بایگانی برچسب برای: کودک لجباز

کودک لجباز در سنی است که کودکان در بازه ی سنی ۲ تا ۹ سالگی بیش از سایر اوقات آن را بروز می دهند.

آن ها ممکن است بر سر غذا خوردن، خوابیدن، بازی کردن و هر چیز ریز و درشتی لجباز شوند و شما را به ستوه آورند.

سوال اصلی آن است که چگونه می توان لجبازی کودکان را کاهش داد؟

آیا لجبازی ویژگی همه ی کودکان در این دوره ی سنی است و یا عده ای از آن ها؟

پرا برخی ازکودکان لجبازند و برخی نیستند؟

با کودک لجباز چگونه برخورد کنم؟

با ادامه ی مطلب همراه باشید تا شما را با مهم ترین دانستنی های کنترل لجبازی کودکان بیشتر آشنا کنیم.

به فرزندتان گیر ندهید.

گیردادنبی اندازه به کودکان می تواند یکی از مهم ترین دلایل تداوم لجبازی در آن ها باشد.

فرقی نمی کند که شما بزرگسال هستید یاکودک.

سعی در کنترل کردن و اعمال زور و اجبار، همواره باعث لجبازی خواهدشد.

آیا کودک از امر و نهی والدین آسیب می بیند؟

کودکانی که از جانب والدین با امر و نهی های زیادی مواجه می شوند، در معرض آسیب های زیادی از جمله موارد زیر قرار دارند:

1. دروغگویی
2. وسواس
3. ضعف اراده
4.  ترسو شدن
5. ضعف اعتماد به نفس
6. مخفی‌کاری
7. بی محبت نسبت به والدین
8. تنفر از محیط خانه
9. گرایش زیاد به دوستان در نوجوانی
10. بی اعتمادی به والدین

قوانین را مشخص کنید.

ممکن است برای تان این سال ایجاد شود که اگر دستور ندهم پس چه؟

چگونه می توان بدون مشخص کردن باید و نباید ها، رفتار کودک را کنترل کرد؟

همه ی آنچه لازم است بدانید ان است که بجای گیر دادن، قوانین را مشخص کنید.

به عنوان مثال ” اول باید اسباب بازی ها جمع شده باشند تا بعد از آن بتوانیم به پارک بریم. این یه قانونه”.

در چنین شرایطی فرزندتان خواهد آموخت که رعایت قوانین، تنها راه رسین به نتیجه است و با گریه، ناراحتی، جیغ کشیدن و یا بداخلاقی نمی تواند به خواسته هایش برسد.

به قوانین پای بند باشید.

قبل از مجبور کردن کودکان به رعایت قوانین بهتر است به این سوال پاسخ دهید که خودتان چقدر به قوانین پای بند هستید؟

کودک تان بیش از هر چیز به رفتارهای شما توجه می کند و شما می توانید بهترین الگو در آموزش قانون مندی باشید.

اقتدار را در برابر کودک لجباز فراموش نکنید.

اگر قرار است قانونی وضع کنید، همه ی جوانب آن را بسنجید.

لازم است قوانین به اندازه ی کافی واقعی و قابل انجام باشند و در اجرای آن ها مقتدر و جدی باشید.

به عنوان مثال مادری که جمع شدن اسباب بازی ها قبل از رفتن به پارکرا به عنوان قانون بیان می کند، اما با شروع گریه های کودک، خودش اسباب بازی را جمع می کند و تسلیم می شود، از اقتدار کافی در اجرای قانون برخوردار نیست.

با دلسوزی افراطی خداحافظی کنید.

اگرچه دلسوزی و مهربانی یکی از مهم ترین ویژگی های پدر و مادر موفق است اما افراط در آن می تواند کودکی لجباز، لوس، قانون شکن و وابسته را پرورش دهد.

درست است که حاضر نشدن کودک بر سر میز غذامی تواند منجر به گرسنه ماندنش شود اما به او کمک می کند تا قانون حضور بر میز غذا را بیاموزد.

بنابراین در چنین شرایطی، دلسوزی های افراطی را کنترل کنید و اجازه دهید تا فرزندتان با پیامدهای طبیعی رفتارهایش آشنا شود و دست به انتخاب بزند.

با کودک لجباز چگونه برخورد کنم؟ (۲)

در موقعیت مناسب با فرزندتان صحبت کنید.

صحبت کردن در مورد قوانین نباید مداوم و در زمان های نامناسب باشد.

به عنوان مثال کودکی که در حال بازی وشیطنت یا تماشای فیلم است به صحبت های شما گوش نخواهد داد.

کودکان دامنه ی توجه کوتاه مدتی دارند و نمی توانند به صورت همزمان بر چند موضوع تمرکز کنند.

بنابراین زمانی را انتخاب کنید که شما و فرزندتان کاملا آماده ی گوش دادن هستید.

در این زمان قوانین را به صورت شفاف، روشن و کوتاه توضیح دهید و از تکرار دایمی آن ها در طول روز جدا اجتناب کنید.

رفتارهای مثبت کودک تان را تشویق کنید.

بهتر است بجای قرار دادن ذره بین بر لجبازی های کودک، نقاط مثبت رفتارهایش را بزرگ نمایی کنید.

به عنوان مثال:

بجای آنکه بگویید ” بازم که اتاقت کثیف و شلخته ست” بگویید ” پسرم امروز کیفش را سر جاش گذاشته”.

در چنین شرایطی فرزندتان متوجه خواهد شد که شما به رفتارهای خوبش توجه دارید و برای دریافت نوازش و تشویق، آن ها را بیشتر انجام می دهد.

به فرزندتان احترام بگذارید.

احترام همواره فاکتوری دوجانبه است.

نمی توانید انتظار داشته باشید فرزندتان به شما احترام بگذارد در حالی که شما به او بی احترامی کرده اید!

1. با گوش دادن فعال به حرف های کودک،
2. برقراری تماس چشمی،
3. توجه به گفته‌های او بدون آنکه برای اتمام سخنانش بی‌صبری نشان دهید،
4. کمک کردن به کودک در یافتن کلمات مناسب برای توضیح دادن
5. به زبان آوردن هیجاناتش و قطع نکردن حرف های او
6. هم‌چنین پرسیدن سوالاتی مانند:

“منظورت از این چیزی که گفتی چیست؟

”یا “راجع به این مسئله ….. چه فکر می‌کنی؟”

می توانید احترامی را که کودک به آن نیاز دارد را برآورده سازید.

استقلال کودک تان را به رسمیت بشناسید.

• نکن،
• دست نزن،
• این به درد تو نمی خوره،
• کنار وایستا
• و غیره

کلماتی هستند که استقلال کودک را نادیده می گیرند و می توانند آغازگر چرخه ی لجبازی در او شوند.

در این حالت فرزندتان احساس می کند شما او را قبول ندارید و احساس خشم و غم، جایگزین دوست داشتن و تعلق خاطر می شود.

در حقیقت شما او را نادیده می گیرد و کودک تان نیز تلاش می کند تا از هر طریقی، توانایی و استقلال خود را نشان دهد.

بهتر است در هر موقعیت، وظیفه ای را متناسب با سن کودک به او واگذار کنید.

یک کودک سه ساله می تواند در چیدن میز شام کمک کند و یا فعالیت های مفیدی انجام دهد که بیانگر استقلال است.

با کودک لجباز چگونه برخورد کنم؟ (۳)

الگوی رفتاری خود به عنوان والدین را مورد بازنگری قرار دهید.

کودکان در اکثر موارد، تقلید کننده ی انچه می بینند هستند.

در صورتی که سبک غالب شما در ارتباط با همسرتان، لجبازی، گفت و گوی ناسالم و یا پرخاش باشد، کودک تان نیز به تکرار این آموخته ها می پردازد.

بنابراین در صورتی که رفتارهای لجبازی در کودک تان زیاد و غیر قابل کنترل است.

بهتر است ضمن توجه به سبک ارتباطی خود، از یک مشاور کودک متخصص در حیطه ی روابط خانوادگی کمک بگیرید تا به بهبود رابطه ی شما با همسر و فرزندتان و اصلاح چرخه ی لجبازی کمک کند.

نویسنده :روانشناسی کودک و نوجوان

مقالات مرتبط پیشنهادی با کودک لجباز

[shortcode_blog title=’مقالات مرتبط’ cols=’2′ cats=’%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%84%d8%a7%d9%84-%d9%84%d8%ac%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d9%88-%d9%86%d8%a7%d9%81%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c,%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d8%af%d9%88-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87,%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d8%b3%d9%87-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87,%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d9%be%d9%86%d8%ac-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

خشم و عصبانیت ساده به وسیله ی کودک در اویل زندگی اش، وسیله ای برای بیان مخالفت با والدین و دیگران است. گریه، جیغ، به زمین کوبیدن خود، کوبیدن سر به دیوار، جلوگیری از تنفس، عدم توجه به محیط ، دلیلی بر اثبات این ناراحتی می باشد. در ماه های اولیه ی زندگی، منشا اصلی عصبانیت کودک ، ترس از دست دادن مادر است. گاهی دلیل این عصبانیت های کودک، بی خوابی است. احتما دارد که لجاجت و عصبانیت کودک واکنشی کوتاه مدت و اما ادامه مطلب

علت دقیق ابتلا به اختلال لجبازی ونافرمانی هنوز ناشناخته است ولی روان پزشکان وروان شناسان معتقدند ترکیب عوامل زیستی، ژنیتیکی و محیطی می‌تواند مسبب این اختلال باشد (مجله سلامت ذهن، ۲۰۱۲). از سال ۲۰۰۴ محققان چندین نظریه را در مورد پیدایش این اختلال مطرح کرده اند. این نظریه ها موارد زیر را به عنوان عوامل این اختلال برشمرده اند.

۱-خلق وخوی کودک وپاسخ خانواده به این خلق وخو.

۲-استعدادژنتیکی در ابتلا به این اختلال در برخی خانواده ها. ادامه مطلب