بازیهای ویدئویی یک فعالیت محبوب برای افراد در تمام سنین شده است. بازی ویدئویی یک صنعت چندین بیلیون دلاری است که نسبت به فیلمها و DVD ها پول بیشتری به ارمغان می اورد. به طور متوسط دختران روزانه بیش از یک ساعت و پسران بیش از دو ساعت را به این بازیها اختصاص میدهند. نوجوانان وقت بیشتری نسبت به کودکان کوچکتر برای این بازیها میگذارند. بازیهای ویدئویی بسیار پیچیده و واقع گرایانه شده اند. برخی از بازیها به اینترنت متصل هستند که به (بیشتر…)
وقتی نگاهی کلی به کودکان و دیگر افراد بیندازید، به اسانی می بینیم که در ساختار خود یعنی چگونگی کارکرد مغز تفاوت هایی داریم. به عنوان والدین، شما این تفاوت را در میان کودکانتان هر روزه مشاهده می کنید. پسرتان چقدر توانایی دارد و چقدر زمان صرف نوشتن انشا می کند در حالی که دخترتان به نظر می رسد که ظرف یک ساعت آن را انجام می دهد، حتی اگر او هرگز این کار را انجام نداده باشد. یا اینکه یک (بیشتر…)
بازی های آنلاین. این کلمه به اندازه ی کافی می تواند باعث ناراحتی و عذاب والدین شود. مفهوم خشونت از طریق اینترنت انقدرها که شما فکر می کنید جدید نیست. میانه ی دهه ی ۱۹۹۰، نینتندو با بازی آنلاین سوپر نینتندو وارد عمل شد ( بیشتر در ژاپن، که به وسیله ی یک سخت افزار بازیکنان را به صورت آنلاین در مناطق جغرافیایی مختلف به وسیله ی مودم دایال آپ به یکدیگر متصل می کرد).
از آن زمان هم اینترنت و هم بازی های آنلاین به (بیشتر…)
اینکه نوجوانان چرا و به چه علت به بازی های انلاین معتاد می شوند مسئله مهمیست و یکی از مشکلات اساسی والدین می باشد. به همین دلیل ضروری است که والدین یاد بگیرند که چگونه با بازی کردن زیاد نوجوان روبرو شوند. مطالعه ی این پست شروع خوبی برای والدینی است که فرزند نوجوان آنها به بازی های آنلاین علاقه ی زیادی نشان می دهند.