نوشته‌ها

آموزش دستشویی رفتن به کودکان

آموزش دستشویی رفتن به کودکان

آموزش دستشویی رفتن به کودکان، آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است. راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.

موفقیت در آموزش دستشویی رفتن به کودکان منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست. بسیاری از کودکان از سن ۲سالگی علاقه مند به آموزش توالت رفتن می باشند در حالی که برخی دیگر تا سن دو و نیم سالگی یا حتی بیشتر آمادگی ندارند درحالی که عجله ای هم در آن نیست. اگر شما خیلی زود آموزش توالت رفتن را شروع کنید ممکن است آموزش و درک توالت رفتن بسیار زمان بر باشد. ادامه مطلب

آموزش توالت رفتن به کودک

آموزش توالت رفتن به کودک

آموزش توالت رفتن به کودک و چگونه کودک را به دستشویی رفتن عادت دهیم – زمان مطالعه ۴ دقیقه است.

راهبردهایی برای آموزش به کودک

بر اساس گزارش آکادمی کودک آمریکا (۱۹۹۹)، آمادگی برای توالت رفتن در کودکان برای هر کس منحصر به فرد است، اما به صورت کلی در حدود ۱۸ تا ۳۰ ماهگی روی می دهد.

بسیاری از والدین در گرفتن پوشک از کودکان بسیار عجله دارند، اما این انتقال از پوشک به شورت های بزرگسالی چندان هم راحت نیست. برخی از نشانه های آمادگی توالت رفتن به شرح زیر هستند:

  • کودک وسایل را در جایی که باید می گذارد.
  • استقلال خود را با نه گفتن نشان می دهد.
  • علاقه خود را به توالت رفتن به تنهایی نشان می دهد ( مثلا شما را تا دستشویی دنبال می کند تا ببیند چه می کنید)
  • کودک می تواند راه برود و برای نشستن آماده است.
  • کودک می تواند نشان دهد که ادرار یا مدفوع او دارد می آید یا آمده است.

آموزش توالت رفتن به کودک

کودک می تواند لباس خود را دربیاورد یا بپوشد.

اگر کودک شما به این نقاط عطف دست یافته است، احتمالا زمان آن رسیده که آموزش توالت رفتن را شروع کنید.

در این مقاله برخی نکات آورده شده اند تا بتوانید در این کار موفق شوید.

از آنجایی که این راهنمایی ها کلی هستند، اگر به نظرتان اینها مفید نیستند، به یاد داشته باشید که هیچ کودکی شبیه دیگری نیست، و شاید نیاز باشد که با متخصص کودک و روانشناسی مشورت کنید که برای این مسئله آموزش دیده است.

از مقایسه کردن کودک با دیگر کودکان خودداری کنید

آموزش توالت رفتن از لحاظ رشدی متفاوت است.

  1. سعی کنید استانداردهای دوستان خود و یا دیگر فرزندانتان را برای کودک فعلی در نظر نگیرید.
  2. نقاط عطف رشدی در تعیین سن دقیق توالت رفتن مستقل کودک خیلی دقیق نیستند.
  3. اگر در سنین بالای ۴ یا ۵ برای توالت رفتن مستقل کودک نگران هستید، با متخصص کودک خود صحبت کنید.
  4. بهتر است که تعدادی از دلایل را در مورد این قضیه لیست کنید.
  5. هم چنین سعی کنید مطمئن شوید که دلایل پزشکی پشت این قضیه نباشد و معاینه و  چکآپ لازم را انجام دهید.

پوشک‌ها را کنار بگذارید.

اولین قدم در توالت رفتن موفق اینست که کودک را وادار کنید لباس زیر بزرگسالان را بپوشد.

اگر می خواهید توالت رفتن را به کودک بیاموزید، آماده باشید که کودک بدون پوشک در خانه باشد (حداقل در ساعات روز).

به منظور اینکه کودک بتواند از خشک یا خیس بودن پوشک خود آگاه شود، باید قادر به احساس کردن رطوبت روی پوستش باشد.

پوشک مانع این احساس می شد زیرا رطوبت را جذب می کند.

زمان بندی مهم است

در فرآیند آموزش توالت رفتن به کودک مهم است که دریابید چه زمانهایی معمولا کودک دفع دارد (به توالت می رود).

الگوی طبیعی دستشویی کردن کودک را زیر نظر بگیرید و یک زمانبندی منظم و روزانه را تهیه کنید.

برای مثال، برخی کودکان معمولا صبحها که بیدار می شوند و یا بعد از وعده های غذایی گرایش به توالت رفتن دارند.

یک برنامه زمان بندی شده را تهیه کنید تا کودک را عادت دهید به طور منظم توالت برود.

آموزش توالت رفتن به کودک توالت فرنگی

مثبت باشید و از نظرات مثبت بپرهیزید.

هیچ کس یک رئیس منفی را دوست ندارد! هنگامی که کودک خود را خیس می کند از غر زدن و استفاده از کلمات خشن به کودک خود بپرهیزید.

اکثر کودکان بصورت ارادی و خودخواسته خود را خیس نمی کنند.

کودک را تشویق کنید که برای خشک نگه داشتن خود نهایت تلاشش را بکند.

استفاده از پاداش نیز برای نگه داشتن خود و استفاده از توالت می تواند مفید باشد.

آموزش توالت رفتن را سرگرم کننده کنید.

روش های زیادی وجود دارند که آموزش توالت رفتن سرگرم کننده به نظر برسد.

اول از همه، پاداش دادن به کودک برای خشک ماندن و استفاده از توالت مناسب است. پاداش دهی می تواند مادی باشد.

مثل شکلات یا برچسب دادن، یا اینکه تشویق کلامی باشد مثل من بهت افتخار می کنم، تو از پسش برمیای و … دوم اینکه، می توانید با رنگ آمیزی یا تغییر دکور توالت، محیز بهتری ایجاد کنید تا کودک از توالت رفتن نترسد.

روش دیگر اینست که هنگامی که کودک بر روی توالت نشسته است با او آواز بخوانید، موسیقی بگذارید یا کتاب مورد علاقه اش را بخوانید.

با این روش ها می توانید پاسخ چگونه کودک را به دستشویی رفتن عادت دهیم را دریافت کنید.

آموزش توالت رفتن سرگرم کننده برای کودک

آموزش توالت رفتن به کودک به صورت تصویری

تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 1

۱- پسر ۱-۲ ساله خود را با پیراهن بلند بپوشانید تا رانهای او را بپوشاند. با این روش هوا گردش می یابد تا به او اجازه دهد قسمت های خصوصی خود را احساس کند. همچنین باعث می شود او بخواهد ادرار کند برایش راحتر باشد.

که در آموزش توالت رفتن به کودک بسیار مهم است.

تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 2

۲ یک سطل نیم پر آب را در دستشویی قرار دهید.

تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 3
۳ مقداری غلات را در توالت ریخته و از کودک بخواهید تا با ریختن آب روی آن  یا بهتر است با یک آب پاش این کار صورت گیرد.
تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 4
۴ از سرویس بیرون بیایید و مجدد با کودک به آنجا بروید و آب سطل را روی مواد داخل توالت (غلات) ریخته و به او یادبدهید که از سیفن یا این روش برای شستشو استفاده کند.
اجازه دهید کودک نوپای شما تماشای غلات را کاهش دهد.
تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 5
۵ سطل نیمی از آب آن را پر کنید و مقداری غلات را داخل آن بریزید.
پیراهن پسرش را بلند کنید و به او بگویید که غلات را غرق کنید.
او احتمالاً فوراً آن را دریافت می کند و وقتی غلات را غرق می کند، لذت می برد.
تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 6
۶ به او کمک کنید تا سطل را داخل توالت ریخته و مجدداً به او اجازه دهید پایین رفتن آن را تماشا کند.

این برای یک کودک نو پا کوچک بسیار جالب است.

تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 7
۷ سطل پر آب را هر دفعه پر کرده و  ۱/۲ فنجان غلات را برای دستشویی در توالت قرار دهید.
تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 8

آموزش توالت رفتن به کودک

۸ به فرزندتان اجازه دهید هر روز چند ساعت با پیراهن بلند لخت به آنجا برود.

هر نیم ساعت او را داخل دستشویی کنید تا ببینید آیا او نیاز به استفاده دارد یا خیر.
هر بار که او این کار را انجام دهد – که به احتمال زیاد از انجام آن خوشحال می شود و در صورت توالت به او پاداش می دهید.

اگر او در حین انجام دچار مشکل شد و یا آب را ریخت – هرگز او را نترسید – فقط بگویید: “اوه اوه باید با دقت تر بازی کنی”

تصویری با عنوان ایجاد آموزش سرگرم کننده توالت برای پسر شما مرحله 9

۹ پس از هر دفعه قبل از ادرار، نوشیدنی تهیه کنید.

به پسرت چیزی بدهید که بنوشید، از این طریق فرصتی خواهید داشت که قبل از اینکه مجدداً ادرار کند، او را تماشا کنید.
اگر متوجه شدید او در حال لمس کردن خود است.
 او را به دستشویی ببرید.
تا چند وقت باید نظارت کنید و برخی اوقات همسراهش باشید.
تصویری با عنوان سرگرمی آموزش توالت را برای پسر خود قدم 10

آموزش توالت رفتن به کودک

۱۰ این روند را برای او تجربه مثبتی بسازید و به زودی او به راحتی به دستشویی می رود.

مطالب مرتبط برای شما:

نکات زیر می توانند در روند آموزش توالت رفتن به کودک شما موثر باشند: ۱. به کودکتان فرصت دهید: برای آنکه کودک توالت‌رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و سیستم عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار می‌کند یعنی مثانه یا روده‌ها به محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریبا در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا می‌کند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.

پسرم_برای_رفتن_به_دسشویی_مقاومت

پسرم برای رفتن به دستشویی مقاومت می کند

یکی از مشکلات شایع در طی مراحل مختلف آموزش توالت رفتن به کودکان، مقاومت آن ها در برابر دفع است.

این حالت که جزء اختلالات دفعی دوران کودکی محسوب می شود، ممکن است از حدود ۲ سالگی آغاز شود و حتی تا سنین دبستان نیز ادامه یابد.

لازم است بدانید هرچه مشکل در سنین پایین تری رخ دهد، درمان آن راحت تر است درحالیکه مشکلات دفعی در کودکان دوران دبستان نیاز به ریشه یابی مسایل روانی بیشتری از جمله اضطراب، خشم و مشکلات خانوداگی خواهند داشت.

دلیل مقاومت کودک چیست؟

داشتن کودکی که به صورت مداوم مدفوع خود را نگه می دارد، می تواند برای شما به عنوان والد بسیار نگران کننده باشد و حتی شما را سردرگم گند.

کودکان به دلایل مختلفی تصمیم می گیرند مدفوع خود را نگه دارند.

بر اساس رویکرد روانکاوی فروید، نگه داشتن مدفوع به دلیل داشتن حس مالکیت کودک نسبت به آن است و کودکان دارای این رفتار، در بزرگسالی نیز شخصیتی محتکر، نگه دارنده، صرفه جو و گاها خسیس خواهند داشت.

اما در رویکرد رفتاری اعتقاد بر این است که کودک مدفوعش را نگه می دارد، چون برای تخلیه ی آن آموزش صحیحی ندیده است.

بر اساس این دیدگاه ممکن است کودک از رفتن به دستشویی ترسیده باشد، ممکن است محیط دستشویی برایش ناخوشایند باشد.

یا از این طریق موفق به جلب توجه والدین حتی به صورت منفی (تهدید و عصبانیت و…) شده باشد.

در رویکرد سیستمی خانواده اعتقاد بر این است که احتمالا در خانواده ی کودک نگه دارنده ی مدفوع، ارتباطات به گونه ای پیش می رود که کودک دچار اضطراب، خشم و کمبود توجه است.

او از این طریق سعی می کند خشم خود را تخلیه کند، نظر دیگران را به خود جلب کند و به والدین نشان دهد که علی رغم کوچکی اش، می تواند در جنگ قدرت مخفیانه برنده باشد


بهترین راهکار حل مشکل چیست؟

تا به اینجا با مهم ترن دیدگاه های روانشناسانه ی مربوط به اختلالات دفعی کودک آشنا شدید.

اما از این نکته نیز غافل نشوید که ممکن است مشکلات کودک تان منشا عضوی یا بدنی نیز داشته باشند.

به عنوان مثال ممکن است استفاده از رژیم غذایی نامناسب و فاقد فیبر، منجر به ایجاد یبوست مزمن در او شده باشد.

در این حالت دیواره ی روده دچار اتساع شده و عصب های روده ای، حساسیت خود را در برابر احساس دفع از دست می دهند.

در ادامه ی این وضعیت، کودک با تاخیر بیشتری نیاز به دفع را احساس می کند و مشکل در چرخه ای بی پایان ادامه می یابد.

بنابراین در گام اول لازم است مشخص کنید که مشکلات فرزندتان ناشی از مساله ای عضوی، بدنی، تغذیه ای است یا منشا روانی دارد؟

در صورتی که منشا مساله، غیر روانی باشد، می توانید از طریق تغییر در عادات غذایی، اضافه کردن مواد حاوی فیبر و سوپ های ملین مشکل را رفع کنید.اما در صورتی که مشکل دارای منشا روانی است چه باید کرد؟


ساده ترین تکنیک های درمانی برای اختلالات دفعی با منشا روانی

در اینجا ساده ترین و کاربردی ترین روش های درمان بر اساس رویکرد رفتاری معرفی خواهند شد.

در آموزش های مربوط به توالت رفتن تجدید نظر کنید.

در صورتی که آموزش های شما توام با خشونت، ایجاد ترس، تنبیه و یا وسواس نسبت به پاگیزگی باشد، کودک می تواند در برابر رفتن به دستشویی مقاومت کند.

در اولین گام آموزش ها را مورد بازبینی قرار دهید.

علاوه بر رفتار خود، بررسی کنید که آیا کودک نحوه ی صحیح دفع را آموخته، محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را می داند؟ و از نحوه ی استفاده از سیفون آگاه است؟

سیستم بدن را به زبان ساده تشریح کنید.

ممکن است دلیل مقاومت فرزندتان، احساس مالکیت نسبت به مدفوع باشد.

برای اصلاح  این باور، بدن و کارکد آن را به زبان ساده و داستان گونه برای کودک توضیح دهید.

می توانید از انواع فیلم ها مانند فیلم کاربردی ” بدن من چگونه کار می کند؟ ” و یا پارک هایی که به تشریح کارکرد بدن می پردازند نیز استفاده کنید.

محیط دستشویی را به جایی مطلوب تبدیل کنید.

برای این کار می توانید در دستشویی، عروسک یا وسیله ای جالب قرار دهید تا کودک برای رفتن به دستشویی ترغیب شود.

  • در صورت مقاومت کودک، بی توجهی کنید.

ممکن است کودک قصد داشته باشد از طریق این رفتار شما را کنترل کند.

واکنش هایی مانند تنبیه، دعوا، نگرانی و اصرار بیش از حد از جانب شما می توانید برای کودک جالب و تقویت کننده باشد و منجر به ادامه ی رفتار شود.

بنابراین بهتر است رفتار دستشویی نرفتن کودک را نادیده بگیرید و در صورتی که خودبه خود به دستشویی رفت او را تشویق کنید.

مشکلات ارتباطی خانواده را شناسایی و رفع کنید.

در بسیاری از موارد، اختلالات دفعی کودکان ریشه در وجود یک مشکل خانوادگی دارد.

در صورتی که مسایلی از قبیل مقایسه فرزندان با هم، بی توجهی به کودک، تنبیه، سرزنش، بدرفتاری والدین با یکدیگر و مسایلی از این قبیل وجود داشته باشد، کودک سطح زیادی از اضطراب و خشم را تجربه خواهد کرد.

این حالت خود را به شکل اختلالات دفعی نشان می دهد.

برای رفع مشکل لازم است سیستم ارتباطی حاکم بر خانواده را تغییر دهید. در برخی موارد نیز لازم است به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید تا در تغییر این سیستم به شما کمک کند.

ارتباط خود با کودک را بهبود دهید.

در پس رفتار لجبازانه ی کودک شما، نیاز زیادی به توجه و نوازش نهفته  است.

بهتر است برای رفع مشکل در ارتباط تان تجدید نظر کنید. به فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید، ویژگی های مثبتش را بازخورد دهید و از تغییرات رفتاری او شگفت زده شوید.

کودک تان برای دریافت نوازش و پذیرش بی قید و شرط از جانب شما، در حال بروز رفتار نشانه دار (مشکلات دفعی) است.

در صورتی که نیاز او به نوازش و تایید را برطرف کنید، نشانه ی بیماری (مقاومت در برابر دست شویی رفتن) نیز خود به خود حذف خواهد شد.

در کودکان پیش دبستان و دبستان، محیط مدرسه را بررسی کنید.

در صورتی که تمامی موارد گفته شده را بررسی کردید و در کودکان سنین دبستان، مشکل همچنان ادامه داشت، محیط مدرسه را بررسی کنید.

تجربه ی شرایط تنش زا در محیط مدرسه به ویژه در سال های اولیه ی دبستان می تواند منجر به اختلالات دفعی شود.

در این زمینه لازم است با مشاور مدرسه نیز مشورت کنید.

آیا کودک لجباز مستحق سرزنش است؟

بر اساس آنچه در این مطلب مطالعه کردید، رفتاری مانند مقاومت در برابر دفع، می تواند علل متعدد و پیچیده ای از دلایل جسمی تا روانی داشته باشد.

در هیچ یک از این موارد کودک، مقصر نخواهد بود.

در حقیقت فرزند شما در حال نشان دادن واکنشی است که برآمده از سیستم خانواده است.

بنابراین تحت هیچ شرایطی، فرزندتان را به خاطر این رفتار، سرزنش، تنبیه کلامی و یا بدنی نکنید.

لازم است بدانید، رفتارهای از این قبیل می تواند مشکل را بسیار وخیم تر کند و درمان را سخت تر و طولانی تر نماید.

بهترین راهکار آن است که عوامل ایجاد کننده ی مشکل را بررسی کنید و در جهت رفع آن ها اقدام کنید تا مشکل در کوتاه ترین زمان ممکن برطرف شود.

نویسنده : کودک و نوجوان