بازی درمانی کودکان
بازی درمانی کودکان (Play Therapy)، بازی درمانی در منزل یک تعامل درمانی بین کودک و درمانگر است که از طریق ارتباط نمادین در بازی در جست و جوی راههایی برای کاهش اشفتگی هیجانی کودک می باشد.
بازی درمانی کودکان (Play Therapy)، بازی درمانی در منزل یک تعامل درمانی بین کودک و درمانگر است که از طریق ارتباط نمادین در بازی در جست و جوی راههایی برای کاهش اشفتگی هیجانی کودک می باشد.
بازی کردن مانند تغذیه کردن یک نیاز مهم برای کودک است و برای رشد اجتماعی، ذهنی و جسمی کودک لازم و ضروری است.
کودکان افکار خود را از طریق بازی بروز می دهند.
کودکان هنگام بازی کردن بسیاری از احساسات خود از قبیل ترس، اندوه، خشم و شادی را بیان می کنند و همین بیان کردن باعث می شود که کودک احساس امنیت و احساس ارزشمند بودن کند.
هنگام بازی کردمن کودک انرژی خود را تخلیه می کند و اگر این انرژی در کودکان تخلیه نشود ممکن است کودک دچار اضطراب و افسردگی شود.
اگر بازی کردن کودکان را زیر نظر بگیریم می توانیم به بسیاری از ویژگی های رفتاری و احساسی کودک پی ببریم مثلا کودکی که به دنبال ابراز قدرت است.
در بازی های خود، در نقش مدیر، فرمانده و رئیس حاضر می شود.
کودکی که پرخاشگر است، این پرخاشگری را ممکن است بر سر اسباب بازی هایش خالی کند، آنها را بشکند و یا عروسکهایش را بزند.
اهمیت بازی کردن به قدری است که از روشی به نام بازی درمانی برای پی بردن به مشکلات کودکان و رفع آنها و همچنین پرورش کودکان استفاده میکنند.
کودکان ظرفیت کمتری برای پردازش هیجانات و احساسات خود دارند.
بازی درمانی شرایطی را فراهم می کند تا کودکان بتوانند با استفاده از روش های سالم احساسات و هیجانات خود را کشف کنند و آنها را بروز دهند.
درمانگر توانایی های کودک را مهم می شمارد و تلاش می کند در فرصت های مناسب از آنها برای حل مشکلات استفاده کند.
بدین منظور درمانگر تلاش زیادی برای شناخت کودک به خصوص توانایی های کودک به کار می گیرد.
در بازی درمانی، روان درمانگر با استفاده از بازی درمانی به عواطف و احساسات درونی کودک پی می برد زیرا کودکان بسیاری از احساسات خوب و بدشان و همچنین مشکلاتشان را در بازی هایشان نشان می دهند.
بازی درمانی می تواند به صورت گروهی و یا فردی انجام شود، والدین نیز می توانند بازی درمانی را در خانه انجام دهند ولی بازی درمانی به کمک روانشناس و مشاور اثر بیشتری دارد.
تکنیک بازی درمانی بر اساس انعکاس رفتار کودک است، یعنی درمانگر اول باید احساسات و هیجانات کودک را شناسایی کند و آنها را به کودک انتقال دهد و کودک را از اعمال و رفتار خود آگاه کند.
به عبارتی به صورت فعالانه کودک را در جریان درمان شرکت می دهد و با تاکید بر مهارت های او، کودک را در روند درمان هدایت می کند.
در موقعیت هایی کودک شرایط بازی را می سازد و بازی درمانگر به عنوان هدایت کننده و تفسیر کننده روش های او را پیگیری می کند.
درمانگر هیچ نوع بازی و شرایطی را برای کودک القا نمی کند و اورا آزاد می گذارد.
محیط بازی درمانی میتواند در کلینیک، در مهد کودک و یا در مدرسه باشد.
محیط از لحاظ نور و درجه حرارت باید مناسب باشد.
باید محیطی باشد که در آن وسایل بازی مناسب برای کودک بتوان قرار داد و به گونه ای باشد رفتار عمل کودک را محدود نکند.
کودک باید درهمان اتاق بازی کند و اسباب بازی هارا از اتاق خارج نکند.
برای هر جلسه از درمان اسباب بازی های خاصی در نظر گرفته می شود و اسباب بازی ها با توجه به نوع درمان تعیین می شوند.
هدف درمانگر در این بازی این است که با دادن نقش به کودک مثل نقش پدری یا مادری و…باعث شود که کودک با پذیرش نقش مورد نظر یک سری رفتار را از خود بروز دهد و درمانگر با تفسیر آن رفتارها بسیاری از اضطراب ها، ترس ها و نقاط قوت شخصیتی کودک را شناسایی کند.
بازی هایی از جمله شن بازی، موسیقی، نقاشی، خمیر بازی را شامل می شود.
بسیاری از درمانگر ها از روی نقاشی کودک و یا اشکالی که کودک می سازد می تواند به احساسات کودک دست پیدا کند.
این بازی ها باعث می شوند که توانایی های شناختی کودک افزایش یابد و همچنین کودک راه های سالم برقراری ارتباط مناسب را می آموزد و از خود محوری خارج می شود.
بازی درمانی گروهی برای کودکانی که ناسازگاری اجتماعی دارند بسیار مناسب و کار آمد است.
این بازی ها باعث تخلیه انرژی در کودک می شوند و در رهایی کودک از کسالت به او کمک می کنند و برای درمان رفتارهای همراه با پرخاشگری مفید است.
بازی هایی هستند که در آن با استفاده از نقاب های انسان، حیوان و یا استفاده از عروسک ها در قالب یک داستان برای بچه ها اجرا می شوند.
چگونگی برقراری ارتباط والد با کودک اهمیت زیادی دارد و بهترین راه برای وارد شدن به دنیای کودکان از طریق بازی است.
چگونگی احساس والدین به خود و حس کار آمدی خویش به عنوان پدر یا مادر بر تمایلات آنها در بازی با فرزندانشان تاثیر بسیاری دارد.
از آنجایی که کودکان بیشتر تایم خود را همراه مادر هستند، فرزندپروری مادرانی که آموزش بازی درمانی مبتنی بر رابطه – والد کودک را گذرانده اند بسیار بهتر از گروهی است که این آموزش ها را ندیده اند.
همچنین از آنجایی که آموزش بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد – کودک به رهبری جلسات بازی توسط کودک و به کار بردن راهکار منطقی برای نا فرمانی کودک از قوانین می پردازد، می تواند به افزایش بهبود عملکرد مادر نیز کمک کند.
نویسنده: سایت کودک و نوجوان
[shortcode_blog title=’روانشناسی رشد کودک و نوجوان’ cols=’2′ cats=’%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%b4%d8%af-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d9%88-%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]