زندگی مستقل فرزندان پیش از ازدواج، می تونی روی پای خودت بایستی؟
زندگی مستقل فرزندان معمولا از موضوعاتی می باشد که برای پدر و مادرها چالش هایی را ایجاد می کند. اگر فرزندانی را در خانه دارید که سنین جوانی را تجربه می کند به احتمال زیاد در مورد مستقل شدن او با دغدغه های زیادی رو به رو هستید زیرا مشخصه بارز سنین جوانی استقلال خواهی می باشد، این استقلال خواهی باعث می شود تا فرزند شما تمایل داشته باشد که زندگی مستقلی برای خود ایجاد کند و راهی جداگانه برای خودش در پیش بگیرد.
اما والدین می ترسند فرزندشان در این مسیر نتواند به خوبی تصمیم بگیرد و دچار لغزش شود به خصوص والدینی که فرزندشان خواهان زندگی مستقل پیش از ازدواج می باشند در مورد این مسئله نگرانی های زیادی را تجربه می کنند.
در صورتی که فرزندتان قصد این چنین کاری دارد باید به مشاور خانواده مراجعه کنید و این مسئله را با او مورد بررسی قرار دهید تا بتوانید در این خصوص تصمیم درستی بگیرید.
زندگی مستقل فرزندان: چه زمانی مناسب است؟
به طور معمول افراد بعد از این که دوره نوجوانی را پشت سر گذاشتن وارد دوره جوانی می شوند، یعنی در اواخر دهه دوم زندگی خود می توانند برای داشتن زندگی مستقل خودشان را آماده کنند، اما برای این که فرد زندگی مستقل و موفقی داشته باشد سن و سال عامل تعیین کننده و مهمی نمی باشد.
بیشتر از سن و سال، یاد گرفتن مهارت های زندگی برای فرزندان مهم می باشد و هم چنین آمادگی لازم برای کسب استقلال اهمیت دارد، تا زمانی که فرد نتواند روی پای خودش بایستد و از نظر شخصیتی به خانواده اش وابسته نباشد نمی تواند آمادگی استقلال داشته باشد و به همین دلیل باید در مراحل رشد فرزندان از مشاوران متخصص و با تجربه کمک گرفته شود، مشاور می تواند آن ها را با چالش ها و پیامدهای زندگی مجردی آشنا کند.
با قرار گرفتن افراد در مسیر جوانی میل به استقلال در آن ها افزایش می یابد اما در برخی از مواقع فرد تعریف درستی از استقلال ندارد و پیش نیازهای لازم برای او فراهم نمی باشد و همین مسئله باعث می شود تا هزینه و آسیب های زیادی برای فرد به وجود آید.
برای این که فرزندتان در مسیر استقلال انتخاب های درستی داشته باشد و به خوبی این راه را پشت سر بگذارد باید تلاش کنید با فرزندتان گفت و گوی دوستانه داشته باشید و بتوانید پیش نیازهای زندگی مستقل را برای او مطرح کنید، تا جایی که فرزند شما خودش بتواند انتخاب کند آیا شرایط لازم برای جدا شدن از خانواده را دارد یا خیر.
در ادامه این مقاله به برخی از پیش نیازها اشاره می کنیم:
-
زندگی مستقل فرزندان، استقلال همه جانبه
بسیاری از جوانان تمایل دارند تا از خانواده جدا زندگی کنند و نیاز به استقلال دارند، در واقع آن ها اعتقاد دارند که بزرگ شده اند و به تنهایی می توانند از پس کارهایشان برآیند، درصورتی که فکر می کنید هنوز فرزندتان برای زندگی مستقل اماده نشده است رفتارهای او را در سایر زمینه ها مورد بررسی قرار دهید و با او گفت و گو صمیمانه ای داشته باشید.
به طور مثال جوان باید بداند که استقلال به معنی تنها زندگی کردن و جدا کردن خانه از خانواده اصلی نمی باشد بلکه نیاز به تلاش و پرورش مهارت های گوناگونی دارد، زمانی که فرد تمایل دارد به استقلال برسد باید این توانایی ها را در خود پرورش دهد، یکی از ابعاد مهمی که فرد باید آن را کسب کند توانایی استقلال مالی می باشد، اگر فرد به طور جداگانه از خانواده اش زندگی کند ولی از نظر مالی وابسته به خانواده باشد نمونه ای از زندگی مستقل نیست و باعث به وجود آمدن مشکلات خانوادگی خواهد شد.
-
توانایی مدیریت کردن امور خانه
بسیاری از جوانان در مورد زندگی مستقل در خانه جداگانه، تصور دقیقی ندارند، چون کارهای آن ها توسط پدر یا مادر انجام شده ممکن است آن ها تصور ساده انگارانه ای از زندگی داشته باشند، به همین دلیل با وظایف زندگی مستقل آشنا نیستند و وظایفی که باید در زندگی انجام دهند باید به طور کامل به آن ها توضیح دهید.
شاید آن ها به برخی مسائل مانند خرابی لوله ها، سوختن لامپ ها، بیرون بردن زباله ها، پرداخن قبوض و غیره توجه نداشته اند که چه کسی آن ها را انجام داده است، برای این که فرزندتان به استقلال برسد و روی پای خود بایستد باید در مورد وظایف و کارهای پیش رو آگاهی بیشتری کسب کند تا در مستقل شدن، موفق باشد.
-
زندگی مستقل فرزندان، توانایی مدیریت امور مالی
برخی از افراد بعد از ورود به زندگی مستقل به شدت در مدیریت هزینه ها با مشکلاتی رو به رو می شوند زیرا قبل از شروع زندگی مستقلانه نسبت به هزینه ها تصور دقیقی نداشته اند به همین خاطر دچار دردسرهای زیادی می شوند، برای این که بعدا با فرزندتان در مورد این مسائل دچار بحث و مشکل نشوید باید به طور واضح و دقیق با او گفت و گو کنید.
-
توانایی نه گفتن
در صورتی که فرزندان با مهارت نه گفتن آشنا باشند به آن ها در طول زندگی کمک بسیاری خواهد کرد به خصوص زمانی که فرد تصمیم به زندگی جداگانه داشته باشد به میزان زیادی به این مهارت نیاز پیدا می کند، فرد می تواند مهارت نه گفتن یا همان جرات ورزی را از طریق مطالعه، رفتن به کلاس های مهارت آموزی و جلسات مشاوره با روانشناس پرورش دهد و آن مهارت ها در خودش تقویت نماید.
زمانی که فرزندتان می خواهد تنها زندگی کند با مسائل مختلفی رو به رو می شود که بسیاری از آن ها برای او جدید هستند و او مهارت های لازم برای برخورد با این مسائل را نداشته است و به سادگی دچار دردسر می شود، به طور مثال ممکن است دوستانش از او توقعاتی داشته باشند مانند این که خانه را برای مدتی در اختیار آن ها قرار دهد یا این که دوستانش دائما در خانه اش باشند.
برای این که مسائل این چنینی مدیریت شود باید فرد به خوبی مهارت جرات ورزی را یاد بگیرد و والدین در آموزش و تقویت این مهارت در فرزندشان نقش به سزایی دارند.
زندگی مستقل فرزندان، مزایای زندگی مستقل
زندگی مستقل فرزندان چالش ها و پیامدهای بسیاری را به همراه خواهد داشت و در کنار این چالش ها مزایایی نیز دارد، زندگی مستقل این امکان را به فرزندتان می دهد تا قبل از ازدواج با مسئولیت ها و سختی های زندگی تا حدودی آشنا شوند و برای زندگی تمرین کنند، هم چنین بعد از مستقل شدن وابستگی کمتری نسبت به دیگران دارند و اعتماد به نفس آن ها تا حدودی افزایش می یابد .
زمانی فرزند مستقل می شود که تجربه های جدیدی در زندگی کسب کند و در تصمیم گیری و خلاقیت بهتر عمل کند، پس اگر فرزندتان قصد مستقل شدن دارند بهتر است ویژگی های آن ها را مورد بررسی قرار دهید و با کمک روانشناس بهترین تصمیم را برای او بگیرید.
سخن آخر
اگر در زمینه زندگی مستقل فرزندتان با چالش ها و درگیری هایی رو به رو هستید باید توجه داشته باشید که به روابط صمیمانه شما آسیبی وارد نشود و تحت تاثیر این مسائل آسیب نبینید، در صورتی که نمی توانید با فرزندتان گفت و گوی موثری داشته باشید باید مهارت های ارتباطی را یاد بگیرید تا بتوانید به خوبی با جوانان تان وارد بحث و گفت و گو شوید، در صورتی که رابطه شما به خاطر این بحث ها با آسیب های جدی رو به رو شده است توصیه می شود تا از روانشناس خانواده کمک بگیرید تا برای رفع مشکل اقداماتی را انجام دهد.
روانشناس خانواده در مورد این آسیب شناسی ها به شما کمک می کند تا به خوبی مشکل تان را حل کنید و هم چنین مهارت های ارتباطی را پرورش و تقویت می نماید و از این طریق طرفین می توانند از آسیب های بعدی که بر روی زندگی آن ها تاثیر می گذارند پیشگیری کنند.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
مقالات مرتبط
فرزندپروری
حمایت از کودکان در طول تغییرات دوره های آموزشی می تواند به سلامتی و عزت نفس آنها کمک کند.
طبق مطالعات جدید محققان در دانشگاه فنلاند، وقتی پدر و مادر ها از استقلال فرزندانشان در گذارهای آموزشی حمایت می کنند، باعث ایجاد سلامت و عزت نفس بیشتری می شوند و احتمال افسردگی را کاهش می دهند.
این یافته ها به همه ی گذار های آموزشی بالاترِ دانش آموزان مربوط می شود: از دبستان تا دوره ی راهنمایی، از (بیشتر…)
استقلال چیزی نیست که کودک شما خودش آن را به دست بیاورد. آنها نه دیدگاهی در مورد استقلال دارند، نه تجربه ای و نه مهارتی برای پرورش استقلال بدون شما دارند. بیشتر، استقلال هدیه ای است که شما به کودک خود می دهید و آنها نیز این هدیه را گرامی داشته و در سراسر عمر خود از آن بهره می برند.
بیشتر بخوانید: تفاوت کودک مستقل با وابسته
شما با فراهم کردن چند عنصر اساسی می توانید به کودک خود در کسب استقلال کمک کنید:
- به فرزند خود عشق و احترام را ارزانی دارید.
- اعتماد خود را نسبت به توانایی های کودک نشان دهید.
- به آنها بیاموزید که می توانند بر زندگی خود کنترل داشته باشند.
- آنها را راهنمایی کنید و به آنها آزادی دهید تا بتوانند تصمیمات را خود به تنهایی بگیرند.
مسئولیت پذیری را آموزش دهید.
یکی از وظایف شما به عنوان والدین اینست که مسئولیت پذیری را به فرزندان خود بیاموزید. یکی از راه هایی که مطمئن شوید فرزندتان مسئولیت درست را پذیرفته است اینست که هر کدام از شما والدین نیز بدانید مسئولیت های خود شما کدامند؟
اگر شما و فرزندتان هر کدام مسئولیت های خود را بشناسید، سپس پذیرش مسئولیت های مشخص و محدود شده راحت تر است. فهرستی تهیه کنید از کارهایی که شما به عنوان والدین می توانید برای موفقیت فرزند خود انجام دهید.
سپس فهرست دیگری نیز تهید کنید از انچه باید مسئولیت فرزندتان باشد. درمرحله بعد، مسئولیت افرادی را که در موفقیت فرزند شما ممکن است سهمی داشته باشند مشخص کنید، از جمله معلمین، مربیان و دیگر افرادی که مسئول آموزش و هدایت کودک هستند.
هم چنین، باید برای به انجام رساندن مسئولیت ها پیامدهایی در نظر گرفته شوند. بهترین پیامدها آنهایی هستند که چیزی را حذف می کنند که برای کودک مهمند مثلا حذف کردن عصرانه به دلیل اینکه کودک کاری را انجام نداده است، این نوع پیامد به کودک حس کنترل می دهد و می گوید که اگر درست عمل کند می تواند آن را بدست آورد. این فرآیند انضباط بسیاری را برای شما و فرزندتان فراهم می آورد و مشخص می کند که وظیف هر کدام چیست. این کار هم چنین هر گونه سردرگمی را در مراحل بعدی از بین می برد که می تواند ناشی از پذیرش مسئولیت دیگران یا انکار وظایف خود باشد.
مطالب مرتبط: راهنمای مادران در افزایش استقلال کودک
پاسخ گویی به نیازها
بسیاری از بخش های فرهنگ ما این پیام را به کودک منتقل می کنند که هیچ چیز تقصیر آنان نیست. کودکان به طور مداوم سعی دارند تا از زیر بار قبول مسئولیت شانه خالی کنند و این کار را یا با دلیل تراشی برای رفتار بد انجام می دهند و یا با مقصر دانستن دیگران برای اشتباهات خود. در عین حال، توانایی کودک در پاسخگویی در قبال اعمالش قسمت مهمی از مستقل شدن است.
مقاومت کودک در برابر پذیرش مسئولیت اعمالش بر اساس تمایل وی به حفاظت خود در برابر شکست است. با سرزنش کردن فاکتورهای بیرونی، از جمله دیگر افراد، یا نسبت دادن عملش به بد شانسی و بی عدالتی، کودک از ایگوی خود در برابر آُسیب محافظت می کند. با این حال مسئولیت روی دیگر سکه است. کودک شما، نمی تواند مسئولیت موفقیت ها و کامیابی های خود را بر عهده بگیرد مگر آنگه مسئولیت شکست ها و اشتباهات خود را نیز بپذیرد.
اکتشاف را تشویق کنید.
در ابتدای زندگی کودکتان، شما مجبورید وی را طوری پشتیبانی و مراقبت کنید که از امنیت وی مطمئن باشید. این مراقبت از کودک، به وی احساسی از امنیت می دهند و این کار را از طریق نشان دادن اینکه محیطی ایمن دارد که رد صورت بیش از حد دور شدن می تواند به آن باز گردد و شما آنجا هستید که هر وقت کودک نیاز داشت از او محافظت کنید.
با این وجود مرز ظریفی بین احساس امنیت و وابستگی وجود دارد. زمانی که فرزند شما احساس امنیت و ثبات را در خود بنا نهاد، باید وی را تشویق کنید تا جهان را فراتر از آشیانه ای که برایش ساخته اید کنکاش کند. این بیرون راندن از آشیانه به کودک فرصتی می دهد تا توانانمندی خود را در جهان واقعی آزمون کند و احساس شایستگی، امنیت و استقلال را در این میان بیابد.
منبع:کانون مشاوران ایران
آیا دارید کودکی مستقل پرورش می دهد یا کودکی وابسته؟
یکی از مهم ترین اهداف به عنوان پدر و مادر، پرورش کودکی است که فردی مستقل و متکی بر خود باشد. مطمئنا، در ابتدای رشد کودک بر روی شما حساب باز می کند. هنگام نوزادی کودکان برای تغذیه، تمیز کردن و حرکت به شما وابسته هستند. همگام با رشد، کودک شما در حوزه های مختلف زندگی مستقل تر می شود اما هنوز هم برای عشق ورزیدن، حمایت، راهنمایی و محافظت به شما وابسته است. همگام با (بیشتر…)
۴چیزی که مادران برای افزایش استقلال کودکانشان می توانند انجام دهند.
برای اکثر مادران بین استقلال خیلی زیاد تا استقلال خیلی کم فاصله چندانی نیست. ممکن است شما مایل باشید که کودکتان اطمینان و اعتماد کافی برای کشف محیط و ادراه کردن خودشان داشته باشند. در عین حال، شما همچنین انرژی تان را صرف کنترل و احاطه داشتن بر موقعیت می کنید. مراحلی وجود دارد که موجب افزایش حس استقلال طلبی کودکتان می شود که در نتیجه آن شما به احساس آرامشی (بیشتر…)
