه.
  • صبور باشید: تغییر رفتار زمان میبره. صبور باشید و به پسرتون فرصت بدید که یاد بگیره چطور به طور صحیح رفتار کنه.

سه روش برای توقف کتک کاری در کودکان

کتک کاری بچه ها در مدرسه

کتک کاری در کودکان در مدرسه عمدتاً مربوط به پسران است . انگار پسران نگرانی‌هایشان راحت‌تر به مشت در تبدیل می‌شود (در حالی که دختران تمایل به صحبت کردن دارند). پسران جوان پرخاشگری، عصبانیت یا عدم احترام را هر چند با خشونت کمتر نسبت به دوران نوجوانی ابراز می کنند.

در هر صورت، دعوا نشانه پریشانی است. “این یک رنج یا ناراحتی را پنهان می کند که کودک نمی تواند بیان کند. او هیچ راهی جز مبارزه برای بیان آن ندارد. به گفته روانشناس، علت ناراحتی اغلب در حوزه خانواده نهفته است: درگیری در خانه، مادربزرگ بستری در بیمارستان، ترس از مرگ، حسادت خواهر و برادر و غیره.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودک| ۲۲ راهکار مقابله تضمینی

کودکی که مادرش را می زند

به عنوان والدین، اگر فرزندتان به شما یا افراد دیگر ضربه بزند، ممکن است نگران شوید. چندین دلیل احتمالی وجود دارد که او این کار را انجام می دهد. وقتی فرزندتان واکنش پرخاشگرانه نشان می دهد چگونه مداخله کنیم؟

حتی اگر ناامیدی یا عصبانیت فرزند شما به جا باشد، مهم است که او یاد بگیرد که احساسات منفی خود را به شیوه ای قابل قبول بیان کند. یک عمل خشونت آمیز علیه شما یا دیگران هرگز نباید بی اهمیت جلوه داده شود.

یادگیری احترام گذاشتن به دیگران باید از درون خانواده شروع شود، حتی اگر فرزند شما خیلی جوان باشد. هنگامی که او قادر به درک معنای کلمه “نه” باشد، کودک نوپای شما می تواند محدودیت هایی را که شما بر او تحمیل می کنید را درک کند. اول از همه با احترام گذاشتن به شما است که فرزندتان یاد می گیرد حقوق دیگران را به رسمیت بشناسد، حتی اگر گاهی اوقات او را مجبور کند که خواسته های خود را در درجه دوم قرار دهد.

همچنین به یاد داشته باشید که کودک نوپا شما به محدودیت نیاز دارد. با توضیح ساده به او که کدام رفتارها قابل قبول است و کدام غیر قابل قبول است به او کمک می کنید تا توانایی خود را در ارتباط با دیگران توسعه دهد که در آینده نتیجه آن را خواهید دید.

حتی اگر احساس می کنید در حال تحریک واکنش های منفی از جانب فرزندتان هستید، ثبات در مداخلات شما در بلند مدت نتیجه خواهد داد. او کم کم متوجه می شود که شما از او چه انتظاری دارید و مهارت هایی را برای بیان بهتر احساسات منفی خود به دست می آورد که در آینده به او کمک خواهد کرد.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

کتک کاری بچه ها در مدرسه

چه زمانی از مشاور کمک بگیریم؟

اگر فرزندتان با وجود اینکه چندین راهکار را برای متوقف کردن او امتحان کرده اید به کتک کاری در کودکان ادامه می دهد، یا اگر احساس درماندگی می کنید، توصیه می شود با یک روانشناس کودک  مشورت کنید. این متخصص می تواند به شما در درک وضعیت و یافتن راه های مناسب برای توقف ضرب و شتم کمک کند. از مشورت دریغ نکنید، زیرا اگر مشکل در همان ابتدا تشخیص داده شود راحت تر از زمانی درمان می شود که چندین سال طول بکشد.

اگر خانواده شما در شرایط استرس زا قرار دارند (مانند سوگ، جدایی، خانواده مرکب، بیماری، جابجایی، ماموریت نظامی والدین)، ممکن است فرزندتان احساس کند که شما و والدین دیگر کمتر در دسترس او هستید. سپس می تواند با این رفتارها واکنش نشان دهد.

برای درمان کتک کاری در کودکان، مشاوره روان درمانی می تواند برای شما یا والدین دیگر مفید باشد. این به شما کمک می کند تا از نظر عاطفی بیشتر در دسترس فرزندتان باشید و به کاهش رفتارهای ناخواسته کمک کنید. برای صحبت با برترین متخصصان کودک با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع:مشاورکو

نوجوان پرخاشگر ✔️ ۲۱ مهارت تضمینی برای کنترل

نوجوان پرخاشگر درگیر رفتاری می شودکه هدف آن آسیب رساندن به شخص یا شیء دیگری است. پرخاشگری می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند. علل پرخاشگری در نوجوانان پیچیده است و می تواند شامل عوامل زیستی، محیطی و روانشناختی باشد. اگر متوجه نشانه های پرخاشگری در نوجوان خود شدید، مهم است که برای کمک اقدام کنید.

نوجوانی دوره ای بسیار حساس در زندگی هر فردی می باشد و بسیاری از والدین و پدر و مادرها با فرزندان نوجوان پرخاشگر خود مشکلات بسیار زیادی دارند. تغییرات هورمونی و ویژگی های جنسی و اخلاقی و روحی-روانی این دوره سبب شده است تا این دوره به یکی از بحرانی ترین دوره های زندگی تبدیل شود. بسیاری از خانواده ها گلایه می کنند که نمی توانند به خوبی با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار کنند و در این بین نوجوانان پرخاشگر و پرخاشگری در نوجوانان یکی از مهم ترین دغدغه های تمامی خانواده ها می باشد.

علل نوجوان پرخاشگر

علل پرخاشگری در نوجوانان پیچیده است و می تواند شامل عوامل زیستی، محیطی و روانشناختی باشد. برخی از عوامل زیستی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

  • ژنتیک: برخی از افراد به طور ژنتیکی مستعد پرخاشگری هستند.
  • اختلالات غدد درون ریز: اختلالات غدد درون ریز مانند کم کاری تیروئید می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.
  • آسیب مغزی: آسیب مغزی می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید

برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

  • خشونت خانوادگی: کودکانی که در خانواده هایی با خشونت خانوادگی رشد می کنند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
  • سوء استفاده: کودکانی که مورد سوء استفاده جسمی، جنسی یا عاطفی قرار می گیرند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
  • طلاق: طلاق می تواند خطر پرخاشگری را در نوجوانان افزایش دهد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله پرخاشگری، اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده فرزند خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه درمان پرخاشگری جوانان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

برخی از عوامل روانشناختی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

  • اختلالات روانی: اختلالات روانی مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلالات خلقی می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.
  • مشکلات یادگیری: کودکانی که مشکلات یادگیری دارند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
  • انزوا اجتماعی: نوجوانانی که احساس انزوا یا طرد می کنند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.

نوجوان پرخاشگر

علت پرخاشگری نوجوان دختر

علل پرخاشگری در نوجوانان دختر، شبیه به علل پرخاشگری در نوجوانان پسر است. برخی از این علل عبارتند از:

  • تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بلوغ می‌تواند باعث نوسانات خلقی و افزایش تحریک‌پذیری شود.
  • تغییرات اجتماعی: نوجوانان در این دوران استقلال بیشتری می‌خواهند و در عین حال با محدودیت‌های بیشتری از سوی والدین و جامعه روبرو هستند. این تضاد می‌تواند باعث پرخاشگری شود.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت خانگی، سوء استفاده، یا فقر می‌تواند باعث پرخاشگری در نوجوانان شود.
  • اختلالات روانی: برخی از اختلالات روانی مانند اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، و اختلالات شخصیتی می‌تواند باعث پرخاشگری در نوجوانان شود.

پیشنهاد مشاور: کنترل خشم در نوجوانان ✔️ راهنمای جامع روانشناسی

نشانه های پرخاشگری در نوجوانان

پرخاشگری در نوجوانان می تواند به اشکال مختلفی بروز کند، از جمله:

  • خشونت فیزیکی: کتک زدن، هل دادن، پرتاب اشیا
  • توهین و تهدید: استفاده از کلمات یا جملات توهین آمیز یا تهدید آمیز
  • بداخلاقی و قانون شکنی: انجام کارهایی که قوانین یا مقررات را نقض می کنند
  • عصبانیت و تحریک پذیری بیش از حد
  • مشکلات در کنترل خشم
  • انزوا و گوشه گیری
  • شکایت از کمبود توجه یا محبت

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله پرخاشگری، اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده فرزند خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه درمان پرخاشگری جوانان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

نوجوان پرخاشگر

رفتار با نوجوان ۱۳ ساله

در اینجا چند نکته برای رفتار با نوجوان ۱۳ ساله ارائه شده است:

  • شنونده خوبی باشید. به حرف‌های فرزندتان گوش دهید و بدون قضاوت به او توجه کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس کند که شما او را درک می‌کنید و برایش اهمیت قائل هستید.
  • با او ارتباط برقرار کنید. با فرزندتان در مورد موضوعات مختلف صحبت کنید. از او بپرسید که در مدرسه چه می‌گذرد، با دوستانش چه می‌کند و به چه چیزهایی علاقه دارد. این کار به شما کمک می‌کند تا او را بهتر بشناسید و با او ارتباط نزدیک‌تری برقرار کنید.
  • محدودیت‌هایی تعیین کنید. نوجوان‌ها به محدودیت‌ها نیاز دارند تا بدانند که چه انتظاری از آنها می‌رود. با فرزندتان در مورد قوانین و انتظارات خانواده صحبت کنید و مطمئن شوید که او آنها را درک می‌کند.
  • به او مسئولیت بدهید. به فرزندتان مسئولیت‌هایی بدهید که متناسب با سن و توانایی‌هایش باشد. این کار به او کمک می‌کند تا احساس مسئولیت کند و مهارت‌های زندگی خود را بهبود بخشد.
  • الگوی خوبی باشید. فرزندتان از شما الگو می‌گیرد. رفتارهای مثبت شما تأثیر زیادی بر رفتار او خواهد داشت.

نوجوان پرخاشگر

راه های مقابله با پرخاشگری در نوجوانان

اگر متوجه نشانه های پرخاشگری در نوجوان خود شدید، مهم است که برای کمک اقدام کنید. در اینجارفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادب نی نی سایت آورده شده است:

  • با نوجوان خود صحبت کنید: در مورد احساسات و رفتارهای او با او صحبت کنید. به او گوش دهید و به او کمک کنید تا راه های سالم تری برای بیان احساسات خود پیدا کند.
  • قوانین و انتظارات خود را برای نوجوان خود مشخص کنید: به او بگویید که چه رفتارهایی قابل قبول هستند و چه رفتارهایی قابل قبول نیستند.
  • برای نوجوان خود الگو باشید: به او نشان دهید که چگونه به روشی سالم و محترمانه با دیگران رفتار کنید.
  • به نوجوان خود کمک کنید تا مهارت های حل مسئله و مدیریت خشم را بیاموزد: به او کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه در موقعیت های دشوار به طور موثری با دیگران ارتباط برقرار کند و احساسات خود را کنترل کند.

پیشنهاد مشاور: حواس پرتی در نوجوانان ✔️ علائم، علل و درمان قطعی

اگر پرخاشگری نوجوان شما شدید یا کنترل نشده است، ممکن است لازم باشد از یک متخصص کمک بگیرید. یک درمانگر می تواند به نوجوان شما کمک کند تا علل رفتار پرخاشگرانه خود را درک کند و راه های سالم تری برای بیان احساسات خود پیدا کند.

در ادامه به برخی از نکات مهم برای کمک به نوجوانان پرخاشگر اشاره می کنیم:

  • از قضاوت یا سرزنش نوجوان خود خودداری کنید. این کار فقط باعث بدتر شدن رفتار او خواهد شد.
  • درک کنید که پرخاشگری معمولاً نشانه یک مشکل اساسی است. سعی کنید علت پرخاشگری نوجوان خود را درک کنید تا بتوانید به او کمک کنید.
  • به نوجوان خود عشق و حمایت خود را نشان دهید. او به حمایت شما برای غلبه بر پرخاشگری خود نیاز دارد.

با کمک و حمایت شما، نوجوان پرخاشگر نی نی سایت می توانند یاد بگیرند که چگونه به روشی سالم و محترمانه با دیگران رفتار کنند.

نوجوان پرخاشگر

درمان پرخاشگری جوانان

برای مقابله با خشم در نوجوانان موارد زیر می تواند سازنده و مفید باشد:

  • تعیین قوانین در زمینه پرخاشگری نوجوانان می تواند موثر باشد مثلا می شود با نوجوان پرخاشگر صحبت کرد و گفت که پرخاش و خشم تو امری طبیعی است اما نحوه بروز آن و داد و فریاد زدنت می تواند محرومیت هایی برایت به همراه داشه باشد مثلا محرومیت از رفتن به مهمانی
  • نکته بعدی این است که والدین باید دلیل پرخاشگری نوجوان خود را کشف کنند و ببیند که آیا این پرخاشگری با افسردگی و یا استرس و اضطراب و مواردی از این قبیل در نوجوان در ارتباط است یا خیر
  • بایستی از نشاته های هشدار دهنده برای شروع خشم در نوجوان اگاه بود مثلا گاهی یک نوجوان قبل از خشمگینی و پرخاشگری دچار سردرد می شود و با اینکه یک کلاس خاص در مدرسه او را به شدت پرخاشگر می کند که شناخت این موارد می تواند به او کمک نماید تا ریشه خشم را شناخته و بهتر بتواند خود را در مواقع بحرانی کنترل نماید.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله پرخاشگری، اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده فرزند خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه درمان پرخاشگری جوانان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان

  • باید به نوجوان کمک کرد تا راه های مناسبی برای خالی کردن خشم خود پیدا کند مثلا ورزش کردن می تواند یکی از راه های مفید برای کاهش سطح انرژی اضافی بدن باشد و هم چنین پاره کردن کاغذ و مواردی این چنینی می تواند سبب کاهش خشم در نوجوان شود گرچه برخی از نوجوانان به مواردی از قبیل ترسیم و نقاشی برای کاهش خشم خود استفاده می کنند که این روش ها می تواند بسیار آرامش بخش و موثر باشد.
  • زمانی که نوجوان پرخاش می کند و عصبانی است هرگز از او نخواهید که عذر خواهی کند و او را تحریک نکنید و به دنبال او نروید و در این مواقع اجازه دهید تا او فرصتی برای کسب آرامش و آرام شدن در فضایی مانند یک اتاق دیگر بهره ببرد.
  • نکته بسیار مهم و آخرین نکته این است که اگر خود شما در هنگام خشمگین شدن و پرخاشگری نوجوان بخواهید مانند او رفتار کنید کار را به جاهای باریک کشانده و ممکن است شرایط کاملا بدتر شود.

نوجوان پرخاشگر

درمان پرخاشگری نوجوانان در طب سنتی

طب سنتی ایران، پرخاشگری را ناشی از اختلال در مزاج‌های چهارگانه دانسته و برای درمان آن، بر تعدیل این مزاج‌ها تأکید می‌کند. به طور کلی، درمان پرخاشگری در طب سنتی شامل دو بخش اصلی است:

  • بخش اول: اصلاح مزاج: در این بخش، سعی می‌شود مزاج فرد به تعادل برسد. برای این کار، از گیاهان دارویی، رژیم غذایی مناسب، ورزش و سایر روش‌های طب سنتی استفاده می‌شود.
  • بخش دوم: آموزش مهارت‌های کنترل خشم: در این بخش، به فرد کمک می‌شود تا خشم خود را به روش‌های سالمی ابراز کند. این آموزش‌ها شامل شناخت عوامل محرک خشم، تکنیک‌های آرام‌سازی و مهارت‌های حل مسئله می‌شود.

کلام آخر 

پس لازم است تا والدین در این مواقع خود را کنترل کرده و عصبی نشوند چرا که عصبی شدن آن ها به رابطه شان با نوجوان آسیب بیشتری می زند و برای این کار تهیه لیست از راه های که می تواند سبب افزایش آرامش تان شود بسیار موثر خواهد بود مثلا ممکن است یک فرد با خوردن یک لیوان اب آرام شود و نفری دیگر با خواندن روزنامه یا هوا خوری که این نکات به والدین کمک می کنند که هر گاه با مشکل
نوجوان پرخاشگر نی نی سایت  رو به رو شدند به راحتی بتوانند با کنترل نمودن درست خود به قائله خاتمه داده و بعدا سر فرصت در رابطه با موضوع با نوجوان خود صحبت نمایند.

هم چنین بخوانید:

رفتارهای تهدید امیز در نوجوانان

نوجوان من عادی است یا مشکل دار؟

منبع:مشاورانه

پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان

مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی  و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

پرخاشگری در کودکان

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود

کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

  • نرمی استخوان ها
  • افسردگی
  • اضطراب
  • رفتارهای پرخاشگرانه

مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
  • عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

پیشنهاد مشاور: کمک به نوجوان پرخاشگر

پرخاشگری در کودکان

به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری  رفتار بد نماید بسیار مهم است.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله

پرخاشگری در کودکان ۵ ساله، یک رفتار طبیعی و معمول است. در این سن، کودکان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در شرایطی که احساس خشم، ناامیدی یا عصبانیت می کنند، به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخی از علل رایج پرخاشگری در کودکان ۵ ساله عبارتند از:

  • ناتوانی در بیان احساسات: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم هستند. آنها ممکن است نتوانند به طور موثر از کلمات برای بیان خشم، ناامیدی یا عصبانیت خود استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بیان کنند.
  • ناتوانی در حل تعارض: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه حل تعارض به روشی سالم هستند. آنها ممکن است ندانند که چگونه در مورد اختلاف نظرها با دیگران به طور موثر صحبت کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا خواسته های خود را به دست آورند.
  • مشاهده رفتار پرخاشگرانه در دیگران: کودکان از اطرافیان خود یاد می گیرند. اگر کودک شما در معرض رفتار پرخاشگرانه از سوی والدین، خواهر و برادر یا همسالان خود باشد، بیشتر احتمال دارد که خود نیز رفتار پرخاشگرانه داشته باشد.
  • عوامل زیستی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان ممکن است ناشی از عوامل زیستی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) یا اختلال سلوک باشد.

اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علت پرخاشگری کودک خود را شناسایی کنید و روش های موثری برای مدیریت آن بیاموزید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله

علت عصبی بودن کودک ۷ ساله نی نی سایت چیست؟ پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، از جمله:

  • کتک زدن، گاز گرفتن، لگد زدن یا هل دادن دیگران
  • پرتاب کردن اشیا
  • داد و فریاد کردن
  • فحاشی کردن
  • تهدید کردن دیگران

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

  • ناتوانی در کنترل خشم: کودکان ۷ ساله هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل خشم هستند. آنها ممکن است ندانند چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • کمبود مهارت‌های ارتباطی: کودکان ۷ ساله ممکن است هنوز ندانند چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای بیان نیازها یا خواسته‌های خود استفاده کنند.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت در خانواده یا مدرسه نیز می‌توانند در پرخاشگری کودکان نقش داشته باشند.

پرخاشگری در کودکان

علت پرخاشگری کودکان ۸ ساله

پرخاشگری در کودکان ۸ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • رشد و تکامل شناختی: کودکان ۸ ساله در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند. آنها هنوز در حال توسعه مهارت‌های زبانی خود هستند و ممکن است نتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند. این می‌تواند منجر به پرخاشگری فیزیکی یا کلامی شود.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند مشکلات خانوادگی، قلدری در مدرسه یا خشونت در جامعه نیز می‌تواند باعث پرخاشگری در کودکان شود.
  • اختلالات روانی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان می‌تواند نشانه یک اختلال روانی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال سلوک یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد.

پرخاشگری در کودکان دبستانی

پرخاشگری در کودکان دبستانی می تواند به صورت فیزیکی، کلامی یا غیرکلامی بروز کند.

  • پرخاشگری فیزیکی شامل رفتارهایی مانند کتک زدن، لگد زدن، هل دادن، پرتاب اشیا و استفاده از سلاح است.
  • پرخاشگری کلامی شامل رفتارهایی مانند فریاد زدن، توهین کردن، تهدید کردن و تمسخر کردن است.
  • پرخاشگری غیرکلامی شامل رفتارهایی مانند چروک کردن بینی، اخم کردن، برگرداندن سر و پرتاب نگاه های خشمگین است.

راهکارهای مقابله با پرخاشگری

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر نی نی سایت؟ اگر متوجه شدید که کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهد، مهم است که به او کمک کنید تا این رفتارها را مدیریت کند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان دبستانی برای مقابله با پرخاشگری آورده شده است:

  • با کودک خود در مورد خشم و نحوه بیان سالم آن صحبت کنید. به او بیاموزید که چگونه احساسات خود را شناسایی کند و به روش های سالمی آنها را بیان کند.
  • به کودک خود کمک کنید تا مهارت های حل تعارض را بیاموزد. به او بیاموزید که چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کند و اختلافات را بدون توسل به خشونت حل کند.
  • الگوهای رفتاری مثبت را برای کودک خود ارائه دهید. اگر می خواهید کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش دهد، مهم است که خودتان نیز از این رفتارها دوری کنید.
  • اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علل پرخاشگری کودک خود را درک کنید و راهکارهای موثری برای مقابله با آن پیدا کنید

درمان قطعی پرخاشگری

نوروفیدبک یک روش درمانی مبتنی بر مغز است که با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، امواج مغزی را اندازه‌گیری و آن‌ها را به کودک بازخورد می‌دهد. این بازخورد به کودک کمک می‌کند تا بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل بیشتری داشته باشد.

لورتا یکی از انواع نوروفیدبک است که از الکترودهای کوچکی برای اندازه‌گیری امواج مغزی استفاده می‌کند. این الکترودها روی پوست سر کودک قرار می‌گیرند و امواج مغزی را به یک کامپیوتر منتقل می‌کنند. کامپیوتر سپس این امواج را تجزیه و تحلیل می‌کند و بازخورد آن‌ها را به کودک ارائه می‌دهد. این روش هیچ عارضه جانبی را به دنبال نداشته و درمان قطعی است.

نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان نشان داده شده است که می‌تواند اثربخش باشد. این روش درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا:

  • بر احساسات و رفتارهای خود کنترل بیشتری داشته باشد
  • مهارت‌های حل مسئله و مدیریت استرس را بیاموزد
  • الگوهای فکری منفی خود را تغییر دهد

در درمان پرخاشگری کودکان با نوروفیدبک، معمولاً از یک برنامه درمانی چند مرحله‌ای استفاده می‌شود. در مرحله اول، امواج مغزی کودک ارزیابی می‌شوند تا مشخص شود که کدام مناطق مغز در بروز پرخاشگری نقش دارند. در مرحله دوم، کودک آموزش می‌بیند که چگونه بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل داشته باشد. در مرحله سوم، کودک مهارت‌های زندگی را یاد می‌گیرد که به او کمک می‌کند تا با پرخاشگری خود مقابله کند.

با توجه به مزایای نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان، این روش درمانی می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای کودکانی باشد که از این مشکل رنج می‌برند. برای اطلاعات بیش تر در زمینه این درمان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودک| ۲۲ راهکار مقابله تضمینی

منبع:فارس پاتوق

پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

پرخاشگری کودکان، علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال، علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله، علت پرخاشگری کودکان ۴ ساله، پرخاشگری در کودکان ۷ ساله، علت پرخاشگری کودکان ۱۰ ساله و سؤالات دیگر والدین در این مقاله توضیح داده شده است. پرخاشگری رفتاری خصومت‌آمیز و غیردوستانه است که در طی آن فرد تمایل دارد به دیگران صدمه و یا آسیب برساند. معمولاً کودکان خیلی سریع ناامید و مأیوس می‌شوند و پرخاشگری را مطابق با سنشان به شیوه‌های متفاوتی نشان می‌دهند. در اینجا دو شیوهٔ پرخاشگری مطرح شده است:

  1. پرخاشگر ابزاری، که شئ محور است.
  2. پرخاشگری خصومت آمیز یا ارتباطی، که شخص محور است.

علائم پرخاشگری کودکان

اگر نشانه های زیر به مرور در فرزندتان دیده می شود، حتما باید از مشاور کمک بگیرید:

  • اغلب عصبانی است.
  • بسیار تحریک پذیر یا تکانشی است و در تمرکز کردن مشکل دارد.
  • به راحتی ناامید می‌شود.
  • به کودکان یا بزرگسالان دیگر حمله فیزیکی می‌کند.
  • غالباً مجادله گر یا عبوس است.
  • در مدرسه عملکرد ضعیفی دارد یا نمی تواند در کلاس درس یا سایر فعالیت‌های سازماندهی شده شرکت کند.
  • در شرکت در موقعیت های اجتماعی و دوست یابی مشکل دارد.
  • مدام با اعضای خانواده دعوا می کند و اختیارات والدین را نمی پذیرد.
  • اغلب مسئولیت رفتار نادرست خود را انکار می کند و دیگران را مقصر می داند.

پیشنهاد مشاور:  دلبستگی ناایمن در کودکان

پرخاشگری کودکان

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

در این دوره سنی، کودکان نسبت به هر شیء که در اطرافشان وجود دارد، احساس مالکیت می‌کنند و فکر می‌کنند تمام لوازم اطرافشان متعلق به آن‌هاست. پرخاشگری در این دوره سنی شیء محور یا ابزاری است و غالباً به‌خاطر به‌دست‌آوردن چیزی رخ می‌دهد. برای درک بهتر شیوه های ابزار پرخاشگری کودکان (از تولد تا سه سالگی) به مثال های زیر توجه کنید: ادامه مطلب

کمک به نوجوان پرخاشگر

کمک به نوجوان پرخاشگر

کمک به نوجوان پرخاشگر، رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادبی برای برخی از والدین بسیار مهم می باشد، زیرا این مشکل باعث درگیری در میان اعضای خانواده می شود.

تنها با یک نگاه کوچک به اخبار، می توان فهمید که عصبانیت و خشم نوجوانان یک مسئله ای می باشد که در حال رشد است. فیلم ها و برنامه های تلویزیونی همه روش های خشونت را تحریک می کنند، بیشتر وب سایت ها، دیدگاه های خشن را پرورش می دهند و انجام بازی های ویدوئویی خشن به مدت زیاد، می تواند نوجوانان را نسبت به پیامدهای خشم و خشونت، در دنیای واقعی، بی تفاوت نماید.

البته، هر نوجوانی که رفتار خشن نشان می دهد یک فرد عصبی و خشمگین نیست، ولی برای کمک به نوجوان پرخاشگر دارای مشکل، که از لحاظ عاطفی آسیب دیده اند یا از مشکلات مربوط به سلامتی روان رنج می برند، پیامدهای مربوط به آن می تواند حزن انگیز و ناراحت کننده باشد.

ادامه مطلب

عصبانیت کودکان

۱۰ روش برتر برای مقابله با عصبانیت کودکان +بازی درمانی

عصبانیت کودکان روشی است که کودک برای بیان احساسات خود دارد، اگر کودک نتواند به شما بفهماند که چه می‌خواهد ممکن است ناامید و عصبی شود.

این مهم است که به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات خود را مدیریت کند و روش های بهتری برای مقابله با ناامیدی های خود ییدا کند.

علت پرخاشگری و عصبانیت کودکان

در طول عصبانیت کودک شما ممکن است موارد زیر را نشان دهد:

  • فریاد
  • لگد زدن
  • گاز گرفتن
  • پرتاب اشیا

فرزند شما ممکن است از ۲ سالگی علائمی از کج خلقی و عصبانیت نشان دهد و ممکن است تا زمانی که فرزند شما ۳ سال یا بزرگتر شود ادامه یابد، بنابراین باید راه هایی برای مدیریت خشم کودک یاد بگیرید.

برای بسیاری از کودکان، این کج خلقی و عصبانیت ممکن است فقط چند بار اتفاق بیفتد. برای سایر کودکان، این کج خلقی ها و عصبانیت بیشتر است و با رشد آن ها به مرور زمان کاهش می یابد.

به یاد داشته باشید که پرخاشگری ممکن است برای این باشد که کودک شما نمی تواند نیاز و خواسته خود را در قالب کلمات بیان کند بنابراین بهترین کار این است که به حرف های او گوش کنید یا سعی کنید خواسته های او را درک کنید.

عصبانیت کودکان

علت دیگر پرخاشگری ممکن است این باشد که کودک شما آن را از رفتار شما با همسرتان یا دیگران یاد گرفته باشد بنابراین از دیگران بخواهید در مقابل او رفتارهای پرخاشگرانه نداشته باشند.

در ادامه دلایل اصلی عصبانیت کودکان به طور کامل توضیح داده شده است:

  1. مشاجره والدین باعث خشم کودک می شود.
  2. کسی نیست که با او بازی کند
  3. تغییر مدرسه
  4. ترس از آزار جسمی/عاطفی/جنسی
  5. عملکرد تحصیلی پایین و نامناسب
  6. اختلال گفتار در خشم کودک موثر است.
  7. مقایسه با خواهر و برادر
  8. احساس عدم کنترل
  9. احساس مسئولیت در طلاق
  10. احساس مسئولیت در قبال مرگ کسی
  11. محدودیت های مالی
  12. مصرف مواد در خانواده
  13. احساس “بی ارزشی”
  14. ناتوانی در برآوردن انتظارات دیگران

 

مدیریت عصبانیت کودکان | کنترل خشم کودک دکتر هلاکویی

  1. همانطور که کودک شما شروع به کسب استقلال بیشتر می کند، عصبانیت های او نیز بیش تر می شود در این شرایط مهم ترین چیز این است که آرام بمانید، زیرا کودکان به واکنش شما دقت زیادی می کنند.
  2. به یاد داشته باشید که این بخشی از رشد و تکامل فرزند شماست، بنابراین فرزندتان را به خاطر این رفتار تنبیه نکنید.
  3. وقتی نه می گویید قاطعانه و آرام بگویید، سعی کنید گزینه دیگری را به فرزندتان پیشنهاد دهید به طور مثال اگر فرزند شما بستنی می خواهد خوراکی جایگزینی به آن ها ارائه دهید.
  4. سایر جنبه های خوب رفتار آن ها را تشویق کنید تا رفتار درست را یاد بگیرند.
  5. گاهی اوقات کودکان شما و محدودیت ها و مرزهایی را که تعیین کرده اید آزمایش می کنند. با تسلیم شدن در برابر این، فرزندتان نشان می دهید که در مورد مرزهایی که تعیین کرده اید قاطع نیستید.
  6. مهم است که فرزند شما درک کند که اگر به خود یا دیگران آسیب برساند، شما اقدامی انجام خواهید داد.
  7. درک کنید که چه چیزی باعث عصبانیت کودک شما می شود. خستگی، ناامیدی از یک کار چالش برانگیز، تغییرات ناگهانی می تواند باعث عصبانیت کودک شود. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث عصبانیت فرزندتان می شود، به صورت هفتگی گزارش تهیه کنید تا متوجه شوید که چه چیزی باعث تحریک عصبانیت فرزند شما می شود.
  8. وقتی کودکتان آرام است، در مورد احساسات پس از عصبانیت صحبت کنید.
  9. تا زمانی که کودک آرام شود، آرامش خود را حفظ کنید. اگر از شما می خواهند آن ها را لمس کنید یا نگه دارید به حرف آن ها گوش دهید تا آرام شوند.
  10. بپذیرید که نمی توانید مستقیماً احساسات یا رفتار فرزندتان را کنترل کنید.
  11. بپذیرید که تغییر به زمان نیاز دارد.
  12. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. اما به خشم کودک نخندید، اگر این کار را بکنید، ممکن است فرزندتان برای جلب توجه شما این کار را انجام دهد و آن را تکرار کند.
  13. استرس، گرسنگی، خستگی و تحریک بیش از حد می تواند بیان، مدیریت احساسات و حفظ آرامش را برای کودکان دشوارتر کند.
  14. احساسات شدید مانند نگرانی، ترس، شرم و خشم می تواند برای کودکان طاقت فرسا باشد بنابراین احساسات خود را مدیریت کنید و فضایی آرام بسازید.

چگونه به کودک خود بیاموزیم که از کلمات بهتری استفاده کند

وقتی همه چیز آرام شد، خوب است که به او کمک کنید تا عبارات بهتری پیدا کند تا منظور واقعی خود را بیان کند. سپس آن ها را وادار کنید تا گفتن آن را تمرین کنند:

  • «وقتی نمی توانم به پارک بروم احساس ناراحتی می کنم.»
  • «وقتی مرا با دوستم مقایسه می کنی، عصبانی می شوم. لطفاً این حرف را نزنید.»

۱۰ راه برای جلوگیری از فحش دادن کودک

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

۱. بیش از حد واکنش نشان ندهید

کودکان اغلب فحش می دهند زیرا باعث واکنش بزرگتر ها می شوند. اگر کودک شما فحش می دهد، سعی کنید طوری رفتار کنید که انگار کلمه ای کاملا بی ضرر گفته است و تمام تلاشتان را بکنید که نخندید. اگر بر سر فرزندتان فریاد بزنید یا عصبانی شوید، ناخواسته احتمال فحش دادن فرزندتان را در آینده بیشتر می کنید، بنابراین، کاملا آرام باشید.

۲. همدردی کنید، بعدا در مورد فحش دادن صحبت کنید

اگر فرزندتان به دلیل ناراحتی یا عصبانیت فحش می دهد با او همدردی کنید. بعداً در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.

۳. معنی کلمات را توضیح دهید

این احتمال وجود دارد که فرزند شما معنای کلمه فحش را درک نکند. بنابراین، اگر آن ها به اندازه کافی بزرگ هستند، آن را برای آن ها توضیح دهید و به آن ها بگویید که هر کلمه می تواند به احساسات دیگران آسیب وارد کند بنابراین نباید با دیگران به گونه ای رفتار کند که احساسات آن ها را جریحه دار کند.

۴. توضیح دهید که چرا فحش دادن دیگران را آزار می دهد

به آن ها توضیح دهید که بسیاری از مردم فحش دادن را دوست ندارند. به خصوص اگر از دهان کودک خارج شود.

۵. کلمات جایگزین را پیدا کنید

بررسی کنید که فرزندتان چه کلمات دیگری را می‌تواند به کار ببرد و جایگزین‌های فحش را به او آموزش دهید، تا یاد بگیرد چگونه عصبانیت خود را بروز دهد، به آن ها زمان بدهید تا کلمات را تمرین کنند و با این کار یاد بگیرند که در شرایط دیگر نیز از آن ها استفاده کنند.

۶. به کودک خود بیاموزید که خشم خود را مدیریت کند

به فرزند تان راههایی را یاد بدهید که تا در لحظه آرام شود، سه تا نفس عمیق، راه رفتن، شمارش تا ده یا خواندن شعری که دوست دارد. به طور کلی چهار راه را برای کنترل خشونت به او بیاموزید. راه های زیادی برای کنترل خشم کودک وجود دارد که برای یادگیری آن ها می توانید از مشاور ماهر کمک بگیرید.

۷. از فحش دادن دست بردارید

اکثر بچه ها فحش می دهند چون آن را از والدین خود شنیده اند، بنابراین به هیچ عنوان در برابر آن ها فحش ندهید و از کلمات بد استفاده نکنید تا خشم کودک به مرور کنترل شود.

عصبانیت کودکان

با گاز گرفتن چه کنیم

کنترل خشم کودک

دلایل زیادی برای گاز گرفتن کودکان نوپا وجود دارد. گاهی کودکان هم سن و سال یکدیگر را گاز می گیرند. بهترین راه برای مقابله با گاز گرفتن این است که:

  • کودکی که گاز می گیرد را جدا کرده و به او توجه نکنید.
  • حواس کودک خود را با یک اسباب بازی یا کتاب پرت کنید.
  • در روزهایی که بسیار خسته است از سایر فعالیت های بالقوه استرس زا اجتناب کنید.
  • شرمساری یا تنبیه شدید گاز گرفتن کودک نوپا را کاهش نمی دهد، اما ترس و نگرانی کودک شما را افزایش می دهد

به این ترتیب، گاز گرفتن بی ارزش به نظر می رسد. اگر کودک دیگر سعی کرد به آن ملحق شود، به او یادآوری کنید که صبر کند زیرا رفتار آن ها قابل قبول نبود، هیچ وقت با خنده نسبت به رفتار آن ها واکنش نشان ندهید تا مطمئن شوند که رفتار آن ها مشکل زا می باشد.

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

کارهای زیر به شما کمک می کند تا کنترل خشم در کودکان بیش فعال را یاد بگیرید:

  • تشویق کودکان به انجام تمرینات بدنی 
  • پرت کردن حواس با بازی برای جلوگیری از خشم کودک
  • آموزش کودکان برای کنترل خشم در کودکان بیش فعال
  • گفتگوهای صمیمانه برای درک فرزندتان
  •  تقویت رفتار خوب و تنبیه رفتار بد برای درمان خشم کودکان بیش فعال
  • کمک گرفتن از مشاور
  • بازی درمانی برای درمان کودکان بیش فعال

گریه نوزاد در شلوغی برای مقابله با خشم کودک

برخورد با نوزادی که گریه می کند در ملاء عام می تواند استرس زا، طاقت فرسا و گاهی خجالت آور می باشد. با این حال، اگر با آن روبرو شدید، چند نفس عمیق بکشید و این استراتژی‌ها را به خاطر بسپارید. نوزادان ممکن است در اطراف افراد جدید و حتی آشنا بسیار مضطرب و نگران شوند و اگر ناگهان یک غریبه به او نزدیک شود ممکن است گریه کند و خود را به مادرش بچسباند.

  1. دما. اگر در محیط جدیدی هستید، یکی از چیزهایی که ممکن است کودک شما را ناراحت کند دمای بدن او است. نوزادان به تغییر دما بسیار حساس می باشند.
  2. آرام بمانید. نکته کلیدی این است که آرامش خود را حفظ کنید. اگر درگیر استرس یا عصبانیت باشید، اوضاع بدتر می شود.
  3. سعی کنید زمانی که کودک شما استراحت کرده و به او غذا داده اید، محل را ترک کنید.
  4. هرگز بدون خداحافظی یواشکی بیرون نروید یا آنجا را ترک نکنید. با این کار به کودکتان احساس ناامنی را منتقل می کنید.
  5. از دیگران بخواهید هنگام نزدیک شدن به نوزاد از حرکات آهسته و ملایم استفاده کنند.
  6. توجه داشته باشید که کودک شما ممکن است در هنگام خستگی، گرسنگی یا مریضی بیشتر مضطرب می شود.
  7. وقتی او را ترک می کنید، به کودکتان بگویید کجا می‌روید و کی برمی‌گردید. ممکن است در ابتدا متوجه نشوند، اما در نهایت متوجه خواهند شد.
  8. با کودکتان صحبت کنید، به یاد داشته باشید که صدای مادر باعث می شود کودک آرام تر شود.

عصبانیت کودکان

انواع بازی برای مدیریت عصبانیت کودکان

بازی جعبه خشم کودک

وسایل مورد نیاز: قوطی قهوه که توسط گروه با کاغذ طراحی درست شده است.

کارت های عصبانی با جملاتی مانند: «من عصبانی می شوم وقتی…»، « دفعه بعد زمانی عصبانی می شوم که..»، « من به سرعت عصبانی می شوم وقتی که….»، « وقتی عصبانی می شوم بهترین کار این است که…»، « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است…»، «موقعی که از دست پدر و مادرم ناراحت می شوم دوست دارم…»، «موقعی که به کسی می گویم ناراحت هستم احساس می کنم…»، «هنگامی که عصبانی می شوم دوست دارم..»، «وقتی معلم از دست من ناراحت می شود..» یا « موقعی که من عصبانی می شوم صورتم…» پر می شود. جاهای خالی آماده هستند تا توسط بچه ها پر شوند.

فرآیند بازی برای درمان عصبانیت کودکان

قوطی دست به دست میان تمام اعضا می گردد و هرکدام از بچه ها چیزی روی قوطی می نویسند یا می کشند.

تعدادی برگه بر هرکدام از بچه ها داده می شود و به هرکدام فرصت داده می شود تا جملات داده شده را کامل کنند و بلند بخوانند به طور مثال یکی از کودکان می گوید « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است گریه می کنم و او را گاز می گیرم.» و سپس نفر بعد همان جمله را کامل می کند تا یک دور کامل شوند و سپس با جمله جدید آغاز می کنند، هرکدام از بچه ها یک بار یا دو بار فرصت دارد این کار را انجام دهد.

کاربرد بازی برای مدیریت خشم کودک

این بازی برای کودکانی بهتر می باشد که نمی توانند عصبانیت خود را به درستی نشان دهند.  بیان این جملات باعث می شود کودک در مورد عصبانیت خود بیش تر فکر کرده و راه های بیش تری برای بروز عصبانیت خود پیدا کند. صحبت های اعضای گروه باعث می شود که درک کند چقدر از رفتارهای او هنگام عصبانیت قابل قبول می باشد. این بازی را می توان برای کودکان بالای پنج سال انجام داد.

با استفاده از این جعبه همه ترغیب می شوند که احساسات خود را بروز دهند به یاد داشته باشید که هیچ پاسخ غلطی وجود ندارد و همه باید راحت بتوانند احساسات خود را بروز دهند، حتما محیطی ایجاد کنید که بچه ها در آن راحت باشند و مشکلی در بروز احساسات خود نداشته باشند.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع: https://childmind.org/

 

پرخاشگری کودک و کنش گرایی

پرخاشگری کودک| ۲۲ راهکار مقابله تضمینی

پرخاشگری کودک به منظور رهایی از تنش یا اضطراب تعریف می شود. چنین انگیزه هایی اغلب منجر به رفتارهای ضد اجتماعی یا بزهکارانه می شود.

این اصطلاح همچنین گاهی اوقات در رابطه با آزادسازی روان درمانی احساسات سرکوب شده استفاده می شود، همانطور که در سایکودرام اتفاق می افتد.

اختلال پرخاشگری در کودکان

نوزادان و کودکان نوپا

از اولین رفتارهای فعال اغلب به عنوان کج خلقی یاد می شود. این رفتارها معمولاً برای اولین بار در نوزادان بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی مشاهده می شود. در آن مرحله، کج خلقی را می توان بخشی طبیعی از رشد و تکامل در نظر گرفت. این عصبانیت های اولیه صرفاً تلاش یک نوزاد برای برقراری ارتباط با احساس نارضایتی یا ناامیدی شدید است. رفتارهای مشاهده شده در نوزادانی که سعی در ابراز خشم یا ناامیدی خود دارند معمولاً شامل گریه با صدای خشمگین، لگد زدن به دست ها و پاها و احتمالاً حتی تلاش برای بیرون زدن است.

ادامه مطلب

پرخاشگری در کودکان دوساله

کودک دو ساله ی پرخاشگر را بیشتر بشناسید.

پرخاشگری انواع مختلفی دارد؛ مثلا می تواند از نوع بدنی باشد مثل زدن و گاز گرفتن یا پرخاشگری لفظی باشد مثل فریاد زدن و تحقیرکردن

همچنین ممکن است پرخاشگری به صورت تجاوز به حقوق دیگران و زورگویی خود را نشان دهد.

 گاهی والدین رفتارهای پرخاشگرانه را اصولا پرخاشگری تلقی نمی کنند یا حتی تشویق می کنند.

به عنوان مثال وقتی کودک به زور و با کتک اسباب بازی را از کودک دیگری می گیرد، این رفتار را باعرضه بودن تلقی و تشویق می کنند!

اگر نمونه ای از رفتارهای فوق را در کودک تان مشاهده کردید که به صورت مداوم انجام می شود، لازم است به دنبال ریشه یابی و درمان پرخاشگری او باشید.


مهم ترین علل پرخاشگری کودک را در اینجا بخوانید

آیا کودک تان پرخاش را یادگرفته است؟

مسلما یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است.

کودکانی که در زندگی خود الگوهای رفتاری پرخاشگرانه مانند پدر یا مادری عصبانی و پرخاشگر دارند، پرخاشگری را یاد خواهند گرفت و این یادگیری در بازی های آنها نمود خواهد داشت.

 این کودکان اسباب بازی ها را پرتاب می کنند. از آن ها درست استفاده نمی کنند و به آن ها آسیب می رسانند یا هنگام بازی کردن به عروسک ها و شخصیت های بازی ناسزا می گویند و آن ها را کتک می زنند یا تمسخر و تحقیر می کنند.

بنابراین در گام اول لازم است از خودتان سوال کنید “نمره ی پرخاشگری کلامی و غیر کلامی من چند است؟”

آیا مهارت های ارتباطی کودک ضعیف است؟

  • کودکانی که رفتار پرخاشگرانه دارند معمولا خودانگیخته، بی‌قرار و زودرنج‌اند. این مسئله می تواند ریشه در کمبود مهارت‌های ارتباطی نیز داشته باشد.

کودکی که شیوه ی صحیحی برآورده کردن خواسته هایش را یاد نگرفته است، به روش هایی مانند پرخاشگری بیشتر متوسل می شود.

به فرزندتان یاد دهید تا برای تحقق خواسته هایش، گفت و گو کند. به او بگوییدکه وقتی فریاد می زند، گریه می کند و زور می گوید.

نمی توانید متوجه خواسته اش شوید و برای رسیدن به درخواستش، لازم است آن را بدون تهدید و پرخاش بیان کند.

سبک تربیتی شما، دلیل پرخاشگری کودک.

والدینی که در فرزندپروی خود از شیوه ای مقتدرانه برخوردار نیستند، راه را برای رفتارهای تند کلامی و غیر کلامی کودک باز می کنند.

کودک در مواجه با مادر و یا پدری منفعل و مردد، شروع به جیغ زدن، گریه کردن و زورگویی می کند. زیرا می داند از این راه خواهد توانست به اهداف خود برسد.

بنابراین لازم است شیوه ی برخوردی خود با کودک را اصلاح کنید و مقتدر باشید.

اقتدار به معنای زورگویی نیست. در این شیوه لازم است قوانین و خواسته های منطقی خود را به شکل واضح و شفاف مطرح کنید و آن ها را بدون دلیل تغییر ندهید تا کودک دریبابد که حرف شما یک کلمه است!

والدین زورگو، کودک پرخاشگر

به طور معمول از ۲سالگی و حتی کمی قبل از این سن، نشانه‌های استقلال طلبی و خروج از تابعیت رفتار مادر در کودکان با غذا نخوردن بروز می‌کند.

در صورتیکه این حس استقلال طلبی، به درستی درک نشود و مادر برای غذاخوردن کودک دو ساله به زور متوسل شود، پرخاشگری کودک امری طبیعی خواهد بود.

زور و تهدید در برابر غذا خوردن کودک باعث عدم رشد شخصیت، پرخاشگری و عدم اعتماد به نفس وی در بزرگسالی می‌شود که عوارض روانی متعددی را به همراه دارد.

در حقیقت کودک با غذانخوردن و پرخاشگری می خواهد به شما بفهماند که من بزرگ شده ام و حق انتخاب دارم.

بنابراین در صورتی که علت پرخاشگری کودک تان، مجبور شدن به غذا خوردن است، باز هم لازم است شما به عنوان والد، شیوه ی رفتاری خود را تغییر دهید.

به کودک حق انتخاب دهید و اجازه دهید تا در مورد غذا خوردنش تصمیم بگیرد.

کودک تان حق دارد در این زمینه تصمیم بگیرد و تبعات به موقع غذانخوردن مانند گرسنه ماندن را نیز تجربه کند.

آیا والدی مقایسه گر هستید؟

مقایسه مداوم فرزندان آن هم ازکودکی با بچه‌های فامیل، دوستان و حتی همبازی‌های شان باعث می‌شود که آن ها با توجه به سرخوردگی ناشی از مقایسه و رقابت دائم، بیش ازحد معمول حساس و خشمگین باشند.

خوب است بدانید بچه‌ها وقتی نمی‌توانند فاصله خودشان را با کسانی که پدرو مادر با آن ها مورد مقایسه قرار می‌دهند، پرکنند،  احساس شکست و طردشدگی خواهند کرد.

احساس تلخی که مقدمه صدمات روانی زیادی است. بنابراین به جای مقایسه فرزندتان با بقیه، به استعدادها و علایقش توجه کرده و به او احترام بگذارید.

 با این کار اعتماد به نفس فرزندتان رشد می کند و با توجه به توانایی‌ها و مهارت‌هایش احساس برتری و سرآمد بودن کرده و خشم کمتری را تجربه می‌کنند.

همه این مسائل باعث می‌شود که فرزند شما دیگر پرخاشگر نباشد.


موتور تولید خشم را شناسایی و متوقف کنید.

علاوه بر موارد ذکر شده، لازم است موتور تولید خشم در خانواده ی تان را نیز شناسایی و متوقف کنید.

ممکن است پرخاشگری کودک تان منجر به ایجاد چرخه ای معیوب شده باشد. به این صورت که فرزندتان، فریاد می زند، شما از کوره در می روید، فرزندتان بیشتر داد می زند و احتمالا شما نیز عصبانی تر می شوید.

به منظور پیشگیری از گیر کردن در این دور معیوب، مهم ترین ابزاری که نیاز دارید، “حفظ آرامش” است.

اگر کودک تان متوجه شود که می تواند با پرخاشگری و داد زدن، شما را آشفته کند، این کار را خواهد کرد.

بنابراین آرام باشید تا کودک تان دریابد که با داد زدن و توهین به جایی نمی رسد.

سپس در کمال آرامش از فرزندتان بخواهید تا خواسته اش را به صورت شفاف بیان کند.

راهکارهای ساده ی درمان پرخاشگری

حالا که متوجه مهم ترین علل پرخاشگری در فرزندتان شده اید، با اصلاح علل، می توانید پرخاشگری را به حداقل برسانید.

لازم است مقایسه، زورگویی و رفتارهای پرخاشگرانه ی خودتان را کنار بگذارید.

در مواجه با پرخاشگری فرزندتان مقابله به مثل نکنید و به او یاد دهید تا نیازهای خود را به روشی صحیح بیان کند.

مقتدر باشید و الگوی خوبی برای همانندسازی کودک تان باشید.

شاید لازم باشد برای تغییر رویه ی خود، کتاب هایی در زمینه ی نحوه ی ارتباط با کودک و والدگری موثر نیز مطالعه کنید که کتاب “فرهنگ تفاهم با فرزندان، نوشته ی توماس گوردون” یکی از بهترین آن هاست.

در مسیر خاموش کردن پرخاشگری کودک، دو راهکار طلایی زیر را نیز فراموش نکنید.

  1. رفتارهای خلاف پرخاشگری را تشویق کنید.

متمرکز شدن بر پرخاشگری، همیشه هم مفید نیست. در مواردی لازم است طوری برخورد کنید که گویا پرخاشگری کودک را ندیده اید.

اما چشم تان مجهز به ذره بینی است که حتی کوچک ترین رفتارهای مسالمت آمیز و دوستانه را نیز می بیند و تشویق می کند.

  • به رفتارهای پرخاشگرانه بی توجهی کنید.

لازم است به این نکته تاکید کنم که بی توجهی به رفتارهای پرخاشگرانه در صورتی تجویز می شود که شما در حال زورگویی به کودک و یا پافشاری بر خواسته ای نامعقول نباشید.

مثلا اگر کودک تان یاد گرفته است تا با کتک زدن دوستانش از شما تایید بگیرد، لازم است به رفتار پرخاشگرانه اش بی توجه باشید و اگر توانست برای حل مشکل با همسالانش از روشی غیر از زور استفاده کند، او را تشویق کنید.

پرخاشگری کودکان-K

با کودک پرخاشگر چگونه برخورد کنم؟

خشم یکی از هیجان های اصلی و طبیعی در انسان است و هرکس درجه هایی از آن را دارد.

کودکان نیز در سنین مختلف و در طبقات اجتماعی ـ اقتصادی متفاوت هیجان خشم را تجربه می کنند و در این میان آنچه مهم است توجه به مساله ی یادگیری “شیوه ی مقابله ی صحیح” با این هیجان سرکش است.

در بسیاری از افراد این باور نخ نما شده وجود دارد که ” عصبانی شدن خوب نیست” و یا ” آدم خوب که عصبانی نمی شود”.

اما باید گفت خشم نیز مانند سایر احساسات کارکردهای مثبتی دارد و همانند سدی است که انرژی زیادی در پشت آن تجمع می کند.

در صورتی که این انرژی روانی به نحو صحیح مورد استفاده قرار نگیرد می تواند تبدیل به مشکل شود و نارضایتی های ارتباطی زیاد و گاه غیر قابل جبرانی به بار آورد.

 جالب است بدانید که “مهارت کنترل خشم” یکی از مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده ی موفقیت در ازدواج است و افراد فاقد مهارت در مدیریت عصبانیت و خشم می توانند آزار دهنده ترین و نامناسب ترین گزینه ها برای یک ازدواج موفق باشند.

به عنوان والدینی که قصد دارید عصبانیت را به عنوان احساسی طبیعی بپذیرید و روش های صحیح مدیریت آن به فرزندتان را بیاموزد، در ابتدا لازم است عوامل ایجاد کننده و یا تشدید کننده ی آن در فرزندتان را بشناسید.

چه عواملی موتور خشم را فعال تر می کند؟

  1. مصرف بیش از اندازه ی غذاهای محرک، سرد و تنقلات
  2. کم خوابی و یا خواب شب بی کیفیت
  3. سرگرمی بیش از حد با بازی های رایانه ای و تماشای افراطی تلوزیون ( بیش از یک ساعت و با توجه به سن)
  4. بی توجهی، مقایسه و احساس بی عدالتی

در بسیاری از موارد بی توجهی به ویژگی های مثبت کودک، مقایسه ی او با کودکان دیگر و یا سرزنش شدن بخاطر اشتباهات، عامل اصلی شروع پرخاش و لجبازی است.

اگر شما نیز در ارتباط با فرزندتان از سموم مهلک مقایسه، سرزنش و یا بی توجهی استفاده می کنید، بهتر است استفاده از آن ها را از همین لحظه متوقف کنید.

براساس شواهد تجربی، کودکانی که دایما با دیگران مقایسه شده اند و خوبی های شان نادیده گرفته شده است.

با رسیدن به سن نوجوانی، کنترل شرایط را از دست داده و بسیار حساس تر و تکانشی تر از سایر همسالان شان برخورد می کنند.

به عبارت دیگر نحوه ی ارتباط شما با کودک، نه تنها در پرخاش و لجبازی فعلی او موثر است بلکه بر رفتارهای او در دوره ی نوجوانی و حتی بزرگسالانی تاثیرات قابل تجهی خواهد داشت که تبعات آن شما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.

به خاطر داشته باشید که کودک پرخاشگر، نیازمند نوازش و امنیت است و ایده ی تربیت کردن او در هنگام برانگیختگی می تواند بسیار مخرب باشد.


بازی هایی برای کنترل خشم

در صورتی که فرزندتان پرخاشگر است می توانید به منظور کنترل حالات عصبی و یاددادن نحوه ی صحیح مدیریت خشم به او از بازی های زیر کمک بگیرید.

  1. کودکان ۵-۳ ساله

کودکان در این سن تمایل زیادی به درست کردن حباب دارند. آن ها از این کار لذت می برند و شما می توانید از این فعالیت به نحو موثری در جهت کنترل خشم بهره ببرید.

به این منظور لازم است به مدت یک هفته با فرزندتان به تمرین ساخت حباب بپردازید.

در همین زمان متوجه خواهید شد که ساختن یک حباب نیازمند تمرکز بر تنفس و دم و بازدم های قوی و عمیق است. روشی  که برای کنترل خشم بسیار توصیه می شود!

انجام این بازی می تواند در تلطیف  روحیات کودک پرخاشگر موثر واقع شود. همچنین در هنگام عصبانیت می توانید از او بخواهید تا با تنفس عمیق احساس آرامش کند.

  • کودکان ۸-۶ ساله

با پایان دوره ی خردسالی و ورود به سن مدرسه، توانایی های شناختی در کودکان رشد می کند و می توانید در مورد خشم با او بیشتر صحبت کنید.

ابتدا لازم است به او یاد دهید که عصبانیت، چه تغییراتی در جسم ایجاد می کند.

مثلا اینکه هر وقت کسی عصبانی می شود، بلندتر حرف می زند، صورتش قرمز می شود، دست هایش را هنگام صحبت به شدت تکان می دهد، ضربان قلبش بالا می رود، اخم می کند، دهانش خشک می شود و تندتند نفس می کشد.

سپس به او کمک کنید تا متوجه شود محرک های خشمش چه مواردی هستند. مثلا از او بپرسید اگر کسی چه کاری انجام دهد عصبانی خواهی شد؟

او مکن است پاسخ هایی از این قبیل دهد “اگر کسی وسایلم را بدون اجازه بردارد، اگر کسی هلم بدهد، اگر کسی به من زور بگوید و …”.

در این مرحله لازم است در مورد نحوه ی مدیریت افکار با هم گفت و گو کنید. به او یاد دهید چطور بر خشمش غلبه کند و به او بفهمانید در برخوردهای اجتماعی اش لازم است صبور باشد و قبل از هر اقدامی، نفسی عمیق بکشد.

 اگر می تواند چند قدم از آنچه عصبانی اش کرده فاصله بگیرد؛ در دل جمله های آرام کننده تکرار کند مثل: «از پسش بر میام» یا «مهم نیست».

در نهایت هم رفتار های عاقلانه و مودبانه را به او آموزش دهید مثلا «این توپ منه، لطفا پسش بده» یا «چه حرف زشتی زدی، من این طوری حرف نمی زنم».

سعی کنید به او یاد دهید که قرار نیست کسی با خشونت بیشتر برنده شود.


والدین پرخاشگر، آموزش ندهند

اگر به عنوان والد در کنترل پرخاشگری خود با مشکل مواجه هستید و نمی توانید در موقعیت های تولید کننده ی خشم، واکنش مناسبی نشان دهید، اکیدا توصیه می کنیم تا از ارایه ی آموزش های شفاهی به کودک تان اجتناب کنید.

در حقیقت بزرگترین و قدرتمندترین آموزش برای کودک شما، رفتار خودتان است و ارایه ی آموزش های کلامی که در حالیکه هیچ نشانه ای از آن ها در رفتار شما دیده نمی شود کاملا بی اثر و حتی دارای اثر مخرب است.

کودک پرخاشگری را در رفتار شما مشاهده می کند و آن را در بازی هایش، ارتباطش با دوستان و حتی خود شما نشان می دهد.

در این شرایط پیشنهاد می کنیم تا در جهت یادگیری مهارت مدیریت خشم اقدام کنید و اجازه دهید کودک از رفتار شما، مدیریت احساساتش را بیاموزد.

  1. کودکان ۱۲-۹ ساله

با ورود به این سن می توانید با فرزندتان به عنوان فردی با مهارت های شناختی کارآمد، گفت و گویی منطقی تر داشته باشید.

در این گفت و گو ها از توصیه، سرزنش و نصیحت پرهیز کنید و فرزندتان را متوجه این مساله کنید که در موقعیت های بعدی برای حل مناسب تر مساله و کنترل خشمش چه برنامه و تصمیمی  دارد؟

بازی های بدون محدویت سنی

به طور کلی استفاده از بازی هایی که درآن ها قالب و چارچوب خاصی وجود ندارد به برون ریزی احساس خشم کمک خواهند کرد.

در این زمینه می توانید از بازی هایی مانند خمیربازی، گل بازی، سفال گری و سایر بازی های رهایشی که توام با کثیف کاری هستند استفاده کنید.

در طول این بازی ها به کودک اجازه دهید تا در حد ممکن دست به کثیف کاری و رهاسازی خود بزنند و در پایان، وسایل بازی را مرتب کرده و محیط اطراف شان را نظم دهند.

ورزش هایی مانند بوکس و فعالیت های دیگری مانند ترکاندن بادکنک یا ریز کردن کاغذ نیز در کاهش خشم  کودک نقش موثری دارد و می توانید از آن ها نیز در جهت تخلیه ی خشم کودک استفاده کنید.

آیا طوفان خشم کودک با بازی آرام می گیرد؟

اگر چه در بسیاری از موارد، انجام بازی ها به همراه آموزش های مدیریت خشم در تلطیف پرخاشگری موثر است .

اما در مواردی که پرخاشگری کودک ریشه در “مسایل ارتباطی او” با پدر، مادر و یا سایر اطرافیان دارد، لازم است به متخصص مراجعه کنید تا از طریق حل مساله ی ارتباطی، خشم فروخورده ی کودک تسکین یابد.

منبع:مرکزمشاوره ستاره ایرانیان

عصبانیت و مراحل رشد کودکان

عصبانیت و مراحل رشد کودکان

آیا زیاد خشمگین می شوید ؟

می توانید شدت احساسات خشم خود را از لحاظ فیزیولوژیکی  از طریق آزمون هایی که وجود دارند، بسنجید. با پاسخ دادن به سوالات این آزمون ها می توانید متوجه شوید که آیا فردی پرخاشگر هستید یا خیر؟ اگر در مواقعی متوجه شدید که شیوه های رفتاری شما خارج از کنترلتان است، حتما از مشاوره یا روان شناس کمک بخواهید تا برای برخورد با این هیجانات، شیوه های بهتری را دریافت کنید. در واقع ادامه مطلب

چرا فرزندم کتک میزند؟

چرا فرزندم کتک میزند؟

در ۲ تا ۳ سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که مورد قبول خانواده نیست بنابراین باید بعد از یافتن علت راه‌های مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.

🔺شاید عصبانی است

عصبانیت شایع‌ترین مشکل بچه‌هاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناکامی کودک به دلیل ناتوانی او در کنترل جهان اطراف است. از آنجا که کودک نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله کافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید کرده و از عصبانیت منفجر می‌کند. در نهایت او با تنها وسیله‌ای که در اختیار دارد به دیگران حمله می‌کند یعنی با کتک زدن.

🔺جلب توجه می‌کند

کودک نیاز به توجه دارد به‌طور معمول او ترجیح می‌دهد از راه‌های مثبت یعنی با انجام کارهای خوب این توجه را به‌دست آورد اما اگر تشویق کارهای خوب به اندازه کافی نباشد و کودک مورد بی‌توجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بی‌توجهی است. کودکی که اغلب مورد غفلت واقع می‌شود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مرکز توجه دیگران قرار می‌گیرد.

🔺ارتباط کلامی را یاد دهید

کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفی‌اش استفاده کند. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی کـودک بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک زدن به تدریج متوقف می‌شود.

🔺احساساتش را تصدیق کنید

کودک می‌زند چون نمی‌تواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی به احساسات کودک آگاه باشید و آن ‌را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینکه به تـو اجـازه نداده‌ام این‌کار را بکنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان می‌دهید که احساس او را درک کرده‌اید و به او حـق می‌دهید که احسـاس عصبانیت کند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او می‌آموزیم، این است که با روشی غیر از کتک زدن عصبانیت خود را ابراز کند.

🔺الگوی خوبی باشید

کودکان اگر ببینند والدین آنها تنبیه بدنی را به‌کار می‌برند، بیشتر تمایل به کتک زدن بچه های دیگر پیدا می‌کنند. اگر راجع به رفتار خشن کودک نگران هستید، نباید به او اجازه دهید شما را در حال کتک زدن حتی به‌عنوان تنبیه ببیند.

🔺هیجاناتش را برونی‌سازی می‌کند

۳ عامل وجود دارد که در بیماری‌ها باید به آن توجه شود؛ یکی رفتار انفعالی جدی است که در آن کودک کاری به کسی ندارد و برای خودش بازی می‌کند، دوم رفتار پرخاشگرانه و دیگری رفتار وسواس‌گونه است. اگر این ۳ نوع رفتار در کودکان مشاهده شود باید حتما با مشاور مشورت شود تا بررسی انجام و اطمینان حاصل شود که مسئله خاصی وجود ندارد. والدین باید توجه داشته باشند که هرکدام از این رفتارها باید در مدت طولانی با کودک همراه باشد تا نیاز به بررسی داشته باشد اما به طور کلی علل و درمان متفاوتی برای این نوع رفتار وجود دارد.

🔺برونی‌سازی می‌کند

پسربچه‌ها یک مکانیسم دفاعی دارند که به آن برونی‌سازی کردن می‌گویند. به این معنا که اگر یک مشکل روان‌شناختی داشته باشند معمولا با درگیر شدن با محیط سعی می‌کنند آن مشکل را برطرف کنند یا هیجان منفی را کم کنند. در دخترها بیشتر به این صورت است که آنها را درونی‌سازی می‌کنند.

🔺جلب توجه منفی می‌کند

عامل دیگر می‌تواند جلب کردن توجه منفی باشد. بی‌توجهی والدین می‌تواند برای کودکان تولید خشم کند و در این صورت رفتارهای ناسازگارانه‌ای از خود نشان می‌دهند. وقتی چنین رفتاری بروز می‌کند والدین مجبورند به آن رفتار توجه کنند. به این ترتیب کودک توجهی را که ندارد از این طریق کسب می‌کند و در او تقویت می‌شود.

🔺اختلال بیش‌فعالی

مسئله دیگری که وجود دارد طیف اختلالات بیش‌فعالی و اختلال سلوک و نافرمانی مقابله‌ای است که اگر در تاریخچه خانوادگی چنین مشکلاتی وجود داشته باشد می‌تواند به ارث برسد و کودک از همان ابتدا حالت ناسازگارانه‌ای داشته باشد. سؤال مهم اینجاست که این کودک از قبل این حالت را داشته یا به تازگی این رفتار را شروع کرده، تاریخچه خانوادگی این کودک و شرایط خانوادگی در این رفتار کودک بسیار مهم است.

🔺این یک نشانه است

نمی‌توان به صورت واضح درباره مشکل این کودک صحبت کرد چون طیف عوامل گوناگونی در بروز رفتار موثر است اما در میان پسربچه‌ها این یک نشانه است. ممکن است این رفتار در یک جایی از خانواده یادگیری یا تقویت شده باشد. ممکن است مادر افسرده هنگام رسیدگی به کودک پرخاش کرده باشد.

🔸به این توصیه ها عمل کنید

توجه به بخشی از رفتار کودک که اتفاقا مثبت است می‌تواند بسیار موثر باشد.
در مقابل رفتار پرخاشگرانه صبر کنید و اجازه ندهید کودک خشم‌تان را تحریک کند.

منبع:سامانه پرسش و پاسخ مشاور

پرخاشگری در کودکان

الگوهای خانواده و پرخاشگری کودکان

یکی‌ از دلایل‌ بسیار مهم‌ پرخاشگری‌ در کودکان‌ یادگیری‌ است. یعنی‌ کودکانی‌ که‌ الگوهای‌ رفتاری‌ پرخاشگرانه‌ داشته‌ اند، همانند الگوهای‌ خود رفتار می ‌کنند. چنانچه‌ پدر یا مادری‌ خلق ‌و خویی‌ عصبانی‌ و پرخاشگر داشته‌ باشند، مسلماً فرزندشان‌ نیز پرخاشگر خواهد شد. این‌ رفتار توسط‌ کودک‌ یاد گرفته‌ می ‌شود. از آنجا که‌ کودکان‌ با والدین‌ همانند سازی‌ می ‌کنند، بنابراین‌ بسیاری‌ از رفتارهای‌ پدر و مادر ناخودآگاه‌ توسط‌ فرزندان‌ فرا گرفته‌ ادامه مطلب

تلویزیون و پرخاشگری کودک

نقش رسانه در یادگیری لجبازی و پرخاشگری


 

 

آلبرت بندورا بنیانگذار نظریه شناختی اجتماعی معتقد است عوامل شخصی (از جمله باورها، انتظارات، نگرش ها، دانش ها، راهبردها ومانند این ها)، رویدادهای محیطی(فیزیکی واجتماعی) و رفتارهای (عملی وکلامی) فرد با یکدیگر تاثیر و تاثر متقابل دارند و هیچ یک از این سه جز را نمی توان جدا از اجزای دیگر به عنوان تعیین کننده رفتار انسان به حساب آورد. بندورا این ادامه مطلب

مدیریت رفتار کودک پرخاشگر

چگونگی مدیریت رفتار کودک پرخاشگر

 

همواره یکی از شکایات رایج والدین پرخاشگری فرزندان می باشد. شما ممکن است به عنوان والدین کودک پرخاشگر بارها این جمله را  به زبان بیاورید: “من احساس می کنم مانند پدر و مادری شکست خورده هستم”. این امر خیلی اهمیتی ندارد که چرا شما به عنوان پدر و مادر در آن زمان که باید، موثر نبوده اید- آنچه که مهم تر است این است که شما در مورد این مساله چه کاری انجام داده اید. ابتدایی ترین مرحله این است که  که از الگوهایی که در طول سال ها در کودکتان ایجاد شده است آگاه باشید. از خودتان بپرسید: “من چه رفتاری می بینم ادامه مطلب

خشم و پرخاشگری در نوجوانان

خشم و پرخاشگری در نوجوانان

 

اگر شما سرپرست یک نوجوانی باشید که نسبت به شما خشمگین، سلطه جو یا پرخاشگر می شود، شما ممکن است نسبت به آنها احساس ترس کنید. هر تماس تلفن یا ضربه زدن در، می تواند حامل این خبر باشد که پسر شما آسیب دیده است ، یا  به طور جدی ، به دیگری صدمه زده است.

البته، نوجوانان دختر هم به همین صورت عصبی می شوند، ولی این عصبانیت معمولا به صورت شفاهی نه فیزیکی، ابراز می شود. برای کودکان ، پرت کردن وسایل، ضربه زدن به در، یا سوراخ کردن دیوار، در زمانی که عصبی هستند یک کار معمول می باشد، ادامه مطلب

درک رشد و هیجان نوجوان

درک رشد و هیجان نوجوان


 

برای والدین همواره رفتارهای نوجوان بسیار عجیب بوده و درک رشد نوجوان برایشان سخت تر بنظر می رسد.

به یاد داشته باشید:

نوجوان شما یک موجود بیگانه از یک سیاره دور نیست، ولی او یک مقداری تغییر کرده است. مغز نوجوان همچنان در حال رشد فعال می باشد، و فرآیند مربوط به تجزیه و تحلیل اطلاعات در آن، با ذهن افراد بالغ و رشد یافته ، تفاوت دارد. قشر پیشانی مغز– بخشی از مغز که برای مدیریت احساسات، تصمیم گیری، استدلال و بازداری استفاده می شود – در سال های نوجوانی ساختار جدیدی پیدا می کند، سیناپس (پیوند گاه و محل تماس دو عصب) را با ادامه مطلب

نوجوان من عادی است یا مشکل دار؟

نوجوان من عادی است یا مشکل دار؟

 

 

همزمان که نوجوان بر استقلال خود اصرار می ورزد و هویت خود را می یابد، بسیاری از رفتارهای تجربه شده توسط این افراد، تغییر می یابد، به نحوی  که می تواند عجیب و غریب و غیر قابل پیش بینی برای والدین باشد. کودک شیرین و حرف گوش کن شما، که نمی توانست دوری از شما را تحمل کند، الان در صد متری شما دیده نمی شود، و از طریق چشم خود یا محکم بهم زدن درها، به شما سلام می کند. متاسفانه، این موارد ذکر شده مربوط به واکنش های یک نوجوان عادی می باشد.

به عنوان والدین یک نوجوان مشکل دار، شما با ادامه مطلب

رفتارهای تهدید آمیر نوجوانان

رفتارهای تهدید آمیر نوجوانان

 

اختلال رفتاری مقابله ای (ODD) یا اختلال سلوک؟؟؟؟

اگر نوجوان شما به صورت پرخاشگرانه با شما رفتار کند و شروع به تهدید کردن شما کند واکنش شما چیست؟ نه تنها برای به دست آوردن چیزی که می خواهد خشمگین شود بلکه این خشم او باعث ترس شما نیز بشود. شما چه عکس العملی نشان می دهید؟ اگر نوجوان شما درب های خانه را به روی شما قفل کند و مانع خروج شما از خانه شود و با نگاهی عصبانی و نفرت دار به شما خیره شود آیا این رفتار نوجوان شماا نوعی اختلال نافرمانی مقابله ای و یا اختلال سلوک است؟ چگونه می توان با آن مقابله کرد؟

این ها سوالاتی هستند که به آسانی نمی توان به آنها پاسخ داد. ما هر روز ادامه مطلب

ناسازگاری در کودکان

ناسازگاری در کودکان

 

ناسازگاری در کودکان

 

از نظر روانشناسی رفتارهایی ناسازگار شناخته می شوند که با نظر و دیدگاه دیگر افراد جامعه و یا خانواده و بزرگترها سازگاری نداشته و بر خلاف میل آنان است. در هنگامی که یک فرد با رفتارهای ناسازگارانه در کودک و یا کودک ناسازگار مواجه می شود قطعا احساس بدی به او دست خواهد داد و ممکن است این رفتارها موجب ایجاد رفتارهای بدتری از سوی دیگران و واکنش نشان دادن به آن ها شود.

در زمینه علوم روانشناسی، روانشناسان به طور کلی رفتاری را ناسازگار تلقی می کنند که در ان فرد ناسازگار نمی تواند به خوبی خود را با محیط اطرافش وفق داده و خود را با محیط مطابقت داده و سازگار نماید و در واقع این ناسازگاری می تواند تاثیرات مخربی بر حالات روحی و عاطفی فرد برجای بگذارد. نباید از این نکته غافل شد که به قول مازلو سوای بحث ناسازگاری در کودکان و رفتارهای ناسازگارانه گه گاه کودک رفتارهایی به صورت طغیان مانند و انفجاری از خود نشان می دهد که علیه ویژگی هایی مانند سلطه جویی، و سرکوب حقش می باشد و در واقع کودک می خواهد که به نوعی از خود مقاومت نشان داده و از حق خود دفاع کند.

از جنبه ای دیگر می توان رفتارهای ناسازگارانه را تعریف و تبیین نمود و آن این است که در واقع هر گاه فردی با مشکلات و استرس های کاری و عملی و اجتماعی مواجه می شود برای برون رفت از این حالات رفتارهایی از خود نشان می دهد که بسیاری از ان را می توان در زمره رفتارهای ناسازگارانه دانست. اگر در زندگی تحت فشارهای روحی و روانی قرار داریم و از طرفی کودک با رفتارهایش ما را ازار می دهد باید به فکر این باشیم که رد شرایطی که به قول معروف اعصابمان خورد است به کارهای کودک واکنش نشان ندهیم و سعی کنیم که پس از آرام گرفتن این کار را انجام دهیم که به این صورت قطعا تاثیر آن بیشتر بوده و فرمانبرداری را در کودکان افزایش خواهد داد. والدین باید توجه کنند که هیچ گاه نمی بایست که به رفتار کودک حس بد داشته باشند و به طور مثال در قبال فلان کار کودک بگویند که او می خواهد ما را اذیت کند و حرص ما را در بیارود و برای همین نیز این کار را انجام می دهد که در واقع اگر چنین فکری داشته باشید نه تنها خود را آزار می دهید، که بلکه ممکن است واکنش و رفتاری بد در قبال کودک داشته و هم شما به او بی اعتماد شوید و هم او را نسبت به خود بی اعتماد نمایید که این بی اعتمادی ها می تواند  ریشه بسیاری از مشکلات رفتاری را در رابطه میان کودک و والدینش به وجود بیاورد.

رفتار دیگری که انجام درست آن می تواند تاثیر بسیار خوب و مثبتی بر عملکرد و رفتار کودک داشته باشد این است که بایستی از دادن دستورات مبهم و گنگ که باعث گیجی کودک می شود به شدت پرهیز نمود چرا که این رفتارها و دستورات می تواند تاثیر بسیار بدی بر روی کودک و تفکر او نسبت به شما داشته باشد مثلا اگر پدر و مادری به فرزند خود بگویند که خودت را جم و جور کن خیلی بدتر از این حالتی است که کاملا با احترام به او بگویند که عزیزم بهتر است تا وسایلت را به صورت بهتری جم و جور و مرتب کنی تا اتاق تو زیباتر و بهتر به نظر برسد و یا به در حالتی دیگر می شود گفت که دختر و یا پسر عزیزم دوست دارم که تا لجظات دیگر وسایلت را مثل همیشه مرتب و  منظم جمع کنی تا اتاقت باز هم مثل همیشه زیبا و مرتب به نظر بیاید.