۱۱ سبک های فرزندپروری
سبک های فرزندپروری را بررسی کنید این کار می تواند به شما در تصمیم گیری در مورد مراقبت و پرورش از کودک شما کمک کند. برای یافتن روشی که مناسب شما باشد می توانید باید تحقیق کنید.
سبکهای فرزندپروری برجستهای که وجود دارد مانند هم نیستند ولی بسیاری از آن ها با هم همپوشانی دارند. با این حال روش های دیگر کاملا متفاوت هستند. ما چهار مورد از سبکهای رایجتر را انتخاب کردهایم و آن ها را با جزئیات بررسی کردهایم.
تعریف سبک فرزند پروری
سبکهای فرزندپروری به شیوهای اطلاق میشود که والدین فرزندان خود را تربیت میکنند. این می تواند به سطح انتظارات والدین، توجه به قوانین و غیره و همچنین سبک نظم و انضباط والدین برای اعمال انتظارات خود اشاره داشته باشد.
فروید باور داشت که رابطه اولیه مادر و کودک نمونه اولیه همه روابط کودک در آینده است. به عنوان مثال، در نظریه رشد روانی-جنسی، فروید بر روابط والدین و بعدها آسیب شناسی روانی تأکید ویژه ای داشت و همه این ها نشان دهنده اهمیت سبک های فرزند پروری می باشد. بنابراین حتما با توجه به این مقاله در مورد سبک های فرزندپروری خود تصمیم بگیرید.
نظریه سبک های فرزندپروری
با کاوش در مقالات ما می توانید کشف کنید که چه چیزی برای شما مفید و مهم است. به احتمال زیاد، پس از بررسی نظریه سبک های فرزندپروری، متوجه خواهید شد که برخی از آن ها با سبک تفکر شما سازش بیش تری دارند.
هر نوزادی متفاوت است، بنابراین آنچه برای یک نوزاد مفید می باشد ممکن است برای دیگری جواب ندهد و همانطور که آن ها و شما رشد می کنید و یاد می گیرید، ممکن است متوجه شوید که ایده ها و تئوری هایی که داشتید تغییر می کند. بنابراین به سبکهای فرزندپروری نگاه منعطفی داشته باشید.
۱.الگوی رهبری کودکان
در الگوی تعلق والدینی (attachment parenting) رویکرد فرزندپروری کاملاً تحت رهبری کودک قرار دارد و به طور کلی شامل تغذیه در صورت نیاز، پاسخگویی به موقع به گریه های او و یک جا خوابیدن با او در شب است. ایده اصلی این روش این بود که دلبستگی ایمن میان والد-کودک راه را برای استقلال و روابط امن آن ها در بزرگسالی هموار می کند.
نوزادان زمانی بهترین رشد را دارند که احساسات آن ها جدی گرفته شده و به آن ها پاسخ داده شود. اما ممکن است والدین در این کار زیادهروی کرده و هر درخواست کودک را برآورده کنند، که میتواند طاقتفرسا بوده و نتایج متفاوتی را به دنبال داشته باشد.
یکی از مهم ترین یافته ها این بود که دلبستگی ایمن در اوایل زندگی منجر به استقلال بیشتر در آینده شود، در حالی که دلبستگی ناایمن باعث می شود که کودکان در مراحل بعدی زندگی بیشتر وابسته شوند و استقلال شخصیتی که لازمه حضور در جامعه و ارتباط با دیگران می باشد را پیدا نکنند.
۲. رویکرد رهبری والدین
در انتهای دیگر طیف فرزندپروری، رویکرد رهبری والدین قرار دارد، که در آن کودک باید با زندگی اطراف خود سازگار شود. رهبری والدین زمانی با موفقیت همراه می شود که والدین و کودکان، مشارکتهای مؤثری را ایجاد کنند.
پیشنهاد مشاور: ۱۰ نکته برای فرزندپروری بهتر | بهترین سبک فرزند پروری چیست
۳. فرزندپروری مثبت
فرزندپروری مثبت می تواند یک رویکرد قدرتمند باشد. ایده اصلی این روش این است که به جای تلاش برای اصلاح نقاط ضعف فرزندتان، روی نقاط قوت او تمرکز کنید. به همین دلیل است که برخی از افراد آن را فرزندپروری مبتنی بر قدرت می نامند.
رویکرد فرزندپروری مثبت می تواند کمی متفاوت باشد، اما تمرکز اصلی آن تاکید بر تعاملات مثبت است. در این روش والدین رفتارها و انگیزه های مثبت را تشخیص داده، پاداش می دهید و تقویت می کنید. شما همچنین محیطی ایجاد می کنید تا رفتار مشارکتی و سازنده را برای فرزندتان آسان تر کنید.
۴. والدین مقتدر
والدین مقتدر کسانی هستند که موفق می شوند تعادل کاملی بین انضباط و تحقیر ایجاد کنند. آن ها با فرزندان خود گرم و مهربان هستند و به شخصیت و فردیت خود و والدینشان احترام می گذارند. هدف نهایی این روش تولید افراد کاملاً مستقل و شادی است که افراد مثبتی برای جامعه می باشند
تفاوت میان والدین مقتدر و سخت گیر:
والدین مقتدر سختگیر و خونگرم هستند در حالی که والدین مستبد سختگیر و سرد هستند. والدین مقتدر در مورد قوانین بحث می کنند و برای فرزندانشان توضیح می دهند. آن ها هنگام بحث منطقی هستند و در صورت لزوم قوانین را اصلاح می کنند، این دسته از والدین به کودکان آموزش می دهند که به طور انتقادی در مورد دلایل پشت هر قانون فکر کنند.
۵. رویکرد فرزندپروری آگاهانه
فرزندپروری آگاهانه به این معنا نیست که باید مدیتیشن کرده، همیشه کامل باشید یا هرگز از فرزندان خود ناامید نشوید. مانند بسیاری از رویکردهای دیگر این یک تمرین است، بنابراین هیچ درست یا غلطی وجود ندارد. در این روش شما از این که در کجای دنیا هستید، فکر و احساسات خود آگاه هستید.
هدف از ذهن آگاهی در فرزندپروری این است که سعی می کنید خودتان و فرزندتان را همان طور که هستید بشناسید و درک کنید.
۶. والدین مسالمت آمیز
برای والدین مسالمت آمیز تمرکز بر توجه آگاهی است. ادر این روش والدین سهل گیر آرام و ملایم هستند و قوانین خانه بسیار محدود می باشد. این والدین کاملاً برعکس والدین سختگیر هستند. این روش باعث ایجاد ویژگی های زیر در آینده فرزند می شود:
- فقدان مسئولیت
- عدم حمایت از تصمیم گیری
- بچه ها ممکن است در آینده تکانشی و پرخاشگر شوند.
- بچه ها ممکن است استقلال و مسئولیت شخصی نداشته باشند.
- کودکان ممکن است علائم اضطراب و افسردگی را نشان دهند.
۷. فرزندپروری مسالمت آمیز (peaceful parenting)
هدف این روش بهبود رفتار از درون و ایجاد پیوند قوی میان والدین و فرزند است. یکی دیگر از اهداف این روش این است که ابزارهایی را در اختیار کودکان قرار دهند که برای تشخیص احساسات خود نیاز دارند. هیچ مدرکی مبنی بر برتری این روش سبک های فرزندپروری نسبت به دیگران وجود ندارد اما فواید زیر را به همراه دارد:
- کودکان شما ممکن است در کل شادتر و سازگارتر باشند.
- ممکن است خیلی کمتر فریاد بزنید و از کودکان خود عصبانی شوید.
- فرزندان شما ممکن است به بزرگسالانی با هوش عاطفی بالا تبدیل شوند.
۸. فرزندپروری موازی (Parallel Parenting)
طلاق یا جدایی یکی از راه های پایان رابطه سمی و منفی است. اما جدایی همیشه رابطه را قطع نمی کند مخصوصا اگر بچه داشته باشند البته این دسته از والدین باید بیش تر در مورد سبک های فرزندپروری تحقیق کنند.
کودک به رابطه با هردو والد خود نیاز دارد و یکی از آن ها کافی نمی باشند، بنابراین در صورت طلاق نیز باید رابطه خود را باهم حفظ کنند. رابطه موازی میزان دعوا بین شما و سابقتان را به حداقل می رساند و با تعامل آرام تر، کمتر احتمال دارد که والدین اعصاب یکدیگر را به هم ریخته و در حضور فرزندانتان دعوا کنند.
۹. فرزندپروری آزاد (Free‑range parenting)
سبک های فرزندپروری آزاد شامل آموزش مهارتها به کودک و عمل به عنوان راهنما در صورت اشتباه کردن کودک است. والدین در این شرایط نباید حتی از زمین خوردن بچه هایشان بترسند.
کودکان بدون نظارت مستمر با خطرات بیشتری روبرو هستند و همین باعث نگرانی بسیاری از والدین می شود. اگر مشکلی پیش بیاید، والدین ممکن است از حمایت اجتماعی که در دهه های گذشته داشتند برخوردار نباشند و مورد اتهام قرار بگیرند که مواظب نبوده اند.
۱۰. والدین دلواپس
این روش به سبک های فرزندپروری اشاره دارد که در آن والدین «بیش از حد بر فرزندان خود متمرکز هستند» در این روش والدین معمولاً مسئولیت بیش از حدی را مربوط به خود می دانند و خودشان را دلیل موفقیتها یا شکستهای فرزندانشان می بینند.
با وجود بسیاری از سبک های فرزندپروری کدام یک را باید دنبال کنید؟ بهترین روش این است که به غرایز خود اعتماد کنید و به خاطر داشته باشید که پیش از اینکه به او اجازه دهید بدون نظارت مستقیم فعالیت کند، نقاط قوت و چالش های فرزندتان را در ذهن داشته باشید و از مشاور متخصص کمک بگیرید تا بهترین سبک های فرزند پروری را انتخاب کنید.
۱۱. والدین مشکل حل کن
همه ما میخواهیم فرزندانمان شاد و موفق بوده و فرصتهایی برای موفقیت در زندگی خود داشته باشند.
والدین مشکل حل کن با کنار زدن همه موانعی است که می تواند فرزندشان را ناراضی، مضطرب، نگران یا ترسان کند سعی می کنند راه را برای فرزندان خود هموار کنند. والدین مشکل حل کن نمی خواهند فرزندانشان با مشکلات دست و پنجه نرم کنند. آنها تمام تلاش خود را میکنند تا چیزهایی را که سر راه فرزندانشان مانع میشود حذف کنند.
بهترین سبک فرزند پروری چیست
تاکنون به بررسی بسیاری از سبک های فرزندپروری پرداختیم حال وقت این است که بهترین سبک فرزند پروری را بررسی کنیم. کارشناسان معتقدند فرزندپروری مقتدرانه مؤثرترین سبک های فرزندپروری است. مطالعات نشان دادهاند که والدین مقتدر احتمال بیشتری دارد که فرزندانی با اعتماد به نفس تربیت کنند که به موفقیت تحصیلی دست مییابند، کودکانی که به این روش تربیت می شوند مهارتهای اجتماعی بهتری دارند و در حل مسئله توانایی بیشتری دارند.
انواع سبک های فرزندپروری بامریند
سبک های فرزندپروری (سهلگیرانه، مقتدرانه، غفلتآمیز و مستبدانه) که امروزه در روانشناسی کودک مورد استفاده قرار میگیرد، بر اساس کار دیانا بامریند، روانشناس رشد، و النور مککوبی و جان مارتین، محققین دانشگاه استنفورد می باشد که اساسی ترین سبک های فرزندپروری می باشد و در ابتدای مقاله به طور کامل به آن ها پرداخته و بررسی شد.
نویسنده سبک های فرزندپروری: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان