بایگانی برچسب برای: داستان

داستان کوتاه در مورد راستگویی و صداقت برای کودکان اهمیت زیادی دارد. یاد گرفتن اینکه چگونه صادق باشیم و به شیوه ای محترمانه، مهربان و صادقانه ارتباط برقرار کنیم، مهارت مهمی است که باید به فرزندانمان بیاموزیم. داستان کوتاه در مورد راستگویی و صداقت برای کودکان فراهم شده است.

داستان کوتاه در مورد راستگویی و صداقت برای کودکان

بهترین زمان برای صحبت در مورد اهمیت صداقت و راستگویی زمانی است که شما و فرزندتان آرام و آسوده باشید بنابراین انتخاب زمان خواب برای این قصه ها بسیار مناسب است، بنابراین زمانی که متوجه دروغ کودکتان شدید با او صحبت نکنید.

۱. داستان پارمیدا و نیکیتا 

یه روز جمعه پارمیدا از خواب بیدار شد و دید که مامانش داره حاضر میشه، که به خونه مامان بزرگش بره.

پارمیدا می دونست خاله زری و دخترش نیکتا که هم سن پارمیدا بود، هم احتمالا اونجا هستن. به همین خاطر سریع حاضر شد تا با مامانش دوتایی به خونه مادر بزرگش برن.

خونه مادربزرگ خیلی بزرگ بود و یک حیاط باصفا داشت که بچه ها عاشق توپ بازی و دویدن اونجا بودن، مخصوصا روزهای تعطیل که میتونستن تا عصر اونجا بمونن و بازی کنن.

البته پارمیدا اگه هر روز هم می رفت خونه مادربزرگش سیر نمی شد چون اونجا رو خیلی دوست داشت. پارمیدا سریع کفششو پوشید و با مامانش سوار آژانس شدن و به خونه مادربزرگ  رفتن.

وقتی رسیدن و در زدن نیکتا در رو باز کرد و یهو پرید تو بغل پارمیدا. مامان پارمیدا هم نیکتا رو بوسید و گفت چطوری تو گل دختر. نیکتا بهشون سلام کرد و پیش مادربزرگ و خاله زری رفتن.

پیشنهاد مشاور: داستان اخلاقی کودک

پارمیدا به خاله و مادربزرگش سلام کرد و توپی رو که همیشه باهاش بازی میکردن، برداشت و با نیکیتا به حیاط رفتن تا باهم بازی کنن.

نیم ساعتی نگذشته بود که  پارمیدا توپ رو به گلدون عتیقه مورد علاقه مادربزرگ که یادگار بابا بزرگ بود زد و اون رو شکست. مامان پارمیدا سرش رو از پنجره حیاط بیرون آورد و پرسید صدای چی بود؟

نیکتا به پارمیدا گفت حالا چیکار کنیم الان باهامون دعوا میکنن و نمیذارن دیگه بیاییم خونه مامان بزرگ و بازی کنیم و مامان بزرگ خیلی خیلی ناراحت میشه.

پس با هم دیگه گفتن که هیچ اتفاقی نیفتاده و با هم تصمیم گرفتن گلدون شکسته رو ببرن و بذارن زیر تخت چوبی بزرگی که توی حیاط بود.

بعد از چند ساعت پارمیدا و نیکتا که از بازی کردن خسته شده بودن، پیش مادر بزرگ رفتن تا براشون از سایت کودک و نوجوان قصه تعریف کنه.

خاله زری و مامان پارمیدا هم بعد از درست کردن غذا، تصمیم گرفتن تا حیاط رو تمیز کنن. مامان پارمیدا موقع جارو زدن زیر تخت، تیکه های گلدون و خاک و گل پژمرده رو دید.

پیشنهاد مشاور: قصه های کودکانه برای خواب شب ✔️ ۷ داستان آموزنده

بالا اومد و بچه ها رو صدا زد و گفت بچه ها دوس دارم بهم راستشو بگید.

پارمیدا و نیکتا که سرشون رو انداخته بودن پایین گفتن ببخشید ما داشتیم بازی می کردیم که توپ به گلدون خورد و ما ترسیدیم که باهامون دعوا کنید، به خاطر همین گلدون رو زیر تخت قایم کردیم.

مامان پارمیدا جفتشون رو بغل کرد و گفت عزیزای دلم هیچوقت نباید حقیقت رو پنهان کنید برای اینکه بخاطر کارهاتون دعواتون نکنن.

اگر من دیر این موضوع رو متوجه میشدم هم مادربزرگ بیش تر ناراحت میشد و هم گل طفلی از بین می رفت.

حالا بلند شید بریم با کمک همدیگه گل رو بذاریم توی یک گلدون دیگه تا زنده بمونه.

پارمیدا و نیکتا که از کارشون شرمنده شده بودن بلند شدن و با کمک مامانشون گلی که در حال پژمرده شدن بود رو گذاشتن توی یک گلدون جدید و همگی از این که تونستن گل رو نجات بدن خوشحال شدن. پارمیدا و نیکتا دوتایی از مامان و خاله و مادربزرگ معذرت خواهی کردن،

و تصمیم گرفتن هر اتفاقی بیفته هیچوقت دروغ نگن و همیشه سعی کنن راستگو باشن و حقیقت رو بگن.

مادر بزرگ بخاطر صداقت و راست گویی پارمیدا و نیکتا رو بوسیدن و گفت آفرین به شما که تصمیم گرفتین همیشه راستگو باشین.

چون با راستگویی جلوی خیلی اتفاقات بدتر گرفته می شه و به راحتی با راهنمایی، مشورت و کمک می تونید موضوع یا مسئله پیش آمده رو حل کنید.

بچه ها این داستان کوتاه در مورد راستگویی و صداقت برای کودکان بود، چرا که ما باید یاد بگیریم از کودکی راستگو باشیم و این عادت خوب تا بزرگ سالی همراه ما باشه و اینطوری اطرافیانمون هم با ما با صداقت رفتار می کنن.

امیدوارم که این داستان براتون آموزنده و مفید بوده باشه.

پیشنهاد مشاور: داستان کوتاه جالب برای مدرسه

۲. داستان شاهزاده دروغگو (داستان گل صداقت و راستگویی)

روزی روزگاری پادشاهی بود که پسری دروغگو داشت. شاهزاده (پسر پادشاه) خدمتکار را تهدید می کند که اگر این موضوع را به پادشاه اطلاع دهند، مجازات خواهد کرد.

یک روز شاه و شاهزاده با هم قلعه را ترک کردند. آنها به روستایی رسیدند و در آن لحظه از هم جدا شدند. شاهزاده با رفتار زشت و دروغگویی اش اعصاب همه را به هم ریخت. پادشاه بدون اعلام قبلی به روستا بازگشت و متوجه رفتارها و ردوغ های شاهزاده شد.

پسر روستایی در آن نزدیکی بود که شباهت زیادی به شاهزاده داشت. شاهزاده از این موقعیت استفاده کرد و به پدرش گفت که تمام کارهای بد را پسر روستایی انجام داده است. با این حال، پادشاه گول شاهزاده را نخورد. با دیدن اینکه این شخص چه دروغگو بود، به این نتیجه رسید که پسر روستا باید پسر واقعی او باشد.

پیشنهاد مشاور: داستان درمانی چیست؟ ✔️ روشی موثر برای بهبود سلامت روان

پس پادشاه پسرک روستایی را بجای ان پسرک(شاهزاده) با خود به قصر برد و شاهزاده واقعی را در دهکده رها کرد. مدت ها گذشت و شاهزاده بخاطر سختی هایی که در روستا کشید، از زندگی قبلی خود که پر از دروغ و اتهام بود پشیمان شد.

مرد جوان دیگر(که همراه پادشاه به قصر رفته بود) این را شنید و تصمیم گرفت شاهزاده را ببخشد. او با پادشاه صحبت کرد تا به روستا برود و پسرش را به قلعه برگرداند. بعد از این اتفاقات، دو مرد جوان به دوستان جدایی ناپذیر تبدیل شدند.

روانشناس تربیتی:

بیایید روی این داستان کار کنیم، حالا که ذهن کودک باز شده است! اگر کودک بیدار نیست روز بعد از او سوال کنید.

یک دقیقه برای تفکر

شاهزاده از اینکه شخص مهمی است سوء استفاده می کند و بنابراین هر کاری که بخواهد انجام می دهد و به دروغ فرد دیگری را متهم می کند. نظر شما در مورد این نگرش چیست؟ اگر شما مهم و قدرتمند بودید، از قدرت خود برای چه استفاده می کردید؟

بیا حرف بزنیم!

دروغ گفتن برای این بد است که نمی توان آن ها را برای همیشه نگه داشت و به محض کشف آنها به مشکلات بزرگی تبدیل می شوند. زمانی که از دروغ در تلاش برای حل یک موقعیت استفاده کردید. وقتی که آشکار شد، چه اتفاقی افتاد؟ تجربه شخصیتان را با فرزندتان در میان بگذارید.

راهنمایی برای والدین

متاسفانه در برخی داستان ها (بخصوص داستان های کهن) قهرمان داستان همه ویژگی های خود را را دارد و کسی که کار اشتباه را انجام می ده همه ویژگی های بد را دارد. این باعث می شود که اگر کودک کار اشتباهی انجام دهد، خود را بد پندارد و راه جبرانی برای اشتباه خود پیدا نکند.

۳. داستان کهن دایناسور (داستان سوم کوتاه در مورد راستگویی)

روزی روزگاری پسری بود که خیلی شیطون بود. یک روز او در حال بازی با یک تخم دایناسور بود که به طور تصادفی آن را از دره ای پایین انداخت .

وقتی بابا دایناسور به دنبال تخم مرغ آمد، پسر به او گفت که یکی آن را از او دزدیده است و به سمتی دور فرار کرده است. دایناسور به دنبال دزد رفت.

در همین حین، در پایین دره، تخم دایناسور بیرون آمد و بچه دایناسور ظاهر شد . روزهای بدی را سپری کرد که به تنهایی در آنجا گیر کرده بود و گریه اش را متوقف نمی کرد.

پیشنهاد مشاور: فواید قصه گویی برای کودکان ✔️ ۱۱ تاثیر در رشد کودک

چند روز بعد، وقتی پدر بالاخره آن را پیدا کرد، بچه دایناسور به پدرش گفت که در تمام مدت پسر صدای او را شنیده است. دایناسور عصبانی شد و رفت تا دوباره از پسر بپرسد که چه اتفاقی افتاده است. پسر دوباره دروغ گفت.

به عنوان مجازات برای این، دایناسور پسر را در غار خود قرار داد و ورودی را با باری از سنگ مسدود کرد . پسر چند روزی آنجا ماند تا اینکه درسش را یاد گرفت. پس از آن او به یک پسر بسیار راستگو و دوست جدا نشدنی با بچه دایناسور تبدیل شد.

داستان کوتاه در مورد صداقت را دوست دارید. باز هم هست. در ادامه بخوانید.

داستان کوتاه راستگویی برای کودکان

۴. داستان کوتاه آموزش صداقت با کاموا 

در اینجا یک داستان عالی برای کودکان در مورد صداقت آورده شده است. وقتی این داستان را تعریف می کنید، از کسی بخواهید که کنار شما بایستد و از او بخواهید انتهای یک تکه نخ یا کاموا را بگیرد و هر بار که علی در داستان دروغ می‌گوید، از آن شخص بخواهید تا یک بار که نخ را دور انگشتش

روزی روزگاری پسری به نام علی بود که در یک شهر کوچک همراه با پدر و مادرش زندگی می کرد. یک روز پدر و مادر علی سرکار بودند. علی از برادر کوچکش رضا (که دو ساله بود) نگهداری می کرد. ناگهان علی احساس گرسنگی کرد، به اطراف نگاهی انداخت تا چیزی بخورد. مادرش آجیل و چیپس شکلات را در قفسه ای در کمد نگه می داشت. او به علی گفته بود که او هرگز نباید دست به قفسه مخصوص پخت و پز بزند.

وقتی مادر علی برگشت متوجه شد که چیپس های شکلاتی تمام شده اند! مادرش گفت: “علی، بدون اجازه به قفسه پخت و پز دست زدی؟” علی احساس ناراحتی و نگرانی می کرد. او می دانست اگر حقیقت را بگوید مجازات می شد. علی نیاز به راهی برای خروج از این وضع داشت.

علی گفت: «نه مادر، رضا بود. متاسفم که مواظب او نبودم.» مادر علی گفت: «این هفته هیچکدام از شما شیرینی نخواهید داشت. واقعا متاسفم که این اتفاق افتاد.» (کاموا را بپیچید)

علی بیرون دوید تا بازی کند، احساس آرامش کرد، او به راهی برای خروج از آن وضعیت نیاز داشت و یکی را پیدا کرده بود. دروغ او را از مجازات نجات داده بود.

در چند هفته بعد، علی از دروغ پشت سر هم استفاده کرد تا از دردسر جلوگیری کند، اما از این کار احساس بدی پیدا می کرد.

یک روز علی با رفتن به فروشگاه در زنگ تعطیلات یک قانون را زیر پا گذاشت و به همین دلیل دیر به کلاس رسید. معلم از علی پرسید که تا کنون کجا بوده است؟ علی گفت: «هیچ جا». مریم با نیشخند گفت «شرط می بندم به فروشگاه رفته بودی.» علی گفت: «نه. من توپم را گم کرده بودم و سعی داشتم آن را پیدا کنم! (کاموارا بپیچید)

در روزهای بعد، مریم شروع کرد به گفتن اینکه علی دروغ می گوید و علی برای اینکه دیگران متوجه دروغ او نشوند  بیشتر و بیشتر دروغ می گفت. (کاموا را بپیچید)

یک روز علی گفت: «تمام مشکلات من تقصیر مریم است. کاش دهانش را ببندد و دیگر مرا به دردسر نیندازد!» (کاموارا بپیچید) حالا علی به خودش دروغ می گفت.

دروغ های علی داشت به خود او آسیب می زد، او در مدرسه مریم را مسخره کرد و او را با نام های زشتی صدا می زد، (کاموا را بپیچید) مقداری پول از جیب کت کلاس اولی دزدید تا خوراکی بخرد، (کاموا را بپیچید) او برگه امتحانی سارا را در امتحان کپی کرد،(کانوارا بپیچید) هرچه می گذشت علی بیشتر و بیشتر احساس ناراحتی و تنهایی می کرد.

نتیجه اخلاقی داستان: یک دروغ همیشه به دروغی دیگر منجر می شود و به زودی اسیر دروغ هایمان می شویم.

اگر متوجه شویم که دروغ گفته ایم، باید سریع توبه کنیم و اوضاع را اصلاح کنیم.

*اختیاری: از کودک خود بپرسید که علی چه کاری می تواند انجام دهد تا همه چیز درست شود و همانطور که پاسخ ها داده می شود، کاموارا از اطراف دست خود باز کنید.

برای کودکان بزرگ تر و بزرگسالان

داستان برای بچه‌های کوچک‌تر طراحی شده است، اگر فرزند شما بزرگ تر است این کار را امتحان کنید: یک نفر را دعوت کنید و از او بخواهید انتهای نخ یا کاموا را بگیرد. به او بگویید که می خواهید چندین سوال از او بپرسید و از او بخواهید در جواب سوالات دروغ بگویند. همانطور که از آنها سؤال می کنید، با هر دروغی که می گویند، ریسمان را دور دست آن ها بپیچید. سعی کنید هر سوال با سوال قبلی مرتبط باشد.

مثال: دیروز حوالی ظهر کجا بودید؟ چرا اونجا بودی؟

بعد از اینکه چندین سوال پرسیدید و کاموا را دور انگشتان او پیچیدید، به این نکته اشاره کنید که یک دروغ همیشه به دروغ دیگری منجر می شود و چقدر سریع ممکن است که در دام دروغ های خود گرفتار شویم. سپس از آن ها بپرسید که بعد از اینکه دروغ گفتند، چه کاری باید انجام دهند تا همه چیز درست شود. همانطور که پاسخ ها داده می شود، کاموارا از دور دست فرد باز کنید.

۶. داستان چویان دروغگو 

داستان چویان دروغگو یک داستان اخلاقی و تربیتی است که نسل های مختلف با آن ارتباط برقرار کرده اند. این داستان در اوج کوتاهی خود می تواند به زبان ساده مضامین اخلاقی را آموزش دهد.

روزی روزگاری پسری روستایی هر روز گوسفندان حاکم را برای خوردن علف(چرا کردن) به بیرون روستا می برد تا در دامنه کوه علف بخورند.

روزی پسرک بر روی تخته سنگی نشته بود و علف خودن گوسفندان را تماشا می کرد. حوصله اش سر رفته بود که ناگهان فکری شیطنت آمیز به دهنش رسید.

پسرک به سمت روستا دوید و فریاد زد، گرگ. گرگ. گرگ آمد. مردم که صدای پسرک را شنیدند برای نجات او هر یک چوبی برداشته و به سمت گوسفندان دویدن که ناگهان با چهره خندان پسرک مواجه شدند که داشت به آن ها می خندید. اهالی روستا خیلی ناراحت شدند و به خانه هایشان رفتند.

چند روز بعد پسرک دوباره این کار را تکرار کرد و مردم روستا همه با سمت گوسفندان رفتند ولی باز هم با خنده های پسرک روبرو شدند و از دروغهای او بسیار عصبانی شدند و به خانه هایشان رفتند.

مدتها گذشت. روزی پسرک مشغول چوپانی بود که گرگی به گله گوسفندان حمله کرد. اما پسرک چوپان هر چه فریاد زد و کمک خواست. کسی به کمک اش نیامد، چون اهالی روستا فکر میکردند او دوباره دروغ می گوید.

۷. داستان میمون و دلفین سفید

روزی روزگاری میمونی همراه چند دریانورد با کشتی در حال مسافرت بودند که ناگهان در اثر طوفان کشی شکسته شده و میمون به دریا افتاد و در حالی که داشت غرق می شد توسط یک دلفین نجات پیدا کرد.

دلفین سفید، میمون را به ساحل یک جزیره برد. میمون که عادت به دروغگویی داشت به دلفین گفت میدانستی من جانشین پادشاه این جزیره هستم؟

دلفین سفید که سالها در همان حوالی زنده کرده بود، فهمید که میمون دروغ می گوید. برای همین گفت که اینطور، تو از این به بعد می توانی پادشاه این جزیره باشی و در حالی که از جزیره دور می شد به میمون گفت تو در این جزیره تنها هستی!

و گفت کسی که دروغ بگه و راستگو نباشه، دوستاش دوستش ندارن.

۸. داستان کوتاه لک لک 

روزی روزگاری لک لکی بود که در برکه زندگی می کرد، یک روز لک لک هنگام پرواز متوجه درخشش حلقه شد. این حلقه متعلق به خرگوشی بود که آن روز ازدواج می کرد. خرگوش داخل لانه رفته بود و حلقه را بیرون جا گذاشته بود، لک لک فکر کرد که قبل از اینکه خرگوش متوجه شود انگشتر را امتحان کند. اما وقتی سعی کرد حلقه را در بیاورد، انگشتر روی انگشتش گیر کرد و فکر کرد:

“اوه نه! نباید اجازه دهم آن ها مرا بگیرند، باید راهی پیدا کنم!”

لک لک با خوشحالی از این که کسی او را ندیده بود پرواز کرد و با سختی زیادی بالاخره انگشتر را از دست خود خارج کرد.

از طرف دیگر خرگوش که از دزدیده شدن انگشترش بسیار ناراحت بود. خیلی سریع همه حیوانات را صدا زد و برخی از حیوانات گفتند که پرنده ای را با حلقه دیده اند. وقتی لک لک متوجه این موضوع شد با خودش فکر کرد:

“چقدر شرم آور! نباید اجازه دهم آن ها مرا بگیرند، باید راهی پیدا کنم.”

او تصمیم گرفت که حلقه را با فرو بردن پاهایش در یک سطل رنگ مشکی پنهان کند.

پس از اینکه پاهایش را در رنگ فرو برد به پرواز در آمد اما مقدار زیادی رنگ روی سفره‌ و روی لباس عروس چکید و آن‌ها را خراب ‌کرد! وقتی خرگوش رسید و فاجعه را دید، عصبانی تر شد. او که دیگر حلقه را فراموش کرده بود، همه را به دنبال پرنده ای با پاهای سیاه رنگ فرستاد . وقتی لک لک متوجه شد با خودش فکر کرد:

“چقدر شرم آور! نباید اجازه دهم آن ها مرا بگیرند، باید راهی پیدا کنم!”

و بنابراین تصمیم گرفت پاهایش را پانسمان کرده و وانمود کند که تصادف کرده است. لک لک فکر کرد که مشکل را حل کرده است، اما مدت کوتاهی بعد که با خرگوش برخورد کرد، خرگوش در مورد زخم پایش از او پرسید و اصرار کرد که او را برای عکسبرداری به بیمارستان ببرد.

لک لک نمی توانست نه بگوید. اما می‌دانست که اگر به عکسبرداری برود حلقه را پیدا می‌کنند و اگر پانسمان را بردارند رنگ را می‌بینند، پس با خود گفت:

“چقدر شرم آور! نباید اجازه دهم آن ها مرا بگیرند، باید راهی پیدا کنم!”

لک لک از خرگوش خواست که صبر کند تا چند چیز با خود بیاورد. هنگامی که لک لک وارد خانه شد، بانداژها را برداشت و پاهایش را در صفحات سربی پیچید تا حلقه در اشعه ایکس ظاهر نشود. سپس بانداژها را با مقدار زیادی چسب دوباره روی آن قرار داد و درآوردن آن را غیرممکن کرد. لک لک فکر کرد که با این کار می تواند بدون اینکه کسی متوجه شود به دکتر برود و بعداً راهی برای برگرداندن حلقه به خرگوش پیدا کند.

پیشنهاد مشاور: ۶ جبران داد زدن سر کودک + ۷ پیامد داد زدن

لک لک که احساس آرامش بیشتری می کرد به پرواز درآمد تا با خرگوش ملاقات کند اما متوجه نبود که او نمی تواند با این همه وزن که به پاهایش چسبیده است پرواز کند و به محض اینکه لانه اش را ترک کرد، مانند یک سنگ سنگین شروع به سقوط کرد و نتوانست جلوی سقوط خود را بگیرد.

با این حال، او روی زمین فرود نیامد. در عوض، او بر روی خرگوش بیچاره فرود آمد که زمانی برای فرار نداشت.

آمبولانس، پلیس، پزشکان و صدها حیوان به سرعت به محل حادثه شتافتند و از لک لک پرسیدند که چگونه روی خرگوش افتاده است. وقتی باند، سرب، رنگ و حلقه را پیدا کردند، همه فکر کردند که سقوط آخرین قسمت از نقشه ظالمانه لک لک ها برای خراب کردن عروسی خرگوش است. آن روز صبح، لک لک منفورترین حیوان کل جنگل شده بود و تمام دوستانش را از دست داده بود.

بعد از مدتها تنها خرگوش جرات کرد به لک لک سر بزند، او هنوز نمی توانست بفهمد چرا لک لک اصرار داشت عروسی او را خراب کند. لک لک پر از پشیمانی از خرگوش طلب بخشش کرد و داستان حلقه و هر آنچه که پس از آن اتفاق افتاده بود را برای او تعریف کرد .

خرگوش با خنده گفت: “من هرگز تصور نمی کردم که همه این اتفاق بیفتد فقط به این دلیل که تو حلقه را بدون اجازه امتحان کرده ای.”

لک لک خجالت زده سرش را پایین انداخت و آهی کشید.

خرگوش وقتی پشیمانی لک لک را دید او را بخشید تا بتواند دوستانش را بازگرداند و داستانش را برای همه تعریف کند، خرگوش باعث شد تا لک لک بفهمد که واقعاً بدترین چیز در مورد گفتن دروغ های کوچک، دروغ های بزرگ تری است که باید برای پوشاندن آن اختراع استفاده شود.

(داستان ترجمه شده توسط لیدیا ونارت از دانشگاه متروپولیتن منچستر )

۹. خواب راحت و وجدان آسوده

این داستان به کودک شما کمک می کند تا با ویژگی ها و مزایای راستگویی آشنا شود…

ملیکا و علی کوچولو در حال بازی بودند. علی چند تیله بسیار زیبا داشت و ملیکا چند شیرینی خوشمزه با خودش داشت.

علی به ملیکا گفت : اگر من همه تیله هایم را به تو بدهم تو قول میدهی که همه شیرینی هایت را به من بدهی؟ ملیکا کوچولو قبول کرد اما پسر کوچولو بزرگترین و قشنگترین تیله رو یواشکی واسه خودش برداشت و بقیه رو به ملیکا کوچولو داد…!

اما ملیکا کوچولو در کمال صداقت و طبق قولی که داده بود تمام شیرینیهایش را به علی داد…

آن شب ملیکا با آرامش تمام خوابید و راحت خوابش برد ولی علی کوچولو نمی توانست بخوابد ، چون به این فکر می کرد که همانطور که خودش بهترین تیله اش را یواشکی پنهان کرده شاید ملیکا کوچولو هم مثل او مقداری از شیرینیهایش را قایم کرده و همه شیرینی هایش را به او نداده …!!!

از این داستان نتیجه میگیریم راستگویی و صداقت همیشه بهترین چیز است زیرا وجدان راحت از هر چیزی مهمتر است.

مطالب مرتبط با این داستان

• داستان قرآنی در مورد صداقت
• داستان گل صداقت و راستگویی
• داستان در مورد درست کاری
• مطلب کوتاه در مورد راستگویی

فواید راستگویی به زبان کودکانه

به کودک خود جملات زیر را اینگونه مطرح کنید: به نظرت چطور میشه اگه:

• همه با هم دوست باشند: دیگر دعوا و قهر و کدورت وجود ندارد چون همه بهم اعتماد می کنند.
• زندگی مثل یک بازی پر از هیجان می‌شود: هر روز پر از شادی و خنده است چون همه واقعا انگونه که هستند رفتار می کنند.
• هیچ کس گم نمی‌شود: چون می داند همه او را به درستی راهنمایی می کنند.
• همه خوشحال هستند: در دنیای راستگوها، هیچ کس غمگین و ناراحت نیست.

[shortcode_blog title=’داستان کودکانه’ cols=’2′ cats=’%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ postspp=’10’ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

داستان درمانی چیست؟ داستان درمانی یک روش درمانی مبتنی بر روایت است که از داستان برای کمک به افراد در بهبود سلامت روان خود استفاده می کند. این روش درمانی بر این باور است که داستان ها می توانند به افراد کمک کنند تا در مورد تجربیات خود معنا پیدا کنند، احساسات خود را پردازش کنند و روابط خود را بهبود بخشند.

داستان درمانی چیست؟

داستان درمانی یک روش درمانی می باشد که به افراد کمک می کند تا به یک متخصص در مسائل مربوط به زندگی خودشان باشند – و این موضوع را بپذیرند. در داستان درمانی، بر روی داستان هایی که ما ایجاد می کنیم و در زندگیمان داریم تاکید می شود.

همزمان با اینکه ما اتفاقات و تعاملات جدیدی را تجربه می کنیم، این تجربیات را به موارد معناداری تبدیل می کنیم و در نهایت، این تجربات بر روی دیدگاه ما نسبت به خودمان و دنیا تاثیر می گذارند.

ما می توانیم داستانهای مختلفی را در گذشته داشته باشیم؛ برای مثال مواردی که مربوط به عزت نفس ما، توانایی های ما، روابط ما و کار ما می باشند.

مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان به کودک شما کمک می کند تا با به روز ترین روش های دنیا بدون هیچ عارضه جانبی روند سالم رشد خود را طی کند. متخصصان ما در زمینه کودک ابتدا با بهترین و سریع ترین روش ها اختلالات زمینه ای را شناسایی می کنند و درمان متناسب و تضمینی آن را ارائه می دهند. به منظور صحبت با متخصصان ما می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاریخچه

این رهیافت درمانی توسط دو درمانگر نیوزلندی به اسم های میشائیل وایت و دوید اپستون[۱] مطرح شد که معتقد بودند در نظر گرفتن افراد به عنوان عواملی مستقل از مشکلات خودشان اهمیت زیادی دارد.

داستان درمانی چیست؟ که در دهه ۱۹۸۰ مطرح شد، یک رهیافتی است که بیشتر بر روی مشورتی تاکید می کند که دارای ماهیت غیرسرزنش کننده و غیرآسیب شناختی باشد.

وایت و اپستون به این نتیجه رسیدند که برچسب نزدن به خودشان یا در نظر نگرفتن خودشان به عنوان “شکست خورده” یا “مشکل اصلی” یا عدم احساس ضعف در مورد شرایط و الگوهای رفتاری، اهمیت زیادی برای افراد دارد.

فواید داستان درمانی

داستان درمانی می تواند فواید زیادی برای سلامت روان داشته باشد. این روش درمانی می تواند به افراد در موارد زیر کمک کند:

• بهبود عزت نفس
• کاهش استرس و اضطراب
• بهبود مهارت های ارتباطی
• حل مشکلات
• پردازش تروما

پیشنهاد مشاور: ۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه

داستان درمانی برای چه افرادی مناسب است؟

داستان درمانی برای افراد با طیف وسیعی از مشکلات سلامت روان مناسب است. این روش درمانی به ویژه برای افرادی که با موارد زیر دست و پنجه نرم می کنند، مفید است:

• افسردگی
• اضطراب
• اختلالات خوردن در کودکان
• اختلالات شخصیت
• تروما

قصه درمانی برای پرخاشگری

در جنگلی بزرگ و سرسبز، اژدهایی به نام “آذر” زندگی می کرد. آذر اژدهای بسیار بزرگ و قدرتمندی بود، اما بسیار پرخاشگر و عصبانی بود. او همیشه از همه چیز عصبانی بود و به هر کسی که سر راهش قرار می گرفت، حمله می کرد.

یک روز، بچه خرس کوچولویی به نام “خرسه” در جنگل مشغول بازی بود که اژدها را دید. بچه خرسه از ترس فرار کرد، اما اژدها او را تعقیب کرد. اژدها به بچه خرسه رسید و او را گرفت. بچه خرسه خیلی ترسیده بود و شروع به گریه کرد. اژدها هم خیلی عصبانی بود و می خواست بچه خرسه را بخورد.

در همین لحظه، پیرزنی که در جنگل زندگی می کرد، از راه رسید. پیرزن با مهربانی به اژدها گفت: “چرا این بچه را می خواهی بخوری؟ او هیچ کاری با تو ندارد.”

اژدها با عصبانیت گفت: “من از همه چیز عصبانی هستم. من از همه متنفرم.”

پیرزن گفت: “اما عصبانیت و نفرت تو هیچ مشکلی را حل نمی کند. با این کار فقط خودت را اذیت می کنی.”

اژدها کمی فکر کرد و گفت: “شاید تو راست می گویی. من همیشه عصبانی هستم و از این وضعیت خسته شده ام.”

پیرزن گفت: “من می توانم به تو کمک کنم تا عصبانیت خود را کنترل کنی.”

اژدها با خوشحالی گفت: “لطفا به من کمک کن.”

پیرزن به اژدها گفت: “اول باید یاد بگیری که احساسات خود را بشناسی. وقتی عصبانی می شوی، باید بفهمی که چرا عصبانی شده ای. وقتی علت عصبانیت خود را فهمیدی، می توانی راه حلی برای آن پیدا کنی.”

اژدها به حرف های پیرزن گوش کرد و سعی کرد احساسات خود را بشناسد. او متوجه شد که گاهی اوقات از تنهایی عصبانی می شود و گاهی اوقات از اینکه نمی تواند کاری را که دوست دارد انجام دهد، عصبانی می شود.

پیرزن به اژدها گفت: “وقتی عصبانی می شوی، باید سعی کنی آرام شوی. می توانی چند نفس عمیق بکشی یا چند دقیقه در سکوت بنشینی. همچنین می توانی با کسی که دوستش داری صحبت کنی.”

اژدها تمرین کرد که وقتی عصبانی می شود، آرام شود. او متوجه شد که وقتی آرام است، بهتر می تواند فکر کند و راه حلی برای مشکل خود پیدا کند.

یک روز، اژدها و بچه خرسه دوباره همدیگر را دیدند. اژدها دیگر عصبانی نبود و با بچه خرسه مهربان بود. بچه خرسه از اینکه اژدها دیگر عصبانی نیست، خوشحال شد.

اژدها به بچه خرسه گفت: “از اینکه به من کمک کردی، متشکرم. حالا من می توانم عصبانیت خود را کنترل کنم و زندگی بهتری داشته باشم.”

بچه خرسه هم گفت: “خوشحالم که توانستم به تو کمک کنم.”

اژدها و بچه خرسه با هم دوست شدند و در جنگل با هم بازی می کردند. آنها یاد گرفته بودند که عصبانیت را با مهربانی و دوستی می توان حل کرد.

پیام قصه:

• عصبانیت یک احساس طبیعی است، اما باید آن را کنترل کرد.
• وقتی عصبانی می شویم، باید علت عصبانیت خود را بفهمیم.
• راه های زیادی برای کنترل عصبانیت وجود دارد، مانند آرام کردن خود، صحبت با کسی که دوستش داریم، یا ورزش کردن.
• مهربانی و دوستی می تواند به ما کمک کند تا عصبانیت خود را کنترل کنیم.

قصه در مورد بداخلاقی کودکان

در یک شهر کوچک، دختری به نام نگار زندگی می کرد. نگار دختری باهوش و مهربان بود، اما گاهی اوقات بداخلاقی می کرد. او وقتی چیزی را نمی خواست یا نمی توانست، بدخلق می شد و با دیگران قهر می کرد.

یک روز، نگار و مادرش برای خرید به شهر رفتند. وقتی به مغازه اسباب بازی فروشی رسیدند، نگار یک عروسک جدید دید که خیلی دوستش داشت. او از مادرش خواست که آن را برایش بخرد، اما مادرش گفت که پول کافی برای خرید آن عروسک ندارند.

نگار خیلی ناراحت شد. او شروع به گریه کرد و با مادرش قهر کرد. مادرش سعی کرد او را آرام کند، اما نگار قبول نکرد. او به مادرش گفت که او بدترین مادر دنیاست و او را دوست ندارد.

مادر نگار خیلی ناراحت شد. او می دانست که نگار عصبانی است، اما این حرف ها خیلی زشت بودند. او به نگار گفت که او را دوست دارد، اما رفتار او را دوست ندارد.

نگار بعد از مدتی آرام شد. او متوجه شد که حرف های زشتی به مادرش گفته است. او از مادرش عذرخواهی کرد و قول داد که دیگر بداخلاقی نکند.

مادر نگار هم به او قول داد که همیشه در کنارش باشد و کمکش کند تا رفتارش را بهتر کند.

از آن روز به بعد، نگار تلاش کرد تا رفتارش را تغییر دهد. او سعی کرد بیشتر صبر کند و با دیگران مهربان باشد. او همچنین یاد گرفت که وقتی عصبانی می شود، قبل از حرف زدن، چند دقیقه فکر کند.

نگار کم کم توانست رفتارش را بهتر کند. او دیگر بداخلاقی نمی کرد و با دیگران دوست بود. او خوشحال بود که یاد گرفته است چگونه رفتارش را کنترل کند.

نتیجه

بداخلاقی یک رفتار طبیعی در کودکان است. همه ی کودکان گاهی اوقات بداخلاقی می کنند. اما مهم است که والدین به کودکان خود کمک کنند تا رفتارشان را کنترل کنند. والدین می توانند با صبر و مهربانی، به کودکان خود کمک کنند تا یاد بگیرند چگونه با احساسات خود کنار بیایند و رفتار مناسبی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: قصه شب برای کودکان هشت ساله

قصه کودکانه در مورد دعوا نکردن

در جنگلی زیبا، دو دوست به نام‌های گلابی و سیب زندگی می‌کردند. آنها از بچگی با هم بزرگ شده بودند و همیشه با هم بازی می‌کردند. آنها هر دو دوست خوبی برای هم بودند و همیشه به هم کمک می‌کردند.

یک روز، گلابی و سیب در حال بازی در جنگل بودند که به یک درخت پر از میوه رسیدند. آنها هر دو میوه‌ها را دیدند و خیلی خوششان آمد. گلابی گفت: «وای چه میوه‌های خوشمزه‌ای! من خیلی دوست دارم یکی از آنها را بخورم.»

سیب هم گفت: «من هم همینطور. من خیلی گرسنه‌ام.»

گلابی و سیب شروع کردند به بالا رفتن از درخت تا میوه‌ها را بچینند. آنها هر دو می‌خواستند میوه‌های بالای درخت را بچینند، اما درخت خیلی بلند بود.

گلابی گفت: «من می‌روم بالا و میوه‌ها را می‌چینم.»

سیب گفت: «نه، من می‌روم بالا. من از تو بلندترم و می‌توانم راحت‌تر میوه‌ها را بچینم.»

گلابی و سیب شروع کردند به دعوا کردن. آنها هر دو می‌خواستند میوه‌ها را بچینند و حاضر نبودند که با هم تقسیم کنند.

در همین حین، یک پرنده از بالای درخت پرواز کرد و گفت: «چرا با هم دعوا می‌کنید؟ میوه‌ها برای همه هستند. شما می‌توانید با هم تقسیم کنید.»

گلابی و سیب از حرف پرنده خجالت کشیدند. آنها فهمیدند که دعوا کردن کار اشتباهی است.

گلابی گفت: «تو راست می‌گویی. ما می‌توانیم با هم تقسیم کنیم.»

سیب هم گفت: «بله، ما باید با هم دوست باشیم.»

گلابی و سیب با هم میوه‌ها را چیدند و با هم خوردند. آنها خیلی خوشحال بودند که با هم دوست شده‌اند و دیگر دعوا نمی‌کنند.

داستان کودکانه درباره خوب حرف زدن

در جنگل سرسبز و پر درختی، خرس کوچولوی مهربانی زندگی می کرد. خرس کوچولو خیلی دوست داشت با دوستانش بازی کند و با آنها حرف بزند. اما او خیلی خوب حرف نمی زد و گاهی اوقات حرف های بدی می زد.

یک روز، خرس کوچولو با کلاغ دوست شد. کلاغ خیلی خوش صحبت بود و خیلی خوب حرف می زد. خرس کوچولو خیلی از حرف های کلاغ خوشش می آمد و از او می خواست که به او کمک کند تا خوب حرف بزند.

کلاغ قبول کرد که به خرس کوچولو کمک کند. او هر روز با خرس کوچولو تمرین می کرد. آنها با هم داستان می خواندند، شعر می گفتند و با هم صحبت می کردند.

با گذشت زمان، خرس کوچولو بهتر و بهتر حرف زد. او دیگر حرف های بدی نمی زد و همیشه با دوستانش با احترام حرف می زد.

یک روز، خرس کوچولو و کلاغ در حال بازی بودند که یک گرگ بزرگ را دیدند. گرگ به سمت آنها آمد و گفت: «من شما را می خورم!»

خرس کوچولو خیلی ترسیده بود، اما او یاد گرفت که خوب حرف بزند. او با صدای بلند به گرگ گفت: «تو نمی توانی ما را بخوری! ما خیلی قوی هستیم.»

گرگ از حرف های خرس کوچولو ترسید و فرار کرد. خرس کوچولو و کلاغ از اینکه توانستند گرگ را فراری دهند، خیلی خوشحال بودند.

خرس کوچولو از کلاغ خیلی تشکر کرد. او گفت: «اگر تو به من کمک نمی کردی، نمی توانستم گرگ را فراری دهم.»

کلاغ گفت: «خوشحالم که توانستم به تو کمک کنم.»

خرس کوچولو و کلاغ با هم دوستی خود را ادامه دادند و همیشه با احترام با هم حرف می زدند.

داستان جوجه کوچولو خجالتی که با نام داستان جوجه طلایی هم شناخته می شود یک داستان آموزنده است که نکات تربیتی زیادی را به کودکان آموزش می دهد. در پایان نکات تربیتی و آموزشی داستان جوجه کوچولو خجالتی آورده شده است.

روزی بود و روزگاری. در دهکده ای کوچک و دور جوجه کوچولویی زندگی می کرد که خیلی خیلی خجالتی بود.

جوجه کوچولو خوش آب و رنگ، از جوجه مرغ بودن متنفر بود. اون همیشه دوست داشت از اول جوجه قو یا اردک می شد و همیشه کناری می شست و فکر می کرد که کاش قو بود.

وقتی جوجه قوهای سفید و یک دست رو می دید که روی کمر مادرشون سوار میشن و آب تنی می کنن از خودش بیشتر بدش می اومد و با مادرش بد رفتاری می کرد که چرا منو به دنیا آوردی.

جوجه کوچولو خودشو دوس نداشت و به خاطر همین از خودش بودن خجالت می کشید.

وقتی تو مهمونی های بقیه ی جوجه ها شرکت می کرد از اینکه خودشو با صدای بلند معرفی کنه و بگه که یک جوجه مرغ طلایی و قشنگه بدش می اومد.

برای همین ترجیح می داد گوشه ی لونه بمونه و با دیدن شادی و خوشحالی بقیه جوجه ها، فقط غصه بخوره.

کار جوجه کوچولو شده بود غصه خوردن و غصه خوردن. اونقدر که قشنگیای حیوونای دیگه رو دیده بود، خودشو هر روز زشت تر و زشت تر می دید.

 تا اینکه یه روزی خسته شد و تصمیم گرفت از دهکده ی قشنگ شون فرار کنه.

جوجه کوچولو تنها می شود

صبح یکی از روزایی که مامان مرغه هنوز خواب بود، جوجه کوچولوی طلایی رنگ، چشماشو باز کرد و تصمیم گرفت نقشه شو عملی کنه و بدون این که به کسی چیزی بگه از اونجا فرار کنه.

پیشنهاد مشاور: داستان اخلاقی کودک

دور و برشو حسابی نگاه کرد و وقتی مطمئن شد کسی دور و برش نیست، جستی زد و پرید توی کوچه.

تو دل جوجه کوچولو آشوب بود. اون خیلی کوچیک بود و فکر اینکه طعمه ی پنجه ی کلاغا و گربه ها بشه، تنشو می لرزند.

تازه یاد گرفته بود بدون کمک مامانش دونه از زمین برداره و راه زیادی داشت تا از دهکده ی خودشون وارد دهکده ی اسرار آمیز بشه.

جوجه کوچولو قبلا از مامانش شنیده بود که دهکده ی اسرار آمیز جای خیلی عجیبیه و همین باعث می شد که جوجه کوچولو هیجان زده بشه.

مادر جوجه کوچولو همیشه می گفت توی دهکده ی اسرار آمیز، دارویی وجود داره که اگه کسی از اون بخوره، برای همیشه شاد و خوشحال میشه و هیچ غمی سراغش نمیاد.

فکر معجون شادی یه لحظه جوجه طلایی رو رها نمی کرد، اون می خواست معجون شادی رو بخوره تا بتونه به یک بچه قو زیبا تبدیل بشه و با مادرش به آب بازی بره.

تا جایی که تصمیم گرفت برای رسیدن به معجون شادی، دلشو به دریا بزنه و با قدمای کوچیک کوچیک رفت به سمت خروجی دهکده.

چه راه پر پیچ و خمی! داستان جوجه کوچولو خجالتی

جوجه ی ریزه میزه رفت و رفت تا جایی که حس کرد چشماش داره سیاهی میره، جوجه کوچولو بود و بدنش تحمل اون همه سختی و راه رفتن رو نداشت برای همین خسته و حسابی گرسنه شده بود  و از ترس کلاغا و گربه ها، آسایش نداشت.

بالاخره گوشه ی یه درخت ایستاد و دید که پیرمردی داره برای پرنده ها دونه می ریزه.

خودشو پشت درخت قایم کرد و وقتی مطمئن شد کسی قصد گرفتنشو نداره، پرید روی دونه ها و شروع کرد به غذا خوردن. اما هنوز خوب خوب سیر نشده بود که حس کرد هوا تاریک تر شده و یه سایه ی بزرگ داره بهش نزدیک میشه.

از ترس شروع کرد به جیک جیک کردن و دید یه کلاغ سیاه بزرگ با سرعت برق و باد داره بهش نزدیک میشه.

جوجه کوچولو که زندگی رو تموم شده می دید، تو دلش گفت” خدایا خواهش می کنم بهم کمک کن. من خیلی تنهاام” و اشک از چشمام سرازیر شده بود که دید پیرمرد در حیاط رو بازکرد و با یه ظرف دونه به سمتش اومد.

پیرمرد که جیک و جیک کردن پر التماس جوجه را می شنید، دوان دوان به سمتش اومد و اونو تو دستای خودش گرفت.

کم کم قلب جوجه طلایی آروم شد و خودشو تو دستای پیرمرد رها کرد تا مطمئن شه که هنوز زنده ست.

انگاری خدا واقعا جوجه رو دوست داشت و ازش به موقع مراقبت کرده بود.

زندانی که خیلی هم بد نیست!

جوجه از اینکه زنده مونده خیلی خوشحال بود، اما دوست داشت زبان داشت و به پیرمرد می گفت که قصدش رفتن به دهکده ی اسرارا آمیز است.

حالا او در حیاط خونه ی پیرمرد با چندتا جوجه ی دیگه گیر افتاده بود و راه پس و پیش نداشت.

جوجه ها اردک ها وقتی جوجه ی طلایی رو دیدن، خیلی ذوق زده شدن. اونا شروع کردن به تعریف کردن از پر و بال قشنگ جوجه و گفتن که آرزو دارن جوجه مرغ بودن.

جوجه طلایی که داشت از تعجب شاخ در می اورد گفت ” آخه چطور ممکنه؟ شما جوجه اردک اید. خیلی زیبایین و همه عمرم آرزو داشتم جای شما باشم”.

جوجه اردک ها با حسرت گفتن ” حیف که اینجا زندانی شدیم و نمی توانیم اینهمه راه رو پیاده بریم. اخه ما باید بیشتر شنا کنیم و گرنه به دهکده ی اسرار آمیز می رفتیم و معجون شادی رو می خریدیدم تا کمی از اردک بودن خوشحال باشیم”.

ادامه داستان جوجه کوچولو خجالتی |قصه من دیگه خجالت نمیکشم

جوجه طلایی بیشتر و بیشتر تعجب کرد و گفت ” آه منم دارم برای معجون شادی به اون دهکده میرم. شما راه ساده تری بلدین؟”

جوجه اردک گفت “اره برای شماها یه راه نزدیک تر بلدم. اگر از کنار جاده درختای بلوط پیر بری خیلی زودتر می رسی ولی باید مراقب ماشین ها و حیوونای درنده باشی. تو برای اونا یه لقمه ی چرب و نرمی”.

جوجه کوچولو با خوشحالی آدرس جدید رو گرفت و پا به فرار گذاشت و به سمت دهکده رفت تا معجون شادی را به دست بیاره و خوشحال بشه.

به دهکده خوش اومدی کوچولو

صبح زود، جوجه کوچولو راهش رو کج کرد و از کنار درختای بلوط عظیم به سمت دهکده ی اسرار امیز رفت.

نزدیکای ظهر بود که با خستگی زیاد وارد دهکده شد. پرو بالش کثیف شده بود و پاهای کوچیکش رمقی نداشتن.

یه گوشه نشست و خروس کوچولویی رو دید که خندان و شادان به سمتش می اومد.

خروس گفت به دهکده ی ما خوش اومدی. حتما تو هم به دنبال معجون شادی اینهمه راه رو اومدی که اینطور خاکی و خسته ای.

جوجه طلایی اشکش در اومد و گفت ” اره دقیقا. الان چند ورزه که تو راهم. مامانمو ندیدم و از پنجه ی کلاغ، به سختی جون سالم به در بردم. حالا بگو معجون شادی کجاست؟”

خروس گفت دنبال من بیا کوچولو. تو رو به خونه ی جغد جادوگر می برم. اون بهت میگه که معجون شادی چطور درست میشه.

جوجه طلایی و خروس رفتن و رفتن تا وارد خونه ی جغد جادوگر شدن.

جغد با دیدن جوجه ی خسته اما امیدوار، تعجب زده شده و گفت: ” واقعا اینهمه راه رو تنها اومدی؟ چطور ممکنه؟

تو اولین و قوی ترین جوجه ای هستی که دهکده ی اسرار آمیز به چشم می بینه. تو خیلی قوی هستی کوچولو”.

جوجه که انتظار تعریف و تمجیدهای جغد رو نداشت، از صمیم قلبش خوشحال شد و گفت ” ولی.. ولی من اصلا خودمو دوست ندارم. دوست دارم معجون شادی رو بخورم و از غصه آزاد بشم”.

جغد جادوگر گفت ” نگران نباش. چند روزی رو مهمون من هستی تا یاد بگیری معجون شادی رو چطور درست کنی”.

این دیگه چه جور معجونیه!

صبح روز بعد جغد جادوگر، معجون شفاف و خوشرنگی رو به جوجه داد و گفت : باید به مدت یک هفته، هر روز صبح راس ساعت ۸ خودت را خوب خوب در آینه نگاه کنی. بعد چندتا از زیبایی هایت را پیدا کنی.

اما این کافی نیست. بعد از اون باید در دهکده ی اسرار آمیز بچرخی و با حیوانات مختلف حرف بزنی تا اون ها هم تایید کنند که آن زیبایی را داری.

بعد از اون به تو دانه ای اسرار آمیز می دهم که اون را داخل معجون می اندازی.

بعد از ۷ روز باید ۷ دانه ی شادی آور داشته باشی تا در پایان روز هفتم دانه ها رو بخوری و برای همیشه شاد شوی.

جوجه گفت ” اگر بااین کار شاد می شوم، چرا که نه. از همین الان شروع می کنم.”

او بارها و بارها در آینه نگاه کرد. هر بار چیزای قشنگ زیادی را در آینه می دید که انگار قبل از اون اصلا ندیده بود.

 پرهای لطیف، سینه ای زیبا، کرک های طلایی، نوک حنایی، صدای دلنشین جیک و جیک و هزاران قشنگی دیگه.

هرشب قبل از خواب، توی دل جوجه کوچولو قند آب می شد وقتی می دید بقیه ی حیوونا هم زیبایی های اونو دیدن و موفق شده یه دونه ی اسرار آمیز جدید بگیره.

• اضطراب جدایی در نوزادان
• افزایش ضریب هوشی
• تک فرزندی✔️ انتخابی درست یا چالشی بزرگ؟
• کاردرمانی اوتیسم
• تروما در کودکان چیست؟ علائم تروما در کودکان

حالا وقتشه که معجون اسرار آمیز کار خودشو بکنه

بعد از ۷ روز جوجه طلایی به پیش جغد رفت و به دستور جغد دانا، دونه ها را در معجون سرخ رنگ ریخت و خورد.

جوجه شادی عجیبی رو احساس کرد و خودش را زیباترین جوجه ی دهکده دید.

 اون از جوجه مرغ بودن خوشحال بود و حاضر نبود جوجه ی هیچ حیوون دیگه ای بشه.

در همین مدت کم، جوجه تونست دوستای زیادی پیدا کنه و ازشون چیزای زیادی یاد بگیره.

وقت خداحافظی، داستان خرگوش خجالتی

صبح روز هشتم جوجه برای تشکر و خداحافظی پیش جغد جادوگر رفت و به اون گفت “جغد عزیز از اینکه شادی رو به من هدیه کردی ازت ممنونم.

تو جغد دانایی هستی چون به من یاد دادی قشنگیای خودمو ببینم وفکر می کنم چیزی که منو شادتر از همیشه کرده، دیدن خوبی های خودمه”.

” این راه طولانی ارزش خوشحالی الانمو داره و میخوام به دهکده اقاقیا برگردم تا به جوجه های دیگه هم طرز تهیه ی معجون شادی رو یاد بدم”.

جغد که از درایت و هوش جوجه کوچولو شگفت زده شده بود، اون رو در آغوش گرفت و گفت ” تو بهترین جوجه ای هستی که در عمرم دیدم.

خوشحالم که می تونی حیوونای زیادی رو به شادی برسونی و تا رسیدن به دهکده ی اقاییا تنهات نمیذارم”.

جوجه مرغ طلایی خوشحال تر از همیشه به دهکده ی اقاقیا رسید و درست کردن معجون شادی رو به همه حیوونای شهر آموزش داد.

حالا دیگه هیچ حیوونی از خودش بودن متنفر نبود و دهکده ی اقاقیا تبدیل به یه دهکده ی اسرارآمیز جدید شده بود.

نکات تربیتی داستان جوجه کوچولو 

داستان جوجه کوچولو خجالتی یک داستان است که ویژگی های انسانی را به جوجه نسبت داده است و به کودک می آموزد که اعتماد به نفس داشته باشد، استعدادهای خود را بپذیرد و مهارت های اجتماعی در رفتار با دوستانش را ارتقا دهد. به آنچه که هست افتخار کند و توهم های اشتباه را کنار بگذارد.

علاوه بر این داستان جوجه کوچولو خجالتی به کودک کمک می کند تا در سنین ۱۳ تا ۱۵ سالگی به سمت فرار از خانه نرود و با عواقب ان آشنا شود. او یاد می گیرد به جای احساس شکست می تواند اشتباهات خود را جبران کند.

نویسنده : کودک و نوجوان

داستان کوتاه در مورد مرتب کردن وسایل و جمع کردن اسباب بازی ها

میلاد همیشه وسایل رو داخل خونه می انداخت، با هر اسباب بازی که بازی می کرد آن را رها می کرد. یه روز صبح پاش روی اسباب بازی رفت و خیلی خیلی دردش گرفت و اسباب بازیش رو شکست.

در حالی که داشت گریه می کرد، اسباب بازیش شروع به حرف زدن کرد، اسباب بازی گفت: میلاد یادته چقدر باهم خاطره داشتیم و چقدر باهم بازی می کردیم؟ اگر من رو سرجام گذاشته بودی الان سالم بودم و میتونستیم بازم با هم بازی کنیم. ادامه مطلب

روزی و روزگاری در زمان های دور، زن و مردی تنها در جنگلی بکر و زیبا، زندگی می کردند.

اون زن و مرد مدت ها بود بچه ای نداشتن و پس از سالیان دراز، به خواست خدا قرار بود بچه دار بشن.

زن دوران بارداری سختی رو پشت سر می گذاشت.

خونه ی کوچیک این زن و مرد پنجره ای داشت که رو به باغچه ای رویایی باز می شد.

باغچه ای زیبا با گیاهان مختلف و خوشمزه.

دیدن گیاهای رنگارنگ و تازه هوش از سر زن می برد و هر روز با دیدن شون حس تازگی و شادی پیدا می کرد.

روزی از روزها، زن که کنار پنجره ایستاده بود و به باغچه نگاه می کرد، دسته ای کاهوی تر و تازه را دید که خیلی خوشمزه به نظر می رسیدن.

به عادت زن های باردار، دلش یه مشت از اون ها رو خواست و از همسرم درخواست کرد تا براش مشتی کاهوی تازه از اون باغچه بیاره.

شوهر زن باردار، که خیلی دوست داشت بتونه اون کارو بکنه با نگاهی پر حسرت گفت ” خب..آخه.. اون باغچه مال جادوگره. اون خیلی خطرناکه و هیچ راهی برای رفتن به باغچه ش نیست. دور تا دور باغچه پر از حصار های بلنده.”.

زن که خیلی ناراحت شده بود گفت “اما.. اما من اون کاهو را می خوام. به چز اون دلم هیچ چیز دیگه ای نمی خواد”.

زن اینو گفت و غذاش رو پس زد.

چند روز به همین ترتیب گذشت و گذشت تا اینکه زن از بی غذایی، ضعیف و لاغر و مریض شد.

اون پس از مدت ها تونسته بود باردار بشه و بی غذایی میتونست خودشو بچه ش رو از پا دربیاره.

شوهر مهربون که نمی تونست شاهد مریضی و مرگ همسرش باشه، گفت” باشه، هر طور شده خودمو به داخل باغچه می رسونم و برات کاهو میارم”.

بالاخره بعد از تلاش های خیلی زیاد، مرد تونست وارد باغچه شه و دسته ای کاهو بچینه و با خودش به خونه بیاره.

زن که نحیف و کم طاقت شده بود، با دیدن دسته ی کاهوهای خوش رنگ و تازه، جون دوباره ای گرفت و با ولع تمام، کاهو ها رو خورد و از همسرش تشکر کرد.

اما این پایان قصه نبود. با خوردن کاهوها، زن حریص تر شده بود و دلش بازم کاهو می خواست.

برای روز دوم و سوم، مرد که چشم جادوگر رو دور دیده بود و ترسش ریخته بود، گفت ” بازم میرم و برات کاهو میارم”.

اما وقتی مرد برای سومین بار، خودشو از حصار بالا کشید و داخل باغچه رفت، در کمال ناباوری با جادوگر بدجنسی مواجه شد که چشم هاش از شدت عصبانیت سرخ شده بود و بر سرش فریاد می کشید.

جادوگر گفت “چطور به خودت اجازه دادی بدون اجازه وارد باغچه ی من بشی؟ کار تو مجازات سختی در پی داره”.

مرد که از ترس به خودش می لرزید داستانو برای پیرزن جادوگر تعریف کرد و بالاخره پیرزن تصمیم گرفت اونو ببخشه.

پیرزن گفت ” اگر همه ی حرفایی که زدی راست باشه، میبخشمت ولی به یک شرط ! تو باید بچه ای که متولد شد رو به من بدی چون من هیچ فرزندی ندارم”.

مرد از شنیدن این حرف متعجب شد. زبانش از ترس بند اومده بود و گفت ” این دیگه چه جور خواهشیه! “.

پیرزن گفت برای زنده موندن راهی جز این نداری و مرد، گریان و نالان مجبور شد درخواست جادگر بی رحم رو قبول کنه.

روزها گذشتن و گذشتن تا اینکه دخترک زیبایی با موهای طلایی شگفت انگیز و چشمانی به رنگ دریا متولد شد.

زیبایی دخترک، حیرت انگیز بود و پدر و مادر از تولد چنین نوزادی غرق در شادی و سرور.

هنوز چند هفته ای از تولد دخترک نگذشته بود که جادوگر موذی سوار بر جادوی بد شکلش وارد خونه ی اون ها شد و دخترک را از پدر و مادرش گرفت و با خودش به برجی بلند در اعماق جنگل بکر و دست نخورده برد.

برجی با دیوارهای بلند، در کنار آبشاری عظیم که هیچ راه ورودی به جز یک پنجره ی کوچک نداشت.

جادوگر اسم دخترک را راپانزل گذاشت که به معنای دسته ی کاهوی کوچولو بود و دخترک رو در برج زندانی کرد تا از اون به خوبی مراقبت کرده باشه!

راپانزل دوست داشتنی و کوچولو داخل همون برج زندگی می کرد. هر روز قد می کشید و بزرگتر می شد و گندم زار موهای قشنگش، بلندتر و چشم نواز تر می شد.

جادوگر فهمیده بود که این دخترک زیبا قدرت شفابخشی خارق العاده ای با خود دارد و یک دخترک معمولی نیست.

اون هر روز به پایین برج می اومد و می گفت ” راپانزل، موهاتو بنداز پایین تا باهاشون بیام پیشت. منم مادر عزیزت”.

راپانزل هم موهاشو نردبانی می کرد تا جادوگر باهاشون وارد برج بشه.

اما راپانزل جادوگر رو دوست نداشت. اون خیلی بداخلاق بود و به دخترک اجازه ی خروج از برج حتی برای یک لحظه هم نمی داد.

راپانزل اما آرزو داشت بتونه از اون برج بیرون بیاد و دنیا رو حسابی نگاه کنه.

روزی از روزها راپانزل زیبا، کنار پنجره ایستاده بود و آواز می خواند که شاهزاده ای سوار بر اسب، مسخ صدای زیبای اون شد.

شاهزاده تصمیم گرفت هر طور شده خودش رو به دخترک برسونه و فهمید که اگر صدای جادوگر پیر رو تقلید کنه میتونه با نردبان موهای دختر زیبا وارد برج بشه.

بنابراین تصمیم گرفت شانسش رو امتحان کنه و البته موفق هم شد.

اون به نزد راپانزل رفت و از دیدن زیبایی های دخترک، نه یک دل که صد دل عاشقش شد و گفت “با من ازدواج می کنی؟”

راپانزل هم قبول کرد و تصمیم گرفتند به کمک هم راهی برای خروج از برج پیدا کنند.

او که احساس می کرد مرد رویاهاشو پیدا کرده، غرق در شادی بود و در دلش غوغایی به پا بود.

اما چند دقیقه ای بیشتر طول نکشید که دید پیرزن با چشمانی غضب آلود و صورتی برافروخته از خشم به سمتش اومد و گفت” چطور تونستی به من خیانت کنی و نقشه ی فرار بکشی؟ من برای تو بهتریین چیزها رو فراهم کردم اما تو….”

پیرزن این ها رو گفت و موهای طلایی راپانزل را با قیچی کوتاه کرد. بعد هم با جرقه ای روی چوب جادویی، دخترک پر از عشق و امید رو به بیابانی بی آب و علف تبعید کرد.

جادوگر که حسابی عصبانی بود، تصمیم گرفت شاهزاده را هم به سزای عمل زشتش برسونه. برای همین در روزی که شاهزاده برای دیدن راپانزل اومده بود، فریب داد و اون را از بالای برج به پایین پرتاب کرد.

اما او که بدجور روی درختچه های خار فرود آمده بود، خارهایی رو در چشمش احساس کرد و برای همیشه کور شد.

شاهزاده روزهای زیادی رو به یاد دخترک در جنگل راه رفت و گریست.

او از علف های بیابان می خورد و در غم از دست دادن عشق زیبایش، می گریست.

بعد از چندین سال بیابان گردی و آوارگی، بالاخره شاهزاده به بیابانی رسید که صدای آواز روح نواز و آشنایی اون را به بهشتی دست نیافتنی تبدیل کرده بود.

رد صدا رو دنبال کرد و جلو رفت  و در حالیکه اسم راپانزل رو تکرار می کرد، او را می جست و نمی یافت.

شاهزاده کمی جلوتر رفت که دید کسی دست هایش را در دستش گرفت.

او کسی نبود جز راپانزل عزیزش!

اون ها همدیگر را در آغوش گرفتند و از شادی ساعت ها گریستند.

همینکه اولین قطره از اشک های شفابخش دخترک زیبا بر چشم های شاهزاده فروریخت، بینایی از دست رفته ی شاهزاده به او برگشت و با دیدن زیبایی حیرت انگیز دخترک، جانی دوباره گرفت.

اون ها  بعد از تحمل سختی های زیاد به همراه هم به سمت شهر حرکت کردند.

 شاهزاده قول داد تمام زیبایی های دنیا را به راپانزل نشان دهد و ازدواج اون ها در شهر، مایه ی شادی و خوشحالی همه ی اهالی شهر شد.

• اضطراب جدایی در نوزادان
• افزایش ضریب هوشی
• تک فرزندی✔️ انتخابی درست یا چالشی بزرگ؟
• کاردرمانی اوتیسم
• تروما در کودکان چیست؟ علائم تروما در کودکان