خصوصیات کودک زیر پنج سال، خصوصیات کودکان دو، سه و چهار سال|
خصوصیات کودک زیر پنج سال چه چیزی می باشد و با چه نشانه های رشدی همراه است؟
۷ نکته برای تربیت کودک دو ساله و مقابله درست با رفتارهای نامناسب کودکان – زمان مطالعه ۴ دقیقه
دو سال اول زندگی کودک لذت بخش اما سخت هستند.
با این وجود، به محض اینکه ویژگی های این دوره را بدانید به راحتی با آنها کنار خواهید آمد. کودک دو ساله شروع به تلاش برای کسب استقلال می کند و این مسئله راه انداز چالش هایی خواهد بود.
در این دوره بیش از هر زمان دیگری با شما مخالفت می کند، بنابراین الان زمانی است که باید راه‌هایی برای تشویق آنها به همکاری پیدا کنید و در عین حال به آنها اجازه دهید که نیاز به خودکفایی را در خود ارضاء کنند.
نحوه تربیت کودک دو ساله
در این مقاله هفت نکته علمی برای فرزندپروری کودک دو ساله آورده شده است.
۱- رفتارهای نادرست را نادیده بگیرید.
کودکان دو ساله در مرحله پیش عملیاتی رشد شناختی هستند.
آنها دقیقا با تکرار مداوم یاد می گیرند. آنها به خصوص رفتارهایی را بیشتر تکرار می کنند که باعث یک رفتار ناگهانی و یا عکس العمل شدید می شوند.
اگر کلمه نادرستی را از شما یا همسرتان یا بچه های دیگر یاد گرفتند، آن را نادیده بگیرید، جوری وانمود کنید که انگار چیزی نشنیدین.
اگر مسئله را بزرگ جلوه دهید، این کار را دوباره و دوباره تکرار خواهد کرد.
زیرا کودکان از اینکه به آنها واکنش عجیب به یک کلمه آنها نشان دهید خوششان می آید.
بچه های دو ساله نمی توانند تصور نمی کنند که با گفتن یک کلمه ممکن است شما را ناراحت کنند، آنها تنها در مورد واکنش سریع شما فکر می کنند، چیزی که درست برخلاف تصور شماست.
کلمه زشت را بارها و بارها می گوید چون پاسخ شما برایش بسیار جذاب است.
حواستان باشد که با این تکرار کردن بیشتر یاد می گیرد.
برای مثال، آنها می خواهند بارها یک بازی را تکرار کنند، در حالیکه این بازی برای شما خسته کننده است اما برای انها در واقع تقویت و قوی کردن ارتباطها در مغز بواسطه تکرار است.
معمولا، ما می خواهیم رفتارها، اکتشافات و بازی کردن آنها را تشویق کنیم حتی زمانی که برای بار چهلم نقش یک الهه را به عهده گرفته ایم.
تنها زمانی که رفتار نادرست را دارند نادیده بگیرید.
۲- به صورت غیرمنتظره آنها را سورپرایز کنید
همانطور که گفته شد آنها از هر نوع واکنش غیر منتظره خوششان می آید.
بنابراین، با رفتاری که تقویت کردن آن مشکلی نیست، مانند کارهای خنده دار احمقانه، آنها را سورپرایز کنید.
مثلا در حالی که یک کلاه روی سر دارید سعی کنید عطسه نمایشی کرده به طوریکه کلاه از سر شما بیفتد، خواهید دید که از خنده غش خواهند کرد، و از شما می خواهند آن را بارها و بارها تکرار کنید.
یا تظاهر کنید که وسیله ای به شدت سنگین است در حالیکه این طور نیست و الکی زور بزنید.
هر چیز غیر منتظره ای کودک دو ساله شما را شاد می کند و باز هم این چگونگی یادگیری آنهاست.
بنابراین، شما در حال ایجاد پایه ای برای حس شوخ طبعی هستید.
۳- به آنها بگویید چه کاری می توانند بکنند و مقابله با شلوغی کودک ۲ ساله
برای کل سال های کودکی حتی تا چهار پنج سالگی، کلمه “نکن” را فراموش کنید. اغلب به آنها بگویید که چه کاری را باید انجام دهند نه چه کاری را نباید.
به جای “ندو” بگویید” سعی کن آروم قدم برداری”.
به جای اینکه بگویید “فریاد نزن” بگویید “آروم صحبت کن”.
بهتره که این کار را تفریحانه کنید. به جای اینکه بگویید آروم قدم بردار بگید “بیا مثل اردک ها راه بریم”.
گاهی هم می توانید حواس آنها را پرت کنید با گفتن اینکه چه کار خلاقانه بهتری می توان انجام داد:
به جای اینکه بگویید روی تخت نپر،
بگویید چقدر انرژی بالایی برای پریدن داری، می تونی رو بالشت هایی روی کف زمین بپری.
استفاده از زبان مثبت به هدایت رفتار آنها کمک می کند، به آنها الگویی برای تبعیت ارائه داده و کمک می کند کاری برای انجام دادن داشته باشند، تا اینکه مجبور باشند یک رفتار را متوقف کنند یا از یک تکانه بازداری کنند.
۴- انجام تکلیف برای رشد ذهنی کودک دو ساله
به آن ها تکلیفی برای انجام دادن بدهید.
با مسئولیت دادن به کودک، حس خودِ تازه یافته‌ی کودک را مهار کنید. این کار حس تسلط کودک را تقویت می کند.
این نکته مهمی برای دو ساله ها و همکاری آنهاست.
حتی اگر کاری هست که شما باید آن را انجام دهید، از انها بخواهید قسمتی از کار باشند.
مثلا زمانی که می خواهید از گاراژ با ماشین خارج شوید آنها را مسئول باز کردن درب گاراژ کنید.
یا مثلا در فروشگاه بگویید من دنبال ماکارونی هستم، لطفا برام پیدا کن.
فواید انجام تکلیف برای کودکان
پژوهش ها نشان داده اند زمانی که به کودکان وظایف و تکالیفی برای انجام دادن می دهیم، حتی اگر انجام این کارها خیلی نامرتب و بد باشد، نتایج خوبی را در دراز مدت خواهیم گرفت.
یک روش مناسب برای تربیت کودک دو ساله است.
کودکان نوپا به طور طبیعی دوست دارند کمک کنند، اما والدین اکثرا به جای پرورش این مسئله، آن را در نطفه خفه می کنند.
اگر به کودک نوپا مسئولیت دهید در بزرگسالی بیشتر برای کار کردن داوطلب می شوند. آنها حتما خودشان اسباب بازی های پخش شده را جمع خواهند کرد، و سر جایش می گذارند.
کارها را طوری تعریف کنید که بیانگر داستان باشند تا توجه آنها جلب شود و همکاری کنند.
۵-خواسته های طولانی را به خواسته های کوچک تر تقسیم کنید.
به جای اینکه از کودک بخواهید کفش هایش را بپوشد، که شامل چندین قدم است، آن را به چند مرحله تقسیم کنید.
مثلا بگویید بیا با هم مسابقه پوشیدن کفش بذاریم.
آنها را تشویق کنید خودشان کفش را انتخاب کنند: کدوم کفش رو می خوای؟
نارنجی
یا سبز.
وقتی انتخاب کرد، با هیجان و شمارش کودک را تشویق کنید شروع به پوشیدن کند.
اول پا رو توی کفش کردن بعدش هم بستن چسب یا بند کفش.
۶-احساساتشان را نام گذاری کنید و به آنها ارزش بدهید.
کودکان دو ساله در حال یادگیری این هستند که هیجان ها کدامند، هیجان ها را به روش اولیه ای ابراز می کنند نه به صورتی که از لحاظ اجتماعی پذیرفته شده باشد.
در مرحله اول لازم است به آنها آموزش دهیم هیجان ها را بنامند و بشناسند، و بعد باید بدانند که این احساس ها را باید بپذیرند و داشتن هیجان ها و احساس عادی است.
چگونگی ابراز هیجانات در آنها ممکن است مناسب نباشد.
در این حالت برای مثال، به آنها بگویید عصبانی شدن عادی است، اما زدن دیگران خوب نیست.
نامگذاری هیجان ها اولین قدم در یادگیری چگونگی ابراز کردن آنهاست.
ارزش دادن به هیجان های کودک، اینکه به آنها بگویید آنچه احساس می کنند عادی هست و کمک به انها در شناخت هیجانهایشان باعث ارتقای همدلی و رفتارهای اجتماع پسند می شوند.
صحبت کردن در مورد هیجانات هم چنین با رفتارهای مشارکت و همیاری بیشتر در کودکان همبستگی دارد.
تربیت کودک دو ساله به این شکل است که باید بداند فرق رفتارها و احساس ها و عواقب آن چیست.
۷-برنامه های آنها را منظم و قابل پیش بینی کنید.
یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای کودکان زمان های گذار هستند.
مانند آمادگی برای ترک خانه یا برگشتن به آن. آماده شدن برای خواب یا اماده شدن در صبح.
بچه ها حس واقعی نسبت به زمان ندارند.
مثلا گفتن اینکه الان زمان خاموش کردن تلویزیون است یا زمان خوردن شام، ممکن است برای کودک مستبدانه و کنترل گرایانه به نظر برسد.
در نتیجه آنها به مقابله برمی خیزند.
منظم بودن و قابل پیش بودن برنامه های روزانه به کودکان حس کنترل می دهد و میزان بد خلقی ها را کم می کند.
نیازی نیست که یک کار روزمره سفت و سخت تعیین کنید.
اما لازم است که یک سری زمان های مشخص برای خواب و وعده های غذایی تعیین کنید.
مثلا بین ساعت نه تا ده و نیم زمان خوابیدن است.
مثلا اسپاگتی یا سوپ غذای سه شنبه هاست.
در یک مطالعه بزرگ، محققان نشان دادند داشتن یک روتین منظم و مداوم برای به خواب رفتن کودکان، کیفیت خواب آنها را بالا می برد.
کودکانی که ساعت خواب منظم تری داشتند زودتر به خواب می رفتند، سریع تر می خوابیدند، کم تر در طول شب بیدار می شدند و خواب طولانی تری داشتند.
مقالات مرتبط
مشاور کودک این مقالات را به شما پیشنهاد می دهد
سوالات خود در مورد تربیت کودک دو ساله را مطرح کنید.
