۵ تمرین ضروری فرزندپروری
پدر مادر بودن همه چیز است اما ساده و مشخص است. هر روز یک ماجرای تازه برای گذر وجود دارد. یک ماجرای زیبا، پیچیده و درهم برهم. چیزی که به شما در طول مسیر کمک میکند دیدگاه شماست.
گاهی اوقات فرض میکنیم که فرزندپروری تلاش برای تکامل است. یا اینکه فکر میکنیم که لازم است تا محرم برخی اسرار مهم باشیم. یا فرض میکنیم که فرزندپروری نیاز به استعدادهای طبیعی ذاتی دارد که ما نداریم. اما در واقع فرزندپروری یک مهارت است. و با تمرین و یادگیری کامل می شود.
در کتاب ” والدین عالی چه میکنند: ۷۵ استراتژی ساده برای بزرگ کردن کودکان” روانشناس اریکا ریسچر یک گروه از تمرینات فرزندپروری موثر رابه اشتراک میگذارد، که بر مبنای تجربیات تحقیقی و تجربی هستند. در هر استراتژی، وی درباره یک اصل فرزندپروری بحث میکند و نظرات خاصی درباره اینکه خواننده چطور میتواند به طور واقعی انها را در زندگی واقعی خود اجرا کند را به اشتراک میگذارد. در ادامه ۵ استراتژی مهم از کتاب ارزشمند ایشان بیان می‌شود.
ابتدا رفتار خود را تغییر دهید.
با توجه به ریسچر، ” شما ابزاری برای تغییر در ارتباط با فرزندان خود ) یا هر شخص دیگری( هستید.” بنابراین اگر شما می خواهید کودکتان را تغییر دهید ابتدا خود را تغییر دهید. درباره رفتاری که میخواهید کودکتان تغییر دهد فکر کنید. اکنون درباره نقش خود فکر کنید. از خود بپرسید :” من چقدر در این موقعیت/رفتار/واکنش سهم دارم؟”.
برای مثال ، اجازه دهید بگوییم که شما میخواهید کودکتان، شکستن قوانین را متوقف کند، از خود بپرسید:” ایا من در تعیین و ادامه دادن محدودیتها ثابت قدم هستم؟” اگر میخواهید کودکتان درکار شما وقفه ایجاد نکند ، از خود بپرسید :” ایا من کاری را که در حال انجام ان هستم متوقف میکنم تا روی موضوع آنها متمرکز شوم وقتی که انها در کار من وقفه ایجاد میکنند؟”( به دلیل اینکه اگر شما این کار را انجام دهید، شما اساسا ایجاد وقفه توسط کودک خود را تشویق میکنید. و این به نفع انهاست و به این دلیل انها این کار خود را ادامه میدهند، خانم ریسچر مینویسد، روی واکنش خود در مقابل این رفتار کودک متمرکز شوید.)
با کودک خود همدردی کنید
خانم ریسچر مینویسد ،” همدردی ممکن است یگانه ابزار قدرتمندی باشد که همه والدین دارند، وآن همیشه در دسترس است، “. همدردی با کودکان به این معنی است که شما به انها واحساسات انها گوش میدهید.
شما به کودکانتان هدیه شنیده شدن، دیده شدن و فهمیده شدن را میدهید. شما همچنین در حال ایجاد یک محیط امن برای کودک خود هستید تا احساسات خود را بیان کند و همدردی برای کاهش اختلاف بسیار موثر است.
همدردی به این معنی نیست که شما نیاز به تغییر یا تثبیت این موقعیت دارید. برای مثال شما میتوانید با کودک خود درباره خستگی انجام وظایفش در خانه همدردی کنید- اما این به این معنی نیست که شما میخواهید اتاقش را تمیز کنید. همدردی شامل پذیرفتن احساس دیگری و ارزش قائل شدن برای انها است.
خانم ریسچر مثالی را بیان میکند از چیزی که باید وقتیکه کودک از اینکه مجبور است وظایف خود را در خانه قبل از رفتن به خانه دوستش انجام دهد ناراحت است بگوییم:”من میدانم که تو از اینکه مجبوری برای رفتن به خانه تیم صبر کنی ناراحتی. من میتوانم درک کنم چرا نا امید هستی (پذیرش احساسات). من هم دوست ندارم تا قبل از انجام کاری که دوست دارم انجام دهم منتظر شوم ( ارزش گذاشتن به احساسات).”
مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید.
یک حقیقت حتمی وجود دارد: به عنوان یک مادر یا پدر ، شما اشتباه خواهید کرد. به این دلیل که قبل از هرچیز، شما یک انسان هستید و انسانها اشتباه میکنند. این روشی است که ما در ان یاد میگیریم و بزرگ میشویم. بر اساس نوشته خانم ریسچر، کلید ، پذیرفتن مسئولیت اشتباهاتتان و عذرخواهی کردن است. وقتیکه شما این کا را انجام میدهید شما نه تنها احترام را به کودکتان نشان میدهید همچنین درستکاری را مدل سازی میکنید. شما به انها یاد میدهید که چطور اشتباهات خود را هدایت کنند.
خانم ریسچر این مثال را بیان میکند: شما سر کودک خود فریاد زدید. بعد از اینکه آرام شدید، می گویید : ” من متاسفم که سرت فریاد زدم. من یک روز مشکل سر کار داشتم و طاقتم کم بود. ولی فریاد زدن سر تو کار درستی نبود و من متاسفم.”
با تمرین به کودکتان کمک کنید
تمرین برای یادگیری ضروری است. و به همین دلیل است که ریسچر تمرینات مرحله بندی را برای تمرین رفتارهای جدید و کاهش کج خلقی یا دیگر رفتارهای مشکل ساز توصیه میکند. برای مثال اگر کودک شما وقتی که ناراحت است چیزی را پرتاب میکند زمانی را برای تمرین وقتی که او آرام است بگذارید. سپس از او بخواهید تا وانمود کند که عصبانی است و دستهایش را خودش بگیرد. حتما برای تلاشش او را تشویق کنید- و همین تشویق را وقتیکه او درحالت عصبانیت واقعی این تمرین را میکند انجام دهید ( حتی اگر فقط قسمتی از این تمرین را انجام میدهد). همچنین شما میتوانید موقعیتهای دیگر را شبیه سازی کنید مثل اینکه از کودک بخواهید تا لباسهای مدرسه خود را بپوشد و تمرین کنید که او بعد از رسیدن به خانه وسایلش را مرتب کند.
اعمال خود را با ارزش هایتان منطبق سازید
شما احتمالا این را بارها شنیده اید: کودکان شما با تماشای کارهایی که شما انجام میدهید یاد می‌گیرند و البته شما هم این را متوجه شده اید. اما گاهی اوقات ممکن است ما پیامی را که بطور ماهرانه و ظریف و نه از راه اصلی می‌فرستیم را متوجه نشویم. برای مثال یکی از مراجعان خانم ریسچر نگران رفتار بد پسرش موقع باخت تیمش بود. این رفتار اورا متعجب کرده بود زیرا او و همسرش هرگز وقتیکه تیم شکست می‌خورد ناراحت نمی‌شدند و انها تاکید میکردند که بردن مهم نیست. هنگام صحبت با خانم ریسچر درباره رفتار خانواده درمقابل ورزش، او بیان کرد که همسرش یک طرفدار بزرگ یانکی ها است . و هر موقع که تیمش می بازد بسیار ناراحت می‌شود و گاهی اوقات حتی سر تلویزیون داد میزند.!
خانم ریسچر پیشنهاد میکند که یک لیستی از ۵ تا ۱۰ ارزش مهمی که میخواهید به فرزند خود اموزش دهید تهیه کنید. این لیست ممکن است شامل دلسوزی، صداقت و مسئولیت پذیری باشد. سپس برای هر ارزش در نظر بگیرید که شما چه میگویید و اینکه چطور این ارزش را مدلسازی میکنید. سپس توجه کنید که چقدر رفتار شما با پیام مورد نظر شما سازگار نیست. برای مثال آیا شما درباره اهمیت مطالعه صحبت میکنید ولی تمام شب را تلویزیون تماشا میکنید؟ فرزند پروری با چالش‌های بسیاری همراه است. خوشبختانه استراتژیهایی وجود دارند که ما می توانیم برای هدایت این موقعیتهای مشکل اتخاذ کنیم. و در نهایت همانطور که لورا وندرکام مینویسد ، ” واقعیت این است که فرزندپروری مانند هر تلاش دیگر چیزی است که تا حد زیادی شما از ان سود خواهید برد.”
منبع:مرکزمشاوره ستاره ایرانیان
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.