بایگانی برچسب برای: روانشناسی کودک

بی اختیاری ادرار در کودکان اصطلاحی پزشکی برای عدم کنترل مثانه است که منجر به نشت تصادفی ادرار می شود. بی اختیاری ادرار یک مشکل بسیار شایع در کودکان است که شیوع آن تقریباً به ۲۰ درصد می رسد که متاسفانه اغلب ناشناخته و دست کم گرفته می شود، در نتیجه تعداد کمی از کودکان موفق به حل کامل مشکل خود می شوند.

بی اختیاری ادرار در کودکان در طول روز در دختران شایع تر است. شب ادراری در پسران و کودکانی که سابقه خانوادگی بی اختیاری شبانه دارند بیشتر است. بی اختیاری شبانه و روز هر دو علائم هستند (نه تشخیص) و پزشکان به دنبال علل زمینه ای هستند.

علت بی اختیاری ادرار در کودکان

بی اختیاری ادرار در کودکان ممکن است در طول روز یا شب رخ دهد و  گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده برخی از مشکلات سلامتی مانند موارد زیر باشد:

• رویدادهای استرس زا مانند طلاق یا جدایی والدین، جابجایی یا مرگ در خانواده می توانند باعث بی اختیاری ادرار در کودک شوند (معمولاً موقتی).
• کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند ممکن است دچار بی اختیاری ادرار شوند.
• عفونت مجاری ادراری
• دیابت، وضعیتی که در آن گلیسمی بیش از حد بالا است
• مشکلات کلیوی
• مشکلات عصبی
• یبوست، وضعیتی که در آن کودک کمتر از دو بار در هفته مدفوع می کند یا مدفوع سفت، خشک، کوچک و به سختی دفع شود،
• آپنه انسدادی خواب (OSA)، وضعیتی که در آن تنفس در طول خواب متوقف می شود، اغلب به دلیل التهاب یا بزرگ شدن لوزه ها 
• مشکلات ساختاری دستگاه ادراری

امکان دارد این تخلیه، روزها نیز اتفاق بیفتد اما اکثر اوقات در شب این اتفاق رخ می دهد. تخلیه ی ادرار معمولا با خواب هایی که کودک می بیند همراه است. امکان دارد که کودک در خواب خود را در شرایطی مناسب برای ادرار ببیند و به همین علت عمل تخلیه صورت می گیرد. و سپس کودک پس از بیدرای می بیند که جای خود را خیس کرده است.

در اغلب موارد بی اختیاری ادرار در کودکان علت مشخصی ندارد و اغلب نتیجه عوامل متعدد است. اگرچه این اختلال بر بسیاری از کودکان تأثیر می گذارد، اما به طور کلی به مرور زمان ناپدید می شود.

اختلالات ادراری در کودکان

• هیدرونفروز. به تورم در یک یا هر دو کلیه به دلیل تجمع ادرار گفته می‌شود.
• عفونت کلیه
• رفلاکس وزیکوورترال (ریفلاکس ادراری). برگشت ادرار از مثانه به کلیه‌ها است.
• مثانه بیش‌فعال. فرد به طور مکرر و ناگهانی ادرار دارد.
• گلومرولونفریت. این یک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب گلومرول ها که در کلیه ها هستند و مواد زائد را از خون خارج می کنند و ادر تولید ادرار نقبش دارند. این التهاب منجر به تجمع مواد زائد در خون، تورم و نارسایی کلیه شود.
• دریچه های خلفی پیشابراه (PUV). نقص مادرزادی است که بر مجرای ادرار تأثیر می گذارد.
• بیماری کلیه پلی‌کیستیک. این کیست می توانند و باعث بزرگ شدن کلیه ها شوند.

مقالات مرتبط در این زمینه:

درمان شب ادراری کودکان

شب ادراری در کودکان

درمان بی اختیاری ادرار در کودکان

برای رفع این اختلال راه های متعددی وجود دارد و با استفاده از این روش ها، موفقیت هایی به دست آمده است. برای نمونه چند روش از این روش های درمانی را ذکر می کنیم:

• نکته مهم دیگر این است که کودک را سرزنش نکنید، او حتی اگر نشان ندهد نیز ناراحت است (مثلاً به دلیل تمسخر به دلیل بوی بد یا خیس کردن خود)، والدین باید از او حمایت کنند و باعث شوند او احساس تنهایی نکند. آموزش صحیح دفع ادرار، چه در پسر و دختر و همچنین زمان انجام آن بسیار مهم است، یعنی یاد بگیرید که به طور منظم هر ۲-۳ ساعت به دستشویی برود.
• رژیم غذایی و تغذیه: به نظر نمی رسد رژیم غذایی و تغذیه نقش موثری در ایجاد یا پیشگیری از بی اختیاری ادرار در کودکان داشته باشند، اگرچه اطمینان از مصرف خوب مایعات در طول روز و اجتناب از مصرف کافئین (موجود در بسیاری از نوشابه ها) می تواند مفید باشد.
• دارو درمانی: از این روش باید به ندرت و بسیار کم و همچنین فقط به عنوان آخرین وسیله استفاده کرد. پزشکان معمولی که بیشتر به عینیات و به مسائل قابل لمس تکیه دارند به درمان های داروئی و دینامیک شب ادراری تمایل دارند. شاید دارو در موارد شدید اختلال که سبب بروز مسائل جدی اجتماعی – هیجانی در کودکان می شود، استفاده اش ضروری به نظر می رسد اما اگر مشکلات منازعه ای و هیجانی کودک را از بین نبریم، دادن دارو سبب به وجود آوردن مشکل جدیدی خواهد شد. داروهایی همانند ” ایمی پیرامین ” و ” بلادن ” که در درمان شب ادراری مؤثر می باشند و ترشح را کم می کنند، امکان دارد که تجویز شود و یا به کودک بگویند قبل از خواب آب و یا مایعات استفاده نکند تا ادرار زیادی تولید نشود. همچنین امکان ددارد که پزشک بگوید که نصف شب کودک را از خواب بیدار کنید که در توالت ادرار خود را تخلیه کند یا هر شب که جایش را خیس نکرد، به او پاداش بدهید و یا بگویید که روش های مشابه دیگر را به کار بگیرید. در مورد شب ادراری سطحی و خفیف ، امکان دارد که که این گونه وسیله ها مؤثر باشد، اما در مورد شب ادراری شدید نه تنها این روش ها مؤثر نیست ، نیز امکان دارد که مشکل را بغرنج تر کند. تمام این وسایل و این روش ها ی بازداشتن، زمانی مؤثر هستند که مشکلات عاطفی کودک حل شوند و صمیمیت و رابطه خوبی بین کودک و والدین وجود داشته باشد.

بی اختیاری ادرار در کودکان چقدر شایع است؟

بی اختیاری ادرار در کودکان نسبتا شایع در کودکان است و بیش تر کودکان در دوره ای با این مشکل مواجه می شوند. این مشکل با توجه به  رشد فیزیکی و اجتماعی، سیستم عصبی مرکزی و محیط فرهنگی متفاوت است. به طور کلی می توان بیان کرد که اکثر بیمارانی که با بی اختیاری ادرار به پزشک اطفال مراجعه می کنند در ۲ گروه قرار دارند:

• دختران (به ندرت پسران) ۴ سال و بالاتر با عادت به تعویق انداختن ادرار، همراه با بی اختیاری، یبوست و عفونت ادراری مکرر.
• کودکان از هر دو جنس در سنین پیش دبستانی (۴-۶ سال)

فقط بخش بسیار کوچکی از کودکان مبتلا به بی اختیاری ادرار در کودکان دارای مشکلات عملکردی جدی هستند.

مشکل بی اختیاری ادرار در کودکان در روز یا شب ۲۰ درصد از جمعیت کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.  این اختلال باید توجه زیادی شود زیرا این فقط یک مشکل اجتماعی نیست و در برخی موارد نشانه عفونت یا ناهنجاری های دستگاه ادراری است که می تواند منجر به آسیب احتمالی در آینده به عملکرد کلیه شود.

بی اختیاری ادرار در مدرسه

بی اختیاری ادرار نه تنها برای کودکان شرم آور است، بلکه برای معلمان و مراقبان نیز دشوار است.

بنابراین با معلمان به طور واضح و آشکار صحبت کنید تا توجه و آگاهی کافی داشته باشند. بنابراین می توانند از کودک بخواهند که قبل از هر بیرون رفتن، قبل از غذاخوری یا به طور منظم در طول روز به توالت برود. در صورت بروز حادثه، وسیله ای را در مدرسه بگذارید که برای تعویض لباس کافی باشد.

کودک خود را عصبانی یا تحقیر نکنید، به خصوص در مقابل دوستان یا کارکنان مدرسه: این رفتارها نتیجه معکوس دارند. آنها فقط ناراحتی احتمالی را تقویت می کنند و از ایجاد یک تبادل سازنده جلوگیری می کنند.

چرا بی اختیاری ادرار باعث عفونت دستگاه ادراری می شود؟

افزایش فشار درون مثانه، ناشی از عملکرد نادرست ساختارهای مسئول ادرار است و می‌تواند به بافت داخلی “لوله‌هایی” که از کلیه ها به مجرای ادرار می‌رسند آسیب برساند. ارتباط قوی بین یبوست و عفونت های مکرر دستگاه ادراری به خصوص در دختران وجود دارد. علل می تواند متفاوت باشد، مانند: تغییر اکوسیستم روده، انسداد مکانیکی، یا کلونیزاسیون باکتریایی غیرطبیعی دستگاه ادراری (پری مجرای ادرار).

علائم عبارتند از: مدفوع سفت، اجابت مزاج دردناک، دفعات دفعات کمتر از ۵ بار در هفته و بی اختیاری مدفوع ( اختلال وزیکو روده ای ).

علت بی اختیاری ادرار در نوجوانان

علل جسمی

1. عفونت مجاری ادراری
2. یبوست
3. مشکلات عصبی
4. ناهنجاری های مادرزادی
5. بیماری های مزمن
6. داروها

علل روانی

• استرس
• اضطراب
• افسردگی
• آسیب های روحی

سن کنترل ادرار در کودکان

کنترل ادرار در روز و شب در دختران زودتر رخ می دهد : در سن ۳ سالگی، ۸۴ درصد از دختران و ۵۳ درصد از پسران آموزش توالت روزانه را فرا گرفته اند. یک سال بعد، این ارقام به ترتیب به ۹۸% و ۸۸% می رسد.

بی اختیاری ادرار شبانه، ۱۰ تا ۲۰ درصد از کودکان ۵ ساله را تحت تاثیر قرار می دهد. سپس شیوع آن در طول سال ها کم کم کاهش می یابد و فقط ۱٪ از کودکان ۱۵ ساله را شامل می شود. این نوع بی اختیاری در پسرها دو برابر دختران است.

درمان خانگی بی اختیاری ادرار در کودکان

• شب هایی که کودک دچار شب ادراری می شود را می توان در یک تقویم ثبت کرد. تقویم باید به‌گونه‌ای طراحی شود که شب‌های خشک را برجسته کند (مثلاً با یک برچسب مخصوص زیبا که کودک می‌تواند انتخاب کند)، اما شب‌هایی که کودک دچار شب ادراری می شود را به‌طور منفی برجسته نمی‌کند، بلکه آن‌ها را به سادگی خالی می‌گذارد.
• ابتدا باید به کودکانی که رفتن به توالت را به تعویق می اندازند توضیح داد که بین نگه داشتن ادرار و شب ادراری ارتباطی وجود دارد. سپس باید در زمان های مشخصی به توالت فرستاده شوند.
• اگر علل جسمی شب ادراری رد شده باشد و مشکوک به وجود دلایل روانی باشد، متخصص اطفال ممکن است والدین و کودک را به روانشناس کودک و نوجوان ارجاع دهد. همکاری والدین نیز الزامی است. می توانید اطلاعاتی در مورد تحولات قبلی، حوادث بالقوه استرس زا و تلاش های قبلی برای تحت کنترل درآوردن مشکل ارائه دهید.

برای صحبت با برترین متخصصان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع: Urinary Incontinence in Children

کابوس شبانه کودکان یکی از مشکلات شایع در کودکان است. تقریباً همه کودکان در طول دوران کودکی خود کابوس می‌بینند. کابوس‌ها خواب‌های ترسناکی هستند که باعث می‌شوند کودک از خواب بیدار شود و احساس ترس و ناراحتی کند.

کابوس های شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که می توانند باعث بیدار شدن کودک از خواب شوند. آنها اغلب از ترس ها، نگرانی ها یا تجربیات استرس زا کودک ناشی می شوند. کابوس های شبانه کودکان معمولاً در سنین ۲ تا ۶ سالگی شایع هستند، اما می توانند در هر سنی رخ دهند.

کابوس شبانه کودکان

کابوس شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که در خواب اتفاق می‌افتند و باعث وحشت کودک و آزار او می‌شوند. کودکان همانند بزرگسالان در خواب کابوس می‌بینند با این تفاوت که کودکان توانایی مقابله با آن‌ها را نداشته و در بلند مدت ممکن است دچار آسیب‌های روانی شوند، از این رو نقش والدین در مقابله با کابوس‌های کودکان بسیار با اهمیت است.

اگر کودکتان کابوس دید، مهم است که او را آرام کرده و به او اطمینان دهید که در امنیت است. می‌توانید با او در مورد کابوسش صحبت کنید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.

علت کابوس های شبانه

علت کابوس های شبانه نی نی سایت می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. علت هراس شبانه کودکان به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

• استرس و اضطراب: استرس و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. استرس‌های ناشی از مدرسه، خانواده، یا مشکلات اجتماعی می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
• تغییرات در زندگی کودک: تغییرات در زندگی کودک، مانند تغییر خانه، تغییر مدرسه، یا تولد یک نوزاد می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
• تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب نیز می‌تواند باعث کابوس دیدن کودک شود. مصرف بیش از حد کافئین و شیرینی‌جات می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها، مانند تب، عفونت، یا اختلالات خواب نیز می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کابوس شبانه کودکان می توانند مشکلاتی را هم برای والدین و هم کودکان ایجاد کنند، نه تنها به این دلیل که انها در خواب افراد اختلال ایجاد میکنند، بلکه بسته به نوع واکنش شما ، کابوس میتواند باعث مشکلاتی برای شروع خواب و عادتهای شب بیداری طولانی مدت شود. کودکان مضطرب اغلب با جیغ از خواب بیدار می‌شوند، یا بعداز داشتن یک کابوس به اتاق والدین یا سرپرستان خود می روند.

به عنوان مادر، پدر یا سرپرست، اولین کار شما به صورت غریزی این است که بخواهید انها را آرام کنید که کامل قابل درک است. هرچند اینکه چطور شما آنها را ارام و برای مقابله تشویق می‌کنید می‌تواند نتایج متفاوتی ایجاد کند. درمان کابوس ها بستگی به علت انها متفاوت است. در این مقاله برخی روش های رفتاری برای والدین ارائه شده است.

پیشنهاد مشاور: علت بی خوابی کودکی + درمان خانگی بی خوابی کودکان

علائم

نشانه‌های کابوس دیدن کودک:

کودکانی که کابوس می‌بینند ممکن است علائم زیر را نشان دهند:

• بیدار شدن ناگهانی از خواب با گریه و ترس
• تعریق زیاد
• ضربان قلب سریع
• ترس از رفتن به رختخواب

درمان کابوس کودکان

اگر کودک شما کابوس می‌بیند، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا به او کمک کنید:

• با کودک خود در مورد کابوس‌هایش صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
• یک روال منظم خواب برای کودک خود ایجاد کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس آرامش و امنیت کند.
• از خواباندن کودک خود در معرض نور و صداهای زیاد خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• کودک خود را از تماشای فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد تصاویر ترسناک در ذهن کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• اگر کابوس‌های کودک شما باعث اختلال در خواب او یا احساس ناراحتی در او می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند علل کابوس‌های کودک شما را بررسی کند و در صورت نیاز، درمان‌های لازم را تجویز کند.
• صحبت کردن با کودک در مورد کابوس‌هایش: به کودک خود اجازه دهید در مورد کابوس‌هایش با شما صحبت کند. به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند و شما در کنار او هستید.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما پس از کابوس دیدن ارائه شده است:

• کودک خود را به آرامی از خواب بیدار کنید.
• به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند.
• در مورد کابوس‌هایش با او صحبت کنید، اما او را مجبور نکنید که در مورد آنها صحبت کند.
• به او کمک کنید تا آرام شود و دوباره به خواب برود.

پیشنهاد مشاور: مشکلات خواب در کودکان

درمان هراس شبانه کودکان

درمان هراس شبانه کودکان نی نی سایت در ادامه آمده است:

• به کودک خود کمک کنید تا در مورد کابوس‌هایش صحبت کند. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
• کودک خود را به یاد داشته باشید که کابوس‌ها واقعی نیستند. به او بگویید که کابوس‌ها فقط خواب‌های ترسناکی هستند که در خواب می‌بینیم.
• از قرار دادن کودک خود در معرض محرک‌های استرس‌زا قبل از خواب خودداری کنید. از تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا فیلم‌های ترسناک، بازی‌های خشونت‌آمیز یا گوش دادن به موسیقی‌های تند و پرانرژی خودداری کنید.
• قبل از خواب، کودک خود را آرام کنید. برای او یک حمام گرم بگیرید، یک داستان بخوانید یا با او موسیقی آرام گوش دهید.
• به کودک خود کمک کنید تا راه‌های مقابله با کابوس‌ها را یاد بگیرد. به او بگویید که اگر در خواب کابوس دید، می‌تواند سعی کند آن را به خواب دیگری تبدیل کند، یا از خواب بیدار شود و با والدین خود صحبت کند.
• با پیروی از این نکات می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا با کابوس‌هایش مقابله کند و احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشد.
• تبدیل کابوس‌ها به داستان‌های خوب: به کودک خود کمک کنید تا کابوس‌هایش را به داستان‌های خوب تبدیل کند. این کار می‌تواند به او کمک کند تا احساس کنترل بیشتری بر روی کابوس‌هایش داشته باشد.
• استفاده از تکنیک‌های درمانی: در برخی موارد، استفاده از تکنیک‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌تواند به درمان کابوس دیدن کودکان کمک کند.

در بیشتر موارد، کابوس دیدن در کودکان موقتی است و با افزایش سن کودک برطرف می‌شود.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کودکان از چه سنی خواب میبینند

نوزادان از همان ابتدای تولد خواب می‌بینند، اما خواب‌های آنها تا سنین بالاتر شکل نمی‌گیرند. در ماه‌های اول تولد، خواب‌های نوزادان عمدتاً شامل تصاویر و احساسات مبهم است. با رشد کودک و تکامل مغز او، خواب‌های او پیچیده‌تر و معنادارتر می‌شوند.

کودکان معمولاً از سن دو سالگی شروع به یادآوری خواب‌های خود می‌کنند. در این سن، آنها اغلب خواب‌هایی می‌بینند که شامل ترس‌ها و نگرانی‌های آنهاست. این خواب‌ها ممکن است ناشی از تغییرات زندگی کودک، مانند شروع مهدکودک یا رفتن به مدرسه، یا تجربیات جدیدی باشد که کودک در زندگی خود داشته است.

با افزایش سن، کودکان یاد می‌گیرند که چگونه خواب‌های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های ترسناک خود فرار کنند یا آنها را به پایان برسانند. آنها همچنین ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های خود لذت ببرند و از آنها برای پردازش تجربیات خود استفاده کنند.

به طور کلی، کودکان در سنین زیر شش سال بیشتر از بزرگسالان کابوس می‌بینند. این امر به این دلیل است که کودکان هنوز در حال رشد و یادگیری هستند و مغز آنها هنوز در حال توسعه است. کابوس‌ها در کودکان معمولاً بی‌ضرر هستند و به مرور زمان برطرف می‌شوند.

پیشنهاد مشاور: کمک به کودک برای تنها خوابیدن ✔️ فواید و مضطرات جدا خوابیدن

عوارض کابوس دیدن کودکان

کابوس دیدن کودکان معمولاً عوارض جدی‌ای ندارد، اما در برخی موارد می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در کودک شود. برخی از عوارض کابوس دیدن کودکان عبارتند از:

• اختلال خواب: کابوس دیدن می‌تواند باعث بی‌خوابی یا اختلال در خواب کودک شود. کودک ممکن است به سختی به خواب برود یا در طول شب بارها از خواب بیدار شود.
• ترس و اضطراب: کابوس دیدن می‌تواند باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک شود. کودک ممکن است از خوابیدن یا تنها ماندن در تاریکی بترسد.
• مشکلات رفتاری: کابوس دیدن می‌تواند باعث بروز مشکلات رفتاری در کودک شود. کودک ممکن است بیش از حد پرخاشگر یا گوشه‌گیر شود.

در صورتی که کابوس دیدن کودک شما باعث بروز هر یک از این عوارض شود، بهتر است با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع: کودک و نوجوان

رژیم غذایی سالم برای کودکان شامل طیف گسترده ای از غذاهای مغذی از هر گروه غذایی است. این مواد غذایی به کودکان کمک می کند تا انرژی داشته باشند، رشد کنند و به طور سالم رشد کنند.

در دنیا، تعداد کودکان با چاقی در دو دهه گذشته افزایش یافته است. شما ممکن است تعجب کنید: چرا پزشکان و دانشمندان با این روند مشکل دارند؟ و به عنوان والدین یا دیگر بزرگسالان نگران، شما ممکن است بپرسید: ما چگونه می توانیم برای جلوگیری از چاقی کودکانمان اقدام کنیم؟ این مقاله پاسخ به برخی از سوالاتی را که ممکن است داشته باشید، و همچنین منابع برای کمک به حفظ سلامت خانواده خود را فراهم می کند.

رژیم غذایی سالم برای کودکان

چرا چاقی کودکان به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح می شود؟ کودکان مبتلا به چاقی می توانند مورد آزار و اذیت قرار گیرند و بیش از همسالان با وزن طبیعی خود دچار عارضه شوند. آنها نیز بیشتر از انزوای اجتماعی، افسردگی و عزت نفس پایین تر رنج می برند. اثرات این مسئله می تواند به بزرگسالی برسد.

بیشتر بخوانید:

مشکل چاقی در کودکان

چاقی و وزن مناسب در کودکان

غذای مناسب برای رشد کودک

کودکان مبتلا به چاقی در معرض خطر ابتلا به بیماری های مزمن و بیماری های دیگر مانند آسم، آپنه خواب، مشکلات استخوانی و مفصلی و دیابت نوع ۲ هستند. دیابت نوع ۲ به طور فزاینده ای در میان کودکان دارای اضافه وزن گزارش شده است. شروع دیابت در کودکان می تواند منجر به بیماری های قلبی و نارسایی کلیه شود.

کودکان مبتلا به چاقی نیز دارای عوامل خطر بیشتری برای بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا نسبت به افراد سالم آنها هستند. در یک جمعیت ۵- تا ۱۷ ساله، تقریبا ۶۰٪ از کودکان دارای اضافه وزن دارای حداقل یک عامل خطر برای بیماری قلبی عروقی بودند و ۲۵٪ دارای دو یا بیشتر از عوامل خطر بیماری قلبی عروقی بودند.

کودکان مبتلا به چاقی بیشتر از بزرگسالان چاق هستند. این می تواند منجر به مشکلات طول عمر جسمی و روانی شود. چاقی بزرگسال با خطر بالایی از دیابت نوع ۲، بیماری قلبی و بسیاری از انواع سرطان همراه است.

تغذیه سالم برای کودکان دبستانی

برای کمک به فرزند شما در حفظ وزن سالم، کالری را که کودک از غذاها و نوشیدنی ها مصرف می کند، با کالری که کودک شما از طریق فعالیت بدنی و رشد طبیعی استفاده می کند، متعادل سازید.

به یاد داشته باشید که هدف برای کودکان دارای اضافه وزن، کاهش میزان افزایش وزن در طول رشد طبیعی و رشد طبیعی است. بچه ها نباید روی یک رژیم غذایی کاهش وزن بدون مشورت با یک ارائه کننده خدمات بهداشتی قرار بگیرند.

۱. تعادل کالری: کمک به بچه ها در عادات غذا خوردن سالم

بخشی از برنامه تعادل کالری خوردن غذاهایی است که غذای کافی و کالری مناسب دارند. شما می توانید به کودکان کمک کنید تا از طریق عادات غذا خوردن سالم، به دنبال راه هایی برای ایجاد غذاهای مورد علاقه سالمتر و کاهش وسوسه برای خوردن غذاهای غنی از کالری باشند.

۲. عادات غذایی سالم را تشویق کنید.

هیچ خوراکی سالم برای آنها وجود ندارد. برای کمک به فرزندان و خانواده عادات غذایی سالم را به کار ببرید:

• مقدار زیادی از سبزیجات، میوه ها و محصولات دانه را تهیه کنید.
• شامل شیر یا محصولات لبنی کم چرب یا غیر چربی باشد.
• گوشت، مرغ، ماهی، عدس و لوبیا برای پروتئین را انتخاب کنید.
• از خانواده خود بخواهید تا مقدار زیادی آب بنوشند.
• محدود کردن نوشیدنی های شیرین.
• محدود کردن مصرف قند و اشباع چربی.

به یاد داشته باشید که تغییرات کوچک هر روز می تواند به یک دستور العمل برای موفقیت منجر شود!

به دنبال روش هایی برای ساخت غذاهای مورد علاقه سالم باشید. دستورالعمل هایی که شما می توانید به طور مرتب آماده کنید و خانواده تان لذت ببرید، فقط با چند تغییر می تواند سالم و رضایت بخش باشد.

پیشنهاد مشاور: تاثیر تغذیه در بیش فعالی

تغذیه سالم برای کودکان در مدرسه

تغذیه سالم برای کودکان در مدرسه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کودکان در سن مدرسه در حال رشد و نمو هستند و نیازهای تغذیه ای خاصی دارند. تغذیه سالم به آنها کمک می کند تا انرژی کافی برای یادگیری و فعالیت های روزانه خود داشته باشند و از بیماری ها نیز پیشگیری کنند.

• تنوع غذایی: کودکان باید از انواع غذاهای سالم و مغذی در طول روز استفاده کنند. این امر به آنها کمک می کند تا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کنند.
• کاهش مصرف غذاهای ناسالم: کودکان باید از مصرف غذاهای ناسالم مانند غذاهای پر چرب، پر شکر و پر نمک خودداری کنند. این غذاها می توانند باعث افزایش وزن، چاقی، بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و سایر بیماری ها شوند.
• مصرف مایعات کافی: کودکان باید روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشند. مایعات به حفظ تعادل آب بدن و عملکرد صحیح بدن کمک می کنند.

مثال هایی از غذاهای سالم برای کودکان در مدرسه

• برای صبحانه: میوه، ماست، غلات کامل، تخم مرغ، شیر
• برای ناهار: سالاد، سوپ، ساندویچ، انواع سبزیجات، گوشت یا ماهی
• برای میان وعده: میوه، سبزیجات، آجیل، دانه ها، شیر

برخی از غذاهای ناسالمی که باید از مصرف آنها توسط کودکان در مدرسه خودداری کرد عبارتند از:

• غذاهای پر چرب: مانند چیپس، پفک، فست فود، غذاهای سرخ شده
• غذاهای پر شکر: مانند نوشابه، آبمیوه های صنعتی، کیک، شیرینی، شکلات
• غذاهای پر نمک: مانند چیپس، پفک، فست فود، سوسیس، کالباس

با رعایت اصول تغذیه سالم و پرهیز از مصرف غذاهای ناسالم، می توانید به کودکان خود کمک کنید تا از سلامتی و رشد و نمو مطلوبی برخوردار شوند.

غذای مناسب برای رشد کودک

کودکان در سن رشد به مواد مغذی زیادی نیاز دارند تا بتوانند به طور صحیح رشد کنند و سلامت خود را حفظ کنند. غذاهای مناسب برای رشد کودک باید حاوی مقادیر کافی از پروتئین، کربوهیدرات، چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی باشند.

پروتئین برای رشد و ترمیم بافت‌های بدن ضروری است. منابع خوب پروتئین برای کودکان عبارتند از:

• گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات و آجیل

کربوهیدرات منبع اصلی انرژی بدن است. منابع خوب کربوهیدرات برای کودکان عبارتند از:

• غلات کامل، میوه‌ها، سبزیجات و نان

چربی برای جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است. منابع خوب چربی برای کودکان عبارتند از:

• روغن‌های گیاهی، آجیل، دانه‌ها و ماهی‌های چرب

ویتامین‌ها و مواد معدنی برای عملکرد صحیح بدن ضروری هستند. منابع خوب ویتامین‌ها و مواد معدنی برای کودکان عبارتند از:

• میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، لبنیات و گوشت

پیشنهاد مشاور: پنج غذای موثر بر روان کودکان

تغذیه کودکان کم وزن

کودکان کم وزن، کودکانی هستند که وزن بدن آنها کمتر از حد معمول برای سن و قدشان است. کمبود وزن می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عدم دریافت کالری کافی، سوء تغذیه، بیماری و یا مشکلات پزشکی باشد.

هدف از تغذیه کودکان کم وزن

هدف از تغذیه کودکان کم وزن، افزایش وزن آنها به طور سالم و پایدار است. این امر باید با افزایش کالری دریافتی کودک بدون ایجاد مشکلات گوارشی یا سوء تغذیه انجام شود.

در تغذیه کودکان کم وزن، باید از مواد غذایی پرکالری و مغذی استفاده شود. برخی از این مواد غذایی عبارتند از:

• شیر و لبنیات
• گوشت، مرغ و ماهی
• تخم مرغ
• آجیل و دانه ها
• میوه ها و سبزیجات

یکی از راه های افزایش وزن کودکان کم وزن، افزایش دفعات غذا خوردن آنها است. به عنوان مثال، می توان تعداد وعده های غذایی اصلی را از سه وعده به چهار یا پنج وعده افزایش داد. همچنین، می توان تعداد میان وعده های غذایی را نیز افزایش داد. در اینجا چند نکته برای تغذیه کودکان کم وزن آورده شده است:

• غذاهای مورد علاقه کودک را به او بدهید.
• غذاها را به صورت جذاب و اشتها آور تزیین کنید.
• کودک را در حین غذا خوردن تشویق کنید.
• غذا خوردن را به یک فعالیت خانوادگی تبدیل کنید.

اگر نگران وزن کودک خود هستید، حتماً با پزشک او مشورت کنید. پزشک می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی مناسب برای کودک خود تهیه کنید.

لیست غذای کودک

در این سنین، شیر مادر بهترین منبع تغذیه برای کودک است. اما از ۴ ماهگی به بعد، می‌توان به تدریج غذای کمکی را به رژیم غذایی کودک اضافه کرد. غذای کمکی باید نرم و رقیق باشد و به تدریج غلظت آن افزایش یابد. می توانید از دکتر کودک برنامه غذایی مناسب را برای کودک خود تهیه کنید.

غذاهای مناسب برای ۴ ماهگی

• سرلاک برنج
• پوره سیب
• پوره گلابی
• پوره هویج
• پوره موز

غذاهای مناسب برای ۵ ماهگی

• سرلاک شیر
• پوره گندم
• پوره کدو حلوایی
• پوره اسفناج
• پوره نخودفرنگی

غذاهای مناسب برای ۶ ماهگی

• پوره گوشت
• پوره مرغ
• پوره ماهی
• پوره تخم مرغ
• پوره سبزیجات مخلوط

غذاهای مناسب برای ۷ ماهگی

• نان نرم
• ماست
• پنیر
• میوه‌های نرم مانند موز، هلو، سیب، گلابی
• سبزیجات نرم مانند هویج، کدو حلوایی، اسفناج

غذاهای مناسب برای ۸ ماهگی

• غذاهای جامد از جمله سوپ، پوره، خوراک
• قطعات کوچک میوه و سبزیجات
• کره بادام زمینی

غذاهای مناسب برای ۹ ماهگی

• قطعات کوچک نان، ماکارونی، برنج
• انواع گوشت، مرغ، ماهی

پیشنهاد مشاور: ۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه

غذاهای مناسب برای ۱۰ ماهگی

• تخم مرغ کامل (سفیده و زرده)
• حبوبات

غذاهای مناسب برای ۱۱ ماهگی

• غذاهای متنوع و رنگارنگ

غذای کودک از ۱ سالگی تا ۵ سالگی

در این سنین، کودک باید غذاهای متنوعی را از گروه‌های مختلف غذایی مصرف کند.

• گروه غلات: نان، ماکارونی، برنج، غلات صبحانه، حبوبات
• گروه میوه و سبزیجات: میوه‌های تازه، میوه‌های خشک، سبزیجات خام، سبزیجات پخته
• گروه گوشت و حبوبات: گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، حبوبات
• گروه لبنیات: شیر، ماست، پنیر

منبع:مشاوره-آنلاین.com

کم آموزی در کودکان، به معنای عدم برخورداری کافی از آموزش‌های لازم در زمینه‌های مختلف، می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای فرد و جامعه داشته باشد.

کم آموزی می تواند تأثیرات منفی بر زندگی کودک داشته باشد. کودکان کم آموز ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند، در روابط اجتماعی خود با دیگران دچار مشکل شوند و در آینده در زمینه شغلی و اجتماعی خود با مشکل مواجه شوند.

کم آموزی در کودکان

کم آموزی در کودکان به وضعیتی گفته می شود که کودک در مقایسه با همسالان خود در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و یا رفتاری، عملکرد پایین تری دارد. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات یادگیری، مشکلات عاطفی و یا مشکلات محیطی باشد.

علائم کم آموزی در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، مهارت های تحصیلی و اجتماعی مورد انتظار و همچنین عوامل زمینه ای ایجاد کننده کم آموزی متفاوت باشد.

علل کم آموزی در کودکان

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز کم آموزی در کودکان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عوامل اقتصادی و اجتماعی: فقر، بیکاری، عدم دسترسی به امکانات آموزشی، و مشکلات خانوادگی، از جمله عوامل اقتصادی و اجتماعی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل فردی: مشکلات جسمی و ذهنی، مانند اختلالات یادگیری، و همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی، از جمله عوامل فردی هستند که می‌توانند باعث کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل آموزشی: کیفیت پایین آموزش، عدم توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، و عدم انگیزه کافی در کودکان، از جمله عوامل آموزشی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

برای مطالعه بیشتر:

ارتقای مهارتهای کلی و تحصیلی کودک

نکاتی برای کمک به کودکان با ناتوانی های یادگیری

علائم کم آموزی در کودکان

کودکان کم آموز، ممکن است علائم مختلفی از خود نشان دهند. برخی از این علائم عبارتند از:

• عدم پیشرفت تحصیلی: کودکان کم آموز، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و سال خود، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. (کندی در یادگیری مفاهیم جدید، مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکلات در درک مطلب، مشکلات در حافظه و  مشکلات در تمرکز)
• مشکلات یادگیری: کودکان کم آموز، ممکن است در یادگیری مفاهیم مختلف، مانند خواندن، نوشتن، و ریاضی، دچار مشکل باشند.
• مشکلات رفتاری: کودکان کم آموز، ممکن است رفتارهای نامناسبی مانند پرخاشگری، بی‌توجهی، و انزوا را از خود نشان دهند. (پرخاشگری، بیش فعالی، گوشه گیری و اضطراب)
• مهارت های اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، مشکل در پیروی از قوانین و مقررات، مشکل در حل تعارضات و مشکل در سازگاری با محیط های جدید

درمان کم آموزی در کودکان

برای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان، باید از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند، جلوگیری کرد. برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان عبارتند از:

• ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی جامعه: با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، می‌توان زمینه‌های لازم را برای دسترسی همه کودکان به آموزش‌های لازم فراهم کرد.
• شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان: با شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان، می‌توان از بروز کم آموزی در آنها جلوگیری کرد.
• ارتقای کیفیت آموزش: با ارتقای کیفیت آموزش، می‌توان به کودکان کمک کرد تا مفاهیم مختلف را به درستی بیاموزند.
• توجه به تفاوت‌های فردی کودکان: با توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، می‌توان آموزش را به گونه‌ای ارائه داد که متناسب با نیازهای آنها باشد.
• ایجاد انگیزه در کودکان: با ایجاد انگیزه در کودکان، می‌توان آنها را به یادگیری تشویق کرد.

برخی از روش های درمانی که می تواند برای کمک به کودکان کم آموز استفاده شود عبارتند از:

• آموزش ویژه: آموزش ویژه می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا مهارت های تحصیلی و اجتماعی خود را بهبود بخشند.
• درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا رفتارهای نامناسب خود را کنترل کنند.
• درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از دارو برای کمک به کودکان کم آموز ضروری باشد.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز و دیر آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علت یاد نگرفتن درس

یاد نگرفتن درس در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری شرایطی هستند که می توانند توانایی کودک را در یادگیری و پردازش اطلاعات مختل کنند. برخی از اختلالات یادگیری شایع عبارتند از اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی.
• عوامل عاطفی: عوامل عاطفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات مشکل داشته باشند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، سوء استفاده و بی سرپرستی می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که در محیط های نامساعد زندگی می کنند ممکن است فرصت های کمتری برای یادگیری داشته باشند و ممکن است از حمایت کافی برخوردار نباشند.
• عوامل پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات شنوایی، بینایی و یا مشکلات سلامت روان می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و ممکن است نیاز به حمایت اضافی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: درمان کودکان دیرآموز | تمام نکات روانشناسی

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان دیر آموز ابتدایی می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، علت یاد نگرفتن درس و شدت مشکل متفاوت باشد. برخی از علائم شایع یاد نگرفتن درس در کودکان عبارتند از:

• کندی در یادگیری مفاهیم جدید
• مشکلی در خواندن، نوشتن و ریاضی
• مشکلات در درک مطلب
• مشکلات در حافظه
• مشکلات در تمرکز
• رفتارهای نامناسب در کلاس
• عدم علاقه به مدرسه

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان در یادگیری بهتر آورده شده است:

• با کودک خود در مورد مدرسه صحبت کنید. از او بپرسید که در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه چیزی را می تواند برای کمک به او انجام دهید.
• با معلم کودک خود در ارتباط باشید. معلم کودک شما می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که کودک شما در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه کاری می توانید برای کمک به او انجام دهید.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مطالعه خود را بهبود بخشد. مهارت های مطالعه مانند سازماندهی، یادداشت برداری و مدیریت زمان می تواند به کودکان کمک کند تا در مدرسه موفق شوند.
• به کودک خود کمک کنید تا از مدرسه لذت ببرد. اگر کودک شما از مدرسه لذت می برد، احتمال بیشتری دارد که مشتاق یادگیری باشد.

کم آموزی در کودکان قابل درمان است؟

بله کم آموزی و دیر آموزی قابل درمان است. کم آموزی یک اختلال یادگیری است که باعث می‌شود کودک در یادگیری مهارت‌های تحصیلی، مانند خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکل داشته باشد. این اختلال می‌تواند به دلایل مختلفی، مانند مشکلات ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا مشکلات محیطی، ایجاد شود.

درمان کم آموزی در کودکان معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:

• آموزش خصوصی: این روش شامل آموزش فردی کودک توسط یک متخصص آموزش ویژه است. متخصص آموزش ویژه می‌تواند با شناسایی نقاط ضعف کودک و ارائه روش‌های آموزشی مناسب، به او کمک کند تا مهارت‌های تحصیلی خود را بهبود بخشد.
• مداخلات گروهی: این روش شامل شرکت کودک در کلاس‌های آموزشی گروهی است که توسط یک متخصص آموزش ویژه برگزار می‌شود. این کلاس‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را بهبود بخشد و با سایر کودکان دارای کم آموزی ارتباط برقرار کند.
• دارو درمانی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای کمک به بهبود عملکرد شناختی کودک تجویز کند.

مداخله زودهنگام در درمان کم آموزی بسیار مهم است. کودکانی که زودتر درمان می‌شوند، شانس بیشتری برای موفقیت در مدرسه و زندگی دارند.

تفاوت کم آموزی و دیر آموزی

کم آموزی و دیر آموزی دو اختلال یادگیری هستند که در ظاهر شبیه به هم هستند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد.

• کم آموزی به معنای عدم توانایی یادگیری است. کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند و در تمام زمینه‌های یادگیری، از جمله خواندن، نوشتن، حساب کردن، مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زندگی روزمره، با مشکلات جدی مواجه هستند.
• دیر آموزی به معنای کند بودن در یادگیری است. کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند، اما در برخی زمینه‌های یادگیری، مانند خواندن، نوشتن، حساب کردن یا مهارت‌های زبانی، با مشکلاتی مواجه هستند. این مشکلات معمولاً در سنین مدرسه شروع می‌شوند و با گذشت زمان برطرف نمی‌شوند.

تفاوت‌های کلیدی بین کم آموزی و دیر آموزی عبارتند از:

1. سطح هوش: کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند، در حالی که کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند.
2. دامنه مشکلات: کودکان کم آموز در تمام زمینه‌های یادگیری با مشکلات جدی مواجه هستند، در حالی که کودکان دیر آموز ممکن است تنها در یک یا چند زمینه خاص با مشکلات یادگیری مواجه باشند.
3. شدت مشکلات: مشکلات یادگیری کودکان کم آموز معمولاً شدیدتر از کودکان دیر آموز است.
4. پیشرفت در یادگیری: کودکان کم آموز به طور کلی در یادگیری پیشرفت نمی‌کنند، در حالی که کودکان دیر آموز با کمک و آموزش مناسب می‌توانند در یادگیری پیشرفت کنند.

توجه داشته باشید که دیر آموزی و کم آموزی هر دو قابل درمان هستند، برای تشخیص دقیق و درمان قطعی این اختلال نیاز به نظر روانشناس متخصص کودک است. به این منظور با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

منبع:مشاورکو

محافظت از کودکان در فضای مجازی، در عصر حاضر، فضای مجازی بخش مهمی از زندگی کودکان و نوجوانان شده است. آنها از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می کنند، اطلاعات کسب می کنند و سرگرم می شوند. با این حال، فضای مجازی می تواند خطراتی نیز برای کودکان داشته باشد.

اینترنت بخشی از زندگی روزمره شده است و تصور کردن زندگی بدون آن برای کودکان بسیار سخت است. علاوه بر بازی کردن، کودکان برای درس و برقراری تماس با دوستان خود نیز به اینترنت متکی هستند. والدین ممکن است در آرزوی محدود کردن میزان استفاده از فضای مجازی برای اعضای کوچک خانواده باشند اما به یکباره محروم کردن آنها از دنیای اتصال و ارتباط نیز غیرعادلانه و غیرممکن است.

در صورتی که به دلایلی صحیح از اینترنت استفاده می شود پس دسترسی داشتن به آن ممکن است دارای فوایدی برای کودکان باشند. اما، خطراتی وجود دارد که والدین باید از آن آگاه باشند. همچنین، با وجود تهدید بدافزار و ویروس های کامپیوتری کودکان مستعد زورگویی (قلدری) های سایبری و مسائل غیراخلاقی خواهند بود.

مراحل زیر به شما اطمینان می دهد که اعضای کوچکتر خانواده عادات اینترنتی خوبی را ایجاد می کنند و در فضای مجازی ایمن می مانند.

مطالب مرتبط:

هشت دلیل اعتیاد نوجوان به بازی های آنلاین

بررسی خشونت در بازیهای ویدئویی و آنلاین کودک و نوجوان

محافظت از کودکان در فضای مجازی

برای محافظت از کودکان در فضای مجازی، والدین و مربیان می توانند اقدامات زیر را انجام دهند:

۱) درباره ریسک ها و خطرات گفتگو کنید.

اگر کودکان شما به اندازه کافی در استفاده از تکنولوژی و اینترنت کهنه کار هستند پس به قدر کافی بالغ هستند که  بتوان درباره خطرات رسانه ای با آنها گفتگو کرد. شما نه باید کودکان را بترسانید و نه خیلی رک باشید بلکه طوری صحبت کنید که آنها خطرات حتمی جرم سایبری و سوءاستفاده های غیراخلاقی درک کنند. ایجاد ارتباطی باز در زمینه اینترنت بدان معناست که همه اعضای خانواده لزوم ایجاد یک نگرشی سالم در استفاده از آن را درک کنند.

۲) محدودیت ها را وضع کنید.

وضع کردن محدودیت های استفاده از اینترنت و تکنولوژی دارای فواید زیادی برای کودکان و خانواده ها به منظور محافظت از کودکان در فضای مجازی است. در سنین خیلی پایین موانع باید شما اعمال محدودیت هایی در استفاده از هر گونه رسانه اجتماعی و ارتباط با دوستان باشد. همانطور که کودکان بزرگ می شوند باید به آنها آزادی بیشتری داده شود اما این ایده خوبی برای محدود کردن میزان زمانی است که آنها می توانند صرف فضای مجازی و سایت های قابل دسترسی کنند. محدودیت های سنی در بازی ها باید اعمال شود. ممنوعیت استفاده از گوشی های هوشمند، تبلت ها و دیگر تکنولوژی ها در موقع صرف غذا می تواند موجب تعامل خانواده با یکدیگر شود.

۳) نظارت های والدینی را تحمیل کنید.

عصر دیجیتال، دنیا را برای کودکان گسترش داده است، اما مواردی وجود دارد که آنها نباید ببینند. کنترل گری های والدینی باید در جهت شبکه های پهن باند و سیار موجود در دستگاه های شخصی یا موتورهای جستجو به کار برده شود. این کارها بایدبرای جلوگیری کردن ازدسترسی به محیط های نامناسب با سن کودکان،خریدن اپلیکیشن ها و تغییر پسوردها و شرایط خصوصی اعمال می شود. مطالعات اخیر نشان می دهند که شمار بالایی از کودکان فیلم های پورن و دیگر مضمون های بزرگسالی در فضای مجازی را پیش از رسیدن به سن دوازده سالگی دیده اند و کنترل گری های والدین ابزار مؤثری برای پیشگیری از بروز خطرات این موارد است.

۴) با یکدیگر در دنیای مجازی جستجو کنید.

اینترنت یک منبع خارق العاده و غنی برای آموزش است و کودکان باید در راستای استفاده از آن برای تحقیق ترغیب شوند. بازی های آموزشی و اپلیکیشن ها می توانند یادگیری را جالب سازند. گذران زمان در اینترنت با کودکان خود بدان معناست که آنها بتوانند پتانسیل آن را به روش هایی کنترل شده و امن کشف کنند. اعضای کوچکتر خانواده مهارت های اساسی فناوری اطلاعات را پرورش می دهند اگر آنها نحوه استفاده از کامپیوترها و دیگر دستگاههای شخصی برای دسترسی به راهنماها و اکانت های ایمیل را مشاهده کنند.

پیشنهاد مشاور: درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای

۵) آگاهی از زورگیری سایبری را بالا ببرید.

رسانه های اجتماعی و اینترنت روش تجربه کردن مزاحمت و زورگویی در کودکان را تغییر داده است اما آن هنوز هم می توانند اثری مخرب داشته باشد. زورگیری سایبری می تواند از طریق ایمیل، پایگاه های بازی، نوشته ها و در شبکه های اجتماعی اتفاق بیفتد.

این مسئله می تواند شامل اشکال زیادی از جمله آزار، تهدیدها و ارعاب و در معرض عام قرار دادن اطلاعات شخصی افراد دیگر باشد. اگر کودک شما یک قربانی است در مورد زورگیری سایبری مکالماتی آزاد و صریح با او داشته باشید و آنها را به گفتگو با خود شما ترغیب کنید. به اشتراک گذاشتن بسیار زیاد اطلاعات شخصی در فضای مجازی می تواند منجر به دستکاری و مبادرت دیگران به تجاوز به حریم خصوصی شود.

۶) خطرات دوست یابی در فضای مجازی را برجسته کنید.

از آنجایی که کودکان موجوداتی پاک هستند گمان می برند افرادی که با آنها در صفحات مجازی ملاقات می کنند همان افرادی هستند که در چت ها وانمود می کنند. چت روم ها وجمع های گفتگو می توانند جاهای خطرناکی باشند علاوه بر این که تحقیقات نشان می دهند که آنها عرصه های شکار توسط متجاوزان کودکان و افراد صدمه زننده به آنها است.

بعد، در موارد افراطی، کودکان توسط  افرادی که آنها را دعوت به ملاقات در خفا می کنند اغفال می شوند. برای کودکان برقراری ارتباط با دوستان مدرسه خود در فضای مجازی خوب و نوعی سرگرمی است اما به آنها خطرات بالقوه دوست شدن با غریبه ها در دنیای مجازی را هشدار دهید.

پیشرفت تکنولوژی بدان معناست که کودکان باید به زندگی در دنیای اتصال عادت کنند. اگر والدین در نحوه استفاده سالم و ایمن از اینترنت به آنها آموزش دهند جایی برای انکار نیاز دسترسی به آن باقی نمی ماند.

خطرات کودک و فضای مجازی

از جمله خطرات فضای مجازی برای کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آزار و اذیت جنسی: کودکان در فضای مجازی ممکن است مورد آزار و اذیت جنسی قرار گیرند. این آزار و اذیت می تواند از طریق چت، ارسال پیام خصوصی یا تماس تصویری انجام شود.
• انتشار محتوای نامناسب: کودکان ممکن است در فضای مجازی در معرض محتوای نامناسب مانند خشونت، پورنوگرافی یا محتوای نفرت پراکنی قرار گیرند.
• معامله مواد مخدر و سلاح: کودکان ممکن است در فضای مجازی با افراد سودجو آشنا شوند که آنها را به معامله مواد مخدر یا سلاح ترغیب می کنند.
• سرقت اطلاعات شخصی: کودکان ممکن است در فضای مجازی اطلاعات شخصی خود مانند نام، آدرس، شماره تلفن یا اطلاعات کارت اعتباری خود را در اختیار دیگران قرار دهند که این اطلاعات می تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد.

نکاتی برای والدین در مورد استفاده کودکان از فضای مجازی

در اینجا چند نکته برای والدین در مورد استفاده کودکان از فضای مجازی آورده شده است:

• از کودکان خود بخواهید که هنگام استفاده از اینترنت، از یک اتاق عمومی استفاده کنند. این کار به شما کمک می کند تا فعالیت های آنها را زیر نظر داشته باشید.
• با کودکان خود در مورد افرادی که با آنها در فضای مجازی آشنا می شوند، صحبت کنید. به آنها آموزش دهید که با افراد ناشناس صحبت نکنند و اطلاعات شخصی خود را با آنها به اشتراک نگذارند.
• از کودکان خود بخواهید که هرگز اطلاعات شخصی خود مانند نام، آدرس، شماره تلفن یا اطلاعات کارت اعتباری خود را در فضای مجازی به اشتراک نگذارند.
• با کودکان خود در مورد نحوه تشخیص محتوای نامناسب در فضای مجازی صحبت کنید. به آنها آموزش دهید که از پیوندهای مشکوک کلیک نکنند و از تماشای محتوای نامناسب خودداری کنند.

پیشنهاد مشاور: بازی درمانی اضطراب کودکان

مزایا و معایب فضای مجازی

فضای مجازی، محیطی گسترده و متنوع است که می‌تواند فرصت‌ها و چالش‌های زیادی را برای کودکان به همراه داشته باشد. والدین و مربیان باید با آگاهی از مزایا و معایب فضای مجازی، نقش مهمی در هدایت کودکان به سمت استفاده سالم و مفید از آن ایفا کنند و در مسیر محافظت از کودکان در فضای مجازی گام بر می دارند.

مزایای فضای مجازی برای کودکان

1. دسترسی به اطلاعات و منابع آموزشی: فضای مجازی می‌تواند منبعی غنی از اطلاعات و منابع آموزشی برای کودکان باشد. کودکان می‌توانند با استفاده از فضای مجازی، در مورد موضوعات مختلف، از جمله موضوعات درسی، یاد بگیرند و دانش خود را افزایش دهند.
2. توسعه مهارت‌های ارتباطی: فضای مجازی می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را توسعه دهند. کودکان می‌توانند با استفاده از فضای مجازی، با افراد مختلف در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند و مهارت‌های خود را در زمینه‌های مختلف ارتباطی، مانند مکالمه، نوشتن و حل مسئله، تقویت کنند.
3. فرصت یادگیری مهارت‌های جدید: فضای مجازی می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های جدیدی را بیاموزند. کودکان می‌توانند با استفاده از فضای مجازی، در مورد موضوعات مختلف، از جمله موضوعات هنری، ورزشی، علمی و فنی، یاد بگیرند و مهارت‌های خود را در این زمینه‌ها ارتقا دهند.
4. سرگرمی و تفریح: فضای مجازی می‌تواند منبعی از سرگرمی و تفریح برای کودکان باشد. کودکان می‌توانند با استفاده از فضای مجازی، بازی‌های آنلاین انجام دهند، فیلم و سریال ببینند، موسیقی گوش دهند و از محتوای سرگرم‌کننده دیگر لذت ببرند.

معایب فضای مجازی برای کودکان

• وابستگی: فضای مجازی می‌تواند اعتیادآور باشد و کودکان را به وابستگی به آن سوق دهد. کودکانی که بیش از حد از فضای مجازی استفاده می‌کنند، ممکن است از فعالیت‌های واقعی و حضوری خود در زندگی دور شوند و دچار مشکلاتی در زمینه‌های تحصیلی، اجتماعی و روانی شوند.
• آسیب‌های اجتماعی: فضای مجازی می‌تواند زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی برای کودکان باشد. کودکان ممکن است در فضای مجازی با محتوای نامناسب، مانند خشونت، پورنوگرافی و مواد مخدر، مواجه شوند. همچنین، کودکان ممکن است در فضای مجازی مورد آزار و اذیت قرار گیرند.
• سرقت هویت: کودکان ممکن است در فضای مجازی قربانی سرقت هویت شوند. مجرمان ممکن است با استفاده از اطلاعات شخصی کودکان، اقدام به کلاهبرداری و سایر جرایم کنند.
• تأثیر منفی بر سلامت جسمانی: استفاده بیش از حد از فضای مجازی می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت جسمانی کودکان داشته باشد. کودکانی که بیش از حد از فضای مجازی استفاده می‌کنند، ممکن است دچار مشکلاتی در زمینه‌های بینایی، شنوایی، وضعیت بدنی و سلامت روان شوند.

پرورش کودک مستقل، خصوصیات کودک مستقل، سن مستقل شدن کودک. کودک مستقل کودکی است که می‌تواند به طور مستقل تصمیم بگیرد، عمل کند و مشکلات خود را حل کند. این کودکان به والدین خود وابسته نیستند و می‌توانند به طور موثر در دنیای اطراف خود عمل کنند.

استقلال چیزی نیست که کودک شما خودش آن را به دست بیاورد. آن ها نه دیدگاهی در مورد استقلال دارند، نه تجربه ای و نه مهارتی برای پرورش استقلال بدون شما دارند. استقلال هدیه ای است که شما به کودک خود می دهید و آن ها نیز این هدیه را گرامی داشته و در سراسر عمر خود از آن بهره می برند.

بیشتر بخوانید: تفاوت کودک مستقل با وابسته

بسیاری از والدین نگران دلبستگی در کودکان هستند. شما با فراهم کردن چند عنصر اساسی می توانید به کودک خود در کسب استقلال کمک کنید:

• به فرزند خود عشق و احترام را ارزانی دارید.
• اعتماد خود را نسبت به توانایی های کودک نشان دهید.
• به آن ها بیاموزید که می توانند بر زندگی خود کنترل داشته باشند.
• آن ها را راهنمایی کنید و به آن ها آزادی دهید تا بتوانند تصمیمات را خود به تنهایی بگیرند.

سن مستقل شدن کودک

استقلال کودکان را می‌توان به چهار مرحله تقسیم کرد:

• مرحله اولیه (نوزادی تا دو سالگی): در این مرحله، کودکان شروع به یادگیری تفاوت بین خود و والدین خود می‌کنند. آن ها همچنین شروع به توسعه مهارت‌های حرکتی و شناختی می‌کنند که به آنها کمک می‌کند تا به طور مستقل عمل کنند.
• مرحله میانی (دو تا هفت سالگی): در این مرحله، کودکان شروع به کسب استقلال بیشتر می‌کنند. آنها شروع به انجام کارهایی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و مسواک زدن می‌کنند. آنها همچنین شروع به تصمیم‌گیری در مورد چیزهای کوچک مانند لباس پوشیدن و وعده غذایی خود می‌کنند.
• مرحله پیشرفته (هفت تا سیزده سالگی): در این مرحله، کودکان شروع به کسب استقلال بیشتر در زمینه‌های مختلف زندگی خود می‌کنند. آن ها شروع به انجام کارهایی مانند انجام تکالیف مدرسه، شرکت در فعالیت‌های فوق برنامه و مدیریت پول خود می‌کنند. آن ها همچنین شروع به شکل دادن به هویت خود و ایجاد روابط مستقل می‌کنند.
• مرحله نهایی (سیزده سالگی به بالا): در این مرحله ما شاهد استقلال نوجوانان هستیم. آن ها می‌توانند تصمیمات مهم زندگی خود را بگیرند و مسئولیت کارهای خود را بر عهده بگیرند.

خصوصیات کودک مستقل

کودکان مستقل دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• اعتماد به نفس: کودکان مستقل به توانایی‌های خود اعتماد دارند و می‌دانند که می‌توانند کارها را به تنهایی انجام دهند.
• مسئولیت‌پذیری: کودکان مستقل مسئولیت کارهای خود را بر عهده می‌گیرند و به تعهدات خود عمل می‌کنند.
• مدیریت زمان: کودکان مستقل می‌توانند زمان خود را به طور موثر مدیریت کنند و به کارهای خود برسند.
• حل مسئله: کودکان مستقل می‌توانند به طور مستقل مشکلات خود را حل کنند و راه‌حل‌های خلاقانه پیدا کنند.

عوامل موثر در استقلال کودکان

عوامل مختلفی در استقلال کودکان موثر هستند، از جمله:

• ژنتیک: ژنتیک نقشی در تعیین میزان استقلال کودکان دارد.
• محیط خانوادگی: محیط خانوادگی که کودک در آن رشد می‌کند، تأثیر زیادی بر استقلال او دارد. والدینی که به کودکان خود آزادی عمل می‌دهند و به آن ها مسئولیت می‌دهند، به پرورش کودک مستقل کمک می کند.
• تجربه‌های شخصی: تجربیاتی که کودک در طول زندگی خود کسب می‌کند، به او کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای استقلال را توسعه دهد.

پرورش کودک مستقل

چگونه فرزندی قوی تربیت کنیم؟ برای تربیت کودک مستقل می توانید از راه های زیر کمک بگیرید. علاوه بر این کمک از مشاوران و دکتران متخصص ما کمک می کنند تا کودک شما به بهترین شکل روند رشد به صورت آینده ای درخشان و مستقل را طی کند.

۱.مسئولیت پذیری را آموزش دهید.

یکی از وظایف شما به عنوان والدین اینست که مسئولیت پذیری را به فرزندان خود بیاموزید. یکی از راه هایی که مطمئن شوید فرزندتان مسئولیت درست را پذیرفته است اینست که هر کدام از شما والدین نیز بدانید مسئولیت های خود شما کدامند؟

اگر شما و فرزندتان هر کدام مسئولیت های خود را بشناسید، سپس پذیرش مسئولیت های مشخص و محدود شده راحت تر است. فهرستی تهیه کنید از کارهایی که شما به عنوان والدین می توانید برای موفقیت فرزند خود انجام دهید.

سپس فهرست دیگری نیز تهید کنید از انچه باید مسئولیت فرزندتان باشد. در مرحله بعد، مسئولیت افرادی را که در موفقیت فرزند شما ممکن است سهمی داشته باشند مشخص کنید، از جمله معلمین، مربیان و دیگر افرادی که مسئول آموزش و هدایت کودک هستند.

هم چنین، باید برای به انجام رساندن مسئولیت ها پیامدهایی در نظر گرفته شوند. بهترین پیامدها آن هایی هستند که چیزی را حذف می کنند که برای کودک مهمند مثلا حذف کردن عصرانه به دلیل اینکه کودک کاری را انجام نداده است، این نوع پیامد به کودک حس کنترل می دهد و می گوید که اگر درست عمل کند می تواند آن را بدست آورد.  این فرآیند انضباط بسیاری را برای شما و فرزندتان فراهم می آورد و مشخص می کند که وظیف هر کدام چیست. این کار هم چنین هر گونه سردرگمی را در مراحل بعدی از بین می برد که می تواند ناشی از پذیرش مسئولیت دیگران یا انکار وظایف خود باشد.

مطالب مرتبط: راهنمای مادران در افزایش استقلال کودک

۲. پاسخ گویی به نیازها

بسیاری از بخش های فرهنگ ما این پیام را به کودک منتقل می کنند که هیچ چیز تقصیر آنان نیست. کودکان به طور مداوم سعی دارند تا از زیر بار قبول مسئولیت شانه خالی کنند و این کار را یا با دلیل تراشی برای رفتار بد انجام می دهند و یا با مقصر دانستن دیگران برای اشتباهات خود. در عین حال، توانایی کودک در پاسخگویی در قبال اعمالش قسمت مهمی از پرورش کودک مستقل است.

مقاومت کودک در برابر پذیرش مسئولیت اعمالش بر اساس تمایل وی به حفاظت خود در برابر شکست است. با سرزنش کردن فاکتورهای بیرونی، از جمله دیگر افراد، یا نسبت دادن عملش به بد شانسی و بی عدالتی، کودک از ایگوی خود در برابر آُسیب محافظت می کند. با این حال مسئولیت روی دیگر سکه است. کودک شما، نمی تواند مسئولیت موفقیت ها و کامیابی های خود را بر عهده بگیرد مگر آنگه مسئولیت شکست ها و اشتباهات خود را نیز بپذیرد.

۳. اکتشاف را تشویق کنید.

در ابتدای زندگی کودکتان، شما مجبورید وی را طوری پشتیبانی و مراقبت کنید که از امنیت وی مطمئن باشید. این مراقبت از کودک، به وی احساسی از امنیت می دهند و این کار را از طریق نشان دادن اینکه محیطی ایمن دارد که رد صورت بیش از حد دور شدن می تواند به آن باز گردد و شما آنجا هستید که هر وقت کودک نیاز داشت از او محافظت کنید.

با این وجود مرز ظریفی بین احساس امنیت و وابستگی وجود دارد. زمانی که فرزند شما احساس امنیت و ثبات را در خود بنا نهاد، باید وی را تشویق کنید تا جهان را فراتر از آشیانه ای که برایش ساخته اید کنکاش کند. این بیرون راندن از آشیانه به کودک فرصتی می دهد تا توانانمندی خود را در جهان واقعی آزمون کند و احساس شایستگی، امنیت و استقلال را در این میان بیابد.

۴. مهارت‌های لازم را بیاموزید

بسیاری از والدین بیان می کنند که چکار کنم دخترم مستقل بشه در جواب باید گفت که باید به آن ها مهارت های لازم را یاد دهید. برای اینکه کودکان بتوانند مستقل باشند، باید مهارت‌های لازم را داشته باشند. به آن ها مهارت‌های حل مسئله، تصمیم‌گیری و مدیریت زمان را بیاموزید. برای مثال، به آن ها نشان دهید که چگونه مشکلات را حل کنند، چگونه تصمیمات درست بگیرند، و چگونه زمان خود را مدیریت کنند.

۵.الگوی خوبی باشید

کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. اگر می‌خواهید کودکان شما مستقل باشند، خودتان نیز باید مستقل باشید. در تصمیم‌گیری‌های خود مستقل باشید و مسئولیت کارهای خود را بر عهده بگیرید.

نکاتی برای ایجاد استقلال کودکان

نکات زیر کمک می کند تا مراحل پرورش کودک مستقل را درک کنید.

• از دخالت بیش از حد در زندگی کودکان خود خودداری کنید. اجازه دهید تا آن ها خودشان تجربه کنند و یاد بگیرند.
• به کودکان خود فرصت دهید تا اشتباه کنند. اشتباه بخشی از یادگیری است.
• به کودکان خود بازخورد مثبت دهید. به آن ها نشان دهید که از تلاش‌های آن ها قدردانی می‌کنید.

فواید تربیت کودک مستقل

تربیت کودک مستقل مزایای زیادی دارد، از جمله:

• کودکان مستقل اعتماد به نفس بیشتری دارند.
• کودکان مستقل مسئولیت‌پذیرتر هستند.
• کودکان مستقل می‌توانند به طور موثر در دنیای اطراف خود عمل کنند.
• کودکان مستقل در آینده موفق‌تر خواهند بود.

تربیت دختر مستقل

چکار کنم دخترم مستقل بشه؟ چگونه می توان دختری مستقل داشت؟ تربیت دختر مستقل فرآیندی است که از همان سنین پایین آغاز می‌شود و در طول زندگی ادامه می‌یابد. والدین می‌توانند با انجام کارهای زیر به تربیت دختر مستقل کمک کنند:

• به دختر خود نشان دهید که او ارزشمند و توانمند است. به او بگویید که شما به او ایمان دارید و می‌دانید که می‌تواند هر کاری را که می‌خواهد انجام دهد.
• به دختر خود فرصت دهید تا مهارت‌های جدید را یاد بگیرد تا در فعالیت‌های مختلف شرکت کند و چیزهای جدیدی را تجربه کند.
• به دختر خود اجازه دهید تا انتخاب‌های خود را داشته باشد. به او کمک کنید تا بر اساس ارزش‌های خود تصمیم بگیرد.
• به دختر خود بیاموزید که چگونه از خودش دفاع کند و به او نشان دهید که چگونه به صورت سالم با چالش‌ها و مشکلات برخورد کند.
• به دختر خود بیاموزید که چگونه با دیگران احترام آمیز رفتار کند و به حقوق دیگران احترام بگذارد.

نتیجه‌گیری

استقلال یک مهارت مهم است که به کودکان کمک می‌کند تا در زندگی موفق شوند. والدین می‌توانند با انجام کارهای مناسب، به پرورش کودک مستقل خود کمک کنند، مشاور کودک در این زمینه کمک می کند که کودک علاوه بر اعتماد به نفس کافی به این توانایی برسد که استقلال شخصیت خود را شروع کند.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان برترین مرکز در زمینه تخصصی کودک بوده و با مشاوره کودک به شما و کودکتان کمک می کند تا آینده ای درخشان را پیش رو داشته باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران

عوارض ترس در کودکان چیست؟ چه چیزی باعث ترس شدید کودک می شود؟ چگونه می توان ترس را در کودک کاهش داد؟ یکی از مسائل رایج و شایع میان کودکان ” ترس ” است. مطالعات و بررسی های مختلفی که انجام شده، نشان می دهد که کودکان بهنجار به نحو شگفت آوری دچار ترس های متفاوتی هستند. اگرچه که ترس در میان کودکان امری رایج است، اما ترس های شدید چندان متداول نیستند.

به گونه ای که عده ای از روان شناسان معتقد هستند که ترس یک غریزه و میل باطن ست که بر اساس حکم این غریزه، کودک دوست دارد که بترسد و به نوعی از این ترس لذت می برد. ادامه مطلب

عزت نفس کودکان، اعتماد نسبت به به اینکه کیست و چه کاری می تواند انجام دهد می باشد. در این مقاله، والدین راهکارهایی را برای افزایش عزت نفس کودکان یاد خواهند گرفت.

حس مثبت یکی از بزرگترین هدیه هایی است که شما می‌توانید به فرزندتان بدهید؛ بچه ها با عزت نفس بالا احساس مهر، محبت، شایستگی و خوشحالی بیش تری دارند.

عزت نفس در کودکان دبستانی

هر کودک لحظاتی دارد که در آن با چالش ها، فشار همسالان یا تجربه چیزهای جدید روبرو می شود و ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست بدهد یا ارزش خود را زیر سوال ببرد. در زندگی کودک، فراز و نشیب هایی وجود خواهد داشت که برای عبور از آن ها به عزت نفس بالا احتیاج دارند.

عوامل کلیدی برای ایجاد عزت نفس سالم، تعیین اهداف، پذیرفتن مسئولیت، انجام وظایف و جشن گرفتن موفقیت است. کودک باید بتواند موفقیت را به تصویر بکشد و بداند چه زمانی به آن دست یافته است.

۱۰ دلیل اهمیت عزت نفس

۱. فرزند شما می تواند شکست ها را تحمل کند.

کودکانی که عزت نفس بالایی دارند بهتر می توانند شکست های جزئی را بدون از دست دادن اعتماد به نفس تحمل کنند.

ادامه مطلب

چاقی کودکان مشکلات زیادی ایجاد می کند و سلامتی آن ها را به خطر می اندازد. در پژوهش های اخیر مشخص شده است که چاقی سبب ایجاد اختلال هایی همچون: ناراحتی قلبی، مشکل گردش خون و بیماری استخوانی می شود.

رواج چاقی با عوامل مختلفی همچون: وضعیت اقتصادی و اجتماعی، جنسیت و سن ارتباط دارد. مشخص است که افرادی که چاق هستند، استعداد چاقی بیشتری دارند. داشتن وزن زیاد در دوران کودکی، با چاقی مراحل بعد زندگی ارتباط داشته و میان نسبت های وزن با قد در پنج سالگی و بیست سالگی همبستگی بالایی وجود دارد. ادامه مطلب

ناخن جویدن در کودکان (Onychophagia) علت و منشا استرسی دارد. پس اولا باید محیط خانه را ارام نگه داریم.ثانیا هرچه بیشتر کودک را دعوا کنیم، شرایط استرسی بدتری را ایجاد میکنیم و عملا او را به ناخن جویدن بیشتر تشویق میکنیم.پس دعوا کردن تعطیل! ادامه مطلب