نکاتی برای کمک به کودکان با ناتوانی های یادگیری

نکاتی برای کمک به کودکان با ناتوانی های یادگیری

در مقالات قبلی این سایت در مورد ناتوانی های یادگیری و تشخیص و روش های مداخله در این مسئله صحبت کردیم. اکنون در این مقاله چند نکته مهم دیگر در رابطه با این دسته از کودکان برای شما ارائه کرده ایم:

۱پذیرفتن مسئولیت آموزش کودکتان

در این دوره از مشکلات اقتصادی که بودجه مدارس پایین است و کمک هزینه مدارس کم، نقش تان در آموزش کودکتان مهم تر از همیشه است. آرام ننشینید تا دیگران مسئول محیا کردن ابزارهای مورد نیاز برای یادگیری کودکانتان شوند. شما می توانید و باید نقش فعالی در آموزش کودکتان داشته باشید. اگر نیاز به برنامه آموزشی حس شود مدارس مستلزم به ایجاد قانون برنامه آموزش انفرادی می باشند که برخی از فواید آموزشی را به اجرا در می آورد اما نه آنکه لزوماً پیشرفت دانش آموز به حداکثر برسد. والدینی که در پی بهترین برنامه ها برای کودکانشان هستند ممکن است این رویه را کاری بی نتیجه بدانند. درک قانون های آموزشی خاص و خط مشی های تحصیلی تان در راستای ارائه خدمات به بهترین حمایت ها در امر تحصیلی کودکتان منجر خواهد شد. کودکتان ممکن است واجد شرایط زیادی در انطباق و ظرفیت خدمات حمایتی باشند اما مدارس ممکن است خدماتی درقبال اینکودکان نداشته باشند، مگر اینکه شما به عنوان والد کودک درخواست کنید.

نکاتی برای در جریان قرار گرفتن و ارتباطبا تحصیل کودکتان

فقط یک حامی صوتی بودن برای کودک می تواند چالش برانگیز باشد. شما نیاز به رابطه برتر و مهارت های مذاکره ای علاوه بر اعتماد به نفس برای دفاع از حقوق کودکتان در راستای آموزش مناسب خواهید داشت.

اهدافتان را مشخص کنید. قبل ار جلسه، آنچه خواهان تحقق آن هستید را یادداشت کنید، آنچه مهم تر است و آنچه که راغب به گفتگوی درمورد آن هستید رااز قبل تعیین کنید.

شنونده خوبی باشید. به کارکنان مدرسه اجازه دهید تا گزینه هایشان را تبیین کنند. اگر آنچه که شخص مخاطب در حال گفتن است را درک نمی کنید از او بخواهید شفاف تر بیان کند”چیزی که می شنوم این است که شما می گویید….” می تواند به درک و شفاف سازی گفتگوها از جانب هر دو طرف کمک کند.

راه حل های جدید پیشنهاد دهید. شما مزیت تک بعدی بودنرا ندارید و می توانید ایده های جدیدی ارائه دهید. تحقیقی انجام دهید و سعی کنیدنمونه هایی از عملکرد مدارس دیگر را در برنامه خود بگنجانید.

بر توجه به کودک اهتمام ورزیده شود. نظام مدرسه با شمار زیادی از کودکان سر و کار دارد؛ شما فقط بر کودکتان متمرکز شوید. با مدرسه و معلم کودک برای حفظ تمرکز بیشتر در ارتباط باشید، نام او را مکرراًصدا بزنید او را مورد حمایت و تشویق قرار دهید و تعمیم هایی دیگر را برای کودکتان به کار نبرید طوری که آنها دستخوش تعمیم های بی جا قرار گیرندهمچنین ازجنگیدن در مقابلزد و خوردهای بزرگ تر در مدرسهبحثی نشود.

خونسرد، خوددار و مثبت گرا باشید. در جلساتی که مدعی کمک همگانیهستند شرکت کنید. اگر چیزی می گویید کهدر گفتن آن پشیمان هستید یک معذرت خواهی ساده کنید و سعی کنید دوباره به آن جریان برگردید.

به آسانی تسلیم نشوید. اگر از عکس العمل مدارس رضایت ندارید، دوباره تلاش کنید.

نکته ۲: بهترین سبک یادگیری کودک را بازشناسی کنید.

همه افراد دارای ناتوانی یادگیری یا غیرناتوان سبک های یادگیری منحصربه فرد خودشان را دارند. برخی از افراد از طریق دیدن یا خواندن و برخی دیگر شنیدن و با این حال برخی دیگر از طریق عمل کردن بهتر یاد می گیرند. شما می توانید با تشخیص سبک یادگیری اصلی کودک دارای ناتوانی یادگیری به او کمک کنید. آیا کودکتان یک یادگیرنده دیداری، شنیداری  است یا جنبشی؟ پس از آنکه شما کشف کردید که او چطور بهتر یاد می گیرد می توانید مراحلی را برای اطمینان از نوعی که یادگیری در کلاس و طی مطالعه خانگی بهتر تقویت می شود را اتخاذ کنید. فهرست های ذیل در تعیین آنکه کودکتان چه نوع یادگیرنده ای است کمک می کند.

آیا کودکتان یک یادگیرنده دیداری است؟

در صورتی که کودکتان یک یادگیرنده دیداری است، او:

  • از طریق دیدن یا خواندن بهتر یاد می گیرد.
  • زمانی که مطالب به شکل دیداری به آنها نشان داده می شود بهتر عمل می کنند نه به طور کلامی
  • از یادداشت برداری،دستورات، دیاگرام، چارت، نقشه ها و تصاویرها بهره مند می شوند.
  • ممکن است علاقه مند به نقاشی، خواندن و نوشتن باشند و احتمالا یک دیکته نویس خوبی باشند

آیا کودکتان یک یادگیرنده شنیداری است؟

اگر کودکتان یک یادگیرنده شنیداری است، او:

  • از طریق شنیدن بهتر یاد می گیرند.
  • در محیط های یادگیری سخنرانی محور و در گزارشات و آزمون های شفاهی بهتر عمل می کنند .
  • از بحث های کلاسی، دستورالعمل های گفتاری و گروههای مطالعاتی بیشتر بهره مند می شوند
  • ممکن است علاقه مند به موسیقی، زبان و بودن در صحنه باشند.

درصورتی که کودکتان یک یادگیرنده جنبشی است؟

اگر کودکتان یک یادگیرنده جنبشی است او:

  • از طریق عمل کردن و جنبش بهتر یاد می گیرند.
  • از طریق حرکت کردن، لمس کردن و اکتشلف و خلاقیت بهتر یاد می گیرند.
  • لز فعالیت های دستی، کارهای آزمایشگاهی، داربست ها، جست و خیز و گردش های میدانی بهتر یاد می گیرند.
  • ممکن است علاقه مند به ورزش ها، تآتر، رقص، هنرهای رزمی، هنرها و مهارت ها باشند.

نکاتی مطالعاتی برای انواع مختلف یادگیرندگان

نکاتی برای یادگیرندگان دیداری:

  • از کتاب ها، ویدئوها، رایانه ها، فلش کارت ها و ابزارهای کمک دیداری مانند عکس و چارت و.. استفاده می کنند.
  • یادداشت هایی مختصرتر، کدگذاری و برجسته شده با رنگ را هنگام مطالعه استفاده می کنند
  • فهرست ها و دیاگرام ها را برجسته می کنند
  • از طرح ها و نمونه هایی استفاده می کنند(ترجیحاً رنگی)
  • یادداشت هاس مختصرتری در کلاس می نویسند.

نکاتی برای یادگیرندگان شنیداری:

  • یادداشت ها و مطالب مطالعه را با صدای بلند می خوانند.
  • از تداعی های کلمه و تکرار کلامی برای به خاطر سپاری استفاده می کنند.
  • با دانش آموزان دیگر مطالعه می کنند و در مورد مطالب صحبت می کنند.
  • به کتاب های ضبط شده یا ضبط های شنیداری گوش می دهند.
  • با استفاده از نوارهای ویدئویی به سخنرانی های دوباره گوش می دهند.
  • بارها به نوار صوتی سخنرانی ها گوش می دهند.

نکاتی مطالعاتی برای انواع مختلفی از یادگیرندگان

نکاتی برای یادگیرندگان جنبشی

  • عملی کار می کنند و آزمایشاتی را انجام می دهند و سفرهای میدانی را برمی گزینند
  • از ابزارهای مطالعه کاربردی مانند ایفای نقش و یا مدل سازی استفاده می کنند.
  • در گروه های کوچک مطالعه می کنند و به چرخه های تکراری علاقه ای ندارند.
  • از بازی های حافظه و فلش کارت ها استفاده می کنند.
  • در یک فضای دارای موسیقی پس زمینه مطالعه می کنند.

نکته ۳: به موفقیت در زندگی فکر کنید نه موفقیت در تحصیل

معنای موفقیت در افراد مختلف متفاوت است اما امید و آرزوهایتان برای کودکتان احتمالاً فراتر از کارت های توصیفی گزارشی خوب در مدرسه گسترش می یابد. شاید به آینده کودکتان در مواردی مانند شغل خوب و ارتباطات رضایت بخش یا تشکیل خانواده شاد و حس قناعت و خرسندی امیدوارباشید.نکته ایکه اینجا ذکر می شود آن است که موفقیت در زندگی نسبت به موفقیت تحصیلی نه تنها بر همه آموزش ها اعم از رسمی و غیررسمیمبتنی داردبلکه بستگی به چیزهایی مانند خودادراکی سالم، رضایت به درخواست و پذیرفتن کمک، داشتن عزم راسخ برادامه تلاش ها بر خلاف چالش ها، توانایی برقراری ارتباط سالم با دیگران و وضعیت هایی دیگری که در مقابلکسب رتبه ها و نمرات پبشرفت تحصیلیبه آسانیعاری از کمیت است، دارد. مطالعه ای طولی بیست ساله وضعیت کودکان دارای ناتوانی های یادگیری را تا بزرگسالی پیگیری و حاکی از ادامه یافتن اسنادهای جنسیتی موفقیت در زندگی داشت. با تمرکز بر این مهارت های گسترده شما می توانید به کودکتان فرصت موفقیت های بیشتر و موقعیت های بهتر در زندگی بدهید.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت؛ مورد اول: خود آگاهی و اعتماد به نفس

برای کودکان دارای ناتوانی های یادگیری خودآگاهی(دانشی در مورد نقاط قوت، ضعف و استعدادهای خاص) و اعتماد به نفس بسیار مهم است. مشکلات در کلاس می تواند موجب شود کودکان به توانایی هایشان شک داشته باشند و نقاط قوت شان زیر سؤال برود.

  • از کودکتان بخواهید تا نقاط قوت و ضعف هایش را بنویسد و در مورد نقاط قوت و ضعف ها با کودک صحبت کنید.
  • کودکتان را به صحبت با افراد بزرگسال دارای ناتوانی های یادگیری تشویق کنید تا درمورد چالش ها و نقاط قوتشانبپرسد.
  • با کودکتان فعالیت های در حد توانش را انجام دهید. این کار به تشکیل احساسات موفقیت و کفایت کمک می کند.
  • به کودکتان در شناسایی و شکل گیری نقاط قوت و علایق شدید کمک کنید. احساسی سراسر شوق و ماهرانه در یک حیطه ممکن است همچنین الهام بخش سخت کوشی حیطه های دیگری باشد.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت؛ مورد دوم: حامی بودن

یک فرد حامی قادر به تصمیم گیری و عمل کردن برای حل مسائل یا رسیدن به اهداف است.همچنین در افراد دارای ناتوانی های یادگیری حامی بودن شامل دفاع از خود(داوطلب شدن برای نشستن در جلوی کلاس) و رضایت به پذیرفتن مسئولیت انتخاب ها می شود.

  • با کودک دارای ناتوانی یادگیری در مورد حل مسئله گفتگو کنید و نحوه ی نزدیک شدنتان به مسائل در زندگی را با آنها در میان بگذارید.
  • از کودکتان بپرسید چگونه او به مسائل نزدیک می شود و مسائل از نظر او چگونه احساس می شود؟ چگونه برای عمل کردن تصمیم می گیرد؟
  • اگر کودکتان برای تصمیم گیری عجول است و تکانشی عمل می کند سعی کنید موقعیت های بی خطری را برای آزمایش آب،همینطورانتخاب چه چیزی برای شام سرو شود یا فکرکردن به راه حلی برای برنامه ریزی کردن درموردرفع تناقض.
  • مسائل مختلف، تصمیمات ممکن و پیامدهای آن را با کودکتان بحث کنید. به کودکتان وانمود کنید تا خود را جزیی از موقعیت بداند و با این وجود تصمیماتش را بگیرد.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت؛مورد سوم: پشتکار

پشتکار به معنای حفظ خونسردی و داشتن اعتماد به نفس برخلاف چالش ها و شکست های جاری و مقاومت یا انعطاف در برابر تغییر برنامه های بی نتیجه است. کودکان یا بزرگسالان دارای ناتوانی های یادگیری ممکن استبه دلیل ناتوانی شان نیازمند کار کردن سخت تر و طولانی باشند.

  • با کودک دارای ناتوانییادگیری تان در مورد زمان هایی که او ثابت قدم و استوار است صحبت کنید، چرا او به تلاش ادامه می دهد؟ داستان هایی در مورد زمانی که شما با چالش ها روبرو شده اید را برایشان بگوید ولی نه زمانی که تسلیم آنها شده اید.
  • در مورد آنچه به معنای خونسردبودن است صحبت کنید حتی زمانی که امور آسان نیست. در مورد پاداش های سخت کوشی و نیز فرصت هایی که با تسلیم شدن از دست داده اید صحبت کنید.
  • وقتی کودکتان سخت کوش بود اما در رسیدن به اهداف شکست خورد؛ احتمالات مختلف برای حرکت به جلو را بحث کنید.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت مورد چهارم: توانایی هدف گذاری

توانایی وضع اهداف واقع گرایانه و قابل دست یافتنییک مهارت حیاتی برای موفقیت در زندگی به شمار می رود. آن همچنین انعطاف پذیری برای پذیرفتن و انطباق با اهداف مطابق با تغییر شرایط، محدودیت ها و چالش ها می باشد.

  • به کودکتان کمک کنید تا بتواند اهداف کوتاه یا بلند مدت معدودی را بازشناسی کند و مراحل و نمودار زمانی رسیدن به اهداف را بنویسد. نمودار هر چند وقت یکبار بررسی شود و در مورد پیشرفت گفتگو کنید و در صورت نیاز اصلاحاتی بر روی آن انجام دهید.
  • اهداف بلند و کوتاه مدت خودتان و نیز آنچه که در رویارویی با موانع انجام می دهید را با کودکتان درمیان بگذارید.
  • از کودکتان وقتی به اهداف می رسد تجلیل کنید. اگر اهداف خاصی برای رسیدن خیلی سخت اثبات شدند در مورد چرایی و چگونگی اینکه برنامه ها یا نقشه ها ممکن است تعدیل شوند بحث کنید و برای آنها به صورت میسر و شدنی بودن نقشه ها توضیح دهید.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت مورد ۴: بدانید چگونه از دیگران کمک بخواهید.

نطام های حامی دارای … برای افراد دارای ناتوانی های یادگیری اهمیت دارند. افراد موفق می توانند هنگام نیاز درخواست کمک کنند و به دیگران برای کمک متوسل شوند.

  • به کودکتان کمک کنید تا رابطه های خوب را ایجاد و گسترش دهد. آنچه آن به معنای یک دوست یا خویشاوند خوب است را مدل سازی کنید به طوری که کودکتان آنچه به معنای کمک و حمایت از دیگران است را درک کند.
  • به کودکتان نشان دهید تا بفهمد چگونه در شرایط خانوادگی کمکشان را ابراز کنند.
  • نمونه هایی از افرادی که نیاز به کمک دارند، نحوه ای که درخواست می کنند، دلایل اینکه تقاضای کمک برای آنها خوب بوده را به کودک نشان دهید. همچنین به کودکتان سناریوهای ایفای نقشی را نمایش دهید کهمستلزم کمک است.

ناتوانی های یادگیری و موفقیت، مورد۶: توانایی کنترل استرس

اگر کودکان دارای ناتوانی های یادگیری نحوه تنطیم استرس و آرام کردن خودشان را یاد بگیرند آنها خواهند توانست به راهبردهای مورد نیاز برای غلبه بر چالش ها بهتر مجهز شوند.

  • از عبارات برای شناسایی احساسات استفاده کنید و به کودکتان برای یادگیری بازشناسی احساسات خاص کمک کنید.
  • از کودکتان بپرسید مایلند از چه عباراتی برای توصیف استرس استفاده کنند. آیا کودکتان مواقعی که احساس استرس کرده است را تشخیص داده است؟
  • کودکتان را به بازشناسی و شرکت در فعالیت هایی همچون ورزش،بازی ها، موسیقی یا روزنامه نگاری که برای کاهش استرس مفید است تشویق کنید.
  • از کودکتان بخواهید فعالیت ها و موقعیت هایی که باعث می شود آنها دچار استرس شوند را توصیف کند. سناریوهایی را برای آنها در قالب مراحلی طبقه بندی و تحلیل کنید و درمورد نحوه ای که می توان از احساسات تنش زای استرس و ناکامی اجتناب شود صحبت کنید.

نکته ۴: تأکید بر عادات سبک زندگی سالم

آن ممکن است نوعی حس عامیا عقل سلیم در نظر گرفته شود که یادگیری بدن و نیز مغز را در بر می گیرد اما خوردن، خواب و عادات ورزشی تان نیز ممکن است حتی مهم تر از طرز تفکرتان باشند. اگر کودکان دارای ناتوانی های یادگیری رژیم غذایی مناسب، خواب کافی و ورزش دارندآنها بهتر قادر به تمرکز، توجه و سخت کوشی خواهند بود.

ورزش ـ ورزش برای بدن تأثیری ندارد نیست اما برای تقویت ذهن عالی است. فعالیت های منظم ورزشی در خلق، انرژی و سازمان دادن روانی تان آثار ماندگاری برجای می گذارد. کودکان دارای ناتوانی یادگیری تان را به بازی، حرکت و تماس با محیط بیرونی تشویق کنید نه اینکه کودکتان را از پای دربیاورید و بسیار خسته کنید طوری که از انجام تکالیف تحصیلی باز ماند؛ ورزش منظم واقعاً در گوش به زنگ بودن و ملتفت بودن در طی روز مثمرثمر خواهد بود.  ورزش یک پادزهر بسیار خوبی در مقابل استرس و ناکامی است.

رژیم غذایی ـ یک رژیم غذایی سالم و غنی در رشد و نمو کودکتان تأثیر دارد. تغذیه ای پر از همه حبوبات، میوه ها، سبزیجات و پروتئین های گرم موجب تقویت تمرکز ذهنی می شود. اما، حواستان باشد که کودکتان روز با یک صبحانه خوب آغاز می کند و بیش از ۴ساعت فاصله ای بین وعده های غذایی یا اسنک ها نیست. اینعمل باعث افت انرژی نمی شود.

خواب ـ ناتوانی یادگیری یا غیر ناتوان یادگیری در هر صورت کودکتان با یادگیری مشکلاتی خواهد داشت، اگر او استراحت نکند. کودکان بیش تر از بزرگسالان نیاز به خواب دارند. به طور متوسط، پیش دبستانی ها از ۱۱ تا ۱۳ساعت، کودکان مقطع متوسطه حدود ۱۱-۱۰ساعت و کودکان و نوجوانان از ۵ .۸ تا ۱۰ ساعت نیاز به خواب دارند. شما می توانید مطمئن شوید که خواب یا میزان نیاز او با اجبار به تنظیم ساعت موقع خواب رفع می شود. نوعی از چراغ هایی که نور را از طریق صفحات برقی(رایانه ها، تلویزیون ها، آی پدها و آی پودها و دستگاه های ویدئویی دستی) می تابانند فعال کننده مغز می باشند. پس شما همچنین می توانید با حداقل یک یا دو ساعت قبل از خاموشی سریع کم کم همه  وسایل برقی را خاموش کنید.

نکته ۵: به خودتان زیاد اهمیت بدهید

گاهی اوقات سخت ترین بخش از فرزندپروری آگاهی از اهمیت دادن به خودتان است. اینکه چه چیزی نیازهای کودکتان را جبران می کند،کار ساده ای است، در حالی که در مقابل نیازهای خودتان را فراموش می کنید. اما اگر به خودتان توجه نکنید در معرض نیست شدنناگهانی قرار دارید.برآورده کردن نیازهای هیجانی و جسمانی مهم است طوری که شما در وضعیت سالمی برای رسیدن به کودکتان قرار گیرید. اگر شما عصبی، خسته و عاری از هیجان باشید نخواهید توانست به کودکتان کمک کنید.اما از طرفی؛ زمانی که خونسرد و متمرکز هستید  بهتر قادر هستید که با کودکتان ارتباط برقرار کنید و به او برای خونسردی و تمرکز دوچندان کمک کنید. همسر، اعضای خانواده و دوستان می توانند تدابیرخوبی می باشند اگر می توانید روشی را پیدا کنید که این افراد در آن شامل شوند و یاد بگیرید تا هنگام نیاز از آنها درخواست کمک کنید.

نکاتی برای مراقبت کردن از خودتان

  1. یادبگیرید چگونه استرس را در زندگی تان مدیریت کنید. روزانه زمانی را برای آرامش و تنش زدایی به خودتان اختصاص دهید.
  2. لاین های ارتباط را برای همسرتان، خانواده و دوستان باز بگذارید. هنگام نیاز از آنها کمک بخوتهید.
  3. با خوب خوردن، ورزش و داشتن استراحت کافی از خودتان مراقبت کنید.
  4. به گروه حامی اختلالات یادگیری ملحق شوید. دلگرمی و توصیه هایی که شما از شخص دیگری دریافت می کنید می توانند باارزش باشند.
  5. از معلمان، درمانگران و آموزشیاران هر وقت ممکن کمک بخواهید تا برخی از وظایفضمانت ها و تصمیم گیری های تحصیلی روتین و استاندارد را با شما به اشتراک بگذارند.

با خانواده و دوستان درمورد ناتوانی یادگیری کودکتان مراوده کنید

برخی از والدین ناتوانی یادگیری کودکشان را به صورت سربسته حفظ می کنند و تمایلی به فاش کردن ندارند که می تواند حتی با وجود بهترین نیات مانند احساس شرمساری یا گناه به نظر برسد. بدون دانستن، خانواده گسترده و دوستان ممکن است ناتوانی را درک نکنند یا فکر کند که رفتار کودکتان از تنبلی یا بیش فعالی نشأت می گیرد. پس از آنکه شما از آنچه می گذرد آگاهی یافتید آنها می توانند پیشرفت کودکتان را حمایت کنند. در یک خانواده، خواهر و برادرها ممکن است حس کنند که برادریا خواهر دارای ناتوانی یادگیری ایشان مورد توجه بیشتر، تأدیب کمتر و تدابیر تخصصی قرار می گیرد. اگرچه، کودکان دیگرتان درک می کنند که ناتوانی یادگیری چالش های خاصی را موجب می شوند آنها ممکن است به آسانی دچار احساس حسادت یا اهمال شوند. والدین می توانند از ایجاد این احساسات با دلگرم کردن همه کودکان ایشان که آنها را دوست دارد پیشگیری کنند در حالی که زمینه کمک در تکالیف درسی و درگیرکردن اعضای خانواده در هرگونه جریانات خاص برای کودک دارای ناتوانی یادگیری را فراهم کنند.

منبع:ساینس دیلی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *