با افسردگی کودکان چه باید کرد؟
اگر در مورد اینکه والدین، چه چیزی را برای کودک خود می خواهند سوال شود، اکثریت آن ها جواب می دهند که من فقط شادی و خوشحالی کودکم را می خواهم. این اتفاق را می توان در یک سطح منطقی برای کودک رقم زد. قطعا روحیه ما در مواجهه با کودکی که غمگین است به هم می ریزد.
غم و ناراحتی کودکان برای والدین بسیار سخت است و احساسات و فکر آن ها را درگیر می کند. برای مثال وقتی والدین کودک خود را کلافه، ناامید یا مضطرب می بینند، نگران می شوند اما متوجه هستند که این احساسات موقتی است، اما قضیه در مورد کودکی که مدام غمگین است فرق می کند.
دنیای کودکان با بزرگسالان تفاوت های زیادی دارد، اما آن ها نیز در طول روز با مسائلی مواجه می شوند و طبیعی است که این اتفاقات و مسایل آن ها درگیر کند و به آن ها حس شادی یا غم بدهد؛ با این حال ممکن است گاهی این احساسات در کودک تبدیل به اختلال شود.
چه کودکانی بیش تر به افسردگی دچار می شوند؟
افسردگی در کودکان به علت ژنتیکی یا عوامل محیط یا هر دو رخ می دهد.
کودکانی در سن کم، تجربه جدایی اعضای خانواده، فقر، غصه ی بیماری جسمی، مشکلات مربوط به یادگیری دارند و یا هر گونه شرایط سخت و اتفاق ناخوشایندی را تجربه کرده اند، بیش از بقیه در معرض ابتلا به غم و افسردگی خواهند بود.
همچنین احتمال افسردگی و غمگینی مداوم در کودکانی که از نظر احساسی و روانی حساسیت بیش تری دارند، بیش تر خواهد بود. کودکان نسبت به بقیه احساسی تر هستند و واکنش آن ها نسبت به زندگی و اتفاقات نیز بسیار قوی تر می باشد. برای مثال بعضی از کودکان بسیار خلاق، باهوش و از نظر اجتماعی و عاطفی حساس هستند. کسانی که چنین فرزندانی دارند، قطعا متوجه منظور ما خواهند شد.
نشانه های افسردگی کودکان
وقتی کودکی دچار افسردگی می شود معمولاً نشانه هایی مثل گریه کردن در موارد کم اهمیت، علاقه نشان ندادن به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می برده و مشکل در دوست یابی و تعامل با دیگران را از خود بروز می دهد.
با این حال، برخی از نشانه های افسردگی کودکان به آسانی قابل درک نیست؛ اما موارد دیگری مثل احساس گناه، اعتماد به نفس پایین، غر و لند کردن و پرخاشگری و حتی شکایت از مشکلات جسمی مانند سردرد، دل درد و غیره نیز مواردی هستند که باید به آن ها توجه کرد و مورد ارزیابی دقیق قرار داد.
کارهایی که خانواده ها باید برای کودک افسرده خود انجام دهند.
اگر شما کودکی دارید که اغلب اوقات غمگین و ناراحت است، این مطلب را از دست ندهید. در ادامه کارهایی که لازم است انجام دهید را بیان خواهیم کرد.
-
توجه کنید که کودکتان، برای همیشه افسرده نخواهد ماند.
اینکه شما وقتی کودک تان غمگین و افسرده است، نگران باشید که این احساس همیشه با او خواهد ماند، کاملا طبیعی است. حتی ممکن است کودک تان نیز بگوید که “من همیشه غمگینم” اما باید بدانید که این جمله فقط برای بیان عقاید و احساسات منفی آن به بالاترین حد آن است. جمله ای که کودک می گوید، صد در صد حقیقت ندارد و فقط نوعی واکنش مغزی است.
زمانی که ما احساسات منفی و ناراحت کننده را تجربه می کنیم، مغزمان روی مشکلات تمرکز می کند. ذهن کودکان نیز به طور ناخودآگاه متوجه مشکلات و درگیری با احساس بد و منفی می گردد، اما این به معنی درستی حرف آن ها نمی باشد. در نتیجه موضوع مهم این است که بدانید این احساسات دائمی نیستند و به کودک خود نیز این را بگویید.
حتی اگر اکثر اوقات کودک شما غمگین است، باز لحظاتی وجود داشته که به خاطر انجام یک کار لذت بخش یا وقوع یک اتفاق، خوشحال باشد.
-
غم و ناراحتی کودک تان به مرور زمان کاهش می یابد.
باید این موضوع را در نظر داشته باشید که غمگین بودن و افسردگی بلند مدت در کودکان بسیار نادر بوده و این احساس به مرور زمان کم تر می شود. زندگی و ذهنیات کودک، به طور دائم در حال تغییرات است و شما می توانید با کمک کردن به او، هیجاناتش را بازیابی کنید؛ حتی در مواردی که منبع ناراحتی و غم او از بین نرود و تغییر نکند، آن ها یاد می گیرند که در مورد زندگی چگونه فکر کنند و راه کنار آمدن با غم و غصه و حل مشکلات را می آموزند.
-
به عنوان والدین می توانید به کودک افسرده خود کمک کنید.
ممکن است والدینی که کودک افسرده و غمگینی دارند، دچار ناامید شده و فکر کنند که هیچ کاری نمی تواند برای فرزند خود انجام دهند، اما این حقیقت ندارد. شما به عنوان والدین می توانید مانند یک مربی به کودک خود بیاموزید که چگونه می تواند حس منفی را در خود کم کرده و با سختی ها مواجه شده و با غم آن کنار بیاید. مطمئنا هیچ راه آسان و سریعی وجود ندارد ولی می توانید در طول زمان، تغییرات زیادی را به وجود بیاورید.
-
با آن ها همدل باشید
با او همدلی کنید و او را همراهی کنید. به او بگوید که به خاطر روزهای سختی که داشته چقدر متاسف هستید و از این که او غمگین است، بسیار ناراحتید.
-
باید تلاش کنید، صبر خود را بالا ببرید.
باید صبر خود را در برخورد با کودکان غمگین بالا ببرید. زیرا ممکن است زمان زیادی لازم باشد تا کودک شما بتواند مشکلات را بپذیرد و با احساس غم و ناراحتی کنار بیاید.
-
محرک های حس غم در کودک خود را پیدا کنید.
گاهی پیش می آید که کودک به دلیل افکار و اتفاقات موجود در اطرافش و یا بدون دلیلی خاصی غمگین می شود. بهتر است به او کمک کنید تا این لحظات را پیدا کند، سپس در مورد این که چگونه می تواند آن را مدیریت کند نیز راه حلی پیدا کنید.
-
از صحبت کردن مداوم و طولانی با کودک در مورد ناراحتی شان بپرهیزید.
درست که صحبت کردن در مورد ناراحتی کودک بسیار مهم و کمک کننده است، اما نباید خیلی طولانی و در هر ساعتی در مورد آن صحبت کنید. برای مثال صحبت کردن در مورد این موضوع، یک ساعت قبل از خواب شرایط را بدتر می کند. در این مواقع، بهتر است به او بگویید که الان این موضوع را کنار بگذاریم و با هم تلویزیون ببینیم یا کتاب بخوانیم، بعدا در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.
-
کسی را مسئول افسردگی کودک ندانید.
بعضی از والدین، معلمان، پزشکان، والدین و کودکان دیگر را مسئول غمگینی کودک خود می داند و آن ها را سرزنش می کنند؛ اما باید بدانید که هیچکسی مسئول و مقصر غمگین بودن و مشکلات کودک شما نیست، پس نباید دیگران را به این خاطر سرزنش کنید.
-
باید به کودکتان یاد بدهید که چگونه بالا و پایین احساسات خود را بشناسد.
باید به کودک خود یاد بدهید که احساسات خود را بشناسد و روی حالت غمگین خود تمرکز نکند. برای مثال وقتی کودک تان می گوید من همیشه غمگینم، لحظاتی را که احساس خوبی داشته را به او یادآوری کنید و به او بگویید که این احساس غم دائمی نیست.
-
به کودکتان یاد بدهید که جنبه های مثبت زندگی را ببیند.
باید توجه کودک خود را به جنبه های مثبت زندگی و لحظات شاد آن جلب کنید. برای مثال به او یادآوری کنید که چه کارهای هیجان انگیزی در طول هفته انجام داده و اتفاقات خوش گذشته را با او مرور کنید.
-
روی ارتباط اجتماعی اش کار کنید.
زمانی که کودک شما تنها است و یک منبع دوستی مثبت ندارد، کم کردن ناراحتی و حس غم او بسیار سخت خواهد بود. بنابراین بهتر است که روابط اجتماعی خود را گسترش داده تا روند کنار آمدن با غم و بهبود افسردگی در کودکتان سرعت گیرد.
-
به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفسش را بازیابی کند.
همه کودکان، در انجام دادن برخی از کارها بسیار خوب عمل می کنند و مهارت ها و استعدادهایی دارند. بسیار مهم است که با تمرکز روی این توانایی ها و تشویق کودکتان، اعتماد به نفس او را افزایش دهید.
-
به فعالیت فیزیکی، خواب و تغذیه کودک دقت کنید.
وقتی کودکی از لحاظ جسمی سالم است و فعالیت دارد، تحمل ناراحتی برایش آسان تر خواهد بود. خواب کافی و تغذیه مناسب نیز فاکتور مهمی است که باید به آن دقت کنید و هرگز این موارد را نادیده نگیرید.
شما باید مراقب خودتان باشید، چون زمانی که حال روحی شما مساعد نبوده و احساس خوبی ندارید، نمی توانید به کودک خود کمک کنید، پس لازم است روی سلامتی، تغذیه، ورزش و کاهش استرس خود نیز کار کرده و به آن ها توجه کنید.
در نهایت علاوه بر رعایت موارد گفته شده در بالا، باید با مشاور و متخصص کودک نیز در این باره مشورت کنید.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
مقالات مرتبط
افسردگی کودکان
سطوح بالینی افسردگی، صرف نظر از شکل آن، حاصل تنها یک رویداد محیطی یا یک عامل زیستی واحد نیست. با وجود این، هر کدام از این عوامل به شناخت بیشتر اختلال افسردگی کمک می کند. بیشتر پژوهش ها روی بزرگسالان انجام گرفته اند و به یکی از مدل های اصلی علی اختلالات بالینی تعلق دارند. افسردگی کودکی ممکن است به عوامل شیمیایی، زیستی، ژنتیکی و عوامل روان شناختی از جمله روان پویایی، شناختی، رفتاری (بیشتر…)
