نوشته‌ها

پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری کودکان

پرخاشگری کودکان، رفتاری رایج است که اغلب والدین با آن مواجه می‌شوند. این رفتار می‌تواند از اشکال خفیف مانند لجبازی و جیغ زدن تا اشکال شدیدتر مانند کتک زدن و تخریب اموال متغیر باشد. درک علل، انواع و راهکارهای مقابله با پرخاشگری در کودکان، برای والدین و مربیان بسیار مهم است. پرخاشگری رفتاری خصومت‌آمیز و غیردوستانه است که در طی آن فرد تمایل دارد به دیگران صدمه و یا آسیب برساند. معمولاً کودکان خیلی سریع ناامید و مأیوس می‌شوند و پرخاشگری را مطابق با سنشان به شیوه‌های متفاوتی نشان می‌دهند. در اینجا سه شیوهٔ پرخاشگری مطرح شده است:

  1. پرخاشگر ابزاری، که شئ محور است. پرخاشگری ابزاری در کودکان، رفتاری است که در آن کودک از پرخاشگری به عنوان یک ابزار برای رسیدن به هدفی خاص استفاده می‌کند.
  2. پرخاشگری ارتباطی، که شخص محور است، با هدف آزار دادن دیگران (مثلاً زدن دوست به دلیل ناراحتی)
  3. پرخاشگری واکنشی: این نوع پرخاشگری به عنوان پاسخ به تحریک یا تهدید انجام می‌شود.

علائم 

اگر نشانه های کودک عصبی زیر به مرور در فرزندتان دیده می شود، حتما باید از مشاور کمک بگیرید:

  • اغلب عصبانی است.
  • بسیار تحریک پذیر یا تکانشی است و در تمرکز کردن مشکل دارد.
  • به راحتی ناامید می‌شود.
  • به کودکان یا بزرگسالان دیگر حمله فیزیکی می‌کند.
  • غالباً مجادله گر یا عبوس است.
  • در مدرسه عملکرد ضعیفی دارد یا نمی تواند در کلاس درس یا سایر فعالیت‌های سازماندهی شده شرکت کند.
  • در شرکت در موقعیت های اجتماعی و دوست یابی مشکل دارد.
  • مدام با اعضای خانواده دعوا می کند و اختیارات والدین را نمی پذیرد.
  • اغلب مسئولیت رفتار نادرست خود را انکار می کند و دیگران را مقصر می داند.

پیشنهاد مشاور:  دلبستگی ناایمن در کودکان

پرخاشگری کودکان

علت پرخاشگری در سنین مختلف

پرخاشگری در سنین مختلف دلیل متفاوتی دارد که در ادامه به آن ها پرداخته شده است:

  • علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال: در این دوره سنی، کودکان نسبت به هر شیء که در اطرافشان وجود دارد، احساس مالکیت می‌کنند و فکر می‌کنند تمام لوازم اطرافشان متعلق به آن‌هاست. پرخاشگری در این دوره سنی شیء محور یا ابزاری است و غالباً به‌خاطر به‌دست‌آوردن چیزی رخ می‌دهد. برای درک بهتر شیوه های ابزار پرخاشگری کودکان (از تولد تا سه سالگی) به مثال های زیر توجه کنید:
  1. کودکی را می‌زند تا بیسکویت او را بگیرد.
  2.  کودکی را به زمین هل می‌دهد تا با قطارش بازی کند.
  3.  عروسک کودک دیگر را به‌زور می‌گیرد.
  4. دوستش را هل می‌دهد تا بتواند کنار پنجره ماشین بنشیند.
  • علت پرخاشگری کودکان ۴ ساله: تروما، شرایط خانواده و برخی از سبک‌های فرزندپروری (مانند تنبیه شدید و متناقض) احتمال پرخاشگری کودک ۴ ساله را افزایش می‌دهد و باعث اختلال در زندگی او می‌شود. مسائل کنترل خشم کودکان اغلب به این دلیل اتفاق می‌افتد که نمی‌دانند چگونه با ناامیدی یا سایر احساسات ناراحت‌کننده خود کنار بیایند، آن‌ها هنوز مهارت‌هایی را برای حل مشکلات بدون ناراحتی یاد نگرفته‌اند؛ بنابراین ممکن است پرخاشگر شوند.
  • علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله: در این سن، کودکان مهارت‌های شناختی و کلامی را کسب می‌کنند. معمولاً کودکان مهارت‌های جدید را که آموخته‌اند در رفتارهای پرخاشگرانه نیز به کار می‌گیرند. آن‌ها پیامدها و نتایج رفتار پرخاشگرانه را می‌فهمند، بنابراین اگر رفتار پرخاشگرانه به طور مثبت تقویت شود، آن رفتار می‌تواند دائماً تکرار شده یا شدت پیدا کند و یا آنکه آن رفتار هم تکرار شود و هم شدت یابد. برای درک بهتر شیوه های ابزار پرخاشگری کودکان سه تا پنج ساله به مثال های زیر توجه کنید:
  1. کودکی، کودک دیگر را با مشت و لگد می‌زند به‌خاطر آنکه، آنچه را که از او می‌خواسته انجام نداده است (مسلط‌شدن).
  2. گوشی هدفون خواهر یا برادرش را خراب می‌کند، چون آن‌ها اجازه نداده‌اند تا سی دی مورد دلخواهش را تماشا کند (انتقام‌جویی).
  3. کودک شروع به بدگویی در مورد کودکی می‌کند که از او می‌ترسد، یا وقتی با او مواجهه می‌شود احساس تهدید می‌کند.

با مشاوره تخصصی، به کودکتان کمک کنید تا احساسات خود را بهتر بیان کند. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان امکان درمان سریع پرخاشگری را برای کودک دلبند شما با کمک بهترین متخصصان ایران فراهم کرده است. برای صحبت با برترین روانشناسان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.

پرخاشگری در کودکان

  • رفتار با کودک پرخاشگر ۶ ساله: طبیعی است که کودکان خردسال گاهی اوقات ضداجتماعی، سرکش، و حتی به‌صورت کلامی پرخاشگر باشند و برای کودکان عصبی تا سن حدود شش‌سالگی نیز گاهی طبیعی است که از نظر فیزیکی پرخاشگر باشند.
  • پرخاشگری در کودکان ۷ ساله: کودکان در این سن هنوز در حال یادگیری کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در برابر ناامیدی یا عصبانیت، واکنش‌های پرخاشگرانه نشان دهند. از مهم‌ترین عوامل پرخاشگری در کودکان می‌توان به بیش‌فعالی اشاره کرد. تکانشگری و تصمیم‌گیری ضعیف می‌تواند منجر به رفتاری شود که به‌عنوان پرخاشگری تعبیر می‌شود. این کودکان معمولاً عواقب اعمال خود را در نظر نمی‌گیرند و ممکن است خود و دیگران را به خطر بی اندازند.
  • علت پرخاشگری کودکان ۱۰ ساله: اکثر بچه‌ها گاهی اوقات عصبانی می‌شوند. اما اگر زیاد اتفاق بیفتد، می‌تواند نشانه از یک مشکل باشد، به‌خصوص در کودک بزرگ‌تر از هشت سال خشونت مداوم نشانه یک اختلال شدید است. اگر طغیان برای کودک یا دیگران خطرناک باشد و در خانه و مدرسه مشکل ایجاد کند باید از مشاور کمک بگیرید و این مشکل را شناسایی و درمان کنید. مشکلات سلامتی مانند کم‌خوابی، حساسیت‌های غذایی یا دردهای مزمن می‌توانند باعث تحریک‌پذیری و پرخاشگری در کودکان بزرگ تر شوند.
  • پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله: در این سن، تغییرات هورمونی می تواند باعث نوسانات خلقی، تحریک پذیری و پرخاشگری شود. فشار همسالان، نگرانی در مورد ظاهر و مقایسه خود با دیگران می تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه شود. علاوه بر این مشکلات در مدرسه، عدم موفقیت در انجام تکالیف و احساس ناکامی می تواند به پرخاشگری بیان شود.

برای مطالعه بیشتر:

الگوهای خانواده و پرخاشگری کودکان

چگونگی مدیریت رفتار کودک پرخاشگر

پرخاشگری کودکان

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر 

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر نی نی سایت اهمیت زیادی دارد و نباید آن را سرسری گرفت. رفتارهای زیر می تواند به کنترل پرخاشگری کودک کمک کند:

  1. نقش خانواده: خانواده نقش اساسی در حفظ سلامت روانی، اجتماعی و جسمانی کودکان و والدین دارند. خانواده اولین و مهم‌ترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم می‌سازد. در جریان رشد طبیعی هر کودک، یک‌رشته تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را شاهد هستیم. اکثر مشکلات رفتاری کودکان، منعکس‌کننده شرایط پیچیده بین‌فردی اعضای خانواده به‌ویژه والدین است. به‌عبارت‌دیگر؛ وجود مشکلات رفتاری کودک به‌منزلهٔ روابط معیوب اعضای خانواده با یکدیگر است و با روش‌های تربیتی نادرست والدین و تمایلات معیوب آن‌ها با فرزندان ارتباط دارد.
  2. در برخورد با کودک پرخاشگر، ثبات بسیار مهم است. قوانین را به طور مداوم اجرا کنید و از تنبیه‌های بدنی خودداری کنید.
  3. کودکان نیاز به احساس امنیت و دوست داشته شدن دارند: یکی از نیازهای مهم کودکان نیاز به امنیت است. چنانچه کودکان در فضای آرام و توأم با امنیت زندگی کنند در نتیجه با آرامش بیشتری رشد پیدا می‌کنند؛ بنابراین لازم است تا در خانه فضایی آرام و توأم با پذیرش فراهم کنید، تا کودک شما در خارج از خانه کمتر پرخاش کند و دردسرساز باشد.
  4. کودکان از طریق مشاهده می آموزند: کودکان با استفاده از مشاهده و دیدن، رفتارهای مختلفی را می‌آموزند. آن‌ها به‌دقت به رفتار اطرافیان خود توجه می‌کنند و آن‌ها را یاد می‌گیرند. همچنین کودکان با دیدن شخصیت‌هایی که در تلویزیون، ویدئو و سینما نیز رفتارهای مختلفی را مشاهده کرده و آن‌ها را یاد می‌گیرند. کودکان شیوه و نحوهٔ رفتار شما را مشاهده می‌کنند و همان شیوه‌ها را یاد می‌گیرند.

پرخاشگری در کودکان

۵. نشان دهید که خشونت مضر و زیان آور است: اگر به رفتارهای کودکان خردسال توجه کنید، متوجه می‌شوید که خشونت روی آن‌ها اثرگذار است. اگر فرزند شما شاهد دعوا و خشونت یکی از اعضای خانواده با بقیه باشد، نباید سریع خود را ببازید، بلکه ابتدا به او اجازه دهید تا درباره خشونت با شما حرف بزند. ممکن است که فرزند شما در مدرسه، همسایگان و یا در تلویزیون نیز موارد مشابهی را ببیند، بنابراین به او اجازه دهید تا دربارهٔ آن رفتارها و احساساتی که نسبت به خشونت‌ورزی پیدا کرده صحبت کند.

۶. خودکنترلی را ترویج دهید:  سعی کنید خوب بودن او را ترویج کنید، وقتی رفتار خوبی دارد آن را ستایش کرده و به او توجه کنید. تاکید کنید که خودکنترلی و حل تعارض مهارت هایی هستند که او برای موفقیت و دوست داشتن در دبیرستان و بعد از آن به آن نیاز دارد. اگر او در این مورد مشکل خاصی دارد، ممکن است بخواهید هر بار که موفق شد عصبانیت خود را کنترل کند، با یک رفتار ویژه به او پاداش دهید یا از مشاور کمک بگیرید تا رفتار درست را به فرزند خود یاد دهید.

پیشنهاد مشاور: با کودک پرخاشگر چگوه برخورد کنم؟

اگر تکنیک‌های فوق تفاوتی در رفتار کودک ایجاد نکرد، یا اگر رفتار پرخاشگرانه فرزندتان در مدرسه، خانواده یا سایر فعالیت‌ها باعث مشکل شده است باید از مشاور کمک بگیرید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان امکان درمان سریع پرخاشگری را برای کودک دلبند شما با کمک بهترین متخصصان ایران فراهم کرده است. برای صحبت با برترین روانشناسان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.

پرخاشگری کودکان

درمان پرخاشگری در کودکان

  • درمان های نوین: درمان های نوین به کودک شما کمک می کند تا بدون عوارض جانبی درمان مناسب را دریافت کند. نوروفیدبک روشی غیرتهاجمی است که به کودک کمک می‌کند تا فعالیت‌های مغزی خود را خودتنظیم کند. این روش به ویژه برای کودکان مبتلا به پرخاشگری، بیش‌فعالی و اختلالات رفتاری دیگر بسیار موثر است. مطالعات جهانی در این زمینه نشان داده‌اند که نوروفیدبک در درمان پرخاشگری کودکان بسیار موثر است. سنسورهای کوچکی روی سر کودک قرار می‌گیرند تا فعالیت‌های مغزی او را ثبت کنند. نوروفیدبک به کودک کمک می‌کند تا بهتر با دیگران ارتباط برقرار کند، مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کند.
  • درمان شناختی- رفتاری: این روش درمانی بر تغییر افکار و رفتارهای منفی کودک تمرکز دارد. درمانگر به کودک کمک می‌کند تا افکار منفی خود را شناسایی کرده و آنها را با افکار مثبت جایگزین کند. همچنین، تکنیک‌های مدیریت خشم و مهارت‌های حل مسئله به کودک آموزش داده می‌شود.
  • آموزش مهارت‌های اجتماعی: کودکانی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است در تعامل با دیگران مشکل داشته باشند و در نتیجه پرخاشگر شوند. آموزش مهارت‌هایی مانند گوش دادن فعال، بیان احساسات به شیوه‌ای مناسب و همکاری با دیگران می‌تواند به کودک کمک کند تا روابط بهتری با همسالان خود برقرار کند.
  • دارودرمانی: در برخی موارد، ممکن است پزشک برای کودک دارو تجویز کند. داروها معمولاً به عنوان مکمل درمان‌های روانشناختی استفاده می‌شوند و برای درمان اختلالات زمینه‌ای مانند بیش‌فعالی یا اوتیسم تجویز می‌شوند.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

آیا فرزندتان با چالش‌های پرخاشگری دست و پنجه نرم می‌کند؟ مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با بهره‌گیری از متخصصین مجرب و رویکردهای نوین زیر نظر برترین متخصصان کودک، به شما کمک می‌کند تا ریشه‌های پرخاشگری فرزندتان را شناسایی کرده و راهکارهای موثر برای مدیریت و کاهش آن را بیابید. با خدمات تخصصی ما، از جمله مشاوره فردی و خانوادگی، آموزش مهارت‌های اجتماعی و رفتاری، و برنامه‌های درمانی جامع، به فرزندتان کمک می‌کنیم تا با احساسات خود به شیوه‌ای سالم‌تر برخورد کند و روابط اجتماعی موثری را برقرار کند. برای صحبت با برترین روانشناسان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید.

منبع: ​Aggressive behaviour in children and youth

عصبانیت کودکان

۱۰ روش برتر برای مقابله با عصبانیت کودکان +بازی درمانی

عصبانیت کودکان روشی است که کودک برای بیان احساسات خود دارد، اگر کودک نتواند به شما بفهماند که چه می‌خواهد ممکن است ناامید و عصبی شود.

این مهم است که به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات خود را مدیریت کند و روش های بهتری برای مقابله با ناامیدی های خود ییدا کند.

علت پرخاشگری و عصبانیت کودکان

در طول عصبانیت کودک شما ممکن است موارد زیر را نشان دهد:

  • فریاد
  • لگد زدن
  • گاز گرفتن
  • پرتاب اشیا

فرزند شما ممکن است از ۲ سالگی علائمی از کج خلقی و عصبانیت نشان دهد و ممکن است تا زمانی که فرزند شما ۳ سال یا بزرگتر شود ادامه یابد، بنابراین باید راه هایی برای مدیریت خشم کودک یاد بگیرید.

برای بسیاری از کودکان، این کج خلقی و عصبانیت ممکن است فقط چند بار اتفاق بیفتد. برای سایر کودکان، این کج خلقی ها و عصبانیت بیشتر است و با رشد آن ها به مرور زمان کاهش می یابد.

به یاد داشته باشید که پرخاشگری ممکن است برای این باشد که کودک شما نمی تواند نیاز و خواسته خود را در قالب کلمات بیان کند بنابراین بهترین کار این است که به حرف های او گوش کنید یا سعی کنید خواسته های او را درک کنید.

عصبانیت کودکان

علت دیگر پرخاشگری ممکن است این باشد که کودک شما آن را از رفتار شما با همسرتان یا دیگران یاد گرفته باشد بنابراین از دیگران بخواهید در مقابل او رفتارهای پرخاشگرانه نداشته باشند.

در ادامه دلایل اصلی عصبانیت کودکان به طور کامل توضیح داده شده است:

  1. مشاجره والدین باعث خشم کودک می شود.
  2. کسی نیست که با او بازی کند
  3. تغییر مدرسه
  4. ترس از آزار جسمی/عاطفی/جنسی
  5. عملکرد تحصیلی پایین و نامناسب
  6. اختلال گفتار در خشم کودک موثر است.
  7. مقایسه با خواهر و برادر
  8. احساس عدم کنترل
  9. احساس مسئولیت در طلاق
  10. احساس مسئولیت در قبال مرگ کسی
  11. محدودیت های مالی
  12. مصرف مواد در خانواده
  13. احساس “بی ارزشی”
  14. ناتوانی در برآوردن انتظارات دیگران

 

مدیریت عصبانیت کودکان | کنترل خشم کودک دکتر هلاکویی

  1. همانطور که کودک شما شروع به کسب استقلال بیشتر می کند، عصبانیت های او نیز بیش تر می شود در این شرایط مهم ترین چیز این است که آرام بمانید، زیرا کودکان به واکنش شما دقت زیادی می کنند.
  2. به یاد داشته باشید که این بخشی از رشد و تکامل فرزند شماست، بنابراین فرزندتان را به خاطر این رفتار تنبیه نکنید.
  3. وقتی نه می گویید قاطعانه و آرام بگویید، سعی کنید گزینه دیگری را به فرزندتان پیشنهاد دهید به طور مثال اگر فرزند شما بستنی می خواهد خوراکی جایگزینی به آن ها ارائه دهید.
  4. سایر جنبه های خوب رفتار آن ها را تشویق کنید تا رفتار درست را یاد بگیرند.
  5. گاهی اوقات کودکان شما و محدودیت ها و مرزهایی را که تعیین کرده اید آزمایش می کنند. با تسلیم شدن در برابر این، فرزندتان نشان می دهید که در مورد مرزهایی که تعیین کرده اید قاطع نیستید.
  6. مهم است که فرزند شما درک کند که اگر به خود یا دیگران آسیب برساند، شما اقدامی انجام خواهید داد.
  7. درک کنید که چه چیزی باعث عصبانیت کودک شما می شود. خستگی، ناامیدی از یک کار چالش برانگیز، تغییرات ناگهانی می تواند باعث عصبانیت کودک شود. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث عصبانیت فرزندتان می شود، به صورت هفتگی گزارش تهیه کنید تا متوجه شوید که چه چیزی باعث تحریک عصبانیت فرزند شما می شود.
  8. وقتی کودکتان آرام است، در مورد احساسات پس از عصبانیت صحبت کنید.
  9. تا زمانی که کودک آرام شود، آرامش خود را حفظ کنید. اگر از شما می خواهند آن ها را لمس کنید یا نگه دارید به حرف آن ها گوش دهید تا آرام شوند.
  10. بپذیرید که نمی توانید مستقیماً احساسات یا رفتار فرزندتان را کنترل کنید.
  11. بپذیرید که تغییر به زمان نیاز دارد.
  12. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. اما به خشم کودک نخندید، اگر این کار را بکنید، ممکن است فرزندتان برای جلب توجه شما این کار را انجام دهد و آن را تکرار کند.
  13. استرس، گرسنگی، خستگی و تحریک بیش از حد می تواند بیان، مدیریت احساسات و حفظ آرامش را برای کودکان دشوارتر کند.
  14. احساسات شدید مانند نگرانی، ترس، شرم و خشم می تواند برای کودکان طاقت فرسا باشد بنابراین احساسات خود را مدیریت کنید و فضایی آرام بسازید.

چگونه به کودک خود بیاموزیم که از کلمات بهتری استفاده کند

وقتی همه چیز آرام شد، خوب است که به او کمک کنید تا عبارات بهتری پیدا کند تا منظور واقعی خود را بیان کند. سپس آن ها را وادار کنید تا گفتن آن را تمرین کنند:

  • «وقتی نمی توانم به پارک بروم احساس ناراحتی می کنم.»
  • «وقتی مرا با دوستم مقایسه می کنی، عصبانی می شوم. لطفاً این حرف را نزنید.»

۱۰ راه برای جلوگیری از فحش دادن کودک

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

۱. بیش از حد واکنش نشان ندهید

کودکان اغلب فحش می دهند زیرا باعث واکنش بزرگتر ها می شوند. اگر کودک شما فحش می دهد، سعی کنید طوری رفتار کنید که انگار کلمه ای کاملا بی ضرر گفته است و تمام تلاشتان را بکنید که نخندید. اگر بر سر فرزندتان فریاد بزنید یا عصبانی شوید، ناخواسته احتمال فحش دادن فرزندتان را در آینده بیشتر می کنید، بنابراین، کاملا آرام باشید.

۲. همدردی کنید، بعدا در مورد فحش دادن صحبت کنید

اگر فرزندتان به دلیل ناراحتی یا عصبانیت فحش می دهد با او همدردی کنید. بعداً در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.

۳. معنی کلمات را توضیح دهید

این احتمال وجود دارد که فرزند شما معنای کلمه فحش را درک نکند. بنابراین، اگر آن ها به اندازه کافی بزرگ هستند، آن را برای آن ها توضیح دهید و به آن ها بگویید که هر کلمه می تواند به احساسات دیگران آسیب وارد کند بنابراین نباید با دیگران به گونه ای رفتار کند که احساسات آن ها را جریحه دار کند.

۴. توضیح دهید که چرا فحش دادن دیگران را آزار می دهد

به آن ها توضیح دهید که بسیاری از مردم فحش دادن را دوست ندارند. به خصوص اگر از دهان کودک خارج شود.

۵. کلمات جایگزین را پیدا کنید

بررسی کنید که فرزندتان چه کلمات دیگری را می‌تواند به کار ببرد و جایگزین‌های فحش را به او آموزش دهید، تا یاد بگیرد چگونه عصبانیت خود را بروز دهد، به آن ها زمان بدهید تا کلمات را تمرین کنند و با این کار یاد بگیرند که در شرایط دیگر نیز از آن ها استفاده کنند.

۶. به کودک خود بیاموزید که خشم خود را مدیریت کند

به فرزند تان راههایی را یاد بدهید که تا در لحظه آرام شود، سه تا نفس عمیق، راه رفتن، شمارش تا ده یا خواندن شعری که دوست دارد. به طور کلی چهار راه را برای کنترل خشونت به او بیاموزید. راه های زیادی برای کنترل خشم کودک وجود دارد که برای یادگیری آن ها می توانید از مشاور ماهر کمک بگیرید.

۷. از فحش دادن دست بردارید

اکثر بچه ها فحش می دهند چون آن را از والدین خود شنیده اند، بنابراین به هیچ عنوان در برابر آن ها فحش ندهید و از کلمات بد استفاده نکنید تا خشم کودک به مرور کنترل شود.

عصبانیت کودکان

با گاز گرفتن چه کنیم

کنترل خشم کودک

دلایل زیادی برای گاز گرفتن کودکان نوپا وجود دارد. گاهی کودکان هم سن و سال یکدیگر را گاز می گیرند. بهترین راه برای مقابله با گاز گرفتن این است که:

  • کودکی که گاز می گیرد را جدا کرده و به او توجه نکنید.
  • حواس کودک خود را با یک اسباب بازی یا کتاب پرت کنید.
  • در روزهایی که بسیار خسته است از سایر فعالیت های بالقوه استرس زا اجتناب کنید.
  • شرمساری یا تنبیه شدید گاز گرفتن کودک نوپا را کاهش نمی دهد، اما ترس و نگرانی کودک شما را افزایش می دهد

به این ترتیب، گاز گرفتن بی ارزش به نظر می رسد. اگر کودک دیگر سعی کرد به آن ملحق شود، به او یادآوری کنید که صبر کند زیرا رفتار آن ها قابل قبول نبود، هیچ وقت با خنده نسبت به رفتار آن ها واکنش نشان ندهید تا مطمئن شوند که رفتار آن ها مشکل زا می باشد.

کنترل خشم در کودکان بیش فعال

کارهای زیر به شما کمک می کند تا کنترل خشم در کودکان بیش فعال را یاد بگیرید:

  • تشویق کودکان به انجام تمرینات بدنی 
  • پرت کردن حواس با بازی برای جلوگیری از خشم کودک
  • آموزش کودکان برای کنترل خشم در کودکان بیش فعال
  • گفتگوهای صمیمانه برای درک فرزندتان
  •  تقویت رفتار خوب و تنبیه رفتار بد برای درمان خشم کودکان بیش فعال
  • کمک گرفتن از مشاور
  • بازی درمانی برای درمان کودکان بیش فعال

گریه نوزاد در شلوغی برای مقابله با خشم کودک

برخورد با نوزادی که گریه می کند در ملاء عام می تواند استرس زا، طاقت فرسا و گاهی خجالت آور می باشد. با این حال، اگر با آن روبرو شدید، چند نفس عمیق بکشید و این استراتژی‌ها را به خاطر بسپارید. نوزادان ممکن است در اطراف افراد جدید و حتی آشنا بسیار مضطرب و نگران شوند و اگر ناگهان یک غریبه به او نزدیک شود ممکن است گریه کند و خود را به مادرش بچسباند.

  1. دما. اگر در محیط جدیدی هستید، یکی از چیزهایی که ممکن است کودک شما را ناراحت کند دمای بدن او است. نوزادان به تغییر دما بسیار حساس می باشند.
  2. آرام بمانید. نکته کلیدی این است که آرامش خود را حفظ کنید. اگر درگیر استرس یا عصبانیت باشید، اوضاع بدتر می شود.
  3. سعی کنید زمانی که کودک شما استراحت کرده و به او غذا داده اید، محل را ترک کنید.
  4. هرگز بدون خداحافظی یواشکی بیرون نروید یا آنجا را ترک نکنید. با این کار به کودکتان احساس ناامنی را منتقل می کنید.
  5. از دیگران بخواهید هنگام نزدیک شدن به نوزاد از حرکات آهسته و ملایم استفاده کنند.
  6. توجه داشته باشید که کودک شما ممکن است در هنگام خستگی، گرسنگی یا مریضی بیشتر مضطرب می شود.
  7. وقتی او را ترک می کنید، به کودکتان بگویید کجا می‌روید و کی برمی‌گردید. ممکن است در ابتدا متوجه نشوند، اما در نهایت متوجه خواهند شد.
  8. با کودکتان صحبت کنید، به یاد داشته باشید که صدای مادر باعث می شود کودک آرام تر شود.

عصبانیت کودکان

انواع بازی برای مدیریت عصبانیت کودکان

بازی جعبه خشم کودک

وسایل مورد نیاز: قوطی قهوه که توسط گروه با کاغذ طراحی درست شده است.

کارت های عصبانی با جملاتی مانند: «من عصبانی می شوم وقتی…»، « دفعه بعد زمانی عصبانی می شوم که..»، « من به سرعت عصبانی می شوم وقتی که….»، « وقتی عصبانی می شوم بهترین کار این است که…»، « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است…»، «موقعی که از دست پدر و مادرم ناراحت می شوم دوست دارم…»، «موقعی که به کسی می گویم ناراحت هستم احساس می کنم…»، «هنگامی که عصبانی می شوم دوست دارم..»، «وقتی معلم از دست من ناراحت می شود..» یا « موقعی که من عصبانی می شوم صورتم…» پر می شود. جاهای خالی آماده هستند تا توسط بچه ها پر شوند.

فرآیند بازی برای درمان عصبانیت کودکان

قوطی دست به دست میان تمام اعضا می گردد و هرکدام از بچه ها چیزی روی قوطی می نویسند یا می کشند.

تعدادی برگه بر هرکدام از بچه ها داده می شود و به هرکدام فرصت داده می شود تا جملات داده شده را کامل کنند و بلند بخوانند به طور مثال یکی از کودکان می گوید « موقعی که مادرم از دست من عصبانی است گریه می کنم و او را گاز می گیرم.» و سپس نفر بعد همان جمله را کامل می کند تا یک دور کامل شوند و سپس با جمله جدید آغاز می کنند، هرکدام از بچه ها یک بار یا دو بار فرصت دارد این کار را انجام دهد.

کاربرد بازی برای مدیریت خشم کودک

این بازی برای کودکانی بهتر می باشد که نمی توانند عصبانیت خود را به درستی نشان دهند.  بیان این جملات باعث می شود کودک در مورد عصبانیت خود بیش تر فکر کرده و راه های بیش تری برای بروز عصبانیت خود پیدا کند. صحبت های اعضای گروه باعث می شود که درک کند چقدر از رفتارهای او هنگام عصبانیت قابل قبول می باشد. این بازی را می توان برای کودکان بالای پنج سال انجام داد.

با استفاده از این جعبه همه ترغیب می شوند که احساسات خود را بروز دهند به یاد داشته باشید که هیچ پاسخ غلطی وجود ندارد و همه باید راحت بتوانند احساسات خود را بروز دهند، حتما محیطی ایجاد کنید که بچه ها در آن راحت باشند و مشکلی در بروز احساسات خود نداشته باشند.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

منبع: https://childmind.org/