نوشته‌ها

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

کودکان نباید شاهد این اتفاقات باشند

دیدن برخی از صحنه ها و اتفاقات توسط کودک باعث ایجاد آسیب های روانی و روحی زیادی در او می شود. از این رو برخی از کودکان نباید، تا سنین مشخصی نباید شاهد این صحنه ها باشند.

دوران کودکی تاثیر بسیار زیادی روی روحیه و آینده فرد دارد، به صورتی که بسیاری از مشکلات در بزرگسالی ریشه در دوران کودکی دارند. شیوه تربیتی و رفتاری، محیطی که کودک در آن رشد می کنند و صحنه هایی که با آن ها مواجه می شود و  غیره تاثیرات به سزایی بر روی سلامت روان و تکامل او خواهند داشت.

کودکان روحیه بسیار لطیف و حساسی دارند و از آن جا که از نظری روحی مانند بزرگسالان، رشد و تکامل نیافته اند، پس مشاهده و مواجهه با برخی صحنه ها و تصاویر می تواند تاثیر منفی زیادی روی کودک بگذارند که باعث ایجاد مشکلاتی مثل اضطراب، افسردگی و ترس در آن ها می شود.

در این مطلب به بیان برخی از این تصاویر و صحنه هایی که کودکان زیر ده سال نباید آن ها را ببینند، خواهیم پرداخت.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

قربانی کردن حیوانات

از آنجا که تفکر کودک یک تفکر عینی است و فقط با دیدن رفتار والدین و اطرافیان و با مشاهدات، نتیجه گیری می کند، دیدن صحنه قربانی کردن حیوانات باعث می شود که این تفکر در آن ها شکل بگیرد که گرفتن جان دیگر موجودات اشکالی ندارد. این گونه مشاهدات می تواند حیوان آزاری را در کودک نهادینه می کند.

ذهن کودکان حوادث و اتفاقات روزمره را در خود بایگانی می کند و امکان مشاهده آن ها در خواب کودک زیاد است؛ وقتی کودک با صحنه ذبح روبرو  می شود نیز ممکن است دچار کابوس های شبانه یا حتی شب ادراری شود.

از عوارض دیگر دیدن صحنه ذبح حیوانات، ایجاد ترس و هیجان شدیدی است که کودک قادر به کنترل آن نبوده و می تواند باعث بروز مشکلاتی از جمله لکنت زبان، سردرد، ترس از خون و شب ادراری یا حتی از دست داد قدرت تکلم در وی شود.

پس بهتر است برای قربانی کردن حیوانات در مکان بهداشتی و به دور از چشم کودکان زیر ده سال، این عمل انجام شود و به والدین توصیه اکید می کنیم که از دیدن صحنه قربانی کردن توسط کودکان جلوگیری کنند. تفکر استدلالی پس از ۱۳ سالگی در افراد شکل گرفته و می تواند این گونه اقدامات و رفتارها را بهتر درک کنند.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

مراسم خاکسپاری

به خاطر سهل انگاری بعضی از والدین، متاسفانه کودکان جسد بی جان عزیزان و اطرافیان خود را مشاهده کرده اند و این تصاویر در بسیاری از موارد تا بزرگسالی نیز همراه آنان خواهد بود.

از آن جا که کودکان درکی از مرگ و از دست دادن ندارند، نباید صحنه دفن شدن یک انسان و یا عزیزان خود مثل پدربزرگ و مادربزرگ خود را ببیند. دیدن این صحنه باعث ایجاد اضطراب و ترس از دست دادن پدر و مادر در آن ها می شود.

دیدن این صحنه که در کشور ما نیز مراسمی با بار عاطفی بسیار زیاد است باعث افزایش سطح اضطراب در کودک شده و میزان وابستگی کودک به اطرافیان را افزایش می دهد و منجر به ایجاد مشکلاتی مثل جویدن ناخن، شب ادراری و غیره در کودک می شود.

پس به هیچ وجه کودکان خود را به مراسم خاکسپاری نبرید.

صحنه های خودکشی

گاهی والدین در حضور کودکان خود فیلم هایی را تماشا می کنند که در آن صحنه ای از خودکشی وجود دارد. کودک به تمام این تصاویر فکر می کند و ممکن است که به خودکشی فکر کرده و به انجام آن تمایل پیدا کند.

همچنین بسیاری از والدین در هنگام بحث و دعوا با همسر خود، تهدید به خودکشی کرده و اصلا به حضور کودک و این که شنیدن این جمله و بازگو کردن آن چه آثار مخربی روی کودکشان دارد توجه نمی کنند.

کودکی که با این صحنه ها مواجه می شود، بسیار آسیب پذیر بوده و در موارد به مرحله ای می رسد که خود نیز تهدید به خودکشی و از بین بردن خودش می کند، در این حالت باید بدانید که کودک شدیدا مضطرب و آسیب دیده است. در رابطه با کودکان باید هرگونه مساله راجع به خودکشی را جدی بگیرید و هرگز به سادگی از کنار آن رد نشوید.

دعوای شدید و فیزیکی

بعضی از والدین در حضور فرزندان خود با هم دعوای شدیدی می کنند و حتی درگیری فیزیکی و زد و خورد دارند، دیدن این صحنه از رفتار والدین برای کودکان بسیار دردناک بود و در بلندمدت باعث ایجاد تنفر نسبت به والدین در آن ها می شود.

مشاهده این گونه رفتار والدین باعث ایجاد اضطراب، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس در کودکان می شود و کودکانی که به صورت مدام و طولانی مدت در معرض دعوای فیزیکی و لفظی والدین خود هستند، می توانند به افرادی خشن و تهاجمی تبدیل شوند.

درگیری و مجادله والدین در عملکرد عاطفی، تحصیلی و اجتماعی کودکان تاثیر بسیاری می گذارد، پس در حضور کودک خود این کار را انجام ندهید.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

فیلم های ترسناک

دیدن صحنه های ترسناک، دلخراش، ناراحت کننده یا صحنه هایی که به نوعی آزاردهنده هستند، می توانند ذهن و فکر کودک را تا مدت زیادی درگیر کند و بر خواب و اشتهای کودک نیز تاثر منفی زیادی بگذارد.

روحیه کودکان بسیار لطیف است و آن ها نیز تفاوت بین خواب و واقعیت را متوجه نمی شوند در نتیجه دیدن صحنه های ترسناک فیلم ها و دیدن این صحنه در خواب، می تواند اثرات مخربی بر کودک داشته باشد.

دیدن فیلم های ترسناک می تواند مشکلاتی مثل کابوس شبانه، شب ادراری، استرس، از خواب پریدن را برای کودکان ایجاد کند، هم چنین دیدن این فیلم ها می توان باعث ایجاد رفتار پرخاشگرانه و خشونت آمیزی در کودک شود، چون کودک از عواقب این رفتار در دنیای واقعی درکی ندارند.

روابط زناشویی

گاهی به دلیل غفلت والدین، کودکان، آن ها را حین رابطه جنسی مشاهده می کنند. دیدن رابطه جنسی پدر و مادر باعث ایجاد احساس ناامنی، خطر و تهدید در کودک می شود و این خاطرات تا مدت های زیادی در ذهن کودک می ماند.

مشاهده این صحنه می تواند منجر به بروز اختلالات اضطرابی و مشکلات روانی متعددی مانند اضطراب و افسردگی، ترس از تنهایی، شهوانی شدن کودک، اختلالات سادیسمی و مازوخیستی (آزارگری-آزارخواهی) در مورد رابطه جنسی، آسیب پذیری و غیره در کودک شود.

اگر کودک شما به هر دلیلی شاهد این رابطه بود، خونسردی خود را حفظ کرده و به جای سرزنش کودک که در او احساس گناه را ایجاد می کند، مسئولیت این اتفاق را به عهده بگیرید. کودکان درکی از این موضوع ندارند و این رفتارها را نوعی خشونت تلقی می کنند، باید به کودک خود این اطمینان را بدهید که اوضاع خوب است و در کنار پدرش احساس خوبی دارید.

صحنه هایی که کودک زیر ده سال نباید شاهد آن باشد.

مراسم قمه زنی

مراسم قمه زنی، نوعی مراسم مذهبی و عزاداری است که در آن افراد با زدن اشیا تیز و برنده ای مثل قمه به سر و بدن خود، دچار جراحت و خونریزی می شوند. این نوع عزاداری نیز با هدف ابراز علاقه در مراسم عزاداری امام حسین توسط افراد انجام می گیرد.

از آنجا که برخی از علما انجام این عمل را مجاز می دانند، این مراسم در برخی نقاط کشور ما نیز اجرا می شود و والدین نیز فرزندان را همراه خود به این مراسم می برند.

این رفتار ممکن است توسط کودکان روی خود و یا اطرافیانشان اجرا شود و آسیب زا باشد. همچنین این صحنه ها می تواند باعث مشکلاتی مانند ترس، اضطراب، کابوس های شبانه در کودک شود. به هیچ وجه اجازه ندهید،کودکانتان این صحنه های خشونت آمیز را ببینند.

صحنه های تصادف

یکی از رفتارهای ما ایرانی ها در مواجهه با صحنه تصادف این است که، همراه کودک خود به کنکاش ماجرای تصادف رفته و بر سر صحنه تصادف حاضر می شویم. دیدن صحنه تصادف برای کودک مناسب نبوده و تصویر آن در ذهن کودک می ماند و می تواند عواقب زیادی برای کودک داشته باشد.

در مواجهه با صحنه تصادف، بهترین کار این است که کودک خود را از صحنه دور کرده و اگر نمی توانید به مصدومان کمکی کنید فقط با اورژانس تماس بگیرید.

نویسنده: “کودکانه” سایت کودک و نوجوان

دانستنی-تربیت-جنسی-کودک

مهم ترین دانستنی های تربیت جنسی نوجوانان

با شروع سن بلوغ و آغاز دوره ی نوجوانی آموزش های جنسی تبدیل به یکی از اساسی ترین موضوعات می شوند.

لازم است تا آموزش مسائل جنسی به نوجوانان باید با ظرافت انجام گیرد. هرچند ممکن است شما به عنوان والدین چنین احساس کنید که از آمادگی و اطلاعات لازم برای پاسخ گویی به سئوالات نوجوان برخوردار نیستید ولی بهتر آن است که آموزش در منزل و از زبان خود شما به عنوان دلسوزترین فرد برای فرزندتان صورت گیرد.

در بسیاری از موارد، عدم آگاهی والدین از شیوه ی صحیح ارایه ی آموزش های جنسی باعث می شود تا نوجوان‌ از طریق دوستان و همسالان پاسخ بسیاری از سؤالات خود را به دست آورد که در برخی موارد گمراه کننده است و زمینه را برای انحراف نوجوان آماده می‌سازد.

با ادامه ی مطلب همراه باشید تا شما را با نکات اساسی تربیت جنسی نوجوانان بیشتر آشنا کنیم.

آموزش های جنسی به نوجوانان چگونه انجام شود؟

آموزش به نوجوان باید در دو قسمت انجام شود:

۱. تشریح و بحث در مورد وضعیت ظاهری و چگونگی بهداشت بدن

در مورد دختران با شروع مرحله بلوغ، آگاهی و صحبت کردن در مورد آن را شروع کنید تا با بروز برخی حالات در خود دچار شوک نشود

۲. مسائل اخلاقی، خطرات و فواید مسائل جنسی

بخش مهمی ا ز آموزش های جنسی آن است که بتوایند در مورد حقایق جنسی با فرزندتان صحبت کنید. در این زمینه لازم است از هرگونه دروغ پرهیز کنید و حقایق را بیان کنید.

به خاطر داشته باشید که ارایه ی پاسخ های کلی و مبهم نمی تواند فرزندتان را قانع کند. پس شفاف و روشن باشید و ازبیان زود به هنگام و یا دیرتر از موعد نکات جنسی خودداری کنید.

همچنین میزان اطلاعات باید متناسب با رشد جنسی نوجوان تان باشد. در دخترها از ۱۰ تا ۱۷ سالگی و در پسرها از ۱۲ تا ۱۹ سالگی زمان مناسبی خواهد بود.

یکی از روش های مناسب برای ارایه ی پاسخ صحیح ان است که اگر در پاسخ گویی به سئوالات نوجوان تان دچار تردید هستید به او بگویید که فردا جواب سوالش را می دهید.

مراقب باشید که زیاد فردا، فردا نکنید. زیرا در این موقع ممکن است نوجوان شما به سراغ کسی دیگر برود. همچنین بدترین جواب این است که بگوید تو هنوز کوچک هستی. مسلما زمانی که نوجوان سئوالی می پرسد چیزی در ذهن خود دارد.

 

با گرایش نوجوان به جنس مخالف چگونه برخورد کنیم؟

در این سنین غریزه جنسی در فرزند نوجوان شما فعال تر از قبل می شود و موجب ایجاد گرایشاتی نسبت به جنس مخالف می شود که یک امر طبیعی است و نباید نگران و دستپاچه شوید.

بهتر است اطلاعات خود را در زمینه چگونگی آموزش ارتباط با جنس مخالف، چگونگی کنترل آن و خطرات آن به روز نگه دارید تا بتوانید اطلاعات لازم را به او منتقل کنید.

هرگونه افراط و تفریط در ارایه ی اطلاعات صحیح به فرزندتان می تواند ناکارآمد باشد و لازم است تا متناسب با شرایط جسمی، زمانی و میزان درک و فهم اوعمل کنید.

نکات زیر در خصوص ارتباط با جنس مخالف به شما کمک می کند تا بتوانید بهترین شیوه ی عمل را در پیش بگیرید و از ایجاد مشکل خودداری کنید:

– ارتباط خودتان را با فرزندتان حفظ و تقویت کنید.

این اصل، مهمترین اصل تربیت فرزندان است. والدین باید به گونه ای با نوجوان تعامل کنند که خانواده مهم ترین منبع ارتباطی برای او باشد.

در واقع خانواده ای در تربیت فرزندش موفق شده است که فرزند نوجوانش اگر رابطه ای برقرار کرد یا تمایلی به فردی داشت، آن را ابتدا با والدین یا حداقل یکی از والدین در میان بگذارد.

نوجوان زمانی می تواند این کار را انجام دهد و خانواده را در جریان بگذارد که مطمئن باشد واکنش خانواده نسبت به این ماجرا وحشتناک نیست.

مثلا اگر نوجوان متوجه باشد که با فهمیدن خانواده، دوره ی پر تنشی شروع خواهد شد، سرکوب می شود، مورد خشونت قرار می گیرد یا سرزنش ها و اضطراب های جدیدی برایش شروع خواهند شد، ترجیح می دهد اساسا قید اطلاع رسانی به خانواده را بزند.

چنین نوجوانی مستعد آسیب در روابط عاطفی است و به واسطه اینکه پشتوانه ی تجربی و حمایتی و آموزشی ندارد، احتمالا دچار مشکلات در رابطه یا حتی سوءاستفاده خواهد بود.

بر این اساس به فرزندتان فضایی را اختصاص دهید تا بتواند با شما به شکل دوستانه و صمیمی گفت و گو کند و دلیلی برای مخفی کاری نداشته باشد.

– خط قرمزها را مشخص کنید

به جای تهدیدها یا نصیحت های مکرر، با در نظر گرفتن وضعیت خانوادگی، خط قرمزهایی را برای این ارتباط مشخص کنید.

محدودیت های خانوادگی را با او در جریان بگذارید. محدودیت هایی مثل محدودیت های زمانی ارتباط، استفاده تلفنی و …

حتی می توانید محدودیت رابطه جنسی را با قاطعیت با آن ها در میان بگذارید. متاسفانه خانواده ها از صحبت کردن در این موارد به شدت گریزان هستند و چه بسا می ترسند که با صحبت کردن در این باره، دریچه هایی را در ذهن نوجوان باز کنند که فرزندشان قبلا توجهی به آن ها نداشته است.

اگر تا این زمان آموزش جنسی به فرزندتان نداده اید، سعی کنید به شیوه های مختلف او را آگاه سازید. مثلا می توانید کتاب های خوبی در این باره برای هدیه دادن به فرزندتان پیدا کنید.

– با نوجوان تان صادقانه گفت و گو کنید.

بر اساس آمارهای موجود، نوجوانان بیشترین اطلاعات ارتباطی را از همسالان خود دریافت می کنند و تنها درصد کمی را از والدین می گیرند؛ این در حالی است که همسالان همیشه اطلاعات مبهمی از این گونه روابط دارند و والدین مشخصا دقیق ترین اطلاعات را دارند.

بنابراین نسبت به روابط، هیجان ها و احساس هایی که افراد می توانند در این دوره تجربه کنند، با نوجوان تان حرف بزنید و اطلاعات دقیق به او بدهید.

سعی نکنید اطلاعات دلهره آور در اختیار او قرار دهید. اینکه این گونه روابط موجب بدبختی آدم ها می شود یا ایجاد احساس گناه در نوجوان، کمکی به مدیریت این وضعیت نمی کند. منصف باشید و اطلاعات دقیقی را در اختیار فرزندتان قرار دهید.

– دست از کنترل افراطی بردارید.

بعضی از خانواده ها تمام تلاش خود را می کنند تا فرزند نوجوان شان را بیش از حد کنترل کنند. چک کردن گوشی، زیر و رو کردن وسایل شخصی اش برای پیدا کردن نشانه های خطر! یا پیگیری کردن کارهای روزمره زندگی نوجوان.

نوجوان ها متوجه این کنترل ها می شوند. آن ها مانند هر انسان دیگری نسبت به کنترل شدن حساس هستند. کنترل ارتباط را قطع می کند، اعتماد را از بین می برد و نوجوان را از خانه گریزان می کند.

بهتر است به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید ولی همیشه خود را برای شنیدن حرف های فرزندتان درباره ی رابطه عاطفی اش آماده کنید.

نویسنده : سایت کودکانه