انواع روش های درمانی کودک و نوجوان چیست؟ بسیاری از مشکلات رفتاری یا علائم سلامت روانی که می تواند کودکان و نوجوانان را از داشتن زندگی شاد و موفق باز دارد، می تواند به طور موثر با درمان های مبتنی بر شواهد درمان شود. با این درمان ها، روانشناسان و سایر ارائه دهندگان سلامت روان به والدین و کودکان کمک می کنند تا یاد بگیرند که چگونه با دیگران بهتر کار و زندگی کنند و مهارت ها و عاداتی را ایجاد کنند که به آنها در موفقیت در مدرسه و زندگی کمک می کند.
انواع روش های درمانی کودک و نوجوان
همه درمان‌های سلامت روان برای جوانان مؤثر نیستند و برخی از گزینه‌های درمانی برای همه اختلالات رفتاری و سلامت روان یکسان عمل نمی‌کنند.
در زیر چندین روش درمانی وجود دارد که کارایی آنها ثابت شده است. تمام درمان های ذکر شده در زیر از تکنیک هایی استفاده می کنند که بر اساس شواهد علمی برای درک و درمان مسائل مختلف رفتاری و سلامت روان در جوانان است(منبع).
پیشنهاد مشاور: سایت روانشناسی کودک
درمان های مبتنی بر شواهد
- تحلیل رفتار کاربردی
- رفتار درمانی
- بازی درمانی
- درمان شناختی رفتاری
- درمان شناختی
- خانواده درمانی
- رفتار درمانی دیالکتیکی
- روان درمانی بین فردی
- مصاحبه انگیزشی
- آموزش مهارت های سازمانی
- نوروتراپی
- کاردرمانی
- هنردرمانی
- گفتاردرمانی
رویکردهای روان درمانی کودک و نوجوان به پنج دسته کلی تقسیم می شوند:
- روانکاوی و درمان های روان پویشی. این رویکرد بر تغییر رفتارها، احساسات و افکار مشکل ساز با کشف معانی و انگیزه های ناخودآگاه آنها تمرکز دارد. درمان های روانکاوی با مشارکت کاری نزدیک بین درمانگر و بیمار مشخص می شود. بیماران با کاوش در تعاملات خود در رابطه درمانی در مورد خود می آموزند. در حالی که روانکاوی از نزدیک با زیگموند فروید یکی است ، از زمان فرمول‌بندی‌های اولیه او گسترش یافته و اصلاح شده است.
- رفتار درمانی . این رویکرد بر نقش یادگیری در ایجاد رفتارهای عادی و غیرعادی تمرکز دارد.
- ایوان پاولوف با کشف شرطی سازی کلاسیک یا یادگیری تداعی سهم مهمی در رفتار درمانی داشت . به عنوان مثال، سگ‌های معروف پاولوف با شنیدن زنگ شام شروع به آب‌ریزش کردند، زیرا صدا را با غذا مرتبط می‌کردند.
- ” حساسیت زدایی ” شرطی سازی کلاسیک در عمل است: یک درمانگر ممکن است از طریق قرار گرفتن مکرر در معرض هر چیزی که باعث اضطراب می شود، به درمانجوی مبتلا به فوبیا کمک کند.
- متفکر مهم دیگر پایه نوروتراپی است که شرطی شدن عامل را کشف کرد. این نوع یادگیری برای شکل دادن به رفتار افراد به پاداش و تنبیه متکی است.
- از زمان ظهور رفتار درمانی در دهه ۱۹۵۰، چندین تغییر ایجاد شده است. یکی از انواع آن، درمان شناختی-رفتاری است که بر افکار و رفتارها تمرکز دارد.
- شناخت درمانی . شناخت درمانی بر آنچه مردم فکر می کنند به جای آنچه انجام می دهند، تأکید می کند.
- درمانگران شناختی معتقدند که این تفکر ناکارآمد است که منجر به احساسات یا رفتارهای ناکارآمد می شود. با تغییر افکار خود، افراد می توانند احساس و کاری را که انجام می دهند تغییر دهند.
- از چهره های اصلی در شناخت درمانی می توان به آلبرت الیس و آرون بک اشاره کرد.
- درمان انسان گرایانه . این رویکرد بر ظرفیت افراد برای انتخاب منطقی و توسعه حداکثری پتانسیل خود تأکید دارد. توجه و احترام به دیگران نیز موضوعات مهمی هستند.
- فیلسوفان انسان گرا مانند ژان پل سارتر ، مارتین بوبر و سورن کیرکگور بر این نوع درمان تأثیر گذاشتند.
- سه نوع درمان انسان گرایانه به ویژه تأثیرگذار هستند. درمان مشتری محور، ایده درمانگران را به عنوان مقاماتی بر تجربیات درونی مراجعان خود رد می کند. درعوض، درمانگران با تاکید بر نگرانی، مراقبت و علاقه به مراجع کمک می کنند تا تغییر کنند.
- گشتالت درمانی بر آنچه که «کل گرایی ارگانیسمیک» می نامد تأکید می کند، اهمیت آگاهی از اینجا و اکنون و پذیرش مسئولیت برای خود.
- درمان اگزیستانسیال بر اراده آزاد، تعیین سرنوشت و جستجوی معنا متمرکز است.
- درمان یکپارچه یا کل نگر . بسیاری از درمانگران خود را به یک رویکرد وابسته نمی کنند. در عوض، آنها عناصری را از رویکردهای مختلف ترکیب می‌کنند و درمان خود را بر اساس نیازهای هر مشتری تنظیم می‌کنند (منبع).
