روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
جنبه های مختلف رشد در ۱۴ سالگی و از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله – زمان مطالعه ۵ دقیقه
روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
چهارده سالگی سنی محوری می باشد. در حالی که برخی از کودکان ۱۴ ساله شروع به حرکت در مسیر رسیدن به فردی مسئول می کنند، برخی دیگر شروع به طغیان می کنند و با گروه های مشکل دار آمیخته می شوند.
این سن زمانی مهم برای اطمینان از راهنمایی های کافی به فرزندتان و کمک به او برای به دست آوردن مهارت های مورد نیاز برای آینده موفق است.
روانشناسی دختر ۱۴ ساله
در سن ۱۴ سالگی، دختران ممکن است این ویژگی ها را داشته باشند: چالش های شخصی، تلاش برای مستقل بودن، خجالت زده شدن توسط خانواده، مشتاق پذیرفته شدن توسط همسالان و دوستان، بدخلق، تکانشی و خود محوری.
سالهای نوجوانی می‌تواند برای والدین و کودک دوران سختی باشد. دختر در سن ۱۴ سالگی، در تلاش است تا هویت، عادات و علایق خود را کشف کند. چند راه متداول برای برخورد با دختر ۱۴ ساله شامل موارد زیر می باشد:
به او فضا بدهید و به حریم خصوصی او احترام بگذارید. اغلب، نوجوانان برای آرام شدن و کنار آمدن با هورمون ها، تغییرات بدن و احساسات خود به زمان و مکان نیاز دارند.
می‌توانید با علاقه‌مند شدن به چیزی که به آن علاقه دارد، با او ارتباط برقرار کنید. با هم ناهار بخورید یا به سالن بروید و خودتان را نوازش کنید.
به موسیقی که دوست دارد گوش دهید و ببینید آیا می توانید یک برنامه تلویزیونی پیدا کنید که هر دوی شما بخواهید با هم آن را تماشا کنید.
نظر او را در مورد مسائل اخیر روز، مانند گرم شدن زمین (هر موضوعی که راحت در مورد آن صحبت می کند) بپرسید.
فعالیتی را پیدا کنید که می توانید با هم انجام دهید، مانند رفتن به کنسرت یا اسکی. اگر این کار باعث راحتی دخترتان می شود، می توانید این کار را با مادر و دختران انجام دهید.
با او در مورد تولید مثل انسان، اهمیت رابطه جنسی ایمن و استفاده از داروهای ضدبارداری صحبت کنید.
همچنین ممکن است لازم باشد با او در مورد مواد مخدر، اعتیاد و اینکه چگونه می توانند بر بدن و ذهن آن ها تأثیر بگذارند نیز صحبت کنید.
به آن ها در مورد تغذیه مناسب و عواقب رژیم غذایی شدید یا پرخوری نیز بیاموزید زیرا نوجوانان از اختلالات وزن نگران هستند.
دختران در سن ۱۴ سالگی، ممکن است ویژگی های زیر را داشته باشند:
- می تواند نقاط قوت و چالش های خود را تشخیص دهد
- از خانواده و والدین خجالت زده اند.
- برای مستقل بودن تلاش می کنند.
- مشتاق پذیرفته شدن توسط همسالان و داشتن دوستان هستند
- ممکن است خود محور، تکانشی یا بد خلق به نظر برسند.
- برای تایید همسالان اشتیاق زیادی دارند.
روانشناسی پسر ۱۴ ساله
تغییرات فیزیکی
در این سن، پسر شما یک نوجوان است. تغییرات از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما علائم فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تغییر در قد، وزن و قدرت
- بم شدن صدا
- افزایش آکنه
- رشد آلت تناسلی و بیضه
- رشد موهای زیر بغل و ناحیه تناسلی
- انزال
پیشنهاد مشاور: سکس نوجوان
تغییرات در الگوهای فکری
پسر شما به احتمال زیاد شروع به نشان دادن الگوهای فکری پیچیده تری می کند، اگرچه گاهی اوقات درک این افکار ممکن است دشوار باشد. ممکن است متوجه شوید:
- آنها در حال ایجاد علاقه و دوستی های قوی هستند.
- به نظر می رسد آنها گاهی کمتر با هم ارتباط برقرار می کنند.
- آنها مشتاق هستند که با شما وارد بحث ها و بحث های داغ شوند.
- آنها مفروضات و راه حل های شما را به چالش می کشند.
- آنها به سیاست، فلسفه و مسائل اجتماعی علاقه مند می شوند.
تغییرات اجتماعی
در ۱۴ سالگی، پسر شما در حال آزمایش روابط دوستانه و به احتمال زیاد اولین احساسات واقعی جنسی خود خواهد بود. آن ها به احتمال زیاد با فشار همسالان برای امتحان کردن الکل، تنباکو و مواد مخدر مواجه خواهند شد. این یک زمان شلوغ در زندگی آنها است:
- آنها در رسانه های اجتماعی به پیام های فوری و احتمالاً بازی جذب می شوند.
- آنها علاقه بیشتری به گروه همسالان خود نشان می دهند و تحت تأثیر آنها قرار می گیرند.
- به خرید لباس علاقه مند هستند و به روز بودن را دوست دارند.
- آنها شروع به گذراندن زمان بسیار بیشتری با دوستان خود خواهند کرد.
- تمایلات جنسی آنها شروع می شود.
- به خواب بیشتری نیاز خواهند داشت.
- به احتمال زیاد می خواهند با انواع فعالیت ها مشغول بمانند.
- دوستانی از جنس مخالف خواهند داشت و ممکن است دایره اجتماعی گسترده ای داشته باشند.
- ممکن است از جانب شما و به طور کلی خانواده خود خجالت زده شوند.
تغییرات عاطفی
در این مرحله از زندگی پسر شما، دقیقاً در میانه بلوغ است، به این معنی که سطح هورمون آنها بالا و پایین است. آن ها با تغییرات عاطفی و احساسات جدید و عجیب روبرو خواهند شد. ممکن است موارد زیر را ببینید:
برخی از نوسانات، خلقی و گاهی اوقات ممکن است شامل افسردگی و کوتاه مزاجی باشند.
تمرکز بر روی خود (احتمالاً در نوسان بین لحظات اعتماد به نفس زیاد و ناامنی )
اینکه آن ها برای اولین بار “عاشق” می شوند
آزادی در محدوده
در این سن، پسر شما به دنبال استقلال بیشتری خواهد بود و برای شما مهم است که به او کمی فضا بدهید. بگذارید بداند که آزادی با مسئولیت و احترام همراه است.
آنها ممکن است کمی با شما بی احترامی کنند یا احساس کنند که همه چیز را می دانند. از سوی دیگر، آنها ممکن است احساس کنند که شما در مورد چیزی دانش بسیار کمی دارید. پاسخ خود را تعدیل کنند. اطمینان حاصل کنید که مرزها را با دقت ایجاد کرده اید.
بر اساس عملکرد به پسر خود امتیاز دهید. آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که کارهای خانه به آن ها محول شود و باید انتظار داشت که آن ها را انجام دهند. انجام تکالیف مدرسه نیز باید می تواند با وعده امتیاز بیش تر همراه باشد.
رشد جسمی نوجوان ۱۴ ساله
بیشتر دختران ۱۴ ساله به بلوغ رسیده اند. هم دختر و هم پسر کم کم متوجه رشد موهای زیر بغل و دیگر اندام های خود می شوند.
بیشتر زنان دوره قاعدگی خود را شروع کرده اند و رشد پستان را تجربه کرده اند. پسران بزرگ شدن بیضه ها و بزرگ شدن آلت تناسلی را تجربه کرده اند. برخی از آنها ممکن است برای اولین بار ارضا شدن شبانه را تجربه کنند.
تغییر بدن می تواند منبع غرور و یا دلیلی برای نگرانی باشد. برخی از نوجوانان ممکن است به بدنهای شبیه بزرگسال خود افتخار کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از تغییراتی که تجربه می کنند خجالت زده یا گیج شوند.
ممکن است پسرهایی که دیرتر دچار بلوغ می شوند احساس بدتری نسبت به خود داشته باشند.
آنها ممکن است مسائل مربوط به تصویر بدن را تجربه کنند زیرا احتمالاً خودشان را با همسالان خود مقایسه می کنند. دختران ممکن است مشکلات تصویر بدن را نیز تجربه کنند. نگرانی در مورد وزن و ظاهر در میان نوجوانان شایع است.
نقاط عطف رشدی
ممکن است طی چند ماه چندین سانتی متر رشد کند و به دنبال آن دوره رشد بسیار کند باشد.
تغییرات در ظاهر با سرعتهای مختلفی اتفاق می افتد که می تواند باعث نگرانی زیادی شود.
نمایش طیف گسترده ای از بلوغ جنسی است.
نکات فرزندپروری
فرزند ۱۴ ساله شما تقریباً در تمام مدت گرسنه است. میان وعده های سالم در خانه تهیه کنید و حدالامکان سعی کنید مغذی باشند. با صحبت کردن در مورد سلامتی، به جای وزن، مشکلات تصویر بدن را کاهش دهید.
رشد هیجانی در روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
هنگام رشد نوجوان چهارده ساله به این باور می رسند که همه چیز را می دانند. بنابراین اگر نوجوان شما می خواهد در مورد همه چیز با شما بحث کند، و یا اگر اصرار دارد شما اشتباه می کنید تعجب نکنید.
بیشتر نوجوانان نوسانات زیادی در عزت نفس خود تجربه می کنند. آنها ممکن است روزی در مورد خودشان احساس خوبی داشته باشند و و روز دیگر احساس نقص و عدم کمال را در روز دیگر تجربه کنند.
اگرچه نوسانات خلقی در سن ۱۴ سالگی معمول است، اما معمولاً نسبت به گذشته کمتر هستند.
بسیاری از افراد ۱۴ ساله با بالغ شدن، راحت تر می شوند. آن ها معمولاً مهارتهای لازم را برای مقابله با احساسات ناراحت کننده به روشهای سالم ایجاد کرده اند.
آنها ممکن است به استراتژی های خاص خود، مانند روزنامه نگاری یا گوش دادن به موسیقی، تکیه کنند یا ممکن است برای حمایت گرفتن به دوستانشان متوسل شوند.
این طبیعی است که کودکان ۱۴ ساله از والدین خود خجالت بکشند. آنها ممکن است مایل نباشند که هنگام لخت شدن در حمام یا در استخر والدین آنها حضور داشته باشند و یا در مقابل دوستان خود از حضور والدین خجالت می کشند.
نقاط عطف کلیدی روانشناسی دختر ۱۴ ساله
از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله باید عموماً خوشحال و راحت باشد.
نقاط قوت و ضعف خود را تشخیص می دهد.
والدین او را شرمنده می کنند و دوست دارد که هویت مستقل داشته باشد.
روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
نکات فرزندپروری
این احتمال وجود دارد که ۱۴ ساله شما اصرار داشته باشد که قوانین شما بیش از حد سختگیرانه است یا انتظار زیادی از آن ها دارید. این نکته را روشن کنید که آنها بر روی برخی امتیازهای خود کنترل دارند.
برای آن ها تکالیف و وظایفی را مقرر کنید و از آن ها انتظار داشته باشد که کارهای مدرسه خود را انجام دهند.
دریافت امتیازات را منوط به انجام درست این کارها کنید.
رشد اجتماعی ۱۴ سالگی
ازنظر روانشناسی طبیعی است که کودکان ۱۴ ساله از تکیه کردن و گوش فرا دادن به والدین اجتناب کنند.
در عوض، به احتمال زیاد به دوستان خود متوسل می شوند و از همسالان خود مشاوره می گیرند.
برای بسیاری از خانواده ها، افزایش استقلال به معنای تغییر اساسی در روابط والد- فرزند است.
چهارده ساله‌ها می خواهند مورد قبول همسالان دبیرستانی خود باشد.
فردیت به اندازه عضویت در گروه اهمیتی ندارد. اگر فرزند شماا احساس کند که در آن گروه ها جایی ندارد، ممکن است دچار اضطراب شود.
این امر می تواند مشکل در اعتماد به نفس آنها را به دنبال داشته باشد و در صورتی که جایی برای احساس تعلق پیدا نکند، ممکن است در معرض خطر حمایت افراد ناسالم قرار بگیرد.
بسیاری از افراد ۱۴ ساله علاقه مند به ایجاد روابط عاشقانه هستند.
به همین دلیل ممکن است تحت فشار قرار بگیرند یا ترجیح دهند وارد ارتباط شوند.
نقاط عطف کلیدی
علاقه شدید به روابط عاشقانه
اضطراب در مورد دوست داشتنی بودن
دارای یک گروه بزرگ اجتماعی شامل دوستانی از هر دو جنس است.
نکات فرزندپروری
به فعالیت های نوجوان خود علاقه نشان دهید. سؤالاتی بپرسید که فراتر از “بله” یا “نه” است تا راه را برای گفتگوهای عمیق تر باز کنید.
به جای اینکه بپرسید، “روزت چطور بود؟” بپرسید “بهترین قسمت روزت کجاش بود؟” و درباره نظرات و علایق نوجوان خود سؤال کنید.
رشد شناختی در روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
بیشتر افراد ۱۴ ساله عدالت و برابری را به عنوان موضوعات مهم می دانند.
آن ها برای تجربیات طولانی مدت آماده هستند.
آن ها غالباً می خواهند دنیای فراتر از اجتماع خود را گشت و گذار کنند، و علاقه مندند آنچه را که در خارج از مدرسه، زادگاه یا کشورشان وجود دارد یاد بگیرند.
گفتار و زبان
ممکن است ۱۴ ساله شما بعضی مواقع کمتر اجتماعی به نظر برسد، اما این می تواند بخشی از رشد طبیعی او باشد زیرا نوجوان شما به تنهایی شروع به حل مشکلات و برخورد با احساسات می کند.
ممکن است نوجوان شما ترجیح دهد در ارتباط الکترونیکی با دوستان خود بماند.
رسانه های اجتماعی اغلب در این سن بسیار مهم هستند.
بیشتر افراد ۱۴ ساله ترجیحات و علائق خود را مشخص می کنند. آنها اغلب کتاب های مورد علاقه دارند و بسته به میزان خواندن آنها، واژگان گسترده ای دارند.
بازی
بازی های یک نوجوان ۱۴ ساله طیف گسترده ای دارد، از بازی های ویدئویی گرفته تا تماشای مسابقات ورزشی با دوستان.
به احتمال زیاد از تهیه برنامه با دوستان خود لذت می برند و ممکن است وقت خود را صرف کار در پروژه های هدف محور با دوستان خود کنند.
نقاط عطف کلیدی از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله
بر روی رشد و پیشرفت در آینده متمرکز می شود
شروع به تعیین اهداف شخصی می کند
ممکن است فرضیات و راه حل های ارائه شده توسط بزرگسالان را به چالش بکشد
نکات فرزندپروری
به نظرات نوجوان خود احترام بگذارید حتی وقتی که با آنها موافق نیستید نوجوانان اغلب فقط می خواهند بدانند که کسی به آنها گوش می دهد.
چه زمانی باید نگران بود؟
همه نوجوانان با سرعت کمی متفاوت رشد می کنند. بنابراین، در حالی که برخی از بچه های ۱۴ ساله بیشتر شبیه بزرگسالان به نظر می رسند و عمل می کنند، برخی دیگر ممکن است کاملاً شبیه کودک باشند.
معمولاً، هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد زیرا همه بچه ها در آینده نزدیک به هم شبیه می شوند.
اگر به هر حال نگران عدم سلامتی نوجوان خود هستید، مهم است که با پزشک متخصص صحبت کنید.
یک پزشک می تواند در مورد مشکلات جسمی یا روحی نوجوان بررسی های لازم را انجام دهد و در صورت لزوم به بررسی شرایط او بپردازد.
اختلالات خوردن نیز می تواند در سالهای نوجوانی بروز کنند. به عادات غذایی نوجوان خود توجه داشته باشید.
کنار زدن وعده های غذایی، بالا آرودن اجباری غذا کردن و یا رژیم های غذایی مخرب علامت های هشداری هستند که می توانند نشان دهند که نوجوان شما به کمک روانشناس نیاز دارد.
نکات رفتاری والدین در روانشناسی دختر ۱۴ ساله
چند اصل اساسی که ممکن است والدین برای برخورد با دختران ۱۴ ساله نیاز داشته باشند، شامل موارد زیر می باشد:
از بلند کردن صدای خود دست بردارید و شروع به گوش دادن کنید.
مخصوصاً زمانی که عصبانیت ها شعله ور می شود و شما ناراحت می شوید. اگر فریاد بکشید، ارتباط با فرزندتان را از بین می برید. اگر گوش کنید و سعی کنید چیزها را از دید فرزندتان ببینید، پلی از تفاهم ایجاد می کنید که تا آخر عمر ادامه خواهد داشت.
برای انجام این کار، باید احساسات خود را تنظیم کنید. بچه‌ها احترامشان را نسبت به والدینی که در خودش غرق می‌شوند، از دست می‌دهند.
تقویت هوش هیجانی
بچه‌هایی که ضریب عاطفی بالایی دارند، انتخاب‌های بهتری انجام می‌دهند، زیرا نیازی به اثبات خودشان به همسالانشان هدایت نمی‌شوند.
برای تربیت کودک با هوش هیجانی، نیاز به ایجاد امنیت عاطفی، راحتی و همدلی است.
به کودکان بیاموزید که نیازها و احساسات خود را بدون حمله به دیگران بیان کنند.
در نهایت به او اجازه دهید تمام احساسات خود را بیان کند، حتی زمانی که رفتار را محدود می کنید.
تنبیه را متوقف کنید
همیشه لازم نیست فرزندتان را تنبیه کنید تا به او درسی بدهید.
فقط هر محدودیتی را که لازم است با همدلی تعیین کنید (که به معنای تایید دیدگاه فرزندتان است).
تنبیه می تواند رابطه والدین و فرزند را از بین ببرد، بنابراین فرزند شما تمایل به همکاری و پیروی از شما را از دست می دهد. همچنین باعث می شود که او به شما دروغ بگوید.
رابطه را در اولویت قرار دهید
بچه ها نمی توانند آن را بیان کنند، اما می خواهند بدانند که شما آنها را دوست دارید و به آنها اعتقاد دارید.
وقتی دائماً به آنها این پیام را می دهند که چیزهای دیگر (تلفن، کار، خواهر و برادرشان) مهمتر هستند، شادی درونی آن ها کاهش می یابد.
مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای رشد دخترتان انجام دهید این است که به سادگی با پذیرفتن عیوبش او را راحت کنید.
نوجوانان چهارده ساله در ایجاد احساسی در مورد اینکه چه کسی هستند نگران می باشند، آن ها متوجه می شوند که نقش های مختلفی را با افراد مختلف مانند دختر، دوست، هم تیمی، دانشجو و .. بازی می کنند. برخی ممکن است در مورد تمایلات جنسی خود سؤالاتی داشته باشند.
نوجوانان جوان ممکن است بتوانند بیشتر مانند بزرگسالان فکر کنند، اما هنوز تجربه زندگی لازم برای رفتار مانند بزرگسالان را ندارند. در نتیجه، ممکن است رفتار آنها با تفکرشان مغایرت داشته باشد.
به عنوان مثال، کودک شما ممکن است مشتاقانه در پیاده روی شرکت کند تا برای حفظ محیط زیست پول جمع کند، اما مسیری را که طی می کند با قوطی های نوشابه پر کند. او ممکن است یک شب را با تلفن سپری کند یا با یکی از دوستانش ایمیل رد و بدل کند و در مورد اینکه آنها از همکلاسی خود بدشان می آید زیرا او شایعه پراکنی می کند صحبت می کند.
زمان لازم است تا نوجوانان جوان و والدین آنها با همه این تغییرات سازگار شوند. با این حال، تغییرات نیز هیجان انگیز هستند. آنها به یک نوجوان اجازه می دهند ببیند که در آینده چگونه می تواند باشد و برای تبدیل شدن به آن شخص برنامه ریزی کند.
رفتار و برخورد با پسر ۱۴ ساله
پس چگونه با پسر ۱۴ ساله خود رفتار می کنید؟ استراتژی های زیر ممکن است کمک کند.
- نصیحت کنید، اما زیاده روی نکنید.
بیشتر نوجوانان، به ویژه پسران، از این متنفرند که والدین سعی می کنند با فشار بیش از حد او را تحت فشار قرار دهند
- به نیاز او به استقلال احترام بگذارید.
مستقل شدن بخش طبیعی از گذار پسر شما از کودکی به بزرگسالی می باشد. در چارچوب عقلانی، به او فضایی بدهید تا ایده های خودش را داشته باشد، خودش را بیان کند و خودش همه چیز را بفهمد.
- نظرتان را تحمیل نکنید
نظرتان را به زور بیان نکنید، این واقعیت را بپذیرید که ممکن است نظر پسرتان با شما متفاوت باشد. آنچه ممکن است برای شما اشتباه باشد ممکن است برای او درست به نظر برسد. به جای اینکه نظر خود را به او تحمیل کنید، سعی کنید به استدلال او گوش دهید و یک گفتگوی معنادار در مورد آن داشته باشید.
- صبور باش.
بعد از اینکه نظر خود را در مورد یک رفتار منفی بیان کردید، به او فرصت دهید تا درباره آن فکر کند. او ممکن است در نهایت این رفتار را خودش حل کند. از نادیده گرفتن او بپرهیزید.
- آرام بمان.
فریاد زدن یا مشاجره فقط وضعیت را تشدید می کند. با خونسردی و قاطعیت به او بفهمانید که رفتار نادرست را تحمل نخواهید کرد و در برابر اصرار برای فریاد زدن مقاومت کنید.
- حواس آنها را پرت کنید.
سعی کنید در حالی که مشغول فعالیت بدنی هستید به آنها درس های ارزشمندی بدهید. آن ها را در پروژه های اطراف خانه شرکت دهید یا کارهای خانه را با هم انجام دهید تا بتوانید در حالی که حواسشان پرت است صحبت کنید.
- از طنز استفاده کنید.
شوخ طبعی می تواند به شکستن یخ بین شما کمک کند . همچنین می تواند به شما و پسرتان کمک کند تا از دیدگاه یکدیگر به مشکل نگاه کنید. مراقب باشید او را مسخره نکنید، زیرا این کار اوضاع را بدتر کند.
- قدردانی نشان دهید.
تمجید به ایجاد اعتماد به نفس و ایجاد پیوند مثبت بین شما و پسرتان کمک می کند. هر زمان که پسرتان در یک کار خوب عمل کرد، او را ستایش کنید.
- نیاز او به توجه را برطرف کنید.
گاهی اوقات رفتار بی احترامی راهی برای جلب توجه است و ممکن است نشانه ای از برآورده نشدن نیازهای عاطفی آنها باشد.
- زمانی را با هم بگذرانید.
صرف نظر از اینکه چقدر مشغله دارید، زمان با کیفیتی را با پسرتان بگذرانید. هر روز مدتی را به پرسش درباره زندگی، دوستان و احساساتش اختصاص دهید. در طول رویدادهای مدرسه در کنار او باشید. اگر متوجه شدید که او غمگین یا پریشان به نظر می رسد، او را برای پیاده روی بیرون ببرید و سعی کنید به طور اتفاقی در مورد حال او سوال کنید.
- الگوی خوبی باشید
بهترین کاری که یک والدین می توانند انجام دهند این است که رفتاری را که می خواهند در پسرشان ببینند الگوبرداری کنند. به همسر، فرزندان و دیگران خارج از خانواده خود احترام بگذارید.
- بی احترامی خفیف را نادیده بگیرید.
رفتار توهین آمیز در نوجوانان رایج است. رفتارهای خفیف بی احترامی، مانند شانه های بالا انداختن، چرخاندن چشم ها، تظاهر به بی حوصلگی یا غرغر کردن را می توان نادیده گرفت. با این حال، بی احترامی شدید و بی ادبی آشکار را نباید تحمل کرد.
- قوانین واضح و منسجمی را تنظیم کنید.
قوانین و مرزهای روشنی را تعیین کنید و آنها را به طور مداوم اعمال کنید. زمانی که شما ثابت قدم نباشید، نوجوان شما فورا متوجه آن می شود و این فقط به رفتارهای بی احترامی کمک می کند.
- با عواقب دنبال کنید.
اگر عواقبی را برای رفتار بد تعیین کرده اید، مهم است که آن را دنبال کنید. در صورت لزوم، امتیازات را حذف کنید یا مسئولیت های اضافی به آن ها اختصاص دهید.
- روی رفتار او تمرکز کنید نه شخصیت او.
در مورد رفتارهای غیر محترمانه و احساسی که نسبت به آن دارید صحبت کنید. از اظهار نظر در مورد شخصیت یا شخصیت او بپرهیزید.
- مشکل را با هم حل کنید.
با هم کار کنید تا به پسرتان بیاموزید که چگونه مشکلات خود را حل و فصل کند. به آن ها یاد دهید که خوب و بد را تشخیص دهند.
[shortcode_blog title=’مقالات پیشنهادی’ cols=’2′ cats=’%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86,%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86-13-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87′ postspp=’4′ usecarousel=’1′ /]
سوالات متداول
۱ - یک فرد ۱۴ ساله باید چه کاری انجام دهد؟
بله، شما مطمئناً در حال گذار از کودکی به دوره نوجوانی و جوانی هستید. برخی از افراد در این سن ترجیح می دهند به عنوان یک جوان شناخته شوند اما از نظر قانونی هنوز کودک به حساب می ایند. دقت کنید ما ویژگی های شخصیتی افراد در سن ۱۴ سالگی را در سایت بیان کردیم. این سن یک سن حساس بوده که تحولات جسمی و روانی شدید در آن رخ می دهد.
۲ - چرا پسر ۱۴ ساله من اینقدر مودی (تغییرات رفتاری و احساسی شدید) دارد؟
در این مرحله از زندگی پسر شما، در دوران بلوغ است، به این معنی که سطح هورمون وی بالا و پایین می رود. او با تغییرات عاطفی و احساسات جدید و عجیب روبرو خواهد شد. شما ممکن است: برخی از نوسانات خلقی و در برخی اوقات، افسردگی و کم تحرک او را مشاهده کنید.
۳ - رشد جسمی و قد در این سن چقدر است؟
متوسط قد یک پسر ۱۴ ساله چقدر است؟ متوسط قد او باید بالای ۱۵۰ سانتی متر باشد. متوسط قد یک دختر ۱۴ ساله چقدر است؟متوسط قد او باید بالای ۱۴۰ سانتی متر باشد.
سلام امیدوارم همیشه خوب و خوش و سلامت باشید. من در اواسط ۱۳ سالگی هستم. از ۱۱ سالگی یک سری مشکلات روحی برام پیش اومد و ذهنمم درگیر بود. ۱۲ سالگیم هم واقعا اذیت شدم و مشکلاتی که برام پیش اومده بود رو سعی میکردم خودم حل کنم. ولی با خواهرم هم حرف میزدم چون بیشتر از هرکسی باهاش راحت بودم. با خانوادم یکم مشکل داشتم که حل کردم. کلاس هفتم که رفتم روابطم بیشتر شد ولی حساس تر شدم نسبت به قبل و الکی خودمو درگیر مشکلات دوستام میکردم. اواخر سال تحصیلی بیخیال تر کردم خودمو و گفتم مهم نیست دیگه واسم. تابستون که شروع شد متوجه شدم دارم وابسته میشم به خانوادم؛ مخصوصا مادرم. از لحاظ احساساتم(عاشقانه منظورم نیست) هم توی یک بحران واقعی بودم اوایل سال جدید. جوری که وقتی بدون مادر یا پدرم بیرون میرم احساس نا امنی میکنم و استرس میگیرم یکم. داخل خونواده خیلی پرحرفم ولی پیش بقیه خیلی راحت نیستم حرف بزنم و خجالتی میشم. یکهویی انگار به پوچی کامل از همه لحاظ میرسم ولی دوباره خوب میشم و خودمو اوکی میکنم. از این لحاظ که سن پدر و مادرم هم داره زیاد میشه( طبیعیه البته) خیلی فکرمو درگیر میکنم و گذر زمان اذیتم میکنه یکم. با هم سن و سالام توی کلاس های تابستونیم هم حرف میزنم و راحتم ولی با بقیه نه. توی جمع خونواده پر انرژی ام و سعی میکنم حال همه رو خوب نگه دارم و همه جا باهاشون خوشحالم. روی ظاهرم هم خیلی حساس شدم. و تاحالا با یک پسر بزرگتر از خودم حتی حرفم نزدم و بیشتر استرسی میشم کنارشون.. وقتی هم بیرون میریم واقعا از جاهای شلوغ خوشم نمیاد و میگم بریم یک جایی که خلوت تر باشه. نمیدونم چرا… اگه جایی مبالغه شده بود شرمندم. ممنون میشم بگید مشکل کجاست و کامل بخونید متن رو اگرم مشکلی نیست که خداروشکر:). ممنون پیشاپیش! متاسفم بابت متن طولانی.
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم در دوران نوجوانی حساسیت به روابط با دوستان، خانواده و جنس مخالف بیشتر می شود و حتی شما بر روی ظاهر خودتان نیز تمرکز بیشتری خواهید داشت و این یک امر طبیعی هست اما اینکه شما وابستگی افراطی و یا درگیری فکری زیادی داشته باشید و یا حضور در اجتماع برایتان با فشار روحی و همراه با اضطراب و یا ترس باشد خب در این حالت بهتر است که شرایط روحی و ارتباطی شما به صورت دقیق تر توسط روانشناس بررسی شود.
دقت کنید که همیشه خود درمانی جوابگو نیست و نیاز است که گاهی به یک متخصص مراجعه کرد.
در مسیر رشدی شما در دوران نوجوانی برای رسیدن به هویت کامل تر خب بد نیست که یک همراه داشته باشید.
سلام و عرض ادب من ۱۴ سالمه یه مشکلی که دارم رو میخوام بگم من یه رفیق خیلیییییی صمیمی داشتم که ۷ سال بود که با هم رفیق بودیم و رفت و آمد خانوادگی داشتیم و خانواده هامونم باهم صمیمی بودن اما این دختر خیلییییی خونسرد بود چون همش من برنامه میذاشتم که جایی بریم من حالشو بیشتر مواقع می‌پرسیدم خلاصه من همش به فکرش بودم ولی اون انگار نه انگار بعد سر خونسر بود این دختر. مامان من دیگه کم مونده بترکه اونقدر اعصابش خورد بود یه روز اینو به خانوادش گفت آخر سر باباش برگشت به ما گفت دختر من خیلیم دختر خوبیه از دختر شما هم هزار مرتبه با ادب تره و… این طور شد که ما رفتیم از باغشون ما هم دیگه باهم حرف نزدیم چون خانوادمون باهم حرف نمیزدن زاتنم دختره منو دوست نداش بعد چند وقتم منو بلاک کرد از واتش و من خیلییی ناراحت شدم من اونو نمیتونم از یادم پاکش کنم چون هنوزم خیلییییی دوسش دارم و بازم میخوایم که رفیق شیم و وقتیم خاطره هامون به یادم میفتن گریم میگیره خلاصه خیلی تنهام خیلیییی بعد این دختره یه دختر هم دیدم به اسم السا که همکلاسیم بودم اونم این کارو کرد باهام البته با هم دوست نبودیما فقط من دوسش داشتم آخر اونم منو بلاک کرد و گفت نمیخوام تو رو الان من خیلیییی تنهاام و افسرده شدم من فقط فکر دوست صمیمیمو میکنم الان چیز دیگه ای نه لطفا کمکم کنین
سلام به شما ملیسا جان
در هرصورت بعد شخصیتی و رفتاری افراد با هم متفاوت می باشد و خب نمیتوان توقع داشت که همه مانند شما برخورد کنند و خب نیاز است در ارتباط در اول این تفاوت های شخصیتی را قبول کرد در مورد دوم هم اینکه خب بهتر است که در روابط شماها بزرگ تر ها وارد نشوند و اجازه بدهند خود شماها ارتباطاتتان را بسازید.
در هرصورت اگر ایشان تمایلی به ارتباط ندارند خب تمرکز یک طرفه شما به این رابطه نیز کمکی نمی کند پس بهتر است سعی کنید به نیازهای دوستی و ارتباطی خودتان با افراد دیگری پاسخ بدهید.
سلام و عرض خسته نباشید
من هم یک نوجوان ۱۴ ساله هستم و خداروشکر بعضی از مشکلات دوستان از جمله احساسات عاطفی نسبت به جنس مخالف ندارم و تقریبا میشه گفت بلوغ بی دردسری داشتم فقط من در سن ۱۳ سالگی به بعد به مدت ۲ ماه خودارضایی میکردم که به لطف خدا کتابی خوندم و به خودم اومدم و تونستم در عرض ۱ هفته این عمل زشتو ترک کنم و اما مشکل من همانطور که میدونید دختر ها به یک سنی که میرسن خانواده ازشون توقع دارن که توی کارها کمکشون کنن و این از نظر من منطقی ولی ما ۲ تا دختر هستیم و سر کار کردن به مشکل برخوردیم متلا خواهرم که ۱۵ سالشه و من هردومون فکر میکنیم که کار بیشتری رو بر عهده داریم من خیلی سعی کردم منطقی و عادلانه به موضوع نگاه کنم ولی متاسفانه موفق نبودم و خواستم شما از بیرون گود نگاه کنید و شاید بتونید کمکی کنید
ممنون از سایتتون
سلام به شما دوست عزیز
خب در مسیر رشدی تجربه نیازهای عاطفی و جنسی چیز عجیبی نیست اما نیاز است که شما به شرایط سنی و رشدی خودتان هم نگاه کنید تا از مشکلات بعدی جلوگیری شود و بتوانید برای پاسخ به یک سری از نیازها به خودتان زمان بیشتری بدهید.
اما در مرود کار کردن خب اینکه هریک از شما فکر کنید کار بیشتری می کنید یک امر طبیعی هست چون شما خستگی و زحمتی که خودتان می کشید را به صورت مستقیم تجربه می کنید در صورتی که در جسم و روان فرد مقابل نیستید که بدانید او چه چیزی را تجربه می کند . در این مسیر بهتر است که برنامه ریزی هفتگی داشته باشید مثلا اگر امروز شما ظرف های نهار ا میشوید و خواهرتان ظرف های شب را فردا بر عکس ان وجود داشته باشد و خب سعی کنید که بجای تمرکز بر اینکه کدام یک از شما یک مقدار کمتر کار کرده اید سعی کنید با همکاری و همراهی هم کارها را انجام بدهید در این حالت از خسته کننده بودن خارج می شود و می توانید مسیر همکاری را نیز باهم بهتر تجربه کنید و در کنار اینکه اگر دیگری نیاز به کمک داشت بدوت حالت معامه وارد در کنار هم باشید و ارتباط جدیدی را بسازید.
با عرض سلام،،خدمت شما
من یه پسر ۱۳ساله دارم که لکنت زبون داره همینطور صدای نازکی داره که توی مدرسه مدام با دیگران درگیر میشه،،برای درمان خیلی جاها بردم ولی هیچ تغییری نکرده،،از بچه های دیگه کتک میخوره،،و برای هیچ کس تعریف نمیکنه و من از بچه های دیگر می‌شنوم،،مستاصل موندم که چیکار کنم،،مدرسه که نمیتونه نره،،درمانی هم که برای لکنتش نیست،،هر چند به درس خوندن هم علاقه ای ندارم و تا اینجا من فقط هلش دادم،،از شما میخوام که به من کمک کنید که من چیکار کنم،،دلم به حال بچم میسوزه ۱۰ساله که برای درمانش هر کاری رو بگید کردم،،العانم تحت درمان هست ولی هیچی درست نشده،،با تشکر از شما
سلام به شما سمیرا جان
نگرانی و احساسات شما برای فرزندتان قابل احترام است اما در این مسیر در اول اینکه بهتر است از وارد شدن به حریم خصوصی او خوداری کنید یعنی اگر او دوست ندارد که در مورد دعواها با شما صحبت کند حتی اگر متوجه آن می شوید بهتر است که اجازه بدهید خودش اگر خواست با شما صحبت کند .
در مورد لکنت خب در این مورد ترکیبی از چندین عوامل باعث لکنت در افراد شود اما اگر بتوانیم علت ایجاد لکنت را بدانید هم به شما به عنوان والدین و هم به درمانگر فرزندتان کمک زیادی می کند.
سابقه خانوادگی لکنت زبان
ضربه های شدید و شوکهای عاطفی و روانی
-احساس تهدید و ناامنی در خانواده
تنبیه بدنی در مدرسه و خانه
انتقاد شدید از کودک در هنگام زبان باز کردن
اصرار والدینِ برای اینکه کودکشان حتما از دست راست استفاده کند
تکرار والدین و اطرافیان در موقعی که کودک کلمات را نادرست بیان می کند
ابتلا به بیماریهای شدید عفونی
آسیبهای قبل از تولد، حین تولد و دوران کودکی
اضطراب های بدون دلایل مشخص البته صورت هشیارانه
در هرصورت در این مسیر بحران های نوجوانی نیز می تواند باعث شود که گاهی این لکنت در زمان اضطراب شدت بیشتری پیدا کند.
در این مورد در کنا رگفتار درمانگر بهتر است یک روان پزشک و روان درمانگر هم شرایط فرزند شما را بررسی کنند .
از گفتن جملاتی همچون “آرام تر حرف بزن” و یا “واضح تر بگو” “چی گفتی” به فرزندتان، اجتناب کنید چون این موراد می تواند اعتماد به نفس فرزندتان و تمایل به حرف زدن را کاهش بدهد. بر روی موضوع تمرکز کنید نه به نحوه ابراز و انتقال پیام. اطمینان کسب کنید که زبان بدن تان علاقه شما را به شنیدن حرفهای او بازتاب می دهد .
از تکنیکهای گوش دادن فعال استفاده کنید: تا در آن شخص لکنت دار با علاقمندی و قضاوت نکردن شما به تداوم حرف زدن تشویق شود.
دقت کنید که از هرگونه برچسب زدن و یا مسخره کردن فرزندتان خوداری کنید. با کاملا مانند یک نوجوان معمول رفتار کنید و او را دچار محدودیت نکنید.
با سلام ببخشید من یک دختر ۱۴ ساله دارم بارها وبارها باهاش صحبت کردم اما کاملا احساسی ،اجتماعیطوری که هر مدرسه ای میبرم دوستان زیادی پیدا میکنه با بزرگترو کوچکتر فرق نداره همه وارد ارتباط میشه ومتاسفانه گرایش به جنس مخالف که بخاطر شدت علاقه حتی دستش با تیغ زده بود باهاش صحبت کردم متوجه اشتباهش شد وحتی خودشم قبول داشت طرفش آدم نیست ولیاقت نداره اما بعد گذشت چند ماه دوباره اینکارو کرده اینم بگم پدر نداره وشرایط من هم طوری که نمیتونم بیرون ببرمش تفریح کنه ومتاسفانه دوستانی که اطرافشن همشون تو رابطه با جنس مخالفن هر موضوعی رو میاد میگه اما مابینش پنهون کاری میکنه موندم واقعا چیکار کنم دوستاش همکلاسیاش هستن با پسرا راحت حرف میزنه کل کل میکنه بحث میکنه بگو بخند میکنه لطفا راهنماییم کنین مسوولیت یک کدوک ۴ ماهه رو دوشم که نمیتونم مراقب رفت وآمداش باشم
سلام به شما فاطمه جان
ببین عزیزم نگرانی شما برای فرزندتان قابل احترام می باشد اما دقت کنید که دختر شما تازه در سالهای اولیه نوجوانی می باشد اینکه به جنس مخالف توجه نشان بدهد یک امر طبیعی است اما در هرصورت مسیر رفتاری و انتخابی او اهمیت زیادی دارد.
اگر او رفتارهای پرریسکی دارد و در کنار اینکه بیان می کنید خودزنی کرده است و با وجود اینکه می داند یک ارتباط اشتباه است اما به آن ادامه می دهد بهتر است که شرایط فرزندتان تحت نظر یک روانشناس بررسی شود چون داشتن خودزنی یعنی راحل های حل مسئل ضعیف و شرایط روحی بهم ریخته و خب این یک هشدار مهم می باشد.
در هرصورت شما متناسب با شرایط او و در کنار مشورت با روانشناس فرزنتان نیاز است که با او ارتباط برقرار کنید و حدود ارتباطی و مسیر خانوادگی را مشخص کنید.
سلام من یک دختر ۱۴ ساله ام و درونگرا و خیلی تنهام و مشکلات روحی و همچنین خانوادگی زیادی دارم و افکارم خیلی به هم ریخته هستن خیلی زیاد احساس میکنم که به یک نفر نیاز دارم که بتونم باهاش صحبت کنم و درکم کنه یک نفر یک دوست اما نمیدونم چطوری برای دوستی همیشه انتظار دارم که اولین قدم رو طرف مقابل برداره و شجاعتشو ندارم میترسم که نتونم و طرف مقابلم منو نخواد برای همین توی همین تنهایی موندم و هر وقت که حسش میکنم خودمو گول میزنم و همینطوری به زندگیم ادامه میدم و واقعا از زندگیه خسته کنندم و از تنهاییم خیلی خسته شدم میخوام یک شروع جدید داشته باشم اما نمیدونم چجوری واقعا نمیخوام که دیگه این کسی باشم که الان هستم و به کسی نیاز دارم که راهنماییم کنه
باتشکر فراوان
سلام نیاز به اموزش مهارت ارتباطی است برای گذراندن جلسات با مرکز تماس حاصل کنید ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰
سلام مطالب را کامل مطالعه کردم ولذت بردم ان شالله بتونم درست وبجا استفاده کنم.از اینکه سوال وجوابها را گذاشتید ممنونم.
سلام من پسر ۱۴ساله ای دارم که باهم کلاسیهای صمیمیش یه گروه دارن وباهم چت میکنن چندروز پیش اتفاقی چتهاش رودیدم متاسفانه دربین صحبتهاشون از الفاظ زشت ومستهجن زیاد استفاده کردن میدونم که تاثیر همسالان وکم نیاوردن بین دوستان میتونه از عواملش باشه ولی مااصلا توخونه واطرافیانمون این سبک صحبت کردنو نداریم من چه طور بااین قضیه برخورد کنم چون نگرانم که این رویه ادامه داشته باشه ومتاسفانه سبک زندگیش بشه؟
سلام. درک میکنم که این موضوع برای شما نگران‌کننده است. استفاده از الفاظ زشت و مستهجن می‌تواند تأثیر منفی بر رشد و شخصیت یک نوجوان داشته باشد.
در اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند تا با این موضوع برخورد کنید:
۱. با پسرتان در مورد این موضوع صحبت کنید. به او بگویید که از دیدن چت‌های او ناراحت شده‌اید و نگران تأثیر این موضوع بر او هستید.
۲. به او توضیح دهید که استفاده از این الفاظ مناسب نیست. به او بگویید که این الفاظ می‌توانند توهین‌آمیز و آزاردهنده باشند.
۳. به او کمک کنید تا راه‌های سالم‌تری برای ابراز احساسات خود پیدا کند. به او بیاموزید که چگونه به طور سازنده و محترمانه با دیگران ارتباط برقرار کند.
در اینجا چند نکته خاص برای برخورد با این موضوع وجود دارد:
۱. از سرزنش یا قضاوت خودداری کنید. این کار فقط باعث می‌شود که پسرتان احساس کند مورد حمله قرار گرفته است و ممکن است او را از شما دور کند.
۲. به او گوش دهید و نگرانی‌های او را درک کنید. به او نشان دهید که می‌خواهید به او کمک کنید و نگران او هستید.
۳. به او راه‌های جایگزینی برای ابراز احساسات خود پیشنهاد دهید. به او بگویید که می‌توانید با هم به دنبال راه‌های سالم‌تری برای بیان احساسات او باشید.
سلام من ۱۴ سالمه و حس میکنم اصلا نمیتونم با عقاید مامان و بابام کنار بیام . احساس میکنم اونا فکر میکنن که حتی اگه یه ذره کوچولو رو حرفشون حرف بزنم و باهاشون دعوا کنم کار خیلی بد و بزرگی انجام دادم و از این گذشته من فرد اجتماعی هستم همه زود باهام گرم میگیرن. و من خیلی دلم میخاد با جنس مخالف وارد یه رابطه اجتماعی و دوست یابی بشم و تو جامعه بودن رو تجربه کنم اما نمیلرزه و فکر میکنن که کار خیلی بدیه و اینکه موضوعات دیگه مثل اینکه خیلی رو همه چیز سخت گیری میکنن مثلا هر دفعه با مامانم دعوا دارم که مامان من رمان دوست دارم اما مامانم حرفش اینه که باید علمی و تاریخی برداری تا حد اقل یه چیزی یاد بگیری و سر همین موضوع تا حالا چند بار با مامانم بابام دعوام شده و من نمیدونم که کار اونا درست نیست یا کار من و اگه میشه راهنماییم کنین با تشکر فراوان از شما
سلام دوست عزیز،
درک می کنم که در حال حاضر با والدین خود دچار اختلاف هستید. این یک تجربه طبیعی برای بسیاری از نوجوانان است. مهم است که بدانید که شما تنها نیستید و راه هایی برای کنار آمدن با این اختلافات وجود دارد.
در اینجا چند نکته برای کمک به شما در کنار آمدن با عقاید والدین خود آورده شده است:
اول از همه، سعی کنید درک کنید که چرا والدین شما این عقاید را دارند. ممکن است آنها از تجربیات زندگی خود یا از ارزش هایی که به آنها آموزش داده شده است، ناشی شود. درک دیدگاه آنها می تواند به شما کمک کند تا با آنها ارتباط برقرار کنید و به راه حلی برسید که برای همه رضایت بخش باشد.
هنگامی که در حال بحث با والدین خود هستید، آرام و محترم باشید. حتی اگر با آنها موافق نیستید، مهم است که احترام آنها را حفظ کنید. فریاد زدن یا توهین کردن فقط باعث تشدید اختلاف خواهد شد.
به یاد داشته باشید که شما هنوز یک نوجوان هستید. والدین شما مسئول شما هستند و حق دارند قوانینی را برای شما وضع کنند. با این حال، شما می توانید با آنها مذاکره کنید تا قوانینی را که با آن ها راحت تر هستید، ایجاد کنید.
در مورد موضوعات خاص که با والدین خود اختلاف دارید، می توانید سعی کنید به راه حل هایی برسید که برای همه رضایت بخش باشد. به عنوان مثال، اگر می خواهید رمان بخوانید، می توانید با والدین خود توافق کنید که در کنار آن، کتاب های علمی و تاریخی نیز بخوانید.
متشکرم از اینکه پاسخم رو دادید
سلام من ۱۵ سالمه و خیلی دوست دارم پول در بیارم ولی پدرم میگه مگه تو زن میخواهی بگیری که می خواهی پول در بیاری ، اینم بگم اون کاری که می خواهم بکنم اصلا به درسم و زندگی روزمره ام صدمه ای نمیزنه میشه بگید که در این سن پول در آوردن اشتباه است یا خیر ؟
خواهش میکنم جوابم را بدهید
سلام،
در پاسخ به سوال شما، در این سن پول در آوردن اشتباه نیست. در واقع، می تواند مزایای زیادی برای شما داشته باشد.
اول از همه، می تواند به شما کمک کند تا مسئولیت پذیری و استقلال را بیاموزید. وقتی برای خودتان پول در می آورید، باید بتوانید بودجه خود را مدیریت کنید و برای اهداف خود برنامه ریزی کنید. این می تواند مهارت های ارزشمندی برای زندگی شما باشد.
دوم، می تواند به شما کمک کند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهید. وقتی می بینید که می توانید برای خودتان پول درآورید، احساس خوبی به شما دست می دهد. این می تواند به شما کمک کند تا در سایر زمینه های زندگی خود نیز موفق باشید.
سوم، می تواند به شما کمک کند تا اهداف خود را دنبال کنید. اگر می خواهید چیزی را بخرید یا تجربه ای را داشته باشید، پول درآوردن می تواند به شما کمک کند تا به آن برسید.
البته، مهم است که اطمینان حاصل کنید که پول درآوردن به درستان و زندگی روزمره شما آسیب نمی رساند. اگر می خواهید برای خودتان کار کنید، باید مطمئن شوید که زمان کافی برای مطالعه و انجام تکالیف خود دارید. همچنین باید مطمئن شوید که کار شما به سلامتی شما آسیب نمی رساند.
اگر پدر شما نگران این است که شما پول در می آورید تا ازدواج کنید، می توانید با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که اینطور نیست. می توانید به او بگویید که می خواهید پول درآورید تا برای خودتان مستقل باشید و اهداف خود را دنبال کنید.