پرخاشگری در کودکان
پرخاشگری در کودکان
مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند. پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد. در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.
در جوامع مختلف کودکان زیادی هستند که با مشکل و اختلال پرخاشگری مواجه هستند که دلایل زیادی برای آن وجود دارد. یکی از مهم ترین عواملی که سبب بروز پرخاشگری در کودکان می شود تنبیه و صدمات جسمی است که از جانب والدین به آن ها وارد می شود که این نوع پرخاشگری حتی می تواند در بزرگ سالی نیز ناشی از همین تنبیه های دوران کودکی بوده و تاثیرات خود را نشان دهد لذا والدین باید دقت نمایند که تنبیه بدنی کودک به هیچ وجه قابل قبول نیست و روشی تربیتی کاملا اشتباه و رد شده می باشد. یکی از عوامل مهم دیگر که، البته باید اذعان داشت که تاثیر آن به اندازه تاثیر مورد اول یعنی تنیبه های والدین نیست، عوامل و دلایل فرهنگی است که می تواند سبب بروز اختلالات پرخاشگری در کودکان شود.
به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری رفتار بد نماید بسیار مهم است. مثلا می توان گفت که اگر کودک درخواستی نامعقول داشت مطلوب است تا والدین به جای اینکه با عصبانیت و پرخاش با کودک رفتار نمایند، با رفتاری مطلوب و به جا کودک را قانع نمایند که درخواستش مناسب نیست و یا کاری که کرده منطقی نمی باشد. والدین همچنین نیاز است تا در حضور دیگران با کودک خود با مهربانی و محبت کردن رفتار نمایند چرا که این کار سبب افزایش حس اعتماد کودک به والدین و افزایش حس دوستی در بین آن ها می شود.
اگر فردی در خانواده و محیط پرتنش زندگی کند احتمال اینکه در دسته افراد پرخاشگر باشد بیشتر می شود رفتار و نحوه برخورد والدین به عنوان الگوی کودک بسیار مهم است یعنی اگر والدین با دوست و یا اطرافیان خود و در حضور کودک رفتاری پرخاشگرانه و نا مناسب داشته باشند کودک به صورت خودکار این کار و رفتار آن ها را ثبت و ضبط نموده و از آن الگو می گیرد و مسلما در آینده خود نیز همان رفتارهای بد را به کار خواهد برد. درصورتی که موارد گفته شده رعایت می شود و باز هم از جانب کودک خود شاهد رفتارهای پرخاشگرانه هستید یکی از مهم ترین و بهترین راه کارها مراجعه به مشاور کودک و روانشناس ماهر و حاذق می باشد چرا که می تواند کودک را فهمیده و ریشه اصلی پرخاشگری در کودکان دریابد و مشکل او را درمان نماید.
منبع:فارس پاتوق
سلام پسر سه ساله من الان مدت دو هفتس مدام پلک میزنه خیلیم عصبیم پرخاشگری میکنه داد میزنه وسایل پرت میکنه.من نمیدونستم باهاش چیکار حتی باهاش کل کلم میکردم که بدتر شد، الان تغییر رویه دادم رفتارمو باهاش عوض کردم دادو بیداد نمیکنم سر به سرش نمیذارم ولی خیلی نارحتم چون هنوز پلک میزنه باید چیکار کنم؟
با سلام.. این علائمی که فرمودید نشان می دهند که کودک مضطرب هست. بهتر است تمامی مسائل و استرسورهای محیطی را کاهش دهید. کودک را حتما به نزد روان شناس ببرید، دوره های بازی درمانی نیز موثر خواهند بود.
توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند.زیرا تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شود.اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده اند مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر طی دوره های استرس آور عود می کنند.معدودی ازتیک ها بیشتر از یک سال طور می کشند.
با سلام سه دختره ۹ ساله دارم و از همسر ۵ ساله جدا شدم و با پدر بزرگم زندگی میکنم تو این سن خیلی پرخاشگر و فوق العاده لجباز حرف حرف خودش باید باشه.اصلا گوش نمیده به حرف.اگه امکانش هست منو راهنمایی کنید .ممنون میشم.
با سلام، برای بهبود این مسئله باید ارتباطتون رو با دخترتون کاملا عوض کنید. نباید احساس کنه که می خواین بهش دستور بدین. بعلاوه کمتر نقاط ضعفش رو ببینید و مدام نقاط قوت وی رو تقویت کنید و از تشویق کلامی استفاده کنید. یه لیست تهیه کنید از تمام موضوعاتی که باعث عصبانیت و لجبازی دخترتون میشن و این راه اندازها رو کم کنید. بعلاوه میزان استرس دخترتون رو بررسی کنید چون ممکنه این رفتارها ناشی از استرس باشند.
اولا شرایط و سن بلوغ در ایشون رو باید در نظر بگیرید و به همین خاطر مادر شما بهتر میتونه به ایشون نزدیک بشه.
۱- در دوران بلوغ که بحران روحی و عاطفی نوجوان را در بر می گیرد.بهترین راه برای پیشگیری از خشونت مسامحه و سازگاری است.اغماض ، گذشت و نادیده گرفتن رفتار های او همراه با آرامش ف در اغلب مواقع از استمرار و پیشروی خشونت در قالب پرخاشگری های فیزیکی و لفظی جلوگیری می کند.
۲-راهنمایی و مشاوره با دانش آموز در خصوص عواقب خشونت و آثار اجتماعی آن و همچنین مشاور با خانواده دانش آموز درباره کاهش رفتارهایی که منجر به خشونت نوجوان می شود بسیار موثر است.
علت اینکه کودک سریع قهر میکنه خودش رو میزنه با مشت تو سرش میکنه سرشو به زمین میزنه چیست؟
با سلام. کودک شما یاد گرفته با این کار به اهدافش برسه و روی شما تاثیر بذاره.. در واقع یک استراتژی برای تاثیر گذاری روی بزرگترهاست. چون از شما واکنش و توجه می بینه این کارو بیشتر میکنه…. بهتره به این رفتارها واکنشی نشون ندین تا خاموش بشن.
سلام پسری ۶ ساله دارم که داخل خانه فوق العاده پرخاشگر است اما در مقابل سایر افراد و حتی کودکان کوچیکتر از خود توانایی دفاع ندارد و به طوریکه حتی از پسر برادرم که همسن خودش است کتک می خورد با وجود اینکه پسرم از لحاظ جثه از همسالانش بزرگتر است نمیدونم چه کنم لطفا راهنماییم کنید.
با سلام دختر من دوسال و سه ماهه است، تازگی وقتی از کسی خوشش نمیاید پرخاش کرده و میخواهد او را بزند ( مثلا سوار ماشین بودیم و میخواست روی صندلی بایستد وقتی به او گفت خطر دارد و باید بنشیند، چوت چند مرتبه به علت ترمز گرفتن ماشین نزدیک بود بیفتد ، او را بازور نشاندم چون مقاومت میکرد سپس او میخواست مرا بزند ، به او گفتم نباید کسی را بزنی و این کار درستی نیست) باید با او چگونه رفتار کنم؟
سلام خسته نباشین من یک خواهر نه ساله دارم که دو هفته است بسیار پرخاشگر شده و عصبی است امروز به طور اتفاقی فهمیدم دو هفته است زندگ های تفریح تنهاست و میگه دوستام دو به دو با هم میرن و من تنهام و بهشون که میگم میگن ما امروز با فلانی میریم و صبح ها به زور از خواب بیدار میشه و به سختی مدرسه میره و تکالیفش رو هم به درستی انجام نمیده میخواستم ببینم چه راهنمایی و کمکی میتونم بهش بکنم که اینطور تنها نباشه در رابطه با علت اینکه اینطور شده هم حرفی نمیرنه میشه بگین باید چیکار کنم و چه حرف و راهنمایی بهش بکنم که دوستانش خوب بشه؟
سلام دوست عزیز. عدم انطباق بچه ها تو این سنین با سایر گروه هم سن و سال گاها میتونه موجب گوشه گیری، بی حالی و یا به عکس پرخاشگری بشه. در ابتدا باید سعی کنید که باهاش گفت و گو کنید و بدون اشاره مستقیم به موضوع تشویقش کنید که از اوقاتی که توی مدرسه میگذره براتون حرف بزنه. بدون اینکه قضاوتش کنید و یا عجه ای در نظر دادن داشته باشید فقط به حرفاش گوش بدید. نداشتن اعتماد به نفس کافی و خود کم بینی ممکنه باعث بشه خواهر شما نتونه اونطور که باید در جمع هم سالانش ابراز حضور کنه. تشویقش کنید در یک برنامه خارج برنامه شرکت کنه تا بتونه کاری مختص خودش انجام بده. کارهای هنری خیلی مفید هستن به فرض مثال و حس مفید بودن القا میکنن. بسته به علاقه ی شخصیش در یک کلاس شرکت کنه تا بتونه خودشو ابراز کنه و جنبه های مختلفی از وجود خودش رو بشناسه. بعدا میتونید ببینید که نا خوداگاه هم مسیرهای خودش رو پیدا کرد و دوستان خوبی خواهد داشت.
به نظر من باید با دوستان و معلمش صحبت کنید تا در جمع آنها باشد
سلام خسته نباشید یه پسر یک ساله دارم بعضی وقتها انگار عصبانی میشه شروع میکنه به زدن تو صورته طرف مقابلش بعضی وقتها هم نیشگون میگیره گاهی دعواش میکنم وقتی جلو چشمش نباشه گریه میکنه بهونه میگیره چیکار کنم.
با سلام. این رفتارهای کودک با دعوا کردن و واکنش متقابل بدتر می شوند. بهترین روش اینه که سعی کنید هیچ عکس العملی نشان ندهید که کودک متوجه شود این رفتارها در محیط بیرون پاسخی نمی گیرند تا خاموش شوند. فراموش نکنید رفتارهای کودک با دعوا کردن تشدید شده و گاها کودک عصبی تر و پرخاشگرتر می شود.