نوشته‌ها

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

رفتار والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

رفتار والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

والدین اصلی ترین و اولین الگوی رفتاری برای کودکان هستند و هر گونه رفتاری از آن ها در ذهن کودک ماندگار می شود و در رفتار او نمود پیدا می کنند. کودکان همه رفتارهای والدین خود را تحت نظر دارند و نباید این مساله را نادیده گرفت و یا تصور کرد که کودکان توجهی به رفتار والدین ندارند.

برخی از رفتارهای والدین بیشتر از بقیه در ذهن کودک نقش می بندد و بر او تاثیر می گذارد.

تنها راه برای تربیت و رشد اخلاقی کودک، آموزش دادن نیست بلکه رفتار والدین الگوی بزرگ و بسیار مهمی بر کودکان است تا جایی که برخی از این رفتارها و یا اثرات آن برای همیشه روی کودک باقی خواهد ماند. ۸ مورد از مهم ترین رفتارهای تاثیرگذار بر روان و ماندگار در ذهن کودک را در این بخش مشاورانه بررسی خواهیم کرد.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

فداکاری هایی که برای کودک کرده اید.

خانواده مهم ترین بخش زندگی هر فردی است، همسر و فرزند با ارزش ترین افراد در زندگی شما هستند که ممکن است حتی برای آن ها حاضر به قربانی کردن زندگی خود شوید. گاهی این تصور پیش می آید که کسی قدردان فداکاری هایی که شما در حقش کرده اید نیست، اما این تصور اشتباهی است.

رفتارهای فداکارانه شما تاثیر زیادی روی فرزند شما دارد و آن ها ارزش و اهمیت زیادی برای شمایی که حتی آرزوهای خودتان را فدای زندگی آن ها کرده اید، قائل هستند. شما با از خودگذشتگی هایی که برای رفاه فرزندتان به آن ها این رفتار و ارزش اجتماعی والا را می آموزید و به الگویی خوب و مناسب در زندگی آن ها تبدیل خواهید شد.

 زمانی که به کودک خود آرامش و امنیت را تزریق می کنید.

قطعا زمان هایی در زندگی کودک شما وجود دارد که از چیزی ناراحت است، بیمار است، از چیزی ترسیده است یا اضطراب را تجربه می کند؛ شما در این لحظات سخت برای کودکان، کنار او هستید و او را در آغوش خود پناه می دهید، برای خوب شدنش همه کاری می کنید و به او احساس امنیت می دهید.

تمام این اتفاقات در حافظه ی کودک شما برای همیشه ثبت خواهد شد و او هر لحظه به یاد می آورد که چگونه شما در شرایط سخت از او پشتیبانی و نگهداری کرده اید و حتی غم و دردهایش را به جان خریده اید.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

زمان هایی که به کودکان مشاوره می دهید.

زندگی هر انسانی پر از پیچ و خم و پستی و بلندی هاست، و این اتفاقات از همان دوران کودکی در زندگی تجربه می شوند و زمان هایی وجود دارد که انسان نیاز به مشاوره گرفتن و مشورت کردن با دیگران دارد. کودکان در مواجه با چنین مسائلی قطعا به والدین خود رجوع می کنند زیرا والدین را الگو و حامی اصلی خود می دانند.

زمانی که فرزندتان برای مشورت گرفتن به سمت شما می آید و شما با آغوش باز او را می پذیرید و در حد توان خود به حل مشکلش کمک می کنید، لحظاتی بسیار تاثیرگذار در زندگی او خواهد بود و باعث می شود او تا ابد قدردان شما باشد، حتی اگر شما در مواردی نتوانید به حل مشکلش کمک کنید یا حتی اگر او به پیشنهادی که داده اید عمل نکرده باشد.

پیشنهاد مشاور: رفتارهای غلط والدین | ۱۵ رفتار که آینده کودک را تباه می کند

پایبندی به رسم و سنت های خانوادگی

رفتار و شخصیت هر کودک با توجه به روش تربیتی، رفتارهای خانواده و قوانین خانوادگی شکل می گیرد. برخی از قوانین که به صورت یک رسم خانوادگی از قدیم به نسل های بعدی خانواده منتقل می شود، تاثیرات زیادی بر فرد خواهد گذاشت، زیرا زمانی که کودک مشاهده می کند که والدینش برای رسوم و قوانین خانوادگی خاصی ارزش و اهمیت قائل هستند، ناخودآگاه آن رسوم برای او نیز باارزش خواهند شد و احتمال بسیار قوی او نیز در آینده این رسوم را به فرزندانش یاد می دهد.

بنابراین می توان فهمید که چقدر رسوم و قوانین خانوادگی می تواند در مسیر زندگی شخص اثرگذار باشد.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

زمانی که در حال عبادت هستید.

همانطور که قبلا هم گفته شد، کودکان حتی رفتارهایی که خودتان از آن آگاه نیستید را می بینند و آن را به خاطر می سپارند و در آینده همان را در رفتارهای آن ها مشاهده خواهید کرد. یکی از این رفتارها صحبت کردن شما در مورد طرز تفکر و اعتقاداتی که دارید، زمانی که کودکتان نیز حضور داشته است، می باشد.

زمان هایی که در حال عبادت بوده اید نیز در ذهن کودک ماندگار خواهد شد. برای مثال وقتی کودکتان شما را در حال خواندن نماز و  اعمال مربوط به آن را می بینند، تمام حرکات شما مثل قنوت، سجده، رکوع رفتن و غیره در ذهن او حک خواهد شد. ارزش ها و باورهای شما بر رفتار او نیز تاثیر خواهد گذاشت.

نحوه ی برخورد شما با همسرتان

نحوه برخورد شما با همسرتان نیز یکی از مواردی است که در ذهن کودک باقی می ماند. چه این برخوردها نامناسب باشد که نتیجه ای نامطلوب در روان و ذهن کودک باقی می گذارد و چه رفتارهای همراه با محبت شما که اثرات مثبتی بر او خواهد گذاشت. این رفتارها نیز مانند الگویی برای او خواهد بود چون شما تنها الگوی زندگی مشترک برای فرزندتان خواهید بود، پس احتمال بسیار زیاد او نیز در آینده رفتاری مشابه رفتار شما با همسرش خواهد داشت.

بنابراین باید مراقب رفتارهای خود با همسرتان باشید تا به الگویی مناسب برای فرزندتان تبدیل شوید. کودک باید ابراز محبت و قدردانی شما نسبت به همسرتان را ببیند تا نحوه ی ابراز علاقه را یاد بگیرد.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

زمان هایی که به کودکتان اختصاص داده اید.

زمانی که شما برای کودک خود زمانی را اختصاص می دهید تا حرف هایش را بشنوید یا حتی برای تفریح و اوقات فراغتش وقت خود را خالی می کنید باعث ایجاد حس ارزشمندی در او خواهید شد. این حس خوب همراه با اتفاقات شیرینی که در این زمان ها تجربه می کند در خاطره کودک ثبت می شود و او تا ابد در مورد آن ها صحبت خواهد کرد.

توجه و محبت شما به کودکتان برای او بسیار ارزشمند است؛ او نیز قدردان تمام لحظاتی خواهد شد که شما برای حمایت از او تلاش کرده اید. زمان هایی که در جلسات مدرسه اش شرکت کرده اید، او را به سینما یا پیک نیک برده اید و غیره، همه این ها در ذهن او ماندگار خواهد شد.

رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.

زمان هایی همه خانواده شاد هستند.

زمان هایی که همه اعضای خانواده کنار هم هستند و احساس شادی زیادی دارند یکی از بهترین خاطرات زندگی هر فردی خواهد بود. زمان هایی که اعضای خانواده از ته دل می خندند و همگی خوشحال هستند. کودک این لحظات خاص و چهره خندان اعضای خانواده را هیچگاه فراموش نخواهد کرد، حتی اگر دلیل آن همه خنده و شادی را فراموش کرده باشد.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’رفتارهای والدین که در ذهن کودک باقی می ماند.’ cols=’2′ cats=’%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

تفاوت های تربیتی پسران و دختران

تفاوت های تربیتی پسران و دختران

تفاوت های تربیتی پسران و دختران

به طور کلی می توان تربیت را به معنی کمک و راهنمایی فرزندان برای شناخت و بروز استعدادها، ظرفیت‌ ها، قابلیت ‌ها و توانایی‌ هایی است که موجب رسیدن به کمال آن ها می ‌شود. از آن جا که پسر و دختر به لحاظ جسمی و روحی با هم متفاوت هستند، رفتارهای کاملا متفاوتی نیز دارند؛ به عنوان مثال پسران تمایل چندانی به صحبت کردن ندارند و بیشتر علاقه مند با بازی های حرکتی و پر جنب و جوش هستند، در حالی که یک دختر میل شدیدی به هم ‌صحبتی با والدین و تعریف جزئیات مسائل خود را دارد. در نتیجه والدین باید در برخورد با هر یک شیوه تربیتی متفاوتی را به کار ببرند. در این بخش تفاوت های دختر و پسر را بررسی و نکات تربیتی مربوط به هر کدام را نیز بیان خواهیم کرد.

تفاوت های تربیتی پسران و دختران – عواطف و احساسات 

تفاوت های آشکاری در عواطف و احساسات پسر و دختر وجود دارد. پسران احساسات خود را کم تر بروز داده و از گفت و گو و تبادل نظر صرفا به عنوان وسیله ای برای انتقال پیام استفاده می کنند. پسرها بیشتر توجه و تمرکز خود را بر ارتباط های فعال می گذارند و انرژی خود را صرف دنیای بیرونی می کنند. اما دخترها نسبت به تغییرات احساسی و عاطفی بسیار حساس بوده و آن را سریع تر حس می کنند و به راحتی می توانند افکار و احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند. نشان دادن عواطف در زن بسیار قوی بوده و آن ها از گفت و گو و تبادل نظر برای برقراری ارتباط عاطفی و ایجاد همدلی استفاده می کنند.

علایق و گرایش ها

پژوهش ها نشان داده است که علایق زیباشناختی، دینی و اجتماعی دختران بیشتر از پسران است. زنان به مسایل اخلاقی تمایل بیشتری نشان می دهند. دخترها با اشتیاق بیشتری به بی عدالتی اعتراض می کنند و هم چنین آن ها نسبت به قوانین و سنت های اجتماعی تلقین پذیر هستند. دخترها علاقه و تمایل زیادی به زیبایی، امکانات خانه و زندگی و زیورآلات دارند، این ویژگی در پسرها بسیار کم تر است. مردان بیشتر به جنبه های سیاسی و نظری علاقه مند هستند و علاقه به زیبایی در مردان کمتر است.

خودآرایی، خودنمایی، علاقه به دوستی ها، پوشیدن لباس های توجه انگیز، تجمل گرایی در امور زندگی و حتی در چیدن سفره و پخت غذا، از جمله گرایش ها و علایقی است که در بین دختر و پسر تفاوت های آشکاری دارند.

تفاوت در نوع بازی

تفاوت دیگری که بین پسر و دختر وجود دارد، نوع بازی هایی است که هر کدام انجام می دهند. دخترها معمولا بازی های آرام مثل عروسک بازی را ترجیح می دهند، در حالی که پسرها  پرجنب و جوش تر هستند و به بازی هایی تمایل دارند که در آن هیجان، سر و صدا و حرکت باشد، به همین دلیل اغلب اوقات در پارک ها، پسران را در مشغول دویدن، توپ بازی کردن و پریدن می بینید. پسرها در حین بازی معمولا خرابکاری هم می کنند که اغلب غیر عمد و تصادفی است اما از آن جا که پسرها کمی بی احتیاط تر هستند باید والدین نظارت بیشتری بر بازی آن ها داشته باشند.

تفاوت های گفتاری

به علت تفاوت های روانی و ذهنی که بین دختر و پسر وجود دارد، دختران زودتر از پسران حرف زدن را یاد می گیرند. آن ها سریع تر شروع به حرف زدن می کنند و علاقه زیادی به حرف زدن نیز دارند، دختران همه چیز را با جزئیات آن تعریف می کنند. در حالی که پسران معمولا کم تر از دختران به حرف زدن تمایل دارند، آن ها به جواب های کوتاه چند کلمه ای که بتواند اصل قضیه را برساند، اکتفا می کنند و ترجیح می دهند که بیشتر شنونده باشند.

تفاوت های تربیتی پسران و دختران

تفاوت از لحاظ اعتماد به نفس

تفاوت دیگری که بین دختر و پسر وجود دارد به میزان اعتماد به نفس در آن ها مربوط می شود. دختران در سنین کم تری با مسائل مربوط با اعتماد به نفس درگیر می شوند، این نگرانی ها را می توان از سن ۵ سالگی در دختران مشاهده کرد. در حالی که پسران تا سن بلوغ مشکل چندانی با این مساله ندارند و مشکلات کاهش اعتماد به نفس در آن ها با ورود به سن بلوغ آغاز می گردد، اما به دلیل حساسیت کم تری که نسبت به خودشان دارند راحت تر از دختران با این قضیه کنار می آیند و  معمولا اعتماد به نفس خوبی دارند.

تفاوت در یادگیری

بخش مربوط به حافظه و بخش کلامی در دختران فعال تر از پسران است و در پسران نیز آن قسمتی از مغز که به فعالیت های مکانیکی و فضایی مربوط است فعال تر از دختران است، به همین دلیل قدرت تکلم در دخترها زودتر از پسرها رشد می کنند و پسران هم فعالیت فیزیکی بیشتری دارند. در نتیجه بهتر است که برای آموزش دختران از شیوه کلامی و برای یاد دادن مطالب مهم به پسرها از تصاویر کمک گرفت.

تا این جا تفاوت های روانشناختی بین دختر و پسر را بررسی کردیم، در ادامه نیز نکات مهم تربیتی که باید در ارتباط با هر یک از آن ها دقت شود را بیان خواهیم کرد.

نکات مهم در تربیت دختران

  • دختران تمایل زیادی به هم صحبتی با والدین و تعریف جزئیات مسائل دارند، در نتیجه باید با فرزند دختر خود بیش تر صحبت کنید.
  • دختران به محبت زیادی احتیاج دارند، به آن ها اجازه بروز احساساتش را بدهید و آن ها را مورد مهر و نوازش قرار دهید.
  • باید فرزندان خود را آن طور که هستند بپذیرید، نه آن گونه که شما می خواهید یا می توانند باشند.
  • مادر یک دختر نوجوان باید دیدگاهی وسیع و صبر و شکیبایی زیادی داشته باشد.
  • باید کنترل کردن خشم را به دختر خود بیاموزید.
  • در برخورد با دخترتان به جای رفتارهای مقتدارنه از رفتارهای دوستانه استفاده کنید.
  • آزادی بیش تری را به دخترتان بدهید و به آن ها مسئولیت های جدید واگذار نمایید.
  • به دخترتان اعتماد به نفس بدهید.
  • او را بیش از حد نصیحت نکنید و به او اجازه دهید که گاهی نیز اشتباه کند.

نکات مهم در تربیت پسران

  • برای نوجوانتان الگوی رفتاری مناسبی باشید.
  • از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که در حضور اعضای خاواده از مواد مخدر استفاده می کنند، خودداری کنید.
  • تنها وظیفه شما، راهنمایی کردن او برای شناخت راه های صحیح و غلط و مشاوره دادن به او در مورد علاقه مندی هایش است، بنابراین بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید.
  • بیش از حد او ر نصیحت نکنید، زیرا نصیحت بیش از حد به معنی عدم اعتماد خانواده و تحقیر آن ها است.
  • پیشنهاد می شود، برای این که تسلط بیشتری بر روابط دوستانه فرزند خود داشته باشید، هر از گاهی مهمانی دوستانه ای ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را همراه با خانواده هایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید.
  • از تحقیر، توهین یا مقایسه کردن پسرتان با دیگران به شدت بپرهیزید.
  • مسئولیت انجام بعضی از کارهای خانه را به عهده پسرتان بگذارید.
  • با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع نکنید.
  • نباید به او آزادی بیش از حد بدهید و تام نیازهای او را در هر زمینه ای برطرف کنید زیرا در این حالت از او، فردی متکبر و خودخواه خواهید ساخت.
  • باید پسرتان را با نحوه صحیح پول خرج کردن، مسائل و مشکلات مالی و حساب و کتاب آشنا کنید.
  • پسرها هم به اندازه دخترها به حمایت عاطفی و محبت خانواده شان نیاز دارند، پس به همه فرزندان به یک اندازه عشق بورزید.
  • یک ساعت در روز را به پسرتان اختصاص داده و به او در پیدا کردن را حل مشکلاتش کمک کنید.
  • حساب دخل و خرج او را داشته باشید و دورادور بدانید که او پول هایش را چه طور خرج می کند.
  • اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و به او حس مفید بودن القا کنید.
  • قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاقش بچسبانید و حتماً ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده در آن بنویسید.
  • تصمیم گیری برای رنگ اتاق، نوع لباس و ظاهر و نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید.

سخن آخر :

والدین نباید بدون در نظر گرفتن ویژگی های دختران و پسران آن ها را با هم مقایسه کنند، زیرا این کار باعث آسیب بزرگی به آن ها می شود. هم چنین والدین باید در رفتارها و شیوه تربیتی، جنسیت فرزند خود را مدنظر قرار دهند، رفتار پسرانه با فرزند دختر و یا برخورد دخترانه با فرزند پسر، سبب بروز مشکلات ارتباطی و اجتماعی در آینده خواهد شد و آن ها با هم جنسان خود نمی توانند ارتباط اجتماعی موفقی داشته باشند.

نویسنده: “کودکانهسایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’تربیت کودک’ cols=’2′ cats=’%d8%aa%d8%b1%d8%a8%db%8c%d8%aa-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]

یازده اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان

یازده اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان

یازده اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان چیست؟

زمانی که صحبت از تربیت نوجوان می شود، هورمون های پرخاشگری، سوءتفاهم، داد و بیداد، محدودیت ها و بازپرسی به ذهن می آیند.

آیا شما ترجیح نمی دهید به احترام ، انتقال به بزرگسالی ، بحث های منطقی و رفتار معقول فکر کنید؟

یکی از نیازمندی های بزرگ کردن فرزندان تعادل روشن بین اقتدار و دوست داشتن می باشد، و هنگام نوجوانی این تعادل داشتن بسیار مهم تر است. چگونه می توانید کودک را بدون تخریب ارتباط تربیت کنید؟

اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان

در این مقاله برخی از اشتباهات والدین در برخود با نوجوانان و هنگام تربیت آن ها را لیست کرده ایم.

فقدان ثبات

فقدان ثبات یکی از متداول ترین اشتباهات والدین در برخورد با نوجوانان است. در حالیکه همه کودکان نیازمند تربیت و انضباط مداوم هستند، این مسئله در دوره نوجوانی مهم تر می شود. زمانی که یک رفتار یک روز پذیرفته شده و روز دیگر نادیده گرفته می شود گیج می شوند.

قوانین ایجاد شده نیازمند پیامدهای مشخص هستند. پیامدهای واقع گرایانه و با ثبات تصویری از جهان واقعی را به نوجوان می دهند. مشخص کردن قوانین خانه با پیامدهای مشخص، سپس مسئولیت پذیری متناسب با آن، برای همه بچه ها ایمنی و جهت را فراهم می آورد.

اشتباه والدین در رفتار با نوجوان می توانند گوش نکردن باشد

والدین اغلب می خواهند مورد احترام واقع شوند، اما اغلب جواب این احترام را از طریق گوش نکردن به نوجوان نمی دهند.

گوش نکردن به اون این پیام را می رساند که حرف با ارزشی برای گفتن ندارد. حتی زمان مخالفت کردن، باید به نوجوان فرصت دهید تا افکار و احساساتش را بیان کند.

این مسئله البته به معنی این نیست که نوجوان می تواند پرخاشگری یا بدرفتاری کند. الگودهی و ایجاد راهنما برای پایان دادن به اختلافات ضروری است. اگر می خواهید شنیده شوید، چگونگی گوش دادن را بیاموزید.

یازده اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان

یازده اشتباه والدین در برخورد با نوجوانان

تنبیه کردن هنگام خشم

گاهی والدین تنها زمانی تنبیه می کنند که دیگر صبرشان لبریز شده است. این امر به نوجوانان اجازه می دهد قبل از اینکه عواقب آن را متحمل شوند ، برای یک دوره بدرفتاری کنند.

این مسئله نه تنها گیج کننده است بلکه منجر به سوء استفاده نیز می شود. روبرو شدن هیجانی با نوجوان اغلب تاثیرات شدیدی به همراه دارد، بلکه در اکثر اوقات یک مانع ارتباطی بزرگ در رابطه والد فرزند ایجاد می کند.

فرزندپروری با ثبات، همانطور که در بالا توضیح داده شد، از تنبیه در هنگام خشم جلوگیری می کند. فاصله گرفتن از موقعیت تا زمانی که فرد از لحاظ هیجانی بهبود یابد نیز می تواند موثر باشد.

تنبیه نامربوط اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان است

تنبیه همواره باید بازتاب پاسخ به عمل خلاف باشد. برای مثال، اگر نوجوان بعد از ساعت مقرر شب به خانه برگردد، محدود کردن بیرون رفتن او به مدت محدود می تواند مفید باشد.

نوجوانی که تکالیفش را ننوشته باید در خانه بماند تا تمام کند و دورهمی بعد از ظهر را باید کنسل کند. اگر نوجوان دورهمی بعد از ظهر را به عنوان تنبیه از دست بدهد، اما در واقع تکلیف مدرسه را انجام نمی دهد، عواقب آن معقول و منطقی نیستند.

پذیرفتن هر رفتاری به خاطر سن نوجوان

اینکه بر اساس علم و منطق نوجوانی سنی است که نوجوان تحت تغییرات فیزیکی و هیجانی است، نباید بهانه ای شود برای هر گونه رفتار نامناسب.

اغلب، نوجوان هایی که به آنها اجازه داده می شوند هر رفتاری را نشان دهند هنگام بزرگسالی آن رفتار را رها نمی کنند. شخصیت در هر سنی همان شخصیت است. انتظارات رفتاری باید مطابق با موازین درست باشد نه سن کودک.

ایجاد احساس گناه به جای دلیل آوردن

احساس گناه ممکن است یک پاسخ فوری را بهمراه داشته باشد، اما این شیوه تربیتی هیجان های درونی را ایجاد می کند که تا بزرگسالی نیز ممکن است نتوانند با آنها کنار بیایند.

استدلال با یک نوجوان، اساس انتظارات شما و پیامد ها را نشان می دهد، پاسخ فوری را در بر ندارد، ولی نتایج دراز مدت آن مثبت تر است.

دوست بودن تا والد بودن اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان محسوب می شود؟

نوجوانان معمولا مجراهای اجتماعی کافی را دارا هستند. آنها بیشتر نیاز به محدودیت و ایمنی دارند که در آن رشد بیشتری داشته باشند.

شما تامین کننده هر دو هستید و هنگامی که مثل یک دوست رفتار می کنید، نوجوان احساس امنیت خود را از دست می دهد. نوجوانانی که والدین خود را به عنوان شخصیت های مقتدر و تامین کننده می بینند بیشتر امکان دارد که در آینده و بزرگسالی به آنها نزدیک شوند.

معمولا نوجوانان به والدینی که مثل خودشان رفتار می کنند احترام نمی گذارند. ارتباط با نوجوان و نزدیک بودن به او در هنگام چالش ها بسیار مفید است اما هیچ گاه نباید به قیمت از دست دادن موقعیت شما به عنوان والدین باشد.

حمله به خود فرد به جای رفتار

مهم است که نوجوان بداند او را دوست دارید با وجود هر کاری که انجام می دهد.

حتی بیشتر از این، او را به قدری دوست دارید که اجازه نمی دهید رفتارهایی را انجام دهد که به خودش یا دیگران صدمه بزند. نقدها و نظرات خود را به رفتار او معطوف کنید نه به خودش.

اگر یک درس را به دلیل عدم تلاش می افتد، به او نگویید “تو تنبل هستی”، یا تو هرگز از پس این کار بر نمی آیی چون تلاش نمی کنی”. این گونه جملات مشکل اصلی را حل نمی کنند. روی رفتاری که منجر به مشکل شده است تمرکز کنید مثل درس نخواندن، یا سوال نپرسیدن.

تبدیل به دشمن نوجوان می شوید

ممکن است بارها تصور کنید که شما و نوجوانتان دشمن یکدیگر هستید، و بارها این را از زبان او شنیده باشید. مهم نیست که چقدر برایتان سخت است اما ضروری است که سعی کنید فردی باشید که به طور با ثباتی در کنار نوجوان است.

معلمان و دوستان می آیند و می روند. اما شما همیشه والدین هستید. با ایجاد قوانین و پیامدهای مناسب، شما تنها فرد ثابت در زندگی فرد هستید که به او ارزش می دهید. حتی اگر افراد مقتدر را در زندگی خود دوست نداشته باشیم، آنها باعث ایجاد نظم و امنیت می شوند.

از دست دادن حس شوخ طبعی می تواند اشتباه والدین در رفتار با نوجوان باشد

زمانی که نوجوان همه چیز را بهم می زند واقعا خنده دار نیست، مخصوصا زمانی که شما به تنهایی باید جمع کنید، اما باز هم در این شرایط سعی کنید حس شوخ طبعی را از دست ندهید.

ممکن است عجیب باشد، اما بزرگترین چالش ها نیز می توانند به روشی کمدی دیده شوند. اگر نوجوان فرصت حرف زدن و خندیدند با شما را داشته باشد، با احتمال بیشتری هنگامی که جدی هستید به شما گوش فرا می دهد.

مراقب بودن بیش از حد که اصلا احساس شکست نکند

برخی از بزرگترین درس های زندگی از شکست ها می آیند. والدینی که بیش از حد نوجوان را کنترل می کنند که مبادا نوجوان دچار شکست شود، مانع رشد مهارت های زندگی او می شوند. هر چقدر به او آزادی عمل بدهید و آزادش بگذارید تا گاهی شکست را تجربه کند، و پیامد را خودش ببینید، بیشتر از تنبیه شما یاد می گیرد.

اشتباه والدین در رفتار با نوجوانان

نویسنده: “کودکانهسایت کودک و نوجوان

مقالات مرتبط

[shortcode_blog title=’روانشناسی نوجوان’ cols=’2′ cats=’%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ img_popup=’1′ /]