نوشته‌ها

روش های تربیتی کودکان

۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)

روش های تربیتی کودکان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین مسئولیت‌های والدین است. تربیت صحیح کودک می‌تواند زمینه‌ساز رشد و شکوفایی او در تمام ابعاد فردی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی شود. از سوی دیگر، تربیت غلط کودک می‌تواند منجر به بروز مشکلات مختلفی در دوران کودکی و بزرگسالی او شود.

در این مقاله به بررسی اصول و نکات مهم تربیت کودک می‌پردازیم.

تربیت کودک

روش های تربیتی متفاوتی برای کودکان وجود دارد و والدین می توانند با آشنایی با این روش ها، بهترین روش تربیتی که متناسب با خلق و خو و شخصیت کودکشان است را پیدا کنند و از آن برای تربیت فرزند خود استفاده نمایند. هیچ روش قطعی و یکسانی برای تربیت همه کودکان وجود ندارد، زیرا هر کودک شخصیت و رفتار منحصر به فردی دارد. تربیت کودک بر اساس اصول زیر انجام می‌شود:

  • عشق و محبت: پایه و اساس تربیت کودک، عشق و محبت والدین به او است. کودکی که مورد محبت و توجه والدین خود قرار می‌گیرد، احساس امنیت و آرامش می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند.
  • احترام: والدین باید به کودک خود احترام بگذارند و او را به عنوان یک فرد مستقل و با ارزش بپذیرند. کودکی که مورد احترام والدین خود قرار می‌گیرد، احساس ارزشمندی می‌کند و به حقوق خود احترام می‌گذارد.
  • نظم و انضباط: نظم و انضباط یکی از عوامل مهم در تربیت کودک است. والدین باید قوانین و مقرراتی را برای کودک خود تعیین کنند و از او بخواهند که به این قوانین پایبند باشد. البته نظم و انضباط باید به صورت منطقی و عادلانه اعمال شود.
  • مشارکت کودک در تصمیم‌گیری: والدین باید به کودک خود اجازه دهند که در تصمیم‌گیری‌های مربوط به او مشارکت داشته باشد. این کار به کودک کمک می‌کند تا احساس استقلال و مسئولیت‌پذیری بیشتری پیدا کند.
  • تحسین و تشویق: والدین باید کودک خود را به خاطر رفتارهای مثبتش تحسین و تشویق کنند. این کار به کودک کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت را ادامه دهد.
  • آموزش صحیح: والدین باید به کودک خود آموزش‌های لازم را در زمینه‌های مختلف مانند بهداشت، مهارت‌های زندگی، اخلاق و ارزش‌ها ارائه دهند.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید

روش های تربیتی کودکان

تربیت فرزند از نظر روانشناسی

رفتار والدین باید با توجه به سن و نیازهای کودک باشد. در سنین پایین، کودکان به محبت و توجه والدین بیشتر نیاز دارند. آنها باید بدانند که والدین آنها آنها را دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند. والدین می‌توانند با در آغوش گرفتن، بوسیدن، صحبت کردن با کودک و بازی با او، محبت خود را به او نشان دهند.

در سنین بالاتر، کودکان به استقلال بیشتری نیاز دارند. والدین باید به کودک اجازه دهند که کارهای خود را به تنهایی انجام دهد و مسئولیت‌پذیر باشد. آنها باید به کودک اعتماد کنند و به او آزادی عمل بدهند.

در هر سنی، والدین باید به کودک احترام بگذارند. آنها باید به نظرات کودک گوش دهند و دیدگاه او را در نظر بگیرند. آنها نباید با کودک پرخاشگری کنند یا او را تحقیر کنند.

در اینجا چند نکته برای روش های تربیتی کودکان آورده شده است:

  • به کودک محبت و توجه نشان دهید. کودکان به محبت و توجه والدین بیشتر نیاز دارند. آنها باید بدانند که والدین آنها آنها را دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند.
  • به کودک استقلال بدهید. در سنین بالاتر، کودکان به استقلال بیشتری نیاز دارند. والدین باید به کودک اجازه دهند که کارهای خود را به تنهایی انجام دهد و مسئولیت‌پذیر باشد.
  • به کودک احترام بگذارید. والدین باید به نظرات کودک گوش دهند و دیدگاه او را در نظر بگیرند. آنها نباید با کودک پرخاشگری کنند یا او را تحقیر کنند.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک بیش فعال

  • قوانین و انتظارات خود را به کودک توضیح دهید. کودکان باید بدانند که چه رفتارهایی از آنها انتظار می‌رود. والدین باید قوانین و انتظارات خود را به کودک توضیح دهند و آنها را به طور مداوم اجرا کنند.
  • برای کودک الگوی باشید. کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. والدین باید رفتارهایی را که می‌خواهند کودک آنها داشته باشد، خود نیز داشته باشند.
  • رفتار والدین با کودکان تأثیر زیادی بر آینده آنها دارد. والدین با رفتار خود می‌توانند به کودک کمک کنند تا فرد موفق و سالمی شود.

 روش های تربیتی کودکان

تربیت کودک دکتر هلاکویی

انواع تربیت کودک به صورت زیر می باشد و والدین می توانند با مطالعه در مورد آن ها روش های تربیتی کودکان مناسب تری را انتخاب کنند:

  • محدودیت کم کودک، محبت زیاد 
  • محدودیت کم کودک، محبت کم
  • محدودیت زیاد کودک، محبت زیاد 
  • محدودیت زیاد کودک، محبت کم

پیشنهاد مشاور:  تربیت فرزند پسر

بایدها و نبایدهای تربیت فرزند

در ادامه به بایدها و نبایدهای روش های تربیتی کودکان می‌پردازیم.

بایدها

  • عشق و محبت: اولین و مهم‌ترین اصل در تربیت فرزند، عشق و محبت است. کودکان نیاز دارند که احساس کنند والدینشان آن‌ها را دوست دارند و برایشان ارزش قائل هستند. والدین باید به فرزندان خود عشق و محبت خود را به زبان بیاورند و با رفتارهایشان این محبت را نشان دهند.
  • قوانین و انتظارات واضح: کودکان نیاز به قوانین و انتظارات واضح از سوی والدین خود دارند. این قوانین و انتظارات باید متناسب با سن و بلوغ کودک باشد. والدین باید به فرزندان خود توضیح دهند که چرا این قوانین و انتظارات وجود دارند.
  • محدودیت‌ها: کودکان باید یاد بگیرند که محدودیت‌هایی در زندگی وجود دارد. والدین باید به فرزندان خود محدودیت‌های مشخصی را آموزش دهند. این محدودیت‌ها باید عادلانه و منطقی باشد.
  • تحسین و تقویت: والدین باید فرزندان خود را برای رفتارهای مثبت آن‌ها تحسین و تقویت کنند. این کار باعث می‌شود که کودکان رفتارهای مثبت خود را تکرار کنند.
  • آموزش مهارت‌های زندگی: والدین باید به فرزندان خود مهارت‌های زندگی مانند مدیریت خشم، حل مسئله، تصمیم‌گیری و ارتباط موثر را آموزش دهند. این مهارت‌ها به کودکان کمک می‌کند تا در زندگی خود موفق شوند.
  • وقت گذاشتن برای فرزند: والدین باید برای فرزندان خود وقت بگذارند. این وقت گذاشتن می‌تواند شامل بازی کردن، صحبت کردن، انجام فعالیت‌های مشترک و غیره باشد. وقت گذاشتن برای فرزند باعث می‌شود که کودک احساس کند که والدینش او را دوست دارند و برای او اهمیت قائل هستند.

روش های تربیتی کودکان

نبایدها

  • مقایسه کودک با دیگران: مقایسه کودک با دیگران، باعث می‌شود که کودک احساس کند که خوب نیست. والدین باید از مقایسه کودک با دیگران خودداری کنند.
    فریاد زدن و تنبیه بدنی: فریاد زدن و تنبیه بدنی، روش‌های موثری برای تربیت کودک نیستند. این روش‌ها باعث می‌شوند که کودک احساس خشم و نفرت کند و اعتمادش به والدینش از بین برود.
  • سهل‌گیری بیش از حد: سهل‌گیری بیش از حد، باعث می‌شود که کودک احساس کند که والدینش او را کنترل نمی‌کنند. والدین باید در برابر رفتارهای نامناسب کودک، قاطع باشند.
  • تحقیر و سرزنش کودک: تحقیر و سرزنش کودک، باعث می‌شود که کودک احساس ناامنی و بی‌ارزشی کند. والدین باید از تحقیر و سرزنش کودک خودداری کنند.
  • توقعات غیرواقعی از کودک: والدین باید توقعات واقع‌بینانه‌ای از کودک خود داشته باشند. انتظارات غیرواقعی، باعث می‌شود که کودک احساس ناامیدی و شکست کند.

تربیت فرزند یک فرآیند پیچیده و طولانی است که نیازمند تلاش و صبر والدین است. والدین باید با مطالعه و آگاهی از اصول تربیت فرزند، بهترین روش‌های تربیتی را برای فرزند خود انتخاب کنند.

به این نکته بسیار مهم نیز باید توجه شود که کودکان امروزی بر خلاف کودکان قدیم، شنیدن نصیحت و اندرز را دوست ندارند پس باید با شیوه ی رفتاری مناسب خود، آن ها را در مسیر تربیتی قرار دهید و روش های تربیتی کودکان را جدی بگیرید.

 روش های تربیتی کودکان

روش های تربیتی کودکان

نکات کوتاه تربیتی کودکان می تواند کمک زیادی به شما بکند و در تربیت صحیح فرزندتان نقش زیادی دارد. این نکات شامل موارد زیر می شود: 

۱. به شخصیت کودک احترام بگذارید.

احترام به شخصیت کودک باعث ایجاد محبت و مهر او به والدین می شود و او را به فردی سازگار در اجتماع و خانواده تبدیل می کند. کودکی که مورد احترام والدین است، نسبت به والدینش رفتاری محترمانه خواهد داشت. پس برای اینکه احترام بین والدین و فرزند حفظ شود باید با کودک خود محترمانه رفتار کنید و به شخصیت او احترام بگذارید.

پیشنهاد مشاور: تفاوت های تربیتی پسران و دختران

۲. صبور باشید

روش های تربیتی کودکان مهم ترین و سخت ترین مسئولیت والدین نسبت به فرزندانشان است. ممکن است استفاده از یک روش تربیتی برای کودک شما نتیجه ندهد، در این مواقع باید صبور باشید و مایوس نشوید. قواعد و قوانین خود را حفظ کرده و آن را ادامه دهید.

۳. انتخاب روش های تربیتی کودکان 

همانطور که قبلا نیز گفته شد، برای تربیت کودک باید خلق و خو و شخصیت او را در نظر بگیرید و متناسب با آن روشی را اتخاذ کنید. باید منظور خودتان را به طور واضح و ساده به کودک بفهمانید و توقعات خود را متناسب با سن کودک خود تنظیم کنید. گاهی اوقات والدین بدون این که منظور خود را به درستی به کودک فهمانده باشند، از او توقع دارند که خواسته آن ها را برآورده کند و یا حتی انتظارات بیش از حد و غیر عادی از او دارند.

۴. دلیل بدرفتاری کودک خود را شناسایی کنید.

گاهی اوقات بدرفتاری کودک به دلیل خاصی انجام می گیرد، اتفاق یا واقعه ای که کودک را متاثر کرده و باعث شده که کودک با رفتاری نادرست و غیرقابل توجیه نسبت به آن واکنش دهد. برای مثال ممکن است کودک برای دریافت محبت از والدینش از روش هایی مثل دروغ گویی یا غیبت کردن و غیره استفاده کند. ریشه یابی رفتارهای نادرست می تواند قدم بزرگی در رفع و تغییر آن رفتار در کودک باشد.

روش های تربیتی کودکان

روش تربیت فرزندان در سنین مختلف

۱. آماده سازی (بارداری).

والدین برای آمدن نوزاد آماده می شوند و در همان زمان در مورد اینکه چگونه زندگی آن ها بعد از بچه تغییر خواهد کرد و چگونه با مسئولیت ها و چالش های نوزاد کنار خواهند آمد فکر می کنند.

۲. رفع نیاز (از تولد تا ۱۸-۲۴ ماهگی).

والدین دچار احساس دلبستگی شده و یاد می گیرند که نیازهای کودک را همزمان با کار، زندگی اجتماعی و مشکلات خانواده متعادل کنند.

۳. تربیت کودکان ۳تا۵سال

والدین سعی می کنند برای فرزندان خود مرزها و قوانینی تعیین کنند. قوانین اغلب در این مرحله کاملا محکم هستند تا ایمنی کودک را تضمین کنند. با این حال، والدین باید سعی کنند دلایل قوانین مختلف را توضیح دهند و شروع به راهنمایی فرزندشان به سمت استقلال و توانایی انتخاب های مناسب به تنهایی کنند.

۴. همدلی (۵ سال – نوجوانی).

والدین به کودکان تا سن نوجوانی یاد می دهند دیدگاه دیگران را در نظر بگیرند، رفتارهای دیگران را تفسیر کنند و بر اساس آن واکنش نشان دهند. کودکان اغلب یاد می گیرند که با تغییرات همسالان مانند قلدری، فشار همسالان، مقایسه با همسالان و ایفای نقش در گروه دوستان کنار بیایند. والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا از این موقعیت های اجتماعی دشوار عبور کند.

۵. وابستگی متقابل (در دوران نوجوانی).

این زمان می تواند برای والدین و نوجوانان سخت باشد، زیرا خانواده تلاش می کند تا تعادلی بین افزایش آزادی و استقلال نوجوان پیدا کنند. اختلاف نظرها می تواند منجر به مشاجره شود. ارتباط موثر و محترمانه در این مرحله نه تنها بین نوجوان و مادر یا پدرش بلکه برای ارتباط والدین با یکدیگر نیز بسیار مهم است.

۶. استقلال (اواخر نوجوانی تا بزرگسالی).

مرحله استقلال زمانی است که کودک به استقلال کامل یا تقریباً کامل می رسد. این مرحله لزوماً با خروج فیزیکی جوان از خانه همراه نیست. والدین و فرزندان می توانند نقش های جدید را شکل دهند و در موقعیتی برابرتر شروع به برقراری ارتباط کنند. این مرحله می‌تواند زمان غم‌انگیزی برای والدین باشد زیرا هویت خود را دوباره تعریف می‌کنند و احساس می کنند که فرزندشان دیگر به آن ها وابسته نمی باشد.

آشنایی با مراحل بالا به شما کمک می کند تا روش های تربیتی کودکان را با توجه به شرایط موجود انتخاب کنید.

تربیت کودک در اسلام

اهداف تربیت کودک در اسلام، عبارتند از:

  • پرورش ایمان و اعتقادات دینی در کودک
  • آموزش احکام و دستورات دینی به کودک
  • تربیت کودک به اخلاق و رفتارهای پسندیده
  • پرورش استعدادها و توانایی‌های کودک

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع:  Steps to More Effective Parenting

 

تاثیر پدر در تربیت فرزندان

۱۰ نقش پدر در تربیت فرزندان| وظایف پدران

نقش پدر در تربیت فرزندان به چه اندازه است؟ پدر و مادر به عنوان والدین، نقش بسیار مهمی در تربیت فرزندان ایفا می کنند. در حالی که برخی تصور می کنند که مادر مسئول تربیت و مراقبت از فرزند است اما باید گفت که پدر نیز نقش بسیار مهمی را در تبدیل شدن کودک به بزرگسال سالم و متعادل ایفا می کند.

با افزایش تعداد مادران شاغل، نقش پدران و تاثیرگذاری آن ها بر زندگی فرزندان، پررنگ تر از قبل شده است. نتایج تحقیقاتی که در دانشگاه کمبریج انجام شد، نشان داد که اکثر مواقع کودکان برای بازی کردن به سمت پدر رفته و در مواقع ناراحتی و استرس به مادر پناه می برند.

نقش پدر در تربیت فرزندان نقش بسیار زیادی در شکل گیری و رشد شخصیت فرزندان خود دارند. در این مقاله قصد داریم ۵ مورد مهم اثرگذاری پدر بر فرزند را بیان کنیم.

پنج مورد مهم در تاثیر پدر در تربیت فرزندان

۱. تاثیر روی روابط اجتماعی

ایجاد روابط صمیمی بین پدر و فرزندان، تاثیر مثبت زیادی روی روابط دوستانه و عاطفی آن ها در آینده می گذارد. برخی از زنان جذب مردانی با خصوصیات شبیه به پدرشان می شوند، این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که ارتباط با این مردان برای آن ها، یادآور تجربیات گرم و صمیمی ای است که با پدران خود داشته اند.

نقش پدر در تربیت فرزندان

۲. تاثیر بر مهارت های شناختی

مطالعاتی که در رابطه با بهداشت روانی نوزاد انجام شده، بیان گر این حقیقت است که تاثیرگذاری پدر در رشد شناختی فرزندان از همان آغاز دوران کودکی شروع می شود و همچنین این تحقیقات نشان داد که نوزادانی که توجه بیشتری از جانب پدر خود دریافت کرده اند، نمرات بالاتری در رشد شاخص ذهنی گرفته اند.

پدرانی که به طور فعال وضعیت درسی و مدرسه کودکان خود را پیگیری می کنند، فرزندانی دارند که از نظر درسی نمرات بالاتری کسب می کنند. دخترانی که رابطه صمیمی و خوبی با پدر خود تجربه می کند، غالبا نمرات ریاضی بالاتری دریافت می کنند.

۳. تاثیر بر ثبات عاطفی پسران

مطالعاتی که روی صدها بزرگسال انجام شده، نشان می دهد که بزرگسالانی که روابط خوب و قوی با پدران خود داشته اند، در هنگام مواجه با استرس و مشکلات، رفتار منطقی تری از خود بروز می دهند، این کودکان از پدر خود می آموزند که با مسائل عاطفی چگونه رفتار کنند و ثبات عاطفی بیش تری در روابط خود در آینده نشان می دهند که باعث می شود موفق تر شوند.

۴. بهبود اعتماد به نفس در کودکان از نقش پدر در تربیت فرزندان

رفتار پدر و مادر را زمانی که کودکشان در زمین بازی در حال دویدن و بالا و پایین پریدن است در نظر بگیرید. احتمالا در این مواقع مادران جانب احتیاط را رعایت می کنند و نگرانند که کودکشان زمین نخورد و یا آسیبی نبیند؛ در همین زمان پدر، او را تشویق می کند که بیشتر بالا و پایین بپرد و فضای بیشتری به کودک می دهد تا کودک بیاموزد که منعطف باشند. این مشارکت، حمایت و علاقه ای که در رفتار پدر وجود دارد بر احساسات کودک تاثیر می گذارد و به‌ مرور زمان باعث ایجاد اعتماد به ‌نفس در او می‌شود.

تحقیقات در حوزه روانشناسی اجتماعی نشان می دهد که رابطه مستقیمی بین صمیمیت بین پدر و فرزند با اعتماد به نفس فرزندان وجود دارد، این بدان معناست که وجود پدری مهربان و صمیمی می توانند مسیر آینده شما تضمین کند.

نقش پدر در تربیت فرزندان

۵. نقش پدر در تربیت فرزندان و آموزش همدلی

از مولفه های مهم در رشد اخلاقی انسان می توان به همدلی اشاره کرد؛ همدلی تاثیری زیادی بر ایجاد تعاملات اجتماعی، کیفیت روابط خانوادگی، دوستی و انسجام آن و تعهدات بین فردی می گذارد. آموزش همدلی به کودکان و درونی سازی این احساس در آن ها به ارتقای سلامتی روانی افراد و حفظ کیفیت جامعه انسانی کمک بسیار زیادی می کند.

مطالعاتی که روی افراد ۵ تا ۳۱ سال به مدت ۲۶ سال انجام شده، نشان داد که مهم ترین عامل رشد و توسعه همدلی در افراد، حضور پررنگ نقش پدر در تربیت فرزندان در مراقبت و تربیت افراد بوده است.

نقش مرد در تربیت فرزندان|نقش پدر در تربیت فرزند پسر

۶. نحوه رفتار و نگاه به زنان در زندگی

نحوه رفتار پدر با زنان زندگی خود (مادر، خواهر، همسر و دختر) نقش مهمی در نگاه و رفتار پسرش با زنان در آینده دارد. به عنوان پدر، از نحوه رفتار خود با زنان آگاه باشید. رفتار محترمانه با آن ها و به پسر شما اهمیت نگاه محترمانه به زنان را می آموزد. این کودکان در آینده رابطه بسیار موفقی با همسر خود خواهند داشت و این را مدیون رابطه خوب خود با پدرشان هستند.

۷.کشف قدرت و توانایی های منحصر به فرد او

پدر می تواند به پسر خود کمک کند تا توانایی ها و استعدادهای خود را کشف کند. پدران با سرگرمی هایی که انتخاب می کنند به کودک خود اعتماد به نفس کافی را می دهند تا توانایی های خود را کشف کند.

۸. درک چشم انداز زندگی از نقش پدر در تربیت فرزند پسر

پسر شما در بسیاری از  موقعیت‌های مختلف، دیدگاه شما را درک می‌کند، بدون اینکه مستقیماً در مورد دیدگاه خود صحبت کنید. چند زمینه که نگرش شما به زندگی منعکس خواهد شد عبارتند از:

  • چه چیزی را در اولویت زندگی خود قرار دهد؟
  • چگونه اوقات فراغت را سپری کنید؟
  • چگونه از بدن و سلامت خود مراقبت کنید؟
  • چگونه خانواده خود را رهبری کنید؟
  • چگونه برای آینده برنامه ریزی کنید؟

پیشنهاد مشاور: حرف هایی که پدران باید به پسران خود بگویند

۹.چگونه خانواده را اداره کند

او از شما یاد می گیرد که در آینده چگونه خانواده خود را رهبری کند و موارد زیر را از شما می آموزد:

  • آخر هفته خود را چگونه می گذرانید
  • چگونه زمان با کیفیتی را با هر یک از اعضای خانواده سپری می کنید
  • وقتی با مردم هستید چگونه با آنها ارتباط برقرار می کنید
  • چگونه زمان خود را با رسانه های اجتماعی مدیریت می کنید
  • چگونه با شریک زندگی خود  رفتار می کنید

۱۰. نقش پدر در تربیت فرزندان، کشف هویت

کشف هویت بخش مهمی از زندگی یک پسر است، به ویژه در دوران نوجوانی. نقش پدر در تربیت فرزندان به کودک فرصت هایی می دهد تا توانایی هایش را بیابد، آزمایش کند و قدرتش را بفهمد.  شما می توانید هویت پسر خود را به روش های زیر تقویت کنید:

  • به او نشان دهید که جایگاه مهمی در خانواده دارد: ارزش او را به عنوان برادر، پسر و عضو خانواده نشان دهید.
  • به او نشان دهید که در دنیا جایگاهی دارد: به ویژه در سال‌های نوجوانی، انتخاب مسیر شغلی و دانستن اینکه در چه چیزی خوب است، می‌تواند دلهره‌آور باشد. به او کمک کنید تا نقاط قوت و ضعفش را مشخص کند تا بتواند روی آن ها کار کند. به او کمک کنید تا واقعاً خودش را بشناسد و خودش را دوست داشته باشد.

نقش پدر در تربیت فرزندان

دلایل مهم بودن پدرها نسبت به مادران

نقش پدر در تربیت فرزندان چه اندازه اهمیت دارد؟ نقش پدر در تربیت فرزندان بر نقش مادران ارجحیت دارد؟ به نظر می رسد منطق حاکم بر این باور است که مادران تأثیر بیشتری بر دختران دارند، در حالی که پدران بر پسران تأثیر بیشتری دارند. با این حال، مطالعات مختلف، چیزهای متفاوتی برای گفتن در این مورد دارند. در ادامه مواردی که مورد بررسی قرار گرفته به طور خلاصه ذکر شده است:

۱.ثبات عاطفی، دلایل مهم بودن پدرها نسبت به مادران

کودکانی که رابطه مثبتی با پدران خود دارند، در مقابله با استرس در موقعیت‌های معمولی و روزمره ماهرتر می باشند. همچنین کمتر احتمال دارد که به مسائل و اختلالاتی مانند افسردگی و اضطراب مبتلا شوند و از دلایل مهم بودن پدرها نسبت به مادران می باشد.

۲. مسائل عملی

در حال حاضر به طور کلی پذیرفته شده است که داشتن هر دو والد پس از طلاق، مزایای زیادی برای کودکان دارد. نه تنها از دیدگاه احساسی، بلکه از نظر عملی نیز فواید زیادی به دنبال دارد و کودکانی که با پدران خود بزرگ می شوند در مسائل عملی شجاعت بیش تری نشان می دهند. به طور مثال کودکانی که با پدر خود رابطه نزدیک تری دارند در مسائل شجاع تر بوده و ریسک و خطر بیش تری را قبول می کنند.

همه اینها به این سؤال منجر می شود که آیا دلایل مهم بودن پدرها نسبت به مادران واقعیت دارد؟

نه، نه، نیستند. هیچ یک از والدین مهمتر نیستند و حضور هر دو در زندگی کودک حیاتی می باشند. آنچه بیش از همه مهم است این است که هر دو والدین حاضر شوند و کودک حضور آن ها را در زندگی خود احساس کند.

نقش پدر در خانواده از دیدگاه اسلام

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند «بهترین مردان امت من نسبت به خانواده خود خشن نبوده و اهانت نکرده و دلسوز می باشند». در قرآن کریم آورده شده است که «ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگها هستند نگه دارید» این جملات نشان دهنده نقش پدر در تربیت فرزندان می باشد.

نقش پدر در خانواده از دیدگاه اسلام بلند مرتبه است و در سخنان پیامبر و ائمه بسیار ذکر شده است بنابراین نباید از اهمیت آن غافل بود. پدر ستون خانواده در نظر گرفته شده و اهمیت زیادی دارد.

 

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع:  Invaluable Ways Fathers Influence Their Sons

اختلاف سنی والدین با فرزندان

اختلاف سنی ایده آل بین والدین با فرزندان چقدر است؟

اختلاف سنی والدین با فرزندان باید چقدر باشد؟ اختلاف سنی زیاد والدین با فرزندان چه نتایجی دارد؟ آیا فاصله سنی پانزده سال بین فرزندان زیاد است؟

یکی از موضوعات مهمی که امروزه دغدغه مشترکی در بین خانواده‌ها شده تفاوت نسل و سن والدین با فرزندان است.

برخی افراد معتقد هستند که هر چه والدین جوان تر باشند و اختلاف سنی آنها با فرزندانشان کمتر باشد وقت و حوصله بیشتری برای تربیت فرزندان دارند ولی برخی دیگر معتقد هستند که هرچه والدین مسن تر باشند تجربه و و امکانات بیشتری برای تربیت فرزندان دارند و پخته تر عمل می کند.

ادامه مطلب

سه نوع نظم کدام موارد هستند؟

سه نوع نظم کدام موارد هستند؟

سه نوع نظم کدام موارد هستند؟

بر اساس ششمین ویرایش از کتاب ایجاد نظم کلاسی[۱]، سه نوع نظم وجود دارند که عبارتند از: (۱) پیشگیرانه، (۲) حمایتی و (۳) اصلاحی.

کدام روش سرپرستی موثرترین روش در تربیت کودک می باشد؟

یافته های موجود نشان می دهند که والدین مقتدر، موثرترین روش سرپرستی را در روش های مختلف آکادمیکی، عواطف اجتماعی و رفتاری دارند.

والدین قدرت طلب، همانند والدین مقتدر، انتظارات زیادی از فرزندانشان دارند، ولی همچنین انتظار بیشتری را هم از رفتار خودشان دارند.

۳ سبک اصلی سرپرستی و تربیت کودک چه مواردی می باشند؟

مشاوران خانواده سبک های سرپرستی را به سه گروه تقسیم بندی کرده اند:

قدرت طلب (یک رهیافتی که از نظر یک فرد بهترین رهیافت ممکن می باشد و سایر افراد باید از همان رهیافت پیروی کنند)؛

آسان گیر (به دلیل اینکه والدین نمی خواهند فرزندان خودشان را ناراحت کنند، یک سری راهنماهای رفتاری را ارائه می دهند)؛

و مقتدر (که لحن مراقبتی را به صورت ساختارمند و پایداری بیان می کند).

چه چیزی باعث می شود که یک فرد به یک پدر یا مادر تبدیل شود؟

بر اساس فرهنگ لغت نامه Meriam _ Webster، یک پدر یا مادر عبارت از شخصی می باشد که یک فردی دیگر را پرورش می دهد و از وی مراقبت می کند.

با این وجود، پدر یا مادر بودن ضرورتا باعث نمی شود که شما ژنتیک های خودتان را به صورت بیولوژیکی، به یک کودک منتقل کنید.

یک پدر یا مادر می تواند حالت های مختلفی داشته باشد، همانند ناپدری یا نامدری، پدر بزرگ یا مادر بزرگ، ولیّ قانونی یا یک حالت ترکیبی.

مسولیت های یک پدر یا مادر در تربیت کودک چه مواردی می باشد؟

پدر ها و مادرها باید یک سری حمایت های مادی و معنوی را برای فرزندانشان ایجاد کنند.

آنها باید کودکان خودشان را به صورت مسولیت پذیرانه دوست داشته باشند و منجر به رشد سالم آنها شوند. …

والدین تا اندازه ای که توانایی لازم را داشته باشند،  برای تهیه غذا، پوشاک، پناهگاه و مراقبت بالینی مسولیت خواهند داشت.

مسولیت والدین در یک خانواده در تربیت کودک چه مواردی می باشد؟

مسولیت های والدین شامل حوزه های بیولوژیکی، روان شناختی، اجتماعی و مالی می باشد.

نقش والدین بیشترین اهمیت را در رشد شخصیتی کودکان دارد.

نقش های مرسوم و مبنایی والدین عبارتند از: تربیت و آموزش کودکان، منظم کردن آنها، مدیریت خانه و حمایت مالی از خانواده.

مسولیت والدین در تربیت کودک در چه سنی خاتمه می یابد؟

مسولیت والدین چه زمانی خاتمه می یابد؟

زمانی که فرزندتان به سن ۱۸ سالگی برسد و یا اینکه قبل از این سن ازدواج کند و یا وارد یک رابطه ثبت شده شود، مسولیت شما به صورت خودکار خاتمه خواهد یافت.

همچنین دادگاه می تواند مسولیت پدر یا مادر بودن را از شما بگیرد؛ برای مثال در صورتی که شما برخورد نامناسبی با فرزندتان داشته باشید.

چرا نقش والدین در تربیت کودک یک نقش مهمی می باشد؟

والدین نقش مهمی را در رشد ما دارند. پدر و مادر نقش مهمی را در رشد روانی، فیزیکی، اجتماعی، مالی و شغلی ما دارند.

والدین گران بهاترین هدیه خدا به ما هستند.

آنها در تمامی مراحل زندگی به ما کمک می کنند و نحوه مقابله با چالش های سخت مربوط به آینده را به ما آموزش می دهند.

یک مادر واقعی چه کسی است؟

مادر: یک زنی که بدون هیچ شرطی شما را از زمان به دنیا آمدنتان دوست دارد، شخصی که کودکان را به خودش ترجیح می دهد و یک فردی می باشد که شما بیش از هر فرد دیگری می توانید روی وی حساب کنید –

– لغت نامه شهری. مادر: یک فردی که در مورد مراقبت از فرزندان مسولیت دارد – – YourDictionary.

من به چه نحوی می توانم یک پدر یا مادر خوبی برای فرزندم باشم؟

مراحل:

  1. مسولیت های خودتان را بپذیرید. می توان گفت که فرزند خوب به حرف های والدینش گوش می دهد (و حرف های سایر افرادی که قدرت دارند) و موارد درخواست شده را انجام می دهد. …
  2. عواطف خودتان را مدیریت کنید. …
  3. صادق و قابل اعتماد باشید. …
  4. انتظار معیوب بودن را داشته باشید و از اشتباهات خودتان نکاتی را یاد بگیرید. …
  5. نسبت به زمان مناسب برای درخواست کمک مطلع باشید.

چه کسانی والدین واقعی شما هستند؟

نقش والدینی، به نقش رشد دادن، حمایت کردن و همچنین سرپرستی یک کودک اشاره دارد .

هر شخصی که تنها فرد تامین کننده نیازهای تغذیه ای و مراقبتی فرد باشد، می تواند والدین آنها، برادر یا خواهر و یا عمو، خاله، عمه و یا دایی فرد، پدر بزرگ یا مادر بزرگ، دوستان خانواده، والدین اختیار شده یا والدین به دنیا آورنده فرد باشند.

روش سرپرستی دوست داشتن بیش از حد چیست؟

دوست داشتن بیش از حد یک رهیافت سرپرستی می باشد که می تواند منجر به ایجاد این درک در کودکان شود که هر چند والدین کودکانشان را دوست دارند، ولی این روش سرپرستی منجر به ایجاد توانایی های مناسبی در کودکان نمی شود.

سرپرستی سخت گیرانه در تریت کودک پیست؟

سرپرستی قدرت طلبانه یک نوع سبک سرپرستی می باشد که ویژگی آن درخواست زیاد و مسولیت پذیری کم می باشد.

والدین دارای سبک قدرت طلبانه انتظارات زیادی را از کودکانشان دارند، ولی فیدبک و مهرورزی بسیار محدودی را بروز می دهند.

معمولا اشتباهات صورت گرفته به صورت خشن جواب داده می شوند.

۵ سبک سرپرستی چه مواردی می باشند؟

در ادامه پنج مورد از رایج ترین سبک های سرپرستی بیان شده است که مادران و پدران امروزی در خانواده هایشان به کار می گیرند.

  • سرپرستی غریزی
  • سرپرستی دلبستگی
  • سرپرستی هلیکوپتری
  • سرپرستی مقدرانه
  • سرپرستی آسان گیر

آیا روش سرپرستی دوست داشتن بیش از حد در واقعیت کاربرد دارد؟

مطالعات صورت گرفته نشانگر آن است که “والدین رازدار و ماهر یک رهیافت «دوست داشتن بیش از حد» را با سبک سرپرستی خودشان ادغام می کنند.

یک توازنی مابین نظم و حالت ملایمت ایجاد می کنند و به نظر می رسد که این روش یک روش مفیدی در ایجاد  این نوع ویژگی شخصیتی اصلی می باشد.” … مولفه های مربوط به روش سرپرستی دوست داشتن بیش از حد، “سرپرستی قلدری” نامیده می شود.

روش سرپرستی مسامحه کارانه در تربیت کودک چیست؟

سرپرستی غیر درگیرانه که در برخی مواقع به عنوان روش سرپرستی مسامحه کارانه مورد اشاره قرار می گیرد، یک سبکی است که ویژگی بارز آن نبود مسولیت پذیری در برابر نیازهای کودک می باشد.

والدین غیر درگیر تقاضای خیلی محدودی از کودکان خودشان دارند (در برخی مواقع هیچ تقاضایی از آنها ندارند) و در اغلب مواقع بی تفاوت، بدون توجه و در برخی مواقع کاملا مسامحه کار یا سر به هوا هستند.

چرا روش سرپرستی مقتدرانه در تربیت کودک بهترین روش می باشد؟

نشان داده شده است که رهیافت مقتدرانه برای سرپرستی، بهترین پیامدها را برای کودکان دارد که این پیامدها شامل سلامت عاطفی بهتر، مهارت های اجتماعی بهتر، انعطاف پذیری بیشتری و دلبستگی ایمن تر با والدینشان می باشد.

یک نظم خوب چیست؟

به بیان دیگر، نظم به کودک آموزش می دهد تا از قواعد موجود تبعیت کند.

نظم های موثر از ابزارهای مختلفی استفاده می کنند؛ ابزارهایی از قبیل تقویت، مدل بندی و یک خانواده دوست دار و حمایت کننده.

همچنین در برخی مواقع، مجازات می تواند به عنوان یک ابزار مناسبی مورد استفاده قرار بگیرد – ولی به این معنا نمی باشد که نظم خوب بیشتر شامل مجازات می باشد.

شما به چه نحوی نظم را به دست می آورید؟

۵ روش اثبات شده برای به دست آوردن خود نظمی (خویشتن داری) عبارتند از:

  1. حذف کردن موارد وسوسه آمیز. خود کنترلی در هنگام تبعیت کردن از یک نقل قول قدیمی «هر آنکه از دیده رود، لاجرم از دل رود»، راحت تر صورت خواهد گرفت. …
  2. تغذیه منظم و سالمی داشته باشید. …
  3. منتظر به دست آورن “احساس مناسب” نباشید. …
  4. وقفه ها، برخوردها، و پاداش هایی را برای خودتان برنامه ریزی کنید. …
  5. خودتان را فراموش کنید و به سمت جلو حرکت کنید.

چند مثال از نظم بزنید؟

یک مثال از نظم مربوط به مانع شدن از ورود دانش آموزی به سالن می باشد که در طول سخنرانی، با افراد دیگری صحبت می کند.

مهمترین نکاتی که یک پدر و مادر باید به فرزندشان آموزش بدهند، چه مواردی می باشند؟

۱۰ مورد مهمی که والدین باید به فرزندانشان آموزش بدهند، عبارتند از:

  • ارزش قائل شدن به خود.
  • ارزش قائل شدن به سایر افراد.
  • استقلال.
  • تفکر کنجکاوانه و انتقادی.
  • رشد و خود اظهاری عاطفی.
  • خویشتن داری.
  • تحرکات اجتماعی.
  • روان شناسی.
  • اقتصاد.
  • خوشبینی.

شما به چه نحوی می توانید یک کودک منظمی را تربیت کنید؟

  1. خودتان را خوشحال کنید.
  2. به آنها آموزش بدهید که روابطی را ایجاد کنند.
  3. انتظار تلاش داشته باشید، نه انتظار کامل بودن.
  4. خوش بینی را آموزش دهید.
  5. هوش عاطفی را آموزش دهید.
  6. خوشحال بودن را به یک عادت تبدیل کنید.
  7. خویشتن داری را آموزش دهید.
  8. زمان بیشتری را صرف بازی کردن بکنید.

چرا انجام دادن وظایف والدینی به صورت مسولیت پذیرانه اهمیت دارد؟

افراد جوان فقط از طریق به دست آوردن اطلاعات مناسب و گرفتن تصمیمات عقلایی در  مورد خودشان می توانند به والدین مسولیت پذیر تبدیل شوند.

آزادی مربوط به برنامه ریزی کردن و کنترل کردن اندازه خانواده ها، یک بخش مهمی از انجام وظایف والدینی به صورت مسولیت پذیرانه می باشد، چرا که کیفیت زندگی خانواده تحت تاثیر اعضای خانواده قرار می گیرد.

یک پدر باید چه نوع برخوردی با دختر خودش داشته باشد؟

۷ چیزی که یک دختر از پدرش نیاز دارد، عبارتند از:

  1. وی نیاز دارد که شما در موارد مختلفی نقش خودتان را انجام بدهید (درگیر شوید). یک دختر نیاز دارد که پدرش به صورت فعالی به زندگی وی علاقمند باشد و در آن نقش ایفا کند. …
  2. وی نیاز دارد که شما یک رابطه ازدواجی سالم را به وی نشان بدهید. …
  3. وی به حمایت شما نیاز دارد. …
  4. وی نیاز دارد که به عنوان یک شخص مطمئن به شما اعتماد کند. …
  5. وی به عشق بدون شرط شما نیاز دارد. …
  6. وی به یک رهبر معنوی قوی نیاز دارد. …
  7. وی به یک مدل نقش مثبت نیاز دارد.

چرا دختران به پدرشان نیاز دارند.

ما – مادران، دختران و خواهران – برای تربیت کردن زنان جوان سالم، به کمک شما نیاز داریم.

ما به شجاعت های مردانه و هوش شما نیاز داریم، چرا که یک پدر بیش از هر فرد دیگری، در مسیر زندگی دختر خودش نقش دارد. … شاید آنها مادرشان را به عنوان موهبت در نظر بگیرند، ولی چنین دیدگاهی را در مورد شما نخواهند داشت.

من به چه نحوی می توانم یک پدر قوی باشم؟

مرد بودن، پدر بودن.

  1. یک مرد باشید، این کار را به صورت درستی انجام دهید.
  2. بر روی هر دو جنبه کار کنید. رایج ترین مثال عبارت از مادرانی می باشند که قواعد موجود را تعیین می کنند، ولی پدرها آنها را انجام می دهند. …
  3. به منظور به دست آوردن شناخت بهتر از خودتان، پدر خودتان را بشناسید. …
  4. معنای مرد بودن را به پسر خودتان آموزش دهید. …
  5. به پسر خودتان آموزش بدهید که نقش خودش را به چه صورتی انجام بدهد. …
  6. به وی زمان بدهید. …
  7. فضای مثبتی را ایجاد کنید. …
  8. نقش افراد مختلف را آموزش بدهید.

آیا مادر بودن عبارت از سخت ترین وظیفه می باشد؟

اکثر مادران بر این عقیده هستند که هیچ نوع راهنما و قاعده ای برای تبدیل شدن به یک مادر مناسب وجود ندارد، فقط عشق و غریزه مادری است که در مادران وجود دارد. … مادر بودن یک کار آسانی نیست، این کار سخت ترین کار موجود در دنیا می باشد که تا به حال هیچ راهنما یا دستور العملی در مورد آن وجود نداشته است.

من به چه نحوی می توانم تشخیص بدهم که یک مادر خوبی هستم؟

۷ علامت مربوط به یک مادر خوب بودن، عبارتند از:

  1. فرزندتان نسبت به شما عصبی شود.
  2. نتوانید در طول شب بخوابید.
  3. در نتیجه یک شکست یا آسیب کوچک برای فرزندتان، ناراحت شوید.
  4. غذاهایی درست کنید که کودکتان نسبت به آن نفرت نداشته باشد.
  5. خود خواه نباشید.
  6. سایر افراد شما را دیوانه بخوانند، یا فکر کنید که سایر افراد چنین تفکری در مورد شما دارند.
  7. فکر کنید که یک مادر بدی هستید.

ویژگی های مربوط به یک پدر یا مادر خوب چه مواردی هستند؟

  • صبور بودن. این یک مورد مهمی است، صبور بودن یک نوع مزیت می باشد! …
  • گوش دادن. در حالیکه اکثر والدین بر این باورند که در حین صحبت کردن بچه هایشان به طور واقعی به حرفهایشان گوش می دهند، ولی شما به راحتی می توانید از طریق بیان کردن اظهارنظرهای کوتاه باعث شوید که فرزند شما اولویت های مدنظرتان را در نظر بگیرد. …
  • شناخت. …
  • همسانی. …
  • همدلی. …
  • توانایی مربوط به بیان کردن دوست داشتن. …
  • سختگیری نکردن. …
  • انعطاف پذیری.

پدر و مادر بد چه کسانی هستند؟

تعریف والدین بد عبارت از یک تعریف ساده مربوط به تربیت ضعیف نمی باشد، بلکه یک سری از اقداماتی را شامل می شود که همواره بر روی رفتار و وضعیت روان شناختی فرزند یک تاثیر بدی می گذارد.

شاید والدین احساس گناه بکنند و بخواهند که اشتباهات خودشان را جبران کنند، ولی این مورد در اغلب مواقع به ایجاد نتایج بدتری منجر می شود.

زمانی که پدرتان شما را دوست نداشته باشد، چه کاری باید انجام بدهید؟

مراحل

  1. با یک دوست یا اعضای خانواده قابل اعتماد صحبت کنید.
  2. یک راهنما پیدا کنید.
  3. از یک درمانگر یا مشاور مدرسه کمک بگیرید.
  4. سعی نکنید که برخورد صورت گرفته با خودتان و برادر یا خواهرتان را مقایسه کنید.
  5. سعی نکنید که این کار را به صورت شخصی انجام دهید.
  6. با خودتان مهربان باشید.
  7. خود دوستی را جایگزین خود گفتاری منفی کنید.
  8. یک برگه بردارید و به صورت دروغ، موارد مثبتی را در مورد خودتان بنویسید.

من به چه نحوی می تواند با پدر بد برخورد کنم؟

مراحل

  1. وی را به عنوان یک مشکل در نظر بگیرد، نه خودتان را. آیا شما خودتان را به خاطر پرخاشگری، مشروب خوری بیش از حد، بی توجهی یا عدم ثبات عاطفی پدرتان سرزنش می کنید؟
  2. سعی نکنید که خودتان این عادت را پیدا کنید.
  3. اقدامات مثبتی را در زندگی خودتان انجام بدهید.
  4. مدل های مربوط به سایر نقش های مردانه را پیدا کنید.
  5. یک گروه حمایتی مثبتی را ایجاد کنید.
  6. فاصله خودتان را نگه دارید.

چه مواردی منجر به ایجاد یک پدر و مادر مسموم می شوند؟

یک پدر و مادر مسموم نقش والدینی خودشان را بر مبنای نحوه سرپرستی صورت گرفته بر روی خودشان در دوران کودکی شان انجام می دهند.

آنها دارای خود آگاهی، دانش، مهارت ها و شاید تمایلات مناسبی نمی باشند تا در نتیجه آن بتوانند الگوهای بدعلمکردی موجود را تغییر دهند.

شما باید چه مواردی را به کودکان خودتان نگویید؟

۱۹ موردی که شما هیچ وقت نباید به کودکان خودتان بگویید:

  1. من به شما افتخار می کنم.
  2. کارتان خوب بود.
  3. شما باید یک مثال خوبی برای برادرتان باشید.
  4. تا زمانی که پدر (یا مادرتان) به خانه برگردد، منتظر بمانید.
  5. من هیچ وقت شما را فراموش نمی کنم.
  6. من به خاطر شما خجالت زده شدم.
  7. نگران نباشید، همه چیز درست خواهد شد.
  8. من خودم این کار را انجام خواهم داد.
  9. گریه نکنید
  10. فکر کردن در مورد سکس در سن شما، یک مورد بدی است
  11. در صورتی که شامتان را به صورت کاملی بخورید، می توانید دسر هم بخورید.
  12. در صورتی که اتاقتان را تمیز نکنید، با مشکل بزرگی مواجه خواهید شد.
  13. در صورتی که به صورت مناسبی از خودتان محافظت کنید، سالم خواهید ماند.
  14. شما هیچ وظیفه ای در قبال مسائل مالی خانواده ندارید.
  15. من از شما ناامید شده ام.
  16. این وحشتناک است، بدترین موردی که می توانست باشد.
  17. بیایید اینجا، همین الان.
  18. شما در مسیر مناسبی هستید.
  19. به دلیل اینکه به شما گفته ام.

من به چه نحوی می توانم یک مادر خونسردی باشم؟

مهمترین مواردی که وجود دارند، عبارتند از:

  1. شما می توانید به این پست گوش کنید.
  2. خودتان را به صورت کاملی درک کنید. به منظور اینکه به یک مادر خونسردی تبدیل شوید، انگیزه شما عبارت از کودکتان خواهد بود، نه خودتان.
  3. نزاع های خودتان را انتخاب کنید.
  4. سعی نکنید که بدون هیچ ترسی نقش سرپرستی خودتان را انجام دهید.
  5. تا جایی که می توانید، بله بگویید.
  6. برای صحبت کردن در مورد هر چیزی، در دسترس باشید.

[۱] Building Classroom Discipline

نویسنده: “کودکانهسایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’تربیت کودک’ cols=’2′ cats=’%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]