بایگانی دسته ی ناسازگاری و پرخاشگری کودکان

عصبانیت کودکان روشی است که کودک برای بیان احساسات خود دارد، اگر کودک نتواند به شما بفهماند که چه می‌خواهد ممکن است ناامید و عصبی شود.

این مهم است که به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات خود را مدیریت کند و روش های بهتری برای مقابله با ناامیدی های خود ییدا کند.

علت پرخاشگری و عصبانیت کودکان

در طول عصبانیت کودک شما ممکن است موارد زیر را نشان دهد:

• فریاد
• لگد زدن
• گاز گرفتن
• پرتاب اشیا

فرزند شما ممکن است از ۲ سالگی علائمی از کج خلقی و عصبانیت نشان دهد و ممکن است تا زمانی که فرزند شما ۳ سال یا بزرگتر شود ادامه یابد، بنابراین باید راه هایی برای مدیریت خشم کودک یاد بگیرید.

برای بسیاری از کودکان، این کج خلقی و عصبانیت ممکن است فقط چند بار اتفاق بیفتد. برای سایر کودکان، این کج خلقی ها و عصبانیت بیشتر است و با رشد آن ها به مرور زمان کاهش می یابد.

به یاد داشته باشید که پرخاشگری ممکن است برای این باشد که کودک شما نمی تواند نیاز و خواسته خود را در قالب کلمات بیان کند بنابراین بهترین کار این است که به حرف های او گوش کنید یا سعی کنید خواسته های او را درک کنید.

علت دیگر پرخاشگری ممکن است این باشد که کودک شما آن را از رفتار شما با همسرتان یا دیگران یاد گرفته باشد بنابراین از دیگران بخواهید در مقابل او رفتارهای پرخاشگرانه نداشته باشند.

در ادامه دلایل اصلی عصبانیت کودکان به طور کامل توضیح داده شده است:

1. مشاجره والدین باعث خشم کودک می شود.
2. کسی نیست که با او بازی کند
3. تغییر مدرسه
4. ترس از آزار جسمی/عاطفی/جنسی
5. عملکرد تحصیلی پایین و نامناسب
6. اختلال گفتار در خشم کودک موثر است.
7. مقایسه با خواهر و برادر
8. احساس عدم کنترل
9. احساس مسئولیت در طلاق
10. احساس مسئولیت در قبال مرگ کسی
11. محدودیت های مالی
12. مصرف مواد در خانواده
13. احساس “بی ارزشی”
14. ناتوانی در برآوردن انتظارات دیگران

مدیریت عصبانیت کودکان | کنترل خشم کودک دکتر هلاکویی

1. همانطور که کودک شما شروع به کسب استقلال بیشتر می کند، عصبانیت های او نیز بیش تر می شود در این شرایط مهم ترین چیز این است که آرام بمانید، زیرا کودکان به واکنش شما دقت زیادی می کنند.
2. به یاد داشته باشید که این بخشی از رشد و تکامل فرزند شماست، بنابراین فرزندتان را به خاطر این رفتار تنبیه نکنید.
3. وقتی نه می گویید قاطعانه و آرام بگویید، سعی کنید گزینه دیگری را به فرزندتان پیشنهاد دهید به طور مثال اگر فرزند شما بستنی می خواهد خوراکی جایگزینی به آن ها ارائه دهید.
4. سایر جنبه های خوب رفتار آن ها را تشویق کنید تا رفتار درست را یاد بگیرند.
5. گاهی اوقات کودکان شما و محدودیت ها و مرزهایی را که تعیین کرده اید آزمایش می کنند. با تسلیم شدن در برابر این، فرزندتان نشان می دهید که در مورد مرزهایی که تعیین کرده اید قاطع نیستید.
6. مهم است که فرزند شما درک کند که اگر به خود یا دیگران آسیب برساند، شما اقدامی انجام خواهید داد.
7. درک کنید که چه چیزی باعث عصبانیت کودک شما می شود. خستگی، ناامیدی از یک کار چالش برانگیز، تغییرات ناگهانی می تواند باعث عصبانیت کودک شود. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث عصبانیت فرزندتان می شود، به صورت هفتگی گزارش تهیه کنید تا متوجه شوید که چه چیزی باعث تحریک عصبانیت فرزند شما می شود.
8. وقتی کودکتان آرام است، در مورد احساسات پس از عصبانیت صحبت کنید.
9. تا زمانی که کودک آرام شود، آرامش خود را حفظ کنید. اگر از شما می خواهند آن ها را لمس کنید یا نگه دارید به حرف آن ها گوش دهید تا آرام شوند.
10. بپذیرید که نمی توانید مستقیماً احساسات یا رفتار فرزندتان را کنترل کنید.
11. بپذیرید که تغییر به زمان نیاز دارد.
12. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. اما به خشم کودک نخندید، اگر این کار را بکنید، ممکن است فرزندتان برای جلب توجه شما این کار را انجام دهد و آن را تکرار کند.
13. استرس، گرسنگی، خستگی و تحریک بیش از حد می تواند بیان، مدیریت احساسات و حفظ آرامش را برای کودکان دشوارتر کند.
14. احساسات شدید مانند نگرانی، ترس، شرم و خشم می تواند برای کودکان طاقت فرسا باشد بنابراین احساسات خود را مدیریت کنید و فضایی آرام بسازید.

چگونه به کودک خود بیاموزیم که از کلمات بهتری استفاده کند

وقتی همه چیز آرام شد، خوب است که به او کمک کنید تا عبارات بهتری پیدا کند تا منظور واقعی خود را بیان کند. سپس آن ها را وادار کنید تا گفتن آن را تمرین کنند:

• «وقتی نمی توانم به پارک بروم احساس ناراحتی می کنم.»
• «وقتی مرا با دوستم مقایسه می کنی، عصبانی می شوم. لطفاً این حرف را نزنید.»

۱۰ راه برای جلوگیری از فحش دادن کودک

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

۱. بیش از حد واکنش نشان ندهید

کودکان اغلب فحش می دهند زیرا باعث واکنش بزرگتر ها می شوند. اگر کودک شما فحش می دهد، سعی کنید طوری رفتار کنید که انگار کلمه ای کاملا بی ضرر گفته است و تمام تلاشتان را بکنید که نخندید. اگر بر سر فرزندتان فریاد بزنید یا عصبانی شوید، ناخواسته احتمال فحش دادن فرزندتان را در آینده بیشتر می کنید، بنابراین، کاملا آرام باشید.

۲. همدردی کنید، بعدا در مورد فحش دادن صحبت کنید

اگر فرزندتان به دلیل ناراحتی یا عصبانیت فحش می دهد با او همدردی کنید. بعداً در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.

۳. معنی کلمات را توضیح دهید

این احتمال وجود دارد که فرزند شما معنای کلمه فحش را درک نکند. بنابراین، اگر آن ها به اندازه کافی بزرگ هستند، آن را برای آن ها توضیح دهید و به آن ها بگویید که هر کلمه می تواند به احساسات دیگران آسیب وارد کند بنابراین نباید با دیگران به گونه ای رفتار کند که احساسات آن ها را جریحه دار کند.

۴. توضیح دهید که چرا فحش دادن دیگران را آزار می دهد

به آن ها توضیح دهید که بسیاری از مردم فحش دادن را دوست ندارند. به خصوص اگر از دهان کودک خارج شود.

۵. کلمات جایگزین را پیدا کنید

بررسی کنید که فرزندتان چه کلمات دیگری را می‌تواند به کار ببرد و جایگزین‌های فحش را به او آموزش دهید، تا یاد بگیرد چگونه عصبانیت خود را بروز دهد، به آن ها زمان بدهید تا کلمات را تمرین کنند و با این کار یاد بگیرند که در شرایط دیگر نیز از آن ها استفاده کنند.

۶. به کودک خود بیاموزید که خشم خود را مدیریت کند

به فرزند تان راههایی را یاد بدهید که تا در لحظه آرام شود، سه تا نفس عمیق، راه رفتن، شمارش تا ده یا خواندن شعری که دوست دارد. به طور کلی چهار راه را برای کنترل خشونت به او بیاموزید. راه های زیادی برای کنترل خشم کودک وجود دارد که برای یادگیری آن ها می توانید از مشاور ماهر کمک بگیرید.

۷. از فحش دادن دست بردارید

اکثر بچه ها فحش می دهند چون آن را از والدین خود شنیده اند، بنابراین به هیچ عنوان در برابر آن ها فحش ندهید و از کلمات بد استفاده نکنید تا خشم کودک به مرور کنترل شود.

با گاز گرفتن چه کنیم

کنترل خشم کودک

دلایل زیادی برای گاز گرفتن کودکان نوپا وجود دارد. گاهی کودکان هم سن و سال یکدیگر را گاز می گیرند. بهترین راه برای مقابله با گاز گرفتن این است که:

• کودکی که گاز می گیرد را جدا کرده و به او توجه نکنید.
• حواس کودک خود را با یک اسباب بازی یا کتاب پرت کنید.
• در روزهایی که بسیار خسته است از سایر فعالیت های بالقوه استرس زا اجتناب کنید.
• شرمساری یا تنبیه شدید گاز گرفتن کودک نوپا را کاهش نمی دهد، اما ترس و نگرانی کودک شما را افزایش می دهد

به این ترتیب، گاز گرفتن بی ارزش به نظر می رسد. اگر کودک دیگر سعی کرد به آن ملحق شود، به او یادآوری کنید که صبر کند زیرا رفتار آن ها قابل قبول نبود، هیچ وقت با خنده نسبت به رفتار آن ها واکنش نشان ندهید تا مطمئن شوند که رفتار آن ها مشکل زا می باشد.

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

کارهای زیر به شما کمک می کند تا کنترل خشم در کودکان بیش فعال را یاد بگیرید:

• تشویق کودکان به انجام تمرینات بدنی 
• پرت کردن حواس با بازی برای جلوگیری از خشم کودک
• آموزش کودکان برای کنترل خشم در کودکان بیش فعال
• گفتگوهای صمیمانه برای درک فرزندتان
•  تقویت رفتار خوب و تنبیه رفتار بد برای درمان خشم کودکان بیش فعال
• کمک گرفتن از مشاور
• بازی درمانی برای درمان کودکان بیش فعال

گریه نوزاد در شلوغی برای مقابله با خشم کودک

برخورد با نوزادی که گریه می کند در ملاء عام می تواند استرس زا، طاقت فرسا و گاهی خجالت آور می باشد. با این حال، اگر با آن روبرو شدید، چند نفس عمیق بکشید و این استراتژی‌ها را به خاطر بسپارید. نوزادان ممکن است در اطراف افراد جدید و حتی آشنا بسیار مضطرب و نگران شوند و اگر ناگهان یک غریبه به او نزدیک شود ممکن است گریه کند و خود را به مادرش بچسباند.

1. دما. اگر در محیط جدیدی هستید، یکی از چیزهایی که ممکن است کودک شما را ناراحت کند دمای بدن او است. نوزادان به تغییر دما بسیار حساس می باشند.
2. آرام بمانید. نکته کلیدی این است که آرامش خود را حفظ کنید. اگر درگیر استرس یا عصبانیت باشید، اوضاع بدتر می شود.
3. سعی کنید زمانی که کودک شما استراحت کرده و به او غذا داده اید، محل را ترک کنید.
4. هرگز بدون خداحافظی یواشکی بیرون نروید یا آنجا را ترک نکنید. با این کار به کودکتان احساس ناامنی را منتقل می کنید.
5. از دیگران بخواهید هنگام نزدیک شدن به نوزاد از حرکات آهسته و ملایم استفاده کنند.
6. توجه داشته باشید که کودک شما ممکن است در هنگام خستگی، گرسنگی یا مریضی بیشتر مضطرب می شود.
7. وقتی او را ترک می کنید، به کودکتان بگویید کجا می‌روید و کی برمی‌گردید. ممکن است در ابتدا متوجه نشوند، اما در نهایت متوجه خواهند شد.
8. با کودکتان صحبت کنید، به یاد داشته باشید که صدای مادر باعث می شود کودک آرام تر شود.

انواع بازی برای مدیریت عصبانیت کودکان

بازی جعبه خشم کودک

وسایل مورد نیاز: قوطی قهوه که توسط گروه با کاغذ طراحی درست شده است.

کارت های عصبانی با جملاتی مانند: «من عصبانی می شوم وقتی…»، « دفعه بعد زمانی عصبانی می شوم که..»، « من به سرعت عصبانی می شوم وقتی که….»، « وقتی عصبانی می شوم بهترین کار این است که…»، « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است…»، «موقعی که از دست پدر و مادرم ناراحت می شوم دوست دارم…»، «موقعی که به کسی می گویم ناراحت هستم احساس می کنم…»، «هنگامی که عصبانی می شوم دوست دارم..»، «وقتی معلم از دست من ناراحت می شود..» یا « موقعی که من عصبانی می شوم صورتم…» پر می شود. جاهای خالی آماده هستند تا توسط بچه ها پر شوند.

فرآیند بازی برای درمان عصبانیت کودکان

قوطی دست به دست میان تمام اعضا می گردد و هرکدام از بچه ها چیزی روی قوطی می نویسند یا می کشند.

تعدادی برگه بر هرکدام از بچه ها داده می شود و به هرکدام فرصت داده می شود تا جملات داده شده را کامل کنند و بلند بخوانند به طور مثال یکی از کودکان می گوید « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است گریه می کنم و او را گاز می گیرم.» و سپس نفر بعد همان جمله را کامل می کند تا یک دور کامل شوند و سپس با جمله جدید آغاز می کنند، هرکدام از بچه ها یک بار یا دو بار فرصت دارد این کار را انجام دهد.

کاربرد بازی برای مدیریت خشم کودک

این بازی برای کودکانی بهتر می باشد که نمی توانند عصبانیت خود را به درستی نشان دهند.  بیان این جملات باعث می شود کودک در مورد عصبانیت خود بیش تر فکر کرده و راه های بیش تری برای بروز عصبانیت خود پیدا کند. صحبت های اعضای گروه باعث می شود که درک کند چقدر از رفتارهای او هنگام عصبانیت قابل قبول می باشد. این بازی را می توان برای کودکان بالای پنج سال انجام داد.

با استفاده از این جعبه همه ترغیب می شوند که احساسات خود را بروز دهند به یاد داشته باشید که هیچ پاسخ غلطی وجود ندارد و همه باید راحت بتوانند احساسات خود را بروز دهند، حتما محیطی ایجاد کنید که بچه ها در آن راحت باشند و مشکلی در بروز احساسات خود نداشته باشند.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع: https://childmind.org/

پرخاشگری انواع مختلفی دارد؛ مثلا می تواند از نوع بدنی باشد مثل زدن و گاز گرفتن یا پرخاشگری لفظی باشد مثل فریاد زدن و تحقیرکردن

همچنین ممکن است پرخاشگری به صورت تجاوز به حقوق دیگران و زورگویی خود را نشان دهد.

 گاهی والدین رفتارهای پرخاشگرانه را اصولا پرخاشگری تلقی نمی کنند یا حتی تشویق می کنند.

به عنوان مثال وقتی کودک به زور و با کتک اسباب بازی را از کودک دیگری می گیرد، این رفتار را باعرضه بودن تلقی و تشویق می کنند!

اگر نمونه ای از رفتارهای فوق را در کودک تان مشاهده کردید که به صورت مداوم انجام می شود، لازم است به دنبال ریشه یابی و درمان پرخاشگری او باشید.

مهم ترین علل پرخاشگری کودک را در اینجا بخوانید

آیا کودک تان پرخاش را یادگرفته است؟

مسلما یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است.

کودکانی که در زندگی خود الگوهای رفتاری پرخاشگرانه مانند پدر یا مادری عصبانی و پرخاشگر دارند، پرخاشگری را یاد خواهند گرفت و این یادگیری در بازی های آنها نمود خواهد داشت.

 این کودکان اسباب بازی ها را پرتاب می کنند. از آن ها درست استفاده نمی کنند و به آن ها آسیب می رسانند یا هنگام بازی کردن به عروسک ها و شخصیت های بازی ناسزا می گویند و آن ها را کتک می زنند یا تمسخر و تحقیر می کنند.

بنابراین در گام اول لازم است از خودتان سوال کنید “نمره ی پرخاشگری کلامی و غیر کلامی من چند است؟”

آیا مهارت های ارتباطی کودک ضعیف است؟

• کودکانی که رفتار پرخاشگرانه دارند معمولا خودانگیخته، بی‌قرار و زودرنج‌اند. این مسئله می تواند ریشه در کمبود مهارت‌های ارتباطی نیز داشته باشد.

کودکی که شیوه ی صحیحی برآورده کردن خواسته هایش را یاد نگرفته است، به روش هایی مانند پرخاشگری بیشتر متوسل می شود.

به فرزندتان یاد دهید تا برای تحقق خواسته هایش، گفت و گو کند. به او بگوییدکه وقتی فریاد می زند، گریه می کند و زور می گوید.

نمی توانید متوجه خواسته اش شوید و برای رسیدن به درخواستش، لازم است آن را بدون تهدید و پرخاش بیان کند.

سبک تربیتی شما، دلیل پرخاشگری کودک.

والدینی که در فرزندپروی خود از شیوه ای مقتدرانه برخوردار نیستند، راه را برای رفتارهای تند کلامی و غیر کلامی کودک باز می کنند.

کودک در مواجه با مادر و یا پدری منفعل و مردد، شروع به جیغ زدن، گریه کردن و زورگویی می کند. زیرا می داند از این راه خواهد توانست به اهداف خود برسد.

بنابراین لازم است شیوه ی برخوردی خود با کودک را اصلاح کنید و مقتدر باشید.

اقتدار به معنای زورگویی نیست. در این شیوه لازم است قوانین و خواسته های منطقی خود را به شکل واضح و شفاف مطرح کنید و آن ها را بدون دلیل تغییر ندهید تا کودک دریبابد که حرف شما یک کلمه است!

والدین زورگو، کودک پرخاشگر

به طور معمول از ۲سالگی و حتی کمی قبل از این سن، نشانه‌های استقلال طلبی و خروج از تابعیت رفتار مادر در کودکان با غذا نخوردن بروز می‌کند.

در صورتیکه این حس استقلال طلبی، به درستی درک نشود و مادر برای غذاخوردن کودک دو ساله به زور متوسل شود، پرخاشگری کودک امری طبیعی خواهد بود.

زور و تهدید در برابر غذا خوردن کودک باعث عدم رشد شخصیت، پرخاشگری و عدم اعتماد به نفس وی در بزرگسالی می‌شود که عوارض روانی متعددی را به همراه دارد.

در حقیقت کودک با غذانخوردن و پرخاشگری می خواهد به شما بفهماند که من بزرگ شده ام و حق انتخاب دارم.

بنابراین در صورتی که علت پرخاشگری کودک تان، مجبور شدن به غذا خوردن است، باز هم لازم است شما به عنوان والد، شیوه ی رفتاری خود را تغییر دهید.

به کودک حق انتخاب دهید و اجازه دهید تا در مورد غذا خوردنش تصمیم بگیرد.

کودک تان حق دارد در این زمینه تصمیم بگیرد و تبعات به موقع غذانخوردن مانند گرسنه ماندن را نیز تجربه کند.

آیا والدی مقایسه گر هستید؟

مقایسه مداوم فرزندان آن هم ازکودکی با بچه‌های فامیل، دوستان و حتی همبازی‌های شان باعث می‌شود که آن ها با توجه به سرخوردگی ناشی از مقایسه و رقابت دائم، بیش ازحد معمول حساس و خشمگین باشند.

خوب است بدانید بچه‌ها وقتی نمی‌توانند فاصله خودشان را با کسانی که پدرو مادر با آن ها مورد مقایسه قرار می‌دهند، پرکنند،  احساس شکست و طردشدگی خواهند کرد.

احساس تلخی که مقدمه صدمات روانی زیادی است. بنابراین به جای مقایسه فرزندتان با بقیه، به استعدادها و علایقش توجه کرده و به او احترام بگذارید.

 با این کار اعتماد به نفس فرزندتان رشد می کند و با توجه به توانایی‌ها و مهارت‌هایش احساس برتری و سرآمد بودن کرده و خشم کمتری را تجربه می‌کنند.

همه این مسائل باعث می‌شود که فرزند شما دیگر پرخاشگر نباشد.

موتور تولید خشم را شناسایی و متوقف کنید.

علاوه بر موارد ذکر شده، لازم است موتور تولید خشم در خانواده ی تان را نیز شناسایی و متوقف کنید.

ممکن است پرخاشگری کودک تان منجر به ایجاد چرخه ای معیوب شده باشد. به این صورت که فرزندتان، فریاد می زند، شما از کوره در می روید، فرزندتان بیشتر داد می زند و احتمالا شما نیز عصبانی تر می شوید.

به منظور پیشگیری از گیر کردن در این دور معیوب، مهم ترین ابزاری که نیاز دارید، “حفظ آرامش” است.

اگر کودک تان متوجه شود که می تواند با پرخاشگری و داد زدن، شما را آشفته کند، این کار را خواهد کرد.

بنابراین آرام باشید تا کودک تان دریابد که با داد زدن و توهین به جایی نمی رسد.

سپس در کمال آرامش از فرزندتان بخواهید تا خواسته اش را به صورت شفاف بیان کند.

• ۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه
• سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید
• قصه های کودکانه
• برونشیت در کودکان
• اختلالات یادگیری

راهکارهای ساده ی درمان پرخاشگری

حالا که متوجه مهم ترین علل پرخاشگری در فرزندتان شده اید، با اصلاح علل، می توانید پرخاشگری را به حداقل برسانید.

لازم است مقایسه، زورگویی و رفتارهای پرخاشگرانه ی خودتان را کنار بگذارید.

در مواجه با پرخاشگری فرزندتان مقابله به مثل نکنید و به او یاد دهید تا نیازهای خود را به روشی صحیح بیان کند.

مقتدر باشید و الگوی خوبی برای همانندسازی کودک تان باشید.

شاید لازم باشد برای تغییر رویه ی خود، کتاب هایی در زمینه ی نحوه ی ارتباط با کودک و والدگری موثر نیز مطالعه کنید که کتاب “فرهنگ تفاهم با فرزندان، نوشته ی توماس گوردون” یکی از بهترین آن هاست.

در مسیر خاموش کردن پرخاشگری کودک، دو راهکار طلایی زیر را نیز فراموش نکنید.

1. رفتارهای خلاف پرخاشگری را تشویق کنید.

متمرکز شدن بر پرخاشگری، همیشه هم مفید نیست. در مواردی لازم است طوری برخورد کنید که گویا پرخاشگری کودک را ندیده اید.

اما چشم تان مجهز به ذره بینی است که حتی کوچک ترین رفتارهای مسالمت آمیز و دوستانه را نیز می بیند و تشویق می کند.

• به رفتارهای پرخاشگرانه بی توجهی کنید.

لازم است به این نکته تاکید کنم که بی توجهی به رفتارهای پرخاشگرانه در صورتی تجویز می شود که شما در حال زورگویی به کودک و یا پافشاری بر خواسته ای نامعقول نباشید.

مثلا اگر کودک تان یاد گرفته است تا با کتک زدن دوستانش از شما تایید بگیرد، لازم است به رفتار پرخاشگرانه اش بی توجه باشید و اگر توانست برای حل مشکل با همسالانش از روشی غیر از زور استفاده کند، او را تشویق کنید.

آیا زیاد خشمگین می شوید ؟

می توانید شدت احساسات خشم خود را از لحاظ فیزیولوژیکی  از طریق آزمون هایی که وجود دارند، بسنجید. با پاسخ دادن به سوالات این آزمون ها می توانید متوجه شوید که آیا فردی پرخاشگر هستید یا خیر؟ اگر در مواقعی متوجه شدید که شیوه های رفتاری شما خارج از کنترلتان است، حتما از مشاوره یا روان شناس کمک بخواهید تا برای برخورد با این هیجانات، شیوه های بهتری را دریافت کنید. در واقع ادامه مطلب

ترس هایی که موجب می شود کودک به دیگران ضربه بزند، معمولاً ریشه در بعضی از تجارب ترسانیدن توسط والدین یا دیگران در اوایل زندگی اش دارد؛ اگرچه، در کل کودک ممکن است به ظاهر از خود ترسی نشان ندهد. کودک برای کنترل ترس اش، دست به نوعی رفتار پرخاشگرانه می زند و هر زمانی که او احساس ترس شدیدی کند این رفتار نیز شعله ور می شود. در واقع کودک به جای گریه کردن یا گفتن احساس ترس خود، هنگام ترسیدن شروع به حمله می کند، بالا و پایین می پرد، نمی تواند از دیگران درخواست کمک کند و به در و دیوار ضربه می زند. شما برای کمک به ادامه مطلب

اگر شما سرپرست یک نوجوانی باشید که نسبت به شما خشمگین، سلطه جو یا پرخاشگر می شود، شما ممکن است نسبت به آنها احساس ترس کنید. هر تماس تلفن یا ضربه زدن در، می تواند حامل این خبر باشد که پسر شما آسیب دیده است ، یا  به طور جدی ، به دیگری صدمه زده است.

البته، نوجوانان دختر هم به همین صورت عصبی می شوند، ولی این عصبانیت معمولا به صورت شفاهی نه فیزیکی، ابراز می شود. برای کودکان ، پرت کردن وسایل، ضربه زدن به در، یا سوراخ کردن دیوار، در زمانی که عصبی هستند یک کار معمول می باشد، ادامه مطلب

نوجوانی دوره ای بسیار حساس در زندگی هر فردی می باشد و بسیاری از والدین و پدر و مادرها با فرزندان نوجوان پرخاشگر خود مشکلات بسیار زیادی دارند. تغییرات هورمونی و ویژگی های جنسی و اخلاقی و روحی-روانی این دوره سبب شده است تا این دوره به یکی از بحرانی ترین دوره های زندگی تبدیل شود. بسیاری از خانواده ها گلایه می کنند که نمی توانند به خوبی با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار کنند و در این بین نوجوانان پرخاشگر و پرخاشگری در نوجوانان یکی از مهم ترین دغدغه های تمامی خانواده ها می باشد.

چه باید کرد؟

ادامه مطلب