دلایل گریه های کودک قبل از خواب
نوزادی که تا پیش از تولد، در رحم زندگی کرده و در آن جا هر چیزی که به آن نیاز دارد به صورت خودکار برایش فراهم است، پس از تولد و در زندگی خارج از رحم برای مشکلی که خلاف آرامش قبلی شان باشد منجر به گریه کردنشان می شود.
به همین دلیل ولدین باید با از بین بردن این مشکلات و فهمیدن دلیل گریه نوزاد، محیطی امن و راحت برای او فراهم کنند، اما گاهی با وجود همه تلاش والدین، نوزاد باز هم گریه می کند. در این مطلب قصد داریم علت گریه قبل از خواب نوزاد را بررسی کرده و راه حل آن را بیان کنیم.
عادت نداشتن به چرخه خواب
خوابیدن در ساعات مشخصی از شب برای نوزاد یه کار غیرمعمول است و برای این که به این چرخه عادت کند نیاز به زمان دارد، نوزد در جریان تلاش برای عادت به چرخه خواب، با گریه به این امر غیرمعمول واکنش نشان می دهد. خوابیدن برای کودک کار مشکلی نیست، اما احتمالا خوابیدن در یک ساعت مشخص از شبانه روز برای کودک دشوار است و این موضوع او را به گریه می اندازد.
برای این که نوزاد، خواب راحتی داشته باشد، نیاز است که تمام اندام ها و سیستم بدن با سیستم خواب در هماهنگی باشند و تا زمانی که این هماهنگی ایجاد نشود، نوزاد آرامش نداشته و گریه می کند، اما به تدریج بدن نوزاد شروع به سازگاری با چرخه خواب و هماهنگ شدن می کنند و معمولا این اتفاق پس از گذشت سه ماه می افتد.
وجود ناراحتی جسمی در نوزاد
تنها راه ارتباطی نوزاد با والدین از طریق گریه کردن است، پس هر زمان که نیاز به انتقال چیزی باشد، گریه می کنند. اکثر زمان ها کودک به دلیل وجود چیزی آزاردهنده شروع به گریه و فریاد می کند. این شرایط ممکن است پیش از خواب نیز رخ دهد،
به عنوان مثال گرما یا سرما آزار دهنده در هنگام خواب، می تواند باعث گریه کردن او شود، عواملی دیگری مثل گرسنگی یا وجود هر نوع بیماری نیز می تواند، او را بیدار نگه دارد و حتی گاهی نیاز به بازی قبل از خوابیدن دارد، همه این دلایل می توانند منجر به گریه نوزاد قبل از خواب می شوند.
تلاش برای برقرار کردن رابطه با شما
یکی از دلایلی که باعث می شود کودک قبل از خوابیدن گریه کند، می تواند نیاز به توجه و تمایل کودک به برقراری رابطه با شما باشد. از آن جا که کودک متوجه می شود که دز زمان خاصی که همه می خوابند، مادر خود را نمی بیند، شروع به گریه کردن می کند.
در طول روز نوزاد با والدین خود در ارتباط ست، هم چنین تحرکات و سر و صداهای زیادی در اطرافش وجود دارد، پس سکوت شب و هنگام خواب می تواند برای او، امری خسته کننده باشد ،به همین دلیل با ساکت شدن محیط نوزاد شروع به گریه کردن می کند.
راه حل های آرام کردن نوزاد قبل از خواب
آرام کردن نوزد قبل از خواب می تواند برای والدین بسیار طاقت فرسا باشد، زیرا باید کودک خود را بغل کنند و تا زمانی که نوزاد گریه می کند، والدین نمی توانند بخوابند. در ادامه نکاتی که اکثر مواقع در آرام کردن کودک و آمادگی او برای خواب موثر است را آورده ایم.
ایجاد محیط مساعد برای خواب
برای این که کودک به راحتی بخوابد و خواب آرامی داشته باشد باید دمای محیط مطلوب باشد. برای تنظیم دما می تواند دمای معده یا پشت کودک را اندازه گیری کرد. متناسب با فصل برای کودک لباس انتخاب کنید و از پوشاندن بیش از حد کودک با پتو خودداری کند زیرا این کار ممکن است باعث خفگی یا مرگ ناگهانی او شود.
قنداق کردن
قنداق کردن روش است که می تواند حرکات ناگهانی اندام کودک باعث بیدار شدن او از خواب می شود، جلوگیری کند و هم چنین پیچیدن قنداق دور کودک، حس در آغوش گفتن مادر را برای کودک تداعی می کند و این باعث ایجاد حس امنیت و آرامش در نوزاد می شود.
از پارچه های سبکی و نخی برای قنداق کردن کودک استفاده کنید و از پوشاندن چانه، سر و گوش نوزاد در قنداق خودداری کنید. برخی از نوزادان علاقه ای که قنداق ندارند، پس اگر بستن قنداق باعث گریه او می شود، از این روش صرف نظر کنید.
استفاده از لباس مناسب برای خوابیدن
نوزادان نسبت به همه عواملی که با آن در ارتباطند حساس هستند و هرگونه ناخوشایندی باعث دشواری در خوابیدن آن ها می شود. به همین جهت باید در انتخاب لباس برای آن ها نیز دقت زیادی داشت.
حتی اگر در طول روز برای زیبایی و برحسب سلیقه خود کودک را لباسی که کمی جذب تنش است، می پوشانید، در هنگام خواب از لباس آزادتر استفاده کنید. همچنین لباس را به صورت لایه ای به کودک بپوشانید، زیرا این کار تنظیم لباس کودک را آسان میکند،
برای مثال در هنگامی که کودک حس سرما دارد می تواند یک لایه به لباسش اضافه کنید یا در هنگام گرما تعداد لایه ها را کم کنید.
نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان
مقالات مرتبط
گریه های کودک
هر قدر هم والد صبور و مهربانی باشید، گریه های نخراشیده کودک یا نوزاد می تواند آرامش روانی تان را به هم بزند و منجر به واکنشی تند و انفجاری شود.
گریه به عنوان اولین واکنشی که نوزادان از طریق آن به برقراری ارتباط می پردازند، زبان اولیه ی آن هاست.
درست در زمانی که کودک زبان باز نکرده و قادر به برقراری ارتباط نیست، می تواند از طریق گریه هایی با اقسام مختلف، شما را متوجه نیاز خود کند.
جالب است بدانید که شنیدن صدای نوزاد و یا کودک، تقریبا در تمامی افراد احساس نیرومندی از برانگیختگی و ناراحتی ایجاد می کند که نوعی پاسخ فطری است.
این پاسخ به صورت ذاتی در نوع انسان برنامه ریزی شده تا بقای نوزادان را تضمین کند.
چرا نوزاد گریه می کند؟
دلیل گریه ی نوزادان معمولا بخاطر نیازهای جسمی و گرسنگی است. اما بچه ها ممکن است
در پاسخ به تغییر دما در هنگامی که لخت هستند، شنیدن صدای ناگهانی و یا محرک های دردناک نیز گریه کنند.
نوزادان و بچه های بزرگتر معمولا با شنیدن صدای گریه ی بچه ی دیگری نیز شروع به گریه می کنند.
این پاسخ در حقیقت نشان دهنده ی توانایی فطری واکنش نشان دادن به رنج دیگران در انسان است.
گریه های غیر طبیعی را بشناسید!
گریه ی بچه مانند الگوهای خواب او می تواند نشانه ای از ناراحتی دستگاه عصبی مرکزی باشد.
گریه ی کودکانی که صدمه ی مغزی دیده اند و یا دچار آسیب های پیش ازتولد و تولد شده اند، اغلب تیز و گوش خراش است و از نظر مدت نیز کوتاه تر از گریه های بچه ی سالم است.
بچه هایی که مشکل قولنج (دردهای حاد شکمی) یا گریه ی مداوم دارند نیز گریه هایی با صدای ریز و نخراشیده دارند.
فوت و فن آرام کردن گریه ی های بی امان
ممکن است شما همیشه گریه های کودک و یا نوزادتان را درست تفسیر نکنید اما با افزایش تجربه، بهتر عمل خواهید کرد.
در صورتی که با رفع نیازهای جسمی، تغذیه، عوض کردن پوشک و چک کردن معده درد و بیماری جسمی، نوزادتان باز هم دست از گریه بر نمی دارد، خوشبختانه روش های دیگری نیز وجود دارد که می تواند به آرام کردن او کمک کند.
۱-بچه را بلند کرده و در حالیکه روی شانه گذاشته اید، تکان دهید یا راه بروید.
این کار در حقیقت ترکیبی از تماس جسمانی، وضعیت عمودی و حرکت را تامین می کند که منجر به آرام شدن بچه خواهد شد.
۲-بچه را قنداق کنید. قنداق کردن می تواند حسی از امنیت و گرم شدن را به نوزادان بدهد.
البته یادتان باشد که سر و صورت نوزاد نباید پوشانده شود تا بتواند راحت نفس بکشد ، اگر کودک شما راحت است که دست هایش آزاد باشد ، زمان قنداق کردن، دست های او را آزاد بگذارید ؛ زمانی که یاد گرفت بچرخد و روی شکم دراز بکشد، دیگر او را قنداق نکنید ، زیرا احساس ناراحتی می کند.
۳-از یک پستانک شیرین شده با محلول آب قند استفاده کنید. شاید ساده به نظر برسد اما مکیدن منجر به کنترل سطح برانگیختگی می شود، درد را تسکین می دهد و کودک را آرام می کند.
۴-به آرامی صحبت کنید یا صدای موزون در بیاورید. این نوع صداهای یکنواخت، مداوم و موزون مانند صدای تیک تیک ساعت از صداهای متناوب موثرتر نیز هستند.
می توانید از صداهای آرام مانند صداهای درون رحم نیز تقلید کنید.
کودک به این گونه صداها عادت دارد و با شنیدن آن ها احساس امنیت و آرامش خواهد کرد.
بعضی از کودکان با شنیدن صداهای چند بسامدی مانند صدای جارو برقی و هواکش نیز آرام می شوند.
۵-بچه را برای رانندگی کوتاه مدت به بیرون ببرید و یا او را در گهواره تکان دهید.
۶-بچه را با نوازش تنه و دست و پا، با حرکاتی مداوم و آرام ماساژ دهید.
۷-می توانید چند مورد از پیشنهادهای بالا را با هم ترکیب کنید چون تحریک چند حس از تحریک یک حس موثرتر و نتیجه بخش تر است.
۸-اگر علت گریه کودک، دردهای شکمی، معده درد و یا رفلاکس است، ضمن استفاده از دارو برای دقایقی حواس او را پرت کنید.
این کار می تواند از طریق یک عروسک، اسباب بازی جالب، شکلک درآوردن و یا آواز خواندن اتفاق بیفتد.
۹-اگر هیچ یک از روش های فوق فایده ای نداشت، اجازه دهید او برای دقایقی گریه کند.
گاهی اوقات کودک به قرار گرفتن روی تخت به خوبی جواب می دهد و بعد از دقایقی به خواب می رود.
تولد دندان ها و گریه های بی وقفه
در فاصله ی ۴ تا ۷ ماهگی، جوانه زدن دندان ها می تواند برای نوزاد به منزله ی دردناک ترین چیزی باشد که در طی عمر کوتاهش دیده است.
جوانه زدن هر دندان می تواند فریاد نوزادتان را به هوا ببرد و ساکت کردنش را سخت کند.
بنابراین لازم است این مورد را نیز با لمس لثه ی نوزاد بررسی کنید و اگر جوانه های سختی را دیدید که از لثه بیرون زده اند، بدانید که علت گریه، تولد دندان هاست.
با گریه کودکان ۲ سال به بالا چگونه برخورد کنیم؟
اغلب پژوهشگران معتقدند، اگرچه کودکی که هنوز زبان بازنکرده، راهی به جز گریه برای بیان خواسته هایش ندارد، اما گریه کردن در کودکانی که از تکلم برخوردارند، روش موثری برای بیان خواسته ها نیست.
انتظار می رود یک کودک دو ساله و یا بزرگتر، برای ابراز تمایلاتش از زبان استفاده کند و به صورت مداوم به گریه متوسل نشود.
لازم است از طریق رفتارتان به کودک برخوردار از قدرت تکلم بفهمانید که لازم است خواسته هایش را بیان کند و با گریه به چیزی نخواهد رسید.
بنابراین در هنگام گریه کودک، آرامش تان را حفظ کرده و بگویید ” وقتی گریه می کنی، نمی فهمم دنبال چی هستی. اشک هاتو پاک کن و چیزی که می خواهی را به من بگو”.
کودکان می دانند که با گریه کردن و برانگیختن حس ترحم، می توانند به اهداف شان برسند.
بنابراین لازم است مقتدرانه و آرام برخرود کنید تا کودک تان با شیوه ای پخته تر به دنبال رسیدن به خواسته هایش باشد.
- افسردگی کودکان
- افت فشار خون کودک
- تربیت کودک مستقل و فرمانده
- سکس نوجوان – انواع رابطه
- تحول و ویژگی های جنسی در کودکان (۷ تا ۱۲ سالگی)
چی بهتر از جیغ و گریه!
اگر با کودکی روبه رو هستید که به جیغ و گریه برای رسیدن به همه ی اهدافش عادت کرده، لازم است رویه ی رفتاری تان را تغییر دهید.
در این وضعیت کودک، راحت است و با خود می گوید “وقتی باچند جیغ به همه چیز می رسم، چرا که نه؟”
به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغزدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند.
اگر پدر و مادر به جیغزدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت می‌کنند.
در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد.
یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه می‌کنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم.
در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود.
لازم است کاری کنید که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که می تواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد.
نویسنده : کودک و نوجوان
