نکاتی برای شناسایی رفتارهای فرزندتان

نکاتی برای شناسایی رفتارهای فرزندتان

 

شما احتمالا شاهد بوده اید و تجربه کرده اید که در فروشگاه مواد غذایی شکسته شده باشد. از اختلالات احساسی گرفته تا رفتارهای تهاجمی، کودکان به ندرت این نوع رفتار را خود بخود از خود نشان می دهند. علت هایی برای چنین فروپاشی هایی وجود دارد و برای جلوگیری و یا حداقل محدود کردن این دوره های ناخوشایند، شناسایی علل آن می تواند مفید باشد.

چه چیزی منجر به چنین رفتاری در فرزند شما می شود؟

کلاه کارآگاهی خود را بر سر بگذارید!

یک ارزیابی مختصر می تواند به شما در تشخیص رفتارهای کودکتان کمک کند. یک عامل برانگیزاننده عاملی است که منجر به عکس العمل می شود.این خود می تواند هر چیزی از خواب ناکافی گرفته تا یک عامل محیطی مانند دما باشد. نگاهی به الگوهای رفتاری کودک خود بیندازید. چه زمانی بیشترین واکنش ها را از خود بروز می دهند؟ در مورد خواب آنها، افرادی که با آنها سر و کار دارند، محیط اطراف و هر مکالمه ای که دقیقا قبل از رفتار پرخاشی رخ می دهد، فکر کنید. به عنوان مثال کودکی که اغلب در طول روزهای بازی با افراد زیادی خشونت نشان می دهد ممکن است بیش از حد تحریک شده باشد و در واقع به جمعیت حساس هستند. اگر مجاز به بازی با یک یا دو نفر باشد، شاید که بهتر شود. بیش از این تعداد ممکن است که خشونت هایی مانند ضرب و شتم دیگر کودکان را شاهد باشیم.

برای مطالعه بیشتر:

ده روش برای تربیت کودکان بدون تنبیه

نکات مثبت تربیتی

آیا غذا می تواند علت این مساله باشد؟

حساسیت های غذایی و آلرژی می تواند رفتار کودک را تغییر دهد، کودک با حساسیت به شیر، به عنوان مثال، ممکن است خیلی ایرادگیر باشد. اگر کودک مشکل جذب داشته باشد، زمانی که مواد غذایی را که نیاز دارد دریافت نکند، همچنین ممکن است که به سرعت انرژی و کنترل خود را از دست بدهد.

این محرک های رفتاری را ثبت کنید!

گاهی اوقات الگوها و یا انگیزاننده های بالقوه آشکار نیستند. ممکن است که شما نیاز به یک دفترچه باشید تا این رفتارهای پرخاشی را پیگیری کنید. به این موارد دقت داشته باشید: مدت زمانی که کودکتان خوابیده است، افرادی که بخشی از زندگی روزمره او را تشکیل می دهند، غذایی که می خورند، دما و محیط زمانی که رفتار ناخوشایند را از خود بروز می دهند. تا حد ممکن و تا جایی که می توانید به یاد بیاورید این موارد را ثبت کنید حتی اگر فکر می کنید که نکته چندان مهمی هم نباشد.

  • ارزیابی پزشکی

گاهی اوقات یک کودک ممکن است علل پزشکی و یا عصبی برای چنین رفتارهای داشته باشد. اگر به نظر می رسد که نمی توانید کنترلی بر چنین رفتارهایی داشته باشید و یا فکر می کنید که ممکن است علت پزشکی پشت این رفتارها باشد، به پزشک مراجعه کرده و کودکات را ببرید. کودکان منحصر بفرد هستند و نیازهای متفاوتی دارند. یک کودک خاص ممکن است به دما، سر و صدا و یا عطر بسیار حساس باشد. مشکلات بینایی به عنوان مثال می تواند منجر به سردردهایی در کودک شده و تحریک پذیری و زودرنجی ایجاد کند.

  • یک راه حل برنامه ریزی شده

مشخص کردن انگیزش های رفتاری کودکتان ممکن است کمی طول بکشد. همانطور که برای حل این مشکل کار می کنید، لازم به توجه است که یک برنامه ای برای مقابله با برون ریزی های رفتاری کودک داشته باشید. یاد بگیرید تا نشانه ها را شناسایی کنید بطوری که بتوانید فعالانه عمل کنید. آنها را به سرعت از آن موقعیت دورکنید و به آنها زمان دهید تا کمی آرام بگیرند و این کارها به نوبه خود به هر دوی شما و کودکتان کمک می کند  تا رفتار و احساس ناشی از آن را مدیریت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *